RAIO's bezinnen zich
op toekomstige functie
Giel de Banjo zag wens in vervulling gaan
flSZDBB
Tweedaags congres van rechters in opleiding
Helpers dagen
bestuur stichting
voor rechter
DE KLER
Emma
VRIJDAG 12 OKTOBER 1979
PAGINA 21
Het gaat de Leidse tokkelaar
Jerry Gout niet minder goed
dan z'n opvolger bij de Clod
hoppers Michiel Hekkens.
Jerry heeft zojuist een tour
nee door West-Duitsland
achter de rug met Harry
Sacksioni, in wiens groep
Jerry banjo, gitaar, mando
line en vibrafoon speelt.
Jerry, tot voor kort nog bier
brouwer in de continudienst,
is sinds hij bij Sacksioni
speelt, beroepsmusicus. „Ja,
het loopt erg goed. We heb
ben zo'n twintig optredens
per maand", aldus de 3(X-ja-
rige Leidenaar die overigens
niet de Clodhoppers had ver
laten, wanneer hij deze kans
niet zou hebben gekregen.
„Ik heb er negen jaar plezier
en we hebben altijd enorm
veel lol gehad."
Denk je eens in. Negen jaar lang ben je,
zoals Noordwijker Michiel Hekkens,
een hartstochtelijk fan van de Blue-
grass Clodhoppers, al die jaren raak je
bij het horen van hun muziek door
het dolle heen. En dan op een frisse
nazomerdag vraagt die groep opeens
of jij bij hen wil komen banjospelen.
Op zo'n moment wil je uiteraard wel
even met je oren staan te klapperen.
De 25-jarige Hekkens, beter bekend als
Giel de Banjo, stond dan ook perplex.
Hij, die op z'n achttiende veijaardag
een banjo boven autorijles verkoos
om stiekem voor de spiegel zich wijs
te kunnen maken een Clodhopper te
zijn, hoeft zich niet langei1 voor de gek
te houden. Hij is er nu één. En wie had
dat negen jaar geleden voor mogelijk
gehouden?
Vredig
Giel, videoprogrammamaker aan de
Leidse universiteit, niet. Zeker negen
jaar geleden niet, toen hij bij toeval de
bluegrassmuziek ontdekte en van
plotseling, oplaaiend enthousiasme
bekant in zwijm viel.
Navraag leerde hem dat bluegrass een
soort muziek is, die je met z'n allen
spontaan maakt, liefst vredig om de
tafel gezeten met een pot thee erbij.
Giel kwam tevens aan de weet dat er
in deze contreien een groep was, die
bluegrass speelde: de Clodhoppers
om precies te zijn.
Giel dus naar het eerste de beste con
cert van die jongens. En stippelde
daar heel voorzichtig de weg uit, die
hij in de muziek wilde bewandelen;
het zien te brengen tot Clodhopper.
Begrijpelijk dat, toen Giel die banjo
eenmaal had, hij er haast achter zette.
In korte tijd maakte hij zich ver
trouwd met het tokkelinstrument,
kocht alle banjoplaten die hij maar
tegenkwam, speelde die na en werd
lid van de Rhamshackle Stringband.
Vaart
De vaart bleef er in. Twee tot drie keer
per week een optreden, een lang
speelplaat, een tourneetje door Ier
land: kortom het getok-tok-tok van
de kip met de gouden eieren leek in
de verte hoorbaar. Een hardgekookt
eitje van dit edelmetaal had er ook
zeker ingezeten, ware het niet dat de
Rhamshackles onlangs uiteen vielen.
„We wilden eens wat anders", ver
klaart Giel.
Stomtoevallig dat op datzelfde moment
de Leidse Clodhopper Jerry Gout
bekendmaakte beroeps te worden.
Hij trad met z'n banjo tot de band van
Harry Sacksioni toe. Waarna de
Clodhoppers alras een beroep deden
op Giel de Banjo, een vent die zij op
diverse folkfestivals hadden leren
kennen als een vaardig tokkelaar en
een vrolijke Frans, kortom iemand
die aan het profiel van een Clodhop
per volledig beantwoordde.
Snel gegaan
„Het is zeker snel gegaan", aldus Giel.
„Laatst heb ik Kees Ouwejan nog be
geleid in het voorprogramma van de
Dire Straits, die bekende Amerikaan
se groep. Was ik daar 's middags een
beetje m'n banjo aan het stemmen,
komt de leider van die groep, Mark
Knopfler, aanzetten. Zegt ie: 'Go on,
go on.' En pakt z'n gitaar en zo heb
ben we een half uur zitten spelen. Ik
bedoel maar. Ineens sta je met zo'n
gitarist van klasse te spelen."
,En koop ik vorige week een hele oude
plaat van Jimmy Eanes. Staat er op de
hoes dat hij in de jaren '50 de blue
grass van de grond heeft helpen til
len. Een man die notabene al bijna
dertig jaar meedraait in deze muziek.
Moet een hele grote wezen, dacht ik."
,Kom ik gisteren bij de Clodhoppers.
Moet je raden wat me daar wordt ver
teld. Volgende maand moeten we
Jimmy Eanes begeleiden, die komt
hier een concert geven. Ongelooflijk
hè. Ik wist niet wat ik hoorde. Te gek
dat ik straks met die makker over
bluegrass kan kletsen."
De Leidse tokkelaar Jerry
Gout (links) vertrok als beroeps
naar de groep van Harry Sack
sioni, waarna de opengevallen
plaats bij de Bluegrass Clod
hoppers werd ingenomen door
Noordwijker Michiel Hekkens,
beter bekend als Giel de Banjo
(rechts).
(Van één onzer verslaggevers)
NOORDWIJKERHOUT - "De magistraat in de st(r)aat".
Dat was het motto van het gisteren in het congrescen
trum De Leeuwenhorst in Noordwijkerhout begonnen
tweedaagse congres door en voor rechterlijke ambtena
ren in opleiding. Deze RAIO'S (rechterlijk ambtenaar in
opleiding) kwamen naar Noordwijkerhout om zich te
bezinnen op de functie van de magistraat in de samen
leving.
Minister van justitie De Ruiter, on
der wiens uiteindelijke verant
woordelijkheid de opleiding van
jonge juristen tot rechter of offi
cier van justitie plaatsvindt en die
ook in laatste instantie verant
woordelijk is voor het functione
ren van de rechterlijke macht in
ons land, benadrukte in zijn ope
ningswoord dat het van het
grootste belang is dat rechters
zich moeten gedragen als gewone
mensen, "want de samenleving is
ook heel gewoon". De minister
zag verder graag dat er meer
mensen van verschillende af
komst en achtergrond deel gaan
uitmaken van de rechterlijke
macht, omdat onze samenleving
ook zeer verschillend van
samenstelling is.
Prof. Max Rood, advocaat en
hoogleraar in Leiden onder
streepte deze eis in zijn schets
van de ideale rechter, die vol-
gensRood verder zou moeten be
schikken over creativiteit en in
ventiviteit, die vanzelfsprekend
een goed niveau van juridisch
denken zou moeten hebben en
die in een teamverband moet
kunnen samenwerken. Een punt
van discussie voor de aanwezigen
was Roods opvatting dat een
rechter er primair is om te beslis
sen en in veel mindere mate om
problemen op de lossen. "Dat
laatste kunnen partijen, eventu-
Minister De Ruiter: "Rechters
moeten zich gedragen als gewone
mensen".
eel met behulp van hun advoca
ten zelf ook vaak. De rechter
moet dat niet ook nog eens pro
beren. Dat kost tijd en geld" al
dus Rood, die verder groot be
lang hechtte aan het principe van
de zogenaamde collegiale recht
spraak. Dat is de rechtspraak,
uitgeoefend door meer dan een
rechter, in tegenstelling tot de
rechtspraak door een rechter al
leen, zoals bijvoorbeeld de kan
tonrechter. Rood ziet in het prin
cipe van de collegiale recht
spraak een mogelijkheid tot cor
rectie op de bij iedereen, dus ook
bij rechters, bestaande vooroor
delen, die worden veroorzaakt
door milieu-invloeden en derge
lijke. Daarnaast zal volgens Rood
een college van rechters minder
snel door de macht worden aan
getast dan de "solo-rechter".
"Een alleen-rechtsprekend rech
ter moet wel heel sterke benen
hebben om de weelde van de
macht te kunnen dragen", aldus
Rood.
"Wanneer tegen iemand gevange
nisstraf wordt geëist moet daar
over door minstens drie rechters
worden beslist". Dat is de mening
van Prof. Leijten, raadsheer in
het gerechtshof te Arnhem en
hoogleraar te Nijmegen. Leijten
vindt dat gevangenisstraf een zo
danige inbreuk maakt op de vrij
heid van een mens dat daarover
niet door één persoon mag wor
den beslist. Hij veroordeelt
voorts het carrière maken, dat
min of meer onvermijdelijk on
derdeel is van het zijn van rech
ter.
"Wanneer de financiële lasten gaan
drukken overwegen velen een
hogere rechterspost te gaan bek
leden, omdat dat beter betaalt",
zei Leijten. Hij pleitte ervoor alle
rechters zoveel mogelijk een ge
lijk inkomen te laten verdienen,
zodat financiële overwegingen
niet langer de drijfveren zijn voor
het maken van promotie.
UTRECHT (GPD) - Driehon
derd Zuidmolukse drugsver
slaafden dreigen in de steek te
worden gelaten. De moei
zaam op gang gekomen hulp,
om hen uit hun ellendige po
sitie te halen, stokt. Want
hulpverleners en bestuursle
den van de stichting Tjandu
ruziën met elkaar.
Met die ruzie moet het afgelo
pen zijn, want de junkies zijn
daarvan de dupe. Hulp aan
hen gaat boven alles. Te meer
daar hun situatie nog beroer
der is dan die van bijvoor
beeld de Surinamers.
Zo redeneerde de vice-presi
dent van de Utrechtse recht
bank, mr. C. Laan, gisteren
tijdens de behandeling van
het kort geding dat de hulp
verleners tegen het bestuur
hadden aangespannen. De
hulpverlenende straathoek
werkers willen daarmee hun
ontslag op staande voet on
gedaan maken.
Na lang heen en weer gepraat
bleef mr. Laan weinig meer
over dan beide partijen een
week de tijd te geven te pro
beren van Tjandu weer te
maken waarvoor het is opge
richt een landelijke stichting
die hulp verleent aan Moluk
se drugsgebruikers.
In die hulpverlening zit duide
lijk de klad. Weliswaar willen
de hulpverleners ondanks
hun ontslag gewoon door
gaan, maar dat wordt alleen al
bemoeilijkt doordat het be
stuur in een brief aan de di
rectie gevangeniswezen heeft
gevraagd de ontslagen hulp
verleners de toegang tot de
huizen van bewaring, waarin
nogal wat verslaafden vastzit
ten, te weigeren.
Mr. S. de Laat, die
hulpverleners optrad, meen
de dat het bestuur van demo
cratisering geen kaas heeft
gegeten. In benoemingen
noch sollicitaties werden de
werkers gekend. In de wijze
waarop het resterende geld -
na aftrek van salarissen toch
altijd nog 350.000 gulden -
moest worden besteed, wer
den zij evenmin betrokken.
Autoritair en arrogant, zo
noemde hij enkele bestuur
ders. Maar het ergste was vol
gens hem dat ze onvoldoende
begrip hadden voor de enor
me moeilijkheden waarmee
de hulpverleners werden ge
confronteerd.
De veertien welzijnswerkers
hadden zo'n 300 cliënten, ver
spreid over het hele land.
Terwijl tien cliënten per
hulpverlener als het uiterste
Drugsverslaafden
zijn de dupe
wordt gezien. In die sfeer wa
ren zelfs stagiaires al na een
week genoodzaakt volop mee
te draaien.
Vooral in Amsterdam was het
moeilijk werken geworden,
zeker na de sluiting van De
Doelen. De Surinaamse jun
kies vonden met veel moeite
nog wel wat cafés waar ze te
recht konden, maar daar wer
den de Zuidmolukkers zelfs
weggekeken. „Ze zijn ge
noodzaakt te zwerven", aldus
mr. De Laat. „Op een drin
gend verzoek van de werkers
aan het bestuur, om net als in
Rotterdam een eigen centrum
te stichten, werd niet gerea
geerd".
De advocaat vond dat het be
stuur van Tjandu de code van
het maatschappelijk werk
met voeten heeft getreden
doordat de ontslagen op een
tijdstip, dat overleg nog heel
goed mogelijk was, de hulp
verlening in gevaar brach
ten.
„Een relatie tussen hulpverle
ner en verslaafde is slechts
moeizaam tot stand te bren
gen en is dan zo uniek dat ze
maar moeilijk is te vervan
gen", meende hij. En daarin
wilde vice-president mr. Laan
wel met hem meegaan.
Donderdag 18 oktober om 10
uur 's morgens wordt het kort
geding voor de Utrechtse
rechtbank voortgezet. Naar
iedereen zegt te hopen in het
belang van de Zuidmolukse
drugsverslaafden.
Taardesportcentrum naar Winschoten'
GRONINGEN (GPD) - "De regio
Winschoten is de meest geschikte
plaats voor een nationaal paarde-
sportcentrum. Dit levert bij een
investering van 45 miljoen gul
den 150 directe arbeidsplaatsen
op en betekent een stimulans
voor de regionale horeca- en
toeleveringsbed rij ven"
Dit stelt een noordelijke initiatief-
Minister Van der Stee heeft toege
zegd nog dit jaar een uitspraak te
zullen doen over het al of niet in
stellen van een nationaal paar-
dencentrum. Eerder stelden zich
hiervoor Zuid-Limburg en de
Flevopolder kandidaat.
ADVERTENTIE
i
Zaterdag
13 oktober
signeert
J. M. A. BIESHEUVEL
o.a. zijn zojuist verschenen
verhalenbundel
"DE VERPLETTERENDE
WERKELIJKHEID"
van 16.00 tot 17.00 uur bij
BOEKHANDEL
Nieuwe Rijn 45-46, Leiden.
Déze
wasmachine
voor déze
prijs
opnieuw wordt gekocht: I
