Bosje bloemen deelt niet in de malaise Flora" floreert als nooit tevoren RDAG 28 FEBRUARI 1981 IJNSBURG - Merk waardig is het wél. Overal wordt geklaagd, maar het bosje bloe men deelt niét in de malaise. Flora kan er over meepraten. En goed ook. Handen te kort komen ze in Rijns burg om alles te ver werken. Tóch staan ze er bij de veiling niét zo gek van te kijken Tachtig miljoen gulden betaalde bloemenvei ling Flora voor haar nieuwe onderkomen in Rijnsburg. De modernste van de wereld. De groei zit er nog altijd in: vorig jaar werd er een winst geboekt van niet minder dan 29 mil joen gulden. En als de tekenen niet bedriegen, zal er dit jaar nóg meer winst kunnen worden bijgeschreven. De nieuwe veiling is al weer te klein: het ko persgedeelte wordt met tienduizend vierkan te meter uitgebreid. De kwekers en kopers blijven toenemen. Tóch zijn er wel wat problemen: de oude vei ling is nog altijd niet verkocht. Zij vertegen woordigt ettelijke miljoenen. Dat drukt op de begroting. In Kloosterschuur, het nieuwe glastuinbouwgebied, gaat het niet goed. De grond, veertig hectare, is onverkoopbaar. Ge gadigden hebben zich teruggetrokken of heb ben laten weten eerst hun oude bedrijf kwijt te moeten zijn vóór zij zich in de schulden ste ken. Vreemd is het wel. Flora floreert als nooit tevo ren. Hoe kan dat in een economie die bepaald niet florissant is. Want. zo wordt er geredeneerd, het bloemetje is geen luxe meer. De mensen willen het gewoon in huis hebben. "Ze laten gauwer wat anders staan, dan het bosje ruikers", denkt Ton Langerak. secreta ris van het veilingbestuur. '"t Is net als bij een pond suiker of een brood. Ze horen erbij. Zo is het ook met de bloe men. Eigenlijk is het ook wel een beetje te rijmen, nè?", voegt Langerak eraan toe. "Als het er overal somber uit ziet, hoeft dat binnenskamers toch niet zo te zijn?" Tekenen dat het slecht gaat met de Nederlandse econo mie heeft de bloemenhandel (nog) niet kunnen ontdek ken. De verkoop blijft toene men. Een récent cijfer: in ja nuari van dit jaar waren er twintig procent meer bloe men verkocht dan over de zelfde maand in het jaar er voor. "Het loopt geweldig", stelt Langerak. "Elk bloe metje dat wordt gekweekt, kan aan de vrouw worden ge bracht. Weet je wat nou zo gek is? Je hoort die huis vrouw nooit en te nimmer klagen dat het minder wordt. Ze koopt dat bosje bloemen gewoon. Gek is het wel. Maar zelfs in de crisisjaren had de bloemenhandel het niet eens zó slecht. Een bloemetje kwam er altijd wel op tafel." Buitenland Niet alleen Nederland doet zijn best om de kweker aan een (behoorlijk) belegde boter ham te helpen. Het buiten land staat ook te dringen. De Duitse markt, daar is prak tisch geen gaatje meer. Frankrijk is het nieuwe afzet gebied. En zelfs naar Amen- ka worden al flinke hoeveel- Q heden bloemen overgevlo gen. 'Dal gaat ook lekker", beweert Langerak. "Maar we hebben ook een goed p'rodukt", laat hij er direct op volgen. "Onze telers kunnen op allerlei in- stanties een beroep doen. Om advies bijvoorbeeld. In het j buitenland kunnen kwekers nergens aankloppen. Ik denk dat juist daarin onze kracht ligt. Niet te vergeten natuur- lijk, een goede veiling. Die is wel degelijk van belang", laat de secretaris veelbetekenend horen. Het loopt dan wel allemaal op rolletjes wat de handel bc- V treft. TochEr zijn wel wat probleempjes. Zo is daar nog altijd het oude veilingcom plex te koop; is de nieuwe veiling, die half december vo rig jaar in gebruik werd geno men, al weer te klein; loopt de verkoop van grond in het toekomstige (glas) tuinbouw gebied Kloosterschuur hcle- maal niet naar wens. m X. - j TT *■■----••" Het oude veilingcom plex is (voorlopig) ver kocht. Een deel blijft staan, de rest maakt plaats voor huizen en kantoren. - Ton Langerak: "Ze laten liever wal anders staandan een bosje ruike Langerak over de oude veiling: "De verkoop van dat com plex is in principe geregeld, ron een Pr°jectontwikkelaar. v Ja, aanvankelijk zou de ge- l' meente de hele zaak kopen. rgi| Zij kreeg geen geld van het rijk. Dus werd de zaak afge- kapt. Flora heeft toen andere tee gegadigden benaderd. En die waren er voldoende. Wij zochten, natuurlijk, de meest biedende. Er ligt. zeg maar. een voorlopig koopcontract. Zodra de gemeenteraad met de plannen in zee kan gaan, worden de handtekeningen gezet." Goed overleg viHet overleg tussen alle bctrok- ken partijen. Flora, de pro jectontwikkelaar (de naam wil hij niet prijsgeven) en de gemeente, is goed. "Ik denk dat wij elkaar op zeer korte termijn, binnen enkele maan den. wel zullen vinden. De hele gang van zaken wijst in die richting. Dan is die oude veiling voor ons geen pro bleem meer. Ja. ik ben opti mistisch. Als het gesprek vast zou zitten, kon ik zo niet praten. Maar het verloopt naar wens." Langerak verdoezelt het niet: hoe eerder Flora de oude ge bouwen kwijt is. hoe liever het hem is. "De kosten druk ken op de kweker", legt hij uit. "De gemeente wil die zaak, denk ik, best snel'af handelen. Wij hebben haar tenslotte drie jaar de tijd ge gund om het complex in be zit te krijgen. Helaas voor haar is dat niet gelukt. Zij ziet de noodzaak wel in. dat die oude zaak vlug van de hand kan worden gedaan." Wat er nu precies op het terrein staat te gebeuren, is niet hele maal bekend. Zeker is dat een gedeelte van het veiling complex overeind zal blijven staan. Om te worden ge bruikt als opslagplaats. Aan de parkeerplaatsen achter de remiseflat zal ook het óén en ander worden verbeterd. Bo vendien komt er een menge ling van woningen en wat kantoren. Industrieën zijn uit den boze. Bouwen Langerak over de krappe situa tie van het nieuwe Flora. "Al leen het kopcrsgcdeëlte blijkt nu al veel te klein te zijn. Daar gaan we zo'n tien duizend vierkante meter aan bouwen. Natuurlijk zijn we blij met die ontwikkeling. Steeds meer kwekers en ko pers komen er naar Rijns- burg. We hadden een behoor lijke toeloop verwacht, maar zoiets als nu gebeurt, nee. dat had niemand van ons zich kunnen voorstellen. Dit is bo ven ieders verwachting." Kan die groei dan maar blijven doorgaan? "Voorlopig hebben we ons in gedekt". merkt Langerak op. "We kopen elf hectare grond direct bij de veiling en er ligt, ten westen, in de zogenaam de Indische buurt, ook nog eens zo'n vijftien hectare met bestemming veiling. Dus wat ons in het verleden is overko men. ingeklemd zitten tussen de huizen, zal nu niet meer gebeuren. Tot het jaar 2050", Kloosterschuur Langerak over Kloosterschuur, het nieuwe gebied waar veer tig hectare glastuinbouw moet komen. Hier verloopt het uitgeven van de grond be paald niet naar wens. Flora heeft er geld ingestopt even als een plaatselijke bank. Kunnen beide worden aange sproken als het 'fout' loopt? "Tjahet loopt inderdaad niet met de verkoop. Wc had den een hele lijst met kwe kers die daar wel aan de slag wilden gaan. Er waren zelfs meer aanvragen, dan we aan grond hadden. Nee. niet alle maal hebben ze zich terugge trokken. Nu staan er alleen nog maar mensen op. die eerst hun oude bedrijf van de hand moeten zien te doen. Tegenvaller Die tegenvaller is behoorlijk aangekomen. Langerak draait er niet omheen. "Zeker als je met een lange lijst kwe kers aan het werk kon gaan. Stuk voor stuk serieuze men sen. Wat nu? Ik wou dat ik het wist. Hoe moet je in zo'n geval nou plannen gaan ma ken? Alles zit in wezen tegen: de economie, de hoge rente stand en niet te vergeten het energie-probleem. Wordt dat wat beter, dan zullen de kwe kers misschien zeggen we gaan het proberen Het staat voor Langerak onom stotelijk vast Klooster schuur is bestemd voor glas tuinbouw. "Dat er op dit mo ment wat aan schort wil na tuurlijk niet zeggen, dat het over een jaar of twee. drie nog precies hetzelfde zal zijn. Flora heeft die bloemen ei genlijk nu al nodig. De kwe kers en de kopers stromen toe. Ach. we rekenen erop, dat de economie over een poosje wel weer zal aantrek ken." Wat betekent het voor de vei ling, dat Kloosterschuur niet in ontwikkeling kan worden genomen? "Minder omzet Als dit gebied met glas was bebouwd, zou er er jaarlijks zeker voor twintig miljoen worden aan geboden. We moeten er daar om gewoon voor zorgen dat we kwekers én bloemen krij gen. Om aan de vraag te kun nen voldoen, 't Is gek, maar alle bloemenveilingen mogen niet klagen. En de handel ziet bovendien nog kans om alles te slijten." Energie Pas dan kunnen zij investe ren. Inderdaad, er staan heel wat glastuinbedrijven te koop." De plannen gaan volledig de mist in. Dat is wel duidelijk. Want niet alleen Flora, ook de speciaal voor het uitgeven van de grond in het leven ge roepen stichting, had ge dacht al lang en breed aan het werk te zijn in Klooster schuur. "Het levert zeker ren teverlies op. We hebben daar mee rekening gehouden in de grondprijs. Maar als die grond een paar jaar onge bruikt blijft liggen Toch beseft de secretaris van Flora, dat die grondprijs niét teveel kan worden opge schroefd. "Dan prijs je je zelf uit de markt. Wc zullen in de buurt van het huidige niveau moeten blijven. Doorgaan met optrekken is er niet bij." De kweker staat voor een di lemma als hij gaat bouwen, hoe bespaar ik energie On derzoekers werken hard aan een oplossing Panklaar is die nog niet. "We kunnen niet keihard adviseren je moet zus of zo doen. Het is erg be langrijk, dat de teler energie bespaart Vorig jaar is de gas- prijs met niet minder dan ne gen cent omhoog gegaan Op wie moet hij dat verhak n? Voor hem is het onmogelijk om te stellen ik wil zoveel voor m'n bloemen hebben. Dat maken de klokken in de veiling wel uit Ja. die ener gie. daar gaat heel wat geld inzitten. De rek van een oe- drijf is zeker niet onuitputte lijk." Een voorbeeld. Een redelijk be drijf met achtduizend vier kante meter grond moest over het vorig jaar dertigdui zend gulden aan energie meer opbrengen dan over 1979. Langerak "Als de regering blijft doorgaan met het op schroeven van de tarieven, zullen veel kwekers het bijl tje erbij neerleggen. Een nek slag voor de bloemenwe- reld

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 27