Leiden viert weer ouderwets feest FOTO'S JAN HOLVAST DONDERDAG 4 OKTOBER 1979 8B3H33B Krachtpatsers, zandlopers en suikerspinnen Met een rode reflector en geel reflecte rende pedalen 1 NOV. VERPLICHT pin voorraad tegen^ lage prijzen bij De sfeer was overigens al we ken geleden te proeven in de Sleutelstad. Er worden voorbereidingen getroffen voor de feestelijkheden. De tweede oktober kun je er niet meer onderuit: er staat iets te gebeuren in Leiden. Kin deren komen uit school met feestmutsen en uit vele hui zen stijgt de geur van hut spot op. Die wordt nu maar vast klaargemaakt want morgen zijn er zoveel andere dingen te doen. Dan is drie oktober aangebro ken. 's Morgens al vroeg de veren uit want om acht uur begint de koraalmuziek in het Van der Werfpark. Met "Concordia" meezingen en luisteren naar de toespraak van de burgemeester. Je keel is nog schor, want de vorige avond ben je na de taptoe na tuurlijk niet direct naar huis gegaan. Het gezang uit de luidsprekers klinkt tamelijk helder. Dan snel je portie ha ring en wittebrood halen en vervolgens met het bundel tje in krantenpapier verpakt zeebanket onder je arm, naar de wielrenwedstrijden op de Witte Singel. Daar aange komen merk je aan het op gewonden gepraat van de commentator dat er een spannende wedstrijd aan de gang moet zijn. Af en toe zie je ook nog een motortje met daar achter een fiets voor bijflitsen maar als de luid sprekers het niet zo nadruk kelijk hadden uitge schreeuwd, had je nu nog niet geweten dat Gerben Karstens zowel de klasse mentwedstrijd als de tijdrit heeft gewonnen. Op de Doezastraat volgt er een touwtrekwedstrijd. Het is er flink druk maar je weet toch een plaats op de tweede rij te bemachtigen. Theo Koomen daagt burgemeester Vis uit om samen met enige wet houders, notaris Karstens en de rector magnificus van de universiteit het eerste touw te trekken. Tegenstanders zijn een aantal potig uitzien de mannen uit Aalsmeer. Ondanks de voorspelling van Theo dat "die zwarte pakken" alleen sterk met woorden zijn, zie je toch dat burgemeester Vis en zijn ploeg de tegenpartij met ge mak over de streep trekken. Er volgen nog meer sterke staaltjes van touwtrekken. Uiteindelijk blijkt de kam pioen van vorig jaar, Swift, ook nu weer de sterkste te zijn. Het wachten is op de sterkste man ter wereld, John Massis. Er ontstaat lichte paniek wanneer bekend wordt dat de krachtpatser nog steeds niet is gearriveerd. Eindelijk verschijnt hij toch nog. Hij vertelt "helemaal met de au to vanuit Lyon naar Leiden" te zijn gereden. De Franse luchtvaartmaatschappij staakte, ledereen is blij dat hij toch nog heeft kunnen komen, maar gevolg is wel dat je de ringrijderij op de Breestraat zal missen. Later hoor je dat die zo'n groot succes is geweest. En dat de poppenkastvoorstelling die in een ander deel van Leiden aan de gang is ook veel be langstelling heeft getrokken. John Massis moet dat gemis compenseren.. Toch wel knap hoe hij al die kinderen op een ijzeren plaat met zijn tanden weet op te tillen. Ook het met zijn tanden tegen houden van een op volle toe ren draaiende motorfiets dwingt bewondering af. Na nog even over de gezellige markt langs de Oude Singel gelopen te hebben, is er de kermis. Een enorme men senmassa. Gierende sirenes en harde luidsprekers waar uit de laatste hits galmen doen je besluiten om er niet al te lang te blijven. Terwijl de geur van suikerspinnen, oliebollen en poffertjes je neusgaten binnendringt, merk je bovendien dat je nu toch wel erge trek in die hut spot begint te krijgen. Snel wat eten om op tijd bij de op tocht te zijn. Met een gevulde maag sta je 's middags lange tijd op de Breestraat te wachten tot de optocht eindelijk voorbij komt. In het programma boekje staat dat de stoet dit jaar in het teken van de tijd staat. Onder het motto "Met de klok mee" passeren er wagens die zonnewijzers, zandlopers of koe koeksklokken meevoeren. Ook Vader Tijd en de klok kenluider van de Notre Da me zijn present. Tot slot nog een praalwagen met de boodschap "Rock around the clock", waarop een complete rockband speelt. Een mooie optocht, al is het jammer dat er tussen dc verschillende groepen zulke grote gaten zitten. Dan ter afsluiting van de feestelijkheden nog even naar het vuurwerk op het- Schuttersveld. Nog 365 nachtjes slapen dan is het weer drie oktober. CONNY SMITS Quasimodo, de gebochelde klok kenluider ran de Panjse Notre Dame. werd gistermiddag op im ponerende wijze uitgebeeld door een van de figuranten inde optocht. Met een hand gebonden en steunend op een stok trok hij door de Leidse binnenstad. ADVERTENTIE Vooral in de wat smallere straten ran de optochtroute hield het kijker spubliek het hart vast wanneer de vendelzwaaiers hun vaandels hoog in de De publieke belangstelling voor de optocht was dit jaar uitzonderlijk groot. Op de Breestraat stond men vijf.zes rijen dik. Op de foto het voorbij trekken van de groep rondom Constantijn Huygens, op de achtergrond het uurwerk gemaakt door leerlingen van de Instrumentmakersschool LEIDEN - Wanneer je ergens buiten Leiden op bezoek bent en zegt dat je uit de Sleutelstad komt kan het gebeuren dat de reactie is: "O ja, jullie hebben drie ok tober hè!" Ja, dat heeft Lei den zeker. En gisteren was weer overduidelijk te mer ken wat voor drie oktober Leiden heeft, 's Morgens vroeg waren er al weer dui zenden mensen op de been om de jaarlijkse feestelijk heden mee te maken. Voor buitenstaanders is de derde oktober een doodnor male dag, voor de Leide- naars betekent het de her denking van "Leidens ont zet" in het jaar 1574. Het jaar waarin de Sleutelstad als één van de eerste steden in Nederland, werd bevrijd van het juk der Spanjaarden. Volgens de overlevering deelden de watergeuzen bij die gelegenheid haring en wittebrood uit onder de uit gehongerde Leidenaars. Het uitdelen van haring en wittebrood is een jaarlijks terugkerende traditie ge worden. Ook gisteren kon den in het Waaggebouw de witte broden en zoute harin gen opgehaald worden door zo'n 14.000 Leidenaren. Daarvoor hadden velen vo rige week wel een paar uur in de rij gestaan. "Ach, het gaat niet om die paar haringen, die kan ik zelf nog wel kopen. Het gaat om de sfeer cn de traditie", verklaarde een rasechte Leidcnaar. De groep die de klokkenluider van de Notre Dame uitbeeldde oogstte gistermiddag de grootste bewondering van-het publiek. De figuranten leefden zich op indruk wekkende wijze in in hun rol.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 3