Pi
Ford Taunus
(2 liter GL)
met automaat
Pippi,
het dwergje
in de grot
ZATERDAG 12 JANUARI 1980
PAGINA 3*
i Ford Taunus.
Het lijkt een lachertje. Zolang
we ons kunnen herinneren is
de naam Taunus al aan Ford
gebakken. Rond de jaren ze
ventig dacht men bij Ford
even dat het wel zonder die
naam kon maar daar zijn ze
snel van teruggekomen. Ze
zullen er wel voor eeuwig aan
vastzitten.
Dus volgt de ene generatie Tau-
nussen de andere op. De
jongste dateert van het vorig
najaar. De fabriek heeft er
drie jaar aan gewerkt. En er
meer dan 200 miljoen gulden
in gestopt. Omdat deze ver
nieuwingen er niet alleen
voor moeten zorgen dat het
succes van de Taunus wordt
geprolongeerd (de meest ver
kochte auto in zijn soort),
maar zij zullen ook het gat
moeten kunnen opvullen dat
ontstaat wanneer aanstonds
de Escort wegvalt.
Dus is er hevig gedokterd aan
verbetering van verbruik,
prestatie, comfort, veiligheid
en stijl. Nieuw ontwikkelde
methoden moeten onder-
houds- en reparatiekosten
drukken. En de weerstand te
gen roest zou danig zijn ver
beterd. Iets, wat natuurlijk
alleen door de jaren heen kan
worden bewezen.
Vele van de tientallen andere
verbeteringen zijn duidelij
ker merkbaar. Zoals het ver
grote glasoppervlak. En de
verbeterde stoelen. Ze geven
meer steun in de rug en heb
ben een traploze bediening
van de leuning. Nog niet per
fect maar zeer acceptabel.
We hebben de nieuwtjes van de
jongste generatie Taunussen
ervaren in een tweeliter GL
met automaat. Zoals bij Ford
de gewoonte is staat er weer
een hele reeks variaties in de
aanbieding. Met motoren van
1.3 tot 2,3 liter. Met vier of zes
cilinder. Met twee of vier deu
ren. Alles bij elkaar meer dan
vijftig versies.
De prijzen beginnen bij bijna
zestien mille. Dan heeft men
uiteraard een exemplaar met
de lichtste motor (1,3 liter).
Dat is eigenlijk té licht voor
zo'n toch vrij royale gezins
wagen, waarin vier personen
m^t hun bagage ruim kunnen
worden geherbergd. Wie ver
standig is (en het uiteraard
kan betalen) kiest een motor
met wat meer vermogen. Die
past beter bij de aard van de
wagen.
En als men het helemaal voor
elkaar wil hebben neemt men
de twee liter automaat, die wij
hebben gereden. Met hand
schakeling komt zo'n wagen
al in de buurt van de 2OV2
mille. Daar komt dan nog
eens anderhalf duizend gul
den bij voor de automaat,
maar dan heeft men ook een
uiterst soepel draaiend en
lekker rijdend geheel.
Natuurlijk, de starre achteras
van deze Taunus is niet ge
heel weg te denken. Daarvoor
manifesteert hij zich toch nog
te nadrukkelijk op wat slech
tere wegen, maar het is een
handicap die men best wil ac
cepteren bij het vele goede
wat Hp rpst heeft te bieden.
Wie de gewone schakelbak van
Ford kent weet dat die zich
altijd heel gladjes laat bedie
nen. De automaat is echter
een puur technisch juweeltje.
Het overgaan van de ene ver
snelling naar de andere kan
men nagenoeg niet voelen.
Men weet nauwelijks in wel
ke versnelling men op een
bepaald moment rijdt.
Zo is een automaat een uiterst
plezierige luxe. Een gemak
onder vrijwel alle rij-omstan-
digheden en een extra veilig
heid vooral in het stadsver
keer en in de files, waar ter
wereld ook.
Over het algemeen moet men
voor zo'n automaat iets aan
zuinigheid inboeten. Nu zul
len we niet ineens roepen dat
één op tien tot elf goedkoop
rijden is, maar voor zo'n
royale auto met zoveel com
fort en een zo sterke en soe
pele krachtbron (met auto
maat toch tegen de 170 km per
uur) kan men zo'n verbruik
aanvaardbaar achten.
Een club van meer dan vijftig
autojournalisten uit vijftien
landen heeft men heeft het
kunnen lézen - de Lancia Del
ta tot auto van het jaar uit
verkoren.
Een vergelijking met de "politi
cus van het jaar" dringt zich
bij ons op. Een club parlemen
taire journalisten heeft Ruud
Lubbers met die titel getooid.
Ondanks het feit dat Dries
Agt nog steeds de onbe
twiste commandant van het
CD A-peloton is.
In het autowereldje een soort
gelijke situatie. Het
zeer luxueuze raspaardje van
het Fiat-concern is als num
mer één op het journalistieke
lijstje geplaatst. Maar num
mer twee (de Opel Kadett) is
veruit favoriet bij het publiek.
Daar houdt overigens de verge
lijking wel op want meer dan
in en om het parlement spelen
in autokringen allerlei chau
vinistische nationale gevoe
lens en belangen een rol. Zó
sterk dat deze "verkiezing"
van de auto van het jaar
steeds meer een farce begint te
worden...
De juryleden hadden vijftien
wagens om uit te kiezen. Ze
mochten per persoon 25 pun
ten verdelen. Eén auto mocht
echter niet meer dan tien pun
ten krijgen.
De vier Nederlandse juryleden -
om een voorbeeld te noemen -
gingen in hun waardering
nergens hoger dan een zeven
De punten werden in den bre
de over veel auto's verspreid.
Ze hebben immers allemaal
hun voor en tegens
De auto van het jaar (Lancia Delta): compacte luxe.
model op stapel staan. Een coupé-ach-
Het is nog te vroeg om te zeggen dat het de opvolger van de
Renault 15-17 zal worden maar met motoren van 1400 tot 2000
cc erin zou men het toch wel denken.
Deze vierpersoons "Renault Fuego" zal over enkele maanden in
Frankrijk in de verkoop komen. Bij Renault is het gebruikelijk
dat men eerst enkele maanden op de thuismarkt proefdraait
voor men de buitenlandse boer opgaat. De export is dan ook
niet voor het komende najaar te v.erwachten. En het is natuur
lijk niet te zeggen wat de wagen dan moet kosten.
De Italianen deden het anders.
De zeven mannen uit het land
van Fiat gaven de Lancia
minstens een negen. Vier van
hen zelfs een tien. De Opel Ka
dett werd afgescheept met
waa rderingen als drie of vier!
We zullen verder geen grepen
doen in het cijfermateriaal.
Men zou er nog meer uit kun
nen halen. Zoals de duidelijke
hekel die de Fransen aan
Duitsers hebben. Het is teke
nend voor de onjuiste sfeer
waarin deze verkiezing
plaats heeft.
Of de Opel Kadett beter is dan
de Lancia Delta is eigenlijk
op zichzelf weinig interessant.
Er is bij beide auto's van een
geheel ander standpunt uit
gegaan. Lancia heeft de luxe
van een grote auto in een
kleintje willen stoppen. De
wagen komt pas over enkele
maanden naar ons land, we
welen dus nog niet precies
wat er voor zal moeten wor
den betaald. Maar in de au
towereld krijgt men niets voor
niets.
Dat is ook gebleken bij de nieu
we Opel Kadett. Met voor
wielaandrijving en vele an
dere technische verbeterin
gen. Maar ook met een fikse
prijsverhoging. Desondanks
is de wagen meteen middenin
de publieke smaak getuimeld.
Nog steeds veruit de best ver
kochte auto in ons land. Zelfs
levertijden van twee maan
den.
Het zegt allemaal niets. De Co
rolla - vele jaren de best ver
kochte auto ter wereld - is eens
diep in de achterhoede van de
"verkiezing geemdigd. Zijn
opvolger - de Golf - heeft ook
geen titel in deze journalistie
ke strijd gehaald. De befaam
de Golf diesel die een door
braak betekende op het gebied
van dieselmotoren in kleine
karretjes kon ook al geen ge
nadevinden 1 ti de ogen van de
juryleden. Een dure Rover of
een onbetaalbare Porsche
kreeg de voorkeur.
Dat het publiek ook metal teveel
waarde hecht aan het opge
plakte etiket "auto van het
jaar" is vorig jaar wel geble
ken: toen nog Simca Horizon
en nu Talbot Horizon. De uit
verkorene heeft de Franse fa
briek met voor een fikse te
rugval kunnen behoeden.
Gepn wonder, gezien de wijze
waarop de "auto van het
jaar" tot "hobby van het jaar"
is geworden
4*1;
-V' v
X f," —K
c*
Y <i
f 9
i V
Nelly Brands.
11 jaar.
Lage Rijndijk 99. Leiden
KAEPPEfcDOÖi
Redactie:
Anneloes
Bronsgeest
Pippi leefde bij het Pannikiek
Volk. Hij had het best naar zijn
zin. Maar op een dag was Pippi
verdwaald. Dus beleefde hij zijn
eigen avonturen. Pippi zwierf
dag en nacht. Maar op een dag
kwam Pippi een grot tegen. Hij
dacht: "Zal ik er in gaan, ja of
nee." Hij besloot om er wel in te
gaan. Het was wel donker in die
grot. Gelukkig had hij nog een
paar toortsen bij zich. een paar
vuurstenen en papier. Dus hij
had geluk.
Even de stenen bij elkaar, pa
pier erbij, en nu bij de
toortsende toorts was ook
aan. Hij liep verder uren en
uren, kilometers en kilometers.
Maartoen kwam hij een
grote spin tegen, hij pakte zijn
zakmes en hout dat daar op de
grond lag. Hij maakte er een
scherpe punt aan. en gooide het
naar de spin. "Raak"
schreeuwde hij uit. Toen dacht
hij: "Ik zal die pijl eruit halen,
voordat ik andere gevaarlijke
dieren tegenkom"
Toen liep hij verder. Een kilo
meter 3 of 4 verder kwam hij een
beer tegen die maakte hij ook
met de pijl dood. Toen zei Pippi:
"Zo dat is ook voorbij, al die en
ge dieren pffff'. Verder kwam
hij allemaal vleermuizen tegen.
Pippi kreeg er kriebels van, hij
zei: "Wat eng hoor al die vleer
muizen om me heen
brrrrrbrrrrrr"
Toen had Pippi honger hij
dacht aan de beer die hij had
doodgestoken hij keerde terug.
Weer naar de vleermuizen. Hij
sneed een stuk vlees van de
beer af en deed het boven zijn
toorts lekker gebraden vlees
jamjamie. Hij ging weer terug
naar de plek waar hij gebleven
was. Weer door de vleermuizen
toen hij veel verder was, was hij
bij open lucht hij was natuurlijk
heel blij. Maar wat ook nog
hij was terug bij zijn volk Pan
nikiek Volk de anderen waren
natuurlijk ook blij en dan ook
wel heel blij. En die avond had
de Pannikiek Volk leuk feest.
EINDE
Akash Ramdas,
9 jaar.
Leiderdorp.
Er was een een kabouter die heette Pim. Hij belde Pam op. Maar
zijn moeder zei dat Pam ziek was. Toen hij de hooi n op de haak wou
leggen had hij een idee. Hij deed zijn jas aan en ging naar de
groenteman en zei: een tros druiven, en vijf appels, En drie bananen
zei Pim. De groenteman zei jij houdt zeker erg van fruit hè Ja. maar
het is voor mijn vriend die ziek is. Toen hij bij Pam aanbelde zei Pim
ik heb fruit mee genomen. Kom maar binnen dan kan je het fruit
aan Pam geven zei de moeder van Pam.
EINDE
Robert Volmcr
Lorentzkade 22
Leiden
10 jaar
Hf!; .<r j
Dieuwkc Wieringa, 8 jaar, Van Brouchovenlaan 9, Oc/ tgeest
