Hebben is geen
houden
meer
Gedwongen verkoop schept weer
een nieuw huisvestingsprobleem
Steeds meer
huizen aan
de spijker
TERDAG 28 FEBRUARI 1981
OPENBARE
VERKOOP
(ex art. 1223 (2) B.W
Ten verzoeke van principaal
zal ten overslaan van notaris
rnr «BPfcÖKWSSWBSBi te
Leiden op maandagen 2 en 9
maart 1981 in het Notarishuis
te Leiden. Hogewoerd 144, tel
kens om 16.00 uur bij opbod
resp. afslag openbaar worden
verkocht:
het woonhuis met ondergrond,
erf en verdere aanhorigheden!
aan de MhMmII te
Leiden, kadastraal bekend Ge
meente Leiden, Sectie K num
mer 2773, groot 57 centiaren
Lasten: circa 175.- voor het
jaar 1981 Executie- en roie-
mentskosten, trekgeld, even
tuele lopende en achterstallige
lasten, alsmede event, rang-
regelmgskosten komen voor
rekening van de koper Koper
kan ontruim'ng bewerkstelligen
d m v. de grosse van de akte
van veiling.
Bezichtiging 24 en 26 februa:,
en3en5maart 1981 van 14.00
uur - 16 00 uur n m. Aanvaar
ding bi) de betaling der kooppe-
ningen op 9 april 1981
Inlichtingen ten kantore van ge
noemde notaris, «Br*
Leiden, 1
Woningbezitters maken moeilijke tijden door. Rentelasten nemen toe
terwijl het inkomen gelijk blijft. Lukt het niet meer de eindjes aan
elkaar te knopen, dan kiezen banken eieren voor hun geld en gaan over
tot gedwongen verkoop. De eens trotse bezitter van een eigen woning
staat op straat en zal nog jaren moeten betalen om zijn schuld aan de
bank te vereffenen.
"Wat wilt u horen",
vraagt de employee op
samenzweerderige
toon. "Het verhaal
waarvoor ik betaald
word om het u te vertel
len. Of heeft u even tijd
en wilt u echt weten
hoe het in elkaar zit"?
Wc nemen de tijd en noteren:
"Het gaat heel slecht en het
zal niet lang meer duren,
voordat dat ook naar buiten
blijkt. De groep mensen die
de hypotheek niet meer kan
betalen, groeit in een onge
bruikelijk tempo. Execute-
!ren, het gedwongen verko
pen van zo'n huis, daar houdt
geen bank van, maar het zal
vaker gaan voorkomen, om
de doodeenvoudige reden
j dat de koek eens op is. Met de
f portemonnee van sommige
mensen is het zo gesteld, dat
n er weinig meer te schikken
valt en er geen oplossingen
meer denkbaar zijn. We zien
dat steeds vaker gebeuren en
natuurlijk gaat het om een
i minderheid, maar als ik voor
uit kijk, word ik er niet vrolij-
I ker van".
Met bankiers is het al niet an
ders dan met autohandela
ren, makelaars of kruide-
niers. Klagen doen ze alle-
I maal, maar op de man af ge
vraagd, ontkennen ze in ei
gen huis elk probleem. De
Westland-Utrecht, de ABN,
AMRO, enfin, noem ze maar
op: officiële woordvoeders
van banken zeggen in koor:
"Niets aan de hand, indianen
verhalen".
Toch verschijnen ze met de re
gelmaat van de klok in de
krant, kleine advertenties
met een ingewikkelde tekst:
Openbare verkoop, ex.ar-
t1223 (2) BW.... ten verzoeke
van principaal zal ten over
staan van notaris.... bij op
bod, respectievelijk afslag
openbaar worden verkocht:
het woonhuis met onder
grond, erf en verdere aanho-
righeden
Openbare
Verkoping
Notaris 4MMMMMMII ie Ha-
zerswoude is voornemens op
dmsdag 17 februari en 24 fe
bruari 1981. resp bij inzet en
afslag om 11 00 uur v m in Ho
tel Groenendi|k Rijndijk 96 te
Hazerswoude-Rd publiek te
verkopen
Het woonhuis met schuur, ert
en tum. te Hazerswoude-
Rijndijk,
groot i 80 are
Bez maandag en donderdag
van 14 00-16 00 uur Aanvaar
ding bij bet koopsom uiterlijk
binnen 6 weken na gunning
Hel woonhuis is leeg te aan
vaarden.
Nadere ml bij genoemde nota-
Leed
Achter zo'n advertentie zit een
hoop menselijk leed. Gezin
nen in financiële problemen,
die hun eigen huis niet langer
kunnen betalen en op straat
komen, omdat de bank zich
beroepend op het burgelijk
wetboek, tot gedwongen ver
koop overgaat.
Banken doen dat niet graag.
Het vergt een hoop romps
lomp en geeft beide partijen
nadeel. Gedwongen verko
pen leveren een opbrengst
onder de marktwaarde, niet
zelden onvoldoende om het
openstaande hypotheekbe
drag af te lossen. Aan het
eind van het liedje is de
huiseigenaar zijn bezit kwijt
en hikt hij tegen een nieuwe
lening aan, noodzakelijk om
de resterende schuld te veref
fenen.
Potentiële huizenkopers, met
een beperkte beurs en twijfe
lend over de vraag of ze zul
len blijven huren of toch
maar kopen, wordt schrik
aan gejaagd door de berich
ten van executies. Een slech
te zaak voor de hypotheek
banken, die door de hoge ren
testand toch al te maken heb
ben met een geslonken cliën
tenbestand.
Mond houden en mooi weer
spelen, lijkt de ongeschreven
regel in bankiersland.
Niet iedereen doet aan die ko
medie mee. Een woordvoe-
der van de vereniging van hy
potheekbanken, laat in een
kennelijk overmoedige bui
weten: "Onze vereniging
houdt zich niet met dat soort
problemen bezig, maar het
zou me niet verbazen als het
zo is. Financieel-economisch
zitten we in een uiterst bela
zerde periode. Gemeenten
hebben met het verlenen van
garanties bij de aankoop van
een eigen woning een onver
antwoord beleid gevoerd.
Dat merken ze nu ook en de
teugels vieren aanmerkelijk
minder, kan ik u zeggen. Men
is voorzichtiger geworden.
En u begrijpt: dat gejerimi-
neer in Den Haag over de af
trekbaarheid van hypotheek
rente heeft veel kwaad ge
daan".
Ook algemeen secretaris mr.
ücugcveld, van de Notariële
Broederschap, de vereniging
van notarissen, blijkt open
hartig: "Wij worden in grote
mate geconfronteerd met
executies. Het blijft natuur
lijk nog een fractie van het
aantal woningbezitters, maar
we zien een tendens, die vo
rig jaar is begonnen: het
komt vaker voor. Aantallen
worden niet openbaar ge
maakt. Het Centraal Bureau
voor Statistiek heeft geen cij
fers, kadasters geven geen
opheldering en bij de hypo
theekbanken doen ze dat ook
niet. Maar iedereen kan de
groei waarnemen".
Waar gaat het om?
Bij de aankoop van een huis
was er in het verleden de mo
gelijkheid om te kiezen uit
globaal twee hypothcekvor-
meii. in uei ene geval wordt
elke termijn rente en een vast
bedrag aan aflossing betaald.
In het andere geval, dat van
de zg. "groeihypotheek",
wordt in de eerste termijnen
niet of nauwelijks afgelost,
maar wordt de aflossing uit
gesteld tot een later stadium.
Die groeihypotheek was
voorheen vooral populair bij
jonge gezinnen, die voor de
toekomst rekening hielden
met een inkomensgroei en de
zwaarste lasten daarom pas
in die periode wilden dragen.
Maar nu inkomensgroei niet
meer aan de orde is. wordt te
gen veel te hoge lasten aange
keken.
Soortgelijke problemen doen
zich voor met de herziening
van de rente. Bij hypotheken
worden de rentepercentages
doorgaans voor twee of vijt
jaar vastgelegd. Na die perio
de volgt een aanpassing aan
de dan geldende tarieven. De
heer Visser van het Bouw
fonds Nederlandse Gemeen
ten: "Dat verschil kan groot
zijn. Mensen die aanvanke
lijk een rente betaalden van
bijvoorbeeld 8Vfc%, terwijl er
nu percentages zijn van
W/2%. Dat kan op een hypo
theek van een ton 250 in de
maand extra betekenen. Als
we bedenken dat veel gezin
nen ook al veertig gulden per
maand meer voor energie
moeten betalen en dat alles
zonder dat het inkomen toe
neemt. dan kan het niet an
ders dan moeilijk voor ze
zijn."
Het Bouwfonds Nederlandse
Gemeenten kent een andere
door
Ton van
Brussel
doelstelling dan de hypo
theek- of handelsbanken
"Belangrijk voor ons is het
stimuleren van het eigen wo-
ningbezit. Dat is de primaire
opdracht. Executeren doen
we ook om die reden niet
graag. Bovendien mensen
moeten na zo'n verkoop toch
ergens wonen". Het bouw
fonds speelt steeds vaker de
rol van ombudsman voor
mensen in financiële proble
men. Visser daarover: "Men
sen krijgen van ons een brief
met de mededeling dat de
rente is gewijzigd. Meestal
reageren ze daar zelf op, als
moeilijkheden dreigen. Dan
gaan we praten. Hoeveel in
komen heeft u. waar geeft u
het aan uit? Kan de vrouw
bijwerken, kan de vakantie
bestemming dichter bij huis
worden gezocht of worden
overgeslagen. Wat doet het
gezin met de belastingterug-
gave van het rentevoordeel.
Dat soort vragen komen aan
de orde. Vaak zijn de proble
men via de belastmgterugga-
ve op te vangen. Tot nu toe
lukt het ons om in zeg 98 van
de 100 gevallen tot oplossin
gen te komen".
Er is ons veel aangelegen dat
dat lukt. Ik trek er zelf nogal
wat tijd voor uit. Ga 's avonds
en in het weekend bij die ge
zinnen op bezoek om te over
leggen. Nee, ik weet niet hoe
dat bij andere banken gaat.
maar ik denk niet dat die dat
ook zo doen, maar wat ik al
heb gezegd: onze doelstelling
is anders".
Visser wil niet vooruitlopen op
de tijd die komen gaat: "In
april en juni gaan er weer
brieven de deur uit over aan
passingen. Ik weet werkelijk
niet of dan zal blijken dat het
probleem groter is geworden,
maar wij zullen blijven pro
beren gedwongen verkoop te
voorkomen. Als dat lukt. be
tekent het niet dat mensen
geen moeilijkheden hebben.
Wat ze er zelf aan doen om
geld te krijgen, dat is onze
zaak niet. Maar ze houden in
ieder geval een dak boven
hun hoofd".
Na de gedwongen ver
koop van een woning
dient het huisvestings
probleem zich voor de
E gewezen eigenaar pas
in volle hevigheid aan.
Opnieuw een huis ko-
B pen is er onder de gege-
ven omstandigheden
niet bij en buiten de
peperdure vrije sector
is het alternatief van
een huurwoning voor
lopig ook meestal geen
haalbare kaart.
Laten we bijvoorbeeld eens kij
ken hoe de zaken in Leiden
e liggen. De gemeentelijke re
geling woonruimteverdeling
schrijft voor dat men ofwel
t geregistreerd moet zijn, of
wel een huurwoning met een
lagere huurprijs dient achter
te laten wil men in aanmer
king komen voor een woning
beneden de huurprijsgrens
(thans 750 gulden per
maand).
Welnu, een huurwoning laat de
gedupeerde niet achter. En
ingeschreven staat hij of zij al
evenmin. Sterker nog: regi-
stratie als woningzoekende
bij Bureau Huisvesting is in
het geval van gedwongen
verkoop theoretisch niet eens
mogelijk. Strikt genomen is
inschrijving volgens genoem
de regeling pas mogelijk als
men twee jaar inwonend is
geweest.
Burgerraadsvrouw mr. Joset
Mons:"Je moet eerst financieel
volkomen aan de grond zitten,
wil je weer voor een huurwo
ning in aanmerking komen".
Dakloos
De praktijk is evenwel iets mil
der, hoewel verre van vol
maakt. Wordt een eigenaar
door financiële problemen
gedwongen een woning te
verkopen, dan volgt door tus
senkomst van hulpverlenen
de instanties meestal toch
wel inschrijving als woning
zoekende. Maar in het gun
stigste geval is daarvan pas
sprake als het huis daadwer
kelijk verkocht is. Wat in
houdt dat de gedupeerde in
middels al dakloos is gewor
den.
De Leidse burgerraadsvrouw
mr. Joset Mons kent dat pro
bleem maar al te goed. In de
drie jaren dat ze in Leiden
werkzaam is, werd ze er me
nigmaal mee geconfronteerd.
"Je staat op straat", zegt ze,
"met als enige mogelijkheid
nog inwoning bij familie of
kennissen. Of dat je door tus
senkomst van de sociale
dienst in een hotel of pension
wordt geplaatst. En dat is een
verschrikking hoor. Een ge
zin met twee kinderen op ëën
of twee kamers. Je kunt het
vergelijken met een regen
achtige vakantie en je moet
in je hotel blijven. Maar dan
veel langer. Het komt voor
dat mensen op deze manier
een jaar in hotel Minerva zit
ten".
Joset Mons beaamt dat in
schrijving bij Huisvesting in
zo'n geval ook niet onmiddel
lijk een oplossing biedt.
"Maar het is altijd beter dan
helemaal niets. Je moet uiter
aard een wachttijd overbrug
gen, maar je bent in elk geval
op weg. Nu is het zo dat de
regeling woonruimteverde
ling de groep huiseigenaren
categorisch uitsluit. Er ligt
wat hen betreft maar ëën ge
dachte aan ten grondslag:
wie koopt moet blijven ko
pen Je moet eerst financieel
volkomen aan de grond zit
ten, wil je weer voor een
huurwoning in aanmerking
komen".
Herziening
Dc burgerraadsvrouw heeft op
dit punt van meet af aan ge
pleit voor een herziening van
de regeling. Ook al vanwege
een ander aspect: namelijk
dat van gedwongen woning
verkoop als gevolg van een
echtscheiding. Hier doet zich
eenzelfde probleem voor Wie
van de rechter de woning
moet verlaten, kan rekenen
op registratie als woningzoe
kende. Zo niet echter de an
dere partij, in het geval die la
ter niet in staat is zich in te
kopen en dus alsnog naar an
dere woonruimte op zoek
moet.
Op de vraag in welke inko
mensgroep gedwongen wo
ningverkopen het meest
voorkomen, kan Joset Mons
nauwelijks een zinnig ant
woord geven. Wel heeft zij in
het recente verleden het
meest te maken gehad met
jonge gezinnen, veelal met
hypotheken van rond een
ton. "Maar als wij in een half
jaar tien keer met dit pro
bleem te maken krijgen, dan
is er natuurlijk sprake van
een veelvoud daarvan. Ten
slotte komen hier geen men
sen met een financieel pro
bleem. maar veel eerder met
een huisvestingsprobleem.
Wie hier komt. heeft voor
zichzelf vaak al uitgemaakt
dat het niet langer meer kan".
En die handelwijze betreurt de
burgerraadsvrouw: "Zou
men in een vroeg stadium
contact opnemen met de
bank. dan is er vaak nog wel
een oplossing mogelijk. Niet
door nieuwe leningen, maar
je kunt natuurlijk een achter
stand wegwerken door iets te
verkopen. Het klinkt mis
schien cru. maar je kunt in
zo'n geval de auto wegdoen,
als er geen andere oplossing
overblijft. Of misschien kan
de vrouw gaan werken. Maar
ik krijg de indruk dat veel
mensen de kop in het zand
steken. Dat men denkt: ik
word wel geholpen door
Huisvesting. En dan stapelen
de moeilijkheden zich op. Ik
heb te maken gehad met ie
mand die zesduizend gulden
achterliep. En tref daar maar
eens een zinnige regeling
voor. Ik denk dat de mensen
in zo'n geval de moed opge
ven. De hele tijd de eindjes
aan elkaar geknoopt, en op
eens gaat het niet meer Dan
krijg je een situatie waarin
het ene gat met andere moet
worden gestopt".
Lichtvaardig
Joset Mons zegt zich overigens
niet aan de mening te kunnen
onttrekken, dat de kredietge
vers te lichtvaardig met le
ningen omspringen "Ook in
hun eigen belang zouden de
banken een beetje beter moe
ten opletten. De meeste men
sen kunnen niet overzien wat
het betekent om iets over een
periode van dertig jaar te le
nen. Banken zijn daartoe veel
beter in staat. En dat geeft ze
naar mijn gevoel een verant
woordelijkheid Er wordt dan
wel gezegd dat ze veel voor
zichtiger zijn geworden, maar
ik vraag me af of dat nu
werkelijk zo is".
Niettemin ziet dc burgerraads
vrouw dc woningnood als
voornaamste oorzaak van de
genoemde problemen 'De
woningnood dwingt mensen
om huizen te kopen Het is
gewoon een manier om niet
langer te hoeven wachten.
Donk ook maar eens aan bui
tenlanders die eindeloos
moeten wachten op gezins
hereniging. Dan koopt men
een huis terwijl men de las
ten in feite niet kan dragen.
Dat is ongelooflijk onwijs,
maar het p.ebeurt'
