UYS: wachten
op de tegenslag
Roodenburg blij met punt
SJC te sterk
voor Hillegom
SC Lisse zet
zegereeks voort
Lugdunum toonde teveel ontzag
Voorhoede
van LDWS
schotloos
MAANDAG 6 OKTOBER 1980
PAGINA 15
LEIDEN - De 0-0 uitslag, die de
wedstrijd LDWS-Sliedrecht met
zich meekreeg, was een juiste af
spiegeling van de verhoudingen.
Beide teams hadden hun taktiek
op de aanval gericht, maar wisten
zich geen enkele echte scorings
kans te creèren. De voorhoedes
kwamen namelijk niet erg uit de
verf.
Bij LDWS bestond die uit Jan Flip-
po en Ger de Roode. Vooral de
eerste kreeg geen voet aan de
grond en werd dan ook in de rust
vervangen door de van een bles
sure herstelde Erik van der Weij-
den. Deze speler bracht iets meer
snelheid en agressie in de aanval.
Ger de Roode rommelde wel aar
dig, maar bij hem ontbrak het aan
kracht om echt door te breken.
Gelukkig voor LDWS presteerde
de aanvallers van Sliedrecht ook
bitter weinig, dus de nul kon
zonder veel problemen worden
vastgehouden.
De Leidse ploeg startte overtui
gend met harde afstandschoten
van Ger Nagtegeller en Cees de
Roode die de keeper tot ingrijpen
dwongen. De teams wogen in die
fase aardig tegen elkaar op en het
spel golfde dan ook op en neer.
Na de rust startte Sliedrecht met
wat leuke aanvallen. Een goede
één-twee combinatie werd ech
ter door Peter van der Boor slecht
afgerond. LDWS stelde daar wei
nig tegenover. De Leidenaars
speelden niet erg effectief omdat
er teveel met de bal werd gelopen
wat weer veel vijandelijke over
tredingen tot gevolg had. Nagte
geller en Ger de Roode vielen
daarom vele malen als een ster
vende zwaan ter aarde. De daar
uit voortvloeiende vrije trappen
werden echter geen van alle ver
zilverd.
De wedstrijd werd er bovendien
niet vriendelijker op en enkele
malen stonden de spelers wat
geirriteerd tegenover elkaar.
Naarmate de wedstrijd vorderde
werd er steeds slordiger gespeeld
en allen Sliedrecht werd nog een
paar maal gevaarlijk toen op
snelheid het middenveld van
LDWS eruit werd gelopen, maar
keeper Wim Visser stond op zijn
plaats. Het eindsignaal kwam
voor de toeschouwers als een
verlossing. Het was bitter slpcht
geweest....
WILL MOER ER
i Pieter Antonid.es zijn verslagen.
Blauw Zwart na rust oppermachtig
LEIDEN - Zichtbaar opgelucht stapte trainer Laurens Mouter uit de
dug-out, na afloop van het duel Roodenburg-Biauw Zwart. Na het
laatste fluitsignaal van scheidsrechter Van Ham, dat Mouter als mu
ziek in de oren moet hebben geklonken, prijkte immers nog steeds de
1-1 stand op het scorebord. Met de wetenschap dat Roodenburg door
Blauw Zwart praktisch het gehele tweede part op eigen helft was
gedwongen, had Mouter alle rede om in zijn sas te zijn met het behaal
de punt.
Zeker gezien het elftal dat de strijd
had moeten aanbinden tegen de
Wassenaard ers. Nu Richard
Klein, Ronald Jansen, Rob Brit-
tijn en Peter Dubbeldeman we
gens uiteen lopende redenen niet
aantraden, was Mouter genood
zaakt een aantal jonge spelers op
de stellen, die evenwel niet sleetit
presteerden.
In tegendeel. Vooral middenvelder
Hennie Koet ontpopte zich als
een speler met veel overzicht en
een uitstekende techniek, terwijl
twee andere jongelingen zelfs
verantwoordelijk waren voor de
vroege openingstreffer: op aan
geven van Ron Halvemaan tikte
linkervleugel aanvaller John
Harmse in de 5de minuut 1-0 in.
De vroege treffer had niet het
verwachte gunstige effect. De
Noordbewoners gingen in hun
aanvalsopzetten te gehaast te
werk en leden veel balverlies. In
de 17de minuut creeerde de ploeg
toch een goede kans, die echter
door Hennie van Duuren om zeep
werd geholpen.
Blauw Zwart leek nu wakkerge-
schud en nam onder aanvoering
van spelbepaler Frank Karre-
mans het initiatief. Nadat eerst
Ben Conradi en Pieter Donath
met afstandsschoten het vijan
delijke doel hadden bestookt,
stelde Karremans na 22 minuten
Ruud van der Velde in staat de
gelijkmaker aan te tekenen: 1-1.
Roodenburg slaagde er nog in via
'vuurpijlen' van Cees Verver en
Peter Ciere, die het beoogde doel
misten, iets terug te doen. In het
tweede part echter kwam de
Kooiclub er bijna niet meer aan te
pas.
De equipe van Roel Timmer nam
Roodenburg in een ijzeren greep
en liet de partner om die gedu
rende ongeveer 40 minuten niet
meer los. Het middenveld Ben
Conradi-Arie Nieuwpoort en
Frank Karremans overrompelde
de Leidse halflinie. De laatste
speler manoeuvreerde Chris
Theil een aantal malen in kans
rijke positie. De puntspeler, die
verbeten duels uitvocht met
Maarten van Kooperen. kopte uit
een voorzet van Karremans, die
eerst Verver had 'zoekgespeeld'
goed in, maar zijn inzet werd door
Sjaak Nievaart onschadelijk ge
maakt.
De sterk spelende rechtsback Hans
Grunduken was na een solo dicht
bij de 2-1, maar ook hem werd op
het laatste nippertje door de be
trouwbare Nievaart een halt toe
geroepen. De Timmer-formatie
bracht Roodenburg aan het wan
kelen, maar ontbeerde eevoudig
de scherpte om de defensie
(waarin aanvoerder Aad de Groot
weer een hoofdrol vertolkte) om
ver te werpen. Bijna kreeg Blauw
Zwart zelf nog een tegentreffer te
verwerken. Aad de Groot ver
scheen 14 minuten voor tyd na
goed doorzetten alleen voor
Blauw Zwart-goalie Pieter An-
tonides, maar handelde geheel in
de de geest van de wedstrijd en
knalde het leder op de Wasse-
naarse doelwachter.
FRED SEGAAR
LEIDEN - In de derde klasse be
haalde SJC wederom een zege.
Streekgenoot Hillegom werd met
3-1 geklopt. Ook Teylingen boek
te voor het eerst deze competitie
winst 3-0 tegen Delfia. LFC deed
het iets minder tegen Tonegido
(3-3) en WSB verloor met 4-1
kansloos van Den Hoorn.
SJC-Hillegom 3-1. De wedstrijd
kende een sensationeel eerste
half uur. SJC denderde over Hil
legom heen en nam pas wat gas
terug toen de score tot 3-0 opge
lopen was. Hillegom had toen
nog niets terug kunnen doen. De
ploeg was overrompeld door de
aanvalsgolven van de Noordwij-
kers. De eerste goal werd ge
maakt door Fokke van der Reydt
die een voorzet van Piet Alders
knap afrondde. SJC bleef druk
ken en het was de snelle rechter
spits Jos Alders die tweemaal de
te trage verdediging eruit rende
en knap scoorde: 3-0. De wed
strijd leek gespeeld, maar Hille
gom wenste zich niet bij de zaken
neer te leggen. Na de rust werd er
aanvallend gespeeld en werd zo
waar SJC in de verdediging ge
drukt. Toen Hillegom in de 60ste
minuut via een schitterend ge
nomen vrije trap van John van
der Velden tegenscoorde leek de
wedstrijd een niet verwachtte
wending te krijgen. Zover kwam
het echter niet. Teylingen-Delfia
3-0. Eindelijk een overwinning
voor de Sassenheimers die de
punten wel konden gebruiken. In
een niet zo'n beste wedstrijd
werd Delfia duidelijk teruggewe
zen. Het was een vrij hard duel
waarin Teylingen zich de beste
toonde in het benutten van kan
sen. De eerste kans was namelijk
voor de Delftenaar Recourt die
het presteerde de bal naast het le
ge doel te krijgen. Ferry Baak
deed het aan de andere kant be
ter. Van zo'n 25 meter knalde hij
de bal achter keeper Jan Hydra,
die vergat te reageren: 1-0. Na de
pauze was Delfia veel in de aan
val, maar keeper Henk Hooger-
vorst verstond zijn vak. Hoewel
de Sassenheimers onder druk
stonden wisten ze toch nog kan
sen te scheppen. Twee daarvan
werden benut. Eerst was het spits
Paul van Nobelen die de bal van
dichtbij intikte en even later le
pelde Piet Hoogervorst de bal
over de uitlopende keeper Hydra
Daarmee liet hij Delfia zien hoe
de kansen moeten worden benut.
Tonegido-LFC 3-3. Een knap ge
lijkspel voor de Leidse ploeg die
zich na een 3-1 achterstand niet
gewonnen gaf en ereen gelijkspel
uitsleepte. LFC begon ongeluk
kig, want al na twee minuten
hielp het Jo van der Blom Tone
gido aan de leiding. Bles Zuma
wist voor de rust tegen te scoren
zodat de wedstrijd nog volkomen
open was.
De eerste minuten na de pauze wa
ren weer voor Tonegido dat dan
ook twee maal scoorde. Althoorn
en Bekkering waren de schutters.
LFC liet het er niet bij zitten. De
voor Sjaak Hennepe in het veld
gekomen Peter Gijsman zorde
voor de aansluitingstreffer 3-2.
Toen daarna Nico van As in het
penaltygebied onderuit werd ge
haald was het weer Peter Gijs
man die de keeper van Tonegido
(nu uit een stafschop) verschalk
te. Het gelijke spel werd in de
laatste minuten door de ploeg
van trainer Zoetemelk niet meer
uit handen gegeven.
Den Hoorn-VVSB 4-1. Een ruime
nederlaag voor de ploeg uit
Noordwijkerhout, die daarvoor
de hand wel in eigen boezem mag
steken. Fouten in de achterhoede
zorgden ervoor dat Den Hoorn
twee maal kon scoren. Dat WSB
nog hoopvol ging rusten was te
danken aan Albert van der Burg,
die een voorzet van Leo Verbeek
afrondde. Die hoop werd echter
na de pauze snel de grond inge
boord. Nico den Elzen deed zijn
ploeg de das om. Zijn foutieve te
rugspeelbal verdween in eigen
goal; 3-1. Daarna deed WSB er
nog van alles aan, maar verder
dan een schuiver van Peter van
der Klugt tegen de paal kwam
men niet. Den Hoorn wist van de
geboden ruimte nog één maal ge
bruik te maken.
LISSE - SC Lisse heeft opnieuw de volle buit binnengehaald. Tegenstan
der Oranjeplein uit Den Haag werd voor circa 700 toeschouwers moei
teloos met 2-0 verslagen.
Oranjeplein heeft de hele wedstrijd in de verdrukking gezeten. De aan
vallers van Lisse stoorden goed en lieten de Hagenaars niet verder
komen dan de middenlinie. Wim van Beek van de Lissese ploeg scoorde
al na twee minuten, maar dit doelpunt werd wegens buitenspel afge
keurd. Hij kreeg daarna nog drie goede kansen op rij, maar miste de
precisie om ze af te maken.
Oranjeplein kon in de eerste helft welgeteld één keer gevaarlijk worden:
Nieuwenburg kopte tegen de paal. Lisse bleef de beste ploeg. Toch
duurde het nog tot de 43ste minuut voordat de elf uit het bollendorp het
overwicht konden omzetten in een doelpunt. Aanvoerder Wim van Beek
brak door, wipte de bal over de keeper heen en kopte in: 1-0.
De tweede helft begon opnieuw met een afgekeurd doelpunt van Lisse.
Van der Zwet schoot de bal in op aangeven van een ploeggenoot.
Scheidsrechter Roelfs die niet al te sterk floot, keurde dit doelpunt af
wegens buitenspel. Het publiek was het daar terecht niet mee eens.
Opvallend was wel dat de Lissese voetballers erg vaak in de buitenspel-
val trapten. De goed spelende Laurens van der Voort (hij werd later
gewisseld voor Pim Kortekaas) miste een goede kans om Lisse op 2-0 te
zetten. Alleen voor de Haagse keeper schoot hij naast.
Oranjeplein ging wat aanvallender spelen en kreeg ook een aantal goede
kansen. Toch was het Henny van Eeuwijk die de tweede goal voor Lisse
op het scorebord bracht. Wim van Beek zette de bal goed voor en Van
Eeuwijk gaf keeper Leo Vis geen enkele kans: 2-0.
Een paar minuten later kreeg Oranjeplein nog een mogelijkheid om de
achterstand te verkleinen. Invaller Bart Proeme werd in het strafschop
gebied ten val gebracht. John de Bruin schoot de penalty echter tegen de
paal.
Ploeg matig op dreef tegen Wilhelmus
LEIDEN - Wat op papier een top
per heette te zijn, bleek in de
praktijk een negentig minuten
durende wanvertoning. Noch
Lugdunum, noch Wilhelmus
Koos Bekooy: invaller
probeerde de toeschouwers een
aangename zondagmiddag te be
zorgen. De twee ploegen gaven
onafgebroken een brevet van on
vermogen af te. Met het punt dat
de elftallen na de 0-0 deling op
streken, werden beide feitelijk te
goed betaald.
Wellicht leefde onder de voetbal
lende acteurs het idee dat de
KNVB toevallig voor deze con
frontatie geen punten op het spel
had gezet. Vanaf de aftrap had
namelijk niemand de bedoeling
het vijandelijke doel op te zoe
ken. De ploegen zochten hun heil
in het "tikkie breed" maar deden
dit tamelijk onzorgvuldig, zodat
balverlies telkens weer het logi
sche gevolg was. Er ontrolde zich
derhalve een rommelig, nauwe
lijks interessante wedstrijd,
waaraan maar geen einde leek te
komen.
Lugdunum toonde vooral in de eer
ste helft een misplaatst ontzag
voor de Voorburgse lijstaanvoer
der, die met een handvol ex-profs
in de gelederen geen moment de
hoge ranglijst positie kon waar
maken. Daaruit had Lugdunum
lering moeten trekken. De equipe
van Ruud de Groot deed dat ech
ter niet en bleef zich de gehele
eerste rondgang voorzichtig op
stellen. Het was dan ook niet
vreemd dat de beide poortwach
ters. Wil de Vos en Carry van
Rheenen. thee mochten gaan
drinken zonder in werkelijke ac
tie te zijn geweest.
Na de spelhervatting ontwaakte
Wilhelmus uit de veel te vroeg in
gezette winterslaap. Dankzij de
lepe aanvaller Toine Linders (ex-
FC Den Haag) creëerde de Voor
burgse brigade aan paar aardige
kansjes maar door attent (Ben de
Roo) ingrijpen van de Leidse de
fensie bleef de '0' onaangeroerd.
Na een uur 'voetballen' probeerde
linkerspits Rinus van Es het maar
eens een keer zelf. De blonde
aanvaller pikte het leder ergens
bij de hoekvlag op, zette drie vij
andelijke pionpen opzij maar
mikte in kansrijke positie net iets
te hoog. Zoals ook de actieve Jan
Verver pal daarop een aardige
kans liet liggen.
De kansen waren geen aanleiding
voor Lugdunum om rigoreus ten
aanval te trekken. Ook de in de
tweede helft ingebrachte Koos
Bekooy (ingevallen voor de mati
ge Van Berkel) kon niet voor het
licht in de duisternis zorgen. Bij
na leek spits Peter Siera zijn
ploeg naar een onverwachte
overwinning te schieten toen hij
in de 83ste minuut het leder van
Jan Verver voor de voeten kreeg
gedeponeerd. De inzet werd door
de uitstekende Voorburgse ver
dediger Maarten Rog van de lijn
gehaald. Aan de andere kant
moest Ben de Roo zijn doelman
De Vos assistentie verlenen na
een schot van Van Elliswijk. Zo
wel Rog als De Roo zorgde voor
gerechtigheid. Beide teams had
den immers geen doelpunt ver-
ROB ONDERWATER
DEN HAAG - Het hele blik aan
oude voetbal waarheden kon
weer eens worden openge
trokken bij het duel
VUC-UVS. Dat hoofdklasse-
treffen verliep precies vol
gens de stereotiepen die op
gesloten liggen in de bestofte
gezegdes die in het wereldje
van de ballers recht over
eind zijn blijven staan. Al
lerlei cliché's konden giste
ren dan ook van stal worden
gehaald op het Haagse
sportpark Het Kleine Loo,
waar de Leidse ploeg met 3-1
ten onder ging.
Niet terecht misschien, want
UVS had minimaal een punt
verdiend, maar wel geheel
volgens het principe van de
zichzelf vervullende voor
spelling, waarmee alle clubs
in moeilijkheden te maken
krijgen. Op het moment dat
het geluk zulke teams bij uit
zondering eens toelacht, zijn
de spelers zo verbaasd dat ze
min of meer gaan lopen wach
ten op de tegenslag. Pech die
dan ook onherroepelijk volgt,
want de voetballers roepen
het noodlot gewoon over
zichzelf af. UVS is daar in de
ze fase van de competitie
kennelijk erg sterk in. want
bij VUC ging het op precies
dezelfde manier mis als tegen
Xerxes en Unitas.
Ook in Den Haag
Leidenaars met redelijk
voetbal een voorsprong, maar
opnieuw kon het prestatieni
veau dat tot de fraaie 0-1 van
Hans van Leeuwen had geleid
niet worden gehandhaafd.
VUC kwam gelijk via Quell-
horst en vanaf dat moment
dachten de Leidse-spelers
dat het wel weer mis zou gaan.
Prompt ging het dus ook mis.
De 2-i (Wim Alkemade), "die
nooit had mogen vallen" al
dus Désar, viel toch en in de
slotfase kreeg de tegenstan
der de strafschop die UVS ei
genlijk had moeten hebben
en werd laatsteman Koos
Hannaart voorzien van de of
ficiële waarschuwing, waar
naar Peter Alkemade uitbun
dig had lopen solliciteren.
De gecamoufleerde elleboog
stoot in het gezicht van Han
naart werd niet gezien door de
overigens niet slecht leidende
arbiter Michielse; de openlij
ke wraakneming "natuurlijk"
wél. Waarmee vooral die Pe
ter Alkemade aantoonde dat
UVS niet alleen figuurlijk,
maar ook letterlijk in de hoek
verkeert waar de klappen
vallen, want later sloeg hij
ook zijn directe tegenstander
Landwaart nog eens in het
gelaat. Uiteraard op een mo
ment dat Michielse niet
keek....
Wennen
Alkemade had die ordinaire
vergrijpen overigens hele
maal niet nodig. De naar het
betaalde voetbal lonkende
vleugelspits speelde als enige
VUC-aanvaller een solide
partij en toonde incidenteel
aan waarom de Haagse ploeg
zo afhankelijk is van hem en
zijn broers Rob (ook een
vleugelspits) en Wim (de
spelbepaler). Gewoonlijk is
dat drietal de as waarom de
overige Pinquins draaien, nu
Rob Alemade gisteren we
gens een schorsing ontbrak
en Wim Alkemade voor het
eerst terug was na een blessu
re moest VUC duidelijk wen-
UVS kon daarvan alleen in de
eerste fase profiteren. Via een
erg fraai opgezette aanval,
waarin geen tegenstander aan
de bel kwam, weid da steile
spelende Hans van Leeuwen
in vrije positie gemanoeu
vreerd door Aad Neuteboom
Het betekende in de elfde mi
nuut 0-1 en het uitzicht op
meer. aangezien VUC volle
dig vastzat De formatie van
John van der Lubbe. terug als
trainer na een tweejarig uit
stapje naar VELO. kreeg
daarna echter alle gelegen
heid zich "los" te maken, het
geen leidde tot de even fraaie
i Quellhorst in de 27ste
Genadeklap
Eén korte periode kreeg UVS
daarna nog de kans wat terug
te doen. In de eerste fase van
de tweede helft, toen de te
genstander andermaal over
hoop lag met zichzelf. Hoewel
militair Van Leeuwen toen
ten koste van Cock van
Weerlee (hij werd midden
velder) tot frontsoldaat was
getransformeerd, kon UVS
geen vuist meer maken. Een
slap en houdbaar schot van
Wim Alkemade, via de bin
nenkant van de paal, bete
kende daardoor de gena
deklap voor de Leidenaars.
bij wie de hoop in twijfel ver
anderde Met Verkuylen voor
de sterk spelende, maar
geblesseerde Mano Faber
(Van der Lubbe: "Ik was blij
dat hij er uit ging". Des-
ar "Maar hij had last van een
oude blessure") werd nog wel
even alles op alles gespeeld,
maar ook dat ging natuurlijk
fout. VUC kon de geliefkoos
de counter gaan hanteren en
kreeg nog een paar riante mo
gelijkheden (spits Mol ver
prutste die kinderlik): UVS
werd alleen gevaarlijk via
Aad Neuteboom. De midden
velder werd in Vrije positie
echter zwaar getackeld door
voorstopper Westgeest.
Ervaring
Spelleider Michielse wilde op
dat r
ent i
een strafschop, maar toen
Quellhorst even later dacht
dal hu geduwd werd door
Hans Neuteboom en besloot
te gaan liggen was het wel
raak. Peter Alkemade benut
te het buitenkansje. Hij
bracht de gefiatteerde 3-1 tot
stand, waar met UVS te /waar
om de oren werd geslagen.
"Zo gaat het dus typisch met
een ploeg dieondeiaan staat",
berustte Desar."Maar daar
hebben we intussen wel erva
ring mee".
Dat wordt zo langzamerhand
ook een oude waarheid
PAUL DE TOMBE
