„We hebben knipoog van Vrouwe Fortuna nodig" Eu we: 'We hebben kans' |^onda^a!s^Tocuiü7| LUGDUNUM-LFC Ex-arbiter Rudi Glöckner en het Wilhelmus "802BGE® LDWS-trainer Bekkering voor duel tegen Roodenburg: uturn* h*" U.V.S. - A.F.C. ZATERDAG 24 NOVEMBER 1979 PAGINA 13 Terwijl het Nederlands elftal op maandagmiddag zijn eerste training had in het lichtover- goten Zentralstadion van Leipzig, volgden elftalbege leider Jack van Zanten en ik (als vertegenwoordiger van de Nederlandse sportjourna listiek, denk ik) de befaamde Rudi Glöckner, de man die in 1970 de finale om het wereld kampioenschap leidde tussen Brazilië en Italië, 4-1. Glöckner, nu 50 jaar en gepen sioneerd als scheidsrechter, staat nog in ons aller geheu gen gebrand. Hij stuurde in 1966 Johan Cruijff van het veld in de wedstrijd Neder- land-Tsjechoslowakije (1-2), in de tweede wedstrijd die Cruijff voor het Nederlands elftal speelde. Cruijff zou hem, al gesticulerend en proteste rend, in het gezicht geslagen hebben, wat Cruijff altijd heeft ontkend. Het zal er wel niets mee te ma ken hebben, maar twee wed strijden en vijf maanden later speelde Nederland een uit wedstrijd tegen Oost-Duits- land, in Leipzig in het Zen tralstadion. Het was die won derlijke wedstrijd waarin Piet Keizer twee doelpunten scoorde, Anderlechtspeler Jan Mulder debuteerde, Neder land met 2-3 voorkwam en toch nog met 4-3 verloor, om dat doelman Tonny van Leeuwen en zijn medeverde digers zich steeds verkeken op de draaiende corners van de Oostduitsers. Het was een wedstrijd voor de Europese Landen Beker, Jan Mulder speelde in plaats van de ge schorste Cruijff. Zou Rudi Glöckner als een schaker zovei vooruit hebben kunnen denken, vraag ik me wel eens af? Wilhelmus Jack van Zanten en ik (als afge zant van de Nederlandse sportpers, neem ik aan) liepen dus Rudi Glöckner achterna, omdat hij ons het bandje wil de laten beluisteren dat hem aangesmeerd was als het Ne derlandse volkslied. Het leek hem verstandiger het eerst eens te laten horen aan twee kenners van het Wilhelmus, want tegen Tsjechoslowakije waren ze een keer de mist in gegaan, toen de Tsjechen van volkslied gewisseld bleken te hebben zonder dat door te ge ven aan de autoriteiten van de bevriende broedernaties. Zulke pijnlijke momenten wilde Glöckner ons, en vooral het Zentralstadion denk ik, liever besparen. Is het ook niet een keer fout ge gaan tegen Nederland, meen de Jack van Zanten zich op eens te herinneren? Tegen Oost-Duitsland,in Leipzig, in dit zelfde stadion? Dat wist Rudi Glöckner niet, maar Jan Mulder weet het nog heel goed. Ze speelden toen 'Wien Neer- lands bloed', ook een mooi lied, en ook Nederlands, dus de Nederlandse spelers von den het al lang goed, die von den het juist wel geestigin te genstelling blijkbaar tot de Oostenrijkse spelers die afge lopen woensdag in Lissabon voor de aftrap van Portugal- Oostenrijk op het Duitse volkslied getrakteerd werden, en toen gepikeerd uit.de rij en uit de houding traden. Willem Wat zou u in zo'n geval doen? Ik zag het, toen we de geluidska- bine van het Zentralstadion betraden, al helemaal voor me. De beide elftallen staan, als boekensteunen voor wat de Leipziger Volkszeitung het 'Sch iedsrichterkollekti v noemde, stram rechtop te wachten op de beide volkslie deren. Daar komen de eerste tonen al uit de luidsprekers, honderdduizend toeschou wers komen overeind, maar wat gebeurt? De Nederlan ders beginnen te lachen, Hugo Hovenkamp (die na de wed strijd in de bus terug naar het hotel een Gronings lied aan hief, dat weinig bijval kreeg, waarna hij met meer succes 'Het peerd van Ome Loeks' tot meezinger promoveerde) slaat zich zelfs op de knieën van het lachen, en terwijl de Oostduitse spelers nog steeds, niet begrijpend, stram in de houding staan, liggen de Ne derlandse spelers over het gras te rollen van de slappe lach. ledereen in het stadion begint nu het vermoeden te krijgen dat de luidsprekers niet het in hand, kameraden', het volkslied van Feyenoord? Rudi Glöckner Nederlandse volkslied ten ge hore brengen, maar een heel ander lied. Waar zou u als speler het hardste om lachen? om 'Wien Neerlands bloed'? Nee, daar zouden we al heel tevreden mee zijn. 'Waar de blanke top der duinen', dat ook wel eens voor ons volkslied mag invallen bij plechtige ge beurtenissen? Nee, daar zou den we ook geen drukte over maken. 'Drie kleine kleuter tjes, die zaten op 'n hek'? Ja, daar zou ik als speler, die ge spannen staat te wachten tot hij mag gaan voetballen, erg om moeten lachen, dat geef ik toe. Of de prachtige melodie van 'Willem,wat heb je 'n gro te handel!', of gewoon 'Hand Zonder gêne Met grote spanning zagen we toen hoe Rudi Glöckner twee bandjes uit een gescheurde envelop haalde. Hij overhan digde een van de bandjes aan de technicus, die zette het op, en teleurgesteld, ik mag wel zeggen: volledig in de put, herkenden we na twee maten al het juiste Wilhelmus. Jam mer! Als het 'Bloemkole!' van André van Duin was geweest, hadden we zeker gezegd dat dit heel goed was, het juiste bandje, en dat zeiden we nu dus ook maar. 'Ik ben nu wel benieuwd naar dat andere bandje, wat daar op staat', zei Jack van Zanten, maar ook dat viel tegen. Dat was gewoon het Oostduitse volks lied. Teleurgesteld liepen Jack en ik achter een gerustgesteld man aan, toen nog niet wetend dat het volkslied van de komende wedstrijd eigenlijk pas na afloop zou worden gezongen, in dezelfde gangen waar wij nu door liepen. De kleedka mers in het Zentralstadion zijn namelijk op de tweede of derde verdieping, de spelers kunnen per clubmootjes met de lift naar boven, of de trap pen opklimmen, heel handig geregeld dus, vooral als je een beetje moe bent na een wed strijd. Schlager journalisten dromden samen voor de kleedkamer van de Nederlanders, en daar hoor den we ze in de verte al aan komen: We've got the best team... in the world!", de hui dige schlager van Notting ham Forest. Tjongejonge, wat klonk dat kolossaal, in die gangen, en in onze gemoeds toestand van dat moment! Daar had geen Wilhelmus, en zelfs geen Bloemkole tegenop gekund! Tussen de journalis ten officials en supporters die de luid zingende Nederlan ders omstuwden, drongen ook drie jongetjes mee, in een blauw sportbroekje en met ontbloot bovenlijf. Oostduitse spelers, kinderen nog zo te zien, begerig om hun door weekte shirtje met het oranje shirtje van hun tegenstander te ruilen. Tot in de Nederland se kleedkamer volgden ze hen, een aangrijpend gezicht. Zouden alle spelers die een belangrijke nederlaag hebben geleden op jongetjes lijken, en alle spelers die getriomfeerd hebben op heroën met een snorretje? Daar zou nog eens onderzoek naar moeten wor den gedaan. Later, toen de spelers onder de douche vandaan kwamen en piemelnaakt de pers te woord stonden, liep een ongeveer zes tigjarige, tanige Oostduitse vrouw geagiteerd door de kleedkamer, om op een groot vel papier handtekeningen van de Nederlandse spelers te verkrijgen. Zonder enige géne wrong zij zich tussen de jour nalisten door ex hieli een naakte, nog dampende speler haar pen en papier roor, waarna hij met even weinig géne zijn handtekening zette. Af en toe wees ik haar een nieuwe aan, en ze was pas te vreden toen ze er dertien had. Vanwaar dat ongegeneerde fa natisme, vroeg ik haar, ver moedend dat het de laatste wens van haar doodzieke kleinzoontje was geweest de handtekeningen van de Vize- Weltmeisters te hebben. Maar het bleek gewoon voor een 16- jarige jongen bij haar op kan toor te zijn, die handtekenin gen spaarde. Het deed me wel goed dat niemand haar, eigenmin als enkele tot de kleedkamer doorgedrongen jongetjes die om handteke ningen vroegen, naar buiten bonjourde, zoals Rudi Glöck ner gedaan had. Toen hij ons door de gangen van het sta dion voorging naar de ge luidskamer, betrapte hij tot twee keer toe een jongen en een meisje die binnen het stadion met pen en papier zaten te wachten tot de Nederlandse spelers van hun training te- i rug zouden komen. Hij stuur de die toch wel een beetje al te bars naar buiten. Hoewel, aan de andere kant, ik kon daar in het Zentralstadion vrij en ongecontroleerd rondlopen, en dat lukt mij in het Ajax Stadion na twintig jaar intensief bezoek nog steeds niet... NICO SCHEEPMAKER Recordaanval Nico Schroten LEIDEN - Snelwandelaar Nico Schroten van de AV Holland gaat morgen op de kunststofbaan in de Leidse Hout een aanval doen op het Nederlands record 50 ki lometer snelwandelen. De Lei- denaar gaat 's morgens om 10.00 uur van start voor in totaal 125 ronden op de kunststofbaan. Hij zal bij zijn poging „steun" onder vinden van zo'n acht tegenstan ders. Als Schroten in zijn opzet slaagt zal hij morgenmiddag om streeks half drie de 125 ronden hebben voltooid. De AV Holland atleet is op het ogenblik al natio naal recordhouder op de 50 km met een tijd van 4 uur 36 minuten en 11 seconden. BAD LAUTERBERG (GPD) - „In een boosaardig land, onder een régime, dat de mensen van hun gevoel van eigenwaarde berooft, kon en wil ik niet langer leven". Met die woorden besloot Victor Kortsjnoi in 1977 zijn boek „Der tig jaar schaakprofessional in de Sowjet-Unie", nadat hij een jaar eerdèr na het IBM-toernooi in het gebouw van de Vreemdelingen politie in Amsterdam politiek asiel in Nederland had aange vraagd. Na zo'n uitlating haalt geen gezagsgetrouwe Rus het meer in zijn hoofd vriendelijk te doen tegen Kortsjnoi of hem zelfs maar koel een hand te geven. De Russische haatcampagne tegen Kortsjnoi - vooral na zijn met rellen beladen tweekamp tegen Karpov - duurt dan ook altijd nog onverminderd voort. Onder die omstandigheden wil Kortsjnoi iedere gelegenheid wil aangrijpen om de Russische schaakwereld te „onteren". Daar toe doet zich vandaag en morgen de gelegenheid v VOETBAL - De uitslagen van de gisteravond in de Duitse Bun- desliga gespeelde wedstrijden zijn: Bayer Leverkusen-VFL Bo- chum 3-1, FC Kaiserslautem- Werder Bremen 3-1. TENNIS - Björn Borg heeft giste ren in Brussel een contract gete kend met de Belgische sportarti kelenfirma Donnay. De verbin tenis, die een looptijd van vijfjaar heeft, levert de Zweedse tennis speler 3,5 miljoen dollar cp, ruim 7 miljoen gulden. TAFELTENNIS - De tafeltennis ploeg van China heeft gister avond in Vaasteraas (Zwe) het open kampioenschap van Scan dinavië gewonnen. In de finale waren de Zweden kansloos: 3-0. De Zweedse titelhouder Stellan Bengtson, die zich lang tot de we reldtop heeft mogen rekenen, werd door zijn tegenstander Cai Zhen weggespeeld: 14-21, 13-21. ADVERTENTIE I Sportpark aan de Oegstgeesterweg. landskampioenen Volmac-Rot- terdam en Boerewestnik-Mos- kou in het Westduitse vakantie plaatsje Bad Lauterberg in de Harz aantreden voor de finale van de Europa-Cup schaken. En de Rotterdammers hebben Kortsj noi in hun midden. Vrijdagavond was er dan ook een schrille tegenstelling Gister avond bespeuren tijdens de offi ciële opening in het Kurparkres- taurant in het moderne en mon-' daine hotel Revita. Daar was aan de ene kant de aanstekelijke vriendelijkheid en gastvrijheid van „Oberkreisdirektor" Frie- drich Boettcher, die het begroe tingswoord sprak, maar daar was aan de andere kant de kille af standelijkheid tussen de ogen schijnlijk onverstoorbare Kortsjnoi en zijn ex-landgenoten. Zij meden elkaar als de pest. Steeds weer smachtte Kortsjnoi naar wraak en op zijn voorstel reisde het Rotterdamse team reeds twee dagen voor deze Eu ropa-Cupfinale af naar het strijd toneel om zich zo goed mogelijk voor te bereiden. Gistermiddag was Kortsjnoi in een conferen tiekamer van het hotel urenlang met een niet aflatend fanatisme bezig de Nederlanders zoveel mogelijk geheimen en gegevens door te spelen van de Russische tegenstanders. Euwe, Van der Wiel, Van der Vliet, Böhm Van Baarle en Van Dop, stuk voor stuk werden ze gewezen op de mogelijkheden die de Russen zouden kiezen in bepaalde va rianten. Een voorspelling? Euwe: „We heb ben een kans als Kortsjnoi en Timman aan de eerste borden in topvorm zijn en de volle winst binnenhalen. John van der Wiel, die in de halve finale tegen Boe dapest in Rotterdam twee maal won, zit in ieder geval aan het derde bord". De finale gaat tus sen zestallen en er worden van daag en morgen twee ronden ge speeld. Euwe: „We zijn hier met acht spelers en een ieder komt in actie. Kortsjnoi, Timman, Van der Wiel en Böhm spelen in beide ronden. Van Baarle, Van Dop, Van der Vliet en ik spelen ieder één partij". Bij de Russen (met o.a. ex-wereld kampioen Smyslov en Balasjov) kwam op het laatste moment nog een wijziging in de opstelling. Tajmanov is vervangen door Dolmatov, in Nederland zeer be kend omdat hij als tweede ein digde achter Europees jeugd kampioen John van der Wiel. LEIDEN - De gelijkenis dringt zich op met een koorddan ser bij LDWS, want elk jaar balanceert de club tussen behoud van het tweede klasseschap en degradatie. Een uitzichtloos bestaan lijkt LDWS in de tweede klasse be schoren. Voor druk aan de weg timmerende trainers der halve geen aantrekkelijke club. Gerrie Nagtegellcr (hier op archieffoto): "We winnen van Lugdunum". ADVERTENTIE Sportcomplex Zondag a.s. "Kikkerpolder" \j|| yf/ aanvang 14.00 uur Deze advertentie is aangeboden door Dames- en kindermode DE WIT Vijf Meiplein - Leiden Niet dat Jan Bekkering geen ambi tieuze oefenmeester is, maar hij beseft dat handhaving al als een goede prestatie wordt gezien. "Toen ik afgelopen zomer voor LDWS koos zei iedereen tegen mij dat LDWS geen bestaansmo gelijkheden heeft. Voor mij is de ze club echter een uitdaging, want de aanwezige kwaliteit in de ploeg is voor mij een waarborg om ons dit jaar royaal veilig te kunnen stellen". De 49-jarige trainer, die de naar Floreant vertrokken Leo de Jong opvolgde, belandde via een groot aantal omzwervingen bij zijn eer ste Leidse club ("Een jaartje W Leiden daar buiten gelaten"). Opmerkelijk betekent het ook zijn 'debuut' als trainer in de tweede klasse. "Maar dat was voor mij geen reden om naar LDWS te gaan, want met mijn B- diploma had ik al veel eerder een hogere geklasseerde vereniging kunnen trainen. Bovendien had ik nooit bij LDWS gezeten als Rijp wetering niet was gefuseerd. Ik houd meer van eenvoudige verenigingen. Vroeger kwam je die tegen. Bij Woubrugge ver diende ik bijvoorbeeld 37,50 per maand, maar dat was nog een echte vereniging. Daar kwamen de spelers nog met gepoetste schoenen, in de kleedkamer. Nu willen ze niet eens voor een eerste team uitkomen als ze geen trai ningspak, voetbalschoenen en clubtenue krijgen en na afloop hun vuile shirtje in een waszak kunnen stoppen. Maar, dat is een welvaartsverschijnsel. Daar ont kom je niet aan". Die ontwikkeling heeft Bekkering nimmer weerhouden om een punt achter zijn inmiddels al 26 jaar durende trainersloopbaan te zetten. Nog steeds hijst hij zich bijna dagelijks in zijn trainings outfit om zyn pupillen in het voetbal te onderrichten. "Want bij LDWS ligt nog een heel braakliggend terrein. Hoewel wij geen A-junioren hebben en we slechts met één team in de KNVB uitkomen speelden tegen DHL toch drie jonge knapen van rond de twintig jaar in het eerste. Er wordt ook alles aangedaan om de jeugd die we hebben zo goed mo gelijk te begeleiden". "LDWS is dit jaar bijvoorbeeld ook nog geen enkele keer van het veld gespeeld. De pech is alleen dat we tot nu toe nog geen knipoog van Vrouwe Fortuna hebben gehad anders stonden we nu hoger. Te gen Lenig en Snel stond het bij voorbeeld vlak voor tijd 1-1. De trainer van hun, Pieter Versteeg, wisselde toen twee aanvallers voor twee verdedigers om zo die stand te consolideren. Verloren we met 1-5. Lugdunum, een club die volgens mij in de eerste klasse thuishoort, hebben we in de tweede helft zelfs zoekgespeeld. Een Bennie de Roo mag dan zeggen dat er bij LDWS een tal oudjes rondlopen, maar hebben die jonge gasten na i wel zoekgespeeld". Uit de sterke gespeelde periode te gen Lugdunum put de Leidenaar ook de moed om zich tegen Roo denburg, in zijn ogen ook een der favorieten voor de titel, kansloos te achten. Ondanks da zijn ploeg afgelopen donderdag avond de bekerwedstrijd tegen RVC heeft afgewikkeld. "Dal mag geen probleem zijn, onze conditie is ijzersterk", be sluit hij. Lugdunum-LFC De supporters weten het die avond al met zekerheid te melden. "Ger Nagtegeller beslist de derby te gen Lugdunum". Met een brede grijns op zijn gezicht hoort hij het aan. Morgen wil de zwaarlijvige rechteraanvalspits van LFC weer vlammen, nu zijn schorsing ach ter de rug is. Zeker omdat Nagte geller er nog steeds in gelooft dat zijn club een serieuze gooi naar de titel gaat gooien. Wat dat be treft staat hij nog steeds achter de geslaakte kreet van nieuwkomer trainer Jan Zoetemelk "We wor den kampioen". "Als LFC de wedstrijd tegen Lugdunum met 2-0 wint en dat doen we, staan we nog drie punten op ze achter", blikt hij optimistisch vooruit. De Boshuizerkade-bewoners doen het overigens vergeleken met vo rig seizoen al een stuk beter. Toen floten de Kanaries het laagste lied, want zes punten uit tien duels hield een plaats onder de 'rode' streep in. De pupillen van Zoetemelk hebben inmiddels uit acht wedstrijden even zo veel punten weten te halen. En daar mee lijkt de oud-jeugdtrainer van Quick Boys te gaan voldoen aan de opdracht die zijn bestuur hem meegaf: handhaven. Onder leiding van hem is volgens Nagtegeller dit seizoen het een en ander aan de inzet verbeterd. "Die is beter geworden. We gaan er allemaal keihard tegenaan". Iets, wat de 21-jarige Leidenaar in de strijd met HW wel iets te letterlijk opvatte, want in dat duel werd hij uit het veld ge stuurd. Nagtegeller."Ik scoorde toen een glaszuiver doelpunt, maar die scheidsrechter keurde hem af. Ik liep vervolgens naar hem toe en raakte hem toevallig aan zijn schouder. Hij riep met een: "Je raakt me aan" en ik kon vertrekken. Inderdaad ik heb geen blanco straflijst meer. Dat komt écht niet door mijn aard, maar door mijn wil om te win nen". En weg is-ie, want Zoete melk eist dat Nagtgeller binnen twee minuten op het trainings veld staat. Als hij later nog even de kantine binnenkomt, merkt clubbestuurder Massaar op:"Ik ben al tevreden met een gelijk spel, maar als "die leipe" het op zijn heupen krijgt, dan weetje het nooit". HERMAN POOS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 13