Faillissement een sneeuwbal met duizelingwekkende vaart Na het debacle van tour operator Christoffel: wie volgt? ZATERDAG 20 SEPTEMBER 1980 De geschiedenis van de sneeuwbal, die al rollende steeds groter en groter wordt en in zij n val alles dat hij tegenkomt met zich meesleept. Zo kan het faillissement van tourope rator Christoffel nog het beste worden omschreven. Na een paar woelige weken kunnen de scherven aan elkaar worden gepast, om nog maar een beeldspraak te gebrui ken. Lijmen is er voorlopig nog niet bij. Daarvoor zijn de gebeurtenissen van de afgelopen weken nog te onover zichtelijk; bovendien, de sneeuwbal heeft nog een duize lingwekkende vaart. Toen een belangrijke agent de ver koop van zijn produkt staakte, diens handeling aarzeling bij an deren teweeg bracht en Slaven- burgs Bank de kredietverstrek king stopzette was er geen weg meer terug. Reisleiders gingen morren dat ze samen nog een slordige tien miljoen aan mini mumloon tegoed hadden. En daarmee kregen ze een beslis sende stem in een eventueel fail lissement van Christoffel. Zie daar de scherven. Ingewikkeld lijkt het op het eersté gezicht niet. Je chartert een aan tal vliegtuigstoelen, maakt con tracten op met eigenaren van ho tels en appartementen en verpakt het geheel in een kleurige gids. De geboorte van een reisorgani satie is een feit. Het reisbureau dat de verschillende produkten van de heren touroperators ver koopt en een ronde verder de charmante hostessen doen de rest. De ingrediënten voor het maken van pakketreizen werden Robert en André Verlinden als het ware in de schoot geworpen. Al vóór dq tweede wereldoorlog ontpopte Verlinden senior zich als een wa re pionier op reisgebied. Zijn Sint Christoffel was een degelijke, ka tholieke onderneming. Speciali satie in die tijd: bedevaart-trips naar Lourdes. De naam Christof fel had niet voor niets tot voor kort nog een vertrouwde klank. Drie zoons Door vererving kwam zijn bedrijf in handen van zijn drie zoons. En uit die stam ontsproten drie lo ten: Christoffel, Relax en Metro. Laatstgenoemde organisatie houdt zich alleen bezig met ITE- vluchten (charter per lijndienst). MeGSlcpGIl Zij heeft, even afkloppen, de pe- rikelen van haar grote broers nog kunnen omzeilen. Milj oenenschuld Lijkt de schade in eigen land be perkt, lastiger is de miljoenen schuld van Christoffel in het bui tenland: Vervoermaatschappij en, hoteliers en eigenaren van appartementen-complexen. De Algemene Nederlandse Vereni ging van Reisbureaus (ANVR), het overkoepelend orgaan voor reisbureaus én hun cliënten, is niet van plan om de buitenlan ders te betalen. Gedupeerde vakantiegangers gaan, middels het Garantiefonds, vóór. Het gigantische complex van Christoffel aan de Rotterdamse Lijnbaan: weer bruikbaar als de naam van de gevel is verwijderd? Het reiswereldje is maar klein. Na dat het de jongens jarenlang voor de wind was gegaan werd er maanden geleden al eens aarze lend over Christoffel's bestaans recht gesproken. In het kort: een zwak 1979, een kwakkelend win terseizoen én natuurlek de varia bele vliegvakantie braken André Verlinden tenslotte op. Zijn idee was leuk. De consument mocht van hem zelf gaan beslissen op welke dag hij wenste te vertrek ken naar zijn vakantieoord. Of hij vier, negentien of vijfenveertig dagen wegbleef: het moest alle maal kunnen. Het kon niet; de uitvoering van de variabele-vliegvakantie bleek al snel teveel organisatorische rompslomp met zich mee te brengen. CToestel op woensdag half leeg, op donderdag bar stensvol, een mens met wat fan tasie kan het rijtje verder afma ken). De reisbureaus rekenden en cijfer den zich suf. De reiskosten waren uiteraard net zo variabel als de reisduur. Kortom, het plan was tot mislukken gedoemd. Gesprekken over overname resul teerden tenslotte in de afspraak met de Belgische tourgigant Sun-Air. Per 1 november zou Christoffel in diens handen over gaan - mits het zomerprogramma zonder wijzigingen zou worden uitgevoerd. Op de valreep, nu zo'n vier weken geleden, ging het mis. Sun-Air trok zich bij het zien van de krantenberichten haastig terug. Geen vuiltje André Verlinden zelf blijft beweren dat er geen vuiltje aan de lucht was geweest als de roddelcam pagne tegen hem niet welig had getierd. Directe aanleiding voor het faillissement is en blijft de opeenhoping van acties die der den tegen hem ondernamen. Want, zegt Verlinden, het bedrijf was recentelijk nog gezond. Het boekjaar 1978 werd afgesloten met een winst van 2,8 miljoen. Vriiwel meteen werd duidelijk dat de failliete reisorganisatie Martin air zou meeslepen in haar val.. Christoffel bezorgde de charter luchtvaartmaatschappij een miljoenenstrop. Voor de periode van het faillissement tot het einde van het zomerseizoen (eind okto ber) had Christoffel zo'n achtdui zend vliegtuigstoelen ingekocht bij Martinair. Hoeveel er inmid dels al zijn doorverkocht aan de vakantiegangers is (nog) met be kend. Bovendien zag Martinair het contract voor het wintersei zoen door de neus geboord. Van het Christoffel-programma werd maar liefst 95% door Martinair uitgevoerd. Een aantal dat voor het winterseizoen op 15.000 wordt geschat. Inkrimpen is het parool voor Mar tinair, ook al omdat de algemene burgerluchtvaart terugloopt. Vijftien personeelsleden plus een aantal 'losse' vliegers moeten de laan uit. De werving van nieuw personeel is stopgezet. Collega-concurrenten nemen het werk van Christoffel wel over. Echter touroperators als Holland International, Neckermann, Ar- ke en de Zuid-Europastichting vliegen met KLM, Transavia of Spantax. Pech voor Martinair. Broertje Een breed lachende André Verhnden: alweer volop bezig om het gat in de reismarkt te vullen Die berichten waren goed en wel doorgesijpeld of het volgende slachtoffer kwam aan bod: broer tje Relax. Twee weken nadat Christoffel op de fles was vroeg Relax uitstel van betaling aan. Alweer na heftige roddels. Vodr ingewijden was de vervolgreeks een kwestie van combineren: Relax-directeur Verlinden is een broer van die ander, ze proppen samen charters vol, dus... Goedbeschouwd hadden de heren geen juridische en fiscale banden met elkaar, maar ze kochten deels gezamenlijk vliegtuigstoelen en accommodatie in. De geschiede nis herhaalde zich; Robert Ver- linden had z'n naam ook tegen. Al op 18 augustus verzocht Holland International hem onmiddellijke terugbetaling van het seizoen deposito. Het eerste signaal dat Relax zou worden geschaad. Op diezelfde dag kondigde HINT een boekingsstop voor Relax aan. Robert Verhnden haastte "zich uitleg te geven van de stand van zaken aan de ANVR en de Garan tiefonds-besturen. Tot maandag 1 september werd hem de tijd ge geven de continuïteit van het be drijf te waarborgen. Op die fatale datum bleek volgens de ANVR geen enkele verbetering te be speuren. Relax werd vervolgens op grond van de financiële positie per 2 september als lid geroyeerd. "In overleg" zegt de ANVR. Ro bert Verlinden is over die hande ling in toorn ontstoken: "Als ze dat niet hadden gedaan was uit stel van betaling niet nodig ge weest" zegt hij kort. Doodziek Volgens Verlinden bracht de ANVR zelfs eerder al de dood steek aan Relax toe. De vereni ging zou al op 27 augustus de reisbureaus via jachtige telefoon tjes hebben geïnstrueerd om niet meer voor Relax te boeken en geen betalingen meer te verrich ten. Gevolg: het aantal boekingen liep plotseling tot nul komma nul terug. Het bedrijf werd voortijdig lamgelegd. Nee, zegt de ANVR, wij hebben slechts het persbe richtvan Relax zelf doorgegeven. Er was geen sprake van instrue ren. ANVR-directeur G. Cou- vreur terugkijkend: "Ik weet dat hij zulke praatjes rondbazuint. Maar ik wijs die beschuldiging keihard van de hand. We konden niet anders dan het lidmaatschap beëindigen. Elke dag dat Relax langer lid was gebleven zou het financiële risico zijn toegeno men. Risico voor de agenten, het publiek én voor het Garantie fonds. Er was immers geen dek king meer. Omdat Verlinden met overname-mogelijkheden op de proppen kwam hebben we hem echt zeer zorgvuldig tijd gege- vei^" Zoals inmiddels bekend heeft Ro bert het er niet bij laten zitten. Een verzoek om een onderzoek in te stellen naar de wijze waarop de ANVR jegens Relax heeft gehan deld ligt al ten burelen van het ministerie van economische za ken. Couvreur ligt er niet wakker van. Zegt tijdens een "open ge sprek" dat hij deze week op het ministerie had "niet de indruk te hebben gekregen dat het minis terie vindt dat wij op onzorgvul dige wijze hebben gehandeld." Kritiek Niet alleen" beide touroperators, maar ook de geruchtenstroom die de gang van zaken begeleidde is onderheving aan felle kritiek in het vaderlandse reiswereldje. Het vakblad van de reisbureaus, DIT, heft deze week dan ook bestraf fend het vingertje op naar de ver eniging én naar de collega's. "De situatie rond Christoffel, maar met name rond Relax, maakt in ieder geval duidelijk dat het op de oude manier met de reiswereld niet verder kan. Het Garantie fonds moet ter discussie staan en ook de ANVR zelf. Niet het be staansrecht ervan, maar wel de structuur en de voorwaarden waarop agenten en touroperators met elkaar moeten omgaan." al dus de DIT. En de preek tegen de collega's: "De reiswereld moet zich maar eens bezinnen op het begrip collegialiteit, want door de Slachtoffer Wat de schrijver van het -eis- vakblad nog niet wist is dat er inmiddels wéér een slachtoffer is gevallen. Deze week werd be kendgemaakt dat door de onwil lige houding van crediteuren ook BAS, Business Air Services, on derdeel van de Christoffel-keten, in financiële moeilijkheden is ge raakt. Ook dit zakenluchtvaart- bedrijf is de duimschroeven aan gedraaid. Het verhaal wordt een tonig, dus kort: doordat de credi teuren snellere betaling eisten kwam BAS in liquiditeits problemen. Pogingen om een fi nancieel draagkrachtiger partner te vinden werden doorkruist. Jet Star, een ander onderdeel op Schiphol, is waarschijnlijk een zelfde lot beschoren. Slapeloze nachten Tenslotte: niemand hoeft er slape loze nachten van te hebben dat de gebroeders Verlinden de WW in gaan. Want zij hebben (overigens afzonderlijk van elkaar) alweer heel wat in petto. Zo liet Robert vliegensvlug de zomerboekingen bij collega-concurrent Bei-Air onderbrengen. Onder de naam Metropool bv (een negen jaar ou de, grotendeels lege bv) wil hy het Relax-winterprogramma aan het publiek gaan verkopen. Voor dit doel probeerde hij de afgelo pen week de reisbureaus te char teren. Een vergadering afgelopen maandag in de Utrechtse Jaar beurs die tot doel had aandeel houders te werven (minimale bijdrage tienduizend gulden) lok te toch enkele tientallen belang stellenden. Gevoelig geworden door kreten als "de échte reisa gent staat nu op" uit de stencils waarmee zij de afgelopen weken door Robert waren bestookt. Per telegram, telex of desnoods per brief (heel slim: telefoontjes tel den niet) konden zij de directeur hun adhesie betuigen. Of de ver koop van de Relax-gidsen weer ter hand nemen, óf mede-aan deelhouder worden van Metro pool bv. Een niet ontevreden Verlinden stelde na afloop van die vergade ring dat hij de eerste honderd duizend gulden" al bij elkaar had. Dankzij een handjevol reisbu reau-houders dat de vergadering tot het bittere eind toe had bijge woond. Ogenschijnlijk uit het niets toverde Robert later deze week twee miljoen gulden tevoorschijn om Metropool mee te grondvesten. En daarover is de ANVR nu weer boos. Het Garantiefonds aan spreken, maar intussen het eigen geld ergens anders insteken? "Als hij inderdaad twee miljoen heeft wat hij me per telex heeft laten weten had 'ie dat beter kun nen gebruiken om Relax te red den", ANVR-directeur Couvreur stelt het simpel. Vreemd genoeg beweerde de Re lax-Verlinden vorige week nog een andere bestemming voor het geld te hebben. "Het faillisse ment van één der grootste Ne derlandse reisorganisaties van dichtbij meegemaakt hebbende" schreef hij zyn agenten "heb ik besloten onze aanwezige liquide middelen onmiddellijk aan te wenden voor betaling van myn buitenlandse crediteuren." Handelwijze overdadige roddelpraat maakt men het er voor anderen maar ook voor zichzelf niet makkelij ker op. De geruchtenmachine werkt trouwens nog steeds op voilé toeren. De vraag blijft dus of men het ooit zal afleren". (Couvreur betreurt het artikel m de DIT. "Amateuristisch. DIT was niet goed op de hoogte. Er staan zat dingen in dat verhaal die niet kloppen"). Zijn broer volgt ongeveer dezelfde handelwijze. Ook hij liet privé- briefjes ronddwarrelen bij de reisbureaus. Dat hij in opdracht van derden bezig was om te be kijken of, en zo ja, hoe, hij in no vember alweer met een pro gramma op de markt zou kunnen komen. Dat hij voor het komende zomerseizoen alvast 50.000 char terplaatsen, 10.000 autocar-, 2500 trein- en 20.000 autoreizen in z'n hoofd heeft. Dat de omzet in 1982 maar met vijftig procent moet stijgen. En of de reisagent maar even wil voorspellen hoeveel hy voor de opdrachtgever van mijn heer A. Verlinden denkt te gaan verkopen. Blijken de prognoses van de betreffende agent achteraf te optimistisch, dan dient hij een "boete" te betalen. Vijfenzeven tig gulden voor elke minder ge boekte passagier. Een vreemd gokspelletje. De reisbureaus die weer met André in zee gaan krijgen per nieuwe passagier een extra bedrag uitge keerd. Dat bedrag is bedoeld als voorschot van het geld dat zij dit jaar aan Verlinden-oude-stijl overmaakten. Over de reisbu reaus die, huiverig geworden, niet meer bij hem boeken, maar wel geld van Christoffel krijgen wordt niet gerept. Vorige maand zei André Verlinden nog: "Ik kan alleen maar zeggen dat iedereen kan rekenen op wat ik altijd ben geweest: een man die recht door zee gaat. Ik probeer al het mogelijke te doen om de zaak zo goed mogelijk tot een einde te brengen. Ik sta met iedereen die nog geld van mij krijgt in contact. Ik ben voortdurend bezig om te bezien wat ik nog zou kunen doen." Nu lijkt hij het te druk te hebben met het profiteren van het gat in de reismarkt. Een gat dat hij zelf heeft geslagen. Ropeas Het personeel tenslotte, Christoffel alleen al had 120 man in dienst, zit ook niet stil. Onder de kop "Christoffel reizen is niet meer, helaas.." in de DIT biedt een deel van hen zijn diensten, "know how. motivatie, bereidheid tot volledige inzet" etc. etc. aan. En om het allemaal nog ingewikkel der te maken duikt in die adver tentie weer een nieuwe naam op. Gemakshalve bundelen zij hun aktiviteiten op touringcar-, trein en autogebied maar onder de naam "Ropeas". Wie het weet, mag het zeggen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 19