Fusie in Lisse bijna rond „Wie komt er voor de microfoon..." Een snuifje sportiviteit graagRooie Vrouwen WIBIH - ii Twijfelachtig besluit... LEIDSCH&& DAGBLAD „Met bloedend hart heb ik voorgestemd" Veel voorstanders bij buitengewone algemene ledenvergaderingen f4 <f naar Amerika DINSDAG 14 OKTOBER 1980 SPORT PAGINA 13 Na de kroniek van vorige keer ("Wij Vrouwen moeten geen dommigheden Eisen") over het pleidooi van het PvdA-gemeenteraadslid Henriëtte van Dongen om meisjes in het kader van de schoolsport ook de kans te ge ven gewichtheffen, polsstok hoogspringen en boksen te beoefenen, is een nogal roerig weekje gevolgd. Dat verraste mij uiteraard niet. Ik had eerder opgekeken als het stil was gebleven. Een compleet peloton vrouwen is over me heen gevallen, zie de rubriek "Lezers schrijven" van gisteren en van vorige week donderdag. Zelfs mijn eigen echtgenote keerde zich tegen mij ("Aan de schand paal met je"), terwijl wij toch, in het verre verleden, een hu welijkscontract in de oude toonzetting hebben gesloten. Met andere woorden: zij heeft beloofd mij geheel en al op mijn pad te zullen volgen. Ach, hoe vreselijk is dit alles nu, zou de oude Bommel zeggen. Een heer gaat zijn eenzame weg. Beeld. Sommige vrouwen zijn in hun geschriften en telefoontjes zo uitgepakt dat van mij wel het beeld van de aarts-reactio nair moet oprijzen. Dit nu, is een misvattingzoals trouwe Vrij-Uiters weten. Ik ben de naar emancipatie strevende vrouwenstromingen toege daan, ik heb respect voor wat ze al hebben bereikt, al valt er nog zeer veel te doen. Maar ik ben niet iemand die klakke loos accepteert wat er door vrouwen in dit kader alle maal te berde wordt gebracht. Oh, nee. Als dat bevoogdend heet, dan maar bevoogdend. Als dat reactionair is, dan in hemelsnaam maar reactio- Waar gaat het nu in wezen om? l)Ik vond en vind) het onzin om bepaalde takken van (school) sport voor meisjes en een en kele voor jongens) open te stellen als daar geen behoef tepeiling aan te pas is geko men. Juist omdat het hier tak ken van sport betreft waar enerzijds meisjes en ander zijds jongens na al die jaren nog weinig of zelfs absoluut geen interesse voor hebben. Je gaat geen voorzieningen tref fen en geld uitgeven als je op geen stukken na weet of dat zinvol is. Zo is het altijd geweest. Ook vroeger. Honderd jaar gele den moesten Pim Muiier (14 jaar oud) en zijn vriendjes bij de burgemeester van Haar lem stevig aandringen om op een stukje wei te mogen voet ballen. Dat soort gevechten moet, terecht, nog steeds wor den geleverd. Niets komt nu eenmaal uit het luchtledige tot stand of door alleen maar te wijzen op een onjuist rollen patroon. In de praktijk van zo'n tak van sport moet van onderaf al iets in beweging zijn, dan kun je er zinnig bij aansluiten. Zo is het vroeger met damesatletiek gegaanzo is nog niet zo heel lang geleden ook het damesvoetbal tot stand gekomen. Van de cursusleider polsstok hoogspringen vernam ik dat bij een aantal meisjes al enige belangstelling voor dat on derdeel van de atletiek be staat. Nou, wat let ze om bij wethouder Van Dam of de schoolsportcommissie aan te kloppen. Zalig toch. Dan we ten we tenminste wat er lééft. Daar kopen we heel wat meer voor dan voor keurige theore tische betogen van dames in commissiekamers. Als meisjes willen gewichthef fen ("omdat moeders met jon ge kinderen de hele dag niets anders doen", zoals Hetty Bonte zo prachtig in haar in gezonden brief schreef), wel aan, laten ze tónen dat ze het willen. V/at is daar voor vre selijks aan? Ik begrijp niet waarom ik daarvoor met zo veel verontwaardiging moet worden toegesproken. Henriëtte 2) De mentaliteit van de Hen- riette van Dongens in deze wereld doet mij wat huiveren. Want ze wegen niet. Ze zien maar één doel: wat die kerels doen dat motte wij ook. Het is een blindheid die ik niet be grijp. Ik had Marie wat wij zer gedacht. Zo loop je name lijk het risico ook de onver standigheden van de mannen (Een mevr. Van Doorn of Van Doren haakte daar telefo nisch treffend op in. "Wilt u uw paternalistische handen van onze schouders afhalen" zei ze. "Wij vrouwen hebben recht op alles, ook op onze ei gen stommiteiten". Van die uppercut ben ik lang versuft geweest). Boksen IS zoiets onverstandigs. Bij de jongensImannen is het helaas ingeburgerd, interna tionaal erkend, een Olympi sche tak van sport. Je krijgt het niet meer weg, zoals dat met meer dingen die niet goed zijn het gevcd is. Dick Snik van de boksclub DTS kan zeggen en schrijven wat hij wil over "vuistschermen" hij overtuigt mij voor geen vierkante centimeter, want het doel is en blijft elkaar op donders te verkopen. Mw. Van Dongen is dat trouwens met mij eens ("een bedenkelijke sport"), maar toch moet de ring voor de meisjes geopend worden. Het is zoiets als: ro ken is slecht, maar voor de niet-roker moeten er toch al lerlei faciliteiten komen om aan het roken te gaan. Unfair De hele discussie tot dusver er vaar ik als krachtig en leer zaam. Jazeker. Maar er is door de Rooie Vrouwen (al thans door degene die ano niem van Boerhaavelaan 30 opereert) één element inge bracht dat ik als buitenge woon unfair beschouw. Ik ci teer het laatste gedeelte van de brief die in zijn geheel in de krant van gisteren stond: "Wij hopen dat de redactie van het Leidsch Dagblad in het vervolg zal voorkomen dat dergelijke stukjes waaruit een totaal onbegrip voor het nut van emancipatie en rol doorbreking spreekt, onder Jos Jonker haar verantwoordelijkheid opgenomen zullen worden". Wat deze Rooie Vrouw(en) dus wil(len) is censuur op een haar onwelgevallige mening, want geen enkele redactie kan stukken buiten haar verant woordelijkheid opnemen. De onverdraagzaamheid loeit uit dat fraaie zinnetje. Wat zij wenst is kennelijk eer debat met iemand wiens mond wordt gesnoerd en wiens pen uit de hand wordt genomen. Het zal niet gebeuren. Maar de poging alleen is kwalijk. En dan zeg ik het nog heel netjes. Over nog geen theele peltje sportiviteit beschikt de ze Rode Dame. Ze zullen toch niet allemaal zo zijn? In de maag Met het Nederlands voetbalelf tal zit ik een beetje in de maag. In de commentaren die mij tot dusver onder ogen zijn gekomen, worden de oranje hemden alom geprezen voor die 1-1 tegen Europees kam pioen West-Duitsland, voor hun ijver, inzet, vasthou dendheid. Allemaal waar, hoor. Ze hebben gewerkt als paarden, zeker voor rust. U hoort er mij niets van zeggen. Maar toch bleef ik na die wedstrijd met dat goede resultaat wat stil en onaangedaan zitten. Ik had gevoelsmatig wat gemist, maar kon lange tijd mezelf niet duidelijk maken wat het nu precies u as. En nog zoek ik naar de juiste woordenWat ik zag waren elf jongens (de Jonkers en Jollen) die een goed potje konden voetballen, degelijke volhou ders, dravers, en verdedigers. Maar ze bezaten geen eige naardigheden, geen herken baarheden. geen eruitsprin- gende kwaliteiten. Ja.natuurlijk,er is verjongd en dan moet je weer wennen aan al die koppen en gestalten, al zijn ze re^ds uit de competitie bekend. Maar dat alleen was het niet. Het leek wel of er een grauw sluier over het team lag. Ze deden precies wat je dacht dat ze zouden doen in bepaalde si tuaties; geen lichtvoetige ver rassingen; geen dingen waarbij je de mond even openviel. Geen kleur. Een soort nivellering in kwaliteit. En daar zul je tegenwoordig wel blij om moeten zijn. Een team zoals dit, daarvan kun je er in Nederland wel Door Ruud Paauw drie opstellenEn dat wijstal tijd op een zekere middelmaat en nooit op kracht, heeft de oude Van Emmenes mij eens voorgehouden. En wie kan er nou blij zijn met middelma tigheid? Fusie Ik kon mijn ogen bijna niet ge loven toen ik eind vorige week over de fusieplannen las tus sen Leidse Boys en Oranje Groen om tot een wat groter geheel te komen en een zin vollere bespeling van het zo ongelukkige Boshuizerkade- complex mogelijk te maken. Ik juich de poging van harte toe. Niet omdat fusies of grotere eenheden de oplossing van alle problemen zijn. Zeker n ietMaar het gekeutel van nu kan niet eeuwig voortduren. Er moet toch wat gebundeld worden. Of het er van komt, ik betwijfel het. Als puntje bij paaltje komt, verandert er in Leiden vrijwel nooit wat. Slagen van het plan hangt bovendien nog af van de houding van VNA. Zonder de medewerking van deze club, die zou moeten op schuivengeen fusie. Er zijn al weer voldoende obsta kels opgesteld om de zaak te laten sneuvelen. Pas als het water echt tot de lippen reikt zal het er wel eens van komen. Want er is niets wat we zo goed doen in dit land als ster ven in eikaars armen. nojaar Soooo abonnees LISSE - De fusie tussen de twee voetbalverenigingen van Lisse, Lisser Boys en Sportclub Lisse, lijkt na gisteravond vrijwel rond. Bij beide clubs waren op de buitengewone algemene vergaderingen een meerderheid te vinden voor de fusieplannen. Bij SC Lisse, dat met het zondag team in de tweede klasse uit komt, waren 110 leden vóór de fusie, terwijl er één lid blanco stemde. De club had aan de helft plus één van de 187 aanwezige stemgerechtigden voldoende om het voorstel aan te nemen. De te genstanders kwamen voorname lijk uit de zaterdagtak. Het hoog ste zaterdagteam, dat in de vierde klasse uitkomt, zal waarschijnlijk na de fusie opgaan in het hoogste elftal van Lisser Boys. Die ploeg komt op het moment twee klas sen hoger uit. Bij Lisser Boys was wél een ruime meerderheid vóór de fusie. Tweederde van de stemgerech tigden moest zich bij deze ver eniging achter het voorstel van het bestuur scharen. Nadat de vergadering evenals bij Sport club Lisse was gesloten en later werd heropend (omdat 3/4 van de stemgerechtigden niet aanwezig was), gaven 122 leden hun fiat aan het voorstel. Dertien leden van Lisser Boys stemden tegen, ter wijl drie van de 138 aanwezigen zich van stemming onthielden. Als Lisser Boys en Sportclub Lisse met ingang van 31 mei 1981 tot één vereniging zijn samenge smolten, kan de toekomstige fu sieclub rekenen op een sportzaal en een jeugdhonk. Het betekent ook dat de nodige kosten kunnen worden bespaard, nu onder meer slechts één massagekamer, één kantine en één bestuurskamer hoeft te worden ingericht. Voorts kan de club over een breder ka der beschikken, terwijl de lotto/ toto organisatie kan worden ge bundeld. Verder kan de club bij het bespelen van één hoofdveld in de toekomst wellicht rekenen op inkomsten van reclameborden (die zijn er nu niet) en een lichtinstallatie. Het zijn slechts enkele van de moge lijke voordelen van de fusie tus sen het 550 leden tellende Lisser Boys en de 750 leden tellende Sportclub Lisse. Eén van de bestuursleden van Lis ser Boys, Bram Marseille, die zijn conclusie trok uit het aangeno men voorstel tot fusioneren, ziet de toekomst sportief gezien som ber. „Ik voorspel dat Kagia (in Lisserbroek) een grote vereni ging gaat worden, omdat de meeste leden een stapje terug moeten doen". LISSE - Eén en wellicht twee bestuursleden van Lisser Boys trekken hun conclusie uit het aangenomen voorstel om een fusie aan te gaan met Sportclub Lisse. Bram Marseille, die reeds achttien jaar als penning meester deel uit maakt van het bestuur van de zaterdag tweedeklasser, stapt op 30 mei op. „Ik ben vóór een jeugdhonk en een sportzaal, maar erop tegen dat de vereniging daarvoor moet worden ingeleverd". Mar seille, één van de dertien tegenstemmers, wil met andere woorden de identiteit van Lisser Boys behouden. Of het bestuurslid Muller, die voor de stemming, onder meer omdat hij hartpatiënt is, naar huis ging, aanblijft is nog onzeker. Tenslotte is ook Jaap Möhlmann, bijna 12'/2 jaar secretaris, tot aan de laatste bestuurs vergadering tegen een fusie geweest. „Met bloedend hart heb ik voor gestemd. Ik ben van de wieg uiteen pure Lisser Boys man. Ik ben echter van mening datje ten opzichte van de jeugd je eigen 'ik' in dit geval niet mag laten prevaleren". LISSE - De leden van de Sportclub Lisse hebben gisteravond schoorvoetend "ja" gezegd tegen een fusie met Lisser Boys. Het voorstel werd met 110 stemmen vóór en 76 tegen aangenomen. Eén lid stemde blanco. De eerste vergadering werd gelijk na de opening weer gesloten, omdat er niet voldoende stemgerechtigden van het totale aan tal) aanwezig waren. Een half uur later opende voorzitter Rands- dorp een tweede vergadering. Een meerderheid van de helft plus één was nu voldoende. Ondanks de grote hoeveelheid tegenstemmers kwamen er uit de vergadering niet veel protesten. Voorzitter Wim Randsdorp moest de aanwezigen aansporen om toch nog enige vragen te stellen. "Wie komt er voor de microfoon, wie durft?", vroeg Randsdorp. De voorzitter behandelde na de koffiepauze het hele bouwplan (kantine, sportzaal, jeugdhonk en kleedkamers) met al zijn financiële consequenties nog maar een keer. met "excuses aan diegenen, die het nu voor de derde keer horen" Hij oordeelde dat alléén plan B (dus inclusief fusie) financieel haalbaar was. De leden wilden dat wel begrijpen, maar toch bleven de onoverko melijke bezwaren tegen een fusie bestaan. De voordelen van het samengaan, die voorzitter Randsdorp een aantal keren opsomde, konden deze leden ook niet anders doen besluiten. De tegen stemmers spelen hoofdzakelijk op de zaterdag in de vierde klas se. Dit team moet na de usionering in een reserve klas se gaan uitkomen, omdat het eerste elftal van Lisser Boys op zaterdag in de tweede klasse speelt. Twee bestuursleden hebben het bestuur van de SC Lisse vóór deze buitengewone ledenvergadering verlaten. Wat de reden voor het vertrek van de heren Ruigrok en Daamen is, werd door voorzitter Randsdorp niet verteld. KKBJU Win deze prijs (voor 2 personen) of één van de vele andere aantrekkelijke prijzen in de sleutel code kaart aktie van het Leidsch Dagblad i.s.m. de Leidse winkeliers. Vanaf 15 oktober verkrijgbaar bij de deelnemende winkeliers. Het bestuurslid Strikkers (met stropdas), legt uit, de vergadering volgens hem niet rechtsgeldig i Kort geding mogelijk tegen stemming LISSE - Hoewel een verrassend ruime meerderheid bij Lisser Boys zich kon verenigen met een fusie met Sportclub Lisse bestaat de kans dat het 'Ja' van de leden van Lisser Boys geen rechtsgel digheid heeft. Na de toelichting van voorzitter Wim de Wit merkte C.A.J. Strik kers in een voorstel van orde op. dat verder vergaderen, volgens hem, zinloos was. „Want", ver klaarde hij, „in de statuten staat dat de vereniging zich de beoefe ning van de lichaamssport in het algemeen en de voetbalsport in het bijzonder met uitzondering van sport op zondag, ten doel stelt". „En", vervolgde Strikkers, „een voorstel tot wijziging \uii üc sta tuten of ontbinding moet min stens twee weken voor de alge mene vergadering worden be kend gemaakt. Dat is niet ge beurd, want ik heb pas dertien dagen voor deze vergadering een uitnodiging ontvangen". Ten slotte wees het Lisser Boys-lid op de agenda, waarop niet stond dat er zou worden gestemd, terwijl dit wel de bedoeling was. Strikkers wilde op de goed bezoch te buitengewone algemene ver gadering in de aula van de Christelijke mavo niet kwijt of hij beroep tegen het besluit aante kent. „Er blijft een zwaard boven uw hoofd hangen", sprak hij het bestuur dreigend toe. „Ik raad u aan de boel eerst formeel te rege- Beroep „Als u een beroep tegen het besluit in het belang van de club en het voetbal in Lisse acht, moet u dat doen", sprak De Wit Strikkers bestraffend toe. „Maar waar bent u dan mee bezig!" „We zijn min of meer overgeleverd aan de wil van de heer Strikkers", merkte een lid op. Desondanks koos het be stuur voor een stemming en niet voor een principebeslissing. „We zien wel of tegenstanders stap pen ondernemen. Het betekent alleen een c-n-o-r-m uitstel na een eventuele rechterlijke uit spraak", aldus De Wit. EN DE HULL HULP

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 13