Buitenlanders in Leiden wonen op een kluitje Echt gezonde waar moet je opsporen Louise denkt aan klinkend eeuwfestijn Nota wijst oorzaken concentraties aan Veel kaf onder het "reform koren..." Vrouwen wegwijs DONDERDAG 4 SEPTEMBER 1980 LEIDEN - De woningen van buitenlanders, met name die van Turken en Marokkanen, zijn geconcentreerd in een beperkt aantal gebieden in Leiden. 'Concentratie'-gebie- den zijn o.m. sommige Horsten in de Merenwijk, Surina- mestraat/Antillenstraat, Drechtstraat, Veilingkade, Hof- laan, Boshuizerkade, Jan Vossensteeg en de Willem de Zwijgerlaan, aldus de nota "buitenlandse werknemers" van de gemeente Leiden. Met andere woorden: de gastarbei- ders wonen niet in de Professo- renwijk, maar voornamelijk in Noord en de Kooi, het Haagweg- kwartier. De toename van gast arbeiders komt zodoende voor 2/3 voor rekening van De Kooi. En dat terwijl in het kader van de gezinshereniging de komende tijd nog zo'n 600 Turken en Ma rokkanen naar Leiden zullen komen. Dat de buitenlanders voornamelijk in de "volkswijken" worden ge huisvest heeft een reeks van oor zaken. In wijken als het Waar- deiland, de Pieters- en Acade mie wijk staan om te beginnen geen woningbouw-woningen, evenmin als goedkope koophui zen. Particuliere verhuurders hebben weinig belangstelling voor buitenlanders. Door de stadsvernieuwing en het door schuiven is een wijk als Tuinstad- Staalwijk bijna helemaal bui tenlander-loos geworden. Door het doorschuif-systeem kunnen autochtone Nederlanders de stra ten of portieken met een ge mengde bevolking namelijk verlaten. Woningen die Bureau LEIDEN - Nog één jaarring en de Louise de Coligny Scholengemeen schap stapt het kroonjaar binnen. Dan behoort de school tot de hon derd-jarigen. Ze heeft een bewogen leven achter de rug. Als Gemeentelijke School voor Meisjes werd zè 1 juni 1881 gesticht. De Mulo-school aan de Boommarkt stond vier van de tien klassen af als basis voor de nieuwe school. In 1883 werd het nieuwe gebouw aan de Garenmarkt betrokken. Het was opgezet voor tachtig leerlingen. Het zou te veel zijn alle omzwervingen en verbouwingen nu al aan te halen. De honderd is tenslotte nog niet bereikt. In ieder geval staat het hoofge- bouw van de Louise sinds 1963 aan de Kagerstraat. Her en der in stad en regio staan noodgebouwen en dependances. Alle 1400 leerlingen zijn betrokken bij de toekomstige feestplannen. Rector Stef- fens deed in het studieboekje zelfs een beroep op de vindingrijkheid van de jongens en meisjes. Nou en dat heeft hij geweten. Nog in het jaar 1980 beginnen de eerste aktiviteiten. De jubileumcommissie is van plan de feestweek (5 tot 11 oktober 1981) grootscheeps aan te pakken. Echter het organiseren van feesten kost tijd en geld. Om aan klinkende munten te komen gaat de school woensdag 5 november al massaal wandelen. Niet zomaar natuurlijk. Een ingenieus sponsorsysteem is er bedacht. Vooraf worden er contracten getekend met vaders, moeders, ooms, tantes, aardige winkeliers en directeuren, want elke gemaakte kilometer moet geld opleveren. Een rommelmarkt en tentjes met lekkere hapjes op vrijdag 7 november moeten ook voor de nodige financiën gaan zorgen. Hoewel het nog ver in het verschiet ligt, de resultaten kunnen worden bekeken donderdag 8 oktober 1981, want dan zal de Louise zich op een unieke wijze presenteren aan de Leidse bevolking. De tijd gaat voorna melijk zitten, vertelt de jubileumcommissie, in het opsporen van oud-leerlingen. Vooral de meisjes die zijn getrouwd blijken voor hen onvindbaar te zijn. Iedereen die nog wat weet van de Louise uit het heden en verleden en denkt hiermee de feestvreugde het volgend jaar te kunnen verhogen kan dat melden bij de school. Houdt de vindingrijkheid echter goed in de gaten! Huisvesting toewijst wordep va ker geweigerd door Nederlan ders, mede omdat er in die buur ten zoveel buitenlanders wonen. De gastarbeiders zelf zien dit niet als een bezwaar en accepteren zo'n woning wel. Dan is de cirkel rond: de concentratie is weer ver sterkt. Een ander knelpunt dat in de nota naar voren komt is dat van de il legale gastarbeiders: de buiten lander die niet in het bezit is van een verblijfsvergunning. Het aantal illegalen in Leiden is totaal onbekend. De afgelopen twee jaar heeft de politie 340 illegale buitenlanders het land uitgezet. Daarvan was ongeveer 60% Turks of Marokkaans. De Leidse politie voert geen actief vervolgingsbe leid, zodat het aantal illegalen in de stad waarschijnlijk nog veel hoger ligt. Bij de sluiting van afgekeurde pen sions zijn gemeente-ambtenaren herhaalde malen met de illega len-problematiek geconfron teerd. gesteld wordt zelfs dat het "pensionprobleem" grotendeels een "illegalenprobleem" is ge worden. De slechtste pensions worden voornamelijk door ille galen bewoond: ze klagen niet, betalen beter en regelmatiger, staan nergens geregistreerd. Voor een exploitant - vaak zelf een Marokkaan - biedt het verhu ren aan illegalen grote voordelen. Volgens de laatste telling wonen er in Leiden 963 Marokkanen en 697 Turken. Vanaf 1 januari 1976 tot 1 januari 1979 is hun aantal met 580 personen toegenomen, hoofzakelijk als gevolg van ge zinshereniging. De nota is als inventarisatie be doeld. Een breed samengestelde commissie zal met de nota als handvat de problemen van de buitenlandse werknemers onder de loep gaan nemen. De nota is geschreven door ambtenaar Van Ingen. Vrouw gewond LEIDEN - Bij een aanrijding, gis termiddag op de hoek van de Kempenaarstraat en de Warm- onderweg, is een 73-jarige Leidse vrouw gewond geraakt. De vrouw kwam op de fiets uit de Van Slingelandtlaan en gaf geen voorrang aan de automobilist die in de richting Warmond reed. De Leidse vrouw liep bij het ongeval vermoedelijk een hersenschud ding en een flinke hoofdwond op. Zij werd overgebracht naar het ziekenhuis. Gouden trouw LEIDEN - Het echtpaar J. de Lan- ge-Huisman heeft gisteren het vijftigjarig huwelijk gevierd. Het echtpaar (69 en 68 jaar) is geboren en getogen in Leiden. Vanaf hun huwelijk wonen zij aan de Lan- gegracht. De heer Huisman is al tijd werkzaam geweest als met selaar in de bouw. Het echtpaar heeft vijf dochters, één zoon en zeventien kleinkinderen. Jan Linneweever van "re formwinkel Sassefras" toont de garantiezegel van de zoge naamde Reformring. Een garantie gebaseerd op het blin de vertrouwen van de consu ment. LEIDEN - Aan "gezonde voeding" valt veel geld te verdienen. Een gat in de markt. De consu menten zijn hart- en vaatziekten zat. Wie biedt gezond voedsel? De ene na de andere super markt of doorsnee winkel verkoopt waren met de eti ketjes "biologisch", "heil zaam" en "gezond". De afde ling suikergoed maakt plaats voor de afdeling "gezonde re formwaren" die vaak een plaats krijgt naast potjes jam vol kleurstof. Welke garantie heeft de consument dat de waar met de verpakking "biologisch", "gezond", of "volwaardig" inderdaad ge zond is? De Amsterdamse Stichting Al ternatief Warenonderzoek heeft onlangs de knuppel in' de legbatterij gegooid. "Bij de verkoop van wat gepresen teerd wordt als gezonde voe ding zit veel kaf onder het ko ren. Een krop sla wordt op de markt gekocht, er gaat een kringlooppapiertje omheen en de bespoten krop wordt even rustig voor de dubbele prijs verkocht. Winstmakers frustreren het werk van men sen die bewust bezig zijn met de uitgekiende verkoop van voeding". De consument heeft natuurlijk het volste recht om bespoten waren, waren met conserve ringsmiddelen of warén met kleurstof te kopen. Maar als de consument echt gezonde voedingswaar wil hebben dan is een zeer kritische blik ver eist. Van de verkopers van gezonde waar mag anderzijds duide lijkheid verwacht worden: wie heeft de voeding gepro duceerd, wat zit er precies in de verpakking, hoe is de waar geproduceerd. De Zaailing aan de Hooigracht en Heliant aan de Herenstraat 5c zijn vertrouwde adressen in Leiden voor gezonde voe ding. Verkoop(st)ers in deze winkel kunnen elke gewenste informatie over de koopwaar geven. De produkten hebben alom erkende merken zoals Demeter, Biodyn en Eco. Consumenten kunnen ook op excursie naar een toeleve ringsbedrijf om zelf te kijken hoe de voedingswaren ge produceerd worden. Duidelijkheid in de voorlich ting en garantie voor gezond voedsel staan hier voorop. Via een korte keten met verdeel- centra zoals "Proserpina" in Nieuwe Wetering en "De Schalm" in Zevenhuizen zijn malversaties zo goed als uit gesloten. Potten k ij kerij van de kritische consument is niet ongewenst maar juist zeer gewenst. De Zaailing ven de markt voor ons. Als je Demeterprodukten verkoopt, dan moetje niet denken datje daar veel aan kunt verdienen. Als mijn man en ik allebei een baan zouden nemen dan zou den wij veel minder hard werken en veel meer verdie nen. Maar wij hebben voor het ideaal gekozen. Een brok idealisme moet voor op staan. De biologisch dy namische produkten (geteeld volgens een kosmische zaai- kalender waarbij de grond bewerkt is met kruidenpre paraten) die wij verkopen zijn duur. Je betaalt er in feite aan mee dat de aarde en de lucht niet verpest wordt". De kringloo"p van bestrijdings middelen moet bestreden worden. De meeste biolo- gisch-dynamische boeren werken zonder subsidie en zijn daarom duur. Toch be staat de klantenkring van de Zaailing voor een groot deel uit niet koopkrachtige (maar wel zeer kritische) consumen ten. Bep: "Mensen die elk jaar een nieuwe Peugeot kopen, elk jaar nieuwe meubelen aan schaffen en twee keer per jaar naar Spanje afreizen, zul je hier niet veel aantreffen. Als je uitgewogen voedsel koopt hoef je overigens niet veel duurder uit te zijn dan in de supermarkt". Bespoten Leverancier Proserpina, een coöperatie van biologisch dynamische kwekers en ver- deelcentrum voor de Rand stad, staat onder uitdrukke lijke wetenschappelijke be geleiding van rijks-land- bouwvoorlichters en het Bol kinstituut in Driebergen. Daar wordt niet gerotzooid. verse Demeterprodukten gaan rotzooien: "Wij leveren niet zo maar aan iedereen. Onze groenten kunnen niet zomaar tussen bijvoorbeeld bespoten groenten staan of andere waren van een onbe trouwbaar soort". Zo is Proserpina niet enthou siast over de groentenver- koop door het Leidse Re formhuis aan het Gerecht. "Die groente geeft de consu ment te weinig duidelijkheid over de herkomst van het produkt". Winstmakers Malafide verkopers kunnen tot nu toe ongestraft "ongezon de" vignetjes plakken op een verpakking met ongezonde waar. Wat zegt de toevoeging "dagvers" als er geen datum bijstaatOngestraft kun nen verkopers het etiket "biologisch" op de verpak king plakken, terwijl de con sument maar moet raden of er inderdaad niet geknoeid is met onnatuurlijke stoffen. Wettelijk is de controle op de waren bijna een onontgonnen terrein. Hierin verandert iets met het "verpakkingenbe- sluit" dat binnenkort van rijskwege afgekondigd wordt. Er mag geen mislei dende reclame meer voorko men op de verpakkingen. Bij misleiding kan de consument een klacht indienen bij de keuringsdienst van Waren. Ook dan blijven er echter mo gelijkheden voor winstma kers om bijvoorbeeld in te spelen op de angst voor ziekte om hun middeltjes aan de goedgelovige, mensen te slij ten. Maar geld te verdienen valt wordt gesjacherd en ge rommeld. De waakzaamheid van de kritische consument blijft niet minder geboden. Sassefras Als het verdeelcentrum Pro serpina een aanvraag krijgt om haar verse waar aan een winkel te leveren wordt eerst een kijkje genomen in de winkel. Zo gebeurde dat bijvoorbeeld in Leiden bij de in juli ge opende "reformwinkel Sas sefras" aan de Hoogstraat die zo'n aanvraag had ingediend. Jan Linneweever drijft met vrouw en zoon deze winkel nadat onlangs hun kruiden- en dropzaak aan de Steen straat gesloten is. taurant "Shaloom". Dat was nou biologisch onverant woord", meent Linneweever. Mensen van Proserpina hebben de nieuwe Sassefras bekeken en zijn er even weinig enthou siast over als Linneweever over "Shaloom". Er bestaat gerede twijfel of de ex-verte- genwoórdiger Linneweever niet vooral het commerciële belang in het oog houdt en minder de ideële kant van de zaak. Zo staan er produkten van Avi- ta die suggereren dat de pro dukten "biologisch" (groeien volgens moeder aarde zonder bestrijdingsmiddelen en kunstmest) zijn. Een mislei dende tekst. Proserpina heeft niet veel zin haar produkten hiertussen te zetten. Dat werkt verwarrend, aldus Pro serpina. Reformring Linneweever is voorzitter van de naast de Vereniging van Nederlandse Reformhuizen (VNR) opererende "Reform- ring". Een club van een tien tal "reformwinkels" met een eigen garantiezegel. "Als ons zegel erop staat, dan is het ge garandeerd "goed, biolo gisch". Jammer voor Linneweever, maar onder andere Proserpi na vindt het maar een "on duidelijk gedoe". Voor Pro serpina is zeer belangrijk of de winkel aan wie zij levert de bijbehorende voorlichting in alle finesses kan geven. Dat vormt ook een reden voor Proserpina om ten aanzien van de levering aan Sassefras terughoudend te zijn. Evenals Akwarius (de leveran- cies van verpakte Demeter produkten in Almere) vindt Proserpina boyendien twee goede en betrouwbare Leidse verkooppunten voldoende: namelijk de Heliant en de Zaailing. Akwarius (die ook een geringe hoeveelheid wa ren levert aan het Leidse Re formhuis) heeft overigens nog geen verzoek binnenge kregen van Sassefras om haar Demeterprodukten te leve- Linneweever over zijn Sassef ras: "Wij doen 't om geld te verdienen, maar dan wel se rieus". Hij meent even serieus dat hij "alleen maar plezier kan hebben van anti-publici- teit. Ach, de mensen kennen ons. Je geniet vertrouwen". RENE VAN DER VELDEN LEZERS SCHRIJVEN LEIDEN - Voor vrouwen die "iets" willen doen maar de weg niet we ten werd gisteren in het Volkshuis een informatiemarkt gehouden. Napst informatie over scholing en vorming werden er "Of Sten" films gedraaid. Hoewel het mooie weer tegenwerkte werd de markt toch druk bezocht. Overigens kwam gisteren ook het boekje "vorming scholing voor vrou wen" uit. waarin alle mogelijk heden op een rijtje worden gezet. Het boekje is o.m. bij de stichting Welzijn Breestraatcn het Volks huis (Apothekersdijk) verkrijg baar. 1 Progressief In de krant van dinsdag jl. levert het D'66-raadslid Hans Glaubitz kri tiek op mijn in een interview geuite opvatting dat er in 1978 een progressief college gevormd had kunnen worden. De kritiek van Glaubitz verbaast me. Inderdaad hebben PvdA, D'66 en PPR geen meerderheid in de gemeenteraad. Daarom hebben deze partijen, nadat ze in juli 1978 een akkoord hadden be reikt over een gezamenlijke pro- gramschets, drie andere partijen (de WD, de PSP en de CPN) uit genodigd voor oriënterende be sprekingen. Ook de handteke ning van de D'66-onderhandelaar Hans Glaubitz stond onder de uitnodiging. Het was duidelijk dat er twee alter natieven waren: een college met steun van de PSP (en eventueel de CPN), of een samenwerking met de WD. In de besprekingen met dc PSP en de CPN bleek dat deze partijen bereid waren tot een zodanige steun aan een pro gressief college dat van een meerderheidscoalitie gesproken kon worden. Dat een dergelijk college er toch niet kwam is voor al te wijten aan een krappe meer derheid van de toenmalige PvdA- fractie en aan een D'66-standpunt dat, zoals ik kon waarnemen, na nogal wat interne meningsver schillen tot stand kwam. Nu naar het heden. Hans Glaubitz lijkt wat geïrriteerd te zijn door dat ik over een stroming in zijn partij sprak. Toch meen ik soms stromingen te bespeuren. Zo viel me op dat het D'66-raadslid Jan Hoekema vorig jaar op persoon lijke titel een kranteartikel schreef waarin uitzicht geboden werd op een toekomstige colle- gesamenwerking van PvdA, D'66 en PPR - wellicht dan als meer derheidsfracties. De koppeling PvdA-WD met D'66 als schar nier, waardoor Hans Glaubitz in 1978 zo gebiologeerd was, was naar de achtergrond gedrongen. Als Hans nu niet van het bestaan van stromingen wil weten neem ik aan dat hij het met dat artikel eens is. Dat verheugt me zeer. Tenslotte nog een paar woorden over het bewuste interview zelf. Mijn opvattingen over samen werking tussen PvdA en PPR zo als ik die tegenover de intervie wer geuit heb, zijn verkort en daardoor niet zo genuanceerd in de krant terecht gekomen. Van een zonder meer opgaan van de PPR in de PvdA wil ik inderdaad niets weten. Toch sluit ik een fe deratie of zelfs fusie van de PPR met de PvdA of andere verwante partijen niet voor alle eeuwigheid uit. Maar dan zal er wel eerst een grondige inhoudelijke discussie tussen die partijen op gang moe ten komen. Helaas wordt een dergelijke discussie er door coali ties zoals we die soms meemaken niet gemakkelijker op. LAURENS BEIJEN oud-gemeenteraadslid voor de PPR Vreewijkstraat 9, Leiden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 4