Renners gunnen
Zoetemelk geen
derde thuiszege in Leiden
VRIJ-UIT
prairiewolven?
Hoe groot is het berouw van de
"JE MOET HEM
GEWOON TERUG
FELICITEREN
BERT OOSTERBOSCH ZEGEVIERT
"AtibLAD
DINSDAG 26 AUGUSTUS 1980
SPORT
PAGINA 9
glorietijd, met de WK-succes
sen en de Europa Cups van
Feyenoord en Ajax. Het is
helaas zo dat na de glorie de
val wacht. Engeland, Uru
guay, Italië, hel Hongarije
van Puskas en het Brazilië
van Pele hebben dezelfde
ontwikkeling doorgemaakt.
Je houdt het getij niet met de
handen tegen.
We zullen, net als in de gewone
maatschappij, de komende
jaren met minder tevreden
moeten zijn. Of dacht u soms
echt dat we binnen tien jaar
weer een elftal hebben als in
1974?
Nou dan.
Telstar
Zondag naar Haarlem- Telstar
geweest. Want ik was zeer be
nieuwd hoe al die spelers uit
Leiden en omgeving die door
Telstar zijn ingelijfd zich
hielden bij hun debuut als se-
mi-prof. Vooral na alle wilde
praat die ze in deze krant aan
zichzelf hadden gewijd.
Boot en Heemskerk waren niet
opgesteld wegens schorsing en
blessure, Verschoor en Van
Seggelen waren wel van de
partij.
Het was een levendig en aardig
potje, al trok de arbiter dan
nogal wat kaarten. Verschoor
speelde een gedegen eerste
helft, maar had na rust wat
minder greep op de gebeurte
nissen. Dat kan ook gelegen
hebben aan het feit dat Tel
star toen met tien man speelde
en Haarlem herhaaldelijk op
links de aanval zocht. Van
Seggelen icas met slecht, ook
niet goed: Hij leek nog zijn
ritme te zoeken. Al met al wei
nigzeggend, het kan nog al
tijd vriezen en dooien.
Vorige week heeft John Ver
schoor mij laten weten dat hij
niet verrukt was over de re-
gelsdie ik in Vnj-Uit aan hem
had besteed. Ik had mijn be
vreemding er over uitgespro
ken dal hij na de training an
derhalve liter bier had ge
dronken om zijn lichaams
temperatuur zo snel mogelijk
terug te brengen. Uit mijn
opmerkingen zouden perso
nen uit Verschoors omgeving
de indruk hebben gekregen
dat hij het glas bepaald niet
schuwt. Hij betreurt dat
"want ik leef voor mijn sport".
Ik vind het op mijn beurt
jammer dat men uit mijn
woorden de verkeerde conclu
sies heeft getrokken. Daarom
verklaar ik maar met na
druk: ik heb beslist niet de be
doeling gehad Verschoor af te
schilderen als een impone
rende innemer.
Leidsche Boys
Het bestuur van Leidsche Boys
deelde de leden onlangs mee
dat het en bloc was afgetreden
omdat aan de oproep om zon
dags in de kantine een handje
te helpen geen gehoor was ge
geven. Op 15 augustus volgde
een buitengewone algemene
ledenvergaderingmet in het
convocaat de dramatische
mededeling "Er moet een be-
Door
Ruud Paauw
stuur komen. Wanneer er geen
bestuur is, zal de vereniging
niet meer bestaan". Normaal
komen ongeveer 25 mensen op
de vergadering, dit keer 40
ivan de ongeveer 200 leden).
Uiteraard bleef het oude be
stuur zitten en er zullen zon
dags ook wel weer mensen
bier en fricandellen aanrei
ken. Dat laatste weet ik niet
geheel zeker, want secretaris
J.H. Smit wilde over de affai
re niets aan mij kwijl. Zeker
een staatsgeheim of zo.
Bestuursleden hebben het te
genwoordig niet gemakkelijk.
Zij zijn vaak meer de sloven
dan de leiders van een club.
De overal aanstormende
jeugd meldt zich bij voorkeur
niet voorliet wat minder aan
gename werk.
Toch vraag ik me af of je als be
stuur om déze reden nou maar
in zijn geheel moet opkrassen.
Ik vind het wel een paarde-
middel, hoor. Tenzij het bij
Leidsche Boys voortdurend
een gevecht is om mensen voor
iets te krijgen, dan kan ik me
wel indenken dat het bestuur
op zeker moment de handdoek
in de ring gooit.
Het is overigens niet de eerste
keer dat moeilijkheden van
deze aard zich bij één van de
Boshuizerkade-clubs voor-
Mis schien moet er toch maar
eens voorzichtig aan fusies
worden gedacht.
heb ik even gegluurd naar de
datum van de krantmaar het
was toch echt 1980 en niet
1930.
Nu zijn er bij het begin van een
seizoen wel vaker mooie, no
bele geluiden geuit. Dat slaat
wel netjes en ach, twee weken
later is iedereen het weer van
harte vergelen. Nimmer is
echter zo massaal een verkla
ring van goed gedrag afgege
ven als dit keer. De ontroering
grijpt je bijna bij de keel. Bij
na ja, want ik weet wie het
zeggen
Kijk. als er nu een hele nieuwe
lichting trainers op het be
taalde voetbal was neerge
streken dan zou ik hier hebben
geschreven: aardig om te ho
ren, misschien wordt het wat.
Maar het zijn de oude, gehar
naste coyotes die met deze lie
ve boodschap komenzij die
jarenlang met grote vaardig
heid de ogen sloten voor alle
spelbederf en vuiligheid. Het
is wat te veel gevraagd de he
ren direct te geloven.
De vraatzuchtige prairiewolf
die ineens verklaart het
schaap met rust te zullen la
ten, kan maar het beste wat
sceptisch worden bekeken.
Vraag
Er doemt bij dit alles wel een
vraag op.
Hoe is het te verklaren dat de
trainers die jarenlang eigen
zinnig hun weg gingen, el
kaar nu plotseling vinden in
een standpunt over zulke uit
eenlopende zaken als smerig
Zwartkruis
spel, mentaliteit en Oranje?
Ik vermoed dat hel te maken
heeft met een soort gistings
proces.
Zes jaar lang heeft men zich in
dit land op de borst kunnen
rammen, in de wetenschap tot
de beste voetballanden ter we
reld te behoren. Die tweede
plaatsen bij de WK-1974 en
1978 spraken immers boek
delen.
Waarom zou er wat veranderd
moeten worden?
Dat Oranje op zijn retour was
en hevig op zijn lauweren pit
te, wist iedereen diep in zijn
hart de laatste paar jaar al.
Maar er is kennelijk een al
gemene schok nodig om dat
ook te aanvaarden. Welnu,
die kwam deze zomer bij de
EK in Rome, waar Nederland
volgens de kenners een in ma
tigheid voortlollend ploegie
presenteerde. De mentaliteit
van de weinige nog aanwezi
ge vedetten bleek verziekt, al
dus Jan Zwartkruis, en de
jongeren bezaten onvoldoen
de persoonlijkheid, waren
onvoldoende gerijpt.
Ja en dan moet men wel wat.
Want de illusie dat hier achter
de dijken het beste voetbal ter
wereld wordt gespeeld, ligt
definitief in scherven. In die
sfeer komen trainers dan met
een verklaring die andere tij
den moeten suggereren. Terug
naar af .opbouwen, geen kap
sones meer, netjes voetballen.
Een omhelzing van de oude
waarden. Op de achtergrond
zal ook wel de angst leven dat
het publiek, toch al zo ver
waarloosd door al dat resul-
taalvoetbal, nu echt wel eens
en masse zou kunnen wegblij-
(Tekenend is dat dit weekeinde,
bij de opening van het seizoen
bij de wedstrijden 11.000 be
zoekers minder waren dan op
dezelfde dagen vorig jaar).
Getij
Het is natuurlijk goed dat men
het verloren terrein wil her
winnen. Er zal dan wel wat
meer moeten gebeuren dan de
trainers in koor te laten zin
gen. Maar zelfs als er nog het
een en ander plaatsgrijpt, is
maar de vraag of het in korte
tijd wat zal opleveren. Het
klinkt defaitistisch, ik weet
het.
De jaren zeventig waren voor
hel Nederlandse voetbal een
Trainers in het betaalde voetbal
het is en blijft duister volk.
Jarenlang hebben ze zonder een
blosje van schaamte geroepen
dat voetbal oorlog was en dat
je dus niet moest zeuren als er
te velde een en ander passeer
de dat niet direct op het da-
grooster van een nonnenpen
sionaat voorkwam.
Voor die handelingen bedacht
de voetbalsport een mooie
term: "professioneel optre
den". Een breed scala van
wangedrag viel onder de pa-
rapluie van dat nette begrip
van kleine pesterijen tot
bepaalde vormen van mis
handeling en onderwereld-
Je behoorde tot de categorie
"zachte eieren" als je daar be
zwaar tegen had.
En ineens komen de heren trai
ners, aan het begin van het
seizoen, gezamenlijk met iets
op de proppen dat verdacht
veel lijkt op een akte van be
rouw. Er moet plotsklaps
ruimte komen voor goed voet
bal, er dient daarom "met fai
re middelen" te worden ge
streden en de schoppers naar
al wat beweegt moeten nu
maar eens streng (met rood)
worden aangepakt.
In één adem door wordt er bij-
gemeld dat het voor eén voet
baller weer een eer moet zijn
voor het Oranjeteam uit te
komen. Dé verenigingen be
horen daarom niet alleen op
het clubbelang te letten, maar
ook op het nationale belang.
Heb je het ooit zo zout gegeten?
Ik wist niet hoe ik hel had toen ik
het allemaal las. Voorzichtig
Joop Zoetemelk kreeg gisteren onder meer een gravure van Leiden van
wethouder Waal overhandigd.
LEIDEN - Het was wel even wennen dat de start en
finish van de profronde van Leiden dit jaar niet op
de Koninginnelaan, maar in de slagader van Leiden,
de Breestraat, was. B en W en de gemeenteraadsle
den van Leiden en tal van genodigden bemerkten
dat gisteren bij de huldiging vah Joop Zoetemelk.
De binnenstad was al ruim van tevoren afgesloten om het parkoers
autovrij te krijgen. Dat had tot gevolg, en daar was geen rekening
meegehouden, dat ook de deelnemers alle mogelijke moeite
moesten doen om op tijd in de Breestraat te kunnen zijn.
Rond de klok van 17.30 uur was slechts een klein deel van de
coureurs in de stadsgehoorzaal, die als verkleedruimte diende.
Op dat tijdstip stond evenwel al de huldiging van Zoetemelk op
het programma. Ruim een half uur later dan was gepland arri
veerde de gele truidrager met zijn fiets in de burgerzaal van het
stadhuis. Het was de bedoeling dat alle deelnemers aan de ronde
van Leiden, die hadden deelgenomen aan de Tour de France een
kristallen karaf zouden krijgen. Hoopvol wachtte loco-burge
meester Waal de renners op in het stadhuis. Echter, alleen Joske
Schipper kwam een karaf afhalen. De overige coureurs gaven de
voorkeur boven het warm draaien dan het afwerken van het
officiële gedeelte.
Waal overhandigde Zoetemelk voorts een gravure van Leiden en
constateerde dat door de wielersuccessen het fietsen in de bin
nenstand is toegenomen. Vervolgens kroop Joop Riethoven ach
ter de microfoon. „Ik heb", vertelde Riethoven, „van Tour-direc
teur Levitan de toestemming gekregen om nog een keer de Tour
start in Leiden te organiseren. Alleen ben ik financieel nog niet
rond".
Met die laatste opmerking kreeg de sportorganisator de lachers op
zijn hand. Want tot nu toe konden de Tour-directie en Riethoven
steeds over dat punt geen overeenstemming bereiken.
Zoetemelk werkte de huldiging plichtmatig af en sprak onderwijl
onder andere met 'Ome' Joop Vervoorn, de organisator van ae
Tour de Frats, een wielerwedstrijd voor jeugdigen. Toen Zoete
melk een van de deelneemsters feliciteerde met haar zege in haar
leeftijdsklasse, keek het kind haar 'idool' sprakeloos aan. „Je
moet hem gewoon terugfeliciteren", fluisterde een vriendinnetje
haar in. „Hoef niet", sprak Zoetemelk haar vaderlijk toe, „want
dat is al zo vaak bij mij gedaan".
Nadat iedereen zich had opgemaakt voor de start, ontstond er enige
consternatie. Zoetemelk kon met zijn fiets de overvolle trap van
het stadhuis niet af. Zijn reactie: „Pff..".
Zonder zich ingereden te hebben en eerst nog een ereronde samen
met de wereldkampioenen Raas en Oosterbosch te hebben afge
werkt, mocht de voormalige inwoner van Rijpwetering op zijn
fiets klimmen.
LEIDEN - Joop Zoetemelk probeerde de wens van het
Leidse wielervolk wel weer te vervullen, maar uiteinde
lijk moest Leiden 'genoegen' nemen met Bert Ooster
bosch. Het werd dus niet geel maar rood dat als eerste
over de finish kwam. Een kleine verkleuring, maar waar
het publiek ook best voor op de banken wilde staan.
Immers, de roodharige wereld
kampioen achtervolging, Oos
terbosch, had eerder met zijn
etappezege in de Tour de France
ook al de harten van de Neder
landse wielerliefhebbers gesto
len.
Ruim achtduizend mensen werk
ten gisteren hun warme maaltijd
zo snel mogelijk naar binnen om
het startschot van wethouder
Tesselaar om 18.30 uur niet te
hoeven missen. Na afloop kon de
organisator van de profronde van
Leiden, Joop Riethoven, de ba
lans opmaken: ongeveer tiendui
zend gulden hield hij netto over
voor het geestelijk gehandicapte
kind. „Een bedrag dat iets tegen
viel, maar dat kwam omdat er te
veel mazen waren om voor niks
de koers te volgen", vertelde hij.
„Aan de andere kant waren de
mensen niet verplicht te betalen.
Er werd per slot van rekening op
de openbare weg gereden".
Riethoven stond gisteren evenals
de renners weer volop in de aan
dacht. Als er een prijs beschik
baar zou zijn geweest voor de
meest gewaarschuwde man dan
had hij die zonder meer gewon
nen. In zijn enthousiasme stak de
Leidenaar eenmaal zonder te kij
ken de Breestraat over, terwijl
een politieagent op de motor op
dat moment net kwam aanrijden.
Speaker Wim van Duivenbode
kon Riethoven nog tijdig waar
schuwen.
Ook Zoetemelk houdt de ere-voor-
zitter van zijn wielervereniging in
de gaten. De gele truidrager ge
vraagd waarom hij steeds weer in
Leiden start, zegt hij: „Dat doe ik
voor Swift en vooral voor Joop
Riethoven. Als ik nee zou zeggen
dan ben ik bang dat-ie weer een
hersenbloeding krijgt".
Thuistriomf
i de Tour de France
deed in de Sleutelstad alle moge
lijke moeite om voor een thui
striomf te zorgen. Tot tweemaal
toe ontsnapte Zoetemelk met een
aantal volgers. Beide keren werd
hij evenwel teruggepakt door het
peloton. Omdat in Leiden geen
startgelden worden betaald,
werd hard gestreden om de pre
mies. Totaal kon de organisatie
toch nog zo'n slordige twaalfdui
zend gulden verdelen onder de
Eén van de deelnemers, die een
graantje uit de geldruif meepikte
was de 46-jarige („Op die leeftijd
rijden is nog nooit vertoond. Ik
ben werelds oudste profwielren
ner") Wout van den Berg. De Wa
teringenaar, die meestal op en
kele ronden wordt gereden, kwa
lificeerde zich bij de beste dertig.
„En dat betekent dat ik meer dan
die twee geeltjes, die iedereen
krijgt, vang".
„Je moet weten", vervolgt de zwar
te parel, zoals hij ook wel wordt
genoemd, „dat ik zondag voor
hetzelfde geld hardstikke dood
had kunnen zijn. Ik knalde tij
dens een semi-klassieker kei
hard tegen een vluchtheuvel. Ik
heb vandaag een kwartier nodig
gehad om me aan te kleden". Dat
was ook wel te zien, want aan zijn
zwarte overhemd zaten na afloop
slechts een paar knopen.
Ontknoping
De ontknoping van de 'omloop' om
het stadhuis van Leiden vond
ongeveer zeven ronden voor het
einde van de 90 kilometer lange
rit plaats. Aling, Gödde, Smit,
f 1 Kl l c-
Joop Zoetemelk (op de foto) deed alle mogelijke moeite Leiden de winnaar te bezorgen die het wilde. Alle
mogelijke moeite ten spijt, nam Bert Oosterbosch de hoofdprijs, beschikbaar gesteld door deze krant, mee naar
Oosterbosch en zijn ploeggenoot
Raas scheidden zich toen defini
tief af van het ongeveer 50 man
tellende rennersveld. Het vijftal
bouwde een voorsprong van 25
seconden op, waarna Ooster
bosch van Raas mocht demarre-
Over enkele dagen zal Oosterbosch
hem eventueel een 'tegendienst'
bewijzen als Raas in Sallanches
zijn regenboogtrui gaat verdedi
gen. „In elk geval stel ik me tij
dens de wereldkampioenschap
pen op de weg helemaal in de
dienst van de ploeg", beloofde
Oosterbosch. Raas zelf versloeg
in de spurt de strijdslustigste
renner. Theo Smit. De tweevou
dige winnaar van de profronde
van Leiden, Zoetemelk, werd
ditmaal één na laatste.
De beste tien: Oosterbosch, Raas,
Smit. Godde, R. van Linden, P.
van Katwijk, Been, Tak. Van
Dongen en Emmen.
HERMAN POOS
CE WERSTRJP
6 8F60WMEM
ZM WE ALLE
MAAL 60EP 611
-> DE LES
CM ÜN6ERE6ELD-
HEPEK) TE WOR-
KOMEW ZM ALLE
TAAIE TUBERS-
iUPPDRTER5 IN
EÉN VAK DNDEf?-
©EBRACWT
OKE SMGEPIE,
NOU MAAR UO-
PEN CAT APPIE
'T ÖÖK ICJ pP
OULJE DIRK oe
oooRpoaueR
aw piep/'
11I 6CED
NEE,MEE", PIE IÓECAAN
LUI WEBBEN STR'JK-,
ZÉLF UiTEióEH IJZER
VRJE WIL CAT ff HOU
HELE VAK Af- f AfóZVSfK
ÖEWUURD ZWXZVtff
