Cossiga
slaagt in
recordtijd
Politie onder
vuur genomen
Meer bloed bij Madame Tussaud
Hongerstaking zigeuners
Parijs met Pasen: 'Niet naar boven kijken
Dui vendrama
IN BLANK JOHANNESBURG
Nieuwe regering Italië
Voorstel Sadat
Autonomie
ook voor
Jeruzalem
ZATERDAG 5 APRIL 1980
PAGINA 9
LONDEN (AP) - Volgens de di
rectie van het wassen beel
denmuseum van Madame
Tussaud in Londen wil het
publiek meer bloed zien.
Daarom is er gisteren een
nieuwe gruwelkamer ge
opend die ijzingwekkender
en bloediger is dan ooit in het
88-jaar oude museum is ver
toond.
Voor de eerste keer zullen de
moderne Amerikaanse
moordenaars te zien zijn; de
moordenaar Gary Gilmore uit
Utah voor het vuurpeloton,
Charles Manson uit Californië
met zijn vrouwelijke volge
lingen en de ontvoerder van
het kind van de vlieger Char
les Lindbergh, Bruno
Hauptmann vastgesnoerd in
de electrische stoel.
De Londense misdaad is verte
genwoordigd door een typi
sche Victoriaanse steegje
waarin de slachtoffers 'van
Jack the Ripper en andere
lustmoordenaars verspreid
liggen.
Juliet Simpkin van het mu
seum zei dat men bewust was
van het feit dat de bezoekers
de oude gruwelkamer niet
beangstigend genoeg meer
vonden. Na anderhalf jaar
werk is er iets tevoorschijn
gekomen dat volgens haar
"tegemoet komt aan de wen
sen van het publiek, het is erg
eng en tamelijk bloederig."
De 40 moordenaars, moorden
en moordwapens zijn opge
steld in de kelder van Mada
me Tussaud, een museum dat
jaarlijks 2,5 miljoen bezoe
kers trekt.
Toen mevrouw Tussaud, een
Franse kunstenares, in 1802
haar collectie naar Engeland
bracht, plaatste zij de af
schrikwekkendste voorwer
pen. waaronder het blad van
de Franse guillotine, in een
afzonderlijke kamer.
In 1846 gaf het Engelse humo
ristische blad Punch de naam
van gruwelkamer aan deze
ruimte en die naam is sinds
dien behouden.
In 1965 werd de doodstraf in
Engeland afgeschaft en daar
door verouderde de gruwel
kamer snel. De belangstelling
nam af en het publiek klaagde
tegen de suppoosten dat men
"meer moordenaars in actie
wilde zien en meer hoofden
zien worden afgehakt".
Als men de slecht verlichte trap
naar de gruwelkamer afgaat
hoort men elke twintig se
conden de gevangenisbei lui
den die aangeeft dat er weer
een gevangene terechtgesteld
is. De ruimte waar men dan
binnenkomt is donker en
somber. Plotseling wordt
door een speciaal effect de
lucht kil en een 19de-eeuwse
Londens straatje komt in
zich. Aan de rechterkant
klinkt gelach en glasgerinkel
uit een kroeg. Een prostituee
wenkt links.
Dan klinkt er plotseling een
schreeuw en ziet men een
bloederig lichaam. Een scha
duw van de moordenaar
vliegt voorbij. Weer heeft
Jack the Ripper een slachtof
fer gemaakt.'
De executie van Gilmore is erg
bloederig. Gekleed in een
zwart t-shirt, een witte broek
en gekleurde schoenen wordt
het lichaam achter glas eerst
levend en later dood getoond.
Manson, de enige moordenaar
die nog in leven is, wordt ge
toond omringd door drie van
zijn vrouwelijke volgelingen.
Buiten Amerikaanse en Engel
se misdadigers zijn geen an
dere nationaliteiten verte
genwoordigd.
LONDEN (AP) - Een ijzingwek
kend groot aantal ran de Lon
dense duivenbevolking hopt
teenloos rond. Volgens vogeldes-
kundigcn is dit het gevolg van be
trekkelijk onschadelijk afval als
garen of draad, waar een duif
met zijn poten in verstrikt kan
raken en waarin hij zijn tenen
kan verliezen.
De situatie is zo ernstig dat deskun
digen voor de komende jaren het
ondenkbare voorspelleneen Tra -
falgar Square zonder duiven. Er
is een publieke campagne van
start gegaan om meer begrip te
kweken voor de door de meeste
Londenaars vervloekte dieren.
(Van onze correspondent Hein ten Kortenaar)
ROME (GPD) - In recordtijd heeft de Italiaanse kabinets
formateur Francesco Cossiga een nieuwe regering in el
kaar gezet. De 39e in 35 jaar tijd. Nog maar twee weken
geleden diende Cossiga het ontslag van zijn vorige kabi
net in, een week later gaf president Sandro Pertini hem
een nieuwe opdracht, en gisteren, naar gewoonte tijdens
de middaguitzending van het televisienieuws kon hij de
lijst van nieuwe ministers bekend maken.
Dat is niet in de eerste plaats zijn
eigen verdienste: wat de doorslag
gaf was de bereidheid van de so
cialisten om deel te nemen aan de
regering, ook zonder de commu
nisten. Daarmee werden zes jaar
Italiaanse politiek van de kaart
geveegd: al die tijd weigerde de
socialisten mee te doen aan een
regering waarin geen communis
tische ministers vertegenwoor
digd waren. Drie keer werd om
die reden het parlement ontbon
den en moesten er vervroegde
verkiezingen worden gehou
den.
Nooit kwam daaruit een nieuwe
oplossing: de christen-democra
ten bleven als altijd de grootste
partij, de communisten kwamen
als zeer belangrijke tweede en de
socialisten hinkten ver achteraan
als derde partij van Italië. Toch
bleven de christen-demo craten
al die tijd streven naar een hervat
ting van de centrum-lirtks e coali
tie met de socialisten. Ditmaal is
het eindelijk gelukt: de socialis
ten zijn terug in de regering en
het nieuwe kabinet heeft voor het
eerst weer een solide meerder
heid in het parlement.
De verdeling van de ministerszetels
weerspiegelt de werkelijke
machtsverhoudingen: behalve
de premier zijn er niet minder
dan 15 christen-democraten, de
socialisten bekleden negen mi
nistersposten en de republikei
nen drie. President Pertini kreeg
zijn zin: alle nieuwe ministers
mogen vakbekwaam worden
geacht, voor zover vakbekwaam
heid in Italië noodzakelijk is voor
een ministerszetel. Geen van hen
is tot nu toe in opspraak geko
men, of verwikkeld in' tot nu toe
bekende schandalen.
Het zijn nog maar bescheiden eisen
voor een uiterst bescheiden ka
binet. Niemand verwacht dat de
problemen van Italië voor de
komende jaren hiermee zijn op
gelost. Het voornaamste
probleem blijft dat van de com
munisten, de op een na grootste
partij van Italië, die sinds dertig
jaar buitenspel is gebleven. Hun
afwezigheid kan niet worden op
geheven door de deelname van
de wispelturige socialisten, die
de voornaamste factor van onze
kerheid blijven. Als zij te zeer
gaan hameren op sociale her
vormingen, komen zij In moei
lijkheden met hun christen-de
mocratische bondgenoten, en als
zij dat niet doen, dreigt hun eigen
partij in tweeën te splijten.
BONN (GPD) - Ongeveer twintig
zigeuners zijn gisteren Goede
Vrijdag in het museum van het
vroegere concentratiekamp Da
chau bij Munchen in hongersta
king gegaan. Zij protesteren
daarmee tegen de „nog steeds
voortdurende discriminatie" van
zigeuners in de Bondsre
publiek.
Voorafgaande aan de hongersta
king hadden enkele honderden
mensen een oecumenische gods
dienstoefening in Dachau bijge-
woond. Die was georganiseerd
om de meer dan 500.000 zigeu
ners te herdenken die in Hitiers
concentratiekampen zijn ver
moord.
De regering van de vrijstaat Beie
ren onder minister-president
Franz Josef Strauss had in eerste
instantie geweigerd toestem
ming voor de hongerstaking te
verlenen. „Dachau is een monu
ment, slechts geopend van 9 tot
17 uur, en geen oord om politiek
te bedrijven", aldus de redenatie
van de verantwoordelijke autori
teiten. Slechts het feit dat de
evangelische kerk haar kapel op
het terrein van het voormalige
concentratiekamp beschikbaar
stelde om als „overnachtings
oord" te dienen, verhinderde de
actie van de zigeuners niet.
Dat de Sinti, zoals de zigeuners in
de Bondsrepubliek zichzelf
noemen, worden gediscrimi
neerd, staat vast. De SPD-
Bondsdagafgevaardigde Klaus
Thusing zei vorige week op een
persconferentie in Bonn: „Dertig
jaar lang hebben politici in
Duitsland zich niet om de
problemen van de Sinti bekom
merd. De wettelijk gelegaliseerde
brutaliteit tegenover de zigeu
ners is een ongehoord schan
daal". Thusing kondigde tegelij
kertijd aan dat de SPD-fractie in
de Bondsdag zich tijdens haar zit
ting op 15 april in Berlijn sterk zal
maken voor een „Wiedergutma-
chung".
In tegenstelling tot de joden, die de
barbarij van het Derde Rijk heb
ben overleefd, hebben de zigeu
ners nooit aanspraak kunnen
maken op Wiedergutmachung,
op „herstelbetalingen' Het
hoogste Duitse rechtscollege, het
Bunaesgerichtshof, bepaalde
namelijk op 7 januari 1956, dat de
deportaties van Duitse zigeuners
naar het oosten niet in de eerste
plaats het gevolg was van zieke
lijke rassenideologie, maar een
voudig voortsproot uit veilig
heids- en militaire overwegingen.
Zigeuners waren, en zijn, immers
asociaal, houden zich in leven
door roof en diefstal, willen geen
vaste verblijfplaats hebben.
Daarom, aldus het Bundesge-
richtshof, kan van „Wiedergut
machung" geen sprake zijn. Het
oordeel van het Bundesgerichts-
hof heeft er intussen niet voor ge
zorgd dat de meeste zigeuners
een „Wiedergutmachung" of een
soort pensioen hebben gekregen.
JOHANNESBURG (GPD) - Guer
rillero's van de Zuidafrikaanse
verzetsbeweging PAC, Pan Afri
can Congress, hebben gisteren
het politiebureau Booysens in
blank Johannesburg overvallen.
De aanvallers openden vanuit
een tegenover het politiebureau
liggend benzinestation het vuur
met Russische AK-47-geweren.
Zij gebruikten ook handgrana
ten, waarvan er verschillende
niet ontploften.
De Zuidafrikaanse politie schat dat
minstens elf mannen bij de aan
val - de grootste die ooit in een
blanke woonwijk heeft plaatsge
vonden - waren betrokken. Zij
verschenen in twee auto's en na
men zowel het hoofdgebouw als
de daarnaast liggende barakken
onder vuur. Er werd grote schade
aangericht, maar er vielen geen
doden of gewonden. De aanval
duurde naar schatting tien minu
ten. De aanvallers vluchtten
daarna in hun auto's naar de
voorstad Soweto.
De PAC-guerrillero's lieten
pamfletten achter waarin de
vrijlating van ANC-leider Walter
Sisulu werd geëist. Sisulu werd
samen met Nelson Mandela in
1963 tot levenslange gevangenis
straf veroordeeld en zit sinds 16
jaar op Robben-eiland. Het ANC
(African National Congress) is
een rivaliserende beweging, die
zich, anders dan het PAC, op het
Sowjet-communisme oriënteert.
Het PAC kende de laatste jaren
veel interne strijd, die zo hoog
KARATSJI - In de Pakistaanse
plaats Naoedero heeft de politie
geschoten c p mensen die de dood
herdachten van de vorig jaar op
gehangen oud-premier Zoelfikar
Ali Bhoetto. Daarbij vielen twee
doden en zes gewonden. Twintig
personen werden gearresteerd.
Het incident deed zich voor toen
mensen die het graf van Bhoetto
hadden bezocht door de politie
werden tegen gehouden en met
stenen begonnen te gooien.
opliep dat PAC-leider Sibeko vo
rig jaar door rebellerende PAC-
leden werd vermoord.
De actie is de vierde op een politie
bureau in een tijdperk van twee
jaar. Het ANC stelde zich voor de
drie vorige overvallen verant
woordelijk. Bij deze drie aanval
len werden twee politiemannen
gedood.
TEL AVIV (AP) - De Egyptische
president Anwar Sadat heeft in
een gisteren verschenen vraag
gesprek met de Israëlische krant
Yediot Aharanot gezegd dat hij
bereid is de bezette strook van
Gaza autonomie op te leggen.
"Om een einde te maken aan het
lijden onder de Israëlische ver
overing".
De Egyptische president heeft eer
der voorgesteld de autonomie
eerst in de strook van Gaza in te
voeren en op de westelijke Jor-
daanoever, waar het verzet tegen
de plannen erg sterk is, voorlopig
uit te stellen. Tegenover Yediot
Aharanot verklaarde hij echter
aan de Israëlische premier Mena-
chem Begin te hebben voorge
steld, ook in Jeruzalem met de
autonomie een begin te maken.
"Ik heb Begin (tijdens het topbe-
raad in Aswan) voorgesteld dat
wij over de autonomie een begin
selakkoord bereiken en haar
eerst in Gaza en Jeruzalem invoe
ren, omdat Egypte in Gaza en Je
ruzalem bijzondere mogelijkhe
den heeft", zei hij.
PARIJS - Sociaal toerisme blijft
hartewens maar illusie. Vakan
tiegangers komen om uit te rus
ten en plezier te maken, niet om
zich te verdiepen in de proble
men van anderen. Uit Nederland
komen elk jaar drie miljoen toe
risten naar Frankrijk. Hun so
ciaal toerisme beleven ze thuis,
zoals bij het lezen van deze krant.
Met Pasen in Parijs denken ze
alleen aan prettige dingen. Toch
is er sinds vorig jaar Pasen in de
Lichtstad weer heel wat gebeurd.
Al flanerend over de Champs
Elyseés is het best goed dit te we
ten. Het verklaart wellicht iets
over de altijd wat bezorgde blik in
de ogen van de Par ij zenaar, die
ook nog maar net uit een lange
winter te voorschijn is gekomen.
Aankomend op het Gare du Nord
wordt de niets vermoedende toe
rist al meteen geconfronteerd
met een probleem dat de afgelo
pen maanden de Parijzenaars
enorm heeft opgewonden. Be
pakt en bezakt als hij is zal hij de
vermoeiende metro vermijden en
denken vlugger in zijn hotel te
zijn met een taxi. Vergeet het
maar. Hij sleept zich naar een
lang soort kipperen en schuifelt
daar met zijn bagage nog een half
uur voor de veilige taxi-deur zich
achter hem sluit. Bij aankomst in
zijn hotel zal blijken dat het tarief
sinds vorig jaar Pasen met 10 tot
15 procent omhoog is gegaan.
Het waren deze prijsverhogingen
die de Parijzenaars furieus heb
ben gemaakt, vooral omdat ze
toch al niet over hun taxi's tevre
den zijn. Het is maar dat een Pa-
rijse taxi er nooit is als je hem
werkelijk hard nodig hebt: je
moet in je zondagse pak naar een
receptie en het regent pijpeste-
len, of je bent op een of andere
manier in tijdnood geraakt en
staat ergens hulpeloos midden in
de stad, of je hebt honger gekre
gen en wilt zo vlug mogelijk naar
een restaurant. Rond het lun-
chuur zegt de chauffeur - als je
eindelijk een taxi gevonden hebt
die ook werkelijk stopt - dat hij
zelf op weg is om.te gaan eten. Of
hij zegt dat het einddoel hem niet
aanstaat. In dat.geval is hij overi
gens strafbaar.
Bij het „goedkope doch gezellige,
typische Parijse hotelletje van
vorig jaar" aangekomen dient
men te bedenken dat ook daar de
tarieven met ruim 10 procent
omhoog zijn gegaan, afgezien van
de vraag of er nog een kamertje -
zo gezellig ruikend naar een
combinatie van acetyleen en me
tro-lucht - met Pasen beschik
baar is. Wie niet lang van te voren
reserveert moet het zelf maar we
ten. Overigens is dezer dagen de
nieuwe rode gids van Michelin
verschenen, en daar staan ze al
lemaal in, met het telefoonnum-
mer erbij.
Volgens deze gids - de meest po
pulaire met een ijzersterke jaar
lijkse oplaag van 170.000-zijn de
goedkoopste nog bewoonbare
hotelletjes bijvoorbeeld in het
met Pasen zo geliefde „Quartier
Latin" rond de - of even boven de
- honderd francs. Rond het Gare
du Nord is het iets goedkoper.
Het heeft in deze periode geen zin
krantecorrespondenten om hulp
te vragen, want ook zij staan dan
machteloos.
Sociaal toerisme of niet, het is altijd
goed te weten hoe laat het is in de
stad van zijn keus. Kom daar
maar eens om in Parijs. Van de 99
stadsklokken zijn er niet twee die
dezelfde tijd aangeven. De mees
te uurwerken hier geven de tijd
aan gevoed door batterijen die
het weliswaar anderhalf jaar
doen, maar dan langzaam de
geest geven. De allermodernsten
worden bijgeladen met nacht-
stroom. En ze worden allemaal
gecontroleerd door een gemeen
tedienst die elke week in het har
tje van de stad begint en dan
langzaam naar buiten toe door
werkt. Een speuri
gega
de
klokken te vinden zijn. Op
woensdag is dat ergens in dc
buurt van de Porte daubervil-
liers, donderdag daarentegen op
de Avenue de ViUiers. Naast de
dienst van de stadsklokken is ei
de organisatie van de ontwerper
Jean-Claude Decaux, die de
wachthuisjes voor de bussen
heeft ontworpen en neergezet, en
de nieuwe -zeer duidelijke rich-
tingsborderi heeft geïnstalleerd,
allemaal in ruil voo>' het recht om
reclameruimte op zijn installaties
te mogen verkopen. De klokken
van Decaux doen het wel.
Het klokkenprobleem is geen
technisch probleem maar de ui
ting van een karaktertrek. Als de
Parijse ingenieurs echt met elek
tronica willen spelen kunnen ze
dat best. Dat blijkt uit de nieuwe
plannen ter beveiliging van de
metro (te benutten voor wie aan
het taxi-probleem ten onder is
gegaan). Deze beveiliging houdt
meteen in het uitdrijven van de
notoire wanbetalers. De plannen
maken deel uit van een geheim
„project 1990", dat in de pers uit
lekte. Ze omvatten vijf zoge
naamde scenarios, waarvan het
luguberste aan George Orwell's
„1984" doet denken, een moment
dat we overigens over vier jaar al
hebben bereikt. Televisiecircuits
zullen alle hoeken en gaten op de
stations en in de treinen onder
controle hebben. Duizend poli
tiemannen in burger patrouille
ren door de gangen. Wie als over
treder is gezien, komt er nooit
meer uit.
Op enkele metro-stations is men
begonnen met het plaatsen van
experimentele uitgangen. An
ders dan de tot nu toe gebruike
lijke en ook al redelijk vernede
rende stalen tourniquets die te
gen het onderlijf aan bonken als
het in de gleuf gestoken kaartje
niet in de smaak van het „hersen
centrum" gevallen is, komen er
een soort poorten zo hoog als een
mens. Daar valt niets meer over
heen of onderdoor te klimmen.
W ie gepakt is zit als een aap in een
kooi.
Andere scenario's zien er roziger en
dan ook minder waarschijnlijk
uit. Er is de visie waarbij iedereen
boven de grond zich nog slechts
op fietsen voortbeweegt, terwijl
in de metrogangen orkestjes
spelen, fonteinen spuiten op het
groen, toneelgroepen optreden,
tegen de wanden buurtadverten-
ties zijn geplakt en de treinen van
telefoon voor de reizigers zijn
voorzien. Kortom een metro ge-
hafl voor wandelaars en toeris
ten.
Deze paradijselijke visioenen ne
men reëler vormen aan als het
over de plannen met de Seine
gaat. Over tien jaar zal de veelbe-
zongen rivier weer zo helder zijn
dat zwemmen er niet langer met
zelfmoord gelijk staat. Regionale
en plaatselijke autoriteiten wer
ken al enige jaren aan plannen de
38 kilometer Seine-oever tussen
de Notre Dame en het eens zo
landelijke Bougival weer in oude
glorie te herstellen. Tot aan de
Eerste Wereldoorlog lag hier het
recreatiegebied van de kleine Pa-
rijzenaar. Het decor is terug te
vinden in de verhalen van Guy de
Maupassant, in de doeken van
impressionisten als Monet en
Renoir. Beroemd warén de drij
vende restaurants met hun vlon
ders om in het koele water te
springen, waar dromerig de lange
kano's lagen afgemeerd. Onder
parasols at je de zo uit de rivier
gevangen vis - gegrild en over
spoeld met een lichte witte
wijn.
Al deze operaties kosten de ge
meenschap astronomische be
dragen. Iedere particulier be
grijpt dat meteen als hij gaat in
formeren over de aankoop van
een minuscuul flatje in Parijs. De
grondprijzen zijn er nu werkelijk
helemaal van God los. Een vier
kante meter bebouwde op
pervlak in het 8ste arrondisse
ment (dat is tussen het Rond
Point des Chumps Elysées en het
Pare de Monceau) kost op het
ogenblik zo n 11.000 francs, dat is
?kend 8.500 gulden.
Temidde
ligt nog
dez
eds het
wonderen. Burgemeester Chirac
heeft tenslotte zijn eigen plannen
voor het vullen van de andere
helft van het gat bekend ge
maakt. Sinds Chirac - oud-pre
mier en gaullistenleider - heeft
gezegd dat hij het meest houdt
van patates frites en van fanfare,
is het begrijpelijk dat de schoon
heidsdienaren over deze plannen
allerminst tevreden zijn. Toch
wordt het de duurste vulling van
een gat ooit vertoond, want tallo
ze andere plannen, voor miljar
den op touw gezet, werden ervoor
in de prullemand gegooid.
Om nog even bij het thema van de
huizen-kritiek te blijven: kort
geleden kreeg Parijs bezoek van
de beroemdste levende Ameri
kaanse architect, de 73-jarige
Philip Johnson, die de laatste ge
neratie wolkenkrabbers in New
York op zijn naam heeft staan.
Johnson was gekomen om advies
te geven over het gat van de Hal
len, maar werd - opzettelijk of bij
vergissing - door burgemeeser
Chii'ac niet ontvangen. Mr. John
son had niet veel goede woorden
voor het nieuwe Parijs over. Van
het vliegveld „Charles de Gaulle"
- de trots van de Franse luchtha
ven-architectuur- vond de mees
ter datje er eerst wel tien keer om
heen moest lopen voor je het juis
te gat van de juiste deur gevon
den had. Over de massabouw aan
de Seine vlak achter de Eifeltoren
(Japanse hotels, peperdure air
conditioned fiats) mompelde hij
slechts: „Als je echt rottig wilt
bouwen doe het dan zo ver mo
gelijk buiten de stad De Eiffel-
toren droeg zijn goedkeuring
weg, hoewel die bij uitzondering,
niet van vandaag of gisteren is.
wat weer wel geldt vooi de „Tom
Montparnasse waarvan John
son vond datje die het beste kon
•id lagen als je in Montpai nasse
elf
dan
