lei Radio Tour de France, le spectacle du NOS Programma heeft ideale formule" "Tour belangrijk, niet de muziek Muziekman Herman van de Velden: ZATERDAG 19 JULI 1980 EXTRA PAGINA 13 Fred Racké: "Een verslaggever moet een doorgeefluik zijn" Koos Postema: "Radio Tour de Fran ce beantwoordt aan de horizontale pro grammering". Klaas Samplonius: "Een foute vermel ding levert je stapels brieven op" 1 HILVERSUM-Alsof er slechts tien paar oren naar Radio Tour de France luisteren. Zonder ook maar enig spoor van nervositeit bereidt Klaas Samplonius 'zijn' uur (15.00-16.00) voor. De feiten over de te verrijden etappe worden in de hersenen opge slagen. Waarmee alle noodza kelijke handelingen meteen verricht zijn, want verder houdt Samplonius zich met nauwelijks serieuze zaken bezig. Gesprekje hier, ge sprekje daar. Collega's Fred Racké en Koos Postema doen het niet veel anders. Geen nerveuze trekken, nauwelijks geïmponeerd door het feit dat dagelijks zo'n drie en een half miljoen luisteraars op Hilver sum 1 afstemmen. Bij elke tourflits houdt het drietal pas op de plaats. De gespuide in formatie vanuit Frankrijk wordt gretig geinhaleerd. Zowel Samplonius, Racké als Postema zijn compleet be vangen door het fenomeen Tour de France en hebben derhalve uitermate veel ple zier van het werk dat zij dage lijks moeten verzetten. "Als ik", verwoordt Koos Poste ma, "als ik achter die micro foon plaatsneem, voel ik die spanning. Heerlijk. Radio is überhaupt toch al fijn om te doen. Je zit er veel dichterbij. Joop Zoetemelk valt. Een paar seconden later zit Koo- men al in de uitzending, de mensen worden meteen geïn formeerd. De spanning is hier in de studio dan te snijden. Televisie is dan zo anders hè. Veel meer mensen erom heen, stropdasje om. 't Is daar zo log. Bij de radio gaat alles veel gemoedelijker". Kleur "Radio Tour de France beant woordt volledig aan de zoge naamde horizontale pro grammering", vervolgt Pos tema.- "Elke dag zelfde tijd, zelfde verslaggever, zelfde onderwerp. Ideaal. Zoiets geeft de zender 'kleur'. Zoals het nu gaat, is toch waarde loos. Als ik vanwege m'n werk een actualiteitenrubriek moet beluisteren, ben ik een aardig tijdje kwijt met het zoeken naar de juiste zender. De omroepen weten dat Ra dio Tour de France de juiste formule heeft. Ze tekenen echter hun eigen ondergang als het over de hele linie wordt doorgevoerd. Dan ligt het omroepbestel snel op z'n gat. Elk jaar moeten we weer rond de tafel zitten om zend tijd voor dit programma los te peuteren. Een hels karwei, want als er één "nee" zegt, is Radio Tour de France wèl van de baan". Fred Racké zou het dan met een hobby minder moeten stel len. Vorig jaar hield hij het bij de NOS voor gezien om als HILVERSUM - Naast de presentatie van Klaas Samplonius, Fred Racké en Koos Postema is re gelmatig het stemgeluid van Hans Hogendourn te beluisteren. Hogendoorn is bij de NOS aangetrok ken om louter promotie activiteiten. De hele dag milt hij met jingles, aan kondigen het het oplezen van de samenvattingen bij de sportprogramma's "Langs de lijn" en "Ra dio Tour de France". Evenals Samplonius is Hogendoorn bij Radio Noordzee begonnen. Wis selend als nieuwslezer en presentator van het pro gramma "Driemaster". Door Rob Onderwater hoofd voorlichter bij het na tionaal bureau voor toerisme in dienst te treden. Om het omroepersvak niet helemaal te verleren, bleef Racké als free-lance verslaggever be schikbaar. Naast Radio Tour de France, presenteert hij, evenals Klaas Samplonius en Koos Postema, het avondra dioprogramma "Met het oog op morgen". Racké heeft ver reweg de meeste ervaring met La Grande Bouclé. Veertien jaar was de Hagenaar voor ra dio en televisie actief in de wielerronde. "Ook ik", meldt Racké, "heb de Tour op de motor gevolgd. Soms een ge vaarlijk karwei maar wel spectaculair. Je zat midden in het gevecht. Je wordt dan als het ware opgeslokt door het gebeuren. Ik besef nu dat ik me destijds schuldig heb ge maakt aan overdrijving. Ik dacht toen dat niets belang rijker was dan de Tour de France. Een verslaggever moet echter een doorgeefluik zijn. Doodgewoon de situatie waarheidsgetrouw weerge ven. En niet allerlei randver schijnselen erbij halen, om het mooier te doen voorko- men.dan het lijkt. Inderdaad, Theo Koomen doet dat wel eens. Ik heb daar vaak met hem over gesproken. Hij legt nu eenmaal graag een ver- maakelement in zijn verslag geving". Klaas Samplonius is sedert '78 in vaste dienst bij de NOS. Heeft naast "Met het oog op morgen" een consumenten rubriek op Hilversum 2, fun geert geregeld als invaller bij Langs de lijn" omdat "Willem Ruis nogal eens op pad is", en zal met ingang van vandaag één van de drie Olympische journaals van zijn stemgeluid voorzien. Algemeen Dagblad, in con tact met de radio. De sport redactie van die krant ver zorgde een sportprogramma bij Radio Noordzee en Sam- pfonius was meteen geïmpo neerd verkocht door dat me dium. Verhuisde in '73, nog voorde de piraten het zwijgen werden opgelegd. naar AVRO's radiojounaai. "Radio is zo dynamisch, je kan a la minute belangrijke informa tie spuien. Wel juiste informa tie, want er zijn zo een paar fanaten die aan de bel trek ken. Zoals bij de Tour bij voorbeeld. Een foute vermel ding van de étappe of het al gemeen klassement levert je stapels brieven op. Ik bestu deer het draaiboek dan ook grondig, elke dag. Lees veel kranten om bij eventuele meteen up to date in te sprin gen. Je maakt je namelijk als presentator belachelijk als je verkeerde informatie door geeft". van de Velden zet z'n zoveelste grammofoonplaat startklaar, technicus Gijs (links) overlegt met regisseur Jaap Hofman. Ferry (meneer) de Groot De wondere wereld der techniek - even naar Theo, over maar naar Heinze, ben je daar Everten nu wat muziek - wordt in registratiekamer 7 van het NOS-gebouw ontspan nen bespeeld door producer/regis seur Jaap Hofman die met een klein schakelpaneeltje en een microfoon de tweeentwintig medewerkers aan het meest beluisterde radio programmavan dit vakantietijdvak ieder het zijne geeft. Je hoort er maar een paar, het zijn er meer. "Volledig de mist ingaan", leunt Hofman achterover, "is vrijwel uit gesloten. Er zijn natuurlijk wel eens wat probleempjes, zoals laatst nog het geval was tijdens de etappe naar Lille. Toen bleek de NAVO op de zelfde frequentie te zitten als wij waardoor het contact met de men sen in de karavaan af en toe weg viel. Erg lang duurt dat ongerief nooit. Hooguit twintig seconden". "Toch", vervolgt hij, "zou je je ove rigens gemakkelijk kunnen voor stellen dat het een keer echt in de soep draait, tenminste als je weet wat er allemaal voor komt kijken om een dergelijk programma te maken. Heel simplistisch gezien komt het hier op neer. Onze ver slaggevers staan in contact met George Tor, de producer in Frank rijk die ook met de Tour meerijdt. Zijn wagen staat weer in verbin ding met het door ons in samen- "Le spectacle" in beeld. Herman luistert mee. werking met RTL gehuurde vlieg tuig dat boven de route cirkelt. Van daaruit seint men door naar een vast punt dat is aangesloten op het kabelnet. Van de details snap ik zelf ook niet veel, het zit knap ingewik keld in elkaar. Maar het werkt". Geen paniek HoewelAlsof de duvel er mee speelt valt bij toverslag plotseling al het geluid weg, een hinderlijke ruis is al wat rest. "Dit", draait Hofman zich half weg van de mi crofoon, "is dus nog nooit voorge komen". Zonder een spoor van pa niek te tonen wendt hij zich vervol gens tot technicus Gijs die op zijn beurt de schouders ophaalt en on verstoorbaar aan wat knoppen van zijn mengtafel frunnikt. "Laat in elk geval de muziek draaien en blijf praten", geeft Hofman door aan presentator Klaas Samplonius die vanuit zijn geluiddichte hok met gefronste wenkbrauwen door het glas tuurt. "Je weet nooit of je toch niet in de lucht bent, ook al hoor je zelf niks", voegt hij er aan toe. Een minuutje is het euvel verholpen, vult plotseling het opgewonden ge schreeuw van de alsmaar doorra telende Theo Koomen weer de met apparatuur volgestouwde en van kabels doorsponnen ruimte. Een stekkertje los misschien? "Nee, we konden door een intern storinkje even ons eigen programma niet ontvangen". C'est tout Tor in Frankrijk en Hofman hier wisselen onderling wat informatie uit, Samplonius doet de wacht over aan Racké en het nieuws kondigt het tweede uur Radio Tour de France aan. Hofman, die zijn spo ren inmiddels heeft verdiend bij Langs de Lijn, gaat even op zijn stokpaardje zitten. "Het succes van Radio Tour de France Dat heeft vanzelfsprekend te maken met de populariteit van het wielrennen en natuurlijk met de belangrijke plaats die de Nederlandse vedetten daarbij innemen. Het is een aan trekkelijke sport. Zelf sla ik de Tour veel hoger aan dan bijvoorbeeld een EK-voetbal. De man in de straat blijkbaar ook. Die begint het gezeur over geld van die voetballers onderhand spuugzat te worden. In de Tour wordt gepresteerd, dat ziet hij ook. Verder is er dacht ik een verband tussen ons programma eri die nog steeds groeiende populari teit, zeker ook door de rol die een "Middle of the road", die benaming geeft Herman van de Velden aan de door hem speciaal voor Radio Tour de France uit gezochte muziek, de stille kracht van het morgen weer aflopende totaalprogram ma. Die muziek vormt weliswaar het hoofdbestanddeel van de middaguit zending, maar het zijn natuurlijk de ver "En daarom", benadrukt Van de Velden, "mag ik er met mijn platen niet uitsprin gen. Het accent moet op de Tour liggen, niet op de muziek. Geen hard-rock dus maar de licht-populaire sector. En elke dag een Tour-artiest die een paar keer wordt gedraaid. Nee, zou ik thuis niet opzetten. Maar ik moet rekening houden met een breed luisterpubliek. Veel ou dere mensen ook. Je zult het vreemd vinden, maar ik kriig veel reacties". Eentje ter plekke. De smartlap "De Glazen stad", valt blijkbaar buiten het vaste re pertoire, getuige de smalende opmer king van mede-producer Ferry (meneer) de Groot. "Zes weken nachtdienst bij de EO, Herman. Dit gaat te ver". De man die eveneens de muziek van Langs de Lijn verzorgt haalt verongelijkt de schouders op. "M'n oudere fans vinden dit mooi". Theo Koomen daarin speelt. Het is zeer aansprekelijk wat hy doet, de luisteraar krijgt het idee dat hij er zelf bij staat te kijken, zó beeldend weet hij het te brengen. Maar het belangrijkste is denk ik toch de formule". En Hofman doelt dan op de zoge naamde horizontale programme ring van Radio Tour de Fran ce: "Het meest ideale systeem om mee te werken", zoals hij zegt. "De luisteraar weet namelijk exact waar hij aan toe is met dit programma. Elke dag op dezelfde tijd beginnen, met dezelfde verslaggevers en pre sentatoren, met dezelfde soort mu ziek en met dezelfde rode draad, de Tour de France. Om het effect te verhogen gebruiken we op vaak vaste tijden nog die jingles die de herkenbaarheid ten goede komen. Dit alles is overigens beslist niet door ons uitgevonden. In het bui tenland wordt er erg veel volgens die methode gewerkt en vroeger deed Veronica dat ook al. Je bouwt, daar komt het op neer, een stukje zekerheid in voor de mensen. Ser vice voor de consument kan je het noemen. Ze hoeven niet te zoeken, ze weten precies waar ze aan toe zijn. Getuige de luisteraardichtheid blijkt de formule aan te slaan, aldus Hofman. Die, als gevraagd wordt waarom er dan niet meer van dat soort pro gramma's worden gemaakt, mee warig het hoofd schudt. "In princi pe zou het niet moeilijk zijn om dat te realiseren, technisch gezien dan. Maar zolang als in Nederland spra ke is van een systeem met zuilen zal het nooit van de grond komen. De omroepen willen het niet, die pra ten allemaal in hun eigen straatje, vinden zichzelf de beste program ma's maken. Daarom is het uitge sloten. Helaas, maar waar." Hofman gaat 1 lever niet dieper in op deze merkwaardige hersenspinsels der Gooische hoge heren die het ei genbelang zo hoog in het vaandel hebben staan; hij bepaalt zich maar gewoon tot 'le grand spectacle du NOS van dit moment. Voor uitblikken is er al evenmin bij, want de succesformule van Radio Tour de France ten spijt is het nog maar heel de vraag of via zijn knoppen Theo Koomen ook het volgend jaar gans de ether mag vullen. Hof man: Dat valt inderdaad nog te be zien, ja. Het is nu nog met aan de orde en in een jaar tijd kan er veel gebeuren. Misschien kan het straks om wat voor reden dan ook niet meer. Dat zou bijzonder jammer zijn, want het is leuk om te doen. C'est tout Het is ook leuk om naar te luisteren. HILVERSUM - Een aantal jaren geleden gold, in de relatief gezien nog korte geschiedenis van het medium radio, een directe uitzen ding als een vrij uitzonderlijk ge beuren. Waaraan ook, zeker in het prille begin, de nodige risico's ver bonden waren, want stopte om re den van meestal technische aard 'het woord' dan was het direct mis ook. De perfectionering van de techniek, gepaard aan de vraag naar steeds snellere actualisering van de berichtgeving, zorgde er evenwel voor dat 'live' zgnden van uit Hilversum - of waar ook ter we reld - zo'n beetje tot de normale gang van zaken behoort. Het gaat ook zelden meer fout. Of wat Radio Tour de France betreft het is net alsof La Grande Bouclé in de ach tertuin verreden wordt, zó helder en duidelijk komt vanuit Frankrijk de nationale spraakwaterval Theo Koomen over, zo gladjes en soepel wisselen aankondigingen, jingles en muziek zich af. 'Geluidloos', al weer drie weken lang. Elke dag op Hilversum I.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 13