Laat Kindvall maar schuiven
1980
EXTRA
PAGINA 2t
GOTEBORG - Nog lang geen 38 is hij, in Amerika
zou hij misschien nog een graantje kunnen mee
pikken, maar toch geeft hij de voorkeur aan het
Zweedse veteranenelftal. Ove Kindvall hoeft niet
meer zo nodig. Hij heeft goed geboerd in de vijf
jaren dat hij bij Feijenoord was. Kan terugblikken
op een grandioze voetbalcarrière en heeft nu een
prima betrekking als public relations-adviseur
en verkoper bij een grote firma in sportkleding.
Heel wat anders dan het sigarenmagazijn, waar
mee menige ex-voetbalprof van zijn generatie het
thans moet stellen.
Laat Ove maar schuiven daar
in Göteborg. Gezonde
vrouw, drie gezonde kinde
ren, magnifiek huis met
sauna in één van de schaars
bebouwde buitenwijken,
bossen en een meertje om de
hoek, comfortabele auto van
de zaak onder zijn achterste.
Wat wil je als man nog meer?
Een beetje aanzien mis
schien?
Ach, aanzien kan Ove - in Ne
derland gold hij al als een
vent zonder kapsones - ge
stolen worden. Niet dat hij
er verlegen om zit, daar in
Zweden. Oh nee, populair is
hij er en niet zo'n klein
beetje.
Dat heeft niks te maken met
z'n glorieuze v.oetballoop-
baan in de Rotterdamse
Kuip, noch met de tien uur
tjes, die hij per week als
scouting manager door
brengt bij de plaatselijke
profclub IFK Göteborg.
Zijn bekendheid dankt Ove
veeleer aan de keren dat hij
als voetbalcommentator op
de Zweedse radio te horen
is. En de keren dat hij op de
beeldbuis verschijnt als
presentator van het Zweed
se 'Sport in Beeld'.
„Dat werk voor de televisie is
alleen wanneer het Zweedse
nationale elftal speelt", ver
telt Ove. „Dat doe ik al sinds
de WK in Argentinië. Dan
houd ik na de wedstrijd ge
sprekjes met de trainer en
de spelers. In een tot gezelli
ge huiskamer omgebouwde
studio. Dat is bij de Zweedse
kijkers enorm ingeslagen.
Die huiskamer ja. Dat ken
den ze hier destijds nog niet.
Bij jullie doen ze dat al ja-
Gezellig
„Maar voetballen doe ik dus
niet meer. Al twee jaar niet.
Hoogstens af en toe een
wedstrijdje in het vetera
nenelftal. Of een partijtje te
gen journalisten. We hebben
hier een clubje in Göteborg.
Eens per week spelen we
wat. Hoeft niet altijd voetbal
te zijn, hoor. Maar dat is heel
gezellig. Hij daar, die nu de
straat oversteekt, doet ook
altijd mee".
Het is de langlaufer Thomas
Magnusson. Een blonde
vent, die in Zweden op han
den wordt gedragen, sinds
hij het als underdog in zijn
sport presteerde beslag te
leggen op een Olympische
plak. Ove begroet hem har
telijk, zet z'n wagen vervol
gens weer in beweging en
wil heel graag weten hoe het
met zijn ex-ploeggenoten
gaat.
Hij kijktervanopdatWimvan
Hanegem bij FC Utrecht
speelt. En later moeten zo
wel zijn vrouw Sylvia (35) als
hij hard lachen, als ik hen
vertel dat, waar het popula
riteit aangaat, Truus van
Hanegem druk bezig is Wil
lem naar de kroon te steken.
Snelheid
Diezelfde Willem van Hane
gem zegt over Ove Kindvall
het volgende: ..De periode
dat ik met Kindvall speelde,
was de mooiste in mijn
loopbaan. Hij was één van
de beste spitsen, die ik ge
kend heb. Zijn snelheid en
zijn schotkracht waren z'n
sterkste punten. Hij kon zo
snel uithalen, datjehem niet
zag schieten. Voor een kei
hard schot hoefde hij slechts
een hele korte beweging te
maken. Alleen het laatste
seizoen in 1971 ging het niet
zo lekker met hem. Toen
waren er onderlinge
problemen met Feij
enoord"
Ove Kindvall: ..Dat klopt. Het
is ook één van de redenen
geweest waarom ik naar
Zweden ben teruggegaan.
Jij bent niet de enige die
zich afvraagt waarom ik niet
wat langer ben gebleven. Ik
had er inderdaad nog veel.
geld kunnen verdienen.
Tenminste, dat denk ik wel.
Ik was ten slotte bekend en
nog niet zo oud. Pas 28. Maar
ik was het zat".
Principes
„Heimwee bij Sylvia en de
kinderen speelde ook wel
mee maar waar het feitelijk
om ging, waren die proble
men bij het onderhandelen.
Elk jaar kwamen die weer
terug. Toen heb ik op een
gegeven moment gezegd:
'Goed, ik blijf nog een vijfde
jaar. Maar hierna geen geza
nik meer. Geen gezeur meer
over een contract. Dit is de
laatste keer geweest', hield
ik me voor".
„Maar wat gebeurde het jaar
daarop? Weer hetzelfde.
Terwijl ik Feijenoord een
heel jaar de tijd had gegeven
om mij een voorstel te doen,
kwam het bestuur pas drie
weken, voordat wij naar
Zweden zouden vertrekken,
met een contract aangezet.
Toen was het te laat, hadden
wij de knoop al doorge
hakt".
„Het ging om een aanbod voor
driejaar. En het was zeer lu
cratief, moet ik zeggen.
Maar ja, ik ben nu eenmaal
een man van principes. Ik
verloochen mij zelf niet, dus
ik heb nee gezegd. Zo sim
pel was dat".
Topscorer
Feijenoord haalde Ove Kind
vall (spreek uit: Tjiendvaall;
Herman Kuiphof zei het dus
toch goed!!) in de zomer van
1966 weg bij IFK Norrkö-
ping, de eredivisieclub van
Kindvalls geboortestad aan
de oostkust van Zweden,
een paar honderd kilometer
onder Stockholm. Kindvall
had toen niet alleen de
meeste doelpunten in de
Zweedse competitie ge
maakt maar was tevens top
scorer van het nationale elf
tal.
Voordien had de jonge Zweed
al aardig van zich doen
spreken. Op jonge leeftijd
schitterde hij reeds in het
nationale juniorenteam en
vertoonde vervolgens z'n
kunsten in het Zweedse B-
elftal. Geen wonder dat
Feijenoord hem graag wilde
hebben. Lang hoefde men
niet na te denken over zijn
plaats in het veld. Die was
uiteraard in het centrum,
naast Coen Moulijn.
Coen Moulijn over Kindvall:
„Hij moest het hebben van
z'n verbluffende snelheid en
zijn schot. Ove had een fijne
neus voor het benutten van
kansen, maar was minder
sterk in de lucht. Individu
eel vond ik 'm eerlijk gezegd
ook niet zo sterk. Wat ik me
verder van hem herinner, is
dat hij zuiver voor de sport
leefde".
Verstand
Ove Kindvall: „Dat ik niet zo
sterk in de lucht was, weet ik
niet. Ik heb er, dacht ik, heel
wat ballen ingekopt. Vooral
uit voorzetten van Moulijn".
En over zijn snelheid zegt hij:
„Ik trainde er hard op. Maar
niet puur op snelheid. Je
moet er ook je verstand bij
gebruiken. Bij voetbal is het
niet zo belangrijk in hoeveel
seconden je de 100 meter
loopt. Je mag immers een
seconde eerder starten.
Maar ik probeerde steevast
zo hard mogelijk te lopen en
op volle snelheid zo verras
send mogelijk te schieten.
Dat schieten in en vanuit de
meest onmogelijke hoeken
heb ik altijd het leukste ge
vonden".
In de Kuip heeft hij dat laatste
meer dan één keer geëta
leerd. Vijfjaar voetbalde hij
er en droeg zijn steentje
ruimschoots bij aan de Rot
terdamse successen, met als
hoogtepunt het behalen van
de Europacup en de We-
Dit jaar is het tien jaar geleden dat Feyenoord geschiedenis maakte door als eerste Nederlandse
voetbalclub de Europacup te winnen. Het gebeurde in die enorm spektaculaire finale in Milaan
tegen het Schotse Celtic. Lange tijd was de stand 1-1. Tot in de tweede verlenging zelfs. Maar toen
schoot de Zweedse spits Ove Kindvall op uiterst slimme wijze voor Feijenoord de Cup binnen. Het
was zijn zoveelste doelpunt voor de Rotterdamse club.
Het jaar daarop keerden Kindvall en zijn gezin terug naar Zweden en sedertdien heeft Feijenoord
niet meer zo'n productieve voorhoedespeler gehad. Hoe vergaat het de Kindvalls momenteel?
Waarmee verdient Ove tegenwoordig de kost? Hoe kijkt hij op zijn glorieuze voetbal loopbaan
terug? En waarom ging hij eigenlijk zo vroeg terug? Met onder meer deze vragen op zak toog onze
verslaggever SJAK JANSEN naar het Zweedse Göteborg en was een middag en avond bij Ove,
Sylvia, Niklas, Ulrike en Tina Kindvall te gast.
reldcup in 1970. Het jaar
daarop hield hij het bij Feij
enoord voor gezien en keer
de terug bij IFK Norrko-
ping, z'n oude club. Hem
werd daar een baan aange
boden als vertegenwoordi
ger in sportkleding.
Puree
De verhuizing naar Göteborg
diende zich pas vier jaar la
ter aan. „Men vroeg mij voor
deze baan", zegt Ove. „Daar
kon ik geen nee op zeggen.
En bovendien wilde IFK
Göteborg mij graag heb
ben".
Toen hij kwam. zat IFK (dat
eind september voor de
UEFA-Cup tegen FC Twen
te uitkomt) diep in de puree.
De club was gedegradeerd
en de toeschouwersaantal
len waren sterk tanende.
Behalve de Zweedse goal-
tjesdief werd ook ex-PSV-
er Björn Ncrdquist aange
trokken. Het bleken twee
gouden grepen want nog
datzelfde seizoen promo
veerde IFK en zaten er elke
zondag weer ruim 40.000
supporters in het moderne
Ullevi-stadion.
Voor zoveel toeschouwers
speelt IFK, dat momenteel
tweede op de ranglijst staat,
bij lange na niet meer te
genwoordig, want ook in
Zweden is de voetbalsport
aan het verloederen en dat
heeft directe gevolgen voor
het aantal mensen dat de
kassa passeert.
Subsidie
Het heeft ook consequenties
voor de proffesionalisering
van het voetbal in Zweden.
Een proces, dat met name
bij IFK Malmö al aardig in
gang leek gezet, maar vol
gens Kindvall - getuige de
lege tribunes - in zijn land
amper schijn van kans heeft.
„Dat het hier echt proffesio-
neel wordt, zou alleen kun
nen met volle tribunes of
subsidie van de staat. En dat
is haast ondenkbaar. Dat zit
er niet in".
„Daarom zijn full-profs hier
op de vingers van eén hand
te tellen. Wij hebben er toe
vallig één: Torbjorn Nilsson,
de centrumspits die het bij
PSV niet heeft kunnen ma
ken. Voor de spelers is het
natuurlijk beter wanneer ze
full-prof zijn. Want met een
baan erbij is het veel moei
lijker mee te draaien in de
top".
„Hoewel", voegt hij eraan toe,
„ondanks het amateuristi
sche slaat het Zweedse
voetbal geen gek figuur. On
ze eredivisie is niet slecht
want alle clubs hebben hun
poule in de intertotocompe-
titie gewonnen. En wat het
nationale elftal betreft: We
hebben ons toch mooi we
ten te plaatsen voor de laat
ste vier, vijf WK's. Maar nu
gaat het moeilijk worden. Ze
zitten midden in een genera
tiewisseling".
Saté
Na negen jaar spreekt Ove
Kindvall nog altijd opmer
kelijk goed Nederlands.
Echtgenote Sylvia trouwens
ook („We hebben een goede
vriend in Nederland en die
spreken we elke veertien
dagen"). Zij konden destijds
heel goed wennen in ons
land. Hadden het prima naar
de zin in hun woning in Rot
terdam-Lombard ijen.
.Bepaalde dingen mis je na
tuurlijk". zegt Ove. „In Rot
terdam leidde ik een heel
ander leven. Ik had veel
meer vrije tijd. Veel meer
tijd voor m'n gezin".
En Sylvia zegt: „Op maandag
was Ove altijd vrij. Dan gin
gen we altijd uit. Lekker
buitenshuis eten met de
kinderen. Die dingen mis je
wel. En al die samenkom
sten met de andere Feij-
enoordvrouwen. Dat was al
tijd heel gezellig".
Zoon Niklas (13) mist vooral
de saté. zegt hij. Die was bij
ons veel lekkerder dan bij
hem. Tina komt vol trots
vertellen dat ze drieëneen
half is en Ulrike van 11 heeft
het veel te druk met andere
dingen.
Koele kikker
Ove Kindvall is al weer negen
jaar bij Feijenoord weg en
sedertdien heeft die club
niet meer een spits gehad,
die zo vaak scoorde. „Als
speler was hij goud waard
en als mens schitterend",
weet ex-ploeggenoot Theo
Laseroms over hem te ver
tellen. „Ove's sterke punt
was dat hij voor de goal een
koele kikker was. En z'n
snelheid op vijf meter na
tuurlijk".
„Kindvall was een uniek fi
guur", vervolgt Laseroms.
„Dat schieten met het volle
been kon hij ook zo goed. En
altijd scoorde hij. Negen van
de tien spitsen raken in pa
niek als ze vrij voor de kee
per komen, maar Ove legde
hem er telkens weer in".
Kindvall: „Ik heb natuurlijk
ook heel wat kansen gemist.
Ik had het vaak dat ik een
paar maanden in vorm was.
maar dan een maand weer
niet. Vooral' in de winter
ging het niet zo lekker. Maar
ik heb nooit de moed laten
zakken. Hoe slecht ik ook
speelde, ik bleef optimis
tisch".
Schoppen
Kindvall bleef de zaken van de
zonnige zijden bekijken.
Ook al werd de gevaarlijke
spits door sommige tegen
standers wat al te hard aan
gepakt. Kindvall: „Ik ging er
niet altijd in natuurlijk. Als
het nodig was sprong ik
weg. Maar ik heb de nodige
schoppen gehad. Natuur
lijk. En eerlijk gezegd heb ik
nog steeds last van mijn
stuitbeen, linkervoet en
knie. Dat zijn blessures, die
nooit helemaal zijn genezen.
In de beroemde wedstrijd te
gen Celtic hebben Kindvalls
schenen ook heel wat te
verduren gehad. Tien jaar
terug is dat alweer. Een de
cennium geleden dat de
Zweed in het Milanese San
Sirostadion in de tweede
verlenging van de finale te
gen Celtic dat uiterst ge
wiekste, winnende doel
punt maakte.
Velen kunnen het zich nog
kristalhelder voor de geest
halen. De Schotse voor-
stopper. die uit pure wan
hoop hands maakte in de
veronderstelling dat
scheidsrechter Lo Bello wel
even op z'n fluit zou blazen.
Maar Kindvall dacht 'jij kan
me wat' en wipte de bal heel
koelbloedig over de keeper
in het net. Feijenoord ver
overde daarmee als eerste
Nederlandse club de Cup en
heel Rotterdam ging de
straat op om dat te vieren.
Coolsingel
Ove Kindvall: „Het eerste wat
me te binnen schiet, als ik
aan Nederland denk, is tel
kens weer dat Die enorme
mensenmenigte op de Cool
singel. Dat we ootabene op
Zestienhoven moesten lan
den omdat op Schiphol de
landingsbaan was bezet
door supporters Dat is toch
ongelooflijk, niet? En dat er
vanaf het vliegveld tot aan
het stadhuis toe overal langs
de weg mensen stonden te
juichen en te schreeuwen.
We wisten niet wat we za
gen".
Kindvall zegt heel blij te zijn
dat te hebben meegemaakt.
Ook nu mag hij niet klagen,
zegt hij. „Je moet proberen
te leven zoals je wilt en dat
lukt aardig".
Van een financiële aderlating
is bij hem. sinds hij met be
taald voetbal stopte, nau
welijks sprake geweest. Hij
is verstandig met zijn geld
omgesprongen. „In de tijd
dat ik veel verdiende, ben ik
vanzelfsprekend niet boven
m'n stand gaan leven"
Zonde
Over het voetbal ten slotte.
Ove Kindvall is van mening
dat het er op vooruit is ge
gaan. En natuurlijk vindt hij
het een verarming van het
voetbal wanneer goede
spelers naar het buitenland
vertrekken, om daar hun
zakken t<- vullen. .Dat ia
ker zonde. Maar geef zo'n
speler eens ongelijk. Als je
zo'n kans krijgt, moet je 'm
benutten. Je bent gek als je
het niet doet!"
"Je meet proberen te leven zoals je wilt", luidt Ove's parool. "En dat lukt aardig", bekent hij.
"In de tijd dat ik veel verdiende, ben ik vanzelfsprekend niet boven mijn stand gaan leven"
Dochtertje Tina komt rol trots vertellen dal ze di
