Oranje: wie had dat gedacht...
Zwartkruis: Dit
geeft vertrouwen
Jupp Derwall: 'We hebben nog iets kunnen leren van Nederland
Neuberger: 'Nederland
speelde veel te hard'
imratis
vjLv.: 14 dag
imav
MAANDAG 13 OKTOBER 1930
PAGINA 13
SPORT
"Op de kamer
van Peters
is die
stemming
gegroeid..."
EINDHOVEN (GPD) - „Als je
zo keept, hebben ze mij niet
meer nodig". Een van de posi
tieve reacties die FC Utrecht
doelman Hans van Breukelen
ontving na de vriendschap
pelijke interland tegen de
Duitsers. De complimenten
kwamen van Pim Doesburg,
doelman van het Eindhoven-
se PSV, die door de bonds
coach was gevraagd om bij
gelegenheid weer terug te ke
ren in het nationale team.
„Zo'n reactie", zegt de debu
tant in Oranje, „doet je goed.
Ik heb trouwens toch weinig
negatiefs gehoord. De spelers
waren tevreden, evenals
Zwartkruis en Baan".
De basis voor zijn goede presta
ties en voor de uitstekende
verrichtingen van het team
werden volgens de doelman
donderdagavond gelegd na
de afgang tegen Willem II.
„Zonder dat iemand daar op
dracht toe had gegeven, zijn
we bijeen gekomen op de
kamer van Jan Peters. Ieder
een was daar bereid de schuld
op zich te nemen, de hand in
eigen boezem te steken. We
hebben alles doorgepraat. Op
dat kamertje is iets ge
groeid".
Met het oog op Spanje
EINDHOVEN (GPD) - Jan Zwartkruis glorieerde nadrukkelijk. Het 1-1 gelijk spel tegen
West-Duitsland had de Oranje-bondscoach op slag alle zorgen van de laatste paar weken
doen vergeten. Een periode die - zoals Zwartkruis het noemde - erg kwetsend voor hem
was geweest.
"Enkele kranten hebben na de
wedstrijd tegen Ierland een aan
tal zaken rond het Nederlands
elftal belachelijk gemaakt. Ik heb
er geen problemen mee dat de to
tale begeleiding rond het Oranje
team kritisch wordt gevolgd", al
dus Zwartkruis, „maar ik vind
het onbegrijpelijk dat op voor
hand alle vertrouwen in het
Oranjeteam wordt opgezegd. Dat
er op mij persoonlijk de laatste
weken veel kritiek is geweest,
daar til ik niet zo zwaar aan. Jan
Zwartkruis werd in Argentinië
beschreven als de redder van
Oranje, een man die daarna als de
juiste bondscoach door de Ne
derlandse sportpers zelf naar vo
ren werd geschoven. En nu zou
diezelfde Zwartkruis er opeens
Horst Hrubeseh viert feest na
zijn treffer. Ronald Spelbos en
Willij van de Kerkhof kijken
verslagen toe.
helemaal niets van kunnen. Dat
kan ik allemaal niet zo bijster
goed volgen".
Vertrouwen
Derhalve komt dat 1-1 gelijk spel
tegen West-Duitsland hem bij
zonder goed van pas, zo erkende
de bondscoach. „Na de Europese
kampioenschappen heb ik voor
mijzelf een nieuwe lijn uitgestip
peld. In Dublin, enkele weken
geleden, kwam het er allemaal
nog niet zo goed uit. Maar wat
hier vanavond werd getoond,
bewijst dat we op de goede weg
zijn. Deze wedstrijd geeft ver
trouwen voor de toekomst".
„Maar, en ik verzoek er met de
meeste klem om, geef het Ne
derlands elftal de tijd en het ver
trouwen. Geef ons wat krediet.
We moeten Spanje halen. Dat is
niet alleen een uitdaging, maar
veeleer een eis die ik mij per
soonlijk heb gesteld". i
EINDHOVEN (GPD) - Het is meer dan 28 maanden geleden dat het Westduitse elftal zich
in de negatieve cijfers voetbalde: juni 1978 in het Argentijnse Cordoba. Elf Oostenrijkers
waren de aanstichters van een ramp, want zo werd de uitschakeling voor het wereld
kampioenschap die het gevolg was ervaren.
De klap kwam extra hard aan om
dat het de broeders uit het Al
penland waren die de hakbijl
hanteerden Maar sinds die treu
rige dag in Zuid-Amerika snel
den de troepen van de nieuwe
bevelhebber Jupp Derwall van
de ene triomf naar de andere. De
Europese voetbaltitel werd in de
binnenzak gestoken. Twintig
duels stapte men als overwinnaar
van de grasmat.
Een ongekende successenreeks die
maar bij een enkele gelegenheid
aan het wankelen werd gebracht.
Op een zwoele avond in Rome,
finale Europees kampioenschap,
waar elf dappere Belgen pas in de
slotminuten van de verlenging
bogen. En volkomen onverwacht
zaterdagavond in regenachtig
Eindhoven, waar elf mannen die
niet in het voetbalboek der gro
ten zijn opgenomen, bijna een
einde maakten aan Derwalls trot
se erelijst.
Oranje met drie debutanten, een
handvol beginners, enkele
gevorderden en twee routiniers
ging na de 1-1-ruststand op jacht
naar de winst. In die fase moeten
er momenten geweest zijn dat
Derwall in gedachten een rode
viltstift gepakt heeft en een rode
streep zette onder zijn serie van
twintig. Toen Jan Peters alleen
op het doel af ging, toen Martin
Jol over de drassige zoden kwam
aanglijden voor een fatale kop
stoot. Invaller-doelman Eike
Immel redde zijn ploeg.
Het record staat nog, maar wat
heeft het weinig gescheeld. Het
Nederlands elftal bracht de Duit
sers zo in de problemen dat de
technische leiders niet verder
durfden te gaan dan slechts die
ene wissel van de doelman. Voor
experimenten was verder geen
'plaats.
Eén-één. Wie had dat gedacht?
Niemand. En zeker de Duitsers
niet. In hun hotel in Mön-
chengladbach moeten ze gegnif
feld hebben bij het zien van de
opstelling van het Nederlands
elftal. Jonker, Van Mierlo, Ver
meulen, Spelbos, wie mochten
dat dan wel zijn? Van Breukelen
kenden ze van een goede partij
tegen de Duitse B-elf, Jol van
Bayerns reservebank, Brandts en
Wildschut uit Argentinië, maar
waar waren ze sindsdien? En
gold dat ook niet voor Jan Peters.
De Duitse pers deed de rest: „Alle
spelers van ons zijn individueel
sterker dan de Nederlanders, dus
wordt het 11-0".
Derwall deed weinig moeite om
zijn mannen op andere gedach
ten te brengen. Een blik op de op
stelling van de laatste interland
tussen de beide partijen, en de
conclusie kon nauwelijks anders
zijn dan deze: een zacht eitje.
Bennie Wijnstekers en Willy van de
Kerkhof kwamen in de 24e ont
moeting tussen de beide landen
in Napels aan de bak en stonden
nu ook in de jubileumontmoeting
opgesteld, terwijl de Duitsers
over negen man (Stieleke wegens
verplichtingen bij Real en Schus
ter vanwege een conflict bij zijn
club FC Köln ontbraken) be
schikten die er in de Zuidita-
liaanse stad ook bij waren.
Lichtzinnig
Het optimisme in het Germaanse
kamp leidde tot lichtzinnigheid.
Het pessimisme in het buur-
landje tot extra motivatie. De ge
havende selectie van Zwartkruis
wist zich de underdog en mocht
dat niet volledig doordrongen
zijn, dan behoefden ze maar een
krant open te slaan of de knop
van de televisie om te draaien.
„Zwartkruis hoefde ons niet
meer te motiveren", zei voor
stopper Ronald Spelbos over de
stemming vooraf. Bennie Wijn
EINDHOVEN (SID/ANP) - De voorzitter van de Westduitse voetbalbond,
Hermann Neuberger, heeft na afloop van de vriendschappelijke interland
Nederland-West Duitsland ernstige kritiek geuit op het spel van Oranje.
"De Nederlanders hebben onwaarschijnlijk hard en vaak gemeen ge
speeld. Dat mag niet gebeuren in een vriendschappelijke wedstrijd. Ik
begrijp niet dat de scheidsrechter niet eenmaal daadwerkelijk heeft inge
grepen".
Het merendeel van de spelers deelde de mening van hun voorzitter niet.
Aanvoerder Bernard Dietz: "De inzet van beide teams was normaal. Niet
anders dan ik gewend ben in de Bundesliga". Alleen debutant Kurt Nie-
dermayer was kritischer: "Te vaak werden we door onze tegenstanders
van achteren geraakt. Dat was niet correct".
stekers: „We zijn afgeschilderd
als een stel jokers die niet konden
voetballen".
Strijdend ten onder gaan was het
devies van Oranje, dat bereid was
bij het bereiken van dat doel de
graspollen uit de grond te hap
pen. Derwall: „Wij hebben ons op
die mentaliteit verkeken. We
hadden beter moeten weten. Ne
derlanders kunnen tegen ons al
tijd iets meer en uit de prestaties
van de clubs hadden we moeten
lezen dat de basis ih Nederland zo
breed is dat men afzeggingen en
blessures kan opvangen".
De Duitsers leken al na twee minu
ten het gelijk aan hun zijde te
krijgen toen Ernie Brandts en
Willy van de Kerkhof achter
Rummenigge aanrenden en
Horst Hrubeseh volkomen vrij
voor debutant Hans van Breu
kelen verscheen. De doelman van
FC Utrecht verrichtte zijn beste
redding uit de wedstrijd.
Het gevoel van onderschatting
ontwikkelde zich verder bij de
Duitsers, die hautain tikkend op
stormden in de richting van de
Nederlandse defensie. Oranje
werd teruggedrongen omdat het
middenveld niet naar wens func
tioneerde.
Nervositeit bij Martin Jol en Jos
Jonker, die bovendien te weinig
aan zijn directe tegenstander klit
te. Zwartkruis' selectie knokte
zich in het vervolg van de partij
uit de ellende en vond het wapen
om de Duitsers uit het spel te ha
len. Jagen op de man die de bal
heeft, de buitenspelval, het niet
geven van ook maar een centime
ter ruimte. Zo moetje de Duitsers
aanpakken, bondscoach Jan
Zwartkruis wist het uit ervaring.
In Napels stuurde hij zijn man
nen met dezelfde opdrachten
binnen de lijnen, maar daar werd
het doel niet bereikt omdat de
motivatie ontbrak bij de door de
wol geverfde vedetten.
"Babies"
De „babies" in Eindhoven, bijge
staan door Jan Peters en het uit
blinkende „oudje" Willy van de
Kerkhof waren met steun van het
publiek wel bereid tot de rode
streep te gaan. En dat is de grote
winst van het duel van zaterdag
geweest. Gebrek aan kwaliteiten
kun je compenseren met ijver en
werklust. Dat bewijs leverde
Oranje.
In super-Hollands gezegd door
Wijnstekers: „Je moet ze niet la
ten tikken. Dan krijgen ze een ge
voel over zich van wij zijn de
sterksten, wij zijn de besten. Je
moet ze op hun flikker zit
ten".
Zwartkruis' gehavende keurtroep
kon het zelfs opbrengen terug te
komen na een achterstand. Eerst
twee mogelijkheden voor Oranje
via Jos Jonker, na aangeven van
Pierre Vermeulen, en voor Piet
Wildschut na een pass van Jan
Peters, daarna een Duitse treffer.
De 34e minuut: Jol beging een
overtreding aan de linkerkant
van het strafschopgebied. De
vrije trap werd door Hansi Muller
op het hoofd van de inkomende
Horst Hrubeseh gelegd. Ronald
Spelbos liet zich verrassen met
als gevolg dat Van Breukelen niet
anders kon doen dan toekij
ken.
Vijf minuten later trok Ernie
Brandts de stand gelijk. De vier
de hoekschop van Nederland
plofte voor zijn voeten en de lan
ge voorstopper aarzelde geen
moment en passeerde Schuma
cher. Vanaf dat moment voetbal
de er nog maar ëën ploeg: Ne
derland.
Vraagtekens
Duitsland bewees geen moment de
sterkste formatie van de wereld
te hebben. Verre van dat. De aan
val onzichtbaar, het middenveld
te veel op links georiënteerd. Bo
vendien zijn Felix Magath en
Hansi Muller spelers die bij hun
clubs de centrale pion op het
middenveld zijn. Spelmakers die
te weinig meeverdedigden en die
elkaar zaterdagavond veel te veel
in de weg liepen. Verdedigend
zijn vele vraagtekens te zetten bij
de kwaliteit van Dietz, Karl-
Heinz Förster en ook Kaltz. Dat
alles ziende vraag je je af hoe het
mogelijk is dat zo'n ploeg meer
dan 20 interlands ongeslagen kan
blijven.
Nederland, voor het eerst sinds vele
jaren zonder een speler van Ajax
in de basis, hield zich zonder tot
opgstrelend voetbal te komen,
gemakkelijk staande. Het jagen
gebeurde goed, de buitenspelval
functioneerde naar behoren en
ook de opdracht: houdt ze uit het
strafschopgebied en geef ze geen
centimeter ruimte werden goed
uitgevoerd. Het meest bevreesd
was Oranje voer Karl Heinz
Rummenigge. Hij werd door een
Ernie Brandts in WK-vorm aan
de kant gezet en ontsnapte hij,
dan trad libero Willy van de
Kerkhof op. Kwam de buiten-
spits over de rechterkant, dan
stond Piet Wildschut daar als
waakzame controleur, tevens
belast met de uitschakeling van
de offensief ingestelde Manfred
Kaltz.
Verdienste
Het middenveld van Nederland
bewees zich het meest na rust,
toen John Metgod de plaats inge
nomen had van Jos Jonker (stijve
spieren). Jol de spanningen van
zich afgooide en ook Jan Peters
enkele fraaie bewegingen de
monstreerde. Aanvallend is het
de verdienste van Toine van
Mierlo en Pierre Vermeulen dat
zij ondanks weinig steun erin
slaagden de door debutant Kurt
Niedermayer geleide Duitse de-
ker heeft gezorgd
fensie in moeilijkheden te bren
gen.
Dit Oranje verdient waardering
voor zijn werklust en voor de wij
ze waarop het de taktische op
drachten van Zwartkruis uit
voerde. Zei Jupp Derwall, die
met het resultaat best in zijn
nopjes was: „De tegenstander
heeft alle technische foefjes toe
gepast om ons uit het spel te ha
len. We kregen geen ruimte, dat
jagen ligt ons niet en dan die bui
tenspelval. Wat dat betreft heb
ben we hier vanavond iets kun
nen leren van Nederland".
(ADVERTENTIE)
Win deze prijs (voor 2 personen) of één van de
vele andere aantrekkelijke prijzen in de sleutel
code kaart aktie van het Leidsch Dagblad i.s.m.
de Leidse winkeliers.
Vanaf 15 oktober verkrijgbaar bij de
deelnemende winkeliers.
LEIDSCH DAGBLAD
)20jairr - Sooooalvwiees
Problemen
Op korte termijn dagen evenwel
voor Jan Zwartkruis toch weer
wat problemen op. wanneer hij
een Nederlands elftal zou moeten
formeren voor de WK-wedstnjd
tegen de Belgen. Willy van de
Kerkhof, die als laatste man een
imponerende wedstrijd speelde
bijvoorbeeld: „Ik heb er geen
problemen mee dat Krol straks
tegen België als libero wordt op
gesteld. Krol heeft zoveel meer
routine als laatste man, dat ik
daar normaal gesproken voor
moet wijken. Maar ik zie niet in
dat Van de Korput nu weer mijn
plaats zou moeten gaan innemen.
Die heeft in die positie niet meer
ervaring dan ik".
En niet alleen Willy van de Kerkhof
kan over een maand voor moei
lijkheden gaan zorgen, ook ande
re spelers uit het elftal van zater
dagavond zal het wat onbegrij
pelijk voorkomen wanneer ze
straks voor de interland tegen de
Belgen weer worden gepasseerd.
Vorm
Zwartkruis: „Dat hoeft helemaal
geen moeilijkheden op te leve
ren. Ik heb. wanneer straks ie
dereen weer beschikbaar is voor
Oranje, een groep van dertig
spelers waaruit ik kan kiezen'. Bij
de selectie heb ik dan alleen maar
rekening te houden met de vorm
van de dag. En in het toekomstige
Nederlandse elftal zal alleen nog
maar plaats kunnen zijn voor
spelers die nog zijn te motive-
Ernie Brandts, die niet alleen voor
de gelijkmaker tekende, maar
bovendien Rummenigge volle
dig aan banden legde: „Wij moe
ten voetbal spelen vanuit het
hart, zegt Zwartkruis altijd. En ik
geloof ook wel dat het vanavond
zo is gebeurd. Ik moet trouwend
zeggen dat de spielers elkaar de
laatste dagen enorm hebben op
gejut. Vooral na de matige oe
fenwedstrijd tegen Willem II is er
wat afgepraat. Ik heb het nog
nooit zo meegemaakt, terwijl ik
toch al zo'n twintig wedstrijden
voor het Nederlands elftal heb
gespeeld".
Kans
Evenals Willy van de Kerkhof is
Ernie Brandts overigens de me
ning toegedaan dat Zwartkruis
de kern van deze groep zou moe
ten handhaven in de positie die ze
nu hebben gespeeld. Brandts:
„Zwartkruis heeft na de wed
strijd tegen Willem II een andere
taktiek uitgestippeld, waarbij de
linies zo dicht mogelijk bij elkaar
moesten blijven om de Duitsers
weinig ruimte te geven. Boven
dien moest er op de buitenspelval
worden gespeeld. Wel, wij heb
ben bewezen dat we voor die ta
ken berekend zgn en dat wc met
z'n allen ten minste nog een kans
verdienen om ons zelf te bewijzen
in een wedstrijd waarin duidelijk
meer op het spel staat dan nu te
gen West-Duitsland. Die 1-1 te
gen de Europese kampioen is na
tuurlijk een mooie opsteker,
maar ;n feite hadden we dit West-
Duitsland moeten kunnen ver
slaan. Zo dicht bij een overwin
ning zijn we nog nooit tevoren
geweest".
Voor Willy van de Kerkhof, een van
de oudere paarden in de beeld
spraak van Zwartkruis, was het
verschil met het elftal dat een
paar maanden geleden tijdens
het EK tegen de Duitsers onder
uit ging erg duidelgk geweest.
Van de Kerkhof: „Dit elftal
straalde veel meer agressie en
spontaniteit uit dan het team in
Napels. In dit elftal was de wil om
te winnen stukken groter. Ook de
bereidheid om voor elkaar te
werken was aanwezig. Omdat
Spelbos en Brandts de zaken ach
terin uitstekend voor elkaar had
den. groeide ook bij mg het zelf
vertrouwen. waardoor ik bij her
haling naar voren kon doorsto
men. Die afspraak was tevoren
wel gemaakt, maar daarbij ben je
wel aangewezen op je ploegmak-
kers die ervoor moeten zorgen
dat je ook inderdaad nsicoloos
kunt gaan. En wat deze wedstrijd
betreft, gold die eendachtigheid
niet alleen de verdediging, maar
ook het middenveld en de aanval,
die op een uitstekende manier op
de ba) hebben gejaagd, waardoor
de Duitsers regelmatig in de
problemen kwamen en van 40 of
50 meter de bal moesten terug
spelen op hun doelman".
„En dat was puur onze eigen ver
dienste vond Zwartkruis, die
stelde dat dit Nederlands elftal de
onderschatting die er bij de Duit
sers leefde goed had afgestraft.
„Wij draaiden er een flink hoog
tempo uit, waardoor we bij her
haling de Duitsers in konden
sluiten Van een vnj jonge ploeg
als dit Orarge vond ik dat erg
knap. Vanavond, nogmaals, is
aangetoond wat je met jonge,
wilskrachtige spelers kunt berei
ken. Voormg is dat het bewijs dat
we op de eenmaal ingeslagen weg
voort moeten gaan
