Verklaring vier CDA-voorzitters valt verkeerd I I Wiegel: vacatures snel vervullen Vrouwelijke artsen voor vrije abortus Inkomens per individu nagaan Ook binnen de krijgsmacht problemen met kernwapens Boete voor Koekoek mtvrm OVER KERNWAPENDEBAT Gretige assistentie... Honorering medisch personeel AZ nog steeds niet geregeld ACTIE WERKWINST'80 BIJ OVERHEID Sweet-d' Buster ZATERDAG 26 JANUARI 1980 ARNHEM (GPD) - Het gerechtshof te Arnhem heeft het Tweede- Kamerlid Hendrik Koekoek (Boerenpartij) veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van een week met een proeftijd van twee jaar en een geldboete van duizend gulden of 20 dagen hechtenis. Het Bennekomse Tweede-Kamerlid had vorig jaar een van zijn pony's op een dusdanige manier verwaarloosd, dat het dier op 4 december met een spuitje moest worden afgemaakt. Het gerechtshof achtte overigens opzet niet bewezen en veroor deelde Koekoek op grond van onopzettelijke verwaarlozing. De procureur-generaal meende dat het kamerlid zijn pony wel op zettelijk had verwaarloosd en eiste op 11 januari een voorwaar delijke gevangenisstraf van twee weken met een proeftijd van twee jaar plus een geldboete van f 1500. CAPELLE AAN DEN IJSSEL (GPD) - Een vrouw mag niet ge dwongen worden een voor haar onaanvaardbare zwangerschap te voldragen. Daarnaast dient de strafbaarheid van de vrouw en van de arts voor het afbreken van zwangerschap uit de wet te ver dwijnen. Dit is het meerderheidsstandpunt van de Vereniging van Neder landse Vrouwelijke Artsen (VNVA). De meerderheid van de vrouwelijke artsen vindt ook dat de beslissing tot abortus door de vrouw zelf dient te worden ge nomen. De standpunten van de minderheid wijken daar nauwe- lijks van af, maar zijn iets anders geformuleerd. De formulering luidt dan dat „een vrouw over zwangerschap in haar lichaam beschikt" en dat de „uit eindelijke" beslissing tot abortus door de vrouw zelf wordt geno men. Alle vrouwelijke artsen zijn het erover eens dat het verrichten van een abortus moet worden ge zien als een medische handeling. Abortus zou om die reden ook moe ten worden opgenomen in het ziekenfondspakket. De vrouw moet zich direct - zonder inscha keling van haar huisarts - tot een abortuskliniek kunnen wenden. Ook mag zij een andere arts dan haar huisarts inschakelen. Ten slotte vindt de VNVA de buiten landse vrouwen die in hun eigen land geen mogelijkheden hebben voor abortus, in Nederland ge holpen moeten kunnen worden. UTRECHT (GPD) - In het CDA-bestuur is men niet onverdeeld gelukkig met de kritische verklaring van de vier CDA-voorzitters over de houding van premier Van Agt in het kernwapendebat van december. Toch sprak het dagelijks bestuur gisteren in Utrecht zijn vertrouwen uit in zijn voor zitters. Met name in het KVP-bestuur zijn ernstige bezwaren tegen de ver klaring geuit. Vooral de passage waarin het kabinet wordt verwe ten het eigen voortbestaan be langrijker te hebben gevonden dan de zaak van de kernwapens zelf, heeft in de KVP kwaad bloed gezet. KVP-voorzitter Van Zeil had volgens deze partijgenoten zo'n scherpe verklaring nooit mogen ondertekenen. Tot een veroordeling van de voor zitters kwam het in het CDA-be stuur echter niet. CDA-voorzitter Steenkamp hield het bestuur voor dat de voorzitters een eigen verantwoordelijkheid hebben. „Wij hebben gezegd het recht te hebben verklaringen uit te geven en dat is ook niet betwist", zei Steenkamp na afloop. Om een langdurig twistgesprek te vermijden, besloot men op voor stel van Steenkamp de discussie te verplaatsen naar de weten schappelijke instituten van het CDA, die tijdig voor het opstellen van het nieuwe CDA-programma mèt voorstellen over het kernwa- penbeleid moeten komen. Oproep Tot zo lang roept het CDA-bestuur allen in het CDA, ook de drie AR- leden Goudzwaard, Aantjes en Laning, die uit onvrede over het kernwapendebat hun werk in de W erkge vers-voorzitter MAASTRICHT (GPD) - „Als me- vrouw-modaal het inkomen van Jan in belangrijke gaat aanvul len, verliest' de koopkracht van Jan Modaal als maatstaf zijn be tekenis. In de jaren '80 zullen we het begrip koopkracht mijns in ziens niet meer kunnen afmeten aan de modale man, die de kost moet verdienen voor vrouw en twee kinderen". Dit zei voorzitter S. J. van Eijkelen burg van het Nederlands Christelijk Werkgeversbond (NCW) gisteren op de jaarverga dering van de Maatschappij voor Nijverheid en Handel Midden- en Zuid-Limburg. Volgens de NCW- voorzitter moeten we naar een „individueel gericht inkomens beleid", waarbij de koopkracht varieert naar gelang de gekozen arbeidsduur, het werken in ploe gen of in het weekeinde en het al dan niet verrichten van onaange name arbeid. Voor Van Eijkelenburg staat het vast dat de doelstelling van vol ledige en volwaardige werkgele genheid in de jaren '80 alleen maar kan worden bereikt, als ie dereen „enige aantasting" van de koopkracht voor lief neemt. Maar een meer individueel gericht in komensbeleid is „alleen haalbaar als het bedrijfsleven inspeelt op gewijzigde verlangens ten aan zien van de arbeidsduur". Een meer individueel inkomens beleid kan bovendien alleen functioneren in samenhang met een sterkere rol van de inciden tele loonstijgingen. Deze zullen volgens de NCW-voorzitter meer dan voorheen de beloningsver houdingen reëler moeten maken. Van Eijkelenburg: „Het is een zeer belangrijk instrument ter verbetering van de arbeidsmarkt. Wij moeten dan ook af van ideeën dat financiële prikkels immoreel zouden zijn". CDA-programcommissie op schortten, om weer aan de slag te gaan. Het CDA-bestuur sprak gisterenoverigens ook zijn ver trouwen uit in de CDA-kamerle- den en de bewindslieden, inclu sief Van Agt, zoals Steenkamp Steenkamp zei overigens wel erg geschrokken te zijn van de vaak zeer felle reacties op de verkla ring van de voorzitters (Steen kamp, CDA; Van Zeil, KVP; De Boer, AR en Van Leeuwen, CHU). „Er is een grote storm op gestoken", aldus Steenkamp. „Maar ik vind het jammer dat een aantal zaken uit die verklaring verkeerd zijn overgekomen". Met name doelde hij op het feit dat de verklaring een direct gevolg was van de vele reacties uit het land over het verloop van het kernwapendebat, en niet direct een rechtstreekse kritiek van de voorzitters zelf was. „In het land was de indruk ontstaan dat het kabinet zijn eigen voortbestaan voorop stelde". De vraag of Steenkamp dat zelf ook vindt, wilde hij niet concreet beant woorden. „Die indruk leefde wel bij mij, maar werd versterkt door de reacties uit het land". ARP Het algemeen bestuur van de ARP sloot zich vrijdag, ook bijeen in Utrecht, aan bij de verklaring van de vier partijvoorzitters, zoals vo rige week ook het dagelijks be stuur van de AR al gedaan had. Het algemeen bestuur volgde het dagelijks bestuur ook in het be roep op de drie AR-leden van de CDA-programcommissie om hun werkzaamheden weer te hervat ten. AR-voorzitter Hans de Boer na af loop: „De loopplanken zijn uit gelegd om verder te gaan. Ik heb goede hoop dat het ook zover komt". De Boer zei blij te zijn met de aangekondigde brede kern wapendiscussie in het CDA. De onrust in de partij had immers een sterk inhoudelijke kant, zo zei hü. Verbod slaapmiddel DEN HAAG (GPD) - Het slaap- midden "methaqualon" mag niet meer verstrekt worden. De mi nisterraad heeft besloten het middel onder het regime van de Opiumwet te brengen. Gebleken is dat methaqualon tot ernstige schade kan leiden voor de ge zondheid van de gebruiker en tot schade voor de samenleving. Het middel blijkt het bewustzijn van de gebruiker te beïnvloeden. AMSTERDAM (ANP) - Een Amsterdamse vuilnisman kreeg gisteren bij het station Sloterdijk gretig assistentie van voorbijgangerstoen hij een lading suikerzakken die van een vrachtwagen was gevallen, moest op ruimen. Zij wisten, veelal voorzien van tassen, de suiker opvallend snel weg te werken... DEN HAAG (ANP) - Een definitie ve regeling voor de honorering van het medisch personeel in de academische ziekenhuizen is op korte termijn nog niet in zicht. Minister Pais van onderwijs heeft dit meegedeeld in antwoord op schriftelijke vragen van het CDA- kamerlid Lansink. Inderdaad moet daarbij ook verband wor den gelegd met de eventuele overgang van deze ziekenhuizen naar het departement van volks gezondheid, zo beaamt de minis ter op de vraag van Lansink. Met name zal de manier waarop het honoreringsprobleem kan wor den opgelost mede afhangen van de toekomstige status van de academische ziekenhuizen. Naar de mening van de minster dienen de universitaire medische specialisten, voor zover het be treft hun werkzaamheid als be handelend medicus in het aca demisch ziekenhuis, zoveel mo gelijk in gelijke positie te worden gebracht als hun collegae in de niet-academische ziekenhuizen. Over de nadere concretisering van deze gedachten vindt dezer da gen overleg plaats met de Ko ninklijke Nederlandse Maat schappij ter Bevordering van de Geneeskunst en met het bureau academische ziekenhuizen. Pais is van plan over deze problema tiek tezijnertijd ook overleg te plegen met de vereniging van Nederlandse ziekenfondsen. Samenspraak met minister Gin jaar van volksgezondheid is, vol gens Pais evenzeer geboden. Ziekenhuizen overheveling lost niets op DEN HAAG (ANP) - Het overhe velen van de academische zie kenhuizen van het ministerie van onderwijs en wetenschappen naar dat van volksgezondheid lost geen enkel probleem op. Het is een politieke ingreep voor de onuitgesproken doelstelling de kostenstijging te beperken. Het plan berust niet op een analyse van de problemen en de positie van de academische ziekenhui- Dit hebben de acht academische ziekenhuizen, de besturen van de betreffende universiteiten en fa culteiten der geneeskunde de Tweede Kamer geschreven. Ze reageren hiermee op het plan van de ministers Pais en Ginjaar om de politieke verantwoordelijk heid voor de academische zie kenhuizen straks op de eerste plaats te leggen bij de minister van volksgezondheid. Bij de uit werking van dit plan wordt vol gens de ziekenhuisbesturen te eenzijdig de nadruk gelegd op de patiëntenzorg. DEN HAAG (ANP) - Minister Wie gel (binnenlandse zaken) heeft gisteren het actieplan Werkwinst 1980 naar de Tweede Kamer ge stuurd. De actie is er op gericht de beschikbare werkgelegenheid bij de overheid zo volledig en goed mogelijk te bezetten. Vacatures moeten niet onnodig lang open staan, zeker niet die vacatures die ontstaan door aanvullende ar beidsplaatsenplannen ter be strijding van werkloosheid. Plaatsen die vrijkomen doordat oudere ambtenaren vervroegd uittreden moeten zo snel moge lijk weer worden bezet. Volgens Wiegel is een belangrijk vraagstuk bij de actie de manier waarop en de mate waarin ook de lagere overheden bij dit plan kunnen worden betrokken. In de sfeer van overleg zal worden ge- ADVERTENTIE donderdag 31 januari toegangsprijs 10,-, aanvang 20.30 uur Stadsgehoorzaal Leiden. Voorverkoopadres Gé Hofenk, Haarlemmerstraat 66, Leiden. probeerd ook bij gemeenten en provincies de feitelijke werkge legenheid met het daarvoor uit getrokken geld te vergroten. Zo wel voor de ministervan binnen landse zaken als voor de centrales van overheidspersoneel ligt hier een belangrijke taak, vindt Wie gel zelf. In de komende jaren zal op alle mi nisteries een functie- en organisa tie-administratie tot stand ko men. De bestaande procedures voor uitbreiding van de perso neelsformaties zullen worden aangepast. Over personeelsuit breidingen voor de departemen ten die in de bpgroting zijn voor zien, zal in een zo vroeg mogelijk stadium voor de aanvang van het begrotingsjaar overleg worden gevoerd tussen de betrokken de partementale afdelingen, de di rectie formatiezaken en de in spectie van rijksfinanciën. In overleg met enkele grote regio nale gespreide diensten van de rijksoverheid zal een aantal grote, zo mogelijk gecoördineerde, wervingsacties worden uitge werkt die specifiek op jongeren worden gericht. Verbetering van informatie en voorlichting over de vraag van de overheid op de arbeidsmarkt wordt verder nage streefd. Een project van tijdelijke arbeids plaatsen voor jonge werklozen bij de personeelsafdelingen van de rijksdiensten wordt in 1980 inge voerd. Het beleid zal er op gericht zijn om overwerk in de rijks dienst te beperken. Ook zal er naar gestreefd worden om zo weinig mogelijk uitzend krachten bij de rijksoverheid in te schakelen. Eind november 1979 werkten ongeveer 2000 uit zendkrachten bij de ministeries. Centrales De vijf centrales (vakbonden) van overheidspersoneel stemmen in grote lijnen in met het actieplan "werkwinst" van minister Wie gel. Dat heeft ACO^-voorzitter Dutman gisteravond namens de vijf cen trales gezegd. De vrees van de centrales dat Wie gel zijn plannen niet zou kunnen verwezenlijken, is enigszins weggenomen door de toezegging van de minister, dat het kabinet achter de nota staat en dat deze niet zal worden ondergraven door de extra bezuinigingen in de collectieve sector. Dutman zei dat de centrales tevre den zijn met de inspraakmoge lijkheden die hun bij de uitwer king van de plannen via de bij zondere commissies en de dienstcommissies worden gebo- Slechts één krant meldde in ok tober 1978 het besluit, zeer beknopt „Wegens princi piële bezwaren tegen de in troductie van de neutronen bom heeft sergeant-majoor Pauli (47) uit Apeldoorn ont slag genomen bij de lucht macht. Sergeant-majoor Pauli worstelde al lange tijd met gewetensproblemen over de atomaire bewapening. Hij had niet eerder ontslag dur ven nemen vanwege zijn leef tijd en zijn vrees om „niet meer aan de bak te komen". De komst van „het verschrik kelijke wapen" heeft voor hem echter de emmer doen overlopen". De angst van sergeant-majoor Pauli voor zijn toekomst was terecht. Nog steeds heeft hij geen werk kunnen vinden. Het gezin leeft van de bij stand. Volgens Pauli waren er meer collega's die met het zelfde probleem zaten. Alleen zij durfden de consequentie van de werkloosheid niet De discussie over de nucleaire bewapening beperkt zich in de krijgsmacht inmiddels niet meer tot gefilosofeer aan de bar. Het blad 'Carré' van de Nederlandse Officiersvereni ging waarbij officieren van land- en luchtmacht zijn aan gesloten, heeft al een vrij groot aantal ingezonden brie ven over het onderwerp ge publiceerd, het ziet er niet naar uit dat het einde van die reeks snel in zicht is. Officieel is er op de discussie in 'Carré' nog niet gereageerd. Ook de politieke partijen hebben tot op heden niets van zich laten horen. Toch lijkt het vraagstuk niet onbelang rijk, want de kwestie is in feite deze: in hoeverre kan de krijgsmacht op de militairen vertrouwen, oftewel hoe is de inzetbaarheid van het Ne derlandse leger. De legerleiding gaat de discus sie uit de weg. Henk Bos en Wim Hey, twee in de land macht werkzame humanisti sche raadslieden, hebben die stellige overtuiging. „Mis schien is men bang dat het uit de hand loopt, dat te veel mensen de nucleaire taak af wijzen", zegt Henk Bos. Hij waarschuwt „Als er niet op de discussie wordt gerea geerd, is het duidelijk dat de leiding haar verantwoorde lijkheid uit de weg gaat en de mensen in de kou laat staan". Misschien vinden de generaals het gepraat over kernwapens maar flauwekul. Kernwapens zijn immers in het belang van de veiligheid. Dat behoeft toch geen betoog? Zeker is dat ze vooralsnog geen dissi denten in het leger willen toe staan. Dat kan worden afge leid van het negatieve ant woord op het verzoek van een beroepsmilitair om hem een andere mobilisatiebestem ming te geven, omdat zijn huidige een nucleaire taak inhoudt. Henk Bos: „Uit het antwoord bleek: die taak uit voeren, anders ontslag ne men. Kortom, befehl is be- fehl. Voor gewetensbezwar en is geen enkele ruimte aan wezig". De twee humanistische raads lieden uit 't Harde en Havelte hebben contact met diverse militairen die over de atoom bewapening zitten te pieke ren. Ze willen zich echter niet uitlaten over de omvang van de groep die zich niet wil ver dedigen met kernwapens. De geestelijke verzorgers gelo ven met het topje van een gro te ijsberg hebben te maken. Volgens hen durven velen niet met hun problemen voor de dag te komen. Uit angst verdacht te zijn. Er blijkt moed voor nodig te zijn om de twijfels over het nut van atomair verdelgingsma teriaal te uiten. Wim Hey: „Ik liep mee met een demonstra tie tegen atoomwapens. Werd ik later uitgemaakt voor landverrader". Henk Bos: „In diezelfde demonstratie droeg ik een uniform. Zei een offi cier naderhand: „Jullie zijn niet te vertrouwen, jullie ste ken een mes in onze rug". Onder het dienstplichtig perso neel is er nauwelijks discussie over de kernbewapening. Hey: „Er zijn incidenteel jon gens die er moeite mee heb ben. Die worden geruisloos overgeplaatst naar een ander onderdeel. De leiding wil dat soort zaken het liefst onder ta fel werken door hoe dan ook geen dienstweigering uit te lokken. Want dan komt het in de publiciteit". De beroepsmatige landverde- digers die met Bos en Hey spreken over het onderwerp vinden de atoomwapens geen garantie voor de veiligheid. Het tegendeel is volgens hen zelfs eerder waar. Het nucleaire materiaal is on bruikbaar om enig zinnig doel te bereiken. De kernwapens hebben tenslotte ook niet kunnen voorkomen dat Rus land Afghanistan binnen viel. Bovendien is het spul ethisch onaanvaardbaar. Alle normen die ze als militair bezitten, zo als het buiten de strijd hou den van de burgerij, worden overboord gegooid. Een groot aantal beseft echter niet wat er aan de hand is, denken Bos en Hey. Oorzaak: de sluipende binnenkomst van de nucleaire wapens. In het begin van de jaren '50 werd het allemaal prima ge vonden. Acht jaar na de Tweede Wereldoorlog was er behoefte aan veiligheid. Men sprak over de atoomparaplu, hoewel niemand precies wist wat dat betekende. „De legerleiding is bang voor een schokeffect", vervolgt Hey, „dat is de reden dat we zenlijke informatie wordt onthouden. Voor het eigen voortbestaan van de krijgs macht is het juist belangrijk openheid van zaken te geven. De raadsman is in het bezit van een telegram van het Ne derlands territoriaal com mando aan alle kazernecom mandanten dat zijn betoog moet onderstrepen. „Ten be hoeve van een documentaire van KRO's 'Brandpunt' over de rol van het kernwapen wordt personeel van de Ko ninklijke Landmacht bena derd voor het medewerken aan interviews. Gelet op de klassifieatie van de daarbij betrokken gegevens, mag over kernwapenaangelegen heden binnen de KL geen en kele mededeling worden ge daan. Ik verzoek u nadrukke lijk al het daarvoor in aan merking komende personeel hier uitdrukkelijk op te wij- De humanistische raadslieden hebben ondertussen een werkgroep gevormd met le- gerprèdikanten en aalmoeze niers om gewetensbezwaarde beroepsmilitairen te helpen. „Iemand kan met hart en ziel aan de krijgsmacht zijn ver knocht, maar toch geen nucleaire taak willen. Die bin het leger blgve Henk Bos en Wim Hey willen daarnaast opkomen voor de rechtspositie van beroeps mensen met gewetens problemen. Ze hopen dat er een regeling komt, zodat af vloeiing geen maatschappe lijke gevolgen heeft. Ser geant-majoor Pauli is het trieste voorbeeld van een mi litair, die jaren met zijn gewe ten worstelde en zijn carrière zag eindigen voor het loket van de sociale dienst. Bos: „Zo moet het dus niet. Mis schien kunnen we hoop put ten uit het feit dat de tegen standers van kernwapens, die zich openlijk hebben uitge sproken in 'Carré', nog geen nadelige gevolgen hebben ondervonden". WEERT SCHENK

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1980 | | pagina 7