Restauratie van grootste Leidse hofje voltooid Pensionhouder wil pand hersteld zien éven Ujfoaten ZATERDAG 7 OKTOBER 1979 LEIDEN Meermansburg, het grootste hof van Leiden LEIDEN - De restaaratie van het grootste hofje van Leiden is op een oor na gevild. Februari 1977 werd een begin gemaakt met de grootscheepse opknapbeurt van het hof Meermansburg aan de Oude Vest. Aan het eind van deze maand zal het omvangrijke werk zijn voltooid. Dan is Leiden op nieuw een gerestaureerd monu ment rijker. Wie langs de Oude Vest in de rich ting van de Pelikaanstraat loopt zal nauwelijks geloven dat achter één van de monumentale gevels aan de Oude Vest, op een steen worp afstand van de verkeers- tromen van de city-ring, een zo vredige woonomgeving bestaat. Eenmaal door de poort van het hof Meermansburg sta je in een stukje binnenstad dat een onge kende rust uitstraalt. Rondom een plein, bijna dorpsachtig met veel groen en in het midden een waterpomp, staan dertig keurige woninkjes, allemaal kraakhelder Een echt Hollands tafereeltje. De historie van het hof Meermans burg gaat terug tot het jaar 1474 toen de Grauwe Zusters van de orde van Sint Franciscus een be gin maakten met de bouw van een klooster. Tijdens het beleg van Leiden door de Spanjaarden in 1574 werden de meeste nonnen verjaagd en bleef een vervallen klooster over. Later werd het klooster verbouwd tot tientallen kleine woninkjes die onderdak moesten bieden aan de arbeiders die werkten in de Leidse textiel industrie. In 1680 wordt het kloosterterrein verkocht aan Maarten Meerman en zijn vrouw Helena Verburg en wordt begonnen met de bouw van het hof Meermansburg. Uit het reglement dat in die tijd voor het hofje werd opgesteld blijkt dat de woninkjes bedoeld waren voor eerbare weduwen en vrouwspersonen van onbespro ken gedrag. Vanaf februari 1977 zijn de restau rateurs aan de slag geweest om het Hof Meermansburg een be hoorlijke opknapbeurt te geven. Het hofje bestaat uit 28 gelijke woninkjes en uit twee grotere hoekhuizen. "Eén van de huisjes is weer geheel in oude staat her- Het pleintje van het hof Meermansburg met op de voorgrond de waterpomp. Aan Bethlehemhofje wordt nog hard gewerkt stcld", vertelt de heer Schouten, projectleider van het architec tenbureau Schutte. "De oude plavuizen die onder de houten vloeren werden gevonden zijn weer aangebracht, de authentie ke schouw is hersteld en de bed stee is weer teruggebracht" De overige huisjes zien er als volgt uit: Op de begane grond is een halletje met daarnaast een toilet. Via de entree komt men in de woonkamer waar op de plaats van de bedstee een klein open keukentje is gekomen. Een spil- trap gaat naar de eerste verdie ping waar een portaal, een slaap kamer en een douche zijn ge bouwd. Verder is er nog een overloop en een luik met een lad der naar de zolderverdieping. Alle woninkjes hebben centrale verwarming. De schoorsteen is weggebroken. Aan de buitenzij de zijn de gevels opgeknapt, het houtwerk is keurig geschilderd. Alleen op het dak is de schoor steen blijven staan. Het poortgebouw wordt op dit moment door de restaurateurs onder handen genomen. De sta tige gevel aan de Oude Vest staat nog tot het eind van deze maand in de steigers. De dakconstructie is al verbeterd en behandeld te gen houtworm. Het opknappen van de prachtige regentenkamer op de eerste verdieping is nage noeg gereed. Een aantal schilde rijen van Hollandse kunstenaars, dat thans is opgeslagen in de La kenhal, wordt weer in de regen tenkamer opgehangen. De res tauratie van het zandstenen beeldhouwwerk in de voorgevel, door beeldhouwer/restaurateur de heer De Jager, nadert even eens zijn voltooiing. Dan is het restauratiekarwei helemaal ge klaard. Een ander hofje waar de restaura teurs bijna hun werk hebben ge daan is het Bethlehemhofje aan het Levendaal. Voor de geschie denis van dit stukje Leiden moe ten we terug gaan naar 1630 toen aan de Langegracht het oude hofje Bethlehem werd gesticht. In 1701 ging de eigenaar van het hofje, de Waterlandsche Doops gezinde Gemeente, samen met de Vlaamsche Doopsgezinde ge meente die in 1660 aan het Le vendaal het hof "De Hoeksteen" hadden gesticht. In de loop van de 18de eeuw liep het aantal le den van deze gemeenten terug zodat rond de eeuwwisseling werd besloten beide hofjes sa men te voegen. Het Bethlehem hofje aan de Langegracht werd door de toenmalige regenten verlaten en men verhuisde naar het Levendaal. De naam van het hofje "De Hoeksteen" werd toen gewijzigd in "Bethlehem". Aan het eind van de vorige eeuw onderging het Bethlehemhofje al een opknapbeurt. Het gedeelte aan het Levendaal werd een ver dieping rijker en de gevel werd volledig vernieuwd. Alleen het oude poortje bleef staan. De voorgevel aan het Levendaal verkeert nog in redelijke staat. De laatste jaren was vooral het bin- nengedeelte bouwvallig gewor den en aan een grondige opknap beurt toe. Het werk is op dit moment nog in volle gang. Als alles volgens plan verloopt zullen de laatste wo ninkjes van het hofje over enkele maanden (januari) worden op geleverd. De heer Schouten van het architectenbureau Schutte zegt te hopen dat aansluitend op de werkzaamheden in het hofje begonnen kan worden met de re novatie van de aangrenzende be bouwing in de Kraaierstraat. "Het gaat om een aantal panden vanaf de hoek van het Levendaal tot aan de Gortestraat. De huizen grenzen direct aan de hofjes wo ningen en bepalen voor een groot deel het aanzien van het Bethle hemhofje". Het hofje zal na de restauratie be staan uit vijftien woninkjes plus de vier huisjes aan het Levendaal. Als de panden aan de Kraaier straat worden gerestaureerd zul len er nog eens acht woningen bijkomen. De huisjes van het Bethlehemhof zijn op ongeveer dezelfde wijze opgeknapt als in Meermansburg. Aan de zijde van de Gortestraat zijn er enkele ra men en dakkapellen bijgekomen die voor wat meer licht zorgen in enkele huisjes. Volgens plan zullen de hofjeswo ningen begin 1980 worden opge leverd. De pomp van het hof ver keert nog in redelijke staat. In het voorjaar zullen de tuinen op nieuw worden aangelegd. Dan pas zijn de merendeels oudere bewoners van het hofje weer uit de rommel en is het karwei hele maal geklaard. Het Bethlehem hofje is dan weeréén van de fraai ste plekjes geworden in de Leidse binnenstad. Vanuit één van de hofjeswoningen een kijkje op de binnenplaats van het Bethle- bovenstaande foto is te zien dat nog heel wat wordt afgespijkerd in het Bethle hemhofje. hemhofje. DEN HAAG/LEIDEN - Wie betaalt de zeshonderd gulden om het voormalige pension voor gastar beiders aan de Apothekersdijk weer in de oude staat te herstel len? Dat was gisteren de ham vraag tijdens een kort geding, aangespannen door pensionei genaar Amrani tegen de gemeen te Leiden, die op 31 augustus van dit jaar het pand dichtspijkerde. Tijdens het geding bleek dat de gemeente best bereid is om het afgekeurde pension weer van ramen en deuren, die nu nog lig gen opgeslagen, te voorzien. Ge meente-advocaat mr. De Ruijter de Wildt verklaarde echter dat zij geenszins van plan was de kosten daarvan voor haar rekening te nemen. "Gangstermethoden", zo kwalifi ceerde Amrani's advocaat, mr. Schaper, de wijze Waarop de ge meente het pand op die laatste augustusdag had ontruimd. Als klap op de vuurpijl had de Ma rokkaanse pensionhouder na de ontruiming een brief van de ge meente gekregen waarin hem te kennen werd gegeven dat hij te gen betaling van 4100 gulden "bewaargeld" zijn spullen terug kon krijgen. Mr. Schaper benadrukte dat Amra ni niet alleen zijn spullen kwijt was, maar dat het hem ook on mogelijk was gemaakt eventueel zijn huis te verkopen. Mr. De Ruijter de Wildt betoogde dat Amrani heus niet dat vrese lijke zielige en arme mannetje was waar zijn collega-pleiter hem voor hield. Hij zou elders in de stad nog meer pensions hebben. Volgens mr. De Ruijter bevind het pand Apothekersdijk zich ten tijde van de ontruiming in bij zonder slechte staat. En dat ter wijl er twaalf Marokkanen woon den, zonder behoorlijke sanitaire voorzieningen. Bovendien wist Amrani wat hem boven het hoofd hing: al maanden van tevoren wist hij dat zijn afgekeurde pen sion per 1 augustus moest sluiten. Uitspraak volgende week vrijdag. Brokx naar Koppelstein LEIDEN - Staatssecretaris mr. P. Brokx (Volkshuisvesting) zal op vrijdag 2 november de sleutels overhandigen aan de eerste be woners van het bouwplan "Kop pelstein" in het Morskwartier. De woningen in dit bouwplan zijn gebouwd in opdracht van de Stichting Onder Eigen Dak. Moedig Voorwaarts Op zondag 28 oktober zal in de manege "Moedig Voor waarts" aan de Wassenaar- seweg 25 van 's morgens 10 uur tot 's middags 16 uur een bazaar en fancy fair worden gehouden. De opbrengst is be stemd voor de ruiterkampen van gehandicapten m 1980. Er zullen artikelen te koop zijn, terwijl er ook diverse at tracties aanwezig zijn. I Hukken op niveau LEIDEN - Bomen hebben ook on derhoud nodig. Al zijn ze nog zo hoog. Zo tegen de winter worden de onderste takken verwijderd. Dat karwei moest gisteren ge klaard worden langs de Kanaal- weg. Omdat de bomen niet van de kleinste afmeting zijn moest er een hoogwerker aan te pas ko men om de takken te verwijde ren. Dat betekende voor het au toverkeer op deze weg het nodige oponthoud. Op de foto: de hoog werker met de "houthakkers". LEIDEN - Maandag 29 oktober is de toegang tot de Gooimeerlaan van 9 tot 12 uur 's ochtends afge sloten. De afsluiting gebeurt in verband met de reparatie van het wegdek tussen Willem de Zwij gerlaan en Gooimeerlaan. Maandag wordt ook begonnen met de voorbereidende werkzaam heden voor de reconstructie van het Stationsplein. Het verkeer zal in verband daarmee over de rij baan worden geleid aan zijde waar de bussen staan opgesteld. Mare De discussies in Leiden concen treerden zich deze week op vrijwel één punt: worden de in 1953 gedempte Stille en Lange Mare nu opengegraven of niet? Aan de ene kant wa ren er de winkeliers op de Ma re, die in actie kwamen omdat ze bevreesd zijn dat hun ne ring in de knel komt, wanneer er weer water door de Mare gaat stromen. Aan de andere kant was er de opwinding van diverse raadsledendie teleurgesteld waren dat een zo langdurige inspraak toch kennelijk voorbijgaat aan bepaalde groepen. De kwestie waarom alle tumult ontstond was in feite meer een theoretische dan een prakti sche. Al dan niet opengraven van de Mare is zeker geen zaak, die op korte termijnaan de orde zal komen. De actuele problemen in de Sleutelstad liggen hoog opgetast. En het zou al te gek worden wanneer men urgenter zaken als wo ningbouw, renovatie en der gelijke nu eventjes op zij zou schuiven om de Mare in oude luister te herstellen. En de Waardgracht dan: zullen sommigen zeggen. Die gaat toch ook openDat is waar. Maar het opengraven van de Waardgracht is wel in grote lijn de afronding van de we deropbouw van het kaalslag- gebied tussen Herengracht en Zijlsingel. In Maredorp daar entegen is men nog nauwe lijks met de stadsvernieuwing begonnen. Daar heeft men voorlopig de handen vol aan nieuwbouw en renovatie plannen. Bovendien zijn er altijd nog provincie en rijk, die Leiden kunnen behoeden vooral te rare sprongen. Zo de gemeente die al zou willen maken Dat een ruime meerderheid van de Leidse raad er maandag toch behoefte aan had om de mogelijkheid tot opengraven open te houden is begrijpelijk. Als gemeente mag je een wen- senplan - wat het bestem mingsplan in feite is - best vastleggen wat je een ideale situatie zou vinden. Iets an ders is welke prioriteit je aan een bepaald onderdeel toe kent. In dat opzicht bestond er bij de raadsleden ook een duidelijk verschil van opvat ting. Tijdens het onderlinge overleg van de PvdA-fractie werd al duidelijk dat de Leidse socia listen weliswaar eensgezind slemden. maar lang niet eensgezind dachten. Ook bin nen de VVD-fractie - die zich als één man voor opengraving in de toekomst uitsprak - bleek men verdeeld. Sommige liberalen lieten na afloop van de vergadering duidelijk blijken de kans dat de Mare ooit weer water zal bevatten niet bijster hoog aan te slaan. Daarom is het hoogst twijfel achtig of er binnen de huidige raad een meerderheid te vin den zou zijn die bereid is geld op tafel te leggen voor het opengraven van de Mare. Mare (2) Tijdens de discussie in de raad stelden diverse raadsleden maandagavond vast dat de hele inspraak rond Maredorp kennelijk is voorbijgegaasn aan een deel van de bevol king. Helemaal gelijk hadden die raadsleden niet. Zeker niet wanneer ze daarbij doel den op de protesten tegen dc- openg raving. Al in januari 1978 schreef he> comité tot behoud van de hui dige Mare dat men bezwaren had tegen de plannen. Die protesten verdwijnen na tuurlijk niet omdat het be zwaarschrift is afgewezen. Iets anders ligt het met een aantal protesten dat slechts kort voor de raadsvergade ring werd verstuurd. Dat ge beurde door belangengroepen die tijdens de hele inspraak niets van zich hadden laten horen. Dan mag je in rede lijkheid ook niet verwachten dat er nog veel aandacht aan wordt besteed. In enkele opzichten heeft het standpunt van de Mare-win- keliers mij wel een beetje ver baasd. Het accent van de pro testen werd eenzijdig gelegd op het opengraven van de Ma re. Dat daardoor de Mare minder goed bereikbaar zou worden voor hel autoverkeer was een van de belangrijkste argumenten. Maar een facet dat kennelijk helemaal uit het oog verloren werd is dat het bestemmingsplan niet alleen over het opengraven spreekt, maar ook over het maken van een loop- en fietsrouteEn dat laatste zal ongetwijfeld voor een belemmering van het au toverkeer zorgen Ook in het gemeentelijke ver keerscirculatieplan wordt de Lange Mare een minder be langrijke doorstromende functie toegekend dan de straat op het ogenblik vervult. Daarom bleef het ook een beetje in de lucht hangen wat wethouder Waal nu precies bedoelde met de toezegging dat voor het opengraven eerst de verkeersproblemen moeten worden opgelost. Betekent het dat te zijner tijd toch getornd zal worden aan de uitgangs punten van het verkeerscir culatieplan? Los daarvan mag worden ver ondersteld dat het plan in de toekomst aangepast moet worden aan een ontwikke ling, die bij de opzet i^an het plan nog niet bekend was. Zo is ervan uitgegaan dat zich geen krachtige winkelont wikkeling zal voordoen op de Mare. Maar dat kan wel eens heel anders lopen nu aan de Langegracht de het nieuwe koopcentrum van Mijnders- Digros komt. De kans dat de Mare zich zal ontwikkelen tot een aantrekkelijke schakel tussen koopcentrum en bin nenstad is niet denkbeeldig. Zeker niet wanneer in de toe komst aan de Langegracht ook nog een parkeergarage wordt gebouwd. Mare (3) Dan is er de hele discussie over de Mare nog een aantal on zuivere elementen binnenge slopen. Eén daarvan is het verhaal dat het opengraven een bedrag van 20 miljoen gulden zou kosten. Maar wie het bestemmingsplan erop naleest zal ontdekken dat de kosten geraamd worden op niet meer dan 45 miljoen. En dan de "mare" dat de ge meente al enkele miljoenen in een geheim potje zou hebben om het plan snel te kunnen uitvoeren wanneer de raad eenmaal heeft toegestemd. Leiden als armlastige ge meente mocht willen dat het waar was. Daarom vind ik de opmerking die CDA-er Ham maakte wat uit de toon vallen. Hij gaf voedsel aan baker praatjes door in een stem verklaring uit te dragen dat B en W er alles aan zullen doen om het werk op zo kort moge lijke termijn uit te voeren. Tunneltjes "Tunneltjes voor onze hum meltjes". Het was een van de leuzen die bewoners van Noord deze week langs de Willem de Zwijgerlaan plaat sten om de aanleg van onder doorgangen bij kruispunten in deze drukke verkeersweg te bepleiten. Niemand zal ont kennen dat de weg een onding is omdat hij een geweldige barrière vormt in het noorde lijk stadsdeel. Een weg ten noorden van de Meren wijk -ooit eens gepland maar later van de kaarten gegumd - had een aanzienlijk betere oplossing geweest Tenminste voor Leiden want de vraag was geweest hoe die weg had moeten doorlopen in het kwestbare polderghebied aan de oostkant van de Zijl Maar dat is allemaal achtera] gepraat. Want toen de Willem de Zu ij- gerlaan werd aangelegd was van de Merenwijk nog geen sprake en sprongen er kikkers rond op de plek waar nu de drive-An won ingen staa n Het is dus alleszins begrijpe lijk dat Noord in het geweer komt. Toch is de discussie over de tunneltjes niet nieuw. En kele jaren geleden posteerden buurtbewoners zich al met spandoeken op de hoek van de Willem de Zwijgerlaan en Marnixstraat en eisten ter plaatse een tunneltje. De ge meente bleek er niet ongevoe lig voor en maakte een plan netje. Maar toen had je de poppen aan het dansen. Want ten be hoeve van het tunneltje 20U de weg omhooggebraeht moeten worden. En daartegen had den de omwonenden bezwa ren omdat het uitzicht ontno men zou worden door de ta luds van de weg. De zaak van de tunneltjes is toen dood gebloed. Nu zijn er dus de nieuwe acties. En voor de "hummeltjes" in Noord is het te hopen dat ze er nu wel ko men: die tunneltjes. Benoeming Hoofdredacteur Han Mulder naar de NOS: Gisteren loei den Den Haag VandaagMet het oog op morgen? L. GLIBBER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 3