Daey Ouwens, een ambtenaar in ruste
Andere regels vrije
vestiging in Leiden
Vergrijzend Leiden kan
Solglytt moeilijk missen
Kans op nieuwe baan bij gemeente Leiden zeer gering
dreigende sluiting uitvloeisel overheidsbeleid
ZINGER
Huren Mirakelsteeg
gemiddeld 490 gulden
SATERDAG 20 DECEMBER 1980
LEIDEN - Anderhalfjaar geleden werd juridisch een punt
gezet achter de rumoerigste en pijnlijkste interne affaire
die het Leidse stadhuis na de oorlog beleefde: de kwestie-
Daey Ouwens.
In 1974 werd de toenmalige directeur van de Groenoordhal
wegens gebrek aan tact door het dagelijks bestuur van de
gemeente geschorst, in 1976 (na een zeer emotionele pro
cedure) ontslagen.
Voor diverse facetten van de affaire kwamen Daey Ouwens
en de gemeente in totaal vier keer voor de rechter. Daey
Ouwens won alle zaken. In oktober van het vorig jaar
bepaalde het hoogste college inzake het ambtenaren
recht, de Centrale Raad van Beroep, dat de gemeente de
toen 48-jarige Daey Ouwens. zo lang deze geen andere
baan had, een maandelijks wachtgeld van ongeveer 5000
gulden (80 procent van zijn directeurssalaris) diende te
betalen plus een eenmalige smartegeld-uitkering van
50.000 gulden (belastingvrij). Terugplaatsing naar de
Groenoordhal (waar de gemeente inmiddels een nieuwe
directeur had benoemd) vond de Centrale Raad van Be
roep niet wenselijk, ofschoon hij de eerdere uitspraak van
de ambtenarenrechter (nietig-verklaring van het ontslag)
dekte.
In januari 1981 zal het zes jaar gele
den zijn dat de zaak-Daey Ou
wens begon. In die periode heeft
de oud-directeur zo'n half mil
joen gulden van de gemeente ont
vangen zonder daarvoor een te
genprestatie te hebben geleverd
(of beter: te hebben kunnen leve
ren). Als alles loopt zoals het nu
gaat. zal Daey Ouwens tot zijn
pensioen in totaal nog dik een
miljoen van de gemeente incasse
ren. Op het geheel van uitgaven
van de gemeente in al die jaren
mag dat dan weinig uitmaken, als
men het even los daarvan ziet is
het wel degelijk een fors bedrag.
Bovendien is het. uit gemeente
oogpunt, volstrekt weggegooid
geld. En in een tijd dat bezuini
gen troef is, is zoiets maar moei
lijk te pruimen.
In dat licht rijst de vraag wat de
gemeente Leiden in de anderhalf
jaar die zijn verstreken, heeft on
dernomen om Daey Ouwens aan
een redelijke andere baan te hel
pen. Tenslotte is zij de gewezen
directeur wel iets verplicht. In de
uitspraak van de Centrale Raad
van Beroep kreeg de gemeente er
nogal hard van langs: de bestuur
lijke begeleiding was niet inten
sief genoeg geweest, de gemeente
had Daey Ouwens "onvoldoende
gelegenheid gegeven in zijn func
tie te groeien" en er was sprake
geweest van "onvoldoende rug
dekking" bij conflicten.
De andere kant van de medaille is:
wat heeft Daey Ouwens zelf voor
pogingen ondernomen om bin
nen dan wel buiten de gemeente
aan de slag te komen?
Privacy
Beide partijen blijken niets voor
een gesprek over deze materie te
voelen. Ten stadhuize krijg je het
idee dat mensen op slag koppijn
krijgen als je de naam Daey Ou
wens maar laat vallen. Wethou
der Fase, onder wie de zaak res
sorteert (zijzelf heeft overigens
met de voorgeschiedenis niets
van doen gehad) wil door de tele
foon alleen kwijt dat "met de uit
spraak van de rechter de zaak
voor mij is afgedaan". Zij heeft
wel eens met Daey Ouwens ge
sproken, maar dat is al zeker een
jaar geleden. "De zaak loopt nu
over de afdeling personeelsza
ken".
Verder wil zij niets prijsgeven,
"want dat zou de privacy van de
heer Daey Ouwens maar scha
den". Dit laatste argument doet
enigszins potsierlijk aan, want in
de kwestie-Daey Ouwens heeft
nooit en te nimmer enige "priva
cy" bestaan. Het complete dos
sier (40 cm hoog) heeft ter inzage
gelegen, letterlijk alles is over
straat gegaan
Daey Ouwens zelf wil er ook liever
het zwijgen toe doen. Over de te
lefoon zegt hij: "Ik ben het zat. ik
heb er genoeg van. Ruim een jaar
terug heb ik met wethouder Fase
en met de chef personeelszaken
van de gemeente gesproken. Ik
had toen wel enige hoop dat er
wat zou gaan gebeuren, want re
habilitatie en niet geld is steeds
mijn drijfveer geweest. Maar ik
heb niets meer gehoord. Er waren
heus wel mogelijkheden, hoor. Ik
had bijv. graag directeur van de
Stadsgehoorzaal willen worden.
Dat zou een elegante oplossing
zijn geweest, voor zowel de ge
meente als voor mij. Maar men
wilde dat kennelijk niet. Ik blijf
nu zitten waar ik zit en ik verroer
me niet. Op gezette tijden sollici
teer ik naar banen die me lijken,
maar dat heeft nog niets opgele
verd".
Zijn dagen vult Daey Ouwens met
werkzaamheden voor het Ko
ninklijk Nederlands Gymnastiek
Verbond (hij is er o.a. secretaris
van), voor Veilig Verkeer Neder
land en nog wat dingen. Allemaal
onbetaalde functies, maar zo
blijft hij in elk geval onder de
mensen.
Passend
Wie wel wat ruimer wil praten, is de
chef personeelszaken van de ge
meente Leiden. F.H. v.d. Velde, al
berust bij hem als ambtenaar niet
het beleid in deze zaak.
"Een jaar geleden heb ik met Daey
Ouwens gesproken om te kijken
hoe hij reageerde, hoe hij tegen
over ons stond. Dat is een plezie
rig en ontspannen gesprek ge
weest. We zouden proberen een
geschikte baan voor hem te vin
den. Alles hangt daarbij natuur
lijk af van de vraag: wat is pas
send, wat is in overeenstemming
met zijn opleiding en het werk
dat hij deed. Dat soort banen ligt
niet voor het opscheppen. Het
klinkt misschien een beetje goed
koop, maar we blijven alert. Het
is voor de gemeente heus niet
leuk maandelijks een vrij groot
bedrag uit te keren en daarvoor in
ruil niets terug te krijgen.
Anderzijds besef ik heel goed dat
het voor Daey Ouwens ook niet te
lang mag duren, want hij raakt zo
steeds verder van het arbeidspro
ces af en dat is voor niemand
goed".
Een andere vraag is in hoeverre ran
cune ten stadhuize een extra be
letsel is om Daey Ouwens aan een
functie te helpen. Zijn terugkeer
zou voor sommigen wel eens een
niet gering prestigeverlies kun
nen betekenen.
Die gedachte wijst Van der Velde
met kracht van de hand. "Van
rancune is geen sprake, daar heb
ik nooit iets van gemerkt. Dat
leeft hier niet. De mensen die bij
de affaire betrokken waren, zijn
trouwens bijna allemaal weg"
Dat laatste is juist. Eurgemeester
Vis. wiens onhandigheid en star
heid betere oplossingen in een
eerder stadium in de weg ston
den, is naar Den Haag vertrok
ken. evenals gemeente-secreta
ris Van der Poel; Groenoordhal-
restaurateur Mihkan heeft zijn za
ken aan kant gedaan. De onver
woestbare Van Aken is weliswaar
weg als wethouder, maar niet als
raadslid.
Van der Velde zegt "de moed niet
op te geven", maar als men alles
overziet moet men toch de kans
zeer gering achten dat Daey Ou
wens binnen of buiten de ge
meente ooit nog aan de slag komt.
De verslechterende economie en
de leeftijd van de man zullen in
toenemende mate een rol spelen.
De enige die bij de huidige situa
tie baat heeft is het Koninklijk
Nederlandsch Gymnastiek Ver
bond.
Nou ja, de gemeente heeft wel min
der nuttige instellingen gesubsi
dieerd.
RUUD PAAUW
I LEIDEN - Het laatste particuliere
■1 verzorgingstehuis "Solglytt" aan
i het Plantsoen dreigt te verdwij
nen. Daarmee komen 61 bewo-
ners op straat te staan. Voor al
deze bejaarde patiënten is tot nu
toe geen onderdak gevonden.
De dreigende sluiting van het te
huis is een duidelijk uitvloeisel
van het beleid van de overheid
dat erop is gericht de particuliere
verzorgingstehuizen te laten ver
dwijnen. Hun grootste troef daar
bij is door deze tehuizen gewoon
uit de Algemene Wet Bijzondere
Ziektekosten (AWBZ), de groot-
ADVERTENTIE)
ste financieringsbron te zetten.
Alleen door de overheid erkende
instellingen passen daar nog in.
Achterliggende gedachte van dat
beleid is dat particuliere tehuizen
maar moeilijk te controleren zijn
en in principe veelal de vrijheid
hebben om maar te doen en te
laten wat ze willen. Wat natuur
lijk niet wil zeggen dat elk parti
culier tehuis per definitie slecht
is. Daar komt in dit geval nog bij
dat het ministerie vindt dat het
pand "Solglytt", een verbouwd
herenhuis niet aan de eisen van
deze tijd voldoet.
Natuurlijk hoefde deze maatregel
niet van ae ene op de andere dag
te worden uitgevoerd. Sinds 1971
vallen de niet erkende tehuizen in
een tijdelijke regeling. De bedoe
ling daarvan is dat gemeente en
provinci?'" inspectie voor Volks
gezondheid langzaam tot een af
bouw kunnen komen. Voor de re
gio Leiden is 1 januari 1981 daar
voor de uiterste termijn. En in fei
te is dat in Leiden ook aardig ge
lukt. In januari 1977 sloot het één
na laatste particuliere tehuis
"Sonnehuys" geheten voor vrou
welijke demente bejaarden zijn
poorten.
Er is teveel aanbod, waardoor
lange wachtlijsten ontstaan.
Kortom het hele verzorgings- en
verpleegcircuit in deze regio zit
muurvast. En de lastige Solglytt
populatie valt dan helemaal uit
de boot. Zelfs het ziekenfonds
voor Leiden en Omstreken heeft
moeite gedaan om de patiënten in
andere - wel erkende - inrichtin
gen onder te brengen. Echter zon
der resultaat.
Het ministerie van Volksgezond
heid en Milieuhygiëne weigert
nog langer met geld over de brug
te komen via de AWBZ-regeling.
Het ministerie van CRM weigert
om via de algemene bijstandswet
de kosten te dragen. (Als patiën
ten namelijk niet in aanmerking
komen voor de AWBZ, kunnen
zij terugvallen op de bijstands
wet). Touwtrekken tussen twee
ministeries over de hoofden van
61 bejaarde patiënten.
Interpellatie
Geen plaats
Beide dagen diner - dansant
met muziek van het duo
Henny Langeveld
Kerstmenu d f 110.- per couvert
Speciaal Holeiarrangefnent
'raag onze kerstfolder me
ons sfeervol Restaurant
HOTEL-RESTAURANT
Boulevard Zeereep-Noordwijk a/Z
Telefoon (01719) 139338
Waarom is dit dan niet gelukt met
"Solglytt"? Nu in dit tehuis wo
nen bejaarden, die niet zomaar
even kunnen worden overge
plaatst. Het is een vreemd scala
van allerlei soorten gevallen: net
niet psychiatrisch, psvcho-soma-
tisch. ernstig vervuild, psycho
geriatrisch en somatisch.
Het ministerie van Volksgezond
heid kent een normering voor het
aantal verpleegbedden in de re
gio Leiden. Volgens die theoreti
sche normen zouden er in de re
gio genoeg beschikbare bedden
zijn. Ook voor Solglytt mensen.
De praktijk wijst echter anders
uit. Leiden is aan het vergrijzen.
De gemeente heeft het ministerie
van Volksgezondheid enkele da
gen geleden een expresscbrief
gestuurd, waarin met de grootste
klem wordt verzocht de AWBZ-
vergoedingsregelingooknogna 1
januari 1981 van kracht te laten
zijn. Vrijdagmiddag was hierop
van de zijde van het ministerie
nog geen reactie gekomen. Als dit
maandag nog niet het geval is,
verzoekt raadslid Hockema
(D'66) om een interpellatie in de
raadsvergadering op diezelde
maandagavond. Hij wil de ge
meenteraad om een uitspraak
vragen over de onaanvaardbaar
heid van het uitblijven van een
dergelijke regeling. "Het stopzet
ten van deze regeling, waarover
reeds jaren overleg gaande is. zal
rampzalige gevolgen hebben
voor de betrokken bewoners", al
dus Hoekema.
SASKIA STOELINGA
"Afslanken"
Adler ook
in Duitsland
LEIDEN - De Nederlandse vesti
gingen van de Adlerfabrieken
worden niet gesloten ten koste
van concentratie van het bedrijf
in West-Duitsland. Als er wordt
'eslankt', dan gebeurt dat over de
hele linie, dus ook in Duitsland.
Dat zou volgens de Industrie
bond FNV gisteren zijn besloten
door de Raad vaCommissarissen
van het Triumph-Adler concern.
Een beslissing over reorganisaties
wordt niet voor 10 april verwacht.
Het gesprek tussen vakbond en
topman Kramme, dat op 5 januari
zou plaatsvinden is dan ook afge
zegd. De Industriebond is blij
met deze gang van zaken en con
cludeert dat er naar is geluisterd
Bij de AdlerfabrieKen gaat de ar-
beidsverkorting inmiddels on
verminderd door. Bij de Leidse
vestiging werken ruim vierhon
derd mensen. In Cuyk ruim drie
honderd.
LEIDEN - De regels voor de verde
ling van de woonruimte in Lei
den worden veranderd. Vrije ves
tiging is nu alleen mogelijk bij
huizen die meer dan 260.000 gul
den kosten of een huur van meer
dan 570 gulden per maand moe
ten opbrengen. Die koopprijs
grens zakt tot 234.000 gulden, ter
wijl de huurgrens wordt opge
trokken tot 750 gulden per
maand.
Tegenover de verlaging van de
koopprijs tot 234.000 gulden staat
de bepaling dat woningen tussen
234.000 en 292.000 gulden in het
vervolg eerst gedurende een pe
riode van vijf maanden aan Leid
se woningzoekenden te koop
moet worden aangeboden. Pas
nadat de woning vijf maanden
lang zogenaamd vruchteloos te
koop is aangeboden, vervallen de
regels voor de verdeling van
woonruimte.
Voor flats die duidelijk minder in
trek blijken, is de vrije vestiging
bepaald op twee ton. Hier geldt
voor de prijsklasse van 200.000
tot 250.000 gulden dat de flat eerst
vijfmaanden vruchteloos te koop
moet zijn aangeboden, voordat
vrije vestiging mogelijk is.
Als iemand een baan heeft gevon
den ver buiten Leiden (tenminste
een uur reizen met het openbaar
vervoer) dan geldt ook die ter
mijn van vijf maanden vruchtelo
ze aanbieding, waarna de vesti
ging vrij is. Dit geldt voor alle
prijsklassen tot 292.000 gulden.
(Daarboven is vestiging immers
al vrij, ook zonder termijn van
vruchteloze aanbieding). De eige
naar moet het een en ander wel
kunnen aantonen aan de hand
van advertenties en een taxatie
rapport.
Soepel
Op grond van de regeling woon
ruimteverdeling kijkt de ge-
meents ook of de grootte van een
woning in overeenstemming is
met het aantal mensen dat er
woont. Zo mag een alleenstaande
niet op een zeskamerwoning. De
ze 'bezettingsvorm', zoals de ge
meente dat noemt, wordt iets ver
soepeld. Nu is er een grens bij
huizen van twee ton. daarboven
geldt een soepelere bezettings
norm. Die grens wordt verlaagd
tot 180.000 gulden. In de praktijk
betekent dat een oudere alleen
staande voortaan in een vierka-
merflat van bijvoorbeeld 185.000
gulden mag wonen. Nu is een
driekamerwoning voor deze cate
gorie de maximum toegestane
grootte.
Volgens wethouder Tesselaar
wordt hiermee de doorstroming
bevorderd, terwijl naar deze dure
woningen toch nauwelijks vraag
is in Leiden. De fractie van de
PvdA bleek verdeeld over deze
maatregel. Fractieleider Peters
vond het van provincialisme ge
tuigen, wanneer een gezin uit
Voorburg niet en een alleenstaan
de academicus uit Leiden wel in
zo'n woning mag.
Nieuw is ook de regel dat op huur
woningen bij verkoop de bezet-
trtigsvorm van toepassing blijft,
die voor huurwoningen geldt.
Die norm is strenger dan voor
koopwoningen.
Woningruil wordt ook aan banden
gelegd. De circulaire van de
staatssecretaris van volkshuis
vesting maakt dat mogelijk. Bij
woningruil kunnen voortaan ook
eisen worden gesteld aan een toe
komstige bewoner. De grootte
van het huis en het inkomen van
de bewoner moeten passen in de
gemeentelijke regels voor de wo-
ningverdeling.Door de grote
haast die het college had om de
regeling nog voor 1 januari aan te
passen is het aspect van de wo
ningruil nog niet in het raads
voorstel te vinden. In de loop van
'81 komt de aangepaste tekst van
de (ingewikkelde) woonruimte
verdeling nog in de gemeente
raad aan de orde.
LEIDEN - De huren van de nieuw
bouw in de Mirakelsteeg zullen
gemiddeld 490 gulden per maand
bedragen. Dat heeft wethouder
Tesselaar van volkshuisvesting
laten weten, nadat eerder deze
week de buurtvereniging Mare-
dorp een gesprek had met de wet
houders Waal en Tesselaar
De buurtvereniging en een aantal
toekomstige bewoners van de
nieuwbouwprojecten in de Haar
lemmerstraat (bij de voormalige
Overdekte) en de Mirakelsteeg
Jazz on Sunday
Dejazzgroep Volume Two speelt
zondagmiddag bij Jazz on
Sunday in het bowlingrestau
rant aan de Boshuizerlaan.
De bezetting van Volume Two
is als volgt de Amerikaan Ir-
vin Rochlin (piano). Evert
Hekkema trompet en baryton
horn). Peter Krijnen (contra
bas en basgitaar) en Lex Co-
hen (slagwerk). Het concert
begint om drie uur.
Dichter
De dichter Johnny van Doorn
(voorheen Johnny the selfkic-
kerdraagt morgenmiddag
voor uit eigen werk. Hij doet
dat in cafe De Uyl van Hoog
land (Nieuwstraat 28) en be
gint om half vier.
Kinderfilms
In de kerstvakantie worden
dinsdag 23 en dinsdag 30 de
cember in de kapelzaal van
het K&O-gebouw (Oude Vest
45) kinderfilms vertoond. Het
eerst aan de beurt is de
sprookjesfilm Klem Duimpje,
die in het Nederlands is inge
sproken.
Een week later staat Big Red. de
trouwe metgezel op het pro
gramma. Deze film gaat over
de liefde van een weesjongen
voor zijn Ierse setter. Beide ke
ren begint de voorstelling om
half drie.
Swahili
Kerstliedjes in het Swahili. Die
zijn 21, 26 en 27 december te
horen in het Leidse museum
voor volkenkunde aan de
Steenstraat. Zeven mensen uit
Kenia brengen met behulp
van bongo's, gitaren en een
bas een "apart geluid voort",
zoals de zegsman van het mu
seum laaf weten. De groep
treedt op onder de naam Tala
Mjini Choir Aanstaande
maardag zijn er tu'ee opfre-
dens. om drie en om vier uur.
De beide kerstdagen zijn de
aanvangstijden twee en vier
wilden met name over de toe
komstige huren duidelijkheid.
De vrees bestaat dat de gemiddel
de huur van 500 gulden per
maand, zoals dat voor de wonin
gen van de Overdekte was bere
kend, voor veel toekomstige be
woners te veel zal zijn De huizen
in de Mirakelsteeg blijken nu vrij
wel net zo duur uit te vallen.
Voordat daadwerkelijk met de
bouw in de Mirakelsteeg wordt
begonnen moeten eerst de be
zwaarschriften worden afgehan
deld. Uit het vsrek gesprek buurt
en wethouders is gebleken dat
dat nog lang kan duren, omdat de
bewoners van de Koddestecg
hun bezwaren tot in hoogste in
stantie (de Kroon) zullen vast
houden.
volhouden
buurtvereniging denkt inmiddels
aan acties om iets aan de huren te
doen Buurtwerker Vincent Kok-
ke: "de huren lope n de spuigaten
uit. Dat is vooral een kwestie van
Den Haag* Misschien kunnen
we samen met de gemeente er
iets aan doen". Kokke denkt hier
bij aan een gesprek mei de yer
antwoordelijkc minister of aan
een demonstratie op het Binnen
hof.
