Morgen is het honderd jaar geleden dat Stalin werd geboren Lenin besefte te laat dat hij verkeerde man had gesteund E1SEVIERS DONDERDAG 20 DECEMBER 1979 UUtf MOSKOU - Op 21 december zal het 100 jaar geleden zijn dat Josef Vis sari onowitsj Dzjoegasjwili werd geboren. Nauwelijks de moeite van het vermelden waard, ware het niet dat hij onder de naam Stalin de geschiedenis is ingegaan als een van de meest mee dogenloze alleenheersers aller tijden, wiens bloed dorst in de jaren dertig en veertig slechts geëve naard werd door de fascistische dictator Adolf Hit ler. Zal er in het openbaar enig teken van herden king te bespeuren zijn, zo vragen sommigen zich in de Sowjet-hoofdstad af? Het lijkt niet erg waar schijnlijk dat de Kremlin-machthebbers in deze tij den waarin zij de „ontspanning" prediken, hun roemruchte voorganger - die de Sowjet-Unie van continentale tot mondiale macht promoveerde - al te feestelijk zullen gaan bewieroken. rondom het kampvuur toost een van hen op Stalin. Uit tactische overwegingen dus wel te verstaan, en niet omdat zij de man verguizen onder wiens bewind zij allen hun succesrijke loopbaan begon nen zijn en aan wie zij een po litiek machtssysteem te dan ken hebben waarin zij inmid dels zelf de top bereikt heb ben. Tien jaar geleden was er wel een herdenking in de maak, waarbij Stalin boven dien zelfs officieel gerehabili teerd zou worden. Tenminste, dat beweert de dissidente Russische historicus Roy Medwedjev in zijn boek „Laat de geschiedenis oordelen" De Polen en de Hongaren zouden echter zo energiek geprotesteerd hebben tegen dit voornemen, dat het Kremlin van eerherstel en feestelijkheden afzag. Daarmee was het niet gedaan met de populariteit van de bloeddorstige dictator. Dat bleek twee jaar geleden wel, toen minister van defensie Oestinov een redevoering hield in verband met het 60- jarig bestaan van het Rode Leger. Organisator en eerste leider van het Rode Leger, Trotski, werd in dit verhaal niet genoemd, maar in zijn verhaal aangekomen bij het begin van de vijandelijkhe den tussen de Duitse horden en het Sowjet-leger vermeld de Oestinov dat „kameraad J. V. Stalin benoemd was tot voorzitter van het staatsde- fensiecomité, dat zorgen moest voor de coördinatie van alle krachten ter vernieti ging van de vijand" Applaus Er brak in de zaal een donde rend applaus uit. De aanwezi ge partijfunctionarissen, le geraanvoerders en veteranen hielden dat minutenlang vol en Oestinov probeerde tweemaal tevergeefs om zijn toespraak voort te zetten, voordat dit hem eindelijk luk te. Blijkbaar onthutst over de populariteit van de voormali ge alleenheerser, gaf het par tijdagblad Prawda de vol gende dag wel Oestinovs rede weer, maar schrapte het woordje „kameraad" bij de vermelding van Stalin. De populariteit van Stalin blijft overigens niet beperkt tot partij en leger. Ook onder an dere Sowjet-burgers kan men heel wat bewonderaars te genkomen van deze man over wiens verleden de Russische jeugd uiterst summier wordt voorgelicht. In de leerboeken wordt Josef Stalin voorgesteld als een goede marxist-leninist, de le gitieme opvolger van Lenin en de onbetwistbare architect van de overwinning op het fascistische Duitsland. Slechts terloops wordt er vermeld, dat Stalin ook „fou ten" maakte en aan (eigen) „persoonsverheerlijking" deed, maar deze afwijkingen zijn inmiddels gecorrigeerd en doen weinig of niets af aan zijn uitmuntende kwaliteiten. De Russische dichter Jew- toeschenko verhaalt van een ontmoeting in Siberië met een aantal jongeren. Gezeten Geloof De dichter vraagt waarom nu juist op Stalin gedronken moet worden. „Omdat alle mensen in hem geloofden en ze met dit geloof (de oorlog) gewonnen hebben", zo luidde het antwoord. Op zijn vraag of er dan niets bekend was van de velen die tijdens Stalins bewind gearresteerd waren, was de schatting „nu ja, mis schien twintig tot dertig men sen". De schattingen van de andere aanwezigen liepen weliswaar op, maar kwamen toch niet boven de tiendui zend, waarop Jewtoeschenko zijn jeugdige gehoor vertelde dat het niet om tienduizenden ging maar om vele miljoenen. Maar hoe zouden de jongeren dat moeten weten, wanneer zij op school verkeerd worden voorgelicht en ook thuis nauwkeuriger gegevens ont breken om hun kennis aan te vullen. De rede waarin Nikita Chroesjtsjov in 1956 Stalin aanviel en diens politiek kri tiseerde, betrof vooral de misdaden van de dictator te genover partijleden. Over de vele niet-partijleden die het slachtoffer zijn geworden van de stalinistische terreur, is nog nooit met een woord ge rept. De reden van Croesjtjov is in de Sowjet-Unie nooit ge publiceerd. Vele „kamera den" waren door Croesjtjovs uitvallen diep geschokt, om dat met de ontluistering van de dictator ook de ontluiste ring begon van het systeem waarin ze waren opgegroeid en dat Stalin hun tenslotte had nagelaten. Het is niet verwonderlijk, dat de de-sta- linisatie al tijdens het bewind van Chroesjtsjov halverwege is blijven steken. Europa is in de jaren dertig en veertig in Oost en West geteis terd door de vernietigende allesvretende terreur van Stalin en Hitier. De laatste is dood, verdwenen, verdoemd als wereldschurk en te kijk gezet als afschrikwekkend voorbeeld van de menselijke afwijkingsmogelijkheden. Zijn landgenoten hebben hem afgeschreven en probe ren iets te herstellen van de schrijnende wonden die het bewind van de voormalige huisschilder heeft veroor zaakt. Waarom gebeurt dat niet met Stalin, de beroepsre volutionair die bankroven pleegde om aan geld te ko men? De man die door zijn politieke tegenstanders schromelijk werd onderschat en zich ten slotte ontpopte als een moderne, weder opgesta ne Iwan de Verschrikkelijke? Wie is deze man en waar komt hij vandaan? Op 21 december 1879 wordt Jo sef Vissarionowitsj Dzjoe gasjwili geboren in Gori in Georgië. Zijn vader is een schoenmaker die als zelf standige mislukt en in een schoenfabriek gaat werken. Hij komt later om tijdens een dronkemansvechtpartij. Evenals zijn vader is ook zijn moeder indertijd als lijfeige- ne ter wereld gekomen. Josef wordt vereerd door zijn moe der, die als werkster de kost verdient. De jonge Dzjoe gasjwili krijgt een plaatsje op net Grieks-orthodoxe pries terseminarium in Tiflis (Tbi lisi), maar verlaat dit scho lingsinstituut vroegtijdig. Volgens sommige verhalen wordt hij beschuldigd van opstandig gedrag en volgens andere verhalen wordt hij door de leiding van het semi narium beschuldigd van poli tieke ophitserij. Josef Dzjoegasjwili wordt een politiek agitator die zich ver dienstelijk maakt voor de uit- gebuitenen en onderdrukten. Er volgt een reeks van arres taties en even zovele ont snappingen. Hij sluit zich aan bij de beweging van Lenin, met wie hij in 1905 kennis maakt. Een teleurstelling voor Stalin, die een grote im posante verschijning had verwacht, ongenaakbaar, moeilijk te benaderen, kort om een LEIDER. Het duurt enige tijd, voordat Stalin de hardheid onderkent waarmee Lenin zijn doeleinden na streeft. Na de bolsjewistische machtsovername in 1917, wordt Stalin volkscommissa ris voor nationale aangele genheden. Secretaris-Generaal In 1918 moet Josef, die zich in middels Stalin (man van staal) noemt, de verdediging organiseren van de stad Tsa- ritsyn (het latere Stalingrad) en bovendien de stagnerende voedseltransporten voor de roden weer op gang brengen. Hij kwijt zich uitstekend van deze taak, maar negeert daar bij voortdurend richtlijnen en orders van legeraanvoerder Trotski. In 1922 wordt Stalin benoemd tot secretaris-gene raal van de communistische partij, terwijl hij al eerder was benoemd tot een van de leden van het vijf man tellende Po litburo van de partij, dat men als een soort dagelijks be stuur kan beschouwen en daarmee als het machtigste politieke college van de nieuwe staat. Door Koen Corver Te laat beseft de zieke Lenin, dat hij in de machtswellustige Stalin de verkeerde man heeft gesteund. Vanaf zijn ziekbed probeert hij zijn partijgeno ten nog aan te sporen Stalin te verwijderen, maar deze aan sporingen in zijn politieke „testament" kunnen de posi tie van de secretaris-generaal niet meer aan het wankelen brengen. Stalin had al een verbond gesloten met Zi- nowjev en Kamenev om te voorkomen, dat Trotski na het overlijden van Lenin aan de macht zou komen. Tegen over de wereldrevolutionair Trotski lanceert Stalin daama zijn theorie van het „socia lisme in een land". Zijn vroe gere bondgenoten Zinowjev en Kamenev wenden zich nu tot Trotski, maar hun bunde ling werd door Stalin buiten gevecht gesteld met behulp van de zogeheten rech tervleugel van de partij onder leiding van Boecharin. Stalin was een meesterlijk to neelspeler die door zijn poli tieke tegenstanders voortdu rend werd onderschat. Hij was sluw, uiterst wantrouwig en geslepen in het opzetten van coalities om tegenstan ders uit te schakelen. Zo wordt de linkervleugel uitge schakeld met behulp van de rechtervleugel en daarna wordt de rechtervleugel man voor man eveneens uitge schakeld. Trotski wordt ten slotte verbannen en in 1940 in Mexico vermoord, naar alge meen wordt aangenomen in opdracht van de Russische geheime dienst. Boecharin sterft voor een vuurpeloton na een van de vele showpro cessen waarmee Stalin in de tweede helft van de dertiger jaren zijn terreurregime een schiin van wetmatigheid en logica wilde verschaffen. Na de burgeroorlog werd de NEP (Nieuwe Economische Poli- tieke)-periode ingesteld om te proberen 's lands economie weer enigszins op gang te kragen. Als Stalin het een maal voor het zeggen krijgt, wordt daar radicaal een eind aan gemaakt. Verder wordt besloten tot gedwongen col lectivisatie van het land en grootscheepse industrialise ring. De collectivisatie leidt tot groot verzet onder de boe ren en landeigenaren, die op grote schaal worden ver moord of naar werkkampen worden gestuurd. Er blijven echter verzetshaarden waar men de oogst vernielt om te voorkomen dat de macht hebbers die kunnen gebrui ken. Er ontstaan wanordelijke toe standen die op een burger oorlog lijken. Er komt voed selgebrek, maar de bolsjewis tische heren steken geen vin ger uit om de weerbarstigen te helpen. Bij miljoenen ster ven mannen, vrouwen en kinderen. Wie niet omkomt, voegt zich ten slotte naar de nieuwe landbouworde. De collectivisatie is in versneld tempo verwezenlijkt en wordt tot een succes ver klaard. De miljoenen slacht offers tellen niet. In deze periode begint partijlid Leonid Brezjnjev aan zijn car rière. Hij houdt zich bezig met de praktische uitvoering van de collectivisatiebesluiten. In 1977 zal hij bij de goedkeuring van de nieuwste grondwet verkondigen, dat de praktij ken van rechtsverkrachting uit het Stalin-tijdperk nooit meer mogen voorko- Pact met Hitier De grote leermeester van Brezjnjev is inmiddels aan uitgebreide zuiveringen be gonnen in de partij, in het le ger en onder de gewone be volking. De concentratie kampen vullen zich, de Goe- lag-Archipel (Sol^jenitsyn) wordt sterk uitgebreid, wie niet voor het vuurpeloton sterft maakt een goede kans door honger, kou of uitput ting om te komen. In Duitsland komt het fascisti sche gevaar sterk opzetten. Tot grote verbijstering van vele volgelingen in binnen- en buitenland sluit Stalin met Hitier een niet-aanvalsver- drag. Bovendien besluiten beide dictators tot verdeling van Polen. De Duitse inval in de Sowjet-Unie verrast Stalin volkomen. De grote vorde ringen die de Duitsers in het begin maken, is voor een be langrijk deel toe te schrijven aan het gebrek aan voorbe reiding bij de Russen en ver der aan het grote gebrek aan geschoolde en ervaren aan voerders. Velen van hen wa ren het slachtoffer geworden van Stalins zuiveringen. Stalin herstelt zich snel en mo biliseert alles en iedereen om de vijand tot staan te brengen. De centralistisch geleide in dustrie wordt in korte tijd omgebouwd tot een oorlogs industrie. Stalingrad wordt het keerpunt in de geschie denis van het Oostfront van een oorlog die het Kremlin letterlijk op zijn grondvesten deed schudden. IJselijk dicht zijn de fascistische troepen bij de Sowjet-hoofdstad ge komen, hetgeen men nu nog kan zien aan een simpel mo nument tussen Moskou en het internationale vliegveld Sjeremetjewo waar drie grote kruisen de grens markeren tot waar de Duitsers Moskou waren genaderd. De totale Russische inzet heeft ten slot te het fascistische monster bedwongen en de wereld voor een catastrofe gered. Dat er ook elders heel wat ver richt moest worden om de Duitse en Japanse opmarsen tot staan te brengen, ontgaat de gemiddelde Sowjet-ge- schiedenisonderwijzer ge heel en komt daarbij evenmin onder de aandacht van zijn leerlingen. Materiele wester se hulp voor de Russen? Het is in Sowjet-publicaties niet of uiterst gecamoufleerd te vinden. Na de grote solidari teit die partijleden en niet- partijleden gedurende de oorlogsjaren beleefden, werd na '45 onmiddellijk het harde terreurregime van voor de oorlog voortgezet. Er werd een nieuwe grote zuivering voorbereid, maar voordat het zover was, overleed de dicta tor onder nog steeds onopge helderde omstandigheden volgens de officiële berichten in het Kremlin op 5 maart 1953. In werkelijkheid stierf Stalin in zijn dacha (buiten huis) buiten Moskou. Een geschiedenis van een van de meest onderschatte en te gelijk overschatte mannen van de twintigste eeuw die een grote invloed heeft uit geoefend op de Russische ge schiedenis en die ondanks zijn barbaarse regime door zijn landgenoten nog steeds wordt gewaardeerd. Zeker niet door de meeste leden van de intelligentsia, of door zijn voormalige slachtoffers die uit de kampen zijn vrijgela ten. Maar wel door veel Sow jet-burgers die de huidige tij den te chaotisch vinden, te li beraal, tijden waarin te wei nig op discipline en ideologi sche moraal wordt gelet en te veel op het eigen gewin. De vele ontberingen van Stalins tijd is men vergeten en men schrijft nu de huidige tekort komingen op rekening van het „veel te slappe" bewind van Brerihjev en de zij nen. Wat valt er nog toe te voegen aan deze veel te beknopte schets van Josef Stalin? Ten slotte zijn over deze man hele bibliotheken volgeschreven, om maar te zwijgen over alles wat men nog zou moeten uit diepen en belichten van de tsaristische voorgeschiede nis, Stalins medestanders met Lenin uiteraard voorop. Een aspect dat nog onver meld is gebleven, is Stalins Georgische afkomst die hem voor Lenin extra interessant maakte, omdat Stalin meer „begrip" zou kunnen op brengen voor het nationalitei ten-vraagstuk. Voor de com munistische machtsoverna me pleitte ook Stalin voor re gionale autonomie, maar toen de Georgiers dat na '17 ook daadwerkelijk wilden probe ren. behoorde Stalin tot de onverbiddelijksten bij het neerslaan van deze opstand tegen het Moskouse ge zag. Antisemiet Stalin, de antisemiet, als grote promotor voor Russische overheersing van andere na tionaliteiten binnen de Sow jet-Unie. Men heeft er histori sche verklaringen voor gege ven, psychologische verkla ringen die hem ongeveer tot een halfgod promoveren en verklaringen die hem degra deren tot een soort mensene- tend monster. Er zijn goede en zelfs uitstekende biogra fieën over de dictator ver schenen, over zijn carrière, zijn leven, de zelfmoord van zijn tweede vrouw in de derti ger jaren, aangevuld met de schetsen die zijn naai het Westen uitgeweken dochter Swetlana daar later aan heeft toegevoegd. Voor een werke lijk afgerond beeld zal men echter toegang moeten krij gen tot de Sowjet-archieven en dat kan nog wel eventjes duren. Voor één ding moet men echter oppassen, namelijk om Stalm los te zien van zijn voorge schiedenis en hem als een verschrikkelijke aardbeving te Beschouwen die grote schade heeft aangericht, maar nu is uitgewoed. Stalin paste logisch in het machtsappa raat van Lenin, die dan ook aanvankelijk grote waarde ring had voor Stalins efficien cy. Eenmaal aan de macht gooide Lenin vele idealen overboord en stuurde hij de revolutie in een andere rich ting dan hii zijn aanhangers aanvankelijk had voorge spiegeld. Geweld werd ook buiten de schermutselingen en botsingen van de burger oorlog een integrerend be standdeel van het nieuwe ap paraat, dat het autoritaire be wind van dé tsaren had vav vangen door een totalitair re gime. Stalin heeft deze politiek voort gezet tot in excessieve en ca tastrofale dimensies die zijn land een schade hebben berokkend die nog steeds zijn negatieve uitwer king doet gelden voor de hui dige Sowjet-maatschappy. Chroesjtsjov heeft de terreur tegenover partijleden afge keurd, maar de slachtoffers die geen „kameraden" waren, mochten ook van hem geteld worden tot de „prijs" die men nu eenmaal moest betalen voor een reisbiljet Daar het communistische eindstation. Nadat Chroesjtsjov was weg gewerkt. hebben zijn opvol gers onmiddellijk een eind gemaakt aan de griezelige li berale experimenten waar voor ook hun tsjaristische voorgangers al zo weinig waardering konden opbren gen. In Georgie zal men de 100e ge boortedag van de „landge noot" die ten slotte heerser over de hele Sowjet-Unie werd. zeker herdenken. Het officiële Stalin-museum in zijn geboorteplaats Gon is „wegens verbouwingen" ge sloten. Of de „verbouwing" voor de 21e voltooid zal zijn, hangt niet af van de vaardig heid van de handwerkslieden die er bezig zijn, maar is af hankelijk van de politieke be slissing of men het al of niet tot een politieke manifestatie wil laten komen. Als het aan de Georgiers ligt, dan zal het daartoe zeker komen. Zij kunnen zich daarbij moreel gesteund weten door de machthebbers die in het Kremlin Stalins erfenis behe- Veel leesvoer deze week in de opi niebladen die met de kerstdagen in aantocht bijna allemaal met een dubbelnummer komen. Bi- beb is in VN in gesprek met de komiek André van Duin. Een nogal ernstig interview waaruit Van Duin tevoorschijn komt als iemand die zich bepaald niet al leen grappen makend door het leven beweegt. Over de kerk kan hij zich danig opwinden. Van Duin: "Al die kerken, als ze hun kapitaal eens flink aanspraken zouden ze alle Derde Wereld-zQr- gen kunnen oplossen. En deze paus... Ik denk als die alleen een deurknop van het Vaticaan ver kocht dat-ie heel India kon hel pen. 't Is allemaal goud dat daar blinkt. Treurig". Pieter van Vollenhoven krijgt bin nenkort een echte baan als de Raad voor de Verkeersveiligheid, waarvan hij voorzitter is, via een wettelijke regeling een perma nent orgaan is geworden. Joop van Tijn meldt uit hofkringen enige opluchting. Een hof-advi seur zegt "Die Pieter was eerst wat jongehonderig maar dat is er wel afgegaan. Hij zegt geen echt domme dingen meer maar hij heeft wat puberachtigs en dat zal hij zijn hele leven wel blijven houden". VN is eens gaan spitten in de wijze waarop de pensioenfondsen om gaan met de miljarden die zich maar blijven opstapelen. Hun in vloed op de Nederlandse econo mie blijkt enorm groot te zijn. Enkele cijfers: 70 procent van de staatsschuld is afgedekt door le ningen van pensioenfondsen; banken zijn voor hun leningen op de kapitaalmarkt voor 80 procent aangewezen op het geld van de pensioenfondsen en levensver zekeraars 23 procent van de aandelen van Nederlandse be drijven zijn in handen van pen sioenfondsen en levensverzeke ringsmaatschappijen. Filmregisseur Roman Polanski praat heel openhartig over zijn sexuele voorkeur voor jonge meisjes: "Ik heb seks gehad met een meisje van 13 en daarmee heb ik de wet overtreden. Ik heb haar verleid maar niet verkracht. En het was niet tegen haar wil. Ik heb trouwens nooit een geheim ge maakt van mijn voorkeur voor heel jonge meisjes. Dat is voor mij iets natuurlijks omdat ze dan op hun mooist zijn". Ook in VN een artikel over prins Hendrik, 'de man van het jaar 1979', en de zogenaamde Econo mische Catechismus van de ver trekkende redacteur Paul de Hen (Hoe kun je de koopkracht van je eigen inkomen handhaven en zo mogelijk vergroten). In het kleu- renkatern het verval van de Haagse Smitstraat waar ooit net te burgermanswoningen ston den. Nu zijn het krotten w tiegroepen de verdeling 1 kraakpanden regelen. Ook de Tijd is in de Haagse ningproblemen gedoken. De in middels landelijk bekende Schilderswijk staat model voor een getto in wording. Een Ne derlands echtpaar dat al zo'n 27 jaar in die wijk woont zegt: "Je vindt beenderen van schapen op straat. Kinderen lopen met die beenderen te spelen. Dat is toch vies. Je schaamt je voor de fami lie, zo'n troep is het hier. Als er een advertentie in de krant staat voor woningruil staat erbij: geen Schilderswijk. Dat is toch erg" Antoinette van Brink heeft een amusant interview met voetbal ler en tv-presentator Frank Kra mer die over de nodige vrouwe lijke fans blijkt te beschikken. Kramer "Af en toe krijg ik wel gekke telefoontjes zo van 'O, mijn fijne krullebol, ik hou zoveel van jou'. Die vrouwen sta ik dan even vriendelijk te woord. Die mensen willen alleen je stem even horen. Een vrouwelijke hijger heb ik zelden. Trouwens vrouwen hij gen niet, die roepen; Frank, ik heb het niet meer, je moet bij me komen. En die trut van Schom- per - dat is Judy Schomper, mijn vriendin - moet ook maar eens opdonderen De Tijd loochent z'n katholieke achtergrond niet met uitgebreide verhalen over de affaire Schillc- beeckx (Wordt zijn volgende boek geblokkeerd?) en de nieuwe KVP-voorzitter Piet van Zeil die het katholieke erfgoed in het CDA wil inbrengen. De onvermijdelijke terugblik op de jaren zeventig heeft De Tijd gego ten in een enquete onder beken de Nederlanders met de vraag welke drie boeken ze uit deze pe riode graag willen meenemen naar het volgende decennium. Piet Grijs, columnist van Vrij Nederland en notoire 'Orar\je-ha- ter' heeft het Donner-rapport over prins Bernhard bovenaan z'n lijstje staan. MtCA7WF In EM een keur van interviews met politici, kunstenaars en andere publieke figuren. Hoofdredac teur Van Rosmalen is naar Mun- chen gereisd om Franz Josef Strauss, kandidaat voor het Westduitse bondskanselier schap, te ontmoeten. Hij vraagt aan de herr minister-president naar zijn plannen als hij het voor het zeggen krijgt en tekent onder meer het volgende op: "De Duit se politiek moet weer eerlijk en betrouwbaar tegenover onze burgers zijn" en "De geestelijke en ethische grondslagen van ons volk tegen ideologische vervor mingen moeten worden ver sterkt". Een andere Duitser, schrijver Gun- ter Grass, haalt uit naar Neder land. "Bij jullie zijn de mensen heel wantrouwig. Nederland heeft een Duits trauma, nok nu tweederde van de bevolking de oorlog niet meer bewust heeft meegemaakt. Hoe verwerken jullie zelf eigenlijk je koloniale verleden? Geven jullie je daar ooit rekenschap van? Nederland is heel snel met het vellen van morele oordelen over anderen terwijl het in Indonesië zelf alles heeft klaargelegd voor een dicta tuur doordat het de bevolking nooit tot zelfbestuur heeft opge voed". De Ierse fluitist James Galway ver- ki,1.1-1 een deel v an ztynsuca en populariteit aan de vorm van zijn uti 11 ument "Een pian< - Is een Ie lijk ding om te zien maar zo'n fluit is natuurlijk fallisch, dat spreekt het publiek aan. Een afbeelding van zo'n ding op de hoes van een lp doet het altijd goed". Anderen die in EM aan het woord komen zijn de Israëlische pre mier Begin, KLM-directeur Or- landmi, de secretaris van de we reldraad van kerken Philip Pot ter, circus-directeur Billy Smart, IOC-voorzitter lord Killanin en astnmaut James Irwin. hervormd nederland Volgens HN is Nederland één grote anti-autoritaire huiskamer ge worden inde jaren zeventig, jaren die "niet mat maar miiriooi boeiend zijn geweest". Als bewijs hiervoor wordt onder meer de uitwaaiering over het hele land van het verzet tegen het bestel, de autoriteiten en de heersende mo raal aangevoerd. "Het provo groepje dat indertijd in Amster dam begon heeft school gemaakt, en hoe". Natuurlijk ook weer aandacht voor dekernwapenproblematiek. Pro fessor Berkhof, voorzitter van de raad van kerken die heeft gezegd dat het CDA bij een ja tegen de kernwapens de C wel kan schrappen, gaat m op de kritiek van 'IA fractieleider Lu! L. aan zijn adres. Ben ter Veer, voor- rittei van hét Inter Kokelijk Vredesberaad, hekelt de reizen van Van Agt en Van der Klaauw. "De reizen dienden er niet toe een andere visie aan de bondgenoten over te brengen maar ze dienden ervoor het kabinet te redden en zich te excuseren dat Nederland zo lastig is. En daardoor is in het buitenland het idee versterkt dat het in Nederland gaat om een emotionele reactie". De gynaecoloog prof. Drogendijk komt uitgebreid aan het woord over door hem verricht onder zoek met nog levende abortus foetussen. Volgens Drogendijk slagen de medici er dankzij der gelijke onderzoeken nu al in om te vroeg geboren kinderen vanaf 24 weken in leven te houden. Redactrice Mary Michon vroeg di verse mensen wat ze met de kerstdagen gaan doen. Dat Kerst lang niet voor iedereen hel feed van de grote gezelligheid is blijkt o a. uit het antwoord van een 41- jangt alleenstaande verpleeg ster. "Gelukkig HM t :k WllteU met de kerst Dan heb ik niet dat gezeur van naar familie te moeten gaan Ja, sommige mensen vin den het e« ht «tl h uk d.it ik kOOL Maa'r ik krijg ook vaak het gevoel dat plotseling hun kersthart gaat spreken van. nou-moeten-we- haar-ook-vragen. Zo zielig en zo .1 li - n ik dan n «ar die men sen ga word ik echt treurig". De Hangse Post was gisteren nog niet in de Leidse kiosken ver- kr\jgbaur. EERT PAAUW

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 11