Kuiper doet het
dit jaar anders
MINIMALE DEELNAME ITALIANEN
Belgische ploegen
blijven op
vinkentouw zitten
Als Hinault
wil winnen,
wint hij ook
Ik denk dat ik beter
tactisch kan rijden
WOENSDAG 25 JUNI 1980
PAGINA 21
77 KEER
RITWINST
FRANKFURT - Sinds 1936
hebben 33 verschillende Ne
derlanders bij elkaar 77 etap
pes in de Ronde van Frank
rijk gewonnen. Theo Middel
kamp was in 1938 de eerste,
Gerrie Knetemann vorig jaar
in Auxerre de laatste tot nu
toe. Joop Zoetemelk was met
acht etappetriomfen tot nu
toe de succesvolste Neder
lander.
In het klassement van de Ne
derlandse ritwinnaars delen
Gerrie Knetemann en Jan
Janssen de tweede plaats met
zeven zeges. Gerben Karstens
is vierde met zes overwinnin
gen, Jan Raas zegevierde
vijfmaal en is vijfde.
Op de ranglijst van alle
naars staat Joop Zoetemelk
op een gedeelde 32e plaats.
Dat klassement wordt nog
steeds aangevoerd door Eddy
Merckx met 34
gen.
Bernard Hinault, de Breton, die
dit jaar weer de voornaamste
tegenstander is van Zoete
melk, behaalde in twee ron
den van Frankrijk tien etap
pezeges en neemt de gedeelde
16e plaats in.
99
PUTTE - In de aanloop naar de Ronde van Frankrijk is één
naam tot nu toe vrijwel geheel buiten de publiciteit geble
ven. Met de armen over elkaar heeft Hennie Kuiper toege
zien hoe de aandacht voor de machtige Bernard Hinault
en Joop Zoetemelk al snel de belangstelling voor hem
overwoekerde. Voor de in Franse dienst rijdende Neder
lander niet zo heel erg ongunstig, want eindelijk hoeft hij
niet te vertrekken in het felle licht van de schijnwerpers.
De druk dat het publiek stunts van hem verwacht, ont
breekt dit jaar een beetje.
Toch beseft hij diep van binnen dat
die teruglopende interesse een
schaduwzijde heeft, en een ge
volg is van zijn tegenvallende op
treden in de Tour van 1979. Toe-
waagde Kuiper het om tevoren
aan te kondigen dat hij zou trach
ten Hinault genadeloos onderuit
te halen. Een missie die mislukte
en vanaf dat moment waren zijn
heldendaden op de vingers van
een hand te tellen. De 67ste Ron
de van Frankrijk is in de carrière
van Kuiper dan ook een belang
rijke schakel. „Ik zal", meent hij,
„hard moeten werken om mijn
blazoen op te poetsen
Een zware opgave, vooral omdat hij
in de Peugeot-ploeg van Maurice
de Muer de enige kopman zal zijn
door het afvallen van Michel Lau
rent, die zondag tijdens het Fran
se kampioenschap al na een klein
aantal kilometers de strijd moest
staken. „Hij heeft een darminfec
tie gekregen. Hij was juist een
van de mannen voor de ploegen
tijdrit en hij kon in bergetappes
uitstekend dienst doen als blik
semafleider". zegt Kuiper.
Een ander nadeel is dat hij het moet
stellen zonder José de Cauwer.
Die zou de tiende plaats in de
ploeg krijgen wanneer er iemand
zou uitvallen, maar de leiding
heeft toch gekozen voor Frédéri-
que Brun. Een aanduiding dat
kopman Kuiper toch aanzienlijk
minder te vertellen heeft dan
vanuit zijn positie verondersteld
zou mogen worden. „Ik ben
enorm teleurgesteld", zei hij.
„José betekent veel meer voor
mij dan alleen maar een knecht.
Ik heb vandaag nog telefonisch
contact met hem gehad. Ach,
Hennie, zei hij, zulke fouten wor
den dagelijks in elk bedrijf ge
maakt wanneer het gaat om het
verdelen van posities en func
ties".
Voorseizoen
Hoewel hij in het voorseizoen de
grootste prestaties moest overla-
DEN HAAG - Uitgeblust rolde Jan Raas in 1977
minuten na de kopgroep over de Finish van de
wielerklassieker Gent-Wevelgem. „Wie wint er?",
kon hij nog net uitbrengen. „Hinault", klonk het
korte antwoord. Raas wees op zijn voorhoofd. Die
naam maakte niets los in zijn brein, waarin alleen
de klank „Hino" bleef rondzingen. „Idioot", riep
hij verstoord, „er rijdt helemaal geen Guido
In hetzelfde jaar stortte Hinault tijdens een duize
lingwekkende afdaling in de Franse etappewed
strijd Dauphine Liberé in een ravijn. „Op dat
moment had het Franse tv-publiek het recht te
veronderstellen dat Hinault daar met een gebro
ken rug lag"; schrijft Tim Krabbé in zijn boekje
De Renner. „Toen klom hij er weer uit, hij kreeg
een andere fiets, hij won de etappe en hij won de
Dauphiné Libéré. Voorgoed een ster. Als renner
was Hinault het ravijn ingegaan, als vedette was
hij er weer uitgekomen en de behandeling had
niet langer geduurd dan vijftien seconden".
Twee gebeurtenissen uit het begin van d
van Bernard Hinault. Die onbekende van toen,
over wie destijds vrijwel alleen ploegleider Cy-
rille Guimard grootse toekomstplannen durfde te
ontvouwen, heeft zich ontwikkeld tot de nacht-
n het peloton. Als Hinault komt om te
int hij ook. De moeizaam uitgedokterde
strategische plannen kunnen op zo n moment als
waardeloze stukjes papier verfrommeld wor
den.
Tegen beter weten in en met de stille hoop dat ook
de eigenzinnige Breton geen onuitputtelijke
krachtbron kan zijn, werd bij de bekendmaking
van het etappeschema van de Ronde van Frank
rijk de vraag opgeworpen of het parcours al dan
niet op het lijf van Hinault was geschreven. Hal
verwege het wielerseizoen is al duidelijk dat het
een zinloze vraagstelling is geweest.
Hinault won onder erbarmelijke weersomstandig
heden na een solo van 90 kilometer en met een
voorsprong van bijna negen minuten de klassie
ker Luik-Bastenaken-Luik. Begin deze maand
sloot hij de Ronde van Italië winnend af en trad
daarmee in de voetsporen van Merckx, Anquetil
en Gimondi, die net als hij ook de drie grote ron
den (Spanje, Italië en Frankrijk) hebben gewon
nen. „En de Giro heeft me niet eens zo heel veel
kracht gekost", liet Hinault monter weten. Hij
doseerde zijn krachten en sloeg toe in etappes,
waarin juist niet op hem gerekend werd, omdat ze
niet tot zijn specialisaties behoorden.
Yooral na de Ronde van Italië weet de concurrentie,
dat er geen enkel parcours te verzinnen is dat hem
kwetsbaar maakt. Al zouden er vijf ploegentijd
ritten in de 3900 kilometer lange Tour de France
worden verreden, dan nog zou hij een manier be
denken om te triomferen. Het gemor over de kor
tere ploegentijdritten (66 kilometer minder dan
vorig jaar) binnen de Raleigh-ploeg van Peter
Post, dat via die ritten kopman Joop Zoetemelk in
een riantere uitgangspositie voor de eindzege
hoopte te manoeuvreren, is dan ook weinig te
recht.
Dit jaar telt alleen de werkelijke tijd van de win
nende ploeg en kan er slechts tijdwinst worden
geboekt via bonificaties. In de vorige aflevering
van de Tour boekte de Post-brigade in die ritten 2
minuten en 35 seconden winst op de formatie van
Hinault. Het zou niet genoeg zijn geweest om Zoe
temelk aan de winst te helpen. Hij eindigde in de
eindrangschikking 3,07 minuten achter Hinault.
Omdat ook de individuele tijdritten - specialiteit
van het huis-Hinault - in kilometers korter zijn
(127 nu, tegen 169 in 1979) is er wel sprake van een
redelijk evenwicht. Het is zeker geen uitgemaak
te zaak dat de Tour uitsluitend in de ritten tegen
het horloge zal worden beslist.
De organisatoren zelf rekenen erop dat in de 13e rit,
een helse etappe tussen Pau en Luchon over de
Pyreneeën-cols Oubisque, Tourmalet, Aspin en
Peyresourde, het klassement zal worden ge
maakt. Het peloton heeft er dan tien vlakke etap
pes, waarin het gevecht om de groene trui hoofd
zakelijk zal worden uitgevochten, drie individue
le en twee ploegentijdritten opzitten. Drie dagen
na de Pyreneeën duikt de karavaan de Alpen in,
met vier bergritten achter elkaar. Toch is het met
het spannende papierenschema in de hand niet de
vraag wie Hinault in zijn huidige vorm verslaat,
maar eerder wanneer de Franse machinerie zal
haperen.
BRUSSEL - Ze gaan beslist niet pessimistisch naar de
Tour de France, de Belgen, maar hebben toch niet de
illusie dat ze geweldenaar Hinault kunnen verslaan in 's
werelds grootste etappekoers.
„Zoetemelk zou nog wel te kloppen
zijn. maar Hinault niet zo luidt
in het algemeen de verwachting
in het Belgische kamp op de
„vooravond" van de proloog in
Frankfurt. Niettemin, ze hebben
een ex-Tour-winnaar (Lucien van
Impe) en twee vroegere triomfa
tors van de Giro d Italia (Michel
Poll entier en Johan de Muynck)
in de gelederen. Ze vormen ruim
een derde deel van het aantal
deelnemende ploegen en mogen,
terecht, nog altijd het standpunt
huldigen dat in de spoil met een
gedoodverfde favoriet altijd iets
kan gebeuren.
Met andere woorden: de Belgen zit
ten op het vinkentouw. Michel
Pollentier, Johan de Muynck,
Claude Criquielion, Lucien van
Impe, mogelijk Eddy Schepers,
heel misschien Gery Verlinden.
Ziedaar een aantal klassenients-
rijders in de verschillende Belgi
sche teams, waarvan et overigens
één is ide door Fred de Bruyne
geleide formatie van Daf Trucks)
die een sterk Nederlands tintje
draagt en die de ïevelatie van vo
rig jaar, Maastrichtenaar Jo Maas.
in de gelederen heeft.
„Vooi Maas is de situatie overigens
anders dan in 1979, toen hij als
professional nog geen naam
had aldus Fred de Bruyne. Na
zijn zevende plaats in de eind
stand van 1979 zal hij gegaran
deerd door de groten in de gaten
worden gehouden
Lucien van Impe staat aan het
hoofd van een ploeg (Marc-Car-
los), die een chef d equipe heeft
(Patrick Lefevere) waarvan de
leeftijd ongeveer 10 jaar jonger is
dan de winnaar van 1976. Jeugdig
enthousiasme en routine in vele
voorgaande krachtmetingen op
de Franse wegen, derhalve ver
enigd.
Een halfjaar geleden zag het er ove
rigens niet naar uit dat Lucien
van Impe nog één keer zou terug
keren in „La Grande Bouclé
waaraan hij zijn faam en vermo
gen dankt. Op het moment dat
andere kopmannen reeds lang
hun ploegmakkers kenden en in
grote lijnen het programma had
den uitgestippeld, zat de oud-
Tourwinnaar nog steeds zonder
sponsor. Na de seizoenstart ech
ter werd hij alsnog aangetrokken
door de in mankracht grootste
wieier'groepering van onze zui
derburen: Mare.
„Hij heeft, niet alleen door zijn late
komst naar ons, een erg rustige
aanloopperiode gekend aldus
Patrick Lefevere „Vanaf het be
gin was alles gericht op de Tour
de France. Hij wil nog éen keer
schitteren
Patrick Lefevere doseert zijn ver
wachtingen uitstekend. Hij is
geen man van grootspraak,
evenmin als zijn collega-ploeg
leider (bij IJsboerke), de aan zijn
eerste jaar in deze functie bezig
zijnde Walter Godefioot. dit is.
„Wij gaan naar de Tour met als
hoofddoel het winnen van enkele
DEN HAAG (GPD)-Dc zuigkracht
die de Ronde van Frankrijk heeft
op ploegleiders en renners is uit
sportief- en commercieel oog
punt door de jaren heen bijzon
der groot geweest. Nog altijd
heeft iedere profcoureur de am
bitie zich in die grootse kracht
meting te storten. Toch slaagt
ook de geslepen zakenman Felix
Levitan er niet in alle groten van
de wielersport voor zijn wedstrijd
te winnen. Omdat het nationaal
belang van de sponsors dat eist,
wordt het accent van de Italianen
steeds sterker op de Giro en van
de Spanjaarden op de Vuelta ge
legd. En mannetjesputters, die
twee grote ronden op volle kracht
kunnen rijden, zijn er maar wei
nig.
Daardoor is de deelname van Ita
liaanse en Spaanse formaties aan
de Ronde van Frankrijk dit jaar
minimaal. In het geval van
Spanje niet zo'n enorme ramp,
want die natie heeft momenteel
weinig in de melk te brokkelen.
Desalniettemin zou de deelname
van Faustino Ruperez, de 22-jari-
ge triomfator van de Ronde van
Spanje dit jaar. Lévitan plezier
hebben gedaan. Spanje werpt nu
alleen de equipe van Bernard
Thevenet (een Fransman) in de
strijd en van die ploeg kunnen
alleen incidentele succesjes wor
den verwacht van de sprinters
Klaus Peter Thaler (een West
duitser) en Noël de Jonckheere
(een Belg). Geen Spaanse furie
dus in de Tour.
Ernstiger is het gemis aan Italiaan
se vedetten. Guiseppe Saronni.
Giovanni Battaglin (vorig jaar
winnaar van het bergklassement
in de Ronde van Frankrijk). Sil-
vanoContini.Gibi Baronchellien
Francesco Moser zouden - hoe
wel ze in hun Ronde van Italië
vernederd zijn door Bernard Hi
nault, die een hele combine aan
stukken reed - mogelijk flink te
genspel aan de Breton hebben
kunnen bieden. Het zou voor Hi
nault zelfs een aardige mogelijk
heid zijn geweest om in het aller
sterkste deelnemersveld zijn
kunsten te vertonen.
Van de Italianen staat echter alleen
Francesco Moser op de voorlopi
ge deelnemerslijst, maar zelfs het
vertroK van die krachtpatser is
onzeker geworden.
Lucien van Impe
etappes. Een renner voor de top
van het klassement heb ik niet.
Daniel Willems blijft nog een
jaartje thuis. Theo de Rooy ook.
Ik gok vooral op Mare Demeyer.
Hij is beresterk
Daniel Willems is niet de enige van
de Belgische wielei prinsen die
(nog) weg blijft in het spectakel-
stuk van de heren Levitan en
Goddet. Ook Fons de Wolf ont
breekt. Zijn sponsor. Boule d Or,
voelt niets voor de ruim drie we
ken durende rondrit, ook al niet
omdat vedette Roger de Vlae-
minck met geen drie paarden
meer naar de Ronde te krijgen
In de breedte lijkt het vooral te
moeten komen van de Splendor-
ploeg, waarin de oude Albert de
Kimpe de scepter zwaait. Pollen-
tier, De Muynck en Criquielion
zijn de diie paradepaardjes van
de sluwe vos uit West-Vlaande
ren. die voorts in de lose haze
wind Kelly een potentiële kandi
daat vooi het winnen van één of
twee vlakke etappes heeft.
De grote vraag is momenteel ovet i-
gens niet of in de Splendoi -equi
pe misschien te veel eigenbelang
op het spel staat, maar wel of de
verstandhouding tussen Pollen-
tiei (niet gestart in de Dauphine
Li bei e. wegens ziekte en de
chef d equipe goed genoeg is
vooi een ophefmakend resultaat.
rent, ontkent hij met klem dat
zijn positie als kopman daardoor
is aangetast. „Ik blijf in de ploeg
de enige kopman voor de Ronde.
Een ander is er gewoonweg niet.
Ik heb dan wel niets gewonnen,
maar ik reed toch goed in Luik-
Bastenaken-Luik en de Waalse
Pijl. Verder is de basisconditie
constant geweest. Qua conditie
sta ik op hetzelfde peil als vorig
jaar voor de Tour. Alleen ben ik
geestelijk nu veel rustiger".
Het nerveuze, soms bijna panische
optreden van Kuiper (dat het
publiek in vervoering brengt,
maar hem zelf eerder in de ver
nieling helpt) zal er volgens hem
vanaf de start in Frankfurt niet
meer bij zijn. Rust wordt zijn
waarmerk. Dat heeft ook te ma
ken met de samenstelling van de
ploeg. Kuiper. „Vorig jaar zat
Thevenet er bij. Ik begrijp best
dat jongens met wie hij twee ron
den heeft gewonnen, hem niet
zomaar laten vallen. En ook een
renner als Esclassan, die in het
verleden voor de ploeg met ritze-
ges heel wat geld heeft verdiend,
kreeg bescherming Zulke „on
rustige" elementen zitten dit jaar
niet in de Tour-equipe van Peu
geot.
Dan is er nog de strijdbare instel
ling van Kuiper. „Vorig jaar zei ik
voor de Tour ik zal niet zo maar
geklopt worden. Nog altijd vind
ik dat Hinault ook maar een mens
is met twee benen. We moeten
ons niet zonder meer neerleggen
bij het feit dat hij de sterkste is.
Anders kunnen we hem wel mor
gen in Frankfurt beter gelijk de
gele trui geven, waarmee hij dan
naar Parijs kan rijden".
Dat neemt niet weg dat „Kuipertje"
onder de indruk is van de kracht
van de Breton. „Zijn sterkste
punt is dat hij enorm zelfverze
kerd is. Hij imponeert verschik-
kelijk. Hinault vertoont geen en
kele vorm van stress. Daardoor
verliest hij helemaal geen
kracht".
Risico
Daar komt nog bij dat Hinault door
alle Fransen op handen wordt
gedragen. Het risico dat ook de
ploegmaats van Kuiper - die na
de Ronde van Frankrijk in de
Franse criteriums maar al te
graag aan de bak willen komen -
het nationale idool zullen steu
nen is wezenlijk aanwezig. Voor
al ook omdat Hinault in het
voorjaar tijdens Parijs-Nice
Duclos-Lassalle een handje toe
stak bij het veroveren van de
eindzege. De beladen term
„combine' komt dan al snel om
de hoek kijken.
Kuiper: „Als de grote baas van
Peugeot dat merkt, gaan ze voor
het vuurpeloton. Trouwens, ik
val de jongens van Post toch ook
aan in de Tour, terwijl ik in crite
riums in Nederland er ook best
bij wil zijn. En wat heb je verder
aan een combine in een etappe als
die van Pau naar Luchon met al
die cols? Daar moet in de finale
ieder voor zich werken".
Over dat aanvallen van Kuiper is
wel wat te doen. In februari tij
dens het trainingskamp in Zuid-
Frankrijk liet hij nog weten: „Dit
jaar zegt Joop Zoetemelk dat hij
de Tour gaan winnen. Oké, maar
dan zal hij ook moeten attaque
ren. Laat "hem zijn gang maar
gaan. Ik doe het dit jaar anders".
Hoe anders, is dan vlak voor de
Tour de meest logische vraag.
Kuiper weer „Alsjeinderit Pau-
Luchon al op de Tourmalet be
gint met aan te vallen, kun je best
de boel uit elkaar rijden. Maar het
hele stel naar huis fietsen is net
iets anders. Ik denk dat je beter
taktisch kunt rijden en bijvoor
beeld pas op vijf kilometer van de
laatste col (de Peyresourde) moet
gaan. Dat zou best eens evenveel
tijdwinst kunnen opleveren. Het
teniet zodat ik stil zal blijven. Wel
iets langer wachten, maar als er
geknetterd moet worden, zal ik
zeker niet passief zijn
Driemaal zege
in de
proloog
FRANKFURT - Sinds vijftien
jaar is het gebruikelijk dat
de Ronde van Frankrijk be
gint met een proloog. Het
voorspel behelst een korte
individuele tijdrit om de
eerste gele truidrager aan te
wijzen.
Sinds enkele jaren tellen de
gemaakte tijden ook mee
voor de algemene rang
schikking. Sinds 1973 heb
ben de Nederlanders, Zoe
temelk (1973), Raas (1978) en
Knetemann (1979), drie keer
gewonnen. De 67e Ronde van
Frankrijk begint morgen
met een individuele tijdrit
over acht kilometer in de
straten van Frankfurt.
