Vlaggetjesdag lijkt voltooid verleden tijd Blik in de weekbladen Gevolgen van haringvangstverbod voor zeevisserij ELSEVIERS DONDERDAG 5 JUNI 1980 PAGINA 13 IJMUIDEN - Het havenkwartier van IJmui- den zal zaterdag 7 juni geheel in het teken staan van de Dag van de Nederlandse Zee visserij. Sluitstuk en hoogtepunt van een gevarieerd programma, dat naar verwacht tenminste 10.000 bezoekers naar de groot ste Nederlandse vissershaven zal trekken, is een vlootshow. Gepavoiseerde kotters zullen in kiellinie de haven uitvaren. Maar in plaats van voorbij de einder uit het zicht te verdwijnen zullen zij het Forteiland in de havenmonding ronden en terugkeren naar hun ligplaatsen voor de wal. Op geen ande re wijze had men symbolischer tot uit drukking kunnen brengen hoe het met on ze traditionele Vlaggetjesdag is ge steld. plastic emmertjes. Hollandse Vlaggetjesdag bestaat niet meer. De dag waarop de Ne derlandse haringvloot rijk gepavoiseerd en nagewuifd door het thuisvolk de havens uitvoer om het Hollands zee banket - de enige echte on vervalste rond de Doggers- bank verschalkte Hollandse Nieuwe - te gaan halen, lijkt voltooid verleden tijd. Op het moment dat die traditie dit jaar aanvankelijk nog op een enigszins geimproviseerde manier een kans van slagen leek te maken, is bekend ge worden dat de Noordzee voor de vangst van haring voor de Nederlandse vissers opnieuw verboden viswater blijft. Denen Nog in het begin van dit jaar zag het er naar uit dat de EG-mi- nisters zouden instemmen met een vangstquotum voor de Noordzee van 20.000 ton haring. Aan Nederland zou daarvan 2500 ton worden toe bedeeld. De Nederlandse re ders krabden zich eens achter de oren. Zij begrepen dat als een dergelijke vergunning zou worden verleend er een beroep zou worden gedaan op hun „begrip voor de omstan digheden". Immers als het beschikbare vlootmaterieel op volle capaciteit zou wor den ingezet, zou het aan de Nederlandse vissers in het vooruitzicht gestelde quotum in de kortste keren uit het wa ter zijn getild. De vraag rees of dat wel een rendabele zaak kon worden genoemd. Daarbij kwam op nieuw een stuk ongenoegen boven over de bevoorrechte positie van de Denen. In Ska- gerrak en Kattegat werd in de jaren dat de Nederlandse ha ringvisserij „aan de ketting was gelegd" door de Deense collega's jaarlijks ongestraft 60 tot 80.000 ton haring weg- gevist. Haring, voor het me rendeel bedoeld voor ver werking in de vismeelindus- trie. Na het in 1977 voor de Neder landse vissers in werking ge treden vangstverbod is het mes voor de Denen aan twee kanten gaan snijden. De Ne derlandse reder-handelaar zocht - in een streven zijn af nemers van consumptieha ring te blijven bedienen - een oplossing voor het wegvallen van de vangstgronden in de Noordzee. Die oplossing werd onder meer gevonden., op de Deense markt! Makreel Zag het er aanvankelijk naar uit dat met het wegvallen van de Nederlandse haringvisserij de hele visserij als bedrijfstak met ondergang werd be dreigd, de praktijk leerde an ders. Natuurlijk werd de Ne derlandse vissersvloot als ge volg van saneringsmaatrege len sterk gedecimeerd. Het gat in de haringmarkt werd voorlopig gedicht met het Deense produkt. De Nederlanders vonden voor de praktische uitvoering van het visserijbedrijf een alles zins redelijke vervanging in de vangst van makreel. Een visje waar tot op heden een vangstbeperking voor geldt die de vissers nauwelijks be perkt in hun activiteiten, dat zich bovendien voor diverse •consumptiedoeleinden ui termate geschikt toont en waarvoor in binnen- en bui tenland een uitstekende af zetmarkt blijkt te be staan. En natuurlijk is het waar dat de opbrengst van de makreel vaak beduidend lager ligt dan die van de haring, maar dat wordt ruimschoots gecom penseerd door de grotere hoeveelheden die van de eerstgenoemde soort worden verhandeld. Bovendien heeft de Nederlandse reder - ge wend te rekenen - mogen er varen dat er met de makreel vangst bedrijfstechnische voordelen te behalen zijn die de haringvangst niet kent. Bij de vangst op haring dient vrijwel voortdurend gebruik te worden gemaakt van de hoofdmotor van het schip. Dat betekent al naar gelang de capaciteit een energiever bruik van 10 tot 15 ton olie per etmaal oftewel een slordige 10.000 gulden aan stookkos ten. Een etmaal makreel vangst vraagt van de hoofd motor van het schip een inzet van drie a vier uur. De reste rende tijd wordt bij het in vriezen van de vangst gebruik gemaakt van hulpmotoren die minder kostbaar in ge bruik zijn. De verwerking van de makreel aan boord is een aanmerkelijk minder ar beidsintensief karwei dan het kaken en in zout verpakken van de maaljesharing. De haring wordt binnengehaald, maar niet door Nederlandse tisch en financieel haaibaai Op welke manier wordt de kwaliteit van datprodukt voor de fijnproever zo min mogelijk geschaad als op een andere dan de traditionele manier toch „Hollandse Nieuwe" wordt aange voerd? Een aantal Nederlandse reders heeft op deze vragen een ant woord gevonden. Daarbij worden door de een wat meer s gedaan dan de an- A1 deze factoren bij elkaar zul len er niet vreemd aan zijn dat de heren reders enerzijds niet demonstratief enthousiast staan te juichen bij het ha ringvangstverbod op de Noordzee, maar anderzijds ook niet verontwaardigd pro testeren bij de Nederlandse bewindsman van landbouw en visserij, Braks. Kwaliteit consument het oer-Hollandse produkt, dat tot voor 1977 als Hollandse Nieuwe omgeven was met zijn eigen romantiek, niet helemaal is vergeten. Er is nog steeds een duidelijke vraag naar de zogenoemde „groene haringWat is prak- der. De methode die de benadering van het Hollandse kwaliteits- produkt het best lijkt te ga randeren is zeker niet de goedkoopste. Met voor de ha ringvangst uitgeruste sche pen wordt naar Denemarken gekoerst. Door Deense vis sers gevangen haring wordt opgekocht en aan boord van de Nederlandse schepen ge kaakt en gezouten. Een et maal blijft het Deens-Hol landse co-produkt aan boord van het vissersvaartuig om daarna over de weg te worden overgebracht naar Neder land. Daar aangekomen wordt het zeebanket overge- pakt in de voor de detailhan- delsdoeleinden bestemde Vanaf 16 juni, de datum waarop de Deense vissers de jacht op de haring in Skagerrak en Kattegat mogen inzetten, tot eind juli zullen op deze alter natieve wijze bereide zouten haringen de Nederlandse consument te koop worden aangeboden. Een andere manier om het Deense visserijprodukt het etiket van Hollandse Nieuwe op te plakken, doet aanmer kelijk meer afbreuk aan de smaak. Dat betreft de door de Denen gevangen haringen die direct na de aanvoer in Deen se havens worden ingevroren, naar Nederland worden ge transporteerd en pas daar. na te zijn ontdooid, de bewer king ondergaan die, mits toe gepast in het „verse" stadium, zo sterk bepalend is voor de verfqnde smaak. De oorzaak daarvan moet worden ge zocht in het feit dat het bloed van ongekaakte ingevroren haring de gelegenheid krijgt in het vlees te trekken. Daar van is geen sprake bij de ha ring die in verse toestand on der het kaakmes doorgaat en mede daardoor zo duidelijk herkenbaar is aan het smake lijke en kwalitatief hoog waardige malse blanke vlees. Klappen Een andere „smaakmaker* waar vroeger eveneens grote waar de aan werd toegekend is de van eikenhout vervaardigde ton - het kantje - waarin de haring na de vangst aan boord werd ingezouten volgens het traditionele recept van 100 kilogram zout op 20 kantjes van elk 1000 haringen. Dat ei kenhouten vaatje heeft plaats moeten maken voor het duur zamere, meer bedryfszekere en goedkopere plastic exem plaar. De vatenmaker, ofte wel de kuiper, is gerangschikt onder de „oude ambachten" Tijdens de Dag van de Ne derlandse Zeevisserij te IJ- muiden zal men een dergelijk ambachtsman zijn handwerk nog kunnen zieji verrich ten. En natuurlijk dient zich de vraag aan of die Dag van de Nederlandse Zeevisserij niet moet worden gezien als een wat magere vervanging van de al bijna historisch gewor den Vlaggetjesdag. Niets lijkt minder waar. Want het mag dan juist zijn dat de Neder landse haringvisserij harde klappen te incasseren heeft gekregen, de bedrijfstak waar deze gespecialiseerde visserij deel van uitmaakt heeft die klappen op een bewonde renswaardige manier opge vangen. Die bedrijfstak is de Nederlandse zeevisserij. Tegen de achtergrond van voor Nederland verstrekkende EG-bepalingen en zichzelf en elkaar bestrijdende politici en biologen, die het maar niet eens kunnen worden over de hoeveelheid vis die zich ver plaatst onder de zeespiegel en de wijze waarop die dient te worden beschermd, hebben Nederlandse reders en vissers hun ondernemingslust en vakmanschap ingezet voor het behoud van een voor Ne derland zo belangrijke be drijfstak. Onder de kop 'De FNV zou eigen lijk best een standpunt willen hebben' zet VN de moeilijke posi tie uiteen waarin de grootste vakbondscentrale in deze tijd van economische recessie is beland. Moet voorrang wórden gegeven aan de strijd tegen de werkloos heid, aan handhaving van de koopkracht (tot modaal?), aan handhaving van collectieve uit gaven en sociale uitkeringen of moet op alle drie de paarden te gelijk worden gewed? Voedings bond-voorzitter Cees Schelling geeft het eerlijk toe: "De FNV heeft op het ogenblik geen vas tomlijnd plan waarmee je voor de dag kunt komen". En houd van de we zegt hij laconiek: niet meer zitten". Frits Bom, de ombudsman van de VARA, krijgt heel wat onaange naams over zich heen gestort in een artikel van de hand van Rob Sijmons. Bom, die met ingang van augustus een eigen show voor mensen in nood krijgt, wor den onder meer vooroordelen, slechte smaak en misplaatste grappen toegeschreven. Gezien de nijdasserige toon van het ver haal zou je bqna gaan denken dat Rob Sijmons zelf een keer het slachtoffer van één van die grap pen is geweest. VN rakelt de al weer bijna vergeten plannen van Hennie ten Brink voor een katholiek weekblad op. De Nederlandse bisschoppen schijnen niet te zitten wachten op het blad van Ten Brink, zelfs niet de toch zeer conservatief ge kleurde heerschappen Simonis en Gijsen. Wim Wennekes schrijft: "Simonis heeft meer het voorbeeld voor ogen van zijn collega in Roermond, die iedere veertien dagen te voorschijn komt met een bisdom-magazine in kleurendruk, waarin monseig neur Gijsen en de paus overal ter wereld worden gevolgd. Het ma gazine wordt gefinancierd uit één van de speciale potjes van Gijsen waaraan wordt bijgedragen door behoudende katholieken uit heel Nederland". Een portret van wielrenner Joop Zoetemelk doet hem kennen als een zeer aardige jongen met een eeuwige glimlach, iets wat we na tuurlijk allang wisten. Iemand heeft hem ooit één keer kwaad gezien, toen hij zijn tas met auto sleutels kwijt was. "Potverdorie jongens, mijn tas is weg. Dat ding kan toch niet weg zijn", sprak Joop. VN doet deze week veel België in zijn kolommen. Ter gelegenheid van het honderdvijftig jarig be staan schrijven enkele Belgische journalisten en auteurs bijna het hele bijvoegsel vol [hervormd nederland Professor Priemus, bouwkundige en econoom die volkshuisvesting doceert aan de TH in Delft, laat in HN zijn licht schijnen over de woningproblemen. "Je moet de financiering en grondvoorzie ning als overheid in handen krij gen, wil je een zekere verant woordelijkheid voor het bouw beleid gaan nemen. Doe je dat over de brug als men gaat ker men, dan voer je een ineffectief maar bovendien erg duur beleid. Want je moet v/el betalen als het fout gaat, maar in de jaren dat het prima gaat, als de prijzen van on roerend goed stijgen, deelt de overheid niet mee in de vreugde. Deze politieke bereidheid is er echter bij dit kabinet niet en daarom gebeurt het niet", stelt hij. In Nederland maar ook daarbuiten is men druk op zoek naar een goede therapie tegen de zoge naamde sektegekte. Deze 'gekte die vooral schrijnend naar voren kwam tijdens de massale zelf moord onder leiding van de Ame rikaan Jones in Guyana, maakt een terugkeer in de 'normale maatschappij' voor veel jongeren uiterst moeilijk. De therapie in Amerika is nogal doortastend. Daar worden momenteel sekte leden, al of niet met stilzwijgende goedkeuring van autoriteiten en politie, gekidnapt, naar een on toegankelijk huis gebracht en daar onmiddellijk aan een fors deprogrammeringsprogramma onderworpen. Veel aandacht besteedt HN weer aan de kernwapens. Ella Keu- chenius, organisatrice van de za terdag in Soesterberg te houden manifestatie van het Inter Ker kelijk Vredesberaad, intiodu- ceert een nieuwe leus: "Er is geen weg naar de vrede, vrede is de weg". Voorts een verhaal over de demonstratie enkele dagen gele- MAGAZINE Evenals Hervormd Nederland be steedt EM zijn omslagartikel aan de woningperikelen in ons land. Ook ditmaal komt professor Priemus met zijn idee van een overheveling van het particulier woningbezit naar de overheid aan het woord. Staatssecretaris Brokx filosofeert over de moge lijkheid van een matiging van de stichtingskosten in de woning wetsector. Hij denkt aan een minder enthousiaste architec tuur. "We hebben in het verleden wel projecten gehad waarin je op een totaal van honderd woningen 25 variaties tegenkwam. Wel, dat is voorbij. Minder neo-truttig- heid, toeters en bellen of hoe je dat maar noemen wilt. Niet dat we terug moeten naar de uitge klede woning, maar het techni sche niveau van de huidige wo ningwetwoning is goed, dat hoeft niet beter Bij ex-psychiatriepatiënten be staat onbehagen over het opslaan van intieme gegevens in een computer van het ministerie van volksgezondheid. De gegevens, afkomstig uit psychiatrische in richtingen, verpleeghuizen en zwakzinnigeninrichtingen, zou den nodig zijn voor beleidsvor ming en wetenschappelijk on derzoek. Een ex-patiënt zegt "Ik vind het helemaal geen prettig idee dat anderen die ik niet ken toegang hebben tot heel per soonlijke, intieme dingen uit mijn leven die ik ooit in vertrou wen - en onwetend dat het door gegeven zou worden - heb ver teld". Migraine werd vroeger als een vrouwenkwaaltje gezien maar mannen lijden er ook aan. Zo langzamerhand is het een volks ziekte aan het worden. Al eén miljoen Nederlanders lijden er aan. De oorzaken voor migraine zijn velerlei en kunnen variëren van 'stress' tot afwijkingen aan kaken en gebit. Dat maakt het vinden van een goede behande lingsmethode er niet gemakke lijker op. EM besteedt verder aandacht aan het proces-Menten, aan de 'Jood se terreur op de Westoever' en aan uitspraken van PvdA-kop- stukken over mogelijke samen- rking met het CDA. Planken, tien jaar lang vt i-me- loemd presentator van het NOS- programma 'Den Haag Vandaag heeft een boek geschreven over die periode. Het is een tamelijk bittere teiugblik geworden. Planken: Het is ongelooflijk moeilijk om iets van de grond te krijgen. Ik miste in Hilversum de neiging om ergens je nek voor uit te steken, om je nou eens ergens echt druk over te maken. Als je klachten inventariseert vanuit de programmamaker dan stel ik vast dat de NOS als organisatie niet functioneert. Dat ze slechte pro gramma's maakt en dat ze dege nen die pogen dat te verbeteren niet tegemoet komt op enigerlei wijze". Zeer onderhoudend is het inter view in HP met Martine Bijl en haar levensgezel Henk van der Molen. Van der Molen, 59 jaar en al 15 jaar haar mentor en muzi kale begeleider, over Martine: "Ik heb haar verteld hoe het vak in elkaar zit Ik heb verteld over de shit die eromheen hangt in deze commerciële wereld. Ik heb ge zegd: als je maar langdurig een scheet laat enje omlijst die sdheet muzikaal met marsmuziek, dan fluit iedereen de volgende dag dat liedje van die scheet. Een volk is te manipuleren". En Martine over zichzelf: "Ik ben minder zachtaardig dan de mensen den ken". Het onlangs gehouden VVD-con- gres wordt nader beschouwd. De verslaggevers komen tot de conclusie dat Wiegel een duide lijke overwinning heeft behaald op Geertsema die bekent dat de zuiverheid van het liberalisme hem meer ter harte gaat dan het zeteltal in de Kamer. Wiegel daarentegen zegt ronduit "Ik ben niet gebouwd voor het aan voeren van een liberale Gideons bende Het congres koos de kant van Wiegel. De Tijd maakt gewag van de op merkelijke ontwikkelingen in de CPN. De communisten lijken zich los te maken uit hun isole ment. Partij-coryfeeën laten zich links en rechts interviewen, er wordt gesproken over een links volksfront en zelfs D 66 wordt niet meer schamper afgewezen. Dit komende weekeinde gaan de communisten congresseren en zal blijken hoe sterk de vernieu wingsdrang is. Kamerlid en par tijbestuurder Joop Wolff doet ook nog een duit in het zakje met de uitlating: "Als u mij vroeger gevraagd zou hebben of ik atheïst was dan zou ik waarschijnlijk ja gezegd hebben. Als u het me nu vraagt zeg ik nee". Een reportage over de kerk-illega- len geeft een aangrijpend beeld van de noodsituatie waarin deze mensen verkeren (hoe afgeklo ven dit onderwerp ook lykt). Een dominee vertelt aan één van de verslaggevers: "Zojuist nog, een paar van die jongens in een auto, de illegaliteit in, zwerven tot ook zij eens worden opgepakt. Weken hebben we ervaringen met die mensen uitgewisseld. We hebben geprobeerd hen op krachten te la ten komen, hen voor te bereiden op een grimmige toekomst. Hun vertellen: jouw toekomst is geen toekomst. Nu gaan ze dus weg, je omhelst hen en wat je dan voelt weet je niet meer. Wat grappen, een paar cynische opmerkingen want je bent nog niet aan tranen toe". Verder in De 'lijd een Boeken-Ex- tra waarbij de Franse 'doen den ker' Cioran aan het woord komt. En van zun uitlatingen wordt een mens ook al niet vrolijker. BERT PAAUW

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 13