„ALS EEN BOMINSLAG" Jhr. v. Kinschot vierde tachtigste verjaardag Cyclus „Rechten van de mens" „Verbannen" studenten Klikspaanweg overwegen hoger beroep Leidse straatzanger Corvan der Plas stopt er maar mee Gezien op deHaarlemmerstraat vJÉOl ïfruiöslnris %4o08 WOENSDAG 24 OKTOBER 1979 LEIDEN Acht lezingen in Academiegebouw Het Klikspaanweg-complex achter de Haagweg Oud-burgemeester van Leiden LEIDEN - Oud-burgemeester jhr. mr. F. H. van Kinschot van Leiden vierde gisteren zijn tachtigste verjaardag. Na zijn pensionering op 1 no vember 1964 bleef hij de Sleu telstad trouw en woont nu al geruime tijd in een luxueuze flat van het complex "Crone- stein". Van Kinschot werd in juli 1946 burgemeester van Leiden na dat ambt eerder in Zuidlaren en Alkmaar te hebben vervuld. De oud-burgemeester van twee ontzette steden stamt uit een militaire familie en werd op 23 oktober 1899 in Amersfoort geboren. "Ik was de laatste mannelijke telg van het ge slacht Van Kinschot, dat oor spronkelijk uit Turnhout stamde en daar nog in de der tiende eeuw verbleef', aldus de oud-burgemeester. Het geslacht zou uitgestorven zijn wanneer hij in 1923 niet was getrouwd met de dochter van de toenmalige burge meester van Zuidlaren J. M. Dorhout Mees. Het echtpaar kreeg vier zonen. En inmid dels zijn er al negen kleinkin deren, onder wie zes jongens, zodat van een uitstervend ge slacht geen sprake meer is. Zoals zovele Van Kinschots vol tooide ook hij een juridische studie aan de Leidse universi teit. Van Kinschot "Toen ik in september 1922 was afge studeerd wil ik de staatsrech terlijke kant op en werd vo lontair op de secretarie van de gemeente Sassenheim. In datzelfde jaar heb ik tijdens de lustrumfeesten mijn toe komstige vrouw leren ken nen. Nog tijdens onze onder trouw ontving ik een tele gram dat ik was benoemd tot adjunct-commies op de grif fie van de provincie Zeeland. Ik moest er eerst nog een half jaar als volontair werken al vorens ik werd gesalarieerd. Vandaaruit werd ik op 15 mei 1929 burgemeester van Zuidlaren", aldus oud-bur gemeester Van Kinschot. Vijf jaar later werd hij geïnstal leerd tot burgemeester van Alkmaar. Burgemeester Van Kinschot bleef in functie tot januari 1942. Toen werd hij door de Generalkommissar für Verwaltung und Justiz ontslagen omdat hij op een voorgeschreven bijeenkomst niet was verschenen. Van Kinschot "Omstreeks Kerstmis 1941 was ik al ge waarschuwd dat mijn ontslag onontkoombaar was. Ik moest bij de secretaris-gene raal van het departement van binnenlandse zaken dr. Fre- deriks komen. Er was ook een hoge Duitse officier bij. Die informeerde naar mijn instel ling. Ik antwoordde: "Immer treu an die Königin". Ik kreeg mijn ontslag met terugwer kende kracht zodat ik salaris moest terugbetalen." Burgemeester Van Kinschot dook onder toen hij hoorde dat de SD van plan was om hem als gijzelaar op te halen. Op dinsdag 8 mei 1945 keerde hij terug in Alkmaar, riep onmiddellijk de raad bijeen en hield een speech. Een jaar later solliciteerde hij naar het burgemeesterschap in een grotere stad. Zowel Leiden als Apeldoorn waren vacant. Van Kinschot "Mijn vrouw zei: Leiden of niet. Het werd Lei den. Het koninklijk besluit kwam op 16 juni 1946 af en de achttien jaar dat ik in Leiden burgemeester was, heb ik er steeds met groot plezier ge werkt. Uit Alkmaar nam ik twee puike ambtenaren mee. Commissa ris Juijen Dreeuws, wiens grote kwaliteit ik had leren kennen. Hij werd destijds bij de beroemde overval op de gevangenis in Leeuwarden bevrijd en had het gezuiverde Alkmaarse politiekorps weer op poten gezet. De tweede man was de chef van de afde ling financiën A. Verhoeven die hier in Leiden dezelfde functie kreeg" In 1956 werd burgemeester Van Kinschot getroffen door een hartinfarct, waarvan hij her stelde, zodat hij het werk als burgemeester nog acht jaar kon voortzetten. "Als oprecht protestant voel ik mij zeer vereerd met de be noeming door de paus tot commandeur in de Orde van de Heilige Gregorius de Gro te. Dat gebeurde uit erkente lijkheid voor het herstel van de St. Lodewijkskerk. Ik ben een van de zeer weinige pro testanten die deze onder scheiding werd verleend", al dus de Leidse oud-burge meester. Op zijn tachtigste verjaardag kreeg burgemeester Van Kin schot gisteren van vele kan ten gelukwensen. Onder an deren kwam de huidige bur gemeester van Leiden dr. A. J. Vis langs om hem de hand te schudden. LEIDEN - Onder het motto "De rechten van de mens en het Ne derlandse buitenlands beleid" worden deze maand, in novem ber en in december aan de Leidse universiteit acht gratis toegan kelijke bijeenkomsten gehou den. De cyclus is in samenwer king tussen het Instituut voor In ternationale Studiën van de Leidse universiteit en het Ne derlands Genootschap voor In ternationale Zaken in Den Haag georganiseerd. Al de lezingen worden in het Academiegebouw aan het Rapenburg gehouden. De cyclus is gisteren geopend met een lezing door dr. H. M. Vos, do cent ethiek aan de Leidse univer siteit, die sprak over "Wat zijn de rechten van de mens?". Dinsdag spreekt prof. dr. P. H. Kooijmans, gewoon hoogleraar in het volken recht aan de Leidse universiteit over "De rechten van de mens en de internationale rechtsorde". Dinsdag 6 november voert mr. J. H. Burgers, werkzaam bij het minis terie van buitenlandse zaken in Den Haag, het woord over "De rechten van de mens en het Ne derlandse buitenlands beleid" Een week later spreekt de oud- minister van buitenlandse zaken mr. M. van der Stoel over "De plaats van de rechten van de mens in de Oost-West-betrek- kingen". Op dinsdag 20 november houdt drs. J. P. Verloren van Themaat, van het Institute of Social Studies in Den Haag een lezing over "De rechten van de mens en de ont wikkelingssamenwerking. Dins dag 27 november spreekt dr. H. Achterhuis, docent filosofie aan de Amsterdamse universiteit over "Economische belangen en de rechten van de mens". "De rol van de niet-gouvernemen- t&le organisaties en de rechten van de mens" is het thema waar over dr. P. R. Baehr, werkzaam bij de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid in Den Haag, dinsdag 6 december zal spreken. De cyclus wordt dinsdag 11 de cember besloten met een forum discussie onder voorzitterschap van dr. Baehr, met medewerking van politici van het CDA, D'66, PvdA en WD over de regerings nota "De rechten van de mens in het buitenlands beleid". Grote verslagenheid heerst op de afdeling van de Klik spaanweg waarvan vier bewoners zijn "verbannen". De vier van nummer 43 moeten hun kamers verlaten en mo gen bovendien een jaar lang geen voet op het complex zetten. Bovendien werden ze veroordeeld om de kosten van het kort geding dat de stichting Studentenhuisves ting tegen hen en twee bewoners van nummer 38 aan spande, een bedrag van duizend gulden, te dragen. LEIDEN - "We hebben de hele week in een soort afwach tende triomf geleefd. Nu zal er precies aan het licht komen wie wat heeft gedaan, zo dachten we. Maar blijkbaar wil men gewoon een voorbeeld stellen, want iedereen is over één kam geschoren." Bij vele betrokkenen sloeg de uit spraak van Mr. Blaauw als een bom in. Bij de aangeklaagde stu denten dus, maar ook bij de me debewoners die de zaak bij de stichting aanhangig maakte. Weliswaar hadden de bewoners van Klikspaanweg 39 en 42 ver wacht dat de president een deel van de klachten zou honoreren. Dat hij echter alle tegenwerpin gen van de gedagvaarden zou af wijzen kwam voor hen als een volslagen verrassing. Ze tonen zich er oprecht blij mee. "Nazisme" "Want het ging ons juist om waar mr. Blaauw ook de nadruk op legde: Het nazisme" aldus Hessel Posthuma, mede-ondertekenaar van de brief die na de nacht van 5 op 6 augustus aan de stichting werd geschreven. Aanleiding voor de brief waren de gebeurte nissen die in deze nacht plaats vonden. Zo uitten de gedagvaarden fascisti sche en nazistische kreten ("Alle Juden mussten erschlossen wer den"). Bovendien zouden ze vóór die bewuste nacht medebewo ners hebben lastiggevallen en daardoor de sfeer op het complex hebben bedorven. Misdragingen die mr. Blaauw "ook in de stu dentenwereld hoogst onge wenst" noemde. Tot ieders verbazing vergeleek hij de gebeurtenissen op het Klik- complex in tijdens de uitspraak gisteren met de samenkomst van fascistische jongeren in Soest, het afgelopen weekeinde Afzonderlijk De betrokken bewoners van 43 zien in dat, doordat mr. Blaauw de constructie coillectieve schuld heeft gebruikt, het weinig zin heeft om gezamenlijk in hoger beroep te gaan. Daarom overwe gen ze nu om ieder voor zichzelf, zo'n procedure in te spannen, zo dat elk punt afzonderlijk wordt behandeld. Dat ze hun kamers moeten verlaten is het ergste niet, vinden ze. "Dat ik stout ben ge weest tegen mijn buren, daar leg ik me bij neer. Maar niet dat men mij als fascist afschildert. Er moet duidelijk naar voren komen dat ik er niet bij ben geweest" al dus één der betrokkenen. Even als zijn medebewoners heeft hij nog niet actief naar een andere kamer gezocht, zeker als hij was van de overwinning. De gedagvaarden denken dat de president niet of nauwelijks conclusies heeft verbonden aan de getuigenverklaringen tijdens het kort geding onder het motto "het zijn toch vriendjes van vriendjes" Gevolgen Hun advocaat, mr. Cox. beseft dat het in eerste instantie geen zin heeft om in hoger beroep te gaan omdat het de uitspraak niet op schort. Cox: "Maar ik kan me zo voorstellen dat de zaak toch nog een staartje krijgt, juist omdat ie dereen over één kam is gescho- De bewoners die de zaak aan het licht brachten voelen zich niet bezwaard omdat ze een eventuele "carrière" van hun buren in de weg hebben gestaan. "Dat heb ben we ons gerealiseerd. Maar het lijkt ons ongewenst dat mensen die zulke dingen doen later hoge posten gaan bekleden", aldus Hessel op bedaarde toon. De enige die zich niet echt verbaasd toont is de stichting Studenten huisvesting zelf. Directeur Van Rooijen: "De uitspraak is eigen lijk net zo gevallen als ik had verwacht. Ik heb de hele ge schiedenis van A tot Z meege maakt, alle getuigenverklaringen die als bewijsmateriaal voor het kort geding moesten dienen ge hoord. Afgaande op je eigen rechtsgevoel kon het geen andere uitspraak zijn." Of twee van de drie betrokkenen van nummer 38, die het complex inmiddels hebben verlaten ook overwegen in hoger beroep te gaan is nog niet bekend. De be woners zelf zijn met onbekende bestemming vertrokken. Hun nestor was vanmorgen niet voor commentaar bereikbaar: hij hield gisteravond zijn kandidaats-bor rel. Controle op Plesmanlaan LEIDEN - Op de Plesmanlaan m Leiden is gisteravond tussen kwart voor zeven en half acht een radarcontrole gehouden. In to taal werd van 243 auto's de snel heid gemeten. Het aantal auto mobilisten in overtreding be droeg 26. De hoogst gemeten snelheid op deze weg, waar een maximum snelheid van 70 kilo meter per uur is toegestaan, be droeg 112. Cor van der Plas, de bekende Leidse straatzanger van, zo als hij het zelf noemtlekker m het gehoor liggende deuntjes, stopt ermee. Zo'n drie jaar heeft de geboren en getogen Leidenaar op tal van plaatsen in de binnen stad zijn repertoire ten gehore gebracht. Eerst alle dagen van de week, later vier dagen in de week en op het laatst slechts twee dagen in de week. Cor van der Plas: "Mijn ver gunning werd steeds beperk ter omdat er de afgelopen ja ren steeds meer straatmuzi kanten zijn gekomen. De spoeling is gewoon erg dun geworden." Niet dat ik het alleen maar voor het geld deed hoor. Het geld was Voor mij niet meer dan een prettige bijkomstig heid. Het belangrijkste vond ik altijd het scheppen van een sfeertje op straat. Het brengen van een minder agressief ge luid dan door het verkeer wordt veroorzaakt. Er voor zorgen dat de mensen nadat ze naar jou hebben staan luis teren met een vrolijk gezicht doorlopen" Terugblikkend op driejaar mu ziek maken op straat zegt de 31-jarige Cor van der Plas. Haarlemmerstraat 42 Ja Tel. 071-131204 jjf 1 Leiden Met één der grootste collecties bruids- en avondjaponnen *5 van heel Nederland. "Het zijn drie mooie jaren geweest. Ook al speelde ik meestal muziek die ik zelf niet helemaal zie zittenGevoelige John Denver-achtige num mertjes. Het publiek vond het tn elk geval prachtig. Als ik wilde veroorzaakte ik bij voorbeeld in de Donkersteeg zo een opstopping. Wat mij van die driejaar het sterkst is bijgebleven is die keer dat er een grote kerel .huilend als een klein kind. naar mij stond te luisteren. Toen ik was uitge speeld gooide h ij een tientje in m'n gitaarkoffer en liep snik kend verder. Dat zal ik nooit van m'n leven vergeten". Ondanks zijn succes zet de voormalige matroos op de Rijnvaart Cor van der Plas dus toch een punt achter zijn loopbaan als straatmuzikant. "Niet alleen omdat de spoe ling zo dun geworden is maar ook omdat ik wel eens iets heel anders wilde gaan doen. Vandaar dat ik begin volgend jaar met een eigen kinder theater ga beginnen. In m'n eentje, dat zie ik helemaal zit ten en als het even meezit kan ik er nog van levèn ook". Cor van der Plas komt met zijn kindertheater met onbeslagen ten ijs want hij heeft al de no dige theaterervaring achter de mg. Met Ruud Kenter richtte hij indertijd het Pop pentheater op. "Dat was wer kelijk een te gek theater. We speelden overal, zelfs in Pa rijs. Anderhalf jaar terug is dat theater helaas op z'n gat gegaan. Later hebben we nog wel een poging gewaagd om de boel weer op poten te krij gen maar dat is door gebrek aan oefenruimte uiteindelijk niet gelukt". Maar nu dus toch een terugkeer naar het theaterwerk. Cor van der Plas over zijn plan nen: "Weet je, ik wil niet echt groot worden. Gewoon lekker bezig zijn en een intiem con tact hebben met het publiek. Op deze manier kan dat en volgens mij wordt het best een succes. Ik heb al een keer proefgedraaid en dat ging prima. Het publiek, de kinde ren dus, reageerden enthou siast". "Wat mijn theaterstuk inhoudt Wel, het is eigenlijk niet alleen een stuk voor kinderen, ook oudere mensen kunnen er best wat mee doen. Het is meer een familiestuk. Het verhaal gaat over een zielige clown die smoorverliefd wordt op een beeldschone koordanseres. Een verhaal waarin ik mezelf enorm kan terugvinden. Maar het is tegelijk ook een verhaal dat enorm veel ruim te overlaat voor fantasie. Dat heb ik bewust gedaan, publiek, de kinderen en vu re mensen kan er alle konten mee op. Het is beslist geen voorgekauwd verhaal".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 3