Parker: „Ik ben
niet klaar
Ondanks nederlaag
champagne voor
Edwin van der Hart
Go Ahead in
verlenging
langs Zwolle
Kragtwijk terug
Amerikaan leidt herboren ploeg naar eerste plaats
Ook Wiel
niet naar
Turkije
MAANDAG 23 MAART 1981
PAGINA 13
SPORT
ZWOLLE (ANP) - Go Ahead
Eagles heeft zich zaterdagavond
in Zwolle gekwalificeerd voor de
halve finales van het toernooi om
de Nederlandse beker ten koste
van PEC Zwolle. De Zaglcs, die
thuis niet verder waren gekomen
dan 1—1, wonnen in Zwolle voor
9000 toeschouwers met 2—1. De
winnende treffer van aanvoerder
Dick Schneider kwam in de
tweede verlenging tot stand uit
een strafschop, nadat verdediger
Klaas Drost onnodig de bal met
de hand aanraakte.
Met puur aanvallend voetbal heb
ben PEC Zwolle en Go Ahead
Eagles voor een uiterst interes
sante en vooral spannende con
frontatie gezorgd. Door het grote
aantal fouten dat door de verde
digingen werdt gemaakt ont
stond de ene kans na de andere,
afwisselend voor beide doelen.
De Eagles kwam een minuut na
rust op voorsprong door een
kopbal van Kees van Kooten uit
een voorzet van Tommy Kris-
tiansen. Ron Jans bracht PEC
naast Go Ahead in de 63ste mi
nuut door een hoekschop over
de mistastende doelman Jan de
Boer ineens in te schieten.
Minder plezierig was de botsing
tussen Rinus Israel en Kees van
Kooten, die in een kopduel kei
hard met de hoofden tegen el
kaar aankwamen, waarna beiden
met bloedende hoofdwonden de
strijd moesten opgeven.
Hoewel PEC Zwolle gevaarlijk
bleef met schoten op paal en lat
van Jans en Peter van der
Hengst werd Go Ahead Eagles
uiteindelijk toch de winnaar.
In de 24ste minuut van de verlen
ging raakte Klaas Drost onnodig
de bal met de hand aan. waarna
de veel over het hoofd ziende
scheidsrechter Van Ettekoven
de bal op de stip legde. De jarige
Dick Schneider greep dit ver
jaardagsgeschenk van de PEC-
verdediger met beide handen
aan en schoot zijn ploeg vanaf elf
meter in de halve finales. Jaan de
Graaf ontving een gele kaart.
In de eredivisie werden twee in-
haalduels verspeeld. Wagenin-
gen behaalde een belangrijke 3-0
overwinning op FC Groningen.
Van Vijfeijken scoorde twee tref
fers. In Tilburg versloeg Willem
II het hoger genoteerde MVV
met 3-2. Voor de Maastrichtena
ren doelpuntte Cees Schapen
donk eenmaal waardoor zijn to
taal op 19 goals kwam.
AMSTERDAM - De degradatiestrop dreigde, maar uiteindelijk vloeide er champagne
zaterdagavond in de Apollohal. Toch gaf de recent afgewerkte basket bal wedstrijd van
DL Amsterdam (de komende tegenstander van Parker in de halve finale van de play
offs) daar weinig aanleiding toe. In een duel, waarin werd getracht het diepte- en
laagterecord te verbeteren, bleven de 'dure profs' van Kinsbergen de 'goedwillende
amateurtjes' van Edwin van der Hart bovendien net de baas: 56—61.
Het kan verkeren. Officieel degra
deerden de hoofdstedelingen vo
rig jaar. De ploeg werd met de
aanwinsten Downey en Rijks
ere-divisiewaardig bevonden
door de Topsportliga, zodat Am
sterdam niet hoefde af te dalen
naar de eerste divisie. De enige
opdracht, die speler/coach Ed
win van der Hart meekreeg, was:
„Probeer je met dit team te hand
haven"
AMSTERDAM - Als een verlo
ren zoon werd Bert Kragt
wijk donderdag weer in de
selectie van Amsterdam op
genomen. De international
keerde vroegtijdig terug van
een verblijf in Amerika, waar
zijn club, Old Dominion, de
play offs net niet haalde. Om
dat de voormalige Amsterda
m-center nog steeds lid was
gebleven van zijn oude ver
eniging, kwam hij zaterdag
avond enkele minuten in ac
tie tegen BV Amstelveen.
„Het klinkt sentimenteel, maar
hij is altijd bij de ploeg geble
ven en van iedereen een goe
de vriend", verklaarde zijn
voormalige ploeggenoot en
nu speler/coach Edwin van
der Hart. „Van te voren heb
ik natuurlijk wel eerst ge
peild of hij zou worden geac
cepteerd. Als iedereen er
geen probleem van maakt
dan ben je achtelijk als je
geen gebruik van Bert Kragt
wijk zou maken"
Grinnekend moet Van der Hart na
die mededeling huiswaarts zijn
gekeerd, want: „Ik wist zeker dat
er véél meer uit de ploeg was te
halen". De 26-jarige eigenaar
van een sportzaak verklaart:
„Dat is slechts een kwestie van
alle ploegen uitpluizen en verge
lijken. Dan kom je tot de conclu
sie, dat we altijd ver onder onze
kunnen hebben gespeeld". De
Amstelveense 'wonderdokter',
die voorheen al met veel succes
de jeugd bij zijn club trainde,
schreef zijn pupillen een uitge
breid recept voor.
Hij: „Onder Steuer en Vrolijk heeft
Amsterdam vier jaar lang geen
verdedigings- of aanvalsspel-
letjes gedaan. Ik heb dit jaar veel
tijd aan tactiek besteed. Amster
dam kent nu ook een paar spel
letjes om een voorsprong vast te
houden. In het verleden veloren
we vaak in de slotfase. Jongens
als Cock van der Lagemaat en
Hank Smith, die het voorheen al
tijd van hun kracht moesten heb
ben, gebruiken nu hun koppie
erbij. En vergelijk Downey met
zijn periode bij Rotterdam Zuid.
Hij gooide er wel steeds veertig
punten in, maar voor de rest ac
teerde hij als een jo-jo. Hij past
zich nu met al zijn grillen en grol
len aan de systemen aan".
LEIDEN - Na een hele lange doch interessante competitie, die voor beide koplopers nog
eens flink was doorspekt met handenvol duels om de Europese beker, bedroeg het
verschil tussen de grootmachten Nashua Den Bosch en Parker Leiden tot voor de
laatste wedstrijd welgeteld één basket. Oftewel twee punten, of zeg maar een honderste
van een seconde, een simpele handbeweging. Maar wat een belangen waren er gekop
peld aan die minieme onderlinge afstand die tot dan toe in het voordeel van de heersen
de landskampioen werkte.
Immers wie na die lange rit als eer
ste eindigt is so wie so verzekerd
van deelname aan de Europa
Cup, en daarnaast krijgt die
ploeg in de play-offs niet alleen
eerst met de zwakste te maken,
maar bovendien speelt dat team
eventuele derde en beslissende
wedstrijden in eigen hal. Uiterst
belangrijke factoren en dit alles
overwegend moest de vierde en
beslissende aflevering tussen Lei
den en Den Bosch een geweldige
apotheose van het reguliere sei
zoen kunnen worden. Welaan,
dat werd het dan ook in een uit
verkochte, kokendhete Vijf Mei
hal. Waar alles om die ene basket
draaide en waar de grootste ver
rassing van het jaar zijn beslag
kreeg.
Want zo mag de onverwacht harde
dreun die Leiden het toch eigen
lijk als favoriet gestartte Den
Bosch uitdeelde wel omschreven
worden. Met de alleszeggende
cijfers 88-72 werd de koning van
zijn zetel gekegeld en op een der
gelijke paleisrevolutie had eigen
lijk niemand, maar dan ook echt
niemand gerekend. Den Bosch
immers kende dit seizoen louter
succes met als onbetwist hoogte
punt een derde plaats in de fina
le-poule van de strijd om de Eu
ropa Cup I, een prestatie die
schril afstak bij roemloze terug
tocht die het in alle opzichten
kwakkelende Leiden dit jaar van
de internationale velden moest
maken. Weliswaar hielden de
aartsrivalen elkaar in de compe
titie redelijk in evenwicht, maar
ook op dat niveau imponeerde
de regelmaat van de Bosschena
ren meer dan de grilligheid van
de Leidse tegenstrever. Die ene
basket voorsprong, zo was dan
algemene gedachte, zou Den
Bosch gezien dit alles gemakke
lijk kunnen behouden.
Frustraties
Maar de wetten der logica, het
zo vaak geschreven, gaan in
sport maar zelden op. De
waarop Leiden zaterdag Den
Bosch tot een figurant degradeer
de druiste daar ook weer regel
recht tegenin. Alhoewel er mis
schien in die tegenstelling tussen
het 'toppen' van Den Bosch en het
'floppen' van Leiden toch juist een
verklaarbare reden kan worden ge
vonden voor het pak slaag dat de
kampioen kreeg toegediend. Want
na alle frustraties van de laatste
tijd stond de formatie van Han
Wallaart natuurlijk wel zo gespan-
i als
Scores Leiden: Tony Parker 38,
M.Plaat 18, Puidokas 12, Woudstra 9,
Van Solm 5, Strong 4, Bruinsma 2,
Kip 0, C.Plaat - Kruidhof - (blessu-
59, Barker 16,
Van Essen 6,
Kropman 2, Cramer 0, Es-
veer. Iets wat de dol
blije coach na afloop ook bena
drukte. "Natuurlijk, na het misluk
te Europa Cup-avontuur bleef er
nog maar één doel over: Den
Bosch verslaan om een zo gunstig
mogelijk uitgangspunt voor de Den Bosch - Akerboom
play-offs te verkrijgen. We hebben Kirkland 7, Faber
hier de laatste tijd zeer serieus en
hard naar toe gewerkt. Iedereen
was er voor de volle honderd pro
cent mee bezig. Ik geloofde er ook
in dat het zou lukken, alleen dat
het op zo'n manier zou gaan, daar
had ik niet opgerekend. Wat een
werklust, wat een karakter".
De andere kant van de medaille
was dat Den Bosch, door de be
haalde successen in de diverse Eu
ropese hoofdsteden, wellicht een
ietwat bezadigd was geraakt. Een
stelling die de overigens teleurge
stelde Jan Dekker onderschreef.
De kleine spelbepaler: "Het is pas
tien dagen geleden dat we derde
werden, na zestien slopende wed
strijden. Je kon dat deze week mer
ken op de training. Er werd-rond
uit slap geoefend en dat is iets, zo
blijkt nu, dat je je niet kan permite-
ren. Leiden speelde gewoon een
LEIDEN Hoewel Ton Boot,
interim—coach van Oranje,
nog geen selectie heeft sa
mengesteld voor het kwalifi
catietoernooi voor het EK in
Turkije heeft hij inmiddels al
een waslijst van namen met
afzeggers. Na het definitieve
Nee van Akerboom, Faber
(Den Bosch) en Bruinsma
(Leiden) en de onzekerheid
over het meedoen van de
spelverdelers Cramer (Den
Bosch) en Mitchell Plaat (Lel
den), kreeg Boot het afgelo
pen weekeinde weer een te
leurstellende mededeling te
verwerken. Ook op Randy
Wiel van BV Amstelveen kan
Boot geen beroep doen. Bo
vendien mag toparbiter Piet
Leeghwater niet mee gaan als
begeleider, omdat de Top
sportliga die twee functies
onverenigbaar acht.
tempo hoger, dat deed ons de das
om. En Tony Parker natuurlijk.
Wat was die man ontzettend op
dreef'.
Waarmee, door beide exponenten,
oorzaken en verschillen zijn ge
noemd die er toe hebben geleid dat
de boel zaterdag totaal anders uit
pakte dan was voorspeld. Want in
derdaad, wat ging Leiden zaterdag
op een nog nimmer vertoonde ma
nier tot op de bodem van zijn kun
nen, wat demonstreerde de ploeg
een karakter en wat liet Den Bosch
het op deze punten afweten. De
enige Bosschenaar die in de door
Leiden ontketende golven niet
kopje onderging was Kees Aker
boom. Maar waar de lange topsco
rer moederziel alleen stond in zijn
hardnekkige verzet daar kreeg de
onbetwiste uitblinker aan de ande
re zijde, Tony Parker, alle steun
van zijn ploeggenoten die werkten
tot ze er bijna bij neervielen.
Triomf
.Nog opmerkelijker dan de weder- 'vastzet
opstanding van het collectief, dat
zaterdag in zijn luisterrijke
triomf ook zijn traditionele ver
slapping achterwege liet, was de
rol die deze Tony Parker speelde.
Dit seizoen vanwege zijn caprio
len dikwijls verguisd door het le
gioen fans deed de balgoochelaar
in een klap alle kritiek verstom
men. De eerste de beste bal die
hij kreeg liet hij uit zijn handen
vallen, zo geladen was hij aan het
karwei, dat een persoonlijke
wraakneming moest worden, be
gonnen. Daarna groeide hij uit
tot de grote kwelgeest van Den
Bosch door waarlijk vanuit alle
hoeken en standen raak te schie
ten. Of te dunken, net hoe het
hem uitkwam. Met 38 punten, di
verse steals en rebounds op zijn
conduitestaat had hij zijn gram
gehaald. Met een geheimzinnig
lachje rond zijn lippen trok de
onberekenbare Amerikaan zich
na afloop vrijwel meteen terug
uit het feestgewoel. "Ik ben nog
niet klaar", was het enige dat hij
losliet.
Tegen die weergaloze Parker kon
Den Bosch zaterdag niet op.
Mitchell Plaat werkt zich voorbij Jan Dekker terwijl Har Kip zijn Amerikaanse tegenstander Tom Barker
Maar hoewel zijn aandeel groot
was waren er, zoals al gezegd,
meer oorzaken voor het Bossche
deficit. Echt van alles probeerde
Bill Sheridan om het moreel van
de Leidse ploeg te breken, maar
zaterdag was de herboren pen-
nenploeg niet van zijn stuk te
krijgen. Van meet af aan verde-
om het tempo bij te slotTen. Ge-
drieén kpnden ze er, zelfs niet
vanuit een overhaast gecon
strueerde zone, weinig aan doen
dat Leiden, met in veel gevallen
Tony Parker als eindstation, al
bij rust op een ruime 51-39 voor
sprong kon bogen.
digde de thuisclub zo stringent Tpmnnclatr
en consequent dat er geen door- A cmyuaiag
consequent dat er geen door
komen aan was. Het tempo lag zo
hoog, de plaatswisselingen ver
liepen zo vlot dat elk foutje aan
Bossche zijde onmiddellijk werd
afgestraft. Tot 15-12, ofwel vijf
minuten, bleven de bezoekers op
de been. daarna bezweken ze
stuk voor stuk onder de constan
te pressie die de Leidse spelers
zonder uitzondering uitoefen
den. De eerste afvaller was de
zieke Dan Cramer, de volgende
een geirriteerde Buff Kirkland,
de derde die niets klaarmaakte
was Theo Kropman. Alleen
Akerboom, Barker en Dekker
bleven vooralsnog overeind, al
hoewel de twee laatsten de
grootst mogelijke moeite hadden
De vraag na rust was natuurlijk
hoe lang Leiden deze krachtver-
slindcnde temposlag kon vol
houden. Het antwoord bleef heel
lang uit. Tot vijf minuten voor
tijd om precies te zijn, toen zak
ten plots de armen. Maar toen
was het Bossche bolwerk inmid
dels wel tot op een steen na
(Akerboom nog immer) gesloopt.
Barker zat, door het continue gc-
beuk van achtereenvolgens Pui
dokas, Kip en Van Solm. na tien
minuten als een gebroken man
op de bank terwijl Dekker en
Kropman de verdediging van de
niet kapot te krijgen Mitch Plaat
noodgedwongen aan Buff Kirk
land moesten overlaten. En
Woudstra, Bruinsma, Strong en
natuurlijk ook Tony Parker ren
den maar door. Van 62-47 naar
74-55 en uiteindelijk zelf naar een
hoogte-verschil van 25 punten:
80-55. De zaal stond perplex en
op z'n kop. Dit kon eigenlijk niet.
Logica of geen logica, het bleek
dus wel te kunnen. Vijf minuten
voor tijd stopte de Leidse storm
loop en prompt werden de ver
houdingen genormaliseerd. Den
Bosch pikte via Van Essen en on
verstoorbare scoringsmachine
Akerboom toen een punt of acht
terug, maar de echte strijd was
toen natuurlijk allang gestreden.
Het ging, een heel seizoen lang,
om die ene basket met alle voor
delen die aan deze twee dóód
simpele puntjes verbonden wa
ren. Het werden er, in één wed
strijd, acht stuks, zestien punten.
Nu maar zien in hoeverre Leiden
profijt kan trekken van de plot
selinge greep naar de macht.
Vandaag ben je favoriet, morgen
een ander. En morgen komt
snel
AD VAN KAAM
„De belangrijkste verandering is
wel, dat de spelers zelfvertrou
wen hebben. Ik laat ook iedereen
onder mij spelen en ik zet niet,
zoals bij Den Bosch, een speler
er pas in de laatste minuten in als
we veertien punten voorstaan.
Iedereen moet een volwaardig
lid van de selectie zijn, waardoor
hij vrijuit kan spelen. Jongens
als Poelsfia en Hagendoorn spe
len bij mij daarom ook een paar
minuten in de eerste helft"
Resultaat en sfeer zijn in de sport
twee samenhangend^ factoren.
Het mag duidelijk zijn dat bij
Amsterdam die sfeer na het be
halen van de play offs optimaal
is. „It's a family", kraaide 'opa
Hank Smith na afloop van het
verloren duel tegen BV Amstel
veen van plezier. De 35-jarige en
tevens oudste Amerikaan in Ne
derland is dit seizoen helemaal
opgefleurd. Vorig seizoen maak
te Smith soms een opgebrande
indruk. Omdat hij zich nooit om
ringd zag door Nederlandse
Amerikanen (een principe-be
sluit van Amsterdam) leek een
topplaats voor zijn werkgever
nooit weggelegd. „Dat is voor
hem natuurlijk verschrikkelijk
frustrerend", weet zijn coach.
Onder diezelfde Van der Hart
lijkt er weer 'Jong-bloed' door
Smith's aderen te lopen. „In
Amerika lopen profs van 36. 37
jaar rond en die spelen drie, vier
wedstrijden per week. Ik één.
hooguit twee. So what?", kijkt
Smith verlangend naar zijn twee
de jeugd uit
Smith is bovendien ook nog van
onschatbare waarde voor Am
sterdam. Dat bleek andermaal in
het toptreffen met BV Amstel
veen. Stijf van de zenuwen slaag
den beide ploegen er niet te sco
ren in de beginfase. Omdat Wil
son Washington in dc eerste vier
minuten tot tweemaal toe op on
reglementaire wijze een schot
van Smith van de ring afhaalde,
kreeg Amsterdam de openings
treffers zelfs cadeau: 4—0....
Diezelfde Smith hield puur op rou
tine zijn ploeg ook op de been m
die bijna 'schotlozepenode'
Handig maakte hij gebruik van
het feit, dat zijn tegenstander,
Everett Fopma, hem steeds on
gehinderd liet schieten. Smith
tekende dan ook hoogstpersoon
lijk voor de eerste tien punten.
Geschrokken vroeg Theo Kins
bergen bij 16-10 een time out
aan. Hoewel al zijn spelers er een
broertje dood aan hebben, scha
kelde hij van man-to-man over
naar een 2-3 zóne. Zeven minu
ten lang zocht Amsterdam tever
geefs naar de mazen in de Am
stelveense defensie. Bij 19-27
had Van der Hart zijn tegenzet
gevonden. Hij zette de opponent
een koekje van eigen deeg voor:
een 3-2 zóne. Amstelveen beet
zich tot aan de rust er op stuk:
25-29.
In de tweede helft kreeg BV Am
stelveen nog een tweede tegen
stander de foutenlast Omdat
Kleersnijder en zijn zwakke se
condant V.d. Berg dc wedstrijd
'kapot' floten, dreigde voor een
groot aantal spelers een vroegtij
dig einde. Bovendien zorgden de
vele spelonderbrekingen ervoor
dat Amsterdam snel in zijn zone
kon kruipen en daarmee Amstel
veen dc kans ontnemend een
'break' te lopen. Van der Hart
meesmuilend: „En toch zie je
dan een Kinsbergen druk
schreeuwen dat/ijn |«!'r n. 1
Ier hun aanval moeten opzetten.
Maar zeg jij mij eens hoe één spe
ler dat moet doen met vier of vijf
Amsterdammers tegenover zich.
Dat kan niet en dat bewust weer
eens dat Kinsbergen alleen een
grote waffel heeft en geen ver
stand van basketbal heeft".
In de tweede helft leek Washington
zijn ploeg definitief naar de der
de plaats te schieten. De Ameri
kaanse center, die in de eerste
helft nul punten scoorde, was
toen oppermachtig tegen Dow
ney. Niettemin kwam Amster
dam bij 37-41 weer terug in de
race na een tweetal fouten van
Randy Wiel. Zonder Boots cn
Fopma (belden vuf fouten) straf
te Amstelveen enkele missers ge
nadeloos af in de slotfase, waar
na Amsterdam het verlies met
champagne mocht wegspoelen.
Per slot van rekening had nie
mand de formatie van Van der
Hart een vierde plaats toebe
dacht.
Scores Amsterdam: Smith 22. V.d. La
gemaat 9, Van Doorn en Downey 8.
Schilp 5 cn Rijks en Kragtwijk 2 pun
ten Schotpcrcciitagc team 32
Amstelveen Washington 18 (87**), Ru-
ma. Fopma en Virc.l 10 46 67 en
15**). Wiel 8 (3091). Boots en Richel 2
(50 cn 33**).
HERMAN POOS
