AUTO eS» samengesteld door Koos Post
Goede gezinswagen
ANWB
Mitsubishi Lancer 1400 GL
wil
niet
op de
barricaden
DÉ
1UÉ.PPE1M>0C>J
ATERDAG 26 JANUARI 1980
EXTRA
PAGINA 35
Hoeveel zorgen de ANWB zich
ook maakt over het verkeers
beleid van de regering, er
wordt niet aan gedacht om de
barricaden op te gaan. Geen
demonstraties op het Binnen
hof, geen opgebroken straten,
geen blokkades en dergelijke
dus.
"Harde acties" worden niet al
leen door het bestuur afgewe
zen, ook de leden voelen er
niets voor. Dat is uit een en-
quete gebleken.
Natuurlijk zijn niet alle 2,4 mil
joen leden naar hun mening
gevraagd. Er is een zoge
naamde representatieve
steekproef gehouden. Daarbij
bleek dat slechts acht procent
van de ondervraagde leden
iets voelde voor acties. En van
hen was nog maar de helft be
reid er zelf aan deel te ne
men...
De overgrote meerderheid kon
zich best verenigen met het
beleid van overreding dat
door directie en bestuur van
de gigantische verkeersbond
wordt gevoerd. Dat bestaat
uit het schrijven van brieven,
het laten horen van protesten
en meningen, het lobbyen bij
het parlement enz. Alles bij el
kaar dus: praten, praten en
nog eens praten!
Allemaal goed en aardig, maar
waarom klinkt daarvan zo
weinig door naar buiten? Dat
vroeg althans de autopers
zich af die dezer dagen in het
kolossale hoofdkwartier in
Den Haag werd ontvangen
om wat beter kennis te maken
met de nieuwe hoofddirecteur
B. IJntema.
Die had er op gewezen dat de
ANWB vaak ten onrechte het
etiket "auto-lobby" krijgt op
geplakt. De bond bemoeit zich
ook met openbaar vervoer,
met wielrijders en met brom
fietsers. Er zijn honderddui
zenden leden die helemaal
geen auto hebben.
In het belang van allen had de
heer IJntema ernstige kritiek
op het verkeersbeleid dat door
het kabinet wordt gevoerd. Er
schuilen overal onopgeloste
problemen.
"Treinen zijn overvol en verou
derd. Veilige fietsvoorzienin-
gen ontbreken. De dienende
functie van het streekvervoer
is vaak onvoldoende. En op
het rijkswegennet komen al
over 400 kilometers bijna da
gelijks filevorming en stagna
tie voor. Kortom, een somber
beeld van de manier waarop
wij ons in dit land moeten
verplaatsen".
Volgens de heer IJntema wordt
er wél geschermd met het be
lang van mobiliteit als de
schatkist moet worden ge
spekt maar wordt het ge
vaarlijk onderschat als het er
om gaat geld op tafel te leggen
zodat de knelpunten die deze
mobiliteit belemmeren kun
nen worden weggenomen.
Minister Tuynman beperkt zich
volgens de heer IJntema ertoe
te constateren dat de situatie
niet meer is als toen in 1965 het
rijkswegenfonds werd opge
richt. Nogal wiedes...
"Er is in de afgelopen vijftien
jaar wel zo het een en ander
gebeurd in het verkeer. Wat
wij betreuren is dat de minis
ter de huidige situatie zelf niet
behoorlijk analyseert en niet
tracht sturend op te treden in
de komende vier jaar. Ik aar-
B. Yntema
zei niet dit een jammerlijke
maar ook maatschappelijk
gezien gevaarlijke zaak te'
noemen, waartegen wij als
ANWB niet genoeg kunnen
waarschuwen"
Weer harde woorden. Maar ze
gingen een aantal autojour
nalisten toch niet ver genoeg.
"De ANWB komt zo bloedeloos
over", zei een van hen. 'De
miljoenen automobilisten
worden als makke schapen in
een hokje gestopt", vond een
ander.
Dat kan wel zo lijken, gaf men
achter de directietafel toe,
maar dan ligt dat meer aan
de manier waarop het reilen
en zeilen van de bond onder de
publieke aandacht wordt ge
bracht dan aan het "gevecht"
op zichzelf.
Geen scheldwoorden derhalve.
Niet met borden op de buik
voor het parlementsgebouw.
Geen met opzet verstopte we
gen. Alleen een voortdurende
druk achter de schermen.
Overal waar contact met be-
sluitnemende personen en in
stanties mogelijk is zal de
ANWB aanwezig blijven.
"Maar wij zijn geen politieke
partij. Voor invloed anders
dan door overreding moet
men daar zijn..."
De ontwikkeling in de Japanse
auto-industrie hebben we
wellicht nergens duidelijker
tot uiting zien komen dan in
de nieuwe Mitsubishi-Lan
cer, die onlangs is geïntrodu
ceerd.
De "oude"Lancer was een van
de weinige vierwielige wa
pens waarmee Hart Nibbrig
en Greeve (Sassenheim) een
luttele vijf jaar geleden de
Nederlandse markt moest
zien te veroveren. Het is meer
de kracht van het Sassen-
heimse bedrijf dan de kwali
teit van de auto geweest die
ervoor zorgde dat de over-
rompelingstaktiek van "de
gestaalde perfectie" slaagde.
Want op dit moment is Mitsu
bishi nauwelijks meer weg te
denken uit het Nederlandse
autopatroon. Maar men zou
bijna geneigd zijn te zeggen:
dit ondanks die oude Lancer.
Het was wel geen slechte au
to. Maar men kan toch moei
lijk beweren dat een markt
waarop nagenoeg alle auto
merken van de wereld te koop
zijn zat te wachten op zo'n
verschrikkelijk gewoon Ja
pans wagentje.
Het was er één van dertien-in
een-dozijn. Maar de mensen
van Mitsubishi hebben in hun
"Nederlandse jaren" bewe
zen dat ze snel kunnen en
willen leren. Ze hebben
meermalen in gekochte con
currenten Europese mara
thons gereden. Talloze kilo
meters hebben ze wegge
draaid in ons werelddeel. Om
te weten te komen wat en hoe
de Europese wagens waren.
Om hun voordeel te kunnen
doen met de daarbij opgeda
ne ervaringen. En ze hebben
altijd open oog en oor gehad
voor de wensen die vanuit het
Sassenheimse hoofdkwartier
richting Rijzende Zon gingen.
Zoals we al zeiden: bijna ner
gens hebben we de daardoor
ontstane verbeteringen be
wuster beleefd dan bij het rij
den van de grondig gerestau
reerde Lancer. Het huis-tuin-
en-keuken-karretje van wel
eer is een uiterst plezierig wa
gentje geworden. Leuk om te
zien, prettig ruim van binnen,
modern aangekleed zonder
humbug. En dat goed ogende
geheel is nog goed te berijden
ook...
Het is beslist niet zo dat we een
hekel hebben aan Japanse au
to's. Verre van dat zelfs. We
hebben herhaaldelijk met
min of meer plezier in de wa
gens en wagentjes uit het Ver
re Oosten gereden. Maar we
moeten ook toegeven dat we
zelden aan het einde van een
rij-impressie echt enthou
siast uit een Japanner zijn ge
stapt.
Dat waren we echter wel toen
we de nieuwe Lancer terug
brachten naar Sassenheim.
Alles natuurlijk in verhou
ding gezien. En we hadden
bovendien niet de goedkoop
ste versie gereden. Die kost
zo'n 13,5 mille en heeft een
1200 cc motor van 55 pk,
waarmee een top van om en
nabij de 140 kilometer zou
zijn te halen.
Wij hadden wat meer luxe en
wat meer kracht meegekre
gen: de 1400 GL met een
krachtbron van 68 pk, die
voor een top in de buurt van
de 145 kilometer zorgde. Daar
moet dan een kleine vijftien
mille voor worden betaald.
Overigens zijn dat - zeker in
vergelijking met de Europese
concurrentie - uiterst accep
tabele prijzen. Het was jam
mer dat wij deze Lancer in
een voor brandstofverbruik
zeer ongunstig jaargetijde ter
beschikking hadden. In zo'n
vorstperiode gebruikt een au
to nu eenmaal beduidend
meer dan in de zomermaan
den.
Zeker met een automatische
choke, zoals die ook op de
nieuwe Mitsubishi-Lancer
zit. We hebben dan ook met
een verbruik van één op tien
tot tienenhalf genoegen moe
ten nemen. En dat terwijl de
fabriek beweert dat zo'n één
op dertien mogelijk is. We
hebben het niet kunnen ha
len-
Dat heeft echter ons enthou
siasme voor dit sierlijke ge
zinswagentje met een stijlvol
interieur en redelijk zittende
stoelen niet kunnen tempe
ren. Jammer, dat de reserve
band rechtop in de bagage-
bak moest worden gepoot.
Weliswaar ver achterin, maar
het kost toch heel wat in
vakantietijd uiterst bruikbare
ruimte.
De start was zelfs in deze koude
tijd voortreffelijk, de bestu
ring uiterst licht, de vijf-ver
snellingsbak soepel, de ve
ring heel acceptabel. Enfin,
alles bij elkaar zal men wel
wel begrijpen waarom wij
enthousiast over deze Lancer
zijn geworden.
Voor een aanvaardbare prijs
een fiks brok ryplezier.
Redactie:
Anneloes
Bronsgeest
en
Henk de Kat
U' kS cii
Mb j,Syj.
lhj .httfb
)/,L«.'-.ut», te
•^usanne
de (jraqP
leid er dorp
