Fat Man" en "Little Boy" bijgezet in museum
Positie Callaghan zeer
wankel na partijcongres
Paus versterkt
de harde lijn
Cambodja staat hulp toe
Tsjech mag eigen land niet meer in
Stortvloed van kritiek op ex-premier
ZATERDAG 6 OKTOBER 1979
PARIJS (DPA) - Twee oplich
ters hebben gisteren in Parijs
een juwelier beroofd van ju
welen ter waarde van 3,5 mil
joen gxdden. Naar de politie
meedeelde ging een van de
beide mannen naar de juwe
lierszaak, waar hij zich uit
gaf voor „de heer Laborde,
gevolmachtigde van emir
Abu Salem". Hij vertelde de
juwelier dat de emir zojuist in
Parijs was aangekomen en
zijn intrek had genomen in
hotel „Concorde Lafayette".
De emir wilde graag de collec
tie van de juwelier zien en
was voornamelijk geïnteres
seerd in met diamanten inge
legde ringen en armbanden.
De juwelier belde vanuit zijn
zaak het hotel op, waar hem
Juwelier in
Parijs voor
3V2 miljoen
beroofd...
werd bevestigd dat de emir en
Laborde daar hun intrek
hadden genomen. Gerustge
steld zocht de juwelier zijn
mooiste juwelen uit en ging
mee naar het hotel.
Hij werd meegenomen naar de
suite en daar vroeg de „ge
volmachtigde hem de juwelen
aan hem te overhandigen op
dat hij ze aan de emir kon la
ten zien, die in de aangren
zende kamer was. De juwelier
stemde er in toe en liet zich
overhalen terug te gaan naar
zijn zaak met de belofte dat
Laborde hem later op de dag
zou vertellen wat de emir had
uitgekozen.
De „emir" en .zijn gevolmach
tigde" hadden geen moeite
hun keuze te bepalen. Ze
maakten zich met alle juwelen
uit de voeten,zonder bij de re
ceptie van het hotel geld of
adres achter te laten.
PAVEL KOHOUT
WENEN (GPD) - De Tsjechoslo-
waakse dissident en toneel
schrijver Pavel Kohout is giste
ren met geweld de terugkeer tot
zijn geboorteland Tsjechoslowa-
kije geweigerd. Vorig jaar okto
ber kreeg Pavel Kohout van de
Tsjechoslowaakse autoriteiten
toestemming een jaar in het bui
tenland te gaan werken. Tot voor
zijn vertrek was hij de belangrijk
ste woordvoerder van de Char-
ta'77-beweging.
Toen hij de Oosten rij ks-Tsjecho-
slowaakse grens wilde passeren
werd hij onder dwang van de
Tsjechoslowaakse grensbeambte
naar Oostenrijk teruggestuurd
met de mededeling dut er op de
Tsjechoslowaakse ambassade in
Wenen voor hem een brief klaar
lag. Omdat Kohout geen geldige
papieren bij zich had om zich te
legitimeren kreeg hij de brief
niet. Maandag mag hij terugko
men en kan hij de brief in ont
vangst nemen als hij geldige do
cumenten kan overleggen.
In dissidentenkringen in Praag
wordt vermoed dat in de brief aan
Pavel Kohout wordt meegedeeld
dat hem de Tsjechoslowaakse na
den.
Van het moment dat Pavel Ko iout
wiens werk in Tsjechoslowakije
tot verboden literatuur is ver
klaard, vorig jaar in Oostenrijk
arriveerde heeft hij principieel
geweigerd in het Westen politie
ke verklaringen af te leggen en
heeft hij zich in de Oostenrijkse
hoofdstad uitsluitend bezigge
houden met het schrijven van
nieuwe toneelstukken en het re
gisseren van zijn reeds bestaande
CHICAGO (ANP,'GPD) - In zijn
grote toespraak tot de Ameri
kaanse bisschoppen in Chicago
heeft paus Johannes Paulus II
zich volledig achter de encycliek
"Humanae vitae" gesteld, waarin
paus Paulus VI het gebruik van
voorbehoedsmiddelen als immo
reel afwees en voor katholieken
verbood. Als gasten van de Ame
rikaanse r.k. bisschoppenconfe
rentie woonden ook tientallen
buitenlandse bisschoppen deze
bijeenkomst bij.
De paus gaf commentaar op de
herderlijke brief, die de Ameri
kaanse bisschoppen in 1976 heb
ben gepubliceerd onder de titel
"Het leven in Jezus Christus". In
de brief verzetten de Amerikaan
se bisschoppen zich tegen de
echtscheiding, tegen het gebruik
van voorbehoedsmiddelen, tegen
buitenechtelijk geslachtsver
keer, tegen abortus en tegen eu
thanasie. De paus spoorde de
Amerikaanse bisschoppen aan
om op dezelfde weg te blijven
voortgaan.
Abortus noemde hij "een onuit
sprekelijke misdaad", euthanasie
"een zwaar moreel vergrijp" en
homofiele praktijken "moreel
Het wordt met de dag duidelijker
dat de paus hierheen is gekomen
om de harde lijnen van de Ameri
kaanse bisschoppen te verster
ken met zijn eigen pauselijk ge-
De boodschap die hij aan de Ame
rikaanse katholieken, en tegelijk
aan die van de rest van de wereld,
schijnt te willen brengen, is dat er
aan de traditionele leer en moraal
van de katholieke kerk niets kan
veranderen, omdat die voor altijd
zijn vastgelegd door Christus en
door de traditie van het kerkelijk
gezag.
Het lijdt geen twijfel dat deze bood
schap, met zoveel overtuiging
gebracht de conservatieve meer
derheid van de Amerikaanse ka
tholieken zal sterken in hun over
tuiging en misschien ook som
mige progressieven er toe zal
brengen terug te keren van de
"dwalingen huns weegs". Alle
anderen schijnt hij voor de keus
te stellen: of af te zien van hun
twijfels, tegenwerpingen en af
wijkende meningen, of zich niet
langer als katholiek te beschou
wen. Dat is een harde eis, die
slechts schijnbaar in tegenspraak
is met de menselijke vriendelijk
heid. die iedereen zo voor hem
inneemt.
Onder de uiterlijke jovialiteit ligt de
harde kern van een man, die in
zijn volstrekte innerlijke zeker
heid en vanaf de onfeilbare plaats
die hij bekleedt geen tegenspraak
duldt en een eind wil maken aan
de afmattende discussies van de
laatste jaren, zodat de kerk ein
delijk weer kan overgaan tot haar
eigenlijke taak, de verkondiging
van het evangelie.
Zambia krijgt
mais uit
Zuid-Afrika
JOHANNESBURG (GPD) - Om
een dreigende hongersnood in
Zambia te keren zal dit land
200.000 ton maïs uit Zuid-Afrika
ontvangen. Dit is gisteren in Loe-
saka en Pretoria bekend ge
maakt. Een afvaardiging van re
geringsambtenaren en verte
genwoordigers van de spoorwe
gen en de luchtvaartmaatschap
pij van Zambia hebben enkele
dagen lang onderhandelingen in
Pretoria en Johannesburg ge
voerd om de technische bijzon
derheden te regelen.
De Zuidafrikaanse mais zal met ex
tra treinen en vermoedelijk ook
per vliegtuig naar Loesaka wor
den gebracht. Het land heeft be
hoefte aan minstens 300.000 ton
tot januari 1980. Reeds eerder
beloofde Kenia een levering van
100.000 ton. Het probleem is ech
ter dat de mais uit Kenia via de
Tansam-spoorlijn getranspor
teerd moet worden. Die is echter
sinds maanden hopeloos over
belast. Bovendien zou president
Julius Nyerere toestemming
moeten geven om de mais vanuit
Kenia via Tanzania te vervoeren.
De grens tussen de beide landen
is al sinds jaren gesloten.
Amerika blijft zitten met een stuk onverwerkt verleden
NEW MEXICO (GPD) - De Ver
enigde Staten van Noord-Ameri
ka: het is ontegenzeglijk het land
van de atoombom. Het is niet al
leen het eerste land, dat een
kernwapen ontwikkelde en test
te, het is ook tot nu toe het enige
land dat ooit een atoombom te
gen mensen inzette ten koste van
ruim 100.000 doden en nog eens
zoveel zwaar gewonden, en dat
zijn verouderde atoombommen
te kijk zet in een museum.
De gewapende en wat narrige mili
tair, die op wacht staat bij de in
gang van de Amerikaanse lucht
machtbasis Kirtland in Albu
querque in New Mexico, vormt
de enige barrière tot het gratis
toegankelijke museum, waarin
een prototype van „Fat Man"
(waarmee op 6 augustus 1945 Hi
roshima werd verwoest) en
„Little Boy" (waarmee men Na
gasaki vernietigde) als pronk
stukken staan opgesteld. Ze zijn
niet mooi. „Fat Man" is niet meer
dan een vettig donkergroen ge
verfd, 335 cm groot ei, waaraan
wat staartvinnen zijn aange
bracht om hem nog een beetje op
een serieuze bom te doen lijken.
„Little Boy" is een al even smerig
groen stuk stalen pijp, met ook al
een staartvinnetje; hij is inder
daad beduidend kleiner.
De latere bommen zijn veel mooier
slank en hoog, vaak zilverkleurig
en met de naam van de afzender
er sierlijk op aangebracht. Alleen
de eerste waterstofbommen zijn
weer dik en groen; de allereerste,
de MK 17, die in 1952 werd getest
en het midden houdt tussen een
melktank en een gashouder.
De nog latere bommen zijn opge
borgen in uiterst vernuftige en
gracieuze neuskegels van raket
ten, waardoor zij zich in niets on
derscheiden van die welke voor
ruimteonderzoek worden ge
bruikt. Aan niets is te zien, dat zij
krachtiger zijn geworden en toch
zijn zij dat wel tienmaal krachti
ger dan de 13.000 ton TNT van
„Fat Man".
Maar al zijn de bommen
geworden en maximaal doeltref
fend (zij zoeken zelf hun fotogra
fisch in hun computergeheugen
vastgelegde doelgebied uit) en al
staan ze in een museum, de Ame
rikanen blijven zitten met een
stuk onverwerkt verleden: niet
zozeer de ontwikkeling van de
bom als wel het gebruik ervan te
gen de Japanse bevolking. Het is
te merken aan kleinigheden als
de opbouw van het museum: aan
de ene kant gepronk met wapen
systemen en de andere kant na
drukkelijk gewijd aan kernener
gie en vooral aan zonneènergie.
Het is te merken aan het filmpje
over de eerste proefbom en over
Hiroshima en Nagasaki: wel
beelden van de bloeiende, nieu
we stad, zo'n jaar of tien na de
bom, geen beelden van de slacht
offers.
Het verhaal ter rechtvaardiging van
zowel het maken als het gebrui
ken van de bom („om de.Tweede
Wereldoorlog uit te blazen")
wordt uitvoerig uit de doeken
gedaan. Overigens niet alleen in
Albuquerque, maar ook in Oak
Ridge, het stadje in Tennessee
vol laboratoria en wetenschap
pers, in de oorlog gebouwd als
onderdeel van het geheime Army
Engineer's Manhattan District.
Van legerkamp met een inmid
dels tot monument verklaarde
oude, luchtgekoelde grafietreac-
tor, die het plutonium voor
„Little Boy" leverde, uitgegroeid
tot een stad met 28.000 inwoners
(„De stad die de wereld veran
derde", aldus een folder) en het
American Museum of Atomic
Energy.
Film en musea tonen de voor Mus
solini gevluchte Italiaanse na
tuurkundige Enrico Fermi, die de
eerste kettingreactie teweeg
bracht in een uiterst primitieve,
handbediende reactor in Chicago
op 2 december 1942. De brief van
Albert Einstein aan president
Roosevelt (2 augustus 1939) is er;
Einstein wijst daarin op de mo
gelijkheid een kernbom te ma
ken.
De angst dat de Duitsers op het
zelfde spoor zouden zitten en
eerder over een kernwapen zou
den beschikken, blijkt al uit die
brief. Dat er, achteraf gezien,
weinig aanleiding was voor die
angst (Hitier onthoofde de Duitse
natuurkundige wereld met zijn
rassenwetten en vond Einsteins
theorieen „ontaard") blijkt ner
gens. Integendeel: men houdt
vol, dat de Duitsers met volle
kracht aan de ontwikkeling van
het wapen werkten, al wordt dat
slechts geïllustreerd met een en
kele foto van een Nazi-natuur
kundige, een foto van een labora
torium in Berlijn en een enkele
weinigzeggende brief. Men had
toch overtuigender bewijsmate
riaal moeten kunnen vinden in de
archieven van de dossier-gekke
Nazi's.
Grote bom
Het „Project Manhattan", de ont
wikkeling van de bom, was zowel
een wetenschappelijke als een
militaire operatie onder leiding
van generaal L. R. Groves en de
natuurkundige Robert Julius
Oppenheimer. Men zou kunnen
zeggen - en dat doet men ook wel
- dat het wetenschappelijk deel
ervan eindigde op 16 juli 1945 met
de test van de allereerste bom in
de woestijn van Los Alamos, ten
zuiden van Albuquerque. Maar
dat is niet juist.
Op de film zien we de eerste ura
niumbom (type „Fat Ma op 15
juli 1945 naar de woestijn ge
bracht worden. Er zijn 1500 nabij
wonende burgers geëvacueerd;
er ligt een persbericht klaar om
de klap te verklaren als het expe
riment slaagt er zou een muni
tiedepot zijn ontploft en alleen
materiële schade zijn. Over wat
de vooraf geëvacueerden daar
van zouden denken, maakte men
zich niet druk.
We zien de militairen en de 150 we
tenschappers overnachten en
daarna schuil zoeken (zonnebril
op) in een nietig bunkertje. in
schuttersputjes en achter
rotsblokken. Het aftellen. Dan
het verblindende licht, de schok-
en drukgolf lijkend op een aard
beving, de paddestoelvormige
wolk, die opbuldert uit de stille
woestijn.
En meteen daarna zien we de be
roemde natuurkundige Oppen
heimer, die de wetenschappelij
ke supervisie had, trots als een
pauw, breed gebarend uitleg ge
vend, rondstappen bij de ruine
van de ruim dertig meter hoge
stalen toren Trinity, waarin de
bom was opgehangen. Hij loopt
over het door de hitte verglaasde
zand, leunt op de restanten staal,
strijkt er kozend met de hand
palm overheen...
Het is duidelijk: of deze film is een
vervalsing of deze grote natuur
kundige begreep niet. dat hij
zichzelf en zijn publiek blootstel
de aan een aanzienlijke, levens
gevaarlijke dosis radioactiviteit.
Als de film geen vervalsing is (en
dat zal wel niet: Oppenheimer
stierf in 1967 op 63-jarige leeftijd
aan kanker), dan is die onkunde
niet een rechtvaardiging, maar
wel een verklaring voor het ge
bruiken van de bom, een maand
later. Noch de natuurkundigen,
noch de militairen, noch de (niet
bij de proef aanwezige) politici,
die uiteindelijk beslisten, wisten
wat .voor hels wapen zij hadden
gemaakt. Het was voor hen allen
gewoon een heel grote bom,
10.000 TNT zwaar en dus verge
lijkbaar met de som van tien
bommen van 1000 ton TNT.
De film laat ook een vergadering
van de Amerikaanse militaire top
in het Pentagon zien, die een ad
vies aan Roosevelts opvolger
Harry Truman voorbereidt. Men
vond, dat men de keüs had uit
vier alternatieven:
1. Een invasie in Japan, wé
twee plannen waren voorbereid.
De schatting was, dat bij uitvoe
ring een miljoen Amerikaanse
soldaten en vele miljoenen Ja
panners zouden sterven;
2. demonstratie van de bom op een
onbewoond eiland. Maar men
vreesde een mislukking en de in
vloed die zulks zou hebben op het
Japanse zelfvertrouwen;
3. het werpen van de bom op een
voorafgowaarschuwde Japanse
stad. Maar men vreesde, dat de
Japanners niet alleen de bevol
king daarvan zouden c
maar ook alle krijgsgevangen
gemaakte Amerikaanse soldaten
naar die stad zouden overbren
gen;
4. de bom gebruiken, waarbij vier
steden (waaronder Hiroshima en
Nagasaki) in aanmerking kwa-
De keus was volgens de militairen
duidelijk en werd aan de politici
voorgelegd. President Truman:
we zien filmbeelden van hem tij
dens de conferentie van Pots
dam, waar hij het bericht krijgt
dat de bomtest in de woestijn is
geslaagd. Hij overlegt met Chur
chill (volgens afspraak) en ook
die is ervoor de bom onverhoeds
in te zetten. De andere geallieer
den weten van niets. Motief:
Duitsland is verslagen en de
Amerikanen willen geen Russi
sche hulp in de strijd tegen Ja
pan.
De politieke gevolgen van deze ge
heimzinnigheid van de Amerika
nen zijn niet gering. Stalin vindt
het verraderlijk, dat de Amerika
nen de hele samenwerkingspe-
riode door stiekem hebben ge
werkt aan een wapen, dat hen nu
een enorme voorsprong op de
Sowjet-Unie geeft; de Koude
Oorlog dient zich aan. Voor De
Gaulle (bijna een jaar eerder ze
gevierend het bevrijde Parijs
binnengetroken) is het later een
van de argumenten om Frankrijk
een eigen kernwapen te laten
ontwikkelen en uit de NAVO te
treden.
Was er geen andere keus dan de
bom gebruiken? De Groninger
polemoloog prof. B. V. A. Roling
stelt, dat de Japanners bereid wa
ren te capituleren als hun keizer
in functie mocht blijven. Daarin
stemden de Amerikanen ook toe
nadat de overgave met de twee
atoombommen was afgedwon
gen. Als hij gelijk heeft met deze
stelling was het tegen Japanse
burgers inzetten van het nieuwe
wapen volmaakt overbodig.
Wetenschappen
Hield de verantwoordelijkheid van
de wetenschappers op bij de ge
slaagde proefexplosie in de woes
tijn ten zuiden van Alburquer-
que, de stad die later uitgroeide
tot het grootste wapenlaborato
rium van de Verenigde Staten?
Neen: het waren wetenschappers
die „Fat Man" vulden met de
laatste voorraad uranium-235, die
met 64 detonaters in elkaar zou
worden geschoten om de kettin
greactie te starten nadat de bom
uit het „Enola Gay" geheten
vliegtuig viel.
Wetenschappers laadden ook
„Little Boy" met het in de grafie-
treactor van Oak Ridge vervaar
digde plutonium. Bovendien:
„Little Boy" op Nagasaki wer
pen, drie dagen na de verwoes
ting van Hiroshima, was tevens
de eerste proefexplosie veroor
zaken van een plutoniumbom -
het type, dat later (door weten
schappers) verder vervolmaakt
werd en ook als ontsteking voor
de latere waterstofbom diende.
„Little Boy" wordt vaak „de ver
geten bom" genoemd, maar hij
was voor de militaire ontwikke
ling belangrijker dan „Fat
Man".
Wetenschap en militair geweld zijn
door het Manhattan Project aan
elkaar gekluisterd als nooit tevo
ren. En voor eeuwig.
BRIGHTON - De oud-pre
mier van Engeland James
Callaghan en de aanvoerder
van de linkervleugel van La
bour, Anthony Wedgwood
Benn zingen na het beëindi
gen van het grote Labour con
gres het bekende Axdd Lang
Syne. Tussen de beide groot
heden in barones Jeger, een
voormalig parlemexxtslid
Het congres had overigens niet
zo'n best verloop voor Callag
han. Hij kreeg het verwijt dat
hij het contact met de achter
ban had verloren. Zijn positie
binnen Laboxir is duidelijk
verzwakt.
BRIGHTON - Het stormachtige congres van de Britse la-
bourpartij heeft twee zeer opmerkelijke resultaten tot ge
volg gehad: een versterking van de linkervleugel en een
verzwakking van de positie van partijleider James Cal
laghan.
De 67-jarige ex-premier, die na af
loop van het congres een ver
moeide indruk maakte, zei zich
gekwetst te voelen door de ma
nier waarop de linkervleugel hem
tot zondebok had gemaakt voor
de verkiezingsnederlaag van mei.
Hij kondigde eerder deze week al
aan dat hij gaat proberen het be
sluit inzake de opstelling van he
partijprogram terug te draaien.
Intussen wordt er druk gespecu
leerd over de vraag wanneer Cal
laghan het leiderschap van la
bour zal neerleggen. Tot dusver
heeft hij hier niet over willen
spreken. Een van de voormannen
van de linkervleugel, Eric Heffer,
heeft gezegd dat het wel nuttig
zou zijn als Callaghan zijn plan
nen op tafel legt.
Linkervleugel
Links kreeg cp het congres op twee
van de drie punten zijn zin waar
het de wijziging van de partijsta
tuten betrof. Zo zal het verkie
zingsprogram niet langer worden
opgesteld door de partijleider,
maar door het partijbestuur.
Daarin domineert links. Boven
dien besloot het congres dat la-
Boom in bus
KASSEL (DPA) - Bij een verkeers
ongeval op de autobaan Frank
fort-Kassei zijn gisteren vier
mensen om het leven gekomen
en raakten veertien gewond van
wie sommigen zeer ernstig. Alle
slachtoffers zaten in een Deense
bus die bij het inhalen een met
boomstammen geladen Duitse
vrachtwagen raakte. Een van de
losgeraakte stammen doorboor
de de bus van voor tot achter. De
bestuurder van de bus is in voor
lopige hechtenis genomen.
bour-parlementariers pas her
kiesbaar kunnen worden gesteld
als de plaatselijke partij-afdeling
in hun kiesdistrict daarvoor het
groene licht geeft. Een voorstel
van links om ook de procedure
voor de verkiezing van de partij
leider te veranderen kreeg geen
meerderheid. Een schrale troost
voor Callaghan, die een storm
van kritiek te verduren kreeg.
Behalve met de interne partijher
vormingen stemde het congres
ook in met andere voorstellen
van links, zoals omvangrijke na
tionalisaties. Tal van sprekers
verweten Callaghan dat hij het
contact met de achterban had
verloren en eerdere congresbe-
sluiten had genegeerd. Slechts
een enkeling herinnerde aan de
opiniepeilingen van vóór de ver
kiezingen, waaruit bleek dat
Callaghans persoonlijke popula
riteit groter was dan die van de
labour-partij, en dat de partij het
in de stembusstrijd vooral de
persoon van ex-premier moest
hebben.
Noord-Ierland
De Britse labour-partij verwierp
gisteren met een overduidelijke
stemverhouding twee moties
waarin aangedrongen word op
het terugtrekken van de Britse
troepen in Noord-Ierland en op
een fundamentele wijziging van
het beleid aangaande Ulster.
Ondervoorzitter Michael Foot ver
klaarde voor de stemming dat het
aannemen van ook maar een van
de voorstellen tot een burger
oorlog zou leiden. Hij sprak een
scherpe veroordeling uit over het
optreden van het provisionele
Ierse republikeinse leger in Ul
ster. „Voor terrorisme is in onze
democratie geen plaats".
Als tevoren blijft het labour-beleid
aangaande Noord-Ierland gericht
op „handhaving van de orde" en
„strijd tegen het terrorisme", zo
zei hij.
Rode Kruis en Unicef toegelaten
GENEVE (GPD) - Na maanden
lange onderhandelingen is de
Kampucheaanse regering van
premier Heng Samrin akkoord
gegaan met de voorstellen die het
internationale Rode Kruis en
Unicef hebben gedaan voor het
organiseren van een groots opge
zet hulpprogramma. Kampuchea
(het voormalige Cambodja) is de
afgelopen vijf jaar, ondanks het
feit dat hongersnood en ziekten
de burgerbevolking teisterden,
hermetisch gesloten gebleven
voor internationale hulporgani
saties. De regering van de demo
cratische republiek Kampuchea
heeft ten slotte enkele dagen ge
leden erin toegestemd dat het
Rode Kruis en Unicef in Phnom
Penh bureaus openen.
De internationale organisaties
hadden als eis gesteld ter plaatse
aanwezig te zijn om erop toe te
kunnen zien dat de hulp inder
daad aan de burgerbevolking
wordt gegeven en bijvoorbeeld
niet aan de in Kampuchea gele
gerde Vietnamese soldaten, die
weliswaar ook honger lijden
maar een politiek obstakel vor
men. Het hulpprogramma van
het Rode Kruis en Unicef zal de
eerste zes maanden honderd
miljoen dollar kosten. De Zwit
serse Rode Kruis-gedelegeerde
Francois Bugnon, die de afgelo
pen twee maanden in Phnom
Penh verbleef, vertelde dat de si
tuatie in Kampuchea veel drama
tischer was dan in de pers werd
beschreven. Wat vooral opvalt is
de onderbevolktheid in Phnom
Penh, vroeger een stad met 1
miljoen inwoners, is verlaten en
het platteland lijkt helemaal uit
gestorven. De bevolking telt nu
vier miljoen zielen, de helft van
wat het enkele jaren geleden
De Rode Kruis-gedelegeerde be
vestigde ook het door Unicef be
kend gemaakte bericht dat er
vrijwel geen kleine kinderen wa
ren. De afgelopen jaren zijn er
heel weinig kinderen geboren
door de toenemende steriliteit
van de vrouw, als gevolg van een
zwakke gezondheid. Van de ba
by's die wel geboren zijn is de De
intellectuele klasse heeft de
zwaarste verliezen geleden. Toen
het Pol Pot-regime aan de macht
kwam waren er 500 artsen, nu vijf
jaar na zijn verdrijving, zijn het er
56. Juristen, professoren, leraren
zijn vrijwel allen verdwenen.
