„In wezen ben ik een
autoritaire regisseur59
Zelfs eigen films
zie ik nooit
Regisseur Don Siegel:
Eric van Zuylen na film met Werktheater:
VRIJDAG 9 NOVEMBER 1979
AMSTERDAM (GPD) - Burt Reynolds staat in een roze erker van een
Amsterdamse hal. Aan zijn arm hangt de in bont gehulde Britse actrice
Lesley-Anne Down (tv-kijkers bekend als het nichtje uit de familie
Bellamy). Ze zijn daar voor zaken.
Dat wil zeggen: Burt en Lesley be
ramen een overval op een trans
port van ongeslepen diamanten
en hebben het adres van het bor
deel opgekregen, om er contact te
leggen meteen in ontsnappingen
gespecialiseerde chauffeur. Plots
tikt er een oud kereltje tegen de
ruit en probeert duidelijk te ma
ken dat hij best wil betalen voor
een nummer met, niet de prosti-
tuée op de kruk, maar met Lesley
die vlak achter haar staat.
Als de prostituee hem met gebaren
wil bijbrengen dat alleen zijzelf
beschikbaar is, dan begrijpt die
man het verkeerd en gebaart te
rug dat hij best trek heeft in alle
bei de dames. Het hoertje wijst
dan naar Lesley en naar Burt. om
uit te leggen dat die twee al bij
elkaar horen. Opgetogen knikt de
buitenstaander dat het hem een
schitterend idee lijkt: de juffrouw
op de kruk, plus Lesley-Anne
Down, plus Burt Reynolds. Als
het misverstand eindelijk is op
gelost, druipt het mannetje te
leurgesteld af.
Het is een koddig tafereel dat straks
een piepklein onderdeel zal blij
ken van de zich hoofdzakelijk in
Engeland afspelende film
„Rough Cut".
Regisseur van de film is Don Siegel,
die zelf dat rolletje speelde van
„het vieze ouwe mannetje".
Reputatie
De 67-jarige Donald Siegel heeft
een grote reputatie als filmer,
vooral aangeblazen in de beginja
ren zestig door de critici van de
Nouvelle Vague. De laatste tien
jaar is Siegel iets minder bij de
kritiek, maar des te meer bij het
publiek succesvol geweest, via
vooral de vier films die hij maakte
met Clint Eastwood in de hoofd
rol: Coogan's Bluff, Dirty Harry,
The Beguiled en Two Mules For
Sister Sarah. Als vijfde, is daar nu
Escape From Alcatraz bijgeko
men. de film die deze week zijn
Nederlande première heeft ge
kregen. Uit filmhistorisch oog
punt is ook The Shootist erg be
langrijk, de lilm waarin Siegel
John Wayne zijn eigen legende
liet uitluiden.
Rough Cut wordt door Siegel be
schouwd als voor hem iets geheel
nieuws: het type van een Gary
Grant-film, een bewust ietwat
ouderwets gehouden soort film,
die voornamelijk bedoeld is om
pretentieloos te amuseren. „Burt
Reynolds en ik hebben beiden
een grote bewondering voor Gary
Grant, maar ik denk wel dat we
daar een moderne benadering
aan toe kunnen voegen. Zeker
met deze bezetting moet het ech
ter kunnen lukken om dit soort
uitgestorven amusement weer
levend te krijgen. Burt is fantas
tisch. Lesley bewijst zich een
grandioos actrice en David Niven
blijkt nog steeds van onovertrof
fen klasse, al speelt hij nu toch
een wat andere rol dat hij meestal
te spelen heeft gekregen. Hij is
Burt Reynolds' tegenhanger,
een inspecteur van Scotland
Yard met zelf ook niet een geheel
onbesproken verleden".
„Maar over de plot wil ik nu niet te
veel zeggen. Alleen nog dat Les-
ley-Annc geparenteerd is aan
beide partijen, min of meer. Het is
een verhaal met actie en achter
volgingen, maar dat wel wordt
verondersteld „leuk" te blijven.
De feitelijke spanning van de film
dient te komen uit een meeleven
met de kansen voor al dan met
slagen van de grote juwelenroof.
Vergelijkbaar met de kans van al
dan niet ontsnappen in Escape
From Alcatraz".
Een van de laatste Eastwood-films,
The Enforcer, had zijn dramati
sche finale op Alcatraz, het te
genwoordig verlaten gevangeni
seiland voor de kust van San
Francisco. Het vermoeden dat bij
de finale van The Enforcer, het
idee was gerezen voor vervolgens
een hele film over Alcatraz, blijkt
ongegrond.
„Die suggestie kan ik voor honderd
Regisseur Don Siegel als het viezeouwe n
bewust ietwat ouderwets gehouden soort filit
om pretentieloos te c
procent van de hand wijzen. Ik
heb The Enforcer nooit gezien en
Clint is pas bij dit project betrok
ken geraakt lang nadat ik de rech
ten had gekocht op het boek van
Campbell Bruce, waarop de film
is gebaseerd. Alcatraz is tot mijn
verbeelding blijven spreken van
af het moment dat ik in 1954 een
lokatie zocht voor Riot in Cell
Block 11.
Na Riot had ik gedacht nooit meer
een gevangenisfilm te zullen ma
ken. ook al was de kritiek tame
lijk gunstig uitgevallen - tenzij ik
zeker wist dat ik het beter zou
doen. Of me dat nu gelukt is, laat
ik aan anderen over om te beoor
delen, maar met de oorspronke
lijke roman van Campbell Bruce
kreeg ik het gevoel van een con
frontatie met een werkelijk met
een klassiek soort ontsnappings-
verhaal".
„Ik heb Alcatraz indertijd een ui
terst huiveringwekkend oord ge
vonden: absoluut een gevangenis
van waaruit geen ontsnappen
mogelijk is. hetgeen ook de voor
naamste reden is geweest dat
men hem nog zo lang in stand
heeft gehouden. Uitbrekers van
elders, die weer waren gegrepen,
gingen naar Alcatraz. een gevan
genis waar ze niet - zoals op ande
re plaatsen teminste nog de theo
rie was - probeerden om van ver
oordeelden betere mensen te
maken, maar waar alles erop ge
richt was het moreel van de ge
vangenen te breken. Desondanks
is er één man die niet stuk te krij
gen blijkt en dat is in de film Clint
Eastwood. Een man die blijkt op
gewassen tegen de hopeloosheid,
de eenzaamheid, het staal en
steen".
In de loop der jaren zijn er nogal
wat opzienbarende gevangenis
films gemaakt, onder meer door
groten als Bresson en Schaffner
en meest recent door Alan Par
ker. Je vraagt je af of een regis
seur die er opnieuw een gaat ma
ken, zich bewust voorneemt om
in bepaalde aspecten de voor
gangers te overtreffen. Zoiets
blijkt voor Siegel niet te spe
len.
„Ik heb een afschuwelijke beken
tenis te doen: ik zie bijna nooit
films, dus ik kan ook niet werken
zoals jij suggereert. Zelfs mijn ei
gen films zie ik nooit meer terug,
nadat ik ze in het botste stadium
van de produktie immers zo n
25.000 keer heb moeten zien. Ik
ken dus nauwelijks andere ge
vangenisfilms dan mijn eigen
Riot in Cell Block 11. Behalve
dan laatst Midnight Express, die
ik buitengewoon knap gemaakt
vond, ontzettend realistisch,
maar die ik toch niemand als en
tertainment zou kunnen aanbe
velen".
„Normaal gesproken kun je nau
welijks een regisseur tegenko
men die zo slecht ontwikkeld is
als ik op het gebied van kennis
over wat de collega's allemaal
gemaakt hebben. Ik schaam me
ook te moeten bekennen dat ik
bijvoorbeeld Burt Reynolds in
geen enkele film gezien had sinds
hij Deliverance had gedaan. Dat
we elkaar nu toch gevonden heb
ben en beiden nogal enthousiast
zijn over de samenwerking, dat
moet dus toch een kwestie van
voorbeschikking zijn ge-
doordat de fysieke macht aan de
andere kant ligt - bij de blan
ken".
Eve
de
AMSTERDAM (GPD) - „Opname" is een film die op emo
ties drijft. Op het oog ligt zoiets voor regisseur Erik van
Zuylen (36) niet in de lijn van zijn denken en streven. Hij is
meer iemand die juist een evenwicht zoekt tussen de emo
tionele kant en het verstandelijke, tussen voelen en de
verbeelding van het intellect.
Toen het Werkteater in Amsterdam
hem vroeg een film te maken uit
twee van hun toneelstukken over
doodgaan, werkte hij voor de
VPRO aan een tv-film over het
Woordenbeek der Nederlandse
Taal. Al eerder had hij uitzendin
gen over taal gemaakt en over
schrijvers met hun ideeën: W. F.
Hermans, Maarten 't Hart, Julio
Cortazar.
En plotseling stond hij dus voor de
opgave een film te maken over
een ziekenhuis en doodgaan.
„Opname" is het verhaal van ie
mand die door opname in een
ziekenhuis plotsling wordt afge
sneden van de buitenwereld, van
zijn gezin en zijn bedrijf. Hij ver
liest zijn identiteit, zijn eigen wil,
zijn eigen leven. Hij moet nu op
komen voor zichzelf. Niemand
kan hem nog helpen.
-Erik?:
„Ik heb er ooit twee dagen gelegen
voor een operatie aan m'n grote
tenen, verder was ik er voor de
bevalling van mijn zoon waar ik
bij geassisteerd heb, en ik ben
een paar keer in een ziekenhuis
op ziekenbezoek geweest".
„Het maken van die film betekende
het binnengaan in een mij totaal
onbekende wereld. Het Werktea
ter maakt zijn voorstellingen
vooral ook voor de direct betrok
kenen, in dit geval de mensen die
in een ziekenhuis werken „Op
name" gaat over het mechanisme
waarin patiënten terecht komen.
Dat mechanisme is ook een soort
lijfsbehoud voor artsen, ver
pleegsters en verplegers. Ze zijn
zelf ook min of meer slachtoffer
van de vorm".
Balans
ken.
„Ja. het is een film die op emoties
drijft. Niet door muziek, maar
uitsluitend op wat er in het beeld
gebeurt. Emoties aanzetten door
muziek, daar ben ik een volstrek
te tegenstander van. Ik reageer
eerst heel primitief en daarna
word ik pas goed kwaad. Maar in
de stukken van het Werkteater is
de kracht van hun voorstelling
juist dat de emoties en wat ze er
mee willen zeggen, elkaar in ba
lans houden".
„Die balans is ook een dramatische
methode om de emoties labiel te
houden" - Erik van Zuylen doelt
op de scène van het affiche van de
film, waarin de twee op elkaar te
ruggeworpen patiënten met de
dood in hun achterhoofd, maar
met feestneuzen op hun gezicht,
een onbedaarlijke lachbui krij
gen, die echter plotseling omslaat
in een huiveringwekkende aan
val van angst en verlaten
heid.
Meegesleept
„En dat is het schitterende van de
film, dat je aan de ene kant het
„naturel" hebt van de emotie en
aan de andere kant het kader
waarbinnen je allerlei dingen
kunt laten gebeuren. Wat voor
mij het experiment is geweest,
was dat ik in de toneelvoorstel
ling had gezien hoe mensen wer
den meegesleept op de emoties
en dat ik dus heel benieuwd was
hoe dat in een film zou uitpakken.
Dat was een zekere motivering
voor mij. Bij de première van de
film in Amsterdam vorige week
Opname is een film die
op emoties drijft. Niet door
muziek, maar uitsluitend op
wat er in het beeld gebeurt.
In de stukken van het Werk
theater is de kracht juist dat
de emoties en wat ze er mee
willen zeggen, elkaar in
balans houden,\
vrijdag had ik heel duidelijk het
gevoel dat soortgelijke emoties
werden opgewekt".
De spelregie werd uitsluitend
door Marja Kok van het Werk
theater gedaan?
„Het was helemaal een kwestie van
afstaan, aan ideeën en aan drama
turgie. Ze hebben een opbouw
die heel anders is dan die ik ge
wend ben om films op te bouwen.
Bij her. is het een emotionele lijn.
Bij mij meer een combinatie van
emotie en intellectuele aan
spraak. Ik ben er niet zo op uit dat
ik de mensen ondersteboven
haal. De grenslijn tussen beide,
tussen watje voelt en jezelf te ui
ten, vorm eraan te geven, die in
trigeert mij. Het is de machte
loosheid in het uiten van jezelf
die ik zo belangrijk vind."
Misbruik van taal
„Het heeft te maken met de pro
gramma's die ik voor de televisie
heb gemaakt, zoals dat over „Ste
fan Themerson en de taal" The-
merson experimenteert met se
mantische poëzie (semantiek is
de leer van de betekenis der
woorden, vooral ook de verande
ringen daarvan). Hij wil de bete
kenis achter een woord zichtbaar
maken door het te vervangen
door de definitie uit het woor
denboek De taal ontdoen van
zijn emotionele waarden. Je ziet
hoe die waarden misbruikt kun
nen worden, om
mee te misleiden, bijvoorbeeld in
de Tweede Wereldoorlog: het op
zwepen van het volk door dema
gogie".
Taal is de oudste cultuuruiting en
elk kind krijgt het mee. Taal en
architectuur (de gebouwde om
geving) zijn de twee dingen die
het gezicht van het volk bepalen.
Dat is iets waar ik constant mee
bezig ben. Ik ben meer geïnteres
seerd in wat er gebeurt in gewone
mensen. Het is ook in die film dat
ze dingen zeggen van de hak op
de tak. een spel van misverstan
den, gewoon omdat mensen dik
wijls niet in staat zijn over de ei
gen situatie te praten. Dan pro
beer ik als filmer dus een situatie
te creeren dat het er een keer toch
doorheen komt. Dat is ook watje
ziet in de negerghetto's, waar de
mensen zich een groot verbaal
vermogen hebben eigen gemaakt
(bijvoorbeeld in de blues - P. B.),
terug
ook artsen en verpleegsters in de
ziekenhuizen min of meer het
slachtoffer van zijn: „Your Por
trait" (1967), de tweede film uit
het werk van Erik van Zuylen,
gaat over het verschil tussen de
westerse en oosterse manier van
doodgaan.
„De oosterse manier is een soort
metamorfose, een gedaantever
wisseling, en de westerse is meer
een afbreken van het geloof. Maar
dat is bij de meeste mensen ver
dwenen en er is niets voor in de
plaats gekomen".
„Van mezelf uit zou ik niet de ma
nier van benaderen hebben ge
kozen als die van het Werkteater
Ik zie doodgaan in films meer als
een mythische vorm van beleven.
In die stukken van het Werktea
ter werd ik weer meegesleept.
Maar op het moment dat ik het
zelf bedenk, is het een ander ge
val. dan bewaar ik zelf de afstand.
Dat was in deze film niet moge
lijk. De personages zijn al spe
lend gevormd".
Niet dichterbij
„Na het maken van de film ben ik
niet dichterbij het probleem ge
komen. Doodgaan is iets dat ik
niet accepteer. Ik geloof dat ieder
zijn eigen dood moet vorm geven.
Het is iets absoluut individu
eels".
„Je hebt culturen waar men stro of
een zak over een stervende gooit
enzelfwegtrekt.enjehebterook
waar iedereen om je heen gaat
staan om je zo snel mogelijk de
dood in te helpen".
„Hoe de cultuur bij ons er op dit
moment uitziet (na de religie
dus), dat is iets waar ik, los van de
film, op dit moment mee bezig
ben. En ook los van de sociale be
geleiding van het individu, met
het hele jargon van de welzijns
werker, dal volstrekt inhouds
loos is. Het bijstaan bij lijden en
sterven, dat kun je niet profes
sionaliseren".
Eigenlijk stond roor Erik van
Zuylen de opgave van de film
..Opname" dus ver van zijn
bed?
„Nou ja, het verrast me. Ik vond het
wel erg interessant. Ze werken bij
het Werkteater in een soort chaos,
heel positief hoor. Met enorme
botsingen waaruit de dingen ont
staan. Het is alleen niet de manier
waarop ik zou kunnen werken. In
wezen ben ik een heel autoritaire
regisseur. Misschien heeft het
ook te maken met de spanning
die ik zoek tussen de dingen die
ik wil en die anderen doen. En
omdat ik de ideeenkant zo be
langrijk vind, schrijf ik graag zelf
Hoewel niet echt een speelfilm,
toch in deze rubriek aandacht
voor de door de bekende
Zwitserse regisseur Claude
Goretta vervaardigde film
over het leven van filosoof
Jean-Jacques Rousseau, die
voor de Duitse televisie de ti
tel Flucht ins Exil heeft mee
gekregen. Aan de hand van
Rousseau's laatste levensja
ren en zijn verbanningen uit
Frankrijk en Zwitserland,
schetst Goretta de grote
waarde van Rousseau's
denkbeelden. Duitsland 2
vertoont dze tv-film in twee
delen (zondag en maandag)
en het zou niet gek zijn als de
Nederlandse televisie Goret
ta 's laatste werkstuk te zijner
tijd ook zou aanschaffen.
Isabelle Huppert die schitterde
in Goretta's La Dentellière,
speelt ook een hoofdrol in
Violette Noziere van de
Fransman Claude Chabrol
(zaterdag op Duitsland 1). Zij
is daarin een meisje dat 's
nachts haar kleinburgelijk le
ventje ontvlucht in een mon
daine uitmonstering en daar
door een soort dubbelleven
leidt.
Een dag later vertoont dezelfde
zender de uitstekende Ame
rikaanse film Network. Een
nieuwslezer, die zijn kijkcij
fers drastisch ziet dalen, kon
digt in een uitzending aan de
volgende keer voor de came
ra's zelfmoord te plegen. De
directie maakt er een publici
teitsstunt aan. Peter Finch en
Faye Dunaway spelen de
hoofdrollen.
Our man in Marrakesch is een
Amerikaanse filmkomedie
uit 1966, waarin Tony Randall
de hoofdrol speelt. Duitsland
2 zendt haar uit. Op de andere
Duitsland (1) Barefoot in the
park met Robert Red ford in
als
zijn
roller
Dezelfde avond heeft de Belgi
sche televisie de tragedie van
Antonius en Cleopatra op het
programma staan in de versie
van Charlton Heston Afge
zien van de regie speelt Hes
ton ook de verliefde Anto
nius. Hildegard Neil is zijn
Het programma:
ZATERDAG Guardi e Ladri;
14.30 uur; Bel.l (regie: Steno
en Mario Monicelln Don Ca-
millo; 20.15 uur; Dtsl. 2 (met
Fernandel). Violette Noziere;
22.20 uur; Dtsl. 1
ZONDAG Network; 21.05 uur;
Dtsl 1 Flucht ins Bill; 211.
uur; Dtsl. 2 Des Teufels Ge
neral; 21.45 uur; Dtsl 3 (re
gie: Helmut Kautner met
Curd Jürgens.
MAANDAG This gun for hire;
21.15 uur; Dtsl. 3 (regie: Frank
Tuttle met Alan Ladd).
Flucht ins Exil; 21.20 uur;
Dtsl. 2.
y.u mei Ben Jonhson).
Dansmeester; 21.05 uur; Bel.
2 (regie: Feliks Falk).
WOENSDAG De mooie Anto
nio; 21.05 uur Bel 2 (regie
Mauro Bolignini met Mar
cello Mastroianni en Claudia
Cardinale) I soliti ignoti;
22 05 uur. Dtsl. 3 (regie Mario
Monicelli met MaoceUo Ma
stroianni). Jakob von Gun-
ten; 22.55 uur; Dtsl. 2 (re
gie: Peter Lihenthal met Han-
na Schygulla).
DONDERDAG Curse of the
demon; 20.15 uur; Dtsl. 3 (re
gie: Jaques Tourneur met
Dana Andrews).
VRIJDAG Anthony and Cleo
patra; 20.15 uur; Bel 1 Bare
foot in the park; 20 1". uur;
Dtsl. 1. Our man in Marra
kesch; 23.05 uur; Dtsl. 2
Blijvers
"Alien" - het angstaanjagende
haal van een monster in de ruin
Lido 1. Leiden
"Grijpstra en De Gier" - Rutger
Hauer en Rijk de Goover als het be
faamde. Amsterdamse politie-duo.
Lido 2, Leiden
"I never promised you a rose gar
den" - het genezingsproces van een
schizofreen meisje. Lido 3, Leiden
"Die Ehe der Maria Braun" - een
hele beste Fassbinder met Hanna
Schygulla in een al even sterke
hoofdrol. Studio, Leiden
"Kort Amerikaans" - de niet zo ge
slaagde verfilming van Jan Wolkers
boek, Trianon, Leiden
"Escape to Athena" - Roger Moore
(James Bond en Ivanhoe) in een
thriller, Euro 3, Alphen
"The main event" - een bokser
(Ryan O' Neal) in dienst van een ka
pitaalkrachtige dame (Babra Strei
sand). Euro 4. Alphen
(Op)nieuw
"The Wiz" - tegenvallende disco-
uitvoering van het bekende
sprookje, Euro 4. Alphen
Den Haag
"The Wanderers"-Apollo 1 (460340).
16 jaar
"Meatballs" - Apollo 2. a.l.
"Quadrophenia" - Asta (463500), 12
"Kort Amerikaans" - Bijuo (461177),
16 jaar
"Vrouw tussen hond en wolf' - Ca
lypso (463502). a.l.
"Die Ehe der Maria Braun" - Camera
(467200). 16 jaar
"Escape from Alcatraz" - Cineac 1
(630637), 16 jaar
"Schiet niet op de tandarts" - Cineac
2, a.l.
"Escape from Alcatraz" - Corso
(467200). 16 jaar
"Wie dan leeft wie dan zorgt" - Du
Midi (855770), a.l.
"Hair" - Euro (667066). a.l.
"Hair" - Metropole 1 (456756), a.l.
"La Luna" - Metropole 2, 16 jaar
"Grijpstra en De Gier" - Metropole
3, 12 jaar
"The Deer Hunter" - Metropole 4,16
jaar
"Moonraker" - Metropole 5, 12 jaar
"Alien" - Odeon 1 (462400), 16 jaar
"The main event" - Odeon 2, a.l.
"A little romance" - Odeon 3, a.l.
"And now for something completely
different" - Odeon 4, 12 jaar
"Zweedse pornonachten" - Le Paris
1 (656402). 18 jaar
"Body love" - Le Pans 2. 18jaar
"Eruption" - Le Paris 3, 18 jaar
"Alien" - Passage (460977). 16 jaar
"Une histoire simple" - Studio 2000
(542288), 16 jaar
"40 jaar National Film Board of Ca
nada" - De Uitkijk (542288)
Amsterdam
"Vrouw tussen hond en wolf' - Alfa
1 (273806). a l.
"Une histoire simple" - Alfa 2, 16
jaar
"l'Ingorgo" - Alhambra 1 (233102),
16 jaar
"Les soeurs Brontes - Alhambra 2,
16 jaar
"The Wanderers" - Bellevue
(234876), 16 jaar
"Kort Amerikaans" - Calypso 1
(266227). 16 jaar
"Meatballs" - Calypso 2. a.l.
"China Syndrome" - Calypso 3, a.l.
"Een hete familie in Zweden" - Cen
traal (248933), 18 jaar
"Escape from Alcatraz" - Cineac
Damrak 1 (245648), 16 jaar
'The Warriors" - Cineac Damrak 2.
"The main event" - Cineac (243639),
a.1.
"Hou je zakdoek bij de hand" - Ci
necenter (236615), 16 jaar
"Serie noire" - Cinecenter, 16 jaar
"Quintet" - Cinecenter, 16 jaar
"Opname" - Cinecenter, 16 jaar
"Escape from Alcatraz" - Cinema
International (151243), 16 jaar
"Hair" - City 1 (234579). a.l.
"La Luna" - City 2, 16 jaar
"Outrageous" - City 3. 16 jaar
"Prophecy" - City 4, 16 jaar
"Kentucky Fried Movie" - City 5, 16
"Schiet niet op de tandarts" - City 6,
jaar
Spartacus - Du Midi (723653), 12
The love bug' Flora (230469). a.l.
"La femme qui pleure" - Kriterion
(231708) 16 jaar
"Quadrophenia" - Leidseplemthea-
ter (235909). 12 jaar
"Escape from Alcatraz" - Noggerath
18 jaar
"Alien" - Rombrandtpleintheater 1
(223542). 16 jaar
"Schiet niet op de tandarts" - Rem-
brandtpleintheatcr 2. a.l
"When wflw dare" - Rialto
(729468), i2 jaar
Love at first bite" - Rivoü (723488).
a.l
The Wiz" - Roxy (232809). a.l.
Power Play" - Studio K (2317081.16
jaar
L«"- n'.int du [i.n.idi The Mm.
vies (245790), 16 jaar
"Les petites fugues" - The Movies,
16 jaar
"Apocalypse Now' ruschinski 1
(262633). 16 jaar
"Grijpstra en De Gier" - Tuschinski
2. 12 jaar
"Die Ehe der Maria Braun" - Tu-
m hinski 3. 16 !.'.u
"In de ban van de ring" -Tuschinski
4. a.l.
"A little romance" - Tuschinski 5,
a.l
Ligabue" - De Uitkijk (237460). 16