Rob Out:
'Ook ik
haal nu
koffie'
Hoe een dictator in omroepland "zijn leven beterde"
PAGINA 20
EXTRA
ZATERDAG 27 DECEMBER 1980
Door Sjak Jansen
Bloembakken
In Hilversum maken ze zich druk om marginale dingen, meent Out.
Zitten ze urenlang te vergaderen over de aanschaf van nieuwe
bloembakken. Niks voor hem. Niks vooreen vent, die in heel zijn
doen en laten naar snelheid streeft. En meer dan eens heeft bewe
zen daarin ook zijn mannetje te staan.
Kijk nu maar weer naar de snelheid waarmee hij 'zijn kind' Veroni
ca heeft grootgebracht. In 1975 schuchter van start gegaan als
C-omroep en nu op het punt te promoveren naar B-omroep. De
daarvoor vereiste 300.000 leden zijn al binnengehaald. En wat
niet minder zwaar telt, is de opmerkelijke zege die Veronica het
afgelopen kwartaal boekte. Namelijk in het derde kwartaal van
dit jaar trok Veronica van alle omroepen de meeste kijkers: 19
ofwel 2,2 miljoen kijkers. Iets, dat door was door een C-omroep
nog nooit was vertoond.
Zulke resultaten houden Rob Out (40) op de been. „Ja", zegt hij
trots, „Veronica is volwassen nu. We hebben laten zien dat wij
wel degelijk meetellen, dat er met ons rekening moet worden
gehouden. Veronica is ook de enige omroep, die met themapro
gramma's van tweeëneenhalf uur weet te scoren."
Plat
Rob Out wordt enthousiast. Is zijn handelsmerk trouwens, dat
enthousiasme. Weet dat ook heel goed op anderen over te bren
gen. AVRO-regisseur Henny Budie heeft een dikke tweeëneen
half jaar onder hem gewerkt: „Hij kan je ontzettend activeren
Weet daarbij van geen ophouden. Hij kan je zo gek maken, datje
er volledig instapt", zegt Budie.
Met hem belanden we op een
terrein, waarop Rob Out in de
afgelopen vijfjaar als Veroni-
ca-directeur zijn soms onge
kende snelheid al evenzeer
verscheidene keren heeft
waargemaakt. Bedoeld wordt
het uit de laan sturen van zijn
medewerkers. Daarin kan
Rob Out erg snel zijn. En naar
eigen zeggen niets ontziend te
werk gaan. „Mits dat in het
belang van Veronica is."
Rob Out is er berucht door ge
worden. Gehaat ook. Haat,
die bij sommigen tot uiting
kwam in niet al te prettige
verwensingen aan zijn adres.
„Als ik die jongen voor m'n
wielen krijg, rijd ik hem zo
plat als een vleermuis", is een
verbitterde uitspraak, die vijf
jaar geleden anoniem in de
Haagse Post over hem werd
gedaan.
Bemoeial
Zo kwam Rob Out van lieverlee
te boek te staan als een dicta
tor. Een betweter en be
moeial, die een schrikbewind
voerde aan de Enge Outweg
(smalend voor Oude Engh-
weg, waar Veronica toen nog
gevestigd was). In het Hilver-
sumse gossipcircuit ging hij
alras door voor directeur van
de Veronica Ontslag Organi
satie.
Een honende benaming, die om
Outs strakke gelaat nimmer
een glimlach heeft kunnen to
veren. Ook nu niet, nu die
sneer volgens hem allang niet
meer opgaat. „Want", zegt hij,
„Henny Budie (regisseur) en
Hetty Eijbers (scriptgirl) wa
ren de laatsten en dat is al
weer drie jaar geleden zowat.
Dat stempel van Ontslagorga
nisatie heb ik trouwens nooit
zo begrepen. Zoveel zijn het
er naar mijn weten niet ge
weest."
Nou nou. Henk Terlingen.
John de Mol sr. Frits van der
Klok, Felix Huizinga, Gerard
van Wijk. Henny Budie... dat
zijn er anders nogal wat?
chtc
Out tegen, „de mensen die je
nu noemt, waren voor het me
rendeel freelancers. En als je
die niet meer nodig hebt. dan
ga je niet met hen verder. Zo
gaat dat bij andere omroepen
ook."
Koffie
Weliswaar zegt Rob Out bo
ven te staan, maar leuk vindt
hij het niet, dat hem een
schrikbewind wordt verwe
ten. „Punt één is dat ik door
het collectief ben gekozen als
directeur. Punt twee is dat ik
pertinent niet de directeur
speel. Ik durf gerust te stellen
dat ik goed overweg kan nu t
mijn medewerkers, dat de
werksfeer goed is en los. Er
brandt hier geen rood lampje.
Iedereen kan zo bij mij bin
nenlopen en zijn problemen
op tafel leggen. En net zo goed
haal óók ik koffie, wanneer
dat nodig is."
„Natuurlijk", geeft Out ander
zijds toe, „natuurlijk zijn hier
gigantische clashes geweest.
Net als in elk ander bedrijf
hebben we hier regelmatig
problemen. En daarbij gaat
het dikwijls vrij heavy toe.
Maar daarna is alles weer ver
geten. Ik kan gerust stellen
dat er binnen dit bedrijf niet
met de ellebogen wordt ge
werkt. Geen slijmerij, nee.
Absoluut niet. Het is eerder zo
dat ik degene ben, die moét
lijmen."
Egotrip
Opgegroeid is Rob Out in Am
sterdam. Zijn ouderlijk huis
stond aan de Linnaeuslaan.
Hij had een doodgewone
jeugd, zegt hij, was zoon van
een kunstschilder. Tweeën
eenhalfjaar bracht Rob dooi
in een priesterinternaat.
Haakte echter vroegtijdig af
Diende bij 's lands comman
dotroepen, zwierf enige tijd
bij een mcubelfirma en pla
tenmaatschappij rond, werd
hoofdredacteur van een mu
ziektijdschrift en kwam van
lieverlee bij de zendpiraat
Veronica terecht.
Maakte daar carrière en zag zijn
wereld min of meer ineen
storten toen minister Van
Doorn het voortbestaan van
de zendpiraten verbood. Van
af die tijd zo'h beetje is hij di
recteur van de Veronica Om
roep Organisatie, een onder
neming die door discjockey
Jan van Veen ooit is geken
schetst als een gigantische
egotrip van Rob Out zelve.
Rob Out is het daar niet mee
eens. En dat is merkwaardig.
Want hij was het juist, diè
maar al te vaak verkondigde:
„Veronica c'est moi". Out ont
kent dat niet. „Ach", zegt hij
vergoelijkend, „die kreet is
wat overtrokken. Natuurlijk,
ik symboliseer Veronica. Ik
vertegenwoordig het gezicht
van de omroep naar buiten
toe. Maar dat had even zo
goed tante Truus kunnen
zijn."
Hautain
„Maar een egotrip? Welnee. Het
is gewoon een stuk enthou-
Ik beperk me dan ook
Rob Out: "Ik moet de beslissingen
niet tot het directeurschap al
leen. Ik voel me net zo goed
programmamaker."
- Rob Out wordt verweten niet
te kunnen delegeren. Dat hij te
veel zijn neus zou steken in za
ken, die hij eigenlijk aan an
deren zou moeten overlaten,
omdat die er meer verstand
van hebben. Ook zou tijdens
produktiebesprekingen zijn
ja of neen een te groot gewicht
in de schaal leggen.
„Dat weet ik niet", zegt Out.
..Feit is dat ik directeur ben en
verantwoordelijk word ge
steld voor het beleid van Ver
onica. Ik moet dat kunnen
verdedigen. Maar hoe kan ik
nou iets verdedigen, waarbij
ik niet betrokken ben ge
weest? Dat kan niet, dus moet
ik overal mijn stempeltje me
de op drukken. Dat klinkt
ontzettend hautain, dat weet
ik, maar zo bedoel ik het niet."
- Maar met zo'n beleid heeft Out
het inmiddels wel zo ver ge
bracht, dat sommigen thans
zijn bloed wel kunnen drin
ken. Me dunkt, dat zoiets een
mens niet in de kouwe kleren
gaat zitten. Zoiets moet Out
hinderen.
Hij: „Natuurlijk. Maar zulke
dingen probeer ik zoveel mo
gelijk over mijn linkerschou
der te gooien. Want laten we
wel wezen: met wie heb ik
nou feitelijk te maken? Dat is
mijn personeel, dat is mijn ge
zin en dat zijn de kijkers en de
luisteraars. Wat zij in het om-
roepwereldje over mij zeg
gen, is voor mij niet belang
rijk. Ik laat me daar niet mee
in. Ik doe gewoon mijn werk.
Meer niet."
Ook de vervelende. Zodoende ben ik altijd de boosdoener"
(foto Zacharias Stornebrink)
Rob Out zegt zich niet te kun
nen voorstellen, dat hij ie
mand dwars zou zitten. Wel
heeft hij een idee hoe het
komt, dat hij op en onder de
Gooise Matras niet bepaald
getapt is. „Het is het succes
van Veronica", vermoedt hij.
„Toen wij begonnen dacht ie- J
derëen dat wij - eenvoudige
platendraaiers - er niets van
terecht zouden brengen. Maar
gebleken is dat wij wèl een
prima organisatie hebben
kunnen opbouwen. Zoiets
prikt."
„Dat wij voorts 2V2 miljoen gul
den aan omroepgeld niet op
maken en terugstorten, dat
wij nu de TROS qua kijkcij
fers hebben verslagen, tja dat
soort dingen zijn bij andere
omroepen kennelijk net zo
moeilijk te verteren."
Out wijst daarmee van de hand
dat zijn slechte imago te wij
ten zou zijn aan z'n te autori
taire en te bemoeizuchtige op
treden als directeur van Vero
nica. Out schrikt er bijvoor
beeld niet voor terug een er
varen regisseur de les te lezen
over de regie van een pro
gramma. Je kunt je dan afvra
gen wie in zo'n geval meer
verstand van zaken heeft.
Rob Out zonder enige erva
ring of een regisseur als bij
voorbeeld Henny Budie, met
een uitgebreide ervaring, op
gedaan in de zeven jaar dat hij
bij Studio Sptprt werkte.
Out doet daar nogal laconiek
over. „Goed, Henny Budie
mag dan wel meer ervaring
hebben, maar het is de vraag
of hij ook weet wat de modale
kijker wil hebben. Daar heb
ik namelijk mee te maken.
Met wat m'n moeder op drie
hoog in de Albert Cuijpstraat
wil zien."
Incrowd
„Want wat heb ik er aan als de
Hilversumse incrowd zegt:
'Fantastisch programma joh'
en de modale kijker van ar
moe de knop omdraait omdat
het hem volledig boven z'n
pet gaat Op zo'n moment
grijp ik in. Want ik weet wat
de modale kijker wil zien. On
ze hoge kijkdichtheid wijst
uit."
,Valt wel mee", zegt Out. „Wei
nig hard, denk ik. Maar weet
je. Ik moet de beslissingen ne
men. Ook de vervelende. Als
de radioprogrammaleider bij
me komt en zegt dat er met,
laten we zeggen, Pietje niet
meer te werken valt, dan ben
ik degenë die de ontslagbrief
moet schrijven. Zo ben ik
voor de buitenwereld telkens
de boosdoener."
- Maar realiseert een man als
Out zich. wat hij de mensen
precies aandoet, die hij ont
slaat? Realiseert hij zich dat
velen van hen destijds, gelokt
door het avontuur, voor Vero
nica een goede baan en soms
glanzende carrière hebben op
gegeven? Realiseert hij zich
ook de psychische gevolgen,
die zo'n ontslag voor de per
soon in kwestie en zijn gezin
kunnen hebben?
„Natuurlijk", zegt Out, „maar je
hebt vaak geen keus. Als ie
mand met het team overhoop
ligt, moet je kiezen: of het
team eruit of de man. Dan
maar de man, da's logisch.
Maar als die man werkelijk
zijn vak verstaat, mag het
geen probleem zijn, om elders
aan de bak te komen."
Rob Out in 197Klussen honderd
duizenden adhesiebetuigingen:
"Veronica blijft ,als u wilt"
Dom
„Vergeet niet", voegt Out eraan
toe, „Veronica is inmiddels
groter en volwassener gewor
den. Een paar jaar geleden
ging het hier allemaal veel
emotioneler toe. Vandaar dat
sommige vakmensen, die wij
toen hebben moeten ont
slaan, nu weer heel goed in
ons team zouden passen. Nu
zijn we immers groot."
- Dat groot worden. Is dat niet
van de TROS afgekeken?
Rob Out: „Nee hoor. We willen
helemaal niet zo erg groot
worden. Maar het is onont
koombaar .Het gebeurt ge-
- Toch bespeur je in. de Veroni-
caprogramma's veel overeen
komstenmet de TROS. De op
pervlakkigheid bijvoorbeeld.
Het belerende, dat met name
uit zo'n onderwerp over ge
slachtsziekten spreekt. Net als
bij de TROS krijg je dikwijls
de indruk dat Veronica pro
gramma's maakt voor men
sen die dom zouden zijn?
Rob Out (blijft overigens vrien
delijk en toeschietelijk): „Het
enige waarnaar wij streven is
een informatieoverdracht, die
zo boeiend is dat de kijkers ën
luisteraars niet op het idee ko-
men om de knop om te draai-
Hypocriet
- Vijfjaar terug zei Rob Out in
een interview: „Die enge re
clame, 'die ze allemaal voor
hun eigen omroepblad ma
ken, die lust ik niet". Die van
Veronica lijkt me anders hele
maal niet te pruimen?
Rob Out: „Als je iets wil veran
deren in een systeem, dan
moet je er midden in gaan
staan. Pas dan kun je aanto
nen dat dat systeem niet
deugt. Dat is precies wat wij
met onze reclame beogen.
Aantonen dat het hypocriet is
om wel STER-reclame voor
en na het nieuws te laten
voortbestaan, maar geen der
de commerciële net in te stel
len."
Over commerciële zenders ge
sproken. Rob Out heeft van
uit die hoek al diverse aanlok
kelijke aanbiedingen afge
wimpeld, om als programma
maker in Amerika, de Neder
landse Antillen en Suriname
iets op 'poten te gaan zetten.
Rob Out: „Suriname trekt me
wel. Maar weetje. Ik kan nog
niet. voldoende afstand ne
men van Veronica. Zolang ik
nog niet zeker ben van het feit
dan een ander hetzelfde suc
ces voor Veronica kan beha
len als ik, ga ik hier niet weg."
Werkbezo.ek
„Okay, ik weet dat ik teveel hooi
op m'n vork neem. Maar zo
lang je daar geen last van
hebt, is daar toch niks op te
gen? Ik zal je vertellen. Tel
kens als ik met m'n vrouw op
vakantie ga, hebben ze me no
dig. Afgelopen zomer ben ik
naar de Canarische Eilanden
geweest. Kom ik in het hotel,
ligt de eerste telex al op me te
wachten. Ga ik met m'n
vrouw naar Zuid-Frankrijk,
komen de tweede dag Leo
van der'Goot en Jan de Vries
al op werkbezoek. Daar heb ik
trouwens geen moeite mee
hoor. Integendeel juist, dan
lach ik me kapot. Dat móét
kunnen, vind ik."
- We hebben het nu veel over het
beleid van Rob Out gehad,
over de relatie tot zijn mede
werkers, die hij wanneer no
dig op de vingers tikt? Wordt
Out zelf eigenlijk wel eens op
de vingers getikt? Hoe be
schermd is hij in feite?
Rob Out: „Voor een bestuur en
een vereniging is het natuur
lijk mo cilijk jou op de vingers
te tikken, wanneer de tent
goed draait. En de tent draait
goed! Maar het is natuurlijk
niet zo dat ik in een ivoren to
ren zit. Beslist niet. In princi
pe ben ik zelfs de meest
kwetsbare figuur, binnen dit
bedrijf. Ik ben de enige die
onmiddellijk kan worden ont
slagen, zonder op iets terug te
kunnen vallen."
- Maar dan zit er toch wel een
gouden handdruk voor Rob
Out aan vast?
Rob Out: „Jaah. Gouden hand
drukken, ik weet: dat klinkt
allemaal fantastisch. Maar als
ik morgen ontslagen zou wor
den, reken dan maar dat ik in
dit landje als programmalei
der nergens meer aan de bak
kom. Want zo is het wel", zegt
hij nog gauw, voordat we af
scheid nemen. Een snel af
scheid. Maar dat was te voor
zien. Eén en al snelheid im
mers, die Out.
Nóg sneller is Out soms, wanneer het op het bestellen van koffie
aankomt. Dat doet hij een keer zo razend snel, dat het telefoontoe
stel het niet kan bijsloffen en prompt een verkeerde verbinding
tot stand brengt. Met het gevolg dat Out in plaats van de interne
koffiejqffrouw een externe dame te Amsterdam aan de lijn krijgt.
Die op haar beurt meedeelt een beetje van Lotje getikt te zijn om
vanuit de hoofdstad even drie kopjes koffie te brengen naar de
statige Veronica-villa, gelegen in een stukje groen en muisstil
Hilversum
Ja, zo snel kan Rob Out zijn. Zeker ook in de wijze waarop hij
beslissingen neemt. Geen gezwam in de ruimte, vindt Out. Geen
beslissingen op andermans schouders afschuiven. En zeker geen
aparte commissies ervoor instellen, zoals in de omroepwereld zo
hier en daar schering en inslag wil zijn. Nee, zegt Out. Gewoon
dóén.
Hij is geen vergaderman. „Daar ben ik te onrustig voor", heeft hij
meer dan eens uitgelegd. „Daarom ben ik destijds ook uit het
NOS-bestuur gestapt. Ik kon dat gerommel in de marge niet
aanhoren. Dan gaat alles kriebelen. Dat is zonde van de tijd en ik
kom toch al zoveel tijd te kort."
HILVERSUM - Snel Dat is Rob Out. In alles. In de
manier waarop hij praat, telefoneert, autorijdt en
sigaretten consumeert. Snel in de manier waarop hij
zijn werkkamer heeft ngericht (eigentijds en wit) en
snel in de wijze waaro o hij zich kleedt (strakke, fijne
jeans, zwarte koltrui en trendy colbertje)
De zeerover van toen lijkt tot Veronica, vijf jaar geleden nog van B-omroep. dat reeds termen als Vero-
verbazing van vriend en een kansarm C-omroepje, Een gesprek met VOO-directeur „ica Ontslag Organisatie
vijand ook op het vasteland heeft de 300.000 leden binnen Out. geroemd om zijn opriep. De piraat heeft zijn
goed te gedijen. die nodig zijn voor de status energie. Gehaat om zijn beleid, ooglapje voorgoed afgedaan.
