Van Toorn biedt bedlampjeslectuur De fluit en de bombardon boeken - boeken - boeken - boeken - boeken - boeken - boeken Een gruwelijke Oostersehuivering Parels voor Nadra "Pestvogels en andere verhalen" "Een op de tien": informatief boekje over kinderen met een lichte hersenbeschadiging GRATIS Grandioze Kamsteeg-opruimingsshow op 1112, 13 en 14 februari 175 occasions* 1 jaar No Risk-garantie DINSDAG 10 FEBRUARI 1981 Janwillem van de Wetering - zijn politioneel duo Grijpstra en De Gier heeft zelfs filmisch gestalte gekregen - heeft dertien span nende en griezelige verhalen uit het Verre Oosten verzameld onder de veelzeggende titel "Een oosterse huivering". Het is niet allemaal honderd procent oosters want er zit in de verzameling ook een kort juweeltje van Robert van Gulik en Van de Wetering besluit zijn dertiental met twee verhaalties van hemzelf. "Griezelen is leuk", zo rechtvaardigt hij zich in een lahge inlei ding. En verder: "Griezelverhalen zijn op maat gemaakte nacht merries die ons niet hoeven te passen". Dat zal wel de reden zijn dat niet alle verhalen mij even sterk hebben geïntrigeerd. Dat hoeft ook niet. Van de Wetering heeft slechts een greep gedaan uit Japanse en Chinese griezellitera tuur. Het is geen representatieve bloemlezing. Maar toch kan men zich een beeld vormen van de directe, zeer rechtlijnige verteltrant waarvan althans de door Van de Wete ring gekozen schrijvers en schrijfsters zich bedienen. Zo con creet, zo onomwonden dat de absurditeiten en de gruwelijkhe den in hun verhalen soms erg wreed, in elk geval erg hard over komen. Cru maar zeker treffend. Daarin zit ook het verschil met de bijdragen van Van Gulik en Van de Wetering. De sfeer is nauwelijks anders, de moordzaken op zichzelf niet minder realistisch (integendeel soms) maar de toon is milder. Alles bij elkaar best een aangename huivering. "Een oosterse huivering", verhalen verzameld door Janwillem van de Wetering, verschenen bij Uitgeverij Loeb in Amster dam 19.50). De Amsterdamse journalist Joop van den Broek - verbonden aan NRC/Handelsblad - kan een indringende thriller schrijven. Dat heeft hij inmiddels enkele malen bewezen. Kortgeleden nog met zijn jongste boek "Heimwee naar Indië". Kennelijk heeft Van den Broeks succes zijn Alphense uitgever geïinspireerd eerdere verhalen van hem in nagenoeg dezelfde verpakking aan het publiek voor te zetten. Ook in die twee boeken "Parels voor Nadra" en "Steekspel in San Sebastian" wordt de hoofdrol gespeeld door de avontuur lijk aangelegde en uiterst doortastend optredende fotograaf Lex van der Tuyn Walema. Hij is de grote bink die de politie de oplossing van vreemde moordzaken op een presenteerblaadje aanbiedt. Al zijn "dichterlijke vrijheden" ten spijt, ik bon een echte fan van Joop van de Broek geworden. Hij vertelt gemakkelijk, houdt de actie erin en kan het sfeertje van spanning tot het einde toe vasthouden. Van mij mogen er meer verhalen volgen. "Parels voor Nadra" en "Steekspel in San Sebastian", door Joop van den Broek. Verschenen bij SijthofFs Uitgeversmij in Al phen aan den Rijn 13.50 per stuk). KOOS POST Nog steeds is de Tweede We- reldoorlog een thema van be lang bij de meeste van onze auteurs - een bewijs dat een heel nieuwe en verfrissende schrijversgeneratie nog wel even op zich wachten laat. Zelfs "jongere" prozaïsten als Willem van Toorn, die toch al een hele waslijst boeken (poëzie, romans, verhalen) op zijn conto heeft, ontkomt niet aan Nederlands krijgshaftig verleden. Zijn jongste bundel, Pestvo gels en andere verhalen, be schrijft met name in het titel verhaal de gebruikelijke WO II-cliché's vanuit het ge zichtspunt van de elfjarige Erik Leeman, een figuur die ook in enkele andere verha len in de bewuste bundel een hoofdrol speelt. De novelle "Pestvogels" be schrijft de belevenissen van de jonge Erik in 1944, beleve nissen overigens die weinig toevoegen aan het beeld dat na-oorlogse generaties zich van de bezetting gevormd hebben. Als vader Leeman enkele dagen van huis is om zijn oude moeder in de Betu we op te sporen (en en-pas sant de schaarse levensmid delen aan te vullen), blijven moeder en Erik bezorgd ach ter. Vooral Erik (in het verhaal de ik-figuur) is er maar angstig onder. Natuurlijk is hij nog te jong om de rol van plaatsver vangend gezinshoofd te spe len: "in bed was het zo koud, dat ik ineens weer klaarwakker werd. ik had de deur open la ten staan en probeerde zo zacht mogelijk adem te halen om alle geluiden van het huis te horenhanden aan de win keldeur of de ramensluipen de voetstappen op de trap. Als ik iets zou horen, zou ik dan uit bed durven gaan en boven aan de trap gaan kij ken, of zelfs naar beneden gaande zwarte, half leeg ge broken winkel in, terwijl ik vanmiddag al zo bang was geweest voor de Duitsers in de verte?" (pag.25). Voorspelbare angst en onzeker heid, óók ten aanzien van zijn omgang met vriendjes en een (sexueel ontluikend) vrien dinnetje. Een goedgeschre ven oorlogsniemendalletje, zoals we die geregeld in treu rige soap-producties van Amerikaanse komaf voorge schreven krijgen. Een Hol landse vinger-in-de-dijk-va- riant, zonder dat de auteur er in slaagt méér dan enige flak kerende, snel dovende ont roering op te roepen. De "andere verhalen" redden de bundel gelukkig, vooral door de veel actuelere the ma's. Zo doet de titel "Va ders" terecht literaire actuali teit vermoeden, waar onze schrijvers en schrijfsters zich de laatste tien jaar plotsklaps bezorgd tonen om de respec tievelijke vaders en moeders in 't juiste daglicht te plaat- In "Vaders" gaat het om de jeugdliefde tussen de "ik" en zijn klasgenootje Eva, nogal Eva was het mooiste meisje van de school en ze was een beetje gek. Er hing altijd een soort leegte om haar heen, en overal waar ze liep zag je hoofden van jongens met haar meedraaien, er er wa ren leraren die elke aanlei ding aangrepen om haar voor het bord te laten komen of over haar bank heen te bui gen om iets uit te leggen. Het laatste stukje van de zo mer en de hele herfst waren we steeds bij elkaar. We werk ten samen aan ons huiswerk, of deden alsof, maar dan kon den we tenminste in haar ka mer aan haar bureautje zit ten, waar ik met mijn hand onder haar rok haar Franse uitspraak verbeterde", (pag. 56/57). Zo'n Eva, een ongrijpbare lief de, die de meeste jongens on der ons zich al te wel en al te smartelijk herinneren. Een fraai verhaaltje, waarin het gemis aan "vaders" (ander maal!) een belangrijk motief "Occasion" tenslotte is - hier al thans - Van Toorn's aardig ste, want meest herkenbare verhaal (al is "Vaders" het beste): over een ogenschijn lijk luchtig verlopende schei ding, waarbij de hoofdper soon - opnieuw: Erik - zijn bijna gewezen echtgenote poogt te helpen bij de aan schaf van een eigen tweede hands autootje. Het toch nog onverwachte happy-end be derft én verschaft veel lezers genot, maar bevestigt de ma tige kwaliteit van de gehele bundel. Bedlampjeslectuur. Willem van Toorn, Pestvogels en andere verhalen. Uitgeve rij Querido, Amsterdam 1980. Eén op de tien kinderen gedraagt zich anders dan 'normaal'. Het gaat om kinderen met een lichte hersenbeschadiging, ook wel MBD-kinderen genoemd, naar de Engelse term Minor Brain Dysfunction. Pas de laatste jaren is er wat meer belangstelling en vooral begrip ontstaan voor deze grote groep kinderen, die zeker niet minder zijn, maar wel 'anders'. Algemene kenmerken: gevoelig, emotio neel, problemen met de concentratie, een houterige motoriek, vaak iets later leren lopen en schrijven dan gewoonlijk. Het tv- programma TROS-Aktua heeft onlangs, wat oppervlakkig, aan dacht besteed aan deze 'buitenbeentjes', zoals MBD-kinderen ook wel worden genoemd. Vaak worden MBD-kinderen te laat als zodanig erkend en heeft een kind een ware lijdensweg achter de rug. In het boekje 'Een op de tien' van prof. Reinhart Lempp wordt op begrijpelijke wijze beschreven hoe lichte hersenstoornissen bij kinderen kunnen ontstaan. De hersens van een MBD-kind wor den vergeleken met een 'computer die een beetje anders gescha keld en bedraad is dan bij de meeste kinderen'. Het specifieke gedrag (nerveus, zenuwachtig, impulsief, onhandig) wordt uit gebreid besproken. Ook worden aanwijzingen gegeven hoe ou ders hun buitenbeentje het beste kunnen opvangen. Begrip, ge duld en niet steeds vergelijken met andere kinderen. Vooral de onhandigheid en het langzame begripsvermogen mag het kind niet verweten worden. Aangeraden wordt het kind in een ver trouwde, bekende omgeving te laten opgroeien om het zo hou vast te bieden. 'Een op de tien' heeft het voordeel dat het eenvoudig geschreven is. Geen vakjargon en ingewikkelde woorden of zinnen. Aan de andere kant is de zinsbouw hier en daar opVallend houterig en stuntelig. Misschien een gevolg van de vertaling uit het Duits. Ook het voorbeeld uit de praktijk, de beschrijving van de eerste levensjaren van het MBD-kind Robert-Jan, is voor een objectief verslag erg overtrokken gepresenteerd. Het relaas van de ergo therapeute die Robert-Jan tenslotte onder behandeling kreeg, is ontaard in een emotioneel, geëxalteerd geheel waarin vooral de zg.deskundigen (artsen en leerkrachten) als grote boosdoeners worden gezien. Een staaltje van onbegrip en onkunde ten op zichte van een kind met een hersenbeschadiging, dat aan geloof waardigheid inboet door de subjectieve stellingname van de schrijfster. Achterin het boekje, staat een adressenlijst vermeld met speciale scholen voor kinderen met leer- en opvoedmoeilijkheden, de zg. LOM-scholen. Zij vangen de meeste MBD-kinderen op. Ook contactadressen van werkgroepen voor ouders van MBD-kinde ren zijn niet vergeten. Uitg. Gamma, prijs f 15,90. MARGOT KLOMPMAKER Speclala aanbieding GOLF EXTRA 1976 5950.- Graag lot aieos in OEGSTGEEST 100 liter benzine kamsteeg E2 AUÓI V-A-G :ocn maar mooi meegenomen; KAMSTEEG ZUID B V. GEVERSSTRAAT 30 OEGSTGEEST Let op de extra voordeel-occasions en demonstratie-auto's telefoon 071-151940 verschillen. Afgezien van de ze stoeipartijtjes met de taal' is Het groene aapje een waar devolle aanwinst. Hans Kanters maakte er prach tige tekeningen bij, uitge voerd in groen-blauwe tinten en in zwart-wit. Uitg. Tiebosch, f 29,90. De sfeervolle tekeningen van Anton Pieck hebben geen na dere introductie nodig. Al ve le malen illustreerde Pieck bekende sprookjes. Uitgever Elsevier heeft het nu eens an ders willen doen. Bij nog niet eerder gebundelde sprook jestekeningen van Pieck werd een twintigtal Neder landse jeugdboekenauteurs gevraagd een passend ver haal te schrijven. Klinkende namen vermeldt de omslag van het resultaat: Thea Beek man, Thera Coppens, Frank Herzen, Wim Hofman, Simo- ne Schell e.a. Helaas heeft niet iedere auteur 't in zijn vingers een sprookje te schrijven en is gauw ge neigd het te zoeken in een slap fantasieverhaaltje. In dit Anton Piecks sprookjesboek staan enkele bedroevende voorbeelden van zulke fanta sieverhalen zonder kop of staart. Er zijn ook heel goede bijdragen, zoals het verhaal van Simone Schell. Een van de weinigen die begrijpt wat de essentie van een "sprookje is, en in staat blijkt haar op vattingen in een eigen vertel ling te verpakken. Jammer van Anton Piecks te keningen, de enige constante kwaliteitsfactor in dit mid delmatige sprookjesboek. Uitg. van Goor, f 24,50. De Engelse schrijver Lloyd Alexander is een meester in de vertelkunst. Zijn boek 'De eerste twee levens van Luk- as-Kasha' is een sprankelen de sprookjesachtige vertel ling gesitueerd in een Ooster se omgeving. Humor, sfeer en uitstekend taalgebruik (korte zinnen, vlotte dialo gen) maken dit verhaal tot puur leesplezier. Het bock ziet er prachtig uit door de illustraties van Tejo Hendriks en de zorg die be steed is aan de kwaliteit van het papier. Uitg. Westfriesland, f21,50. MARGOT KLOMPMAKER De meeste boeken van Rita Törnqvist zijn geschreven voor kinderen van 7 tot 10 jaar. Heel verrassend is haar nieuwe boek, een verhalen bundel voor wat oudere kin deren met als titel De fluit en de bombardon. Deze boeiende, sprookjesachti ge vertellingen, rond humor en mysterie, zijn geschreven met een knipoog naar de rea liteit en heel gevarieerd van karakter. Veel verhalen zijn opgebouwd rond dezelfde thema's: tevreden zijn met wat je hebt of het geluk ligt vaak dicht bij huis verscho len in kleine dingen. Je zou het een moraal kunnen noe men, hoewel nergens derge lijke levenswijsheden al te opdringerig worden aange boden. De dromerige sfeer van de ver halen is ook terug te vinden in de illustraties van Ellen Meske. Persoonlijk vind ik het jammer dat haar tekenin gen de tekst alleen maar overlappen, omdat Ellen Meske fragmenten illustreert die in het verhaal al uitvoerig beschreven staan. Hier wreekt zich het gebrek aan samenspel tussen schrijfster en illustratrice. De fluit en bombardon is een bizonder goed, modern sprookjesboek dat nergens verveelt. De woordkeus is eenvoudig en de zinnen kort- .Toch kenmerkt elk verhaal zich door een poëtisch, beel dend taalgebruik. Rita Törnqvist op haar best! Uitg. Ploegsma, f 14,90. Er zijn enkele langspeelplaten in de handel waarop de veel zijdige Hetty Blok bekende sprookjes voorleest. Met de sprookjesbundel Het groene aapje doet deze actrice/caba- retiere het nog eens dun netjes over. Voor dit boek werden een aantal vrij onbe kende sprookjes uit de hele wereld door haar verzameld en bewerkt. In de meeste vertellingen gaat het om algemeen menselijke begrippen en waarden, zoals bij oeroude sprookjes gebrui kelijk is. Gevoelens en emo ties als goed en kwaad, trouw en ontrouw, hebzucht en vrij gevigheid, liefde en haat. Be grippen die elk mens waar ook ter wereld kent. De keuze van Hetty Blok levert soms verrassende sprookjes op, maar bij de meeste verha len krijg je zo'n gevoel van 'waar heb ik dat meer gele zen'. In haar voorwoord geeft de samenstelster dat ook rui terlijk toe. Voor liefhebbers van sprookjes maakt het wei nig uit; ook de Russische ver sie van Hans en Grietje is boeiend om te lezen. Een aantal verhalen zijn geba seerd op bekende Griekse mythen en sagen of roepen herinneringen op aan een bij belse vertelling. Hetty Blok heeft de verleiding niet kun nen weerstaan om tijdens de bewerking van de sprookjes hier en daar een vleugje iro nie toe te voegen, of wat al te ouderwetse uitdrukkingen te vervangen door toffe, eigen tijdse kreten. Persoonlijk vind ik zoiets een gruwel en knijp bij zo'n passage de te nen samen, maar smaken Wij (van Kamsteeg) nodigen u hierbij uit om, geheel vrijblijvend, een bezoek te brengen aan onze Alleen tijdens deze feestelijke opruimingsdagen krijgt u op iedere occasion

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 12