Regering Polen met
rug tegen de muur
Dernocratische conventie wordt ne
"Fel offensief
tegen Israël
Stakingen voor meer vlees
Premier Botha trekt
omstreden plan in
ZATERDAG 9 AUGUSTUS 1980
BUITENLAND
WENEN (GPD) - Hoeveel stakingen er de laatste twee
maanden in Polen zijn geweest, weet eigenlijk niemand
precies. In dissidentenkringen wordt gesproken over 80
of meer, uiteenlopend van openbaar transport tot fa
brieksarbeiders en van stakingen van dagen, uren of zelfs
enkele minuten. In bijna alle gevallen hebben de stakers
gewonnen en een loonsverhoging gekregen om in de pas
te blijven met de voor een groot deel door sterk gestegen
voedselprijzen veroorzaakte inflatie.
Volgens de laatste berichten zijn
20.000 arbeiders in een vrachtwa
genfabriek in de buurt van
Lublin in staking gegaan. Deze
fabrieksarbeiders hebben in juli
al vier dagen gestaakt, maar leg
den een paar dagen geleden op
nieuw het werk neer omdat de
bedrijfsleiding zich niet aan haar
woord had gehouden. Ze heeft nu
een loonsverhoging van 15 pro
cent toegezegd. Grotere algeme
ne ontevredenheid wordt gerap
porteerd vanuit directieniveau,
waar velen beginnen te voelen
dat hun kostbare privileges ge
leidelijk ongedaan worden ge
maakt.
In de van oudsher ontvlambare
stad Lodz zou volgens de laatste
berichten de staking van 10.000
textielarbeiders donderdag weer
afgelopen zijn, nadat de autoritei
ten hadden toegestemd in een
loonsverhoging. De staking in dit
industriële centrum, ongeveer
140 kilometer ten zuidwesten van
de hoofdstad, begon dinsdag.
Ook de vuilnisophaaldienst in en
kele delen van de Poolse hoofd
stad zou het werk hebben neer
gelegd. Ze eisen hogere lonen en
een vaste toelevering van vlees
waren aan de personeelswinkel
van de dienst. Door het warme
zomerweer in Warschau zag de
gemeente zich genoodzaakt vrij
willigers in de zetten om het rot
tende afval op te halen.
Tegen Russen
De Polen zijn boos op hun regering,
die gefaald heeft haar belofte ge
stand te doen, en op Poolse
bondgenoten, die als uitbuiters
worden gezien. De extra contin
genten vlees die Polen aan Rus
land heeft moeten leveren voor
de Olympische Spelen, vormt
één van de oorzaken voor de hui
dige explosie van burgerlijke on
gehoorzaamheid. Een trein met
een zending vlees voor de Sowjet-
Unie werd bij Lublin door arbei
ders tegengehouden. Demon
straties tegen de Sowjet-Unie
volgden.
De Poolse regering, die sinds het
partijcongres in februari wordt
geleid door de econoom Edward
Babiuch, staat met de rug tegen
de muur. Ze is zelfs niet in staat
de consument maar voor ec-n
fractie van de eisen tegemoet te
komen. Eén van die eisen is: vlees
voor een redelijke prijs. Een an
dere is: meubilair van behoorlij
ke kwaliteit en moderne huis
houdelijke artikelen als koelkas-
De Poolse industrie, v
gime in de jaren zestig veel te veel
geïnverteerd heeft en waarmee
de basis is gelegd voor de tegen
woordige misère, kan alles pro
duceren wat de consument ver
langt en doet dat ook.
verhogen.
De consument echter trekt er geen
voordeel van. Alle kwaliteitspro-
dukten en het betere vlees moe
ten worden geëxporteerd om de
schikbarende nationale schuld
die Polen in het westen heeft op-
gebouwd enigermate te verklei-
Bang
„We willen niet dat onze vrienden
zich over ons zorgen gaan ma
ken", is dezer dagen een veel ge
hoorde kreet in Warschau, met
name in officiële kringen. Vrij
vertaald betekent dat dat de Po
len bang zijn dat als de indus
triële strijd tot een massale bur
geropstand leidt, de Sowjet-Unie
een excuus zou kunnen vinden
om te interveniëren. Mocht dat
gebeuren, dan heeft niemand il
lusies over de gevolgen. De Po
len, die anders zijn dan de Tsje-
choslowaken en Hongaren, laten
niet over zich lopen. Zij hebben
hun „bondgenoten" nooit verge
ven dat zij tijdens de oorlog aan
de andere kant van de rivier ble
ven terwijl de nazi-troepen War
schau vrijwel met de grond gelijk
maakten.
Aan de andere kant is er voor de
Poolse regering wel enige ma-
noevreerruimte nu de Sowjet-
Unie tot over de oren verwikkeld
is in Afghanistan. Een herhaling
van de inval in Tsjechoslowakije
in 1968 zou de banden met het
Westen voor lange tijd onherstel
baar maken.
Maar er is geen pasklare oplossing
voor de Poolse ziekte en de rege
ring heeft dat openlijk gezegd. De
wortels van de bestaande eco
nomische crisis liggen in de
overinvestering in de industrie,
gevolgd door de oliecrisis en de
recessie in het begin van de jaren
zeventig. Daaraan toegevoegd
het gebrek aan motivering onder
de arbeiders, zodat de produkti-
viteit niet gegroeid is of zelfs ach
teruit is gegaan, de erbarmelijke
resultaten in de landbouw als ge
volg van vier jaar slechte oogsten,
wat uitloopt in hogere graanim-
porten en daarmee heb je de for
mule voor de economische
ramp.
Duimen draaien
De communistische landen prijzen
zich doorgaans over hun legen
darische volledige werkgelegen
heid, wat niet betekent, zoals de
man in de straat kan vertellen, dat
er genoeg werk is voor iedereen
die werkt. In fabrieken zitten
mannen en vrouwen weken lang
duimen te draaien omdat er geen
grondstoffen zijn of omdat een vi
tale machine is uitgevallen. Nie
mand maakt er zich zorgen over.
Ze krijgen toch hetzelfde loon.
De Polen willen vlees, waar ze geld
voor hebben gekregen. Voor een
maand of twee houdt het de op
standelingen misschien rustig,
maar als het doorgedrongen is
dat deze loonsverhoging niets be
tekent voor de oplossing van de
fundamentele problemen, steekt
de wrok weer de kop op. De Po
len hebben een groot gevoel om
over hun eigen problemen grap
pen te maken. „Watheeft duizend
poten en is strikt vegetarisch" is
de vraag. Antwoord: „De rij voor
een Poolse slagerswinkel". Maar
dat is nu geen grap meer.
Edward Gierek, zelf aan de macht
gekomen door een dreigende op
stand, zal zich stevig moeten
va'stklampen als hij en zijn regi
me heelhuids uit deze storm wil
len komen. Warschau wordt
overheerst door de brandende
vraag: trekt hij, als de opstande
lingen niet meer onder controle
kunnen worden gehouden, aan
de noodrem en ontstaat een vloed
van onderdrukking en bloedver
gieten?
Mosje Dayan:
TEHERAN - President Ba-
ni-Sadr van Iran in gesprek
met de Arabischebisschop
Capucci van Jeruzalem. Dat
gebeurde tijdens de opening
van de Palestijnse ambassade
in Teheran. Capucci bracht
vorige week een boodschap
van de paus over naar aja-
tollah Chomeini.
De ambassade is gevestigd in
het aebouw waar zich vroeger
de Israëlische ambassade be
vond. De opening maakte deel
uit van manifestaties die in
Iran werden gehouden ter
viering van de dag van Je
ruzalem" om te onderstrepen
dat Jeruzalem Arabisch is.
Het Israëlische parlement
nam onlangs een wet aan
waarin heel Jeruzalem tot
eeuwige hoofdstad van Israël
werd verklaard.
Geen Raad van zwarten
PRETORIA (Reuter) - De Zuid-
afriaanse premier Pieter Botha
heeft gisteren na overleg met
thuisland-leiders een omstreden
plan voor de instelling van een
vertegenwoordigende raad van
zwarten ingetrokken. In de voor
gestelde grondwetsherziening
zou in de plaats van de huidige
senaat een presidentiële raad
komen waarin de andere
niet-blanke bevolkingsgroepen
vertegenwoordigd zouden zijn,
en daarnaast een aparte raad voor
de zwarte bevolking.
Zwarte leiders hebben dit voorstel
afgewezen omdat de raad geen
bevoegdheden zou krijgen, en
omdat het nieuwe systeem vast
legging van de apartheid in
houdt.
Botha sprak met zes leiders van de
thuislanden, die volgens Preto
ria's plannen op den duur zelf
standige Afrikaanse staatjes
moeten worden. Chief Gatsha
Buthelezi, leider van de zoeloe's,
de grootste ethnische groep in
Zuid-Afrika, nam niet aan het be
raad deel.
Na afloop werd in een verklaring
meegedeeld dat 'besprekingen
gericht op het vinden van struc
turen en methoden voor passend
en doelmatig overleg' voortgezet
zullen worden.
Eerste-minister Pathudi van het
thuisland Lebowa sprak zijn te
vredenheid uit over de intrek
king van het plan. Hij meende dat
enige vooruitgang wordt ge
maakt 'naar begrip voor de aspi
raties van de zwarten'.
Donderdag sprak premier Botha
met een delegatie van de Zuid-
afrikaanse Raad van Kerken, die
zich krachtig verzet tegen de
apartheidspolitiek. Volgende
week heeft Botha een gesprek
met vertegenwoordigers van de
2.5 miljoen kleurlingen (mensen
van gemengd ras).
TEL AVIV (AFP/Reuter) - Israël en
het joodse volk worden gecon
fronteerd met "een internatio
naal offensief dat zou kunnen
uitlopen op de vernietiging van
ons land". Deze waarschuwing
heeft Israëls voormalige minister
van buitenlandse zaken Mosje
Dayan laten horen in een vraag
gesprek met het blad "Jeruzalem
Post".
"Ons land wordt misschien niet
bedreigd met vernietiging van
zijn voortbestaan als nationale
eenheid, maar zeker wel met ver
lies van zijn politieke, militaire en
economische onafhankelijk
heid", zo verklaarde Dayan. Hij
voegde eraan toe dat de Israëli
sche bevolking haar koelbloe
digheid en haar geloof in de natie
kan verliezen, wat zich zou kun
nen vertalen in "massale emigra
tie en een achteruitgang van de
economie". Volgens Dayan zal
het internationale offensief tegen
Israël worden voortgezet on
geacht de kleur van de Israëli
sche regering. Hij wees in dit ver
band op Europa "dat de PLO als
partner in de autonomie-onder-
handelingen accepteert, of
schoon deze organisatie niet op
houdt te verklaren dat zij Israël
wil wegvagen".
Ex-minister Dayan toonde zich
zeer bezorgd over "de wijze
waarop Egypte het normalisatie-
proces saboteert". Volgens
Dayan bestaat er geen verband
tussen de Egyptische politiek en
de beweerde verharding van het
standpunt van Israël. "Te oorde
len naar de anti-Israëlische hou
ding van Egypte in de VN krijgt
men het gevoel dat Egypte zich
weer aan het hoofd wil stellen van
de Arabische haatcampagne te
gen Israël.
mier heeft kunnen aannemen dat
de wet over Jeruzalem geen in
ternationale reactie teweeg zou
brengen", zo voegde hij eraan toe.
Volgens Dayan had in de wet, die
heel Jeruzalem tot ondeelbare
hoofdstad van Israël maakt, dui
delijk moeten staan dat de Tem
pelberg onder exclusief gezag
van de islamieten zou blijven.
Dayan pleitte ervoor Egypte en
Jordanië duidelijk te maken dat
over Jeruzalem zonder voor
waarden vooraf kan worden on
derhandeld.
Radjai vrijwel
zeker premier
van Iran
Ongelooflijk
De voormalige minister van bui
tenlandse zaken en generaal in de
zesdaagse oorlog spaarde overi
gens ook de regering van premier
Begin niet voor kritiek. Hij be
schuldigde de Israëlische rege
ring van het "ontlopen van haar
verantwoordelijkheid met name
in de stemming over Jeruzalem".
"De premier heeft gezegd dat de
knesseth de hoogste macht is,
maar hij schijnt te vergeten dat
het de regering is die moet rege
ren en leiding moet geven aan de
nationale politiek", aldus Dayan.
"Het is ongelooflijk dat de pre-
Jongen na acht maanden vrij
MILAAN (GPD) - De 15-jarige
Leonardo Rossi die op 15 decem
ber jl in Milaan werd ontvoerd, is
gisteren op de weg tussen Milaan
en Genua vrijgelaten. De ont
voerders die aanvankelijk een
losprijs van 12.5 min hadden
geeist, namen tenslotte genoegen
met ongeveer 1.25 min.
Leonardo is de zoon van een groot
handelaar in groenten en fruit in
de omgeving van Milaan. Nadat
de autoriteiten op 6 mei hadden
verhinderd dat zijn vader het los
geld betaalde, gaven zij enige
weken later toch hun toestem
ming voor de transactie.
TEHERAN (AFP) - Het Iraanse
parlement heeft besloten Mo
hammed Ali Radjai voor te dra
gen voor de post van eerste-mi
nister van de Islamitische re
publiek. Dit heeft de voorzitter
van het parlement, ajatollah
Hadsjemi Rafsandjani, verklaard
in Teheran.
Het Iraanse persbureau Pars deel
de eerder deze week mee dat pre
sident Bani-Sadr voor het pre
mierschap ook de voorkeur gaf
aan Radjai. De president be
noemt volgens de nieuwe Islami
tische grondwet van Iran de eer
ste-minister op voordracht van
het parlement.
In de regering-Bazargan, die aftrad
nadat militante Iraniërs de Ame
rikaanse ambassade hadden be
zet, was Radjai minister van on
derwijs. Radjai wordt door waar
nemers gekenschetst als iemand
die in het kamp van de funda
mentalisten tot de gematigden
behoort.
Men verwacht in Teheran dat de
benoeming van Radjai als pre
mier en de vorming van een rege
ring nu nog slechts een kwestie
van tijd is.
(Van onze correspondent Maarten Huijgen)
WASHINGTON - Bij de Democratische Conventie die
maandag van start gaat in Madison Square Garden in New
York, staat ongelooflijk veel op het spel. De gegevens: nog
nooit heeft een zittende president zo laag in populariteit
gescoord als Jimmy Carter hu. Volgens de laatste opinie
peilingen wil meer dan de helft van de Democraten de
conventie "opengooien," dat wil zeggen dat de kiesman
nen naar eigen eer en geweten mogen kiezen en niet meer
zijn gebonden aan een eerste voorkeur.
Meer dan ooit vragen politieke
analisten zich af of het Ameri
kaanse verkiezingssysteem niet
veranderd moet worden. In dè
conventie wordt het een heet
hangijzer en alles behalve een
academisch vraagstuk. Daar
hangt namelijk vanaf wie uitein
delijk als Democratische kandi
daat naar voren zal komen. Alle
kiesmannen zijn gebonden aan
de voorkeur waarvoor ze zijn ge-
Open conventie
Op het eerste gezicht lijkt dat heel
logisch. De kiezer streept de
kiesman aan die dezelfde Demo
cratische kandidaat wil hebben
als hij. Zijn uitverkorene moet in
dit geval dus of voor Carter of
voor Kennedy stemmen. Deze
regel is twee jaar geleden inge
voerd. Voor die tijd kon er nog
tijdens de conventie worden ge
sjoemeld, maar dankzij de krach
tige steun van de Kennedy-sup
porters werd deze regel in 1978
door het Nationale Comité van de
partij aangenomen. Nu de con
ventie deze regel moet goedkeu
ren, maken dezelfde Kennedy-
supporters de grootste bezwaren.
Tot grote woede van Carter, die
dubbel zoveel kiesmannen heeft
verzameld als Kennedy.
„Deze zogenaamde open conventie
is een frase, die door senator
Kennedy is gebruikt en werd
overgenomen door de pers. Het is
een volstrekt verkeerde bena
ming. Waar ze eigenlijk om vra
gen, is een konkelconventie om
de kiesmannen ertoe te brengen
hun getekende belofte of eed te
verbreken; dat ze naar de conven
tie zullen gaan overeenkomstig
de manier waarop de kiezer thuis
heeft gestemd", zegt Carter.
Voorstanders van de open conven
tie vinden echter datje in de op
vatting van Carter net zo goed
geen conventie kunt houden.
„Dan kun je ook computers ne
men in plaats van kiesmannen.
Waarover praatje nog", zegt een
vooraanstaand lid van het comité
voor een open conventie. Vol
gens Kennedy is de toestand,
sinds de voorverkiezingen, danig
veranderd. De kiezer die het
mandaat aan de kiesman heeft
gegeven, denkt nu heel anders
over de Democratische kandida
tuur.
Al heel lang heeft Kennedy op een
gelegenheid zitten wachten
waardoor het tij ten gunste van
hem zou keren. En Billygate - het
schandaal over Carters broer
Billy, die zich ontpopte als poli
tiek agent van het anti-Ameri
kaanse Libië - is zo'n gelegen
heid, volgens Kennedy. Boven
dien heeft Carter nooit campagne
gevoerd in de staten. Hij gebruik
te de crisis in Iran om goede sier
te maken. Ten tijde van rampen
schaart iedereen zich nu eenmaal
rond de president.
Carter oogstte dan ook groot succes
door in het Witte Huis opgesloten
te blijven zitten. Van enige dis
cussie over politieke strijdpun
ten, zoals Kennedy het wilde, was
geen sprake. Nu zit de president
op een dieptepunt en iedereen
keurt zijn beleid ten aanzien van
Iran af. Maar de voorstanders van
de open conventie stuiten nog
steeds op een sterke loyaliteit te
genover Carter. „Het is een ere
kwestie", zegt er een.
In het Congres is er een krachtige
dump-Carter beweging ontstaan,
maar de Carter-kiesmannen uit
de verschillende staten willen
hun man niet laten vallen. Door
middel van een goede verkie
zingsorganisatie heeft Carter nog
een flinke greep op zijn kiesman
nen en kan hij hun desertie voor
komen.
De affiches met Carter en Mondale erop, rollen van de persen. Een teken dat de Democratische Conventie voor de
deur staat.
Andere kandidaten
Door nu de conventie open te gooi
en en de kiesmannen niet meer
aan hun oorspronkelijke voor
keur te binden, krijgen de geves
tigde politici meer invloed op de
verkiezingen. Met een open con
ventie proberen de Congresleden
hun vroegere macht over de kan
didaatstelling weer terug te krij
gen. De voornaamste strijd zal bij
de Democraten derhalve over de
conventieregels gaan.
Senator Edward Kennedy doet
volgende week een laatste wan
hopige poging om aan bod te ko
men, maar zijn kansen staan er
slecht voor. Zijn kandidatuur is
zeer controversieel bij de Demo
cratische partij. Meiv vertrouwt
hem niet en bovendien zijn zijn
standpunten progressiever dan
de mode toelaat.
De open conventie-beweging praat
dan ook over andere kandidaten
dan Kennedy. Minister van bui
tenlandse zaken Muskie bijvoor
beeld of vice-president Mondale,
of senator Henry Jackson. Maar
Muskie en Mondale hebben al
min of meer bedankt voor de eer.
En Jackson zit vaak uiterst rechts
van het politieke spectrum.
Het is in het voordeel van Carter dat
zich nog geen partijmeerderheid
achter een andere kandidaat
heeft geschaard. Vandaar ook dat
veel Carter-supporters zich voor
een open conventie hebben uit
gesproken: nu de meeste kies
mannen bij gebrek aan beter toch
bij Carter zullen blijven, is een
vrijwillig gekozen Carter veel
overtuigender. Een gesloten
conventie, hoe gerechtvaardigd
ook, geeft de indruk dat Carters
kandidatuur aan de kiezers is op
gedrongen.
Waarom blijft „Teddy" Kennedy
dan toch doorgaan, ondanks zijn
magere kansen? Een van de re
denen is dat hij zegsman van de
progressieve fractie van de De-
mocratische partij is geworden.
Deze groep is steeds meer in de
knel geraakt nu de mode de ande
re kant uitgaat.
Weinig politici durven nog het eti
ket „liberal", Amerikaans voor
wat in Nederland progressief
heet, te dragen in Washington.
Kennedy daarentegen zwemt te
gen de stroom in en pleit onver
moeid voor meer hulp aan de ar
men en ouden van dagen. Ook wil
hij een uitgebreide gezondheids
verzekering. Daarom staat hij
bekend als een big spender, ie
mand die veel wil uitgeven. Dat
valt bij de conversatieve en neo-
conservatieven niet goed in de
smaak en kan zijn politieke kan
sen verkleinen.
In het Congres wordt ferme strijd
geleverd over een evenwicht tus
sen uitgaven en inkomsten van
de overheid. De Republikeinen
willen zelfs belastingverlaging.
Zuinigheid is troef. Als Kennedy
zijn standpunten voor de vuist
weg moet verdedigen, komt er
weinig uit. Maar zijn door advi
seurs geschreven toespraken la
ten aan duidelijkheid niets te
wensen over. Ook op het gebied
van de buitenlandse politiek wil
hij meer Amerikaanse zelfbeper
king. Hier spreekt dan de tradi
tionele „liberal" van de Ameri
kaanse oostkust; Carter daaren
tegen komt uit het conservatieve
Zuiden en daar denken de De
mocraten heel anders. Kennedy
kreeg er met zijn standpunten
tijdens de voorverkiezingen geen
poot aan de grond.
Deze verschillen tussen de Demo
craten zijn erg oud. Als Kennedy
in '80 verliest, hoopt hij meer
kans te maken voor 1985. Al haalt
hij het in scherpte van geest niet
bij zijn broers Jack of Robert.
Vragen of hij Carter wil steunen
als hij wint, ontwijkt hij. Vier jaar
Reagan geven hem meer kans
dan nog vier jaar Carter.
In elk geval hebben Carter's en
Kennedy's adviseurs een voorlo
pige wapenstilstand gesloten.
Minitieus hebben ze de agenda
voor de conventie uitgespit en
geprobeerd hun vuile was enigs
zins binnen te houden. Het ge
vecht over de regels is een dag
uitgesteld, zodat Kennedy- nog
kan lobbyen. Daarvoor in de
plaats heeft Kennedy andere toe
zeggingen gedaan, die het ver
loop van de conventie wat kalmer
zullen maken.
Anderson
Op de achtergrond lonkt de onaf
hankelijke presidentskandidaat
John Anderson, die een ver-
bondje met Kennedy heeft geslo
ten. Door Anderson scoort Carter
zo laag in opiniepeilingen; heel
wat Democratische kiezers lopen
naar hem over. Maar opiniepei
lingen wijzen uit dat Anderson
toch niet meer dan 20 procent van
de Amerikaanse stemgerechti-
gen achter zich krijgt.
Uit het voorbeeld van John Ander
son blijkt weer eens hoe belang
rijk een goede partij-organisatie
en een maximum aan publiciteit
is voor een presidentskandidaat.
Iets wat de onafhankelijke An
derson moest ontberen. Nu rest
Anderson niets dan wat zielig
achtergrondcommentaar op de
verrichtingen tijdens de conven
tie.
De televisie heeft ongekend veel
invloed op de verkiezingen. Als je
in het marginale staatje New
Hampshire wint, dan maak je
grote kans op een eindoverwin
ning. Omdat daar de eerste kie
zers naar de stembus gaan, be
steden de media veel aandacht
aan New Hampshire. De Ameri
kaan stemt graag op winnaars.
Ook legt het voorverkiezingssys-
tecm niet de nadruk op de poli
tieke capaciteiten van de kandi
daat, maar eerder op zijn vermo
gen vriendelijk te grijnzen en zo
goed over te komen bij het
publiek.
Het is geen wonder, zeggen de des
kundigen, dat zo'n systeem de
keuze laat tussen een tweede
rangs filmacteur en een pinda-
boer met een goed merk tandpas
ta.
De campagnevoerders concentre
ren zich op de regie van de media
en op de effectiviteit van de orga
nisatie. De kandidaat moet ge
loofwaardig overkomen. Reagan
doet dat bijvoorbeeld uitstekend.
Zijn schitterende optredens zijn
ook niet besmet door de teleur
stellingen van vier jaar presi
dentschap. De Amerikaanse kie
zer schakelt snel om. In tegen
stelling tot de Europeaan is hij
niet zo gebonden aan een partij-
ideologie. Tv-optredens en het
beeld van de winnaar in de publi
citeit spelen een grote rol.
Nog nooit heeft in de opiniepeilin
gen een president zo laag gestaan
als Carter thans, maar ook heeft
Amerika nog nooit zo aan haar
identiteit getwijfeld. Een hoge
inflatie, een lage koers van de
dollar en overal in de wereld pla
gerijen door moslims of andere
duistere krachten. Negatieve
groei is iets ongekends
Amerikaan, die steeds
economische grenzen probeert te
breken.
Het zal van maandag tot en met
vrijdag allemaal naar voren ko
men in de bijeenkomst van de
partij die al tientallen jaren de
meerderheid in het Congres
heeft. De Democratische partij is
moe, maar dat zal niet blijken uit
de zenuwachtige activiteit van de
komende conventie.
