Kapitein Goedegebuure
gooit de tros weer los
LEZERS SCHRIJVEN:
(2)
DONDERDAG 14 FEBRUARI 1980
door
Sjak
Jansen
Er gaat geen doordeweekse dag voorbij, of ik ben in
de stad en regio wel op zoek naar mensen en dingen
voor deze rubriek. Tips en wensen voor 'Publiek' kunt
u 's middags tussen één en twee uur aan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 215. Schrijven mag natuurlijk
ook.
Als Hazerswoude Leen Goedegebuure niet had....? Tja, dan zou Ha-
zerswoude, of laat ik zeggen de stichting 'Mooi Hazerswoude' nu
vast en zeker de passagiersboot 'Excelsior' niet hebben gehad.
En als 'Mooi Hazerswoude' die witte rond
vaartboot niet had...? Tja, zeker weten dat
er dan van die pleziertochtjes (zonder
winstoogmerk!» naar het Rietveld geen
spat zou terechtkomen.
En stel nou dat kapitein Leen Goedegebuure die
stichting niet had én die rondvaartboot niet...?
Nou, reken maar dat de 64-jarige Hazerswoude-
naar in dat geval in z'n rijtjeshuis duimen zou
zitten draaien. Tot vervelens toe.
Een doorgewinterde schipper vertoont aan de wal
immers dezelfde trekjes als een kat in een vreemd
pakhuis. Als rechtgeaard kapitein eerste klas met
een kleine vijftig dienstjaren op de Rijnvaart zou
Goedegebuure natuurlijk liever het bevel voeren
over een flinke vrachtboot.
Of over een behoorlijk passagiersschip. Mannen
werk dat Goedegebuure gewend was te doen.
Maar sinds dat akkevietje met z'n rikketik een
poos terug, is hij het op doktersadvies wat rusti
ger aan gaan doen.
Degelijk
„Maar hoofdzaak is nu dat we
een boot hebben. Een dege
lijke tweedehands boot, want
een nieuwe kunnen we ons
niet veroorloven. En nou
dachten we Leen, gezien jouw
kennis van alles wat met bo
ten te maken heeft, nou dach
ten we, Leen, als jij dan kapi
tein wil zijn?"
„En wat we jou eigenlijk aller
eerst willen vragen, Leen, of
jij nu vast op zoek wil gaan
naar een redelijke schuit voor
een schappelijke prijs. Geen
afdankertje, maar een ding
waar nog iets mee valt te be
ginnen. Maar ja, dat kunnen
we gerust aan jou overlaten,
dachten we zo."
Zodoende ging Goedegebuure
de volgende ochtend al vroeg
op pad. Struinde in de pro
vincie menige rederij af en
belandde via-via tegen het
einde van de middag in
Noordwijk aan.
Zacht prijsje
Goedegebuure had iets opge
vangen van een puike rond
vaartboot in Noordwijk, die
daar sinds enige tijd nog en
kel voor de kat z'n viool lag,
omdat de reder zich een
nieuwe boot had aangeschaft.
Een kolfje naar Goedegebuu-
re's hand dus. Aangezien die
boot daar toch maar voor
spek en bonen lag, rook Goe
degebuure instinctief een
zacht prijsje. En ja hoor. toen
In het begin vond hij dat best amusant, die dagjes
thuis voor het raam bij moeder de vrouw. Maar op
den duur ga je je stierlijk vervelen, enfin u weet
hoe dat gaat.
Zodoende was Goedegebuure maar wat blij toen
een paar maandjes terug de stichting 'Mooi Ha
zerswoude' bij hem aanklopte en een fantastisch
plan ontvouwde.
„Kijk Leen", zeiden ze. „We willen inde zomer boot
tochtjes organiseren voor de bejaarden in Ha
zerswoude. En voor de damesclubs, de platte
landsjongeren, de gehandicapten enzovoorts
Boottochtjes vanuit ons dorp naar de bollenvel
den bijvoorbeeld en het Rietveld. Zou dat niet
hartstikke fijn zijn, Leen?"
Goedegebuure kon wel een gat in de lucht springen,
maar bescheiden als hij is, hield hij zich in. Hij
knikte slechts en spitste opnieuw de oren. „We
hebben al uitgerekend Leen", ging men verder,
„dat we die tochtjes zonder winstbejag kunnen
maken."
Tweemaal Leen Goedegebuure. Eenmaal op de 'Excelsior'' en eenmaal
in de "Excelsior".
hij 's avonds in het dorp arri
veerde, was de 'Excelsior' ei
gendom van 'Mooi Hazers
woude'. En dat voor, laten we
gemakshalve zeggen, nog
geen twee appels en een ei.
En heus geen drijvend wrak die
'Excelsior'. Een kat in de zak
kopen is gegarandeerd het
laatste dat Goedegebuure zal
overkomen.
Tureluur
Omgedoopt in 'Tureluur' zal de
boot 1 april opnieuw in de
vaart gaan. Voor het echter
zover is. moet aan de schuit
het nodige worden opgekale
faterd. Dat is de 'Excelsior'
ook wel een beetje aan te zien,
zoals-ie er thans in een on
diep slootje bij ligt.
„Huh, dat mocht je denken
sputtert Goedegebuure te
gen. „Er moet alleen een
nieuw dak op. En aan de be
kleding,. van de stoelen kan
ook wel wat worden verbe
terd. Maar voor de rest.... Ik
zou het niet weten. Ja, een
nieuw verfje misschien."
De Hazerswoudenaar kan niet
anders zeggen dan dat de boot
er eentje is uit duizenden.
Niet om zichzelf op de borst te
slaan, maar hij zou eenvoudig
liegen wanneer hij het tegen
deel beweerde. „Hier, liefst 52
passagiers kunnen er in. Wat
wil je nog meer?"
Juweeltje
Hij troont me vervolgens mee
naar de motor, verwijdert de
kap en vraagt vertederd: „Is
dit geen juweeltje? Loopt als
een trein, die motor. Ja, wat
wil je ook, dat ding is warem
pel fonkelnieuw."
Apetrotse Goedegebuure raakt
er niet over uitgekwebbeld.
Veertien meter lang is de boot
en 2.75 meter breed. Kan nog
net door de Rietveldse Sluis
heen. Uit de kunst allemaal.
Heel iets anders dan zo'n arme
tierige zandschuit waarop
Goedegebuure als 13-jarige
knaap z'n eerste ervaringen
op het water opdeed. Zand
vervoeren vanuit de Noord-
wijkse duinen naar de Geme-
ne\yeg. En zelf de schuit laden
en lossen. Met een schop.
Sterk
Je begon 's ochtends om drie
uur al. En klokke zeven 's
avonds mocht je naar huis.
Met pijn in de rug, maar daar
werd je sterk van, zei men
toen. Dat zes dagen per week
voor het 'vorstelijke' loon van
3,50 gulden.
Derhalve stapte Goedegebuure
zodra hij de kans kreeg over
op de Rijnvaart. Is daar ook
jaren en jaren op gebleven.
„Tegenwoordig is het twee
weken varen, twee weken
thuis. Maar toen niet. M n
kinderen moesten naar het
schippersintemaat."
Niet dat Goedegebuure er spijt
van heeft. „Oh nee. Je was vrij
man, je voer op de Rijn en dat
is een hele mooie rivier. En je
kon in Duitsland een behoor
lijk potje breken."
Ontzag
„Dankzij je kapiteinskostuum
kreeg je daar bijna alles ge
daan. Duitsers hebben im
mers diep ontzag voor alles
wat sterren en strepen heeft."
„Wist je trouwens dat ik op m'n
51ste nog op school zat? Jaze
ker. Zat ik voor m'n radarex
amen. En wist je dat ik nog
lange tijd kapitein ben ge-,
weest op een passagiers
schip?"
Goedegebuure lepelt nog enige
anekdotes op. „En zo ben ik
dus aan de wal gekomen. Het
is treurig maar het zij zo. De
heimwee naar het water is
groot. Ik heb de tijden nog
meegemaakt dat je het water
van de Rijn zo kon drinken."
Pet
Per 1 april kan Goedegebuure
gelukkig weer zijn gang
gaan. „Op een boot voel ik
me toch het lekkerst", zegt
hij. Z'n leren schippersjas
heeft hij reeds uit de kast ge
haald.
En z'n pet? Nee, die heeft-ie
niet. Goedegebuure is één
van de zeldzame schippers,
die het nimmer in z'n hoofd
heeft gehaald er een pet of
muts op te zetten.
Het plaatsen van brieven vap lezers betekent niet dat de
redactie de daórin weergegeven méning onderschrijft.
Brieven kunnen van redactieWege worden ingekort.
Ambtenaren
Wanneer de roep van de overheid
om bezuinigingen en besnoeiin
gen zich gaat uitstrekken tot de
overheid zelf (dus de collega
ambtenaren) dan wordt het dui
delijk dat de beslissende ambte
naren in "Den Haag" worden om
ringd door een enorm leger colle
ga's dat alles in het werk stelt om
de "verworven" rechten te ver
dedigen.
Dit is ze echter niet kwalijk te ne
men.
Er is hier echter geen sprake van
"verworven rechten", maar van
verdorven wildgroei waardoor
ons land momenteel is uitgerust
met een zeer kostbaar overheids
apparaat.
Wat dat betreft hebben de ambte
naren op de Nederlandse Antil
len het vaderlandse voorbeeld
meesterlijk gevolgd.
Het zou goed zijn als onze volksver
tegenwoordiging zich realiseert
dat de kiezers die geen ambte
naar zijn (nog steeds de mees
tehet in hoge mate op prijs
stellen dat de omvang van het
overheidsapparaat, zoals het bij
elke kostenpost betaamt, tot het
uiterste minimum beperkt wordt
en blijft.
H. Adriani
Dotterbloemkreek 39
Leiderdorp
Roel van Duyn
Zoals ongetwijfeld velen met mij,
was ik "blij" verrast in deze krant
een groot opgemaakt artikel aan
te treffen, zelfs verlucht met
een grote foto van onze Roel.
Een stukje journalistiek waar in de
ze tijd echt op gewacht werd.
Bravo, voor de auteur die Roel,
als boer in Oost Groningen wist te
vinden, om te vernemen van Roel
hoe hij dacht dat de revolutie kon
ontbranden. Roel, de oud PRO
VO en tuinkabouter heeft kans
gezien een boerderijtje te kopen
om zelf de landbouw en veeteelt
te bedrijven. Ze leven erg sober
en gelukkig, zo lezen wij in deze
krant. Dat laatste vooral zal velen
een deugd doen.
Met een vergelijking tussen de sjah
van Iran en onze koningin zegt
Roel toch maar weer knappe din
gen. Josti van Duyn is in het be
wuste artikel ook nog even aan
het woord. Blijkbaar is ze het niet
helemaal eens met de visie van
haar man. Ze vraagt n.l. "en als de
meerderheid van tiet volk nou
een koning of koningin wil?"
Roel zet dan zijn vrouw snel
schaakmat door te zeggen: "Het
volk wil vaak heel verkeerde din
gen". Zo die zit!
Merkwaardig is ook de uitspraak
dat na het gooien van rookbom
men bij het huwelijk van Beatrix
de discussie op gang gekomen is.
Afgezien van het feit dat er in dit
land oeverloos wordt gediscus
sieerd over alles en nog wat, zon
der dat daar bommetjes aan te
pas komen, vraag ik me wel eens
af, of figuren zoals bedoelde Roel
wel eens echt nadenken over het
land waarin zij wonen. Over de
rijke waarde van een democra
tisch staatsbestel, waarin ieder
een zijn zegje kan zeggen.
Of het nodig is om een zo groot op
gemaakt artikel te wijden aan een
figuur als Roel van Duyn met zijn
anarchistische uitspraken valt te
betwijfelen. De grote meerder
heid haalt z'n schouders op over
deze onzin.
Jammer is het echter dat er zoveel
jongelui rondlopen die verzot zijn
op relletjes, demonstraties en ac
ties. Een zo groot gebracht relaas
van provo Van Duyn kan mede
oorzaak zijn dat er straks rellen
ontstaan waar niemand om ver
legen is. Of het moeten de media
zijn die straks weer groot opge
maakt of met de telelens deze
rellen kunnen verslaan?
H. Friedhof
Heerenweg 4
Rijnsaterwoude
Naschrift redactie:
Niet elk artikel in de krant zal de
instemming hebben van alle le
zers. De krant beoogt een tribune
van meningen te zijn. En wat zin
of onzin is, is een persoonlijke
zaak.
Kennis
In deze krant van dinsdag 5 febr. j.l.,
stonden twee opmerkelijke arti
kelen over onderwerpen die
schijnbaar niets met elkaar te
maken hebben. Het eerste artikel
deed verslag van een gesprek met
Theo Roest, over de cursus
astrologie die door hem wordt
gegeven in het Gesprekscen-
trum. Daarin werd door hem ge
steld dat zijn levensvisie en ken
nis zijn gebaseerd op de 'esoteri
sche wijsbegeerte' en de 'gehei
me leer' van H.P. Blavatsky.
Het ware correcter geweest als men
had geschreven: de 'geheime
leer' doorgegeven door H.P.B.,
waardoor de functie van Blavats
ky beter tot haar recht was geko
men. Tevens is dit geheel in over
eenstemming met haar eigen uit
spraken, als zij zegt daarbij geïn
spireerd tc zijn door nóg grotere
denkers. Hierdoor wordt verme-
aen dat men veronderstelt dat zij
dit stelsel zelf heeft uitgedacht,
terwijl deze kennis in werkelijk
heid ouder is dan men zich kan
voorstellen. Terzijde, 'esoteri
sche wijsbegeerte' en geheime
Leer' zijn in wezen identiek.
Het tweede artikel bevatte de eind
conclusie van de synode te Rome,
samengevat in 46 punten. In deze
punten zijn mij verschillende
vreemde zaken opgevallen. Punt
8 b.v. eindigt met de woorden:
"de noodzakelijke groei naar de
volledige kennis van het geloof'
Dit is in feite een onmogelijkheid,
omdat (werkelijke) kennis wordt
verkregen door zelfstandig en
vergelijkend onderzoek, en men
gelooft in iets op het gezag van
anderen. "Volledige kennis van
het geloof' zou dus betekenen
dat men zich nog verder onder
werpt aan dit gezag, met het ge
volg dat men slaaf wordt van die
genen die dat gezag uitoefenen.
Een andere opmerkelijke uitspraak
kan men vinden in punt 46 waar
gezegd wordt: "De bisschoppen
zullen er voor waken dat de in-
communie met de afgescheiden
broeders niet het antwoord is op
de oproep van christus tot vol
maakte eenheid.
Hoewel men niet meer van ketter
spreekt, is 'gemeenschap' met
anders-gelovenden dus toch niet
in de haak. Verder is het mij, bij
het bestuderen van de evange
liën, nooit opgevallen dat chris
tus lid was van de éen of andere
kerk.
Indien men, op grond van deze uit
spraken, zichzelf verheft tot ver
tegenwoordigers van de éne en
ware Kerk, dan is er of sprake van
een misverstand, door gebrek
aan kennis, of, in het tegenover
gestelde geval, sprake van mis
leiding.
Wellicht is het dan beter kennis te
vergaren door zelfstandig onder
zoek. Hierdoor kan men tot de
ontdekking komen dat de diepste
kern van alle godsdiensten terug
te vinden is in de 'Esoterische
Wijsbegeerte', waardoor men in
staat zal blijken te zijn een ant
woord te vinden op de funda
mentele vragen over het leven.
J. Carton,
Pr. Mauritslaan 60,
VOORSCHOTEN
Platteschor
Doordat ik niet meer in uw regio
woon, heb ik de berichtgeving in
uw krant over dokter Platteschor
slechts ten dele gelezen. Deze be
richtgeving is voor mij aanleiding
mijn mening over de huisarts
Platteschor te geven.
In de 5 jaren (1965-1970) dat wij in
Alphen woonden was dokter
Platteschor onze huisarts. In deze
tijd heeft ons gezin met vier kin
deren, veelvuldig een beroep op
hem moeten doen. Daarbij heb
ben we dokter Platteschor leren
kennen als een zeer zorgvuldig
handelend arts. die ons een groot
vertrouwen gaf door zijn snel en
adequaat optreden, waarbij zijn
grote zorg voor de patiént en
diens belangen ons steeds weer
opviel. Zijn voorzichtigheid in
meer complexe situaties gaf ons
een veilig gevoel.
Een bevestiging die wij kregen van
zijn zeer goed functioneren als
huisarts, wil ik hieraan toevoe
gen.
Ons dochtertje had in de Alphense
periode toxoplasmose. Omdat
dokter Platteschor de haard
daarvan in de hersenen ver
moedde maakte het Academisch
Ziekenhuis te Leiden een E E G.
en hersenfoto's. Toen mijn doch
tertje op latere leeftijd (we waren
inmiddels naar Rijswijk ver
huisd) nogmaals op de afdeling
neurologie van het A.Z. behan
deld moest worden, nam de be
handelende neuroloog, in ons
bijzijn de medische stukken van
destijds door en vroeg daarna
met enige verwondering "dokter
Platteschor....is dat een huis
arts?" Toen wij dat bevestigden
liet de neuroloog zich zeer prij
zend uit over de diepgang van
zijn onderzoek en de gedegen
heid van zijn verslaglegging.
Doordat wij meerder malen van
woonplaats verwissleden hebben
wij een aantal huisartsen leren
kennen. Dokter Platteschor leeft
in ons gezin voort als de beste
huisarts die wij ooit hadden. De
herinnering aan hem is er één van
een zeer grote dankbaarheid.
Een oud-patient
Naam en adres op de redactie be
kend.
Mormonen
Hierbij wil ik graag reageren op de
Mormoonse actie die vrijdag 8 en
zaterdag 9 februari op het Leidse
stadhuisplein (sic) plaatsvond.
Naast een tipi stonden Mor
moonse zendelingen (een aantal
van hen in Indiaanse kledij) "vra
gen te beantwoorden over de rij
ke Indiaanse cultuur", zoals dit
dagblad het noemde.
Deze actie schoot door zijn onsma
kelijkheid bij mij in het verkeer
de keelgat.
Ter verduidelijking wat achter
grondinformatie. Het aantal In
diaanse kinderen dat in de V.S.
geadopteerd of in pleeggezinnen
wordt geplaatst is relatief twintig
maal het nationale gemiddelde.
Vrijwel al deze kinderen worden
in niet-Indiaanse pleeggezinnen
geplaatst. Een belangrijke rol
hierbij speelt, met name in het
zuidwesten van de V.S., het In
dianen Plaatsings Programma
van de Mormoonse kerk (de kerk
van Jezus Christus van de Heilige
der Laatste Dagen).
Onder uiterst dubieuze omstan
digheden worden Indiaanse kin
deren bij hun families vandaan
gehaald. Factoren die hierbij een
rol spelen zijn o.a. onbegrip en
gebrek aan eerbied voor Indiaan
se culturen en tradities, mislei
ding en zuiver rascisme. Het ge
volg, zo niet de bedoeling, van
deze adoptiepraktijken is de ver-
vreemding van het Indiaanse
kind van zijn gemeenschap en
cultuur. Ironisch dat juist Mor-
momen over de "rijke Indiaanse
cultuur" komen vertellen.
Indianen, evenals Hawaiianen en
Polynesiërs, worden door Mor
monen als Lamanicten be
schouwd, een verloren volk uit
Israël. Dit volk keert zich volgens
hun geloof af van God, fin hen
daarvoor als volgt strafte: zij
verloren hun "beschaving", en
wegens hun ongerichtigheid
deed Hij de vloek op hen ko
men. waar zij blank en zeer
schoon en bekoorlijk waren, liet
de Here God een donkere huid op
hen komen, zodat zij niet aan
trekkelijk zouden zijn voor mijn
volk" (Het Boek van Mormom; 2
Nephi 5: 21)
De criteria die de Mormoonse kerk
aandraagt voor "beschaving" zijn
zeer sterk vanuit een westerse op
tiek geformuleerd: het wonen in
steden, het kennen van een
schrift, het geloven in een boven
natuurlijke drieëenheid, het
hebben van "kunst" etc. Aan de
hand van deze criteria worden
traditionele Indianen die niets
met het Mormoonse geloof te
maken willen hebben als' "cul
tuurloos" beschouwd: zij bevin
den zich in duisternis.
Mormomen zien het als hun morele
plicht deze mensen terug te win
nen voor "de beschaving". Hier
toe is o.a. het bovengenoemde
Plaatsings Programma voor In
dianen bedoeld. Spencer Kim
ball, (vanaf 1973 hoofd van de
Mormoonse kerk) beweerde in
1960 dat Indiaanse kinderen in
Mormoonse pleeggezinnen vaak
lichter van huidskleur zijn dan
hun broertjes en zusjes op de re
servaten.
Voeg hierbij het feit dat het Mor
moonse ideaalbeeld van "be
schaving" opvallend veel lqkt op
de Amerikaanse samenleving en
dat de fundamentele waarden en
ideeën in Indiaanse culturelen
loodrecht staan op die van de
Amerikaanse samenleving en
myn verontwaardiging zal dui
delijk zijn.
In 1979 schreef de Indiaanse krant
Akwesasne Notes: "Hoewel het
waar is dat de Mormoonse kerk
één van de weinige overgebleven
vormen van Christendom is die
nog openlijk de oude rascistische
doctrine aanhangt, moet dit niet
als acceptabel worden be
schouwd; zelfs niet ofschoon het
zogenaamd afkomstig is van
"bovennatuurlijke openbaring"
of omdat het van een kerk komt.
Zulke denkbeelden en praktij
ken dienen openlijk bekritiseerd
en uitgedaagd te worden".
Bij deze.
Wessel Huisman
B.G. Cortslaan 39
Leiderdorp
