Vrijwel alle Rijnsburgers zijn familie van elkaar. Door Hans Veldhuizen iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Jan van Egmond <36) nit Zoeterwoude: "Genealogie is fascinerende hobby Jan van Egmond uit Zoe terwoude is amateur-ge nealoog. Zijn hobby is de "leer der geslachten", een hobby die hem zo fasci neert, dat hi j er vrijwel al zijn vrije tijd aan Opof fert. Sinds begin vorig jaar houdt hij zich bezig met de geschiedenis van de 16e-eeuwse Rijns- burgse familie Van Sijp. De 36-jarige Van Egmond doet dat samen met een andere amateur-genea loog, J.B. Glasbergen uit Nuenen, een specialist in Rijnsburgse geslachten. Het eerste deel van het zeer diepgravende onder zoek zit erop. Dat is voor het grootste deel gedaan door Glasbergen en be slaat de periode 1550 tot 1812. Van Egmond neemt de periode 1812 tot ("pakweg", zegt hij) 1 ja nuari 1980 voor zijn reke ning. Het is de bedoeling dat de resultaten van dat onderzoek straks ge publiceerd worden in een boek. De Zoeterwoudenaar is gevorderd tot de tiende generatie na stamvader Wouter Warboutsz van Sijp. Ver genoeg om te kunnen vaststellen dat de meesten van de thans le vende "echte" Rijnsbur gers afstammelingen van Wouter van Sijp zijn. Hoewel het volgens Van Egmond nog wel een jaar of drie zal duren voordat het boek verschijnt, heeft hij al voldoende gegevens verzameld om zijn uit spraak te kunnen staven. Foto's Hoe het boek eruit zal gaan zien weet Van Egmond nog niet. "Het gaat om een enorme hoeveelheid gegevens. Er zijn twee mogelijkheden: óf één dik boek met alleen genealo gische gegevens, óf meer dere delen verlucht met foto's, prenten en copieén van archiefmateriaal, zo als bijvoorbeeld notariè- le akten". Van Egmond maakt graag j{g van de gelegenheid ge- bruik om de echte Rijns- burgse families te ver- zoeken foto's en dergelij- ke voor zijn boek be- schikbaar te stellen. Vooral naar (oude) fami- liefoto's gaat zijn belang- m stelling uit. "We makener copieén van. Daarna krijgt men die foto's wel gg weer terug, hoor", zegt hij. De foto's kunnen worden =m gestuurd aan de secreta- ris van het genootschap m "Oud Rijnsburg", de heer M. Vink. Tulpenstraat 41, 2231 GV Rijnsburg. RIJNSBURG - In de te lefoongids is onder Rijnsburg geen enkele "Van Sijp" meer te vin den. Op de Rijnsburgse gemeentesecretarie blijkt in de burgerlijke stand ook geen Van Sijp meer voor te ko men. Toch zijn ver moedelijk alle leden van "echte" Rijnsburg se families afstamme lingen van de redelijk welgestelde landbou wer Wouter Warboutsz van Sijp en zijn echtge note Geertje Wouters dochter. De 16e eeuwse Wouter Warboutsz is dus vrijwel zeker-de "stamvader" van een aanzienlijk aantal thans levende Rijnsburgers. Amateur-genealoog Jan van Egmond uit Zoeterwoude, is bezig met wat hij noemt "een gigantisch karwei": het ver zamelen van alle gegevens over de afstammelingen van het echtpaar Van Sijp. "Om dat alle genealogische gege vens in zowel de mannelijke als de vrouwelijke lijn moeten worden nagetrokken, breidt het aantal personen waai om het gaat zich steeds meer uit. He£ gaat nu al om honderden echtparen die allemaal weer gezinnen vormden, kinderen kregen die op hun beurt ge zinnen vormden enzovoort, enzovoort". Van Egmond is lid van het ge nootschap "Oud Rijnsburg", een vereniging die zich bezig houdt met, zoals in de statu ten staat: het bevorderen van de belangstelling voor en het bestuderen van de geschie denis van Rijnsburg en alles wat daarmee in de ruimste zin verband houdt. Binnen die vereniging vormt hij ("zo'n beetje in m'n eentje") de werkgroep genealogie, die zich toelegt op het bestuderen van Rijnsburgse geslachten. Vrijwel al zijn vrije tijd besteedt de Zoeterwoudenaar aan het snuffelen in stoffige archie ven en oude kerkregisters, hele zaterdagen brengt hij door in het Rijksarchief te Den Haag en bij het centraal bureau voor genealogie in die plaats. Vele uren per week speurt hij in het gemeente archief van Leiden en de ar chieven van de grote plaatsen in de Randstad naar de af stammelingen van Wouter Warboutsz en Geertje Wou- tersdr. Het spoor terug "De genealogie is enorm boeiend", zegt Van Egmond, "als die hobby je eenmaal in de ban heeft, dan is het eind zoek. Dan laat hij je niet meer los. De geschiedenis gaat voor je leven en wordt een stuk in teressanter dan de droge ver haaltjes zoals je die kent uit de schoolboekjes". Jan van Egmond begon zijn hobby zo'n vijftien jaar gele den met een speurtocht naai de afkomst van zijn eigen fa milie. Nieuwsgierigheid naar wie zijn voorouders nu pre ste drijfveer. Hij volgde het spoor terug tot een eind in de zestiende eeuvV. Dat was niet gemakkelijk omdat aan het eind van de zestiende, begin zeventiende eeuw tien ver schillende families Van Eg mond in Leiden en omstre ken voorkwamen. Deson danks ontdekte Jan van Eg mond dat zijn voorvaderen hun domicilie in Valkenburg hadden. Daar stond het boer derijtje dat de eerste bekende Van Egmond (overigens een zoetwatervisser) bezat. "De resten ervan zitten nog in de grond, in de buurt van de Haagse Schouw", zegt de he dendaagse Jan-van Egmond. "Het aardige is natuurlijk om te zien dat je eigen familieleden betrokken zijn geweest bij gebeurtenissen die bekend zijn uit de vaderlandse ge Drukte De belangstelling van particu lieren die een speurtocht on dernemen naar hun afkomst neemt volgens de inmiddels "oudgediende" Van Egmond vooral de laatste jaren enorm toe. Vroeger was de genealo gie volgens de Zoeterwoude naar vooral een hobby van oude adelijke heertjes, maar dat is nu zeker niet meer zo. "De leeszaal van het gemeen te-archief in Leiden zit op za terdag overvol. "Overigens vaak wel met dezelfde men sen. De meesten kennen el kaar wel en wisselen gege vens uit", zegt Van Egmond. Leiden heeft een schitterend archief. Het bestuur van Lei den zag al vroeg het nut in van het vastleggen van gegevens. De gegevens die in het Leidse archief te vinden zijn, zijn misschien wel uniek in ons land", aldus Van Egmond. Genealogie als hobby vraagt wel doorzettingsvermogen. Een diepgaand onderzoek naar de herkomst van de ei gen familie kost vaak meer dere jaren. Het maken van een begin» is niet moeilijk, maar hoe verder terug in de tijd. hoe meer er van de van de amateur-genealoog wordt geeist. Er zijn mensen die dan de moed opgegeven. "Maar op een gegeven moment krijgt die hobby de meesten toch volledig in haar ban, en dan is er geen houden meer aan", besluit Van Egmond. v §®§D(ai(g[nite[ni'"7 Oud-Rijnsburg. Op de achtergrond de Grote of Laurentiuskerk. Hij noemt nog een paar beken de Rijnsburgse namen: "de dragers van de familienaam Kralt stammen af van ene Hermanus Kralt uit Ouder kerk die in 1702 in Leiden trouwde met Anna van der Laan. En alle Kromhouten stammen af van ene Arie Janz, die in 1737 trouwde met Lijsbeth Cornelisdr. Die Arie Janz was kuiper van beroep. Daar komt ook zijn naam vandaan: "krom-hout". "Zo zijn er tal van families waarover het een en ander te vertellen is", zegt Van Eg mond. Was Wouter Warboutsz Van Sijp hd van een redelijk ge goede familie, zijn Rijnsburg se tijdgenoten hadden het over het algemeen niet breed. "Het waren eigenlijk straat arme mensen in die jaren. De meeste mannen waren dag gelders, arbeiders die zich per dag voor weinig geld aan de landheren verhuurden. Als je die situatie vergelijkt met het welvarende Rijnsburg van nu, dan is er veel ten goede gekeerd", aldus Van Eg mond. schiedenis. Ik ontdekte bij voorbeeld dat het boerderijtje van mijn Valkenburgse voor vader tijdens het beleg van Leiden werd verwoest, waar na hij naar Delft vluchtte", zegt Van Egmond. "Het Beleg van Leiden kent iedereen na tuurlijk uit de geschiedenis boekjes, maar daarin staat maar weinig over de gewone man uit die tijd. Daarover word je dan via de genealogie weer wat wijzer". Over het onderzoek naar zijn ei gen familie publiceerde hij een boekje onder de titel "Tussen Kas en Wassenaarse Watering". Anders kijken "De omgeving waar je woont en dagelijks doorheen rijdt, ga je met andere ogen bekijken", zegt Van Egmond. "Een be paald stuk weiland krijgt op eens veel meer betekent wanneer je weet dat het slootje dat er doorheen loopt - bijvoorbeeld - in 1601 werd gegraven. Dat weet je dan omdat je in de archieven re gelmatig op oud kaartmate riaal stuit en je tal van laat middeleeuwse transportak ten en pachtersboeken te genkomt. Op die manier leer je de hele geschiedenis van zo'n stuk grond kennen. En dan doet het je wel eens pijn als stedebouwkundigen rus tig wegen en fietspaden door, voor hen dan, "waardeloze" weilanden ontwerpen". Stamboom Tijdens zijn speurtochten in de archieven ontmoette Van Egmond de amateur-ar cheoloog, J.B. Glasbergen (ook een bekende naam in Rijnsburg) uit Nuenen. Een man die in voorgaande jaren al veel gegevens had verza meld over Rijnsburgse ge slachten. Glasbergen liep al enige jaren rond met het idee een boek te schrijven over een specifiek Rijnsburgs geslacht. Hij wist Van Egmond voor zijn idee te winnen. Het tweetal besloot de familie Van Sijp als uit gangspunt te nemen, omdat daarover redelijk veel gege vens bekend waren en fami lie-relaties van vóór 1600 nu eenmaal niet voor het opra pen liggen. Bovendien bleek dat leden van de familie Van Sijp zowel in de kwartierstaat (een "lijst" van bloedverwan ten) van Van Egmond als van Glasbergen voorkwamen. Jan van Egmond houdt zich be zig met de afstammelingen van de familie Van Sijp die na 1812 zijn geboren. Glasbergen heeft het voorbereidende De studiezaal van het Leidse gemeente-archief aan de Boisotkade: op zaterdag vaak overvol. Het Leidse archief beval een schat c oudheidkundige gegevens. "Uniek voor ons land", zegt amateur-genealoog Jan van Egmond. werk gedaan. Hij heeft de "stamboom" van de familie vanaf 1550 tot 1812 bijge werkt, ongeveer acht a negen geslachten. "Dat was eigenlijk het moeilijk ste deel", zegt Van Egmond, "omdat er in de vroegste jaren geen burgerlijke stand werd bijgehouden. Dat gebeurde in de gemeenten pas vanaf 1812. Glasbergen was daarom aan gewezen op bijvoorbeeld, doop- en trouwboeken en rechterlijke registers. Van daar ook dat van personen die vóór 1812 geboren zijn vaak alleen maar de doopdatum bekend is. Van diezelfde per sonen is even vaak niet de sterfdatum, maar slechts de begraafdatum bekend. Na 1812 wordt het wat gemakke lijker, omdat dan de geboor tedata en de sterfdata kunnen worden achterhaald". In 1812 moesten op bevel van de toenmalige regering alle ker kelijke en rechterlijke regis ters door de gemeente wor den overgedragen aan het centrale archief in de provin ciehoofdstad. Niet alle kerk besturen deden dat. Sommi ge registers werden achter gehouden en zijn inmiddels óf verloren gegaan óf in "par ticuliere" handen. Het cen traal bureau voor genealogie in Den Haag tracht die ont brekende registers of te spo ren en op microfilm vast te leggen. Van Egmond heeft via het centraal bureau veel ont brekende gegevens inmid dels kunnen invullen. Losse blaadjes Opmerkelijk is de grote invloed van epidemieën op de fami lies. Kindersterfte kwam bij bij de andere, maar bij epi demieën werden vaak hele families in enkele dagen van de aardbodem weggevaagd. Zoals in 1849 toen er een cho- lera-epidemie de kop opstak. Dat maakte het zoeken in de archieven er niet gemakkelij ker op omdat er tijdens epi- stierven dat sommigen er niet in te vinden zijn. "Het stan- daardarchiefboek voldeed dan niet meer, zodat men met losse blaadjes ging werken, die weer zoek raakten of on leesbaar zyn geworden", ver telt Van Egmond. Hij is met zijn onderzoek gevorderd tot het tiende ge slacht. Ook voor hem is ei genlijk het moeilijkste ge deelte achter de rug omdat de- families zich dan gaan men gen en elk kind niet meer au tomatisch een nieuw gezin oplevert. Van Egmond pro beert zo veel mogelijk de trouwdata van de honderden echtparen vast te stellen. Straatarm "De geschiedenis gaat voor je leven", benadrukt Van Eg mond nog eens."Als ik door Rijnsburg rijd en ik die vrachtauto's passeer waar de namen van de bloemenexpor- teurs in grote letters op staan, dan bekijk je die anders dan de gemiddelde Nederlander. Neem nou de naam De Mooij. Alle Rijnsburgse De Mooijs stammen af van ene Samuel Le Beau, een Waalse vluchte ling die omstreeks 1620 in het Engelse Canterbury is gebo ren en die in 1648 In Leiden trouwde met Adnaantje Claasdochter".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 21