Zondags hier
net Kal verstraat...
Grafsteen-vondst
in Aarl anderveen
ma
,Van binnen is de
ruimte grandioos'
Liberale Omroep
krijgt geen zendtijd
COLLIE
NA TIEN
DAGEN
WEER
GEVONDEN
DINSDAG 20 NOVEMBER 1979
Eerste bewoners van Alphens
Chinese Muurnemen intrek
ALPHEN AAN DEN RIJN - "Ik werd er doodziek
van, van al die kritiek, 't Is onbillijk om al een
oordeel te vellen over iets dat nog niet klaar is. 's
Zondags is het hier net de Kalverstraat. Dan wan
delen ze hier allemaal langs en de kritiek is niet
van de lucht".
Wonen in Alphens meest om
streden huïzenbouwplan, het
Arenaplan in Ridderveld II.
Degenen die daar het beste
over kunnen oordelen zijn de
bewoners zelf. De eerste be
woners zijn de afgelopen
week gearriveerd. Aan hen
vroegen we hoe het wonen is
in de wat de Alphense volks
mond noemt de "Chinese
Enthousiast
"Ik kan m'n geluk niet op", ver
telt mevrouw C. ter Haar, als
we op goed gelijk bij haar
aanbellen. Helemaal inge
richt, klinkt ze zeer enthou
siast over het wonen in de
"ronde muur" langs de Ken-
nedylaan. "Heel apart", vindt
ze die ronde muur, maar
vooral enthousiast is ze over
de ruimte in huis. Dat telt on
der meer vier behoorlijke
slaapkamers en een zeer
royale badkamer.
"Van binnen is het fantastisch,
de ruimte is grandioos". Van
buitenaf oogt de "muur" wei
nig gastvrij, maar binnen valt
dat alleszins mee. "Men heeft
gezegd dat de lichtinval niet
goed zou zijn, nou, die is pri
ma. 't Is helemaal geen don
ker huis", vindt mevrouw Ter
Haar.
Een belangrijk punt van kritiek
vormde de steile trap. Die is
inderdaad erg steil, beamen
de door ons benaderde bewo
ners. Maar, vindt mevrouw
Ter Haar, hiervóór woonde ik
in de Vliestroom. Vier hoog
en geen lift. Daar moest ik 48
trappen lopen en hier 10. Dus
ik ben er reuze op vooruit ge
gaan. En verder ligt het er
maar net aan waar je vandaan
komt. Als je uit een heel huis
met een tuin komt, ben je gek
als je hier gaat wonen".
Haar buren, de familie C. Schel
lingerhout, afkomstig uit het
centrum van Alphen, waar ze
"een heel huis" achterlaten:
't Is net als met auto's. Je
moet een auto van f 8000 niet
gaan vergelijken meteen auto
van f 18.000. Het ligt er maar
net aan wat voor eisen je
stelt".
De kritiek op het Arenaplan
noemt het echtpaar Schellin
gerhout "ver overdreven"
"Halverwege de bouw", be
kent mevrouw Schellinger
hout, "zag ik het niet meer zit
ten. Maar als je me nu vraagt,
heb je er spijt van, dan kan ik
dat niet zeggen, nee". Een de
finitief oordeel over hun
nieuwe woning kan het echt
paar Schellingerhout ook nu
nog niet geven. "Je moet hier
eerst een half jaar wonen en
dan pas kan je zeggen of het
bevalt of niet"
Aanicht
Jammer vinden ze het dat hun
(schoon)vader, die slecht ter
been is, niet (of met veel moei
te) naar huis kan komen.
"Maar dat hebben we van te
voren geweten", voegt me
vrouw Schellingerhout daar
direct aan toe.
De familie Schellingerhout is
ook best te spreken over het
aanzicht van het plan. Me
vrouw Schellingerhout: "Ik
vind het aanzicht leuk. Zeker
als de rommel van de bouw
straks weg is en er wat mooie
aanplant staat" En tenslotte
en dat geldt natuurlijk voor
iedere nieuwe Arenabewo
ner: je moet er zelf wat van
maken"
DGEEERSTE BEWONERS HEBBEN HUN INTREK GENOMEN IN DE Chinese muurin Alphens
jongste nieuwbouwwijk. Mevrouw Ter Haar (foto) beaamt dat de trap naar de voordeur nogal steil is.
Maar hier zijn het 10 treden, voor haar vorige (flat)woning moest ze 48 treden nemen
Man onder deze steen heeft de
ontdekking van Amerika nog meegemaakt
AARLANDERVEEN - Het
"oudste monument" van
Aarlanderveen staat weer
boven aarde. Bij tuin-
werkzaamheden rond de
Nederlands Hervormde
kerk aan de Kerkvaarts-
weg in Aarlanderveen
kwamen eind vorige week
een aantal oude grafstenen
boven de grond.
Eén van die zerken dateert uit 1521
en wordt genoemd op de monu
mentenlijst. Daarmee is duide
lijk, dat "men" in elk geval op de
hoogte was van het bestaan van
die grafsteen. En ook is duidelijk
dat "men" zich tot voor kort niet
bekommerde om die steen
Het oudste monument" van
Aarlanderveen is weer gevonden
de grafsteen van pastoor Zaal, die
in het jaar 1521 stierf
Daarin gaat nu echter verande
ring komen. Volgens scriba J
Groot gaat het kerkbestuur op
het kerkhof een geschikt plaatsje
voor de grafstenen zoeken.
Ook op de hoogte van het feit dat de
grafstenen moesten worden ver
wijderd. Zodat ook de zerk van
Klaas Jansz van Schellingerhout
die zaterdag al eerste boven de
grond werd gehaald, werd be
schadigd.
stenen nog ergens op het kerkter- Van die Van Schellingerhout
i moesten liggen én erg blij dat
1&4
boven de grond zijn geko
men is Jan den Hengst. Den
Hengst is zeer geïnteresseerd in
de geschiedenis van zijn dorp,
houdt ook een uitvoerig archief
bij. Toen hij dit weekeinde dan
ook hoorde van de vondst ging hij
onmiddellijk een kijkje nemen.
Met behulp van een stuk uit z'n
archief (een fotocopie van een ar
tikel van W.M.C. de Regt, getiteld
"De hervormde kerk te Aarlan
derveen", dat stond in het blad de
Navorscher van 1908) viel het
hem niet moeilijk om vast te
stellen om welke zerken het ging.
De meest interessante zerk is die
van 1521. In moeilijk te lezen Go
tische letters en nog slechter te
ontcijferen Romeinse getallen
staat op die grafsteen: "Vranck
Lambrechtsz. Zaal, priester van
dese kerck, sterft in het jaar 1521
op St. Anthoniedach. Bidt voor
mij tot Godt". Dankzij deze graf
steen is althans de naam bekend
van één van de priesters van de
van oorsprong katholieke kerk
die stond op de plaats waar nu de
in 1905 gebouwde Nederlands
Hervormde kerk staat.
De naam van deze priester is overi
gens in een ander archiefstuk uit
1540 ook te vinden. Over een
kwestie met betrekking tot het
bevaren van de Kerkvaart wordt
opgemerkt "Doe heer Vranck sa-
liger gedachtenisse pastoer was f
arleveen ("doe" is toen, red.)
Jan den Hengst is zeer ingenomen
met het feit dat deze steen nu op
nieuw voor de dag is gekomen.
"Je moet je voorstellen, dat de
man die onder deze steen begra
ven lag, nog heeft meegemaakt
dat Columbus Amerika ontdek
te".
De zerk is bovendien nog erg gaaf,
de tand des tijds had er maar wei
nig vat op. Dat de steen niet he
lemaal heel bleef is dan ook toe te
schrijven aan mensenwerk.
Kruisen die op de steen waren
aangebracht zijn vermoedelijk in
de tijd van de reformatie, toen de
katholieken uit hun kerk werden
veijaagd, weggebeiteld.
.Ook een tweede zerk kwam de ge
schiedenis niet ongeschonden
door, zij het dat die verminkingen
later werden aangebracht. Naar
Den Hengst vermoedt in de tijd
van de Bataafse Republiek. Men
wilde toen kennelijk elke herin
nering aan het verleden vernieti
gen, waarbij de heersers zo ver
gingen dat familiewapens van
heel wat meer bekend. Hij
ondermeer schout en secretaris
van de ambachten Oudshoorn en
Gnephoek. Van Schellingerhout
stierf op "19 januari 1648, oud 64
jaar" Voor het feit dat Van
Schellingerhout uiteindelijk ten
grave werd gedragen in Aarlan
derveen heeft Den Hengst een
hedendaagse verklaring: "Moge
lijk had hij het geld binnen en
vervolgens een huisje buiten. Ik
denk, dat hij de laatste jaren van
zijn leven is gaan rentenieren in
Aarlanderveen. Schout of zo is hij
er in elk geval niet geweest. Want
in 1521, het jaar dus dat pastoor
Vranck overleed, kwamen de
ambachten Oudshoorn en Gnep
hoek bij Dirk de Vlaming van
Oudtshoorn, terwijl Willem
Moons Aarlanderveen en Vrije
Hoef kocht. Die vier ambachten
behoorden daarvoor toe aan de
maitresse van Prins Maurits.
jonkvrouw Margaretha van Me-
chelen"
Het Aarlanderveense kerkbestuur
wil de grafstenen nu dus een wat
betere plaats geven. De stenen
komen waarschijnlijk uit de oor
spronkelijke kerk, die in 1905
moest plaats maken voor het
huidige gebouw. Jan den Hengst
vermoedt, dat het toenmalige be
stuur toen eigenlijk niet goed
wist wat het met de zerken aan
moest. De stenen zijn waar
schijnlijk domweg op het kerkerf
neergelegd en uiteindelijk onder
het grind beland.
Ranne r raadslidmaatschap
niet langer te combineren met werk
Ranner (PvdA)
verlaat raad
LEIDEN - PvdA-er Alphons Ran
ner verlaat op korte termijn de
Leidse raad. In een ontslagbrief
aan het college van B en W
schrijft Ranner dat zijn huidige
werkkring bij het ministerie van
financiën het hem onmogelijk
maakt om dat te combineren met
het raadslidmaatschap.
Zijn voornaamste taak binnen de
PvdA-fractie was het beoordelen
van zaken binnen de economi
sche sector. Zo was hij de
"geestelijke vader" van een eco
nomische nota van de fractie,
waarin met name op de moeilijke
positie van bedrijven in stads
vernieuwingsgebieden werd ge-
Ranner kwam in november 1975 in
de Leidse raad en zal worden op
gevolgd door René Eikerbout,
die op het ogenblik werkzaam is
bij de griffie van de Tweede Ka-
DEN HAAG (ANP) - De Raad van
State heeft het beroep van de
Stichting Liberale Omroep van
daag verworpen. De liberalen
waren naar het hoge college van
staat gelopen omdat ze vonden,
dat minister Gardeniers in maart
van dit jaar hun ten onrechte ra
dio- en televisiezendtijd had ge
weigerd.
Die weigering zou onzorgvuldig
zijn gemotiveerd en moest ver
nietigd worden, had de stichting
geconcludeerd. De stichting was
NOORDWIJK/ZOETERMEER -
Tien dagen heeft de Zoetermeer-
se familie 't Hart in de rats geze
ten. Eten deed zij nauwelijks en
van slapen kwam er ook niet al
teveel terecht. Reden voor dit ge
drag: in de Noordwijkse bossen
was 't Hart zijn hond 'Gipsy', een
harige colleykwijtgeraakt. In het
grote gebied was het zoeken naar
een speld in een hooiberg. De fa
milie vreesde het ergste.
Toch ging zij niet bij de pakken
neerzitten. Zeker zes keer ging 't
Hart overdag naar Noordwijk om
te zoeken. Staatsbosbeheer werd
ingeschakeld, de politie kreeg
melding van de vermissing, een
speciale vereniging die zich be
zighoudt met het opsporen van
weggelopen honden kwam eraan
te pas, er werd een advertentie
geplaatst en de eigenaar ver
spreidde signalementen en teke
ningen van de hond.
De eerste dagen bleven de resulta
ten uit. Tot op de tiende dag de
Noordwijkse familie Ammeraal
de colley signaleerde. De Noord -
wijker was met zijn hond ver de
bossen ingegaan. Onder een den
ontdekte hij 'Gipsy', die daar een
holletje had gegraven. Ammeraal
probeerde het dier te lokken
maar dit ging aan de haal. Wél
strooide hij op de plek wat voed
sel in de hoop dat de hond in de
buurt zou blijven.
Telefoontje
Voor Ammeraal was dit aanleiding
om links en rechts eens te gaan
informeren of er van een vermis
sing melding was gemaakt. Toen
kreeg hij ook de advertentie on
der ogen. Een telefoontje naar
Zoetermeer was voldoende om
de familie 't Hart in een sneltrein
vaart naar de badplaats te laten
komen. Mevrouw 't Hart had een
oude duster meegenomen en een
bord eten
'Die duster", maakt zij duidelijk,
"had ik daar achtergelaten als we
'Gipsy' niet zouden hebben ge
vonden. Dan had 'ie toch iets van
thuis geroken. Op de plek waar
Ammeraal hem had gezien, lag
hij niet. Een paar honderd meter
verder lag hij te slapen. Ja, we
waren hardstikke blij dat we
'Gipsy' hadden gevonden. Dat is
wel duidelijk. We kwamen, toen
wij aan het zoeken waren, nog
een ander echtpaar tegen. Dit was
ook eten voor onze hond aan het
strooien. Geweldig hoor, wat ze
allemaal voor 'Gipsy' hebben ge
daan."
Niet mager
Tien dagen zwerven hadden het
dier nauwelijks aangetast. Me
vrouw 't Hart "Hij zag er hele
maal niet vermagerd uit. Ja, na
tuurlijk was 'ie smoezelig en zat
er wel wat troep in z'n vacht. Maar
dat stelde niet zo bar veel voor.
Wat 'ie in die dagen heeft gegeten,
ik weet het niet. Best mogelijk
dat 'Gipsy' van dode konijntjes
heeft geleefd."
Wat mevrouw 't Hart niet wist, had
Ammeraal al heel gauw in de ga
ten. Tussen de tanden van de
hond zat een takje geklemd. "We
hadden daarom niet veel later
moeten komen", vertelt me
vrouw Ammeraal, "want dan had
dat dier niet meer kunnen eten."
-et was overigens niet de eerste
keer dat 'Gipsy' aan de haal is ge
gaan. De Zoetermeerse familie
had de hond nog maar enkele da
gen (ze hadden hem in Zwitser
land gehaald) toen hij er vandoor
ging. Dat was in Arnhem. Vijf da
gen is de colley toen zoek ge
weest. De eigenaar van een motel
vond hem toen met bevroren
ogen en een vacht vol ijsklonten.
opgericht voor de verbreiding
van het liberalisme als een
geestelijke stroming die niet vol
doende aan haar trekken komt
De stichting zou een leemte op
vullen en iets wezenlijk nieuws
aan het omroepbestel toevoegen,
naar vorige maand voor de Raad
van State was betoogd.
De Raad van State heeft nu alleen
zijn oordeel gegeven. De overwe
gingen en gronden voor deze uit
spraak worden later verstrekt.
Geleerd
Nu heb ik wel geleerd", reageert
mevrouw 't Hart. "In een vreem
de omgeving zal ik 'Gipsy' beslist
niet meer loslaten. Thuis is dat
niet zo'n punt. Daar blijft hij wel
in de buurt. Ik heb tien erg nare
dagen achter de rug. 's Nachts lag
ik wakker en dacht, ik hoor wat
aan de achterdeur krabbelen.
Dan ging ik er maar weer uit om
te kijken. Zeker toen de hond was
gezien. Vanaf dat moment deed
ik helemaal geen oog meer dicht.
En eten kookte ik voor niets."
'Weet je", zegt mevrouw 't Hart,
"overdag zijn we zeker wel een
keer of vijf, zes naar Noordwijk
gereden. Om te zoeken, 's Avonds
had totaal geen zin. We kenden
het gebied niet en moesten van de
paadjes afwijken. Daarom kón
den wel eigenlijk alleen maar met
bekenden de bossen in. Ja, het is
inderdaad een groot geluk dat de
familie Ammeraal 'Gipsy' heeft
gevonden. Dat is me wel duide
lijk."
En op de goede afloop hebben bei
de families achteraf een stevige
borrel gedronken.
