AZ laat Feyenoord 'hielen' zien
Sparta stuurt
Ajax met
de muziek mee
Alkmaarders speelden voetbal van bovenste plank
Hiele 'geradbraakt'
SPORT H SPORT SPORT
ROTTERDAM - Het Hug
hes-effect begint zo lang
zamerhand voluit te wer
ken bij Sparta. "Nooit op
geven, altijd doorgaan,
hoe hopeloos de situatie
ook lijkt", is het parool dat
de Britse trainer aan vele
jaren Hollandse voetbal-
praktijk heeft ontleend.
Het heeft enige tijd ge
duurd, maar de man met
de pet is er dan toch in ge
slaagd dat simpele motto
ook weer aan de roem
ruchte Rotterdamse club
op te dringen.
Met de hulp van de twee gelijk ge-
stemde routiniers Dick Advocaat
en Wim Suurbier heeft de oefen-
meester de Kasteelploeg weer het
vroeger zo kenmerkende karak
ter bijgebracht en heeft hij van
een losse verzameling spelers een
hecht team gesmeed dat bereid is
door het lint te gaan, als de situa
tie en de entourage daarom vra
gen. Typerend zijn de opmerkin
gen van Bert Jansen, toch één
van de rustigste spelers van het
stel. "Hij is in staat je helemaal
gek te maken, net als Brom des
tijds. Er was een tijd dat ik zo
maar wilde stoppen, nu heb ik
weer vreselijk veel plezier. Hug
hes, Advocaat en Suurbier heb
ben weer een eenheid van het
team gemaakt".
De opmars van Sparta, dat aanvan
kelijk hevig naar klasseverlaging
leek te solliciteren, neemt dan
ook sensationele vormen aan.
Acht punten uit de laatste vijf
wedstrijden waren tot voor giste
ren gecollecteerd; een ronduit
gedenkwaardige overwinning op
Ajax zette op zondag 9 november
voorjopig de kroon op de her-
Na
stelwerkzaamheden.
2-0 achterstand denderde
het in de pauze opgepepte team
Dick Advocaat
t Wim Suurbier
in sneltreinvaart langs de ver
blufte opponent, die letterlijk en
figuurlijk met de muziek mee
werd gestuurd en zich ook méé
liet sturen. Dankzij vier goals in
twintig minuten en een paar
sublieme momenten van René
van der Gijp spookte de opwin
ding ouderwets door het knusse
Kasteel, waarin 14.000 kijkers aan
het slot het winnende Sparta (4-3)
een staande ovatie brachten en de
naam van Hughes luidkeels
scandeerden.
Terwijl zijn collega Beenhakker de
nieuwe frustatie van zich af
schudde in bijtende verwijten
C'na rust toonde mijn spelers een
stuk onvolwassenheid en een ge
brek aan intelligentie, want het
duurde twintig minuten voor ze
doorzien hadden wat ze in één
minuut hadden moeten herken
nen"), kon Hughes uitgebreid
triomferen. Logisch ook. Ander
halve maand geleden nog maar
werd zijn hoofd geëist door een
deel van de supporters; ander
halve maand geleden nog maar
leek hij met alles en iedereen,
inclusief zichzelf, overhoop te
liggen. Zijn spelers werkten niet,
waren verwend, of moe, de
stemming leek nergens op en zijn
toch al nooit sterke tactische
vondsten werden stuk voor stuk
verkracht. Sparta moest hoogno
dig in de steigers, was aan ver
sterking toe. De namen die hij
noemde werden wat lacherig be
keken. Advocaat, Suurbier...
Uitgebluste spelers toch?.
Hughes hield voet bij stuk, haalde
ze binnen en bracht het gelijk aan
zijn zijde. "Die twee", sprak hij
gisteren innig tevreden, "die
twee brengen karakter in het
team. Er wordt nu weer gelachen
en gedold, maar tijdens de wed
strijd worden er zaken gedaan.
Dit was een brok pure klanten
binding en dat komt mede door
die twee, want zij slagen er in het
beste te halen uit Van der Gijp"
Zijn naam is gevallen: René van der
Gijp. In aanleg één van de groot
ste voetbaltalenten die in Neder
land rondloopt, maar het is ui
terst moeilijk de negentienjarige
te motiveren. Aan verdedigen
heeft hij een broertje dood, aan
vallend moet bij hem de vonk
ontstoken worden die hem kan
laten vlammen. Advocaat en
Suurbier hebben het vuur bij
hem aangekregen. Eenvoudig
door voor hem te werken en zijn
fouten te corrigeren in afwach
ting van dat ene sublieme mo
ment waarmee hij een partij naar
een keerpunt kan leiden. "Ze ver
zetten zoveel werk voor me, dat ik
me verplicht voel iets terug te
doen", erkent Van der Gijp. "Zo
lang ik niet hoef te verdedigen
gaat het goed, moet ik dat wel dan
gaat het absoluut mis"
Het bleek gisteren in de eerste helft,
waarin Sparta geheel in de ver
sukkeling dreigde te geraken,
omdat het een poos lang niet wist
wat het aan moest met Ajax. De
Amsterdammers leken aanvan
kelijk de tegen Bayem München
getrokken opgaande lijn te con
tinueren op Spangen. Vooral de
veel switchende Lerby en Ame-
sen zorgden in de beginfase voor
chaotische taferelen in de gelede
ren van Sparta. Niemand van de
Rotterdammers wist eigenlijk
wie hij moest "pakken". Omdat
nu eens Lerby en dan weer Arne-
sen op de linkerflank opdook,
raakte Bert Jansen bijvoorbeeld
volledig de kluts kwijt. Omdat
Arnesen aan Suurbier was toe
bedacht, maar zelf Advocaat op
zocht, liepen ook de Spartaanse
gastspelers doelloos in het rond.
Daarbij kwam nog dat Schoena
ker gewoon op het middenveld
liep, waar in Rotterdam gedacht
was dat hij op Loggie zou worden
gezet en dat Rijkaard al helemaal
niet op het veld was verwacht. En
zeker niet als tegenstander van
Van der Gijp, die op het midden
veld begon.
Arnesen, Lerby en vooral Rijkaard
hadden dan ook vrij spel en profi
teerden er royaal van. Sparta kon
in die fase niet veel anders doen
dan hollen, hopen en bikkelen
(Van Gaal zag geel). Het hielp
niet. Arnesen scoorde enigszins
fortuinlijk uit een vrije trap nadat
Advocaat hem had neergelegd
(zevende minuut), libero Jensen
kon Kicft goed tien minuten laten
de 2-0 aangeven nadat hij onge
hinderd was opgerukt.
Een Spartaans debacle dreigde,
maar juist toen bleek de waarde
van de routiniers. Niet in hun
voetbal, want ze moeten nogal
Deense defensie-duo Jensen-
Ziegler bezweek onder het ge
weld van de naar het centrum ge
dirigeerde Geels en Loggie, ver
gat een even lange man terug te
halen en het Van der Gijp op de
rechterflank maar gewoon vrij
omdat Boeve achter Geels bleef
aanhollen. Beenhakker verweet
het zijn spelers; hij had de hand m
eigen boezem kunnen steken,
want ook hy deed niets.
Sparta kon dan ook ineens door
rennen naar 4-2. Dankzij een één
twee over twintig meter van
Geels en de afmakende Van der
Gijp, een afstandsstrcep van Van
Tiggelen en een lange ren van
Geels, die een pass van Advocaat
van slagroom mocht
wat doen om respectievelijk de
kwaliteit en het conditietekort te
verbloemen; wel in hun inzicht.
Advocaat en Suurbier wisselden
op eigen gezag van partner
(Schoenaker en Arnesen), Jansen
ging Lerby consequenter volgen
en Ajax werd aan de ketting ge
legd. Alleen Rijkaard bleef op
vallen bij de gratie van de defen
sieve zwakte van René van der
G ijp. Toen die laatste echter in de
pauze werd doorgeschoven naar
de aanval en Loggie zich bij bal
verlies meer met de Ajax-jonge-
ling ging bemoeien, werden de
boeien op slot gedraaid.
Terwijl de showband, die weigerde
het pauzeprogramma voortijdig
te onderbreken, nog bezig was
achter het doel van Formannoy,
flitste Sparta vanaf de aftrap weg
naar de 2-1 van Van der Gijp. Het
was de stimulans die het Hughes-
team nodig had om Ajax met de
muziek mee te sturen. Opge
zweept door de trainer (hij had
Van Tiggelen ingebracht voor
Holverda) legden de Rotter
dammers de kwetsbaarheid van
Ajax genadeloos bloot. Het
Het Kasteel stond volkomen op z'n
kop, maar Ajax kon nog terug
komen omdat Van der Gijp bik
kelhard werd aangepakt en niet
meer voluit durfde gaan. Niet
vreemd ook, want Jensen be
sprong hem en kreeg geel. Boeve
pakte hem en zag ook de kaart,
die Ziegler al eerder had aan
schouwd en die Lerby nog had
moeten krijgen. De intimidatie
had in zoverre succes dat Ajax,
met Wiggemansen voor Wegge-
laar, nog op 4-3 kon komen.
Schoenaker scoorde, nadat
Suurbier het veld had geruimd
voor Meyer.
Het kon de Sparta-vreugde nau
welijks temperen. "Een groot
moment en we gaan door, want
we zijn in de winning mood.
Jammer dat AZ zo ver weg is",
draafde Hughes door zonder de
zielige zwakte van Ajax daarbij te
betrekken. Voor één keer mocht
hy....
PAUL DE TOMBE
ALKMAAR - Meedogenloos loodste AZ '67 de voetbaljaargang 1980/'81
binnen 8 minuten in doodtij. Ongewild aangespoord door de blunderende
Feyenoord-goalie Joop Hiele weekten de Noordhollanders zichzelf na de
pauze in een geniale oprisping los van de Rotterdamse concurrentie. In de
vorm van een 5-2 triomf eiste de vleesgeworden reclamefolder van het
Molenaar-concern in de sneeuwvrij gemaakte Alkmaarse Hout het alleen
recht op van het merk 'Neerlands voetbaltopper'.
"De weg is nog lang, er zijn pas 12
wedstrijden gespeeld, de compe
titie is niet beslist", sprak Joop
Kurt Welzl:
„Ik wil weten
waar ik sta"
ALKMAAR - Als enige werk
nemer van het AZ-concem
nam Kurt Welzl niet deel aan
het bescheiden Alkmaarse
feest, dat spontaan werd
georganiseerd na de 5-2 winst
op concurrent Feyenoord.
Net als tijdens het duel voelde
de Oostenrijker zich na afloop
van de topper buitenstaan
der. Net zo eenzaam als op de
door hem gehate bank ver
werkte Welzl zijn teleurstel
ling. "Reserve zijn, terwijl ik
met 14 goals de topscorer van
de'eredivisie ben, het is nau
welijks te geloven", venti
leerde hij zijn onbegrip over
de keuze van trainer Kessler
voor Kees Kist. "Ik voel me
niet minder dan Kist. Maar nu
Kessler voor hem kiest, kan ik
onmogelijk mijn positie als
topscorer vasthouden".
Welzl klampt zich nu vast aan
de wetenschap, dat hij met
het Oostenrijks elftal komen
de week zaterdag tegen Alba
nië moet voetballen. "Dan
kom ik tenminste weer aan de
bak".
Na zijn trip naar het vaderland,
zal Welzl bij de AZ-leiding op
duidelijkheid aandringen ten
aanzien van zijn positie bin
nen het Alkmaarse voetbal-
bestel. "Al vind ik het niet te
recht dat ik er naast sta, veel
kritiek op de beslissing van
Kessler wil ik nu nog niet le
veren. Het voetbal is uitein
delijk mijn brood en bij AZ
verdien ik dat. Ik heb het hier
in Alkmaar naar mijn zin,
maar als de situatie zo blijf,
moeten ze mij maar verko
pen".
AZ-bestuurslid Gerrit Peters:
"Ofschoon Kessler uiteraard
de opstelling bepaalt, zal
Welzl in dit seizoen zeker nog
aan bod komen. Het contract
van Welzl loopt tot het einde
van dit seizoen en daarna
gaan we met hem zeker nog
over verlenging van de ver
bintenis praten. Want een
voetballer van het kaliber-
Welzl laat een club niet snel
vertrekken".
Hiele zichzelf na de verloren slag
om de nationale voetbalhegemo
nie moed in. Maar toch, ook de
jonge doelman vroeg zich in een
vlaag van bezinning schuchter af
in hoeverre 'zijn' slipper bepa
lend was voor het verdere ver
loop van de strijd om het lands
kampioenschap. Met de 5-2 winst
heeft AZ immers andermaal de
afstand met Feyenoord verruimd
tot 5 wedstrijdpunten.
In de 55ste minuut had zich het
drama-Hiele voltrokken. Een
houdbare inzet van de door Peter
Arntz weggestuurde Jan Peters
had hij knullig laten glippen en
de op eerherstel beluste Kees
Kist was er als de kippen bij ge
weest zijn fout zonder genade af
te straffen. "Zak die ik ben",
voorzag Hiele in het AZ-spelers-
home zijn op de buis in beeld ge
brachte mislukte parade van
commentaar. "Dat ik die Kist de
gelegenheid gaf AZ op 2-0 te
brengen, dat had toch niet mogen
gebeuren. Maar verdomme nog
aan toe het is wél gebeurd", be
leefde het dikwijls bluffende,
maar nu timide keeperstalent vol
zelfverwijt de grootste deceptie
van zijn nog prille carrière.
Misser
De misser van Hiele had voor zijn
elftal verstrekkende gevolgen.
De strategie van Feyenoord, dat
vorige week zaterdagavond met
de 4-1 winst op FC Den Haag bru
taal bij AZ had aangeschoven als
mede-titelkandidaat, kwam er
door op de tocht te staan. Tot die
voor Hiele zo ontluisterende
55ste minuut had Feyenoord met
een agressief uitgevoerd dek
kingsplan respect afgedwongen
in de volgepakte Alkmaarse
Hout. Geconcentreerd contro
leerden de Rotterdammers in de
eerste periode de bewegingen
van de getalenteerdere Alkmaar
ders. Met een bijkans slaafse
mandekking beperkte bijvoor
beeld Stanley Brard op het mid
denveld de opbouwende waarde
van Jan Peters, legde Ivan Niel
sen zijn landgenoot Kristen Ny-
gaard lam, hield Karei Bouwens
diens tegenstrever Jos Jonker
van al te snode plannen af en be
teugelde René Notten de driftige
Peter Arntz. En hoezeer Kist en
Tol toen met omtrekkende ma
noeuvres hun 'klitten' Balkestein
en Wijnstekers uit de achterste
lijn trachtten weg te lokken, het
sorteerde voor AZ allemaal wei
nig effect. Anders dan Levski
Spartak Sofia wenste de tevoren
kansarm geachte Kuip-club zich
niet neer te leggen bij het schier
onvermijdelijke. Gedisciplineerd
nagelde Feyenoord de Noord
hollandse topper vast. Wèl kreeg
AZ ook in de openingsfase kan
sen, maar bijtijds werden de Rot
terdamse rijen gesloten.
De thuisclub en met name Arntz
raakte door die onverzettelijk
heid aan Feyenoord-zijde lichte
lijk geïrriteerd. Na een fraaie
voorzet van Kist reageerde de
voormalige Go Ahead-voetballer
zijn frustraties onbestraft af met
een onbezonnen aanval op het li
chaam van Hiele, die de botsing
moest bekopen met een dij
beenblessure. "Ik kan niet gelo
ven, dat collega's elkaar opzette
lijk verwonden", nam slachtoffer
Hiele zonder veel overtuiging zijn
vakgenoot in bescherming. Voor
een aanzienlijk onschuldiger
vergrijp van Pierre Vermeulen
trok de matige Van Ettekoven
wèl geel. Na een overtreding van
Eddy Treytel botste de Limbur
ger provocerend tegen de vroege
re Feyenoord-goalie op. "Treytel
irriteerde mij", verklaarde Ver
meulen. "De gele haart die ik
kreeg .was terecht, maai cok
Treytel had er één moeten heb
ben", bekritiseerde de centrum
spits terecht de eenzijdige waar
neming van ae spelleider uit Ede.
Averij
De averij zou voor Feyenoord in de
eerste helft niet beperkt blijven
tot de bekeuring van Vermeulen.
In de 35ste minuut ontwierp de
naar het middenveld teruggezak
te Pier Tol de eerste doelgerichte
AZ-aanval, die hij zelf ook zou
bekronen. Op tijd meldde hij zich
als afwerker van de combinatie,
waarin de weer goedspelende
Volendammer Jan Peters en de
zich positief ontwikkelende Ri
chard van der Meer betrok. Het
openingsdoelpunt ontlokte aan
Maasstcdelijke kant protesten.
"Van der Meer trok de bal van
achter de lijn voor", getuigden
Joop Hiele en Bennie Wijnste
kers in koor. "Zeker een halve
meter, ik hield nog speciaal in",
betoogde ook André Stafleu.
De latere tv-beelden brachten geen
uitsluitsel. Lang had Feyenoord
ook niet stilgestaan bij het inci
dent, het gemor was snel ver
stomd. Met flair zocht het elftal
van interim-trainer Clemens
Westerhof voetballend zijn recht;
niets weès op de latere afstraf
fing. Dit temeer niet, omdat Niel
sen met een paalschot vlak voor
ALKMAAR - Fcyenoord-
doelman Joop Hiele voelde
zich na de tweekamp met AZ
'67 "geradbraakt". "Ik", sta
melde de jeugdige Rotter
dammer, "ik hang nu van rot
tigheid aan elkaar". "Na die
botsing met Arntz liep ik een
dijbeenblessure op. Vervol
gens raakte Tol mijn pink,
toen hij 1-0 scoorde en dat,
terwijl ik al last had van mijn
knie".
Onmiddelijk na AZ-Feyenoord
liet Hiele zich onder behan
deling stellen van de medi
sche staf van het Rotterdamse
Claraziekenhuis. Hiele: "Of
het verantwoord was om al
geblesseerd in het veld te ver
schijnen? Had ik me dan af
moeten melden en Hugo van
Houten hier voor de leeuwen
moeten werpen? Kijk, Hugo
heeft aanleg Maar hij moet
langzaam worden gebracht.
Zo'n jongen mag niet bloot
worden gesteld aan het risico
dat hij door een dergelijke pot
mentaal wordt geknakt",
foor een goed begrip: hier
sprak een 21-jarige doelman
over zijn stand-in, die écn jaar
ouder is....
rust aangaf dat Feyenoord zich in
geen enkel opzicht verslagen
voelde.
De troeven werden Feyenoord tien
minuten na rust evenwel uit han
den geslagen, nadat Kees Kist de
uitglijder van Hiele ("Ik wilde
mijn lichaam achter de bal bren
gen. maar op het laatste moment
draaide die weg") had opgepakt
om 2-0 te scoren. Alle zekerheden
gingen bij Feyenoord toen over
boord. Achterin werd overscha-
keld op een één-tegen-één op
stelling, kortom AZ kreeg de ge
wenste ruimte. "En dan geeft de
klasse van die ploeg de doorslag",
bewonderde Bennie Wijnstekers
de dure Alkmaarse formatie. "AZ
wacht gewoon op een fout van de
tegenstander en slaat vervolgens
genadeloos toe".
En inderdaad, in een tijdsbestek
van acht minuten liet AZ Feye
noord 'de hielen' zien. Kist stuur
de na 59 minuten Jos Jonker weg
om de 3-0 van Arntz voor te be
reiden. Kist zelf mocht een mi
nuut later de 4-0 vieren na een
geslaagde samenwerking tussen
Tol en Peters en na een nieuwe
rondgang van de secondenwijzer
deponeerde Peters na balverlies
van Stafleu en een pass van Jon
ker de 5-0 achter de onthutste
Hiele.
"In die periode heb ik laten zien wat
mijn sterkste punt is", jubelde
Kees Kist. "Met die twee goals
heb ik bewezen dat ik kan scoren,
in welk systeem dan ook. Van
daar dat ik denk helemaal terug
te rijn".
Merkwaardig genoeg kwam ook
Feyenoord terug na de 5-0 van
Peters. Geheel volgens de denk
beelden van 'tussenpaus' Cle
mens Westerhof zette de naar de
subtopklasse teruggezette topper
waar onmogelijk was, maar de
ploeg wel waardering opleverde.
Van AZ-coach Georg Kessler, die
oordeelde dat Feyenoord mede
zijn inbreng had gehad "in deze
reclame voor de voetbalsport".
Clemens Westerhof daarop inha
kend: "Nadat AZ in die periode
van pakweg 8 minuten voetbal
van de bovenste plank had gele
verd, hebben mijn jongens nog
de kracht opgebracht om terug te
komen".
Feyenoord deed dat door toedoen
van de voor Brard gekomen Ri
chard Budding en Jan Peters, die
met een omhaal succes had. Rene
Notten liet daarna de kans op nog
een goal liggen. Nadat hij rdei
Treytel tot een knappe redding
had gedwongen, richtte hij vanaf
de stip (overtreding Hovcnkamp
tegen Nielsen) niet zorgvuldig
genoeg. "Feyenoord had die kan
sen eigenlijk niet mogen krijgen.
Maar na die 5-0 verslapten wij.
gingen we rommelen", stak de
bepaald niet foutloze Johnny
Metgod de hand in eigen boezem.
"Iedereen wilde aanvallen, maar
kwam niet snel genoeg terug"
"En mede daardoor", wist Feye-
noord-libero André Stafleu,
"konden wij nog in de aanval
gaan en met ere verliezen. Want
het is beter zo het schip in te gaan
dan met een 1-0 nederlaag, zon
der datje voorin iets hebt gepro
beerd".
GERARD VAN PUTTEN
In Alkmaar vierde AZ'67 weer een vi
Notten (9) kan het Alkmaarse feest niet
:torie. Feyenoord werd met een 5-2 triomf teruggezet in de subtopklasse, t'eyenoorder tiene
