"Het zou me niet
FEYENOORD
WIL KIST
verbazen
als
we
een veeg krijgen"
VRIJ-UIT
Wij Vrouwen moeten geen dommigheden Eisen
Harry Kip waarschuwt
EN
DE
HULL
HULP
DINSDAG 7 OKTOBER 1980
SPORT
PAGINA 13
In de gemeentelijke commissie
voor onderwijszaken is vorige
week een rapport behandeld
over de in Leiden beoefende
takken van sport op de scho
len. Het gemeenteraadslid
mw Van Dongen (PvdA)
maakte zich bij die gelegen
heid nogal druk over het feit
dat boksen, gewichtheffen en
polsstokhoogspringen alleen
door jongens konden worden
beoefend en kunstzwemmen
alleen door meisjes. "Het rol
lenpatroon in de schoolsport
dient te worden doorbroken",
riep ze uit.
De voorzitter van de school
sportcommissie D. J. de Jong,
verwees mevr. Van Dongen
daarvoor echter naar het mi
nisterie van CRM. Het door
breken van rollenpatronen
lag niet op de weg van zijn
commissie, vond hij.
Onder De Jong zullen geen re
voluties uitbreken, dat is wel
duidelijk. Al werd laier dan
wel bepaald dat straks alle
takken van sport toegankelijk
moeten zijn voor de beide ge
slachten.
Ik ben niet zo'n progressieve-
ling, maar wel zeer li beraa l in
dit soort zaken. Als meiden
lekker knus met mekaar in het
café willen zitten, vind ik dat
best. Al komen ze daarna op
hun handen lopend mond-
harmonicaspelend thuis, u
hoort er van mij geen kwaad
woord over.
Waar ik wel tegen ben is dingen
te creëren, waaraan (nog)
geen behoefte bestaat. Kunst-
zwemmen is door en voor
vrouwen ontwikkeld. Het is
van een aparte schoonheid.
Mannen voelen er om de een of
andere reden niet voor. Mis
schien omdat ze denken het
niet (zo goed) te kunnen. Wie
zal het zeggen. Als ze het wil
len laten ze het echt wel horen
Wellicht zal mw Van Dongen nu
roepen: ja, de vrouwen doen
de vuile vaat doorgaans ook
beter, maar daarom moet wel
degelijk de mogelijkheid (wat
heet) bestaan dat de kerels
zich aan de aanrecht melden.
Geheel mee eens, geheel mee
eens. Maar dat is een dage
lijks terugkerende verplich
ting en géén naor eigen belie
ven gekozen vrije-tijdsbeste-
ding.
Het ergst is wel dat mw Van
Dongen schoolmeisjes de gele
genheid wil geven te boksen,
ook al zijn er uit "de basis"
nog geen geluiden gekomen
dat dat op prijs zou worden
gesteld. Boksen is een beden
kelijke tak van sport, in en
kele landen dan ook verboden.
Voor Ali-Holmes kom ik wel
iswaar mijn bed uit, maar
dat is uit pure nieuwsgierig
heid en laaghartige sensatie
zucht. In mijn betere momen
ten zeg ik tegen de bokssport:
nee. Want het doel ervan is de
ander het bewustzijn te ont
nemen en dat kan ook mw
Van Dongen niet goedvinden.
Als boksen niet bestond, zou
het zeker niet moeten worden
uitgevonden. Ik zal nu wel
Dick Snik (de vader, moeder
en zo langzamerhand ook het
kind van de Leidse bokssport)
om mijn nek krijgen, maar
dat moet dan maar.
In haar ijver om meisjes toch
maar vooral hetzelfde te laten
Mw. H. van Dongen
doen als jongens wil mw Van
Dongen ook de blunders van
de mannenwereld voor vrou
wen toegankelijk maken. Dat
stemt zeer droefjes.
Wij Vrouwen moeten geen
dommigheden Eisen.
Hockey
Zondag maar eens naar het
hockeyveld getogen, want
daar was ik lang niet geweest
Gekeken naar Roomburg 5-
LMHC 11 om de koppositie
van de zoveelste klasse onder
bond. Ik stond daar niet toe
vallig, want in Roomburg
spelen nogal wat mensen van
deze krant: Nico Faas, de lay
out redacteur (een en al ijver
in het veld), de lange Rob Voo-
ren, literair medewerker (als
eigenzinige doelman draagt
hij geen masker "omdat ze
toch niet zo hoog kunnen
schieten"), René v.d. Velden,
de stadsredacteur en Ton van
Brussel, de sociaal-econo
misch redacteur (hij speelt
zoals zijn vak hem voor
schrijft: zuinig).
De sfeer bij het hockeyen is door-
eengenomen aangenaam.
Toen Roomburg een wat du
bieuze strafbal kreeg toege
wezen, namen de LMHC-spe-
lers de arbiter alleen maar
even van hoofd tot voeten op.
Zo van: "Kan dit nu wel? Is u
wel goed bij het hoofd?" Maar
ze zeiden vrijwel niets en ze
gingen ook niet aan de kledij
van de goede man sjorren.
LMHC zegevierde met 3-1 en
kwam dus alleen aan kop,
wat een der Roomburgers
langs de kant deed zeggen:
"Heel goed, dan houden die
lui van het vijfde voorlopig
eens hun grote mond".
Na afloop dronken de teams in
het fraaie, nieuwe clubhuis
van Roomburg gezamenlijk
een biertje, nou ja, een paar
biertjes. Toen ik nog voetbal
de, wilde ik nooit met de te
genstander iets nuttigen.
Mijn enige begeerte was uit
zijn schedel port te drinken.
Vervolgens heb ik nog gekeken
naar de Roomburg-vetera
nen, want daarbij ontwaarde
ik de Leidse wethouder Dick
Tesselaar. Ook hij bleek te
hockeyen zoals hij wethou-
dert hard raakslaan en af en
toe vréémde missers. De tegen
stander was Klein Zwitser
land, een elftal keurige cap
tains of industryzo te zien.
Bij het inslaan hoorde ik de
doelman zeggen: "Nee, het
gaat nu wel weer, alleen bij
slidings heb ik nog wat last
van het been"
Het peil van beide wedstrijden
was niet om over naar huis te
schrijven, maar ik kon er
naar kijken met een sigaar in
het hoofd en een glas port in de
hand en dan maakt het niet
uit wat ze voor mijn ogen af
draaien.
Jean Robic
Bij een verkeersongeval is giste
ren de oud-wielrenner Jean
Robic om het leven gekomen.
Hij werd 59 jaar oud. Robic
was in zijn tijd de kleinste
renner in het peloton (1J57 m)
en figuurlijk mocht men hem
al evenmin tot de groten reke
nen. Hij zegevierde welis
waar in de eerste naoorlogse
Tour de France (1947), maar
die was door het ontbreken
van de sterke Italianen wel
zeer zwak bezet. (In de laatste
etappe reed Robic de uitge
putte gele-truidrager Bram-
billa op 12 minuten).
De Franse pers schreef hem na
die zege groot en Robic moet
geweten hebben dat hij niet
tot de categorie campionissi-
mi behoorde. Hij was een
middelmatig coureur, maar
hij had één groot talent: hij
kon klimmen. In de Pyreneën
en Alpen was hij in zijn ele
ment, zij het dat hij niet van
de klasse van Coppi, Bartali
of Gaul was.
Zijn bijnaam "Biquet" (Bokje)
weerspiegelde zijn kracht en
zijn ongemakkelijke per
soonlijkheid, want ach, wat
had die man een rotkarakter
Hij was koppig, nukkig, ei
genwijs, aanstellerig. Altijd
drukte zijn hoofd de hoogste
graad van irritatie en onte
vredenheid uit. Hoewel hij na
zijn Tour-zege nog maar wei
nig overwinningen van im
portantie boekte, behield de
weerbarstige Breton toch zijn
faam. De F ranse pers liet hem
niet vallen, hoe humeurig hij
ook was. Als hij weer eens een
journalist zijn huis had uit
gegooid omdat hij rust wilde
hebben dan heette hij in de
dagbladen een tijdje "de he
remiet van Bretagne"
Er was ook altijd wat met hem.
Had hij in de Alpen al zijn
tegenstanders uit het wiel ge
reden en leek zijn triomf zeker
dan maakte hij een lelijke
smak of hij kreeg drie lekke
banden achter elkaar (die je
in die tijd als renner zelf
moest verhelpen). Het aantal
kwetsuren dat hij in zijn prof-
camere (1944-1953) opliep
was enorm, vandaar dat hij
als één der weinigen in die pe
riode met een valhelm reed.
Drama en tragiek vergezelden
hem trouw.
Jean Bobet (de broer van Loui-
son) beschreef eens het gezicht
van Robic na een valpartij in
één flonkerende zin: "Sesyeux
gris scrutaient sans ciller la
vilaine gueule du destin"
(Zonder te knipperen mon
sterden zijn grijze ogen de
schurkachtige bek van het
noodlot).
Maar watje ook voor onaardigs
over hem kon zeggen (en dat is
veel), hij was stellig moedig.
In dat kleine lijfje van nog
geen 55 kilo huisde een leeuw
Een zeer gepikeerde leeuw.
Scheidsrechters
Een paar weken terug heb ik het
in deze rubriek gehad over het
tekort aan voetbalscheids
rechters, vooral op Afdelings
niveau. De voorzitter van de
regionale scheidsrechters-
commissie, Jac. van Leeuwen
en de secretaris van de Cen
trale Opleiding voor Voetbal
scheidsrechters (COVS-Lei-
den). Piet v.d. Meer. meenden
dat er in de Afdeling Leiden
geen noodsituatie bestaat,
maar om alles goed te doen
zou wel het dubbele aantal
scheidsrechters van nu voor
handen moeten zijn. Ik heb
toen opgemerkt dat ik dat wat
met elkaar in strijd vond. Een
paar door mij geraadpleegde
ingewijden zeiden dat er wel
degelijk sprake is van een
noodsituatie.
En wat lees ik in het laatste
nummer van hel clubblad van
de voetbalvereniging Leiden?
Dit: "Bij diverse elftallen
staan soms wel,dan weer geen
scheidsrechters vermeld. On
danks pogingen iemand be
reid te vinden een wedstrijd te
laten leiden, zal het toch wel
meerdere malen kunnen ge
beuren dat het thuisspelende
elftal zelf voor een scheids
rechter moet zorgen U
zult dus één van de mensen uit
uw elftal moeten laten funge
ren als scheidsrechter"
Dit lijkt mij toch wel tekenend
De naam van de opvolger van Hans Kraay als trainer van FC Den Haag
zal aan het eind van deze week bekend zijn. Dit verklaarde voorzitter
Pieter den Duik gisteravond na een bestuursvergadering, waar de or-
volging van Hans Kraay centraal stond.
Kraay. die voor een jaar bij FC Den Haag had getekend, nam zoals bekend
afgelopen zaterdagmiddag het besluit definitief met de actieve voetbal
sport te stoppen vanwege herhaaldelijk terugkerende medische klach
ten. Al tweemaal eerder had de 43-jarige Kraay overigens al af moeten
bellen voor een wedstrijd van FC Den Haag. In al die gevallen nam
assistent-trainer Piet de Zoete de taken van Kraay waar.
Pieter den Duik. "Probleem is dat De Zoete geen A-diploma bezit en
persoonlijk ook liever niet als hoofdtrainer wil gaan fungeren. Dat zou
voor hem met zijn andere werkzaamheden ook niet eens kunnen De
WON (Vereniging van Oefenmeestersi heeft de KNVB. na telefonisch
contact met ons, inmiddels geadviseerd De Zoete dispensatie te geven
om zodoende de selectie te kunnen blyven trainen totdat wij een opvol
ger voor Kraay hebben gevonden"
ROTTERDAM - Feyenoord wil Europees topscorer Kees Kist van AZ'67
contracteren. Nog deze week zal Feyenoord-directeur Peter Stephan
contact opnemen met Klaas Molenaar van AZ'67 omtrent de mogelijk
heden van een transfer van Kist. Bij Feyenoord veronderstelt men dat de
Alkmaarse leiding Kees Kist wel wil laten vertrekken, nu deze als gevolg
van het nieuwe concept van Georg Kessler min of meer overbodig is
geworden.
AMSTERDAM - Van de prestaties van het Israëlische nationale team
(tweede op de EK) en die van Maccabi Tel Aviv (verliezend finalist in de
Europa Cup I) is men op de hoogte.
Stephan oriënteerde zich binnen de Rotterdamse spelersgroep ten aan
zien van Kist en kwam tot de conclusie dat ook anderen vinden dat hij de
spits is die het spel van Feyenoord een nieuwe dimensie kan geven. Naar
verluidt, vraagt AZ'67 een bedrag van om en nabij de twee miljoen
gulden.
Johan Neeskens zal vrijwel zeker terugkeren in het Europese voetbal.
Nottingham Forest heeft voor de 2£-jarige Nederlander een bedrag
over van 3.5 miljoen gulden. Neeskens heeft nog een contract bij de
New York Cosmos voor eén jaar. De ex-international is door vele
keren absentie tijdens trainingen en wedstrijden het afgelopen sei
zoen slechts weinig in actie geweest voor de Amerikaanse club.
Nottingham Forest is na de vijf miljoen opleverende transfer van Gary
Birtles naar Manchester United gemakkelijk in staat de drie miljoen
voor Neeskens uit te trekken.
Van de klasse van spelers als Ber-
kovitz en Leibowitz evenzeer
terwijl ook een club als Hapoel
Tel Aviv een redelijke naam
heeft. Alleen wat, zo vroeg men
zich bij Parker Leiden af, stelt in
vredesnaam Hapoel Ramat Gan
voor, de tegenstander die bij de
loting voor het Europa Cup II-
toemooi in München als eerste
uit de bus rolde. Nog nooit van
gehoord. Weliswaar komend uit
een land met topclubs en top-
spelers, maar desalniettemin een
onbeschreven blad, dat Hapoel
Ramat Gan. Vervelend voor Lei
den dat dit jaar heel ver wil ko
men maar van de eerste de beste
opponent nauwelijks iets afweet,
hetgeen natuurlijk een gevaar
met zich meebrengt. Het beste
wat je in zo'n geval doen kunt is
Harry Kip even aan te schieten.
Die weet in dergelijke situaties
altijd raad.
De 32-jarige Leidse center, woon
achtig en lesgevend in het onder
de rook van Schiphol weggestop
te Badhoevedorp, kent namelijk
zijn gelijke niet wat betreft het
spelen voor de diverse Europese
bekers, net zo goed als er hier in
Nederland iemand rondloopt die
meer interlands achter zijn naam
heeft staan dan diezelfde Harry
Kip. In alle uithoeken van Euro
pa deed hij kennissen op, al
maakte hij nergens meer vrien
den dan juist in Israël, een land
dat hij al zo'n tienmaal bezocht.
Destijds met Levi's, Kinzo en het
nationale team en recentelijk nog
privé. Uitstekende herinnerin
gen aan het basketbal, de spelers,
Mosje Dayan en Dahlia Lavi ko
men bovendrijven als hij terug
gaat in de tijd. Kip, dit seizoen
overigens bezig aan een opmer-
kelij ke opleving - daarover later -
blijft echter niet te lang stilstaan
bij wat is geweest. Hij kent het
Hapoel Ramat Gan van nu net zo
goed. En heft direct een waar
schuwende vinger. "Want", zegt
hij, "ik heb het idee dat sommige
mensen, omdat ze nog nooit van
de ploeg hebben gehoord, den
ken dat Hapoel niks voorstelt.
Nou, vergeet het maar. Het klinkt
misschien niet zo positief, maar
ergens ben ik best bang voor die
uitwedstrijd. Volgens mij wordt
het karwei behoorlijk onder
schat. Het zou me dan ook niet
verbazen als we daar een flinke
veeg kregen".
Voordat die weinig goeds voor
spellende woorden over zijn lip
pen kwamen geeft de 2.10 meter
lange Harry Kip, die in zijn vrije
tijd af en toe ook nog optreedt als
dressman en dan speciaal voor de
wat groot uitgevallen types ('Als
je bij ons niet rechtop door de
deur kan krijg je een aardige
lange - shawl cadeau'), een indi
catie van de kracht van Hapoel
Ramat Gan. "Net als Maccabi
spelen ze dat typische beheerste
spelletje. Economisch basketbal,
zeer gecontroleerd. Drie spelers
komen uit voor het Israëlische
team: Moskovitz, Sletcher en
Stéve Kaplan. Die laatste is een
genaturaliseerde Amerikaan die
vroeger voor Rutgers University
speelde. Daarnaast beschikken'
ze over twee sterke Amerikanen,
Flemming en Walk. Eerstge
noemde speelt er al een tijd en
Neil Walk is afkomstig uit de
profrijen van de Phoenix Suns.
Een center, 2.10 meter lang dus
geen kleine jongen," zegt Kip en
die kan het weten.
"Er is", gaat hij verder, "nog een
factor die van Hapoel Ramat Gan
(de naam is ontleend aan een bui
tenwijk van Tel Aviv red.) een
niet te onderschatten tegenstan
der maakt. Dat is het publiek. De
tent is zonder twijfel uitverkocht.
Ik vermoed dat ze in de hal van
Maccabi spelen. Dat betekent dat
er 10.000 toeschouwers zullen
zijn. Hoe bedoel je, wild Een
complete heksenketel, reken
daar maar op. Basketbal is sport
nummero éen in Israël, de men
sen lopen er echt warm voor. Ze
Michel I alke
gepasseerd
HEERLEN (AN P) - Michel Valke is
niet opgesteld in het Nederlands
B-elftal, dat vanavond in Kerkra-
de aantreedt tegen West-Duits-
land B. De middenvelder van
PSV zal wegens vormverlies
plaats moeten nemen op de re
servebank.
De opstelling van het Nederlands
B-elftal is: Doel: Hiele (Feye
noord), Achter Molenaar (Ajax»,
Dusbaba (Anderlecht), Balke-
stein (Feyenoord) en Zondervan
(FC Twente); Midden: Marijnis-
sen en Ehlen (Roda JC), Arntz
(AZ '67); Voor. Vreijsen (NAC),
Schapendonk (MVV) en Ver
meulen (Feyenoord).
zijn wat Oai aangaat een stuk ver
der dan wij. Schitterende hallen
hebben ze daar. Die van Maccabi
is gigantisch mooi. Zoiets kennen
wij in Europa niet. Overigens zit
ik, persoonlijk dan, helemaal niet
in over het publiek. Sterker nog;
hoe meer, hoe beter"
Dat motto komt trouwens, zij het in
andere zin, opnieuw naar voren
als Harry Kip een verklaring
tracht te geven voor het feit
zo'n gemotiveerde indruk maakt.
Die 'wedergeboorte' leidde er bij
de inmaakpartij tegen Amstel
veen zelfs toe dat hij bestempeld
kon worden tot uitblinker van de
wedstrijd en het is een tijd gele
den dat die status kreeg toebe
deeld. "Ja", beaamt hij, "ik vind
zelf ook dat het weer erg lekker
gaat. Ik denk dat er verschillende
redenen voor zijn. De belangrijk
ste is dat ik van Han Wallaart het
volledige vertrouwen krijg. Het
geen blijkt uit de speeltijd".
Twee andere factoren spelen daar
naast ook een rol. Kip: "Vorig sei
zoen had ik het gewoon veel te
druk. Naast het lesgeven volgde
ik ook nog twee studies en de
druk waaronder je dan staat heeft
natuurlijk z'n weerslag op je spel.
Toen ik daarbij bemerkte dat ik
door bepaalde mensen ook nog
min of meer in de steek werd ge
laten verloor ik echt een beetje
het plezier in mijn spel. Ik besloot
toen om voor het eerst sinds zes
jaar eens flink van de vakantie te
genieten en dri^ maanden totaal
niets aan basketbal te doen.
Vooral dat heeft me ontzettend
goed gedaan. Lekker alles doen
waar ik zin in had. Ik kwam dus
dit seizoen fris aan de start. Bo
vendien heb ik inmiddels die
studies afgerond en heb dus
maatschappelijk minder zorgen.
Ik voel me nu een stuk beter dan
vorig jaar. Afgezien dan van het
feit dat ik eigenlijk wat te licht
ben geworden. Ik zit onder de
honderd kilo en dat is te weinig.
Hoe het komt weet ik niet. Het
gaat wel ten koste van je kracht.
Maar ook dat zal wel weer goed-
komen. Eerst maar eens 'het
probleem' Hapoel Ramat Gan
oplossen. Dat is vooralsnog be-
langrijker."
AD VAN KAAM
