Weerslag revolutie ook in film
IS"
pgevcm
Groot deel filmaanbod uit VS
rfs
m
VRIJDAG 28 DECEMBER 1979
FILM
PAGINA 'S
LEIDEN - Net als in vorige ja
ren nam het Amerikaanse
aandeel in het filmaanbod
van dit jaar weer een promi
nente plaats in. De totale
oogst in de Leidse en Alphen-
se bioscopen over dit jaar
toont dat op een ondubbel
zinnige manier aan. Niet
minder dan zestig produkties
uit de Verenigde Staten
kwamen dit jaar voor pro
grammering in aanmerking.
Dat is maar liefst zes maal zo
veel als de twee daarop vol
gende Janden: Nederland met
elf films en Italië, dat tien keer
aan de beurt kwam. Niet zo
merkwaardig dat het juist die
twee landen zijn. In ons eigen
land lag de produktie dit jaar
erg hoog en de Italiaanse fil
mers mochten in '79 zich on
der aanvoering van Ettore
Scola in de belangstelling van
intellectueel Nederland ver
heugen. Al bleef het Ameri
kaans georiënteerde spaghet-
ti-gebeuren het grootste part
leveren.
Echt beroerd kwamen West-
Duitsland, Engeland en
Frankrijk er af. Vooral voor
de laatste efg triest omdat de
Fransen nog niet zo lang ge
leden de meest vooraan
staande filmmakers waren. In
'79 bereikten slechts zes films
van Franse makelij Alphen en
Leiden en die lagen in de
meeste gevallen in het
dolklomische vlak (Louis de
Funès en Pierre Richard).
Toch waren er dit jaar best
wel interessante produkties
uit Frankrijk, die ons helaas
niet bereikten. Wat bijvoor
beeld te denken van Oscar
winnaar Préparez vos mou-
choirs, Confidences pour
confidences, Les routes dus
Sud (met Yves Montand) en
Les soeurs Brontës.Enige
hoop bestaat er dan nog voor
het schitterende Une histoire
simple (met Romy Schneider
in een glansrol) omdat die pas
kort geleden in première
ging.
Het trieste lijstje van produk
ties waarvoor de filmliefheb
ber uit de Leidse en Alphense
regio een hele reis moest ma
ken, kan natuurlijk moeite
loos worden aangevuld met
films uit andere landen. Op
vallend verschijnsel daarbij is
dat in dat rijtje ook Neder
landse werkstukken zitten.
Vroeger was een film van ei
gen bodem zo'n evenement
dat die zonder enig probleem
alle uithoeken van Nederland
bereikte. Maar noch Dag dok
ter van Ate de Jong, noch
Frank Wierings Andy, bloed
en blond haar haalden zelfs
maar een wereldstad als Lei
den.
Ze bevonden zich daarbij in het
illustere gezelschap van Ro
bert Altman, wiens A Wed
ding en Quintet ons versto
ken bleef. Dat het winnen van
een prijs op het filmfestival
van Cannes ook geen garantie
is, bewees Norma Rae van
Martin Ritt. Ondanks dat
Sally Field een onderschei
ding als beste actrice kreeg,
werd ons de film niet waardig
geacht. Evenals bijvoorbeeld
The big fix en Slow dancing
in the big city (beide uit de
VS), Quadrophenia en The
Shout uit Engeland en Cosi
come sei en Mogliamante, die
van Italiaanse komaf zijn. Me
dunkt dat met deze films een
aardig festival valt te organi-
In principe is het natuurlijk niet
vreselijk relevant om dit soort
zaken aan de kaak te stellen.
Het aanbod is gigantisch en er
valt niet ten alle tijde over een
bepaalde film te beschikken.
Aan de andere kant is het toch
ook wel goed dit te signaleren
in de wetenschap dat Animal
House drie, vier maanden op
het programma staat, terwijl
andere aardige films (daar
door) niet aan bod komen.
Het alternatieve circuit schiet in
een aantal gevallen gelukkig
te hulp. Zo bracht het Leids
Filmhuis in een Hollands fes
tival de genoemde Andy,
bloed en blond haar en De
verwording van de jonge Dü-
rer. Bovendien brengt het
Kijkhuis volgende maand
onder meer de alleraardigste
Zwitserse film Les petites fu
gues.
Dat de kleinere films zich in een
aardige belangstelling mogen
verheugen, bewijst het succes
van de kleinere theaters als
Studio en Lido 3 wel.
BART JUNGMAN
UTRECHT - De jaren zestig hebben
denaam, maar de werkelijke po
litieke en seksuele revoluties heb
ben pas in de jaren zeventig
plaatsgevondenZeker waar het
de neerslag betreft van die storm
achtige ontwikkelingen op het
medium film, met als voorbeeld
het feit dat voor de sfeer van de
jaren zestig zo kenmerkende films
als Woodstock of Easy Rider pas
in 1970 hun Nederlandse triomf
tocht beleefden. En dan had gedu
rende dit decennium de cinema
nog zo zijn eigen kleine en grote
revoluties. Ten aanzien van de
praktijk van het filmen valt ech
ter aan het eind van de jaren ze
ventighelaas vast te stellen dat de
situatie aanmerkelijk minder
rooskleurig is dan tien jaar terug
Belangrijkste oorzaak is de econo
mische crisis die de cinema in de
toonaangevende landen Ver
enigde Staten, Engeland, Frank
rijk, Italië en Japan in ernstige
moeilijkheden heeft gebracht.
Met als voornaamste gevolg dat
men huiverig is geworden voor
het nemen van risico's en is gaan
terugvallen op filmers, sterren en
formuleg die hun marktwaarde al
hadden bewezen.
Tien jaar terug hadden de grote
Amerikaanse maatschappijen
merendeels hun studio's al ver
kocht en hadden zich gedeva
lueerd tot voornamelijk distribu
tie-organisaties die ook wel in
vesteerden in produkties. Maar in
1970 wemelde het zozeer van on
afhankelijke initiatieven, dat de
kwaliteit van de Amerikaanse ci
nema vooralsnog niet bedreigd
leek. Maar het zijn vooral de later
de pan uitrijzende produktiekos-
ten geweest die enerzijds de B-
films de das hebben omgedaan
en anderzijds de "major compa
nies" hebben gedreven naar gi
gantische investeringen in een of
twee superprodukties per jaar,
waarop men dan telkens moest
blijven drijven.
En dat moesten dan films zijn met
peperdure sterren, plus een
overbluffende etalage van "spe
ciale effecten", waar geen televi
sie van terug had. En zo kwam
men als vanzelf op de rampenfilm
in de eerste helft van de jaren ze
ventig en de science fiction-film
in de tweede helft. En elke film
die aan de verwachting voldeed
zou onmiddellijk een vervolg
krijgen.
Hollywood in de jaren zeventig, dat
betekende voor alles: vier Air-
port-films, twee Poseidon-films,
twee Jaws-films, twee Exorcist-
films, twee Omen-films, The To
wering Inferno, Earthquake èn
een hele stoot daarvan afgeleide
rampjes, die ook nogal eens uit
Italië afkomstig waren. En ver
der Star Wars, Superman en
Alien, waar de volgende delen nu
van in aantocht zijn. Plus Buck
Rogers, Flash Gordon en Star
Trek.
beroemde Bogart-films en klas
siekers van Hitchcock, Siegel en
Clouseau onder handen geno-
Musicals kwamen terug in de gra
tie: Jesus Christ Superstar, God-
spell, Saturday Night Fever, Hair
en remakes van A Star is Born en
van The Wizzard of Oz. We kregen
de nostalgie-rage, meest opzien
barend op gang gebracht door
American Graffiti (het vervolg
komt er alweer aan) en vooral ge
bruikt voor verfilmingen van
sterrenlevens (Lenny Bruce,
Gable Lombard, W.C. Fields,
Valentino, Elvis Presley, Buddy
Holly, Mohammed Ali) en tot al
dan niet satirisch bedoelde gen-
re-imitaties. In die laatste specia
liteit zijn vooral Mel Brooks en
Gene Wilder actief geweest, in
1970 waren ze nog volslagen on
bekend.
Rainer Werner Fassbin-
der groeide uit tot Europa's
meest markante cineast van
de jaren zeventig.
Waar het gebrek aan oorspronke
lijkheid het belangrijkste ken
merk geweest is van Hollywood
in de jaren zeventig, daar zijn
toch een aantal namen te noemen
van eigenzinnige regisseurs die
het in deze decade toch hebben
weten te maken. Allereerst de
New Hollywood-groep, waartoe
onderling nogal coöperatief
gebleken filmers behoren als
Scorsese, De Palma, Lucas,
Spielberg en vooral Coppola. En
zij brachten een nieuwe acteurs-
generatie tot populariteit, met
Robert de Niro, Harvey Keitel,
Richard Dreyfuss, Martin Sheen,
Robert Duvall en Al Pacino als
belangrijkste coryfeeën.
Verder hebben Jack Nicholson,
Dustin Hoffman, Jon Voight,
Clint Eastwood, Burt Reynolds,
Gene Hackman en de terugge
komen Marlon Brando een stem
pel gedrukt op de Amerikaanse
cinema van de jaren zeventig. Te
genover actrices als Faye Duna-
way. Ellen Burnstyn, Barbra
Streissand, Jill Clayburgh, Diane
Keaton en vooral Jane Fonda en
Sally Field de laatste tijd. Er deed
zich op de valreep nog het ver
schijnsel "vrouwenfilm" voor en
Engelse actrices als Glenda Jack
son en Vanessa Redgrave waren
erg actief in Amerika, net als hun
landgenoten Sean Connery en
Michael Caine.
Een andere markante trend in het
commerciële filmen, is de rema
ke-ziekte geweest; de pogingen
om met de verbeterde techniek
allerlei ooit klassiek geworden
films eens dunnetjes of liever
dikjes over te doen. King Kong
was er het meest spectaculaire
voorbeeld van en verder werden
In de onderlaag van de Amerikaan
se cinema is verder het vrijwel
overlijden van de western frap
pant geweest en dat is in zoverre
van belang, dat op dit moment de
gewone actie-bioscopen in de
wereld nauwelijks nog weten wat
ze moeten draaien. Er bestaat nog
slechts een mager aanbod van
enge beestenfilms en andersoor
tige, steeds rauwer wordende
horror. De spaghetti-western had
in het begin van de jaren zeventig
nog in de leemte voorzien en
daarna de kung fu-film, maar dat
is nu ook een bekeken zaak. Zo
dat nu veel actie-theaters zijn
overgestapt op porno. Want niet
alleen in Nederland werd aan
filmkeuring voor volwassenen
een einde gemaakt.
Porno, dat is trouwens ook wel ty
pisch iets van de jaren zeventig
geworden. En dan komen we te
rug op de uitgangsstelling van dit
artikel. De politieke en seksuele
revolutie is, wat film betreft wel
iswaar losgemaakt in de jaren ze
ventig, maar al het lef van Godard
en de zijnen en van de Ameri
kaanse Newsreel- en knder-
groundfilmers lls876cn van de
Britse New-Cinama-school. zou
niet meer zijn geweest dan kleur
rijke historie voor de elite, indien
hun visies niet waren overgeno
men door een spits van toonaan
gevende cineasten met meer bin
ding met een groot publiek.
Het politieke protest deed zich in
Amerika het beste gelden met op
een groot publiek gerichte films
als All The Presidents Men en
The China Syndrome en met
Vietnam-films (die lang op zich
lieten wachten) als Coming Ho
me, Apocalypse Now en Go Telle
The Spartans. In Europa werden
de seksueel en politiek revolu
tionaire fakkels voortgedragen
door grootheden als Borowc-
zyck, Pasolini, Ferreri, Makave-
jev, Arrabal, Jancsó, Bertolucci,
Angelopoulos, Bunuel en Losey
Frappant is het geweest dat voor
mannen als Pasolini (met zijn
raamvertellingen), Bertolucci
(met Novecento) en Bergman
(sinds Scene's uit een Huwelijk)
verklaarden dat ze gefrustreerd
waren geraakt door de weten
schap dat ze voornamelijk func
tioneerden voor een intellectuele
elite en zich daarom meer op de
massa zijn gaan richten. Ze deden
dat met opmerkelijk succes en
zonder in te leveren kwaliteit.
Hetzelfde verschijnsel heeft zich
voorgedaan in Frankrijk, waar
alleen Godard zich met Maoïsti
sche videoprojecten heeft geïso
leerd, maar Truffaut, Lelouch,
Sautet en Resnais kwamen tot -
overigens veelal voortreffelijke -
films, waarvoor geen Nouvelle
Vague nodig was geweest. Be
langrijke eenlingen als Chabrol,
Rohmer en Bresson kregen ge
zelschap van interessante
nieuwkomers als Tavernier, Cor-
neau en Thomas.
Maar intussen is Frankrijk wel een
pijnlijk voorbeeld van terugval
geworden. De cinema is daar nu
hoofdzakelijk teruggevoerd tot
massavermaak met Belmondo,
Delon, De Funès, Richard. Girar-
dot en Deneuve als trekpleisters.
Dat zoiets ook met smaak kan
gebeuren, bewijst echter Yves
Robert. Maar in de beginjaren ze
ventig was het stukken interes
santer in Frankrijk, toen bijvoor
beeld aan politieke bewustwor
ding belangrijke bijdragen wer
den geleverd door de poli-thril
lers van Boisset en Costa-Gavras.
De veranderingen m Italië hebben
geheel andere oorzaken. Daar is -
op Fellini na. die zo zijn gangetje
gaat - zowat de hele filmtop uitge
storven. Pasolini overleed, Vis
conti overleed, Rosselini over
leed, De Sica overleed. Uiterst
spijtige gebeurtenissen die
evenwel een opmerkelijk neve
neffect hebben gehad. Op het
tweede plan hadden Ferreri, Ber
tolucci (vooral sinds Last Tango
in Paris) en Rosi al hun faam,
maar uit de schaduw van de gro
ten hebben zich nu een aantal ve
teranen kunnen losmaken: Scola,
Risi, Comencini, Monicelli en
Wertmuller.
Ze brachten het de laatste vijf jaar
tot wereldfaam. Maar ze vormen
met hun gemiddelde leeftijd van
vijftig jaar dus niet bepaald het
jonge talent. Net zo min als Olmi,
Nocita en de gebroeders Taviani,
die prijzen wegsleepten op festi
vals, met plattelands-verhalen
verwant aan Bertolucci's Nov-
cento. De films van dit laatste
groepje konden - buiten com
merciële eisen om - tot stand
worden gebracht via samenwer
king met de Italiaanse staats-te-
levisie.
Dat is dan een interessante ontwik
keling die ook vooral in West-
Duitsland heel belangrijk ge
weest is. Tien jaar geleden be
stond er geen Duitse cinema van
betekenis, maar sindsdien heeft
het Filmverlag der Autoren daar
verandering in gebracht. Een
club van gedreven, jonge filmers
die, via een open verbinding met
de tv, kon uitgroeien tot wat uit
eindelijk de belangrijkste ver
nieuwing binnen het Europese
filmen is geweest.
In 1972 werd op de Utrechtse Ci-
nemanifestatie een zekere Rainer
Werner Fassbinder geïntrodu
ceerd met twee groezelige melo-
dramaatjes waar slechts weini
gen van bekoord raakten. Maar
die weinigen hadden toch iets
bijzonders gezien. Fassbinder
groeide met een in ijltempo ge
maakt veertigtal films uit tot een
fenomeen; Europa's meest mar
kante nieuwe cineast van de jaren
zeventig. En verder zagen we hoe
Herzog, Schlondorff, Wenders en
Handke het Duitse filmen nieuw
aanzien verschaften.
Een soortgelijke ontwikkeling, zij
het iets minder spectaculair,
deed zich voor in Zwitserland.
Met ruggesteun van de televisie
en met geld uit Frankrijk kwa
men hier Goretta, Tanner, Sout-
ter en Yersin tot prominentie die
doorklonk tot in de rest van de
wereld.
Het nieuwe talent borrelt aardig in
Spanje, maar financiering is een
gigantisch probleem.
In Oost-Europa gebeurde er sinds
de Praagse Lente erg weinig. In
Polen kreeg Wajda Zanussi naast
zich in de schijnwerpers, in Hon
garije kreeg Jancsno gezelschap
van zijn ex-vrouw Mézaros. In
Rusland zag het regime met lede
ogen hoe Tarkovski wereldfaam
vergaarde op een niveau dat door
de neefjes Konchalovski niet
worden gehaald al leverden die
toch puik werk af.
En dan Nederland, waar van alles
loos. is, maar waar de jaren zeven
tig de belangrijkste zijn gebleken
uit de hele filmgeschiedenis. Ook
al werd het duidelijk dat Ivens en
de documentaire traditie hebben
afgedaan. In de jaren zestig had
zich een nieuwe generatie speel-
filmers aangediend die toen in
een energieke fase zat, naar mo
del van de Nouvelle Vague. De La
Parra, Verstappen, Wiesz en Van
der Heyde maakten in de jaren
zeventig stuk voor stuk films
waar het publiek voor te hoop
liep.
Inhoudelijk deed men veel aan
zelfverloochening, maar het is
van immens belang geweest dat
het Nederlandse publiek werd
afgeholpen van de weerzin om
Nederlandse films te gaan zien.
Meest succesvol was het duo
Verhoeven-Houwer met het
reeksje "Wat zien ik?Turks
Fruit, Keetje Tippel, Soldaat van
Oranje. Verstappen bestendigde
de seksuele revolutie in Neder
land met Blue Movie en maakte
zijn beste film met Pastorale.
Het publiek was zeer geïnteres
seerd in Dr. Vlimmen en Kort
Amerikaans, gemaakt door Gui
de Pieters die desondanks nog
een hoop te leren heeft. Belofte
vol bleken verder Nouchka van
Brakel en Ate de Jong, terwijl
ook van René van Nie twee keer
een voortreffelijke indruk maak
te. En we zagen autodidact Jos
Stelling als enige Nederlander de
competitie van Cannes bereiken.
En dan nog iets over de manier
waarop wij met al die films in
aanraking zijn gekomen. Het
ging aanvankelijk heel beroerd
met de bioscopen. Tien jaar gele
den had Nederland er nog 434, in
1972 waren dat er nog maar 377.
Sindsdien is het aantal weer ge
klommen - vooral als gevolg van
de internationale trend tot thea
tersplitsing - tot 484 in 1978. Maar
het totale aantal zitplaatsen is
desondanks gezakt van 211.659
naar 157.713.
Voor het bioscoopbedrijf is deze
nieuwe situatie echter gezonder
geworden in verband met betere
mogelijkheden tot risico-sprei
ding en voor het publiek is het nu
aantrekkelijker, omdat het film
aanbod veel groter is geworden,
met name in de provincie. Want
in '69 werden er weliswaar nog
380 films geïmporteerd, tegen
nog slechts 323 in 1978, maar tien
jaar geleden haalden veel minder
films de kleinere steden dan te
genwoordig het geval is.
Een enorm belangrijke ontwikke
ling. kwam daar in de jaren ze
ventig bij; de vestiging en uit
groei van het door Film Interna
tional geentameerde filmhuizen-
circuit. Waar we in dit artikel
voornamelijk hebben stil gestaan
bij een gedurende dit decennium
opflakkerend en weer uitdovend
élan in het commerciële filmen,
daar staat een ware bloei-periode
van het alternatieve filmen te
genover.
Die Duitse en Zwitserse filmers
waar we het al over hadden bij
voorbeeld, die hebben we in Ne
derland zien groeien tot hun hui
dige, commercieel-interessant
geworden kwaliteit, dankzij
vooral Film International. En het
is ook deze organisatie geweest
die ons is blijven voorzien van
werkstukken van de internatio
nale filmers-avant garde, op zo
wel artistiek als revolutionair ge
bied. Niet-commerciële films die
zich in de jaren zestig eigenlijk
toch maar met mondjesmaat lie
ten bekijken worden nu in grote
getale verspreid tot in alle uit
hoeken van Nederland.
Maar als er één wens is die we voor
de jaren tachtig mogen uitspre
ken, dan is het dat de koude-oor-
logsfoer die er nog altijd heerst
tussen commercieel circuit en al
ternatiefcircuit, beëindigd wordt
op de kortst mogelijke termijn en
dat men zal komen tot de soepele
samenwerking, waarmee het
publiek het meest gediend is.
PIETER VAN LI EROP
De Nederlandse televisie gaat
de jaren tachtig in met één
van de befaamdste musicals
aller tijden (daterend van
1964) My fair lady. George
Cukors werkstuk legde des
tijds beslag op maar liefst 8
Oscars. Eén daarvan was voor
Rex Harrison, die op fraaie
wijze professor Higgins ge
stalte gaf. Zijn tegenspeelster
is Audrey Hepburn die als het
voormalig bloemenmeisje
Eliza Doolitle door Higgins
wordt omgeturnd tot een lid
van de Londense society.
Vrijdagavond wordt via Belgie
1 een andere 'gouwe ouwe'
vertoond: The Graduate, de
film die Dustin Hoffman be
roemd maakte. Hoffman
speelt de pas afgestudeerde
Benjamin, die door zijn buur
vrouw Mrs. Robinson wordt
ingepalmd. Moeiljkheden
ontstaan als Ben verliefd
wordt op haar dochter (Ka-
therine Ross). De film blinkt
uit in een prachtige sfeerte
kening van het Amerikaans
kleinburgelijk milieu, waar
tegen de jeugd (de film is niet
voor niets in 1967 gemaakt) in
opstand komt.
Een dag eerder vertoont de Ne
derlandse televisie een ande
re film van My fair lady-regis
seur George Cukor, Love
among the ruins. Het is een
tv-produktie maar kent in fi
guren als Kathei ine Hepburn
en Laurence Olivier grote
sterren van het witte doek.
Bekende namen doen ook mee
in de verfilming van Agatha
Christie s Murder on the
Orient Express. Onder de re
gie van Sidney Lumet ver
schenen L*umn Bacell, in
grid Bergman en Jacqueline
Kf
HillHiiiinifii
et. terwijl Albert Finney
ctive Hercule Poirot
'«•IJ
'•J
HU
Gene Saks gei
Cactus flower i
Bergman een van Amerika's
leukste komieken Welter
Matthuu.
Jet programma:ZATERDAG:
de
Dtsl. 3 (regie: Lloyd Bacon
met James Cagney i. The Cac
tus flower; 20.52 uuiNed 2
Mr. Soft touch; 2
Dtsl. i (regie: Henry Le
met Glenn Ford).
ZONDAG Die Forsterchristl;
15.05 uur. DtaL l (regk Ai
thur Maria Kebenalt met Karl
Schonbock). It started with
Eve; 21 30 uur; DM 3 (regit
Henry Kostei met CI
Laughton) Osinda; 22.50 uur;
Dtsl. 2 (regie: Seigiu Nico-
lacscu).
maand.Charlie Chan ap
het schatzoekersschip; 17.00
uur. Dial S (regk H
Lachman met Sidney Toler).
Ho
the v
).00
uur; Dtsl. 2 (met Lee J. Cobb
en Henry Fonda). Le petit
baigncur; 21.30 uur; Ned. 2
(regie: Robert Dhery met
Louis de Funès).
DINSDAG That's entertain
ment; 20.10 uur; Bel. 1 (mon-
tagefilm met Fred Astaire en
Gene Kelley). My fair ladv;
2025 uur; Ned. 2 Downhill
racer; 21.15 uur; Bel 2 (regie
Michael Richtie met Robert
Red ford). Murder on the
Orient Express; 21.35 uur;
Dt>i 2
WOENSDAG The entertainer;
20 15 uur; Dtsl. 3 (regie Do
nald Wryo met Jack Lem-
moni Pygmalion; 20 55 uur.
Bel. 2 (regie Donald Asquith
met Leslie Howurd).
DONDERDAG Love among
the ruins; 19 55 uur. Ned 1
VRIJDAG The Graduate;
20 15 uui Bel 1 |.a ultima
scena (eerste deel); 22.55 uur,
Ne.) 1 (regie Tom.is Gutic-
DM 2 iiegie Nb. h'.iel Wmnei
met Burt Lancastei en Alain
Delon).
Blijvers
'Hair" - Hippie-musical. Lido 1.
Loiden. Euro 4, Alphcn
"Jungleboek" - Bekende tekenfilm,
nu met Nederlandse tekst. Lido 2.
"Een pak slaag" - Minder geslaagde
Haanstra. maar mooie rol van Paul
Steenbergen. Lido 3, Leiden, Euro 2.
Alphcn
"Manhattan" - Imposant beeld van
handel en wandel van New Yorks
intellectuelen. Studio. Leiden.
"The Wanderers" - Slechte film
over jeugdbendes. Trianon. Leiden.
"Cha cha" - Chaotisch, Euro 4. Al
phen. ook in Trianon (middagvoor
stelling).
"De vier vuisten op safari" - Bud
Spencer en Terence Hill, Luxor.
Leiden. Euro 1, Alphen.
Terug in Leiden
Sexfilm
Nachtfilms
"Everything you always wanted to
know about sex" - Camera. Leiden.
"Callgirl bv" - Rex. Leiden.
"De vier vuisten op safari" - Euro 1
Alphen.
"Shao Lin Brekers" - Euro 2, Al
phen."American Graffity" - Euro 3,
Alphen.
"De Bahama's, een pom oparadijs"
- Euro 4, Alphen.
Den Haag
"De vier vuisten op safari" - Apollo 1
(460340). al.
"Race naar de schroothoop" -
Apollo 2. al.
"Het geheim van Bear Island" - Asta
(463500). 12 jaar
"Onkruid vergaat niet" - Bijou
(461137), al.
"Cha cha" - Calypso (463502). al.
"De vier vuisten op safari" - Baby-
Ion 1 (471656). al
"Monty Python's life of Brian" - Ba
bylon 2, 12 jr.
"The prisoner of Zcnda" - Babylon
3. al.
"Rabbi Abraham in het wilde wes
ten" - Camera (467200). al.
Apocalypse now" - Cineac 1
(630637). 16 jr
"Manhattan" - Cineac 2, al
"Escape from Alcatraz" - Cincac 3,
16 jr.
"Airport "80" - Corso (467200), al.
"Waterschapsheuvel" - Du Midi
(855770), al.
"Hair"' - Euro (667066), al.
"Apocalypse now" - Metropole 1
(456756). 16 jr.
"Een pak slaag" - Metropole 2. al.
"Manhattan" - Metropole 3, al.
"Schiet niet op de tandarts" - Me
tropole 4. al.
"La Luna" - Metropole 5. 16 jr.
"Jungleboek"-Odeon 1 (462400), al.
"Rabbi Abraham in het wilde wes
ten" - Odeon 2, al
"Kiss in attack of the phantoms" -
Odeon 3. al.
"Alien" - Odeon 3, 16 Jr.
"Dona Floor en haar twee mannen" -
Odeon 4, 16 jr.
"De complete verleiding" - Le Paris
1 (656402). 18 jr.
"Klaar overboord maar" - Le Pahs
2. 18 jr.
"Story of Joanna"-Le Pans 3. 18 jr.
"Airport 80" - Passage (460977). al.
"Monty Python's life of Brian" -
Studio 2000 (542288). 12 jr
"Courage fuyons - De Uitkijk
(542288). 16 jr
Amsterdam
"Monty Puthon's life of Bnan" - Alfa
1 (278806). 12 jr
"The prisoner of Zenda" - Alfa 2. al.
"Manhattan" - Alhambra 1 (233192).
al.
"La Luna" - Alhambra 2. 16 jr
"De vier vuisten op safari" - Belle-
vue Cinerama (234876). al
"Het geheim van Bear Island" - Ca
lypso 1 (266227), 12 jr
"Race naar de schroothoop" - Ca
lypso 2. al
"The Wanderers" - Calypso 3. 16 jr.
"Het heetste hoerde gaat vrolijk
verder" - Centraal (248933), 18 jr
"Airport '80" - Cineac Damrak 1
(245648). al.
"Rabbi Abraham in het wilde wes
ten" - Cineac Damrak 2. al
"Levend verslonden- Cineac
(243639). 16 jr.
"Préparez vos moucholrs" - Cine-
center (236615), 16 jr.
"Hair" - Cmecenter. al.
"Last tango in Pans" - Cinecenter,
16 jr
^High and low" - Cinecenter. 16 jr.
"Airport "80" - Cinema International
(151243). 12 jr.
"Jungleboek" - City l (234579), al.
"Dracula" City 1. 16 jr
"Apocalypse now" - City 2. 16 jr.
"Alien" - City 3. 16 jr
"Kentucky Fned Movie" - City 4. 16
jf.
"Dona Flor en haar twee mannen" -
City 5. 16 jr
"La Luna" - City 6. 16 jr
"Marlijn en de Magiër" en "Jungle
boek" - City 7. 16 jr
"(B)rokkervjagers in Tirol" - Corso
(234561). 16 jr.
"Het geheim van Bear Island" - Du
Midi (723653). 12 jr
"Jungleboek" - Flora Disney
(230469). al
j'Cha cha'" - Kntenon (231708). al
"Cha cha" - Leidsepleintheater
6235909). al
"Rabbi Abraham in het wilde wes
ten" - Noggcrath (230655). al
"Erections'"-Paruien (248933). 18jr.
"Apocalypse now - Rembrandt-
plc in theater I (223542). 16 jr
"Moonraker" - Rem brand tplem-
theater 2. 12 jr.
"De vier vuisten op safari" - Rial to
(723488). al
"Cha cha - Rivoh (723488). al
"Escape from Alcatraz - Roxy
(232809). 16 jr
"Courage füyons" - Studio K
(231708) 18 jr
Messidor" The Movies (245790), 16
(262633). al
"Manhattan" - Tuschinski 2. al
Movie movie" - IXischinski 3. 16 jr
"Die Ehc der Mana Braun - Tu
schinski 4. 16 jr
Grijpstra A De Gier" - Tuschinski
