Klaptafel voor hobby- en "huiswerk" Standaardkleuren voor meubels EN VERPAKKINGSMIDDEL "ROLDOOS" NIEUW BEWAAR Kleine band- schuurmachine voor doe- het-zelver Zelfklevend ondertapijt Workshop: compacte werkplaats Verstek 80 klemmende verstekbak De op de onlangs gehouden beurs Karwei gelanceerde „Rolykit", of om het in het Nederlands te zeg gen: roldoos, mag een revolutio nair nieuw opberg- en verpak kingssysteem genoemd worden. Het is een uitvinding van tv-ma- ker Samuel Meijering, die verder is uitgewerkt door de heer E. J. van der Molen, tot voor kort di recteur van onder andere Molen Chemie in Westzaan. Hij heeft de roldoos produktierijp gemaakt en hem met veel inven tiviteit in de publiciteit gebracht. Vanuit vele landen is er al be langstelling voor getoond en het is wel zeker dat de „rolykit" het in de komende jaren gaat ma ken. De roldoos bestaat uit een aantal platte bakjes, gemaakt van slag- vast polystyreen, die opgerold kunnen worden tot een zeshoe kige koker. Ze zijn onderling verbonden door twee sterke kunststof banden, die de zaak bij elkaar houden en die tevens als scharnieren dienst doen. Er zit een onvermoed grote op- bergmogelijkheid in; de bakjes zijn met schotjes in comparti menten ingedeeld (wijzigingen mogelijk) en daarin kunnen al lerlei kleine spulletjes worden opgeborgen. De roldoos biedt opbergruimte voor bijvoorbeeld verband- en geneesmiddelen, naaigerei, maar ook voor spij kers, schroeven, pluggen, kleine gereedschappen en talloze ande re doe-het-zelf-dingen, hij kan eveneens als viskoffer of als speelgoeddoos worden gebruikt. Wat dat laatste betreft: denk aan kleurpotloden, Lego, de kleine Playmobil-spulletjes enz. De roldoos kan niets „verliezen", laat zijn inhoud niet in het rond springen als hij valt, en biedt in één oogopslag een goed overzicht van de totale inhoud. In vele op zichten heeft hij een grote voor sprong op bijvoorbeeld de plastic ladenkastjes. Als verpakking zal de roldoos, zij het dan wellicht in een kleinere vorm en van ander materiaal gemaakt, het zeker ook goed gaan doen. De roldoos kan ook op een andere manier worden ingedeeld. Op de beurs Karwei is kleine, uit stekend handelbare band- schuurmachine gelanceerd, de „Sand Cat" van Skill. Daarmee kan zowel het grove als het fijne schuurwerk worden verricht; in feite dus een gereedschap dat band- en vlakschuurmachines in zich verenigt. Hij weegt maar 2 kilo en is dus, ook als er lang achtereen mee wordt gewerkt, lekker handelbaar, zelfs in verticale positie of eventueel boven het hoofd werkend. Bij het ontwikkelen van deze machine heeft de fabrikant gelukkig ook gedacht aan een niet weg te cijfe ren bedieningsprobleem van de professionele bandschuurma- chine: het opspannen van de schuurband. Dat gaat bij de Sand Cat bijzonder eenvoudig, ge makkelijker zelfs dan het „inleg gen" van een schuurstrook op een vlakschuurmachine. Met een 300 Watt motor en een wer kend schuuroppervlak van ruim 63x108 mm is de machine een goede aanwinst in het voor de amateur haalbare gereedschap- penarsenaal. De Sand Cat kost 279 gulden. Los verkrijgbaar is nog een afzuighulpstuk dat op de stofzuiger kan worden aangeslo ten. De schuurbanden voor deze machine variëren in „korrel" van 30 tot 220, dus van zeer grof tot heel fijn. Vaak wordt bij het leggen van „vas te vloerbedekking" een onderta pijt toegepast. Dat kan variëren van viltpapier tot een kwalitatief hoogwaardig textiel. Ondertapijt heeft diverse voordelen: de na den in een houten vloer worden niet zichtbaar in de vloerbedek king, en het gaat ook slijtage te gen. Sinds enige tijd bestaan er onder- tapijtsoorten die tevens een „hechtende" functie hebben. Na de lancering van „Lock-lift" dat de rug van het vloertapijt door een klitbandsysteem vasthoudt, is nu ook een zelfklevend onder tapijt geïntroduceerd, „Quick- Lift" geheten. Het wordt geleverd op rollen; de beide kanten zijn zelfklevend en dus afgeschermd met een schut- papier. Na op maat knippen van de banen wordt Quick-Lift op de (schone, vlakke en droge) onder grond aangebrach*, terwijl de andere schutlaag blijft zitten. Wanneer de vloerbedekking zelf helemaal op maat is gemaakt, wordt ook die tweede laag papier verwijderd, zodat het tapijt kle vend op het ondertapijt komt. Het kan later weer worden „opge nomen", bijvoorbeeld bij verhui zing. Alleen goedkopere tapijt soorten, met een „zwakke ruglaag" kunnen daarbij problemen geven; delen van de schuimlaag kunnen in dat geval aan het ondertapijt blijven vast kleven. Quick-Lift komt op ongeveer elf gulden per vierkante meter. Met de pas geïntroduceerde ver- stekbak „Verstek 80" is dat probleem opgelost. In de bodem is een handige kleminrichting aangebracht, die door middel van twee aan de voorkant aange brachte knoppen wordt bediend. Twee stalen nokken, op draad spindels gemonteerd, zetten het materiaal (ook onregelmatig ge vormd of rond) stevig vast. Daardoor is het ook mogelijk nauwkeuriger te werken, want het materiaal verschuift niet, dus kan ook de zaag niet gaan wrik ken. Zodat trouwens ook de ge- leidesleuven van de verstekbak veel langer onbeschadigd blij ven. Het front van „Verstek 80" steekt iets onder de bodem uit, en dat uitstekende >ieel fungeert als „aanslag", waarmee de bak tegen de rand van de werktafel kan worden gedrukt. In verstek zagen van bijvoorbeeld schilderijlijst jes, profiellatten, bagetten enz. kan uiterst nauwkeurig gebeu ren. Het is een Nederlands pro- dukt (van Segerink in Dene kamp) dat in de winkel f27,50 kost. Zelf papier maken Ruim zestig meubel fabrikanten in Ne derland hebben in onderling overleg een systeem ont wikkeld om tot standaardkleuren in houten meubelen te komen. Daarmee willen ze bereiken dat allerlei „los" ge kochte meubels goed met elkaar te combineren zijn. Voor de blanke meu bels is een uniforme afwerking gekozen die de code Bahama- blank NL 05 is ge noemd, voor de „bruine" soorten Bali-bruin NL 80. Ze zijn geschikt voor alle houtsoorten. De meubelhandel werkt intussen met die codes, en als u ernaar vraagt, weet de verkoper precies waarover het gaat. Het systeem houdt in dat u bijvoorbeeld nu een blank houten tafel kunt kopen en volgend jaar een paar kastjes, die dan wat kleur betreft geen verschillen te zien geven. Overigens blijft hout een natuurlijk mate riaal, dat in „teke ning" en tint nooit identiek kan zijn; tenslotte groeit elke boom helemaal in dividueel op, net als mensen. Ook de in werking van licht, de manier van schoonmaken enz. kan de „kleur" van houten meubelen enigszins wijzigen. Niettemin is het standaard-kleuren- systeem, dat de ge zamenlijke Neder landse fabrikanten ontwikkeld hebben, een manier om hin derlijke verschillen in uiterlijk tussen diverse meubels te voorkomen. Het beoefenen van een of andere hobby vergt altijd een tafel om op te werken en een plek om allerlei spullen op te bergen. Het is prettig om een speciale tafel en kast te hebben, die u alleen voor uw hobby gebruikt en waar u alles bij elkaar heeft. Het is heel vervelend om, net als je lekker bezig bent, de eettafel te moeten ontruimen, omdat de tafel gedekt moet worden voor de maaltijd. U zult zich misschien afvragen, waarom iemand zelf papier gaat maken. Wel, het antwoord is heel eenvoudig: het is een gezellige bezigheid die je alleen of met meerdere mensen kunt doen en snel resultaten geeft. De techniek is eigenlijk erg makkelijk en het leuke is, datje in het eindprodukt iets van jezelf kunt leggen. Dan denken we natuurlijk aan de on uitputtelijke mogelijkheden bij het ontwerpen en vervaardigen van watermerken. U kunt zo uw briefpapier van een eigen water merk voorzien. Hetzelfde geldt voor feestelijke uitnodigingen, wenskaarten, teken- en schilder- papier, speciale brieven, menu kaarten, enveloppen enzovoort. Principe Voor het maken van papier is ei genlijk maar weinig nodig: de ruwe grondstof, een schepraam met deksel, water, lappen, een pers en een droogplaats. De grondstof heeft u in veel gevallen al in huis: oud papier en textiel- vezels in de vorm van vodden, papier wordt in stukken ge scheurd en in een emmer met wa ter gedaan. Met behulp van een verfmenger en een boormachine wordt het papier fijngehakt en gemalen, tot er een vezelige brij (de z.g. pulp) ontstaat. De met wa ter verdunde pulp komt in een grote, vierkante bak. Goed roe ren, zodat het mengsel homogeen blijft. Verontreinigingen als pluisjes en grove vezels moeten worden verwijderd. Vervolgens wordt het schepraam met deksel (beide zijn door een handige knutselaar makkelijk zelf te maken) in de bak met pulp gedompeld en zachtjes horizon taal heen en weer geschud. De pulp wordt daardoor gelijkmatig over het raam verdeeld en de pa piervezels komen in alle richtin gen door en over elkaar heen te liggen. Vooral dat laatste is be langrijk voor de sterkte van het papier. Haal het schepraam naar boven en laat het overtollige wa ter uitlekken. Hierna moet het vel papier tussen natte doeken en vilt onder een pers platgeperst wor den. Tenslotte hangen we de vellen aan een drooglijn op, zodat ze op een natuurlijke wijze kunnen drogen. Als afwerking dient het papier op de juiste maat gescheurd (hand geschept papier wordt nooit ge knipt!) en eventueel gepolijst te worden. Nog even iets over het watermerk. Dit ontstaat in een soort reliëfvorm door op het gaas van het schepraam een figuur of woord van dun koperdraad te plaatsen. In de meeste woningen ïs er echter geen plaats voor een speciale hobbytafel en dan is het het overwegen waard om een op klapbare tafel met berging te bouwen. Het afgebeelde model bestaat uit een tafelblad, dat op geklapt kan worden binnen een raamwerk van vier balkjes, die een berging van ongeveer 15 cm diepte vormen. Zo'n hobbytafel is'ideaal voor postzegelverzame laars en knutselaars, maar ook prima te gebruiken als schrijf- of naaitafel. In opgeklapte toestand neemt de hobbytafel vrijwel geen ruimte in beslag: het is gewoon een ondie pe kast tegen de wand, die u met aantrekkelijke kleuren een aar dig aanzien kunt geven. De on diepe berging kunt u op ver schillende manieren inrichten. Op de tekening zijn onderin twee smalle plankjes aangebracht. Van de ruimte daarboven is de onderste helft gebruik voor een plaat gaatjesboard, waar u allerlei spulletjes als een schaar, lineaal, plakband enzovoort kunt ophan gen. Tegen de bovenste helft is een plaat zachtboard geschroefd, waartegen foto's, kaarten, teke ningen en wat dies meer zij kun nen worden opgeprikt. Bent u erg klein behuisd, dan kunt u zelfs overwegen dit idee te ge bruiken voor een eettafel. U kunt de grootte van de tafel naar eigen wens bepalen en zo een tafel voor 2, 3 of 4 personen maken. De maximale lengte van het ta felblad is ongeveer 150 cm, ter wijl u de breedtê het best kunt kiezen tussen de 60 en de 100 cm. Bouwwijze Begin met het op maat afzagen en glad afwerken van het raamwerk. Een goede houtmaat voor dit raamwerk is 80x180 mm. Teken op de wand af waar het raamwerk moet komen. Houd voor de bo venkant van de onderbalk een af stand van 75 cm van de vloer aan (zie tek.). Bevestig de onderbalk tegen de muur met een hoekijzer, 5 cm korter dan de totale lengte Wie eigenlijk geen ruimte heeft om een echt werkplaatsje in te richten, omdat er geen plek is voor een werkbank, kan misschien gecharmeerd raken door de pas gelanceerde „Workshop", een Amerikaanse oplossing voor de „werkplaats in huis". Dat kan natuurlijk behalve op zolder ook in de schuur of de garage zijn. Het is een platte kast, niet meer dan 17,5'cm diep, omvang 125x60 cm, waarin een uitklapbare werktafel op een stevig stalen poot- stel zit en waarin (aan de binnenzijde van de deur) ruimte is om wat gereedschap op te hangen. De werktafel is voorzien van een kleminrichting. De ruimte onder de Workshop kan nog worden benut door er een afzonderlijke, maar geheel in dezelfde stijl uitgevoerde opbergkast aan te bren gen. In al zijn compactheid is de Workshop (zeker met die op bergkast er onder) een voor vele huiselijke karweitjes goed bruikbare „instant-werkplaats". Het werkbankblad is 50x90 cm groot. De Workshop kost 399 gulden, de opbergkast 123 gulden. Bij het afzagen van latten, lijsten enz. in een verstekbak, moet het materiaal met één hand worden vastgehouden terwijl de-andere hand de zaag bedient. Dat kost nogal wat inspanning, vooral wanneer tegelijkertijd de ver stekbak op het werktafelblad moet worden gedrukt Het hoekijzer moet indirect ook de last van het tafelblad en alles wat u daar op zet dragen. Plaats daarna de zijbalken, zet deze met vier hoekverbindingen vast te gen de muur en schroef ze van onderaf aan de onderbalk. Ten slotte schroeft u het bovenbalkje op de zijbalken. Als altijd is het verstandig alle schroefgaten voor te boren. Zover gevorderd gaat u nu eerst de berging inrichten, dus de leg- plankjes en de platen zacht- en gaatjesboard aanbrengen zoals u dat het beste uitkomt. Hierna kunt u het tafelblad bevestigen, maar schroef eerst de tafelpoot scharnierend onder aan het blad. Geef de poot een breedte van mi nimaal een derde van de tafel en een hoogte van 75 cm. Schroef de poot 75 cm vanuit de wand tegen het blad, tenzij de tafel langer is dan 115 cm. Neem dan 40 cm vanuit de „kop" van het ta felblad. Voor blad en poot kunt u het best meubelplaat nemen. Als u het mooier vindt is het natuurlijk ook mogelijk het blad samen te stel len uit een aantal massieve plan ken die op dwarslatjes zijn ge schroefd. Maar let er dan wel op, dat de onderzijde van de tafel, waar u in opgeklapte stand te genaan kijkt, er goed afgewerkt uitziet. Zijn blad en poot klaar. dan schroeft u het geheel met een fors formaat pianoscharnier te gen de onderbalk. Ten slotte be vestigt u nog twee schuifjes op ooghoogte tegen de zijbalken, zodat u het opgeklapte blad vast kunt zetten. Rollende bergbox In plaats van de scharnierende poot kunt u ook een klein kastje bouwen om het blad op te laten steunen. Door dit kastje op zwenkwieltjes te zetten kunt u het, wanneer de tafel niet in ge bruik is, wegrollen naar een hoek van de kamer. Geef deze rollende bergbox een zodanige indeling,, dat hij goed te gebruiken is voor zijn doel. U kunt daarbij denken aan een aantal laden, maar ook aan boekenplanken of aan een groot vak om een naaimachine of een typemachine op te ber gen. Wanneer u de tafel als werkblad wilt gebruiken, is het verstandig onder een van de plankjes een TL-buis aan te brengen, zodat het tafelblad goed wordt verlicht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 19