Van inspraak in Leiden komt NEE, WE GAAN GEWOON DOOR weinig terecht Nieuwe regels voor huur en verhuur van woonruimte Onderzoek Sociologisch Instituut over stadsvernieuwing SKOL neemt afscheid van voorzitter Bergen Leids comité huur- bescherming tevreden met de nieuwe wet Kamers uitgebrand DONDERDAG 11 OKTOBER 1979 ■hhH Het stadsbouwkantoor aan de Langegraeht van waaruit belangrijke beslissingen worden genomen.Hoewel de bewoners van Noordvest dicht bij het vuur zitten is hun invloed op het beleid ten aanzien van de stadsvernieuwing in Noordvest gering geweest. Directeur Soestrisno van Merpati: 99 99 LEIDEN - "Nee, wij gaan gewoon door". Soetrisno zegt het glimlachtend. Wat de directeur van het Leid- se reisbureau Merpati bv betreft is er geen vuiltje aan de lucht. Niks faillis sement, geen sprake van een "uitgeholde" bv. Dat hij de afgelopen week in opspraak kwam doordat de reizigers die het afgelo pen weekeinde via zijn bemiddeling naar Indone sië zouden vertrekken op het laatste moment geen tickets in handen kregen betreurt hij. "Maar", aldus Soetrisno, "hijzelf werd ook voor een voldongen feit gesteld. Omdat uit Indonesië op het allerlaatste moment het be richt kwam dat de reis voorlopig kwam te vervallen ('gecanceld'). Wegens forse prijsstijgingen zag, zo beweert Soetrisno, hij geen kans om de zaak voor het week einde nog te regelen. Eenmaal in Leiden teruggekeerd bleek hem dat de adspirant-reizi- gers er de voorkeur aan gaven een deel (de helft ongeveer) van het reisgeld terug te krijgen. Liever dan 500 gulden per persoon bij te betalen met de onzekerheid dat de hotelreserveringen in het land van bestemming moeilijkheden zouden kunnen opleveren. Dat een tiental mensen financieel voor duizenden guldens zijn ge dupeerd, daar kan de directeur van Merpati slechts zijn schou ders over ophalen. In gebrekkig Nederlands legt hij uit dat het niet mogelijk is hen méér terug te betalen. Niet omdat de geldpot schoon op is op 20.000 gulden na - zoals advocaat De Ranitz die voor de cliënten optrad telkens bena drukte - maar omdat de arran gementen door hem allemaal al betaald zouden zijn. Ook wat verkoopleider Ettingma ("ik schaam me om hier te moe ten staan", zo waren afgelopen vrijdag zijn woorden) betreft is er nu, vijf dagen later, niets aan de hand. Hij zou vrijdagmiddag ge woon de opdracht hebben gekre gen van Soetrisno, die een be langrijke afspraak in Leeuwar den had, de passagiers van de fei ten op de hoogte te stellen. Dat één en ander verkeerd is overge komen, dat kan ook hij niet hel pen. Soetrisno bestrijdt dat hij voor de moeilijkheden is wegge lopen. Praten met de in opge wonden staat verkerende passa giers was echter een onmogelijk heid. Soetrisno benadrukt dat hij hier is gekomen om te werken. "Ik wil niet in de ww en de mensen die hier werken ook niet". Als hij de zaak had willen oplichten had hij dat wel in het hoogseizoen (als er maandelijks 400 boekingen bin nenkomen) gedaan. De zaak is voor hem duidelijk afge daan. De passagiers hebben de helft van hun geld terug. Wat te rugbetaling aan diverse reisbu reaus betreft (Ad Latjes bijvoor beeld) wil hij niets kwijt. "Dat is een zaak tussen de advocaat, Latjes en mij." Als zijn nieuw op te richten bv ter sprake komt verschijnt de glim lach weer. het is tenslotte het recht van iedere zakenman om zoveel bv's op te richten als hij wil en de plicht om zoveel mogelijk mensen aan werk te helpen. Sn, na een telefoontje van de KLM waaruit blijkt dat de luchtvaart maatschappij er vanuit gaat dat Merpati al failliet is: "Ik kan van daag ook stoppen. Oké. En in de ww zitten. Ten koste van wie?" MIEP DE GRAAFF LEIDEN - Drs. G. J. Bergen heeft vandaag zijn functie als voorzitter van de Stichting Katholiek Onderwijs Leiden neergelegd. De heer Bergen is vanaf 1971 voorzitter geweest en onder zijn leiding is de stichting in zijn huidige vorm tot stand gekomen. Daarvoor bestonden in Leiden vier stichtingen voor katholiek onderwijs. Voor zijn verdiensten voor de katholieke gemeenschap, met name in Lei den en Oegstgeest, is de heer Bergen bij zijn afscheid benoemd tot ridder in de orde van Gregorius de Grote. De versierselen behorend bij deze pauselijke onderscheiding, werden hem uitgereikt door de deken van Leiden, de heer J. Schlatmann. Tot nieuwe voorzitter van de stichting werd benoemd de heer J. J. M. Hes- sing, die in 1919 werd geboren in Den Haag en nu in Oegstgeest woont. De heer Hessing is werkzaam bij het ministerie van economische zaken. LEIDEN - Van de inspraak op het gebied van stadsver nieuwing in de gemeente Leiden komt erg weinig te- recht.In een aantal gevallen hebben inspraakprocedures voor bewoners zelfs volledig gefaald. Leidse ambtenaren staan slechts in zeer geringe mate open voor bewonersin vloed en de gemeente houdt zich absoluut niet aan de nota "afspraken over inspraak" Dit zijn de voornaamste conclusies van negen studenten en een be geleider van het Sociologisch In stituut die een onderzoek instel den naar de stadsvernieuwings- problematiek van de gemeente Leiden. In het eindverslag van hun bevindingen komt een wei nig rooskleurig beeld naar voren van de invloed van bewoners op het stadsvernieuwingsbeleid. Met name de gang van zaken rond de bestemmingsplanprocedure voor de wijk Noordvest (tussen Maresingel, Oude Herengracht, Oude Vest en Beestenmarkt) wordt naar voren geschoven als een toonbeeld van slechte in spraak. De informatieverstrek king vanuit de gemeente wordt bedroevend genoemd. In het ge val er verschil van mening be staat zouden de bewoners altijd het loodje leggen. Volgens de on derzoekers is er bovendien spra ke van een verslechtering van de inspraakmogelijkheden wanneer de snelle procedure in Noordvest wordt vergeleken met die in Ma- redorp en Pancras-oost. De gang van zaken in Noordvest wordt de voorbode genoemd van een tijd perk waarin de inspraak van be woners steeds moeilijker van de grond zal komen. Naar de mening van de onderzoe kers is er een aantal oorzaken dat er op wijst dat er een tendens is naar het terugdraaien van de in spraakmogelijkheden. Ten eerste het feit dat de gemeente afhan kelijk is van de beschikbare gel den van het rijk (de Interim Saldo Regeling). Het pessimisme wordt nog versterkt door bezuinigingen van het kabinet Van Agt. Dit noopt de gemeente er toe (onder dreiging van het aflopen van de regelingen en de bezuinigingen) de inspraak efficiënter en steeds sneller op touw te zetten. Wet houder Waal (ruimtelijke orde ning) zegt in het rapport "Naar mijn mening zijn er twee moge lijkheden: of het geld laten lopen of er moet een mouw aangepast worden" Spoed mag alleen inspreken als het be stuur daar baat bij heeft. De eindconclusie dat het Leids ambtenaren apparaat slechts in geringe mate openstaat voor be- wpnersinvloed zou een gevolg zijn van een samenwerkings vorm die verre van optimaal is. De historisch gegroeide situatie heeft ertoe geleid dat er ten stad- huize een rivaliteit bestaat tussen verschillende afdelingen. Als ge volg van het feit dat elke dienst en afdeling weer een andere kijk heeft op de stadsvernieuwing zullen bewoners in de inspraak worden geconfronteerd met een verdeeld ambtelijk apparaat waar zij moeilijk vat op kunnen krijgen. De ambtenarij wordt door de bewoners dan ook erva ren als sterk verdeeld en weinig geneigd tot goede samenwer king. Onduidelijkheid Al met al komt er een weinig rooskleurig beeld van de diverse gemeentelijke diensten en afde lingen naar voren. Civiele Wer ken, Bureau Grondzaken, Stads ontwikkeling en Verkeerszaken zouden nauwelijks open staan voor bewonersinvloed terwijl juist zij de belangrijkste en meest beleidsbepalende diensten zijn. Over de activiteiten van Bureau Grondzaken bestaat volgens de onderzoekers grote onduidelijk heid. Deze onduidelijkheid gaat zover dat dat de volkshuisves tingspecialisten uit de gemeente raad weinig weet hebben van de gang van zaken binnen deze dienstEen wethouder verklaar de dat er in Leiden misschien vijf mensen zijn die weten hoe het binnen grondzaken eraan toe gaat, waarbij hij er aan toe voegde dat deze mensen er ook alle be lang bij hebben om die kennis voor zich te houden. "Zij weten hoe de manipulaties gaan...." De onderzoekers stellen vast dat de belangen van de bewoners niet tot uitgangspunt van het beleid worden gemaakt. Burgemeester en wethouders pretenderen wel op te komen voor de belangen van de eigen Leidse bevolking, gezien de nadruk die zij willen1 leggen op sociale woningbouw, maar het beleid leidt toch niet tot wezenlijke veranderingen in gunstige zin voor die bevolkings groepen. Het onderzoek laat zien dat de gemeentelijke diensten wiens opvattingen het meest worden gedomineerd door eco nomische overwegingen de in vloedrijkste posities innemen binnen het ambtelijk apparaat en dat dit volkomen in tegenspraak is met het bouwen-voor-de- buurt principe. In Drie Octoberstraat De onderzoekers: "De procedure rond de totstandkoming van het bestemmingsplan voor Noord vest wordt van de gemeente uit op alle fronten gekenmerkt door spoed. Alles wijst er op dat de gemeente grote haast wil zetten achter de in de komende jaren te ontwikkelen bestemmingsplan nen voor de binnenstad. Dat dit ten koste zal gaan van de in spraak is duidelijk. Het gebrek aan mankracht bij de gemeente heeft bovendien tot gevolg dat er voor de stadsver nieuwing ambtenaren worden ingezet, speciaal voor de in spraak, die hier absoluut niet ge schikt voor zijn (te moeilijk taal gebruik en het niet serieus ne men van de bewoners). De ge middelde ambtenaar heeft niet geleerd en is niet in staat om te gaan met inspraak van de bevol king. Dit zal tot gevolg hebben dat hij veelal de inspraak zal te genwerken en dat hij de bewo ners eerder ziet als tegenstanders dan als medestanders". Uit een onderzoek naar de wijze waarop het Leids ambtenaren apparaat is georganiseerd en functioneert zou blijken dat amb telijke diensten en afdelingen een zeer belangrijke rol spelen in de stadsvernieuwing. Uit de stads vernieuwingspraktijk komt naar voren dat de gemeenteraad zijn belangrijke beleidsbepalende functie niet kan waarmaken. Di verse onderzoeken bevestigen, volgens de onderzoekers, dat de grote beslissingsbevoegdheid die een gemeenteraad heeft in de praktijk uitmondt in een beleid dat sterk steunt op de meningen van diensten en wethouders. Lacunes De onderzoekers waren geschokt door de constatering dat er bij de diverse raadsleden forse lacunes in de kennis over het binnen- stadsgebeuren bestaan. Ambte lijke diensten, topambtenaren en 1 1 1 "1 het college van B en W worden gehaald als de werke- LEIDEN - Een korte uitslaande brand Sinds juli dit jaar geldt in Ne derland een nieuwe wet voor de huur en verhuur van ivo- ningen, etages en kamers, de Huurprijzenwet woonruimte. Deze wet is ontstaan uit de be hoefte om voor het hele land éénzelfe regeling te treffen. De huurwet, die in bepaalde de len van ons land waar wo ningnood heerst gold en in andere delen niet, is hiermee helemaal afgeschaft. Maar in die Huurwet was ook de huurbeschermmg vastge legd, en in de nieuwe Huur- prijzenwet staat alleen wat woonruimte mag kosten, wat een redelijke huurverhoging is, wanneer de huur verhoogd mag worden en wat huurder en verhuurder kunnen doen als ze het niet eens worden over de prijs. De huurbescherming zoals die in de Huurwet stond hield bijvoorbeeld in dat de ver huurder naar de kantonrech ter moest stappen als hij de huurder eruit wilde hebben. In gebieden waar de Huurwet niet gold, ongeveer het hele land behalve de Randstad, moest de huurder zelf naar de kantonrechter als zijn huis baas hem eruit wilde zetten. Omdat de afschaffing van de Huurwet nadelig zou zijn voor huurders in gebieden waar die wet goldon tstcmden eind vorig jaar zodra men in de gaten kreeg dat dit eraan zat te komen overal comités voor huurbeschermingook in Leiden. Friso van der Meulen van het Leidse comité is achteraf bij zonder tevreden. "Het is alle maal erg goed afgelopet.", zegt hij. "Want er is een heel stuk uit de huurwet overge nomen in het Burgerlijk Wet boek in plaats van. wat eerst de bedoeling was, dat de oude regeling in het Burgerlijk lijke beleidsbepalers. De onder zoekers en buurtorganisaties hebben de indruk dat de inspraak als 'verplicht nummertje' of ma nipulatietechniek slechts func tioneel is uit beleidsoogpant en dient ter legitimering van het beleid. Kort gezegd komt het er op neer dat de inspraak er vooral is voor het bestuur. De bevolking de Drie Octoberstraat heeft gisteravond een kelner en een sociaal werker van hun woonruimte be roofd. De zolderverdieping van het pand Drie Octoberstraat 6a, waarop twee kamers waren gemaakt, brandde volledig uit. De schade aan het huis is 40.000 gulden en die aan de inboedel 15.000 gulden. De brand ontstond omstreeks half twaalf door kortsluiting van een bloot liggende elektriciteitsdraad op de vloerbedekking. De brandweer, die binnen een minuut na de melding aanwezig was, met een autospuit en een ladderwagen, was tot kwart voor één met het blussen bezig. De bewoners waren tijdens het uitbreken van de brand thuis, ze konden zich op tijd in veiligheid stellen. Wetboek voor het hele land zou gaan gelden". Nu staat bij voorbeeld in het BW dat de verhuurder naar de kantonrechter moet en op welke gronden de rechter een verzoek tot beëindiging van de huur mag toewijzen. Friso van der Meulen: "Een heel belangrijk punt is dat het recht op woonruimte is ge waarborgd, ook als de ver huurder de woning voor dringend eigen gebruik nodig heeft. Hij is dan verplicht om voor andere woonruimte voor de huurders te zorgen" "Dat is een verbetering want vroeger moest je er dan na drie jaar uit ook als er geen vervangende woonruimte was. Het verlost de gemeente van een enorme verantwoor delijkheid. Dit punt is er bo ven alle verwachtingen door gekomen, het was van onze kant een typisch politieke tak- tiek: je moet altijd meer vra gen dan je kunt krijgen, dit hadden we niet verwacht. Als er nü een conflict ontstaat en iemand moet uit zijn huis of van zijn kamer, dan heeft hij dat wel verdiend ook", aldus Friso van der Meulen. Voor het overige is er met de nieuwe regeling met zoveel veranderd voor Leiden omdat we hier al te maken hadden met de Huurwet. Wel is nu streng geregeld hoe de huur moet worden opgezegd, met termijnen en speciale formu lieren. Bovendien is de echt- geno(o)te van de huurder van rechtswege medehuurder, die blijft dat dus als de huurder overlijdt of vertrekt. Ook de positie van mensen die sa menwonen maar niet ge trouwd zijn is verbeterd. Volgens Friso van der Meulen is dit resultaat mede bereikt door de lobby van de actieco mités voor huurbescherming btj de politieke partijen. De si tuatie lijkt nu ideaal, er zijn geen wensen meer. Het enige gevaar nu is dat het zo moei lijk wordt om woonruimte te verhuren dat het aanbod van huurhuizen en kamers zal te ruglopen Dat gevaar is zeker reeel. aldus Friso van der Meulen, maar zal pas op de lange termijn merkbaar zijn. Het ministerie van volkshuis vesting en ruimtelijke orde ning heeft de nieuwe wet en de regelingen in het Burgerlijk Wetboek samengevat in twee brochures De één heet "Huurprijzen van uxxmrutm- te". de ander "Bescherming bij huur van tvoonruimte". Ze zijn verkrijgbaar bij de cen trale afdeling voorlichting en externe betrekkingen van het ministerie, Van Alkemade- laan 85, postbus 20951, 2500 EZ Den Haag.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 3