Eelman slaat twee vliegen in één klap
MlW
air)?
#*-
UVS ontloopt degradatie
dankzij Neptunus en AFC
GEEN DOMPER OP VERJAARDAG SLUYS
De 'groene' lampjes van secretaris Wim Polane
Noordwijk-trainer
viert bevrijdingsdag
SPORT
SPORT
SPORT
En al gaf de trainer ruiterlijk toe dat
het afdelingskampioenschap
best met wat meer spektakel om
geven had mogen worden, in feite
maalde hij niet om het gebrekki
ge optreden van zijn volgelingen,
tegen RVVH.
Zijn kritiek had dan ook een milde
ondertoon, hij wees op de behou
dende opstelling van de tegen
stander en liet niet na er op te wij
zen dat de harde wind ook veel
afbreuk had gedaan aan een goe
de uitvoering. Voor één keer
kneep John Eelman een oogje
dicht, hij vierde 'zijn' bevrij
dingsdag. Want, en daar kan ver
gif op worden ingenomen, de
Haarlemmer zal de derde mei van
het jaar 1980 blijven herdenken
als de dag, waarop hij in één klap
werd verlost van maandenlang
opgekropte spanning. Natuur
lijk, ook voor hem kwam de afde
lingshoofdprijs niet als een won
der. Uiteindelijk moest er nog
maar één puntje worden binnen
gehaald en het had al heel gek
moeten lopen als dat niet in de
resterende twee competitieduels
(RVVH en Barendrecht) zou zijn
gerealiseerd. Maar dat een en an
der zaterdagmiddag zijn beslag
kreeg, paste geheel in zijn per
soonlijke 'bevrijdingsfeest'.
Enkele uren voojr de confrontatie
had'hij immers het groene licht
gekregen voor de cursus MO-li-
chamelijke opvoeding. "En
daardoor voelde ik mij voor de
wedstrijd al opgelucht", liet Eel
man weten. "Want ik had bij
Noordwijk vanwege die cursus
dan wel opgezegd, maar heb
voortdurend in onzekerheid ge
leefd over de vraag of ik die stu
die inderdaad mocht gaan vol
gen".
Balverlies
De derde titel, die Noordwijk za
terdagmiddag onder zijn bewind
naar de Duinwetering haalde, gaf
de voor hem toch al gunstig inge
zette derde mei nog eens extra
inhoud. De hoe dan ook matige
verrichting van zijn spelers deed
daar niets aan af. "Deze wedstrijd
gaf geen reëel beeld van de pres
tatie, die we vooral in de tweede
helft van het seizoen hebben ge
leverd", sprak Noordwijk-mid-
denvelder John van Dijk zijn
trainer terecht na. Waar de ploeg
zich bijvoorbeeld in het 'breek-
puntduel' met DOVO als een
swingend collectief presenteer
de, hobbelde Noordwijk tegen
RVVH naar het nu eens niet bit
tere einde. Los van de fraaie, door
John Manuputty en Sjoerd Boot
ingeleide aanval, die vlak voor
rust naar de gekopte 1-0 van Si
mon van Beveren leidde, stond
het treffen voornamelijk in het
teken van balverlies, communi
catiestoornissen en andere fou
ten, die de amusementswaarde
beneden het zeespiegelniveau
hielden. Vooral in de eerste helft
ontbrak aan weerskanten elke
lijn in de aanvalsopzet. Noord
wijk zag nagenoeg elke, door de
Ingehouden jubel na de goaldie Noordwijk het kampioenschap bracht. Sjoerd Boot (rechts nog net
zichtbaar) heeft voorgetrokken en Simon van Beveren (gebukt) in staat gesteld te scoren. Terwijl RVVH-
doelman Cees van Vliet verslagen op de grond ligt, loop juichende Ruud Bröring (midden) weg.
gedegen
wind gejaagde bal, bij de opposi
tie ingeleverd, die het speeltuig
dan prompt weer terugkaatste.
De thuisclub miste zaterdagmid
dag te lang het vermogen om de
4-4-2 opstelling van RVVH, dat
vrijwel nooit aanstalten maakte
een positieve bijdrage aan dc
voorstelling te leveren, te ont
mantelen. Niettemin kreeg
Noordwijk, nadat de efficiënt
werkende Sjaak Sluys ("het was
geen overtreding") naar de in
zichten van spelleider Van Nim-
wegen een aanvallende oprisping
van de snelle rechterspits Den
Hartog onreglementair had ge
stuit, al vroeg enkele mogelijk
heden om de 1-0 te vinden. Die
sollicitaties naar het openings
doelpunt sproten, typerend ge
noeg, meer voort uit klutsballen
(Gerlof na foutief uitverdedigen
van Verschoor en Van der Spoel)
en de inbreng van de wind (in
draaiende vrije schop van Hans
Westgeest) dan uit
strijdplan.
Na de door Simon van Beveren ge
vonden 1-0 werd in het spel van
Noordwijk wat meer overleg ge
weven, al ontbeerden de lengte-
passes van achteruit ook in de
tweede helft zuiverheid. Maar via
de flanken boorden John Manu
putty, Sjoerd Boot en Timo Ger
lof voldoende perspectieven aan
voor een verdubbelde score.
Toen het evenwel op afwerken
aankwam miste met name Ruud
Bröring tweemaal voldoende
scherpte, terwijl hij naderhand
nog de pech had dat een nu wel
goede inzet door Verschoor van
de lijn werd gehaald. Een lot, dat
trouwens ook John Manuputty
(redder Van der Spoel) al had ge
troffen.
Kampioenschap
Het kampioenschap kwam door dit
'f.ïrsK. .v
alles niet in gevaar, mede ook
omdat het in de slotfase op 4-3-3
overgeschakelde RWH bij de
sporadische uitvallen het hoofd
al evenmin koel wist te houden.
Goos Nugteren en Rob van Luik
hadden het vizier duidelijk te
hoog afgesteld. John Eelman zag
het éllemaal met genoegen aan.
Hij kon 'bevrijdingsdag' gaan
vieren, nu hij in luttele uren twee
vliegen in één klap sloeg..
GERARD VAN PUTTEN
N?°^DWIJK De solide verpakking van zijn uitbundig
heid liet dan toch nog los. Lang, heel lang, nadat bonds-
magistraat Van Nimwegen met een schrille fluitstoot
Noordwijk-RVVH naar de geschiedenis had geblazen,
onthulde John Eelman zijn ware gemoedstoestand. Op'
zijn eigen, beheerste manier, dat wel. Maar toch, dat ene in
een krachtig gebalde vuist gesymboliseerde gebaar: het
zei veel, zo niet alles over de lading vreugde, die na de 1-0
winst van hem bezit had genomen.
NOORDWIJK - En zo werd zijn verjaar
dag eindelijk eens een mooie dag. De
afgelopen zaterdag 23 jaar geworden
Sjaak Sluys was de avond voor het
kampioensduel al diverse malen wak
ker geworden. Hij had nare voetbaler
varingen overgehouden aan de geboor
teherdenking van twee jaar geleden en
onlangs nog aan de verjaardag van zijn
vriendin.
"Twee seizoen geleden kreeg ik op die
dag te horen, dat ik niet in de basis zou
staan in de wedstrijd dat Noordwijk
kampioen kon worden. Dat was voor
mij toen een hele domper, want ik leek
toen net een vaste plaats te hebben af
gedwongen. Pas geleden op de verjaar
dag van mijn vriendin was het weer
raak. Mijn meisje had 110 kilometer ge
reden om in Noordwijk feest te vieren
en mij aan het werk te zien tegen Zwart
Wit'28. Word ik voor dat duel gepas
seerd.... Ik was toen zo verschrikkelijk
teleurgesteld dat ik overwoog te stop
pen. Jongens als Jaap van Kesteren,
Cees Spaanderman en elftalbegeleider
Jan Vieveen hebben me echter uitste
kend opgevangen. Daarom heb ik maar
gedacht, dat Eelman me daarmee wilde
prikkelen".
Tweestrijd
Ook Hans Westgeest heeft trouwens ge
speeld met het idee zijn carrière te
beëindigen. De 31-jarige rechtervleu
gelverdediger had het knap moeilijk
met zichzelf in de periode dat "Noord
wijk niet iekker draaide". "Omdat we
in de eerste helft van de competitie niet
zo denderend speelden en er nogal werd
gekat, trok ik me al die opmerkingen
wat aan. Ik dacht toen:"Misschien me
nen ze het wel echt".
"Op dat moment was er bovendien een
tweestrijd tussen een groep die wilde
verjongen en de ouderen die voor resul-
taatspel waren. Uiteindelijk hebben
voor een tussenoplossing gekozen en je
ziet het gevolg. Timo Gerlof, die ik ove
rigens een grote toekomst voorspel en
die we in het begin de hand boven het
hoofd hebben gehouden, Siem van Be
veren en Sjaak Shiys gaan steeds beter
spelen. Terwijl Frans van der Veen, die
voorheen voorstopper speelde het nu
goed doet als middenvelder"
Met het behalen van de titel is voor Hans
Westgeest een groot deel van de twij
fels verdwenen. "Ik plak er daarom
misschien nog wel een jaartje aan vast,
want al zie je het misschien niet aan mij
af het kampioenschap doet me erg veel.
Alleen de emoties stralen er niet af. Dat
komt omdat het kampioenschap bij de
meesten zo lauw is ontvangen".
Die mening zijn meer spelers toegedaan.
Spits Ruud Bröring weet het aan de
wedstrijd. "Van mij had RWH in de
beginfase die prachtige kans mogen
benutten. Als dat gebeurt, gaat Noord
wijk risico's nemen en krijg je een leu
ke en spektaculaire wedstrijd. Het
publick heeft ons ook niet kunnen sti
muleren. Je hoorde alleen 'Hoi' bij die
treffer, waarna we die voorsprong heb
ben geconsolideerd".
Mentaliteit
se bevolking, "want als Quick Boys
kampioen zou zijn geworden dan was
heel Katwijk afgebroken". "Maar ook
bespeur ik iets van gewenning en ver
wendheid, want we hebben in die zeven
jaar dat Eelman hier trainer is drie ti
tels gepakt.
John van Dijk verwacht dat de duels met
de andere afdelingskampioen bij de za
terdagamateurs, ACV, "beslist wel
prachtige 'potten' zullen worden".
"Want tegen clubs die voetballen spe
len wij altijd het sterkst. Dat is onze
kracht. Zie maar tegen OWIOS en DO
VO. Die verenigingen hebben we weg
gespeeld. Voor die drie duels, want er
zal wel beslissingswedstrijd noodzake
lijk zijn, is de spanning ook groter. De
belangstelling zal dan ook veel groter
zijn".
HERMAN POOS
iff!
w *.-i
Ron Bekooy (tweede van links) heeft een fout van de op de grónd liggende doelman
Wim Schouten doeltreffend afgestraft en maakt een begin aan z'n vreugdedans. Van der
Heiden (links) schreeuwt het uit terwijl Henk Landwaart in het midden het doelpunt
jubelend begroet.
LEIDEN - In feite draaide het gis
termiddag op de Kikkerpolder
niet om UVS-Neptunus (3-0),
maar om het scorebord in de be
stuurskamer. Zo rond half vijf
nam daar de spanning .waaraan
het in de wedstrijd schromelijk
had ontbroken, tot het kookpunt
toe. De verrichten van DWV, VUC
en Aalsmeer waren immers be
palend voor de toekomst van de
Leidse hoofdklasser. DWV leek dé
voornaamste degradatieklant
omdat die ploeg relatief de sterk
ste opponent (RVC) had te be
strijden. De uitkomst was (en dat
mag tekenend zijn voor dit sei
zoen, waarin meer sprake was
van een loterij) geheel anders. Het
lot wees naast Blauw Wie Aals
meer als slachtoffer aan, omdat
die ploeg door het Amsterdamse
AFC met een vernietigende 5-1
werd afgedroogd.
Een ontknoping, die Hitchcock
niet beter had kunnen bedenken.
De vreugde kende derhalve geen
grenzen op de Leidse accommo
datie, waar na afloop nog drom
men mensen bleven verzameld.
om zich van de overige resultaten
op de hoogte te stellen. UVS bleef
aldus een trieste afdaling naar de
eerste klasse bespaard.
Een feit, waaraan tegenstander
Neptunus voor een niet onbe
langrijk deel heeft meegewerkt.
De Rotterdammers liepen, zoals
werd verwacht, niet over van in
spiratie en legden UVS geen
strobreed in de weg. Het was te
kenend voor de onmacht van de
thuisclub dat er uiteindelijk
slechts drie goals uit de bus rol
den. De volgelingen van oefen-
meester Désar hadden er beter
aan gedaan om Neptunus met
een veel ruimere nederlaag naar
huis te sturen om het doelgemid-
delde wat op te vijzelen. Nu ble
ven de blauwwitten steken bij 23
treffers, gescoord in 26 wedstrij
den. Cijfers, die duidelijk maken
dat UVS geen best seizoen heeft
gedraaid. Désar voorspelde aan
het.begin van de competitie al
niet meer dan een plek in de mid
denmoot en wist derhalve dat het
aanwezige materiaal nu niet be
paald overliep van het talent.
Halverwege de competitie bezet
te de ploeg echter de laatste
plaats van de ranglijst en, het
moet gezegd, die positie was niet
onterecht. Het spelletje dat UVS
in die periode liet zien was nau
welijks om aan te zien en on
waardig voor de hoofdklasse.
Vooral aan het belangrijkste on
derdeel van het voetbal, doelpun
ten maken, werd veelal voorbij
gegaan. Degradatie leek alleen
een kwestie van tijd. Een (licht)
herstel, ingezet tegen Xerxes,
heeft het allemaal anders doen
verlopen.
De Leidenaars hebben het stuk uit
eindelijk gered maar de manier
waarop dat gebeurde moet de
(weinige) aanhangers toch te
denken hebben gegeven. Tegen
Neptunus werd het duidelijk dat
UVS ook volgend jaar niet in de
bovenste regionen van de rang
lijst zal vertoeven. De thuisploeg
wist zich geen raad met de door
de goedwillende Rotterdammers
onophoudelijk aangereikte ruim
te; verkwanselde een serie kan
sen, die bij pupillen nog niet
worden gemist en leed opmerke
lijk veel balverlies. Dat er uitein-
LEIDEN - Het is toch wel een beetje een vreemde
gewaarwording. Een anders zo onkreukbare en
niet van zijn stuk te brengen voorzitter Kruit die na
het laatste fluitsignaal in draf richting kleedkamer
gaat, een normaal gesproken kalm en behoudend
aandoende bestuurskamer die nu bol van spanning
staat en een meestal zo lauw reagerende blauwwit
te supportersschare die zowaar een oploopje voor
die 'regentenlokaliteit' veroorzaakt. Het heeft ze
ven jaar geduurd, maar wanneer het hoofdklasser
schap op spel staat lijkt ook UVS niets menselijks
vreemd.
Waarvan acte als secretaris Wim Polane, zich bedie
nend van de magische lampjes, dan eindelijk de
opgekropte spanning terugbrengt tot een te dragen
voltage. In de fraai geoutilleerde vergaderkamer
blijft het dan niet, als het antwoord positief uitvalt,
bij de eigenlijk verwachte zucht van opluchting,
maar spelen zich 'kampioenstaferelen' af. Bestuur
ders vallen elkaar om de hals, hier en daar klinkt
een gescandeerd U-V-S en zelfs vallen er tranen.
Kortom, al wekt UVS bij de buitenwacht vaak de
indruk hét toonbeeld te zijn van stoïcijns en soms
hautain gedrag, wanneer het erop aankomt blijken
Kruit c.s wel degelijk zenuwen en emoties te ken-
Lampjes en formulieren
Die lampjes van de secretaris trouwens, die speelden
gisteren een geheel eigen en doorslaggevende rol.
Unieke dingen, dat zeker. UVS, dat was het gege
ven, had dan wel gewonnen maar was zondermeer
afhankelijk van anderen. Om die uitslagen kenbaar
te maken aan de 'onwetenden' verspreidt Polane
daartoe voorafgaande aan de hoofdklasse-middag
formulieren waarop de duels genummerd staan
weergegeven. Boven zijn eigen kamer, van waaruit
hij de clubs belt, hangt een mini-scorebord waarop
nummer en uitslag doorkomen. Je kan ook gewoon
schreeuwen dat je niet bent gedegradeerd, maar
Polane Verkiest de techniek en de daarbijbehoren
de spanning boven de ongenuaceerde kreet. Wat
dat betreft was hij de enige die gisteren ten koste
van alles de beheerste UVSér bleef. Op zijn 'vin
ding' verscheen 5-1. Noch de voorzitter, noch de
bestuurders, noch de buitenwacht reageerden.
Totdat men in de gaten kreeg dat niet wedstrijd I
(EDO - Elinkwijk). maar de het van doorslag ge
vende treffen 6 (AFC - Aalsmeer) 'ïm frage' was.
Toen barstte dus even de bom. De grijns van de
secretaris was natuurliik goud waard
AD VAN KAAM
delijk toch werd gewonnen had
veel te maken met de instelling
van Neptunus. Die ploeg schui
felde negentig minuten lang
glimlachend over de grasmat,
geen enkele traan latend over de
nederlaag. Vooral de Rotterdam
se goalie Wim Schouten had het
beste met UVS voor door twee
maal de poort open te gooien.
In de 26ste minuut tastte de sluit
post mis na een voorzet van Frits
van der Heiden, waardoor Ron
Bekooy van dichtbij 1-0 kon la
ten aantekenen. Daarvoor had de
blonde spits al een handvol mo
gelijkheden onbenut gelaten.
Vlak voor de pauze leek verdedi
ger Hans Neuteboom met een
hard schot voor 2-0 te gaan zor
gen maar nu was Schouten wel
ter plekke.
In de tweede helft voerden de elf
tallen een vertoning op, die nau
welijks serieus door de 1000 te
nemen was. UVS, zonder Hens-
kens (vakantie) en Kort (gebles
seerd), had daar uiteraard geen
boodschap aan maar met voetbal
had het allemaal niets meer te
maken. Na de door Sieval (inval
ler voor Mieremet) gescoorde 2-0
(Schouten liet het leder door de
handen glippen) mochten de
Leidse frontsoldaten keer op
keer ongehinderd in de Rotter
damse afweer penetreren maar
de aanvallers weigerden de score
op te voeren. Aad Neuteboom,
een van de weinigen die een goed
seizoen heeft gedraaid, nam het
heft 10 minuten voor tijd maar
zelf in handen. De ex-LFC'er so
leerde knap door de vijandelijke
defensie en scoorde onhoudbaar
3-0. De vreugde om tic treffer WU
nihil, de gedachten waren al bij
het scorebordje in de Leidse be
stuurskamer, dat immers de toe
komst van de blauwwitten zou
bepalen. Die bleek zonnig...
ROB ONDERWATER
