„'ubelmakcr's vakmanschap DISCUSSIEGROEPEN IN DE KLAS. HAALDE KRANT ER BIT. Bont in de mode te zienbij De Knoest RIJDAG 28 SEPTEMBER 1979 "Erg mooi was een witte nerts mantel die, hoewel zeer geraf fineerd, een voor bontmantels ongekende eenvoud uit straalde. Anders was dit met het zogenaamde steenmar- tertje". Dit jasje met vlinder mouw was rijkelijk afgezet met neerhangende staarten. Hoewel deze bontmantel veel kreten van bewondering ont lokte aan het publiek van De Beukenhof is het de vraag of een dergelijke jas draagbaar is." Aldus het juiste citaat uit het door mij geschreven mode- showverslag dat op dinsdag 11 september in deze krant werd gepubliceerd. Ongeoor loofde verslaggeving? Ken nelijk wel. Tenminste, wan neer je Jan Bonjer mag gelo ven met zijn brief waarin hij in de rubriek "Lezers schrij ven" op het modeshowverslag inhaakte. In het bedoelde stuk, dat terug te vinden is in de krant van woensdag 19 september, geeft hij, namens Actie Lekker Dier, een uiteenzetting van de gruwelijke wijzen waarop nertsen gedood plegen te wor den teneinde hun pels te ver werken in bontkleding. Met deze moorden in het achter hoofd stelt hij vervolgens het beleid van de redactie op het gebied van verslagen van modeshows waar bont wordt getoond aan de kaak. Uit zijn brief citeer ik: "Het is laak baar wanneer op grond van eenzijdige voorlichting in stemmend wordt geschreven over het dragen van mantels van nertsen en steenmarters." Allereerst zou ik daarop willen zeggen dat bij nalezing van het door Jan Bonjer zo om streden artikel, nergens enige instemming van mijn kant valt te bespeuren met het dra gen van bontjassen, laat staan met het op gruwelijke wijze ombrengen van nertsen en steenmarters. Weliswaar wordt een witte nertsmantel als "erg mooi" omschreven, maar wordt het mooi zijn van een bontmantel dan onmoge lijk doordat het materiaal er voor op verwerpelijke wijze is verkregen? Mijns inziens niet. Je kunt Outspan-sinaasap- pelen heel lekker vinden, toch kan je ze beter niet kopen vanwege het mensonterende regime in Zuid-Afrika; je kunt plastic draagtassen wel praktisch vinden, je kunt ze beter niet gebruiken vanwege het milieu-aspect; je kunt kip wel heerlijk vinden, je kunt het beter niet eten vanwege de welbekende praktijken in de bio-industrie. Zo kun je ook bontjassen best mooi vinden, ook al kun je ze beter niet dra gen omdat ze zijn gemaakt van de pelzen van onder er barmelijke omstandigheden opgegroeide en gestorven die- Het punt waar het nu om draait is: moet in een modeshouwer- slag verhaal worden gedaan van de wijze waarop het voor de bontmantels gebruikte ma teriaal verkregen is? Met deze vraag kom ik op het punt van de eenzijdige voor lichting, die ik in mijn recen sie van de modeshow zou heb ben gegeven. Wanneer een journalist een verslag geeft van een gebeurtenis, is het vanzelfsprekend dat het nieuwsaspect daarin de bo ventoon voert. Wat is nu het nieuws van een modeshow? Ik veronderstel dat het de lezer van een modeshowverslag vooral gaat om de nieuwe mode, dus het nieuws op mo degebied. Nieuwe trends worden dus gesignaleerd, en in dit geval óók nieuwe mo desnufjes op het gebied van bontkleding. Het niéuws over die bontkleding moet nu van verschillende invalshoeken worden bekeken en dat is mijns inziens het nieuwe mo del, de nieuwe kleuren of de opvallende materialen. Je kunt nu denken: die Conny Smits kijkt ook niet verder dan haar neus lang is. Weet ze soms niets af van de nertsen waarvan de nekken worden gebroken of van de langduri ge verstikkingsmethodes die worden gehanteerd om de huid maar zo gaaf mogelijk af te leveren aan de bontproduk- tie? Welnu, wat dat soort praktijken betreft is mijn neus zeer lang en kan ik er zelfs nog wel overheen kijken ook. Toch heb ik het niet nodig gevonden, en vind ik het nog niet nodig, om het dierenleed te beschrijven in de recensie van een modeshow. Eenvou digweg omdat het de bewuste middag van de modepresen tatie geen nieuws was Waar zou het met de verslagge ving naar toe gaan, wanneer in elk artikel ook de achter gronden die bij het te be schrijven gebeuren op zichzelf geen enkele rol spelen uitge breid worden genoemd? Moet een pacifistisch denkend ver slaggever in zijn artikel over het te water laten van een nieuw marineschip soms ook vertellen hoe hij over defensie en over de bewapening in het algemeen denkt? Of moet, wanneer er in de krant mel ding wordt gedaan van de aanleg van een nieuwe weg, ook onderzocht worden of de arbeiders in de steenfabriek wel genoeg betaald krijgen? Wanneer deze handelswijze normaal zou zijn had ik in het modeshowverslag inderdaad melding moeten maken van de gruwelijke moorden op nertsen en steenmarters. De consequentie hiervan was dan wel geweest dat ook de herkomst van de blouses na der onderzocht had moeten worden. Waren de katoentjes niet afkomstig uit Zuid-Ame- rika, waar volwassenen én kinderen voor hongerloontjes de kledingstukken in elkaar zitten te naaien? En de schoe nen, zijn daar geen koeien voor geslacht? Tot besluit wil ik nog zeggen dat dit alles natuurlijk niet weg neemt dat Jan Bonjer het vol ste recht heeft om in een brief alsnog de moord op nertsen en steenmarters onder het oog van de lezer te brengen. De krant vervult een podium functie en lezers hebben de mogelijkheid om hun mening in de krant te geven onder de rubriek lezers schrijven. CONNY SMITS Vredesweek Wat is de Vredesweek? De Vredes week is de ondermijning van de volkskracht, te vergelijken met de tijd van het gebroken geweer tje uit de jaren twintig. Het gaat hier om dwaze, misschien eerlij ke idealisten. Maar ook een ande re geest gaat hier achter schuil. Zij maakt de soldaat en de politie onzeker voor hun taak. Een geest welke wordt terugge vonden in krantenartikelen en ook in de muziek. Men vindt het ook terug in het concert ter gele genheid van de 70ste verjaardag van onze vorstin en bij de taptoe in Breda. Zo'n verslag van Prinsjesdag door Ton Planken hoeft voor mij ook niet. En dan soldaten met lang haar zonder houding of fut. Tot ons de schellen van de ogen vallen en wij zijn overgeleverd aan een systeem waar elke vrije mening is uitgesloten. Daar zal er wel een leger zijn. En een goed leger. A. Versteeg Katwijkseweg 9a Wassenaar Leefbaarheid Het artikel over de inspraakreacties op het Leidse verkeerscirculatie plan, in de rubriek Even bijpra ten (deze krant 22 september jl.) roept enkele vragen op. Dat er bij de inspraak tegengestelde wen sen tot uiting komen is niet op merkelijk. Wat men zich echter zou kunnen afvragen is of de waarheid ergens in het midden ligt, of dat één van de beide ge noemde groeperingen van hun kant misschien gelijk hebben. (Over gelijk krijgen zal ik het hier niet hebben). Het hete hangijzer van het verkeer heeft stellig te maken met de vraag, of een groei van het auto gebruik nog wenselijk en aan vaardbaar is, binnen de singels, maar ook daarbuiten. Er zit in dit verkeersplan mijns in ziens iets tegenstrijdigs. Het is opmerkelijk dat dezelfde Leidse overheid, die poogt door middel van een energienota tot een zui niger energiebeleid te komen, ten aanzien van het verkeersplan een nogal onduidelijk beleid voert. Enerzijds aandacht voor de zuinige fiets en de bus, anderzijds met het streven naar parkeer- en stal lingsgarages. Een beleid waarvan het besparende karakter moeilijk is in te zien. De Kamer van Koop handel is op dit punt tenminste wel duidelijk: men wil meer ruimte voor de bezoekende auto en men is daarom voor parkeer garages. Het energie-aspect blijft buiten beschouwing. W.M. van Rooijen Marislaan 11, LEIDEN. Tv-kastje In uw verslag onder de kop: "Problemen rond plaatsing van kastje voor kabel tv" (editie van 26 sept) zijn enkele feiten m.i. niet helemaal goed uit de verf geko- U vermeldt wel dat de brief, die de plaatsing van het kastje aankon digt, veel te laat is verzonden. Echter niet de mededeling dat het kastje gepland was op de erf- scheiding vam de nis 30 en 32. Dit houdt in dat het kastje naast de voordeur van nr. 32 zou komen te staan. Door gezamenlijk optreden van de beide bewoners (de heer Smit en ondergetekende), die bovendien behalve bewoner ook eigenaar van de respectievelijke panden zijn, kon dit worden voorkomen. Reeds op de eerste dag van het aanleggen van de installatie is gewezen op de mogelijkheid om het kastje op het trottoir of anders in de tien meter verder liggende brandpoort te plaatsen. Door de arrogantie van het personeel van de firma Van Eijck, die de aanleg in Leiden verzorgt, is het daar toen niet van gekomen. We spreken nu over de fase die zich half mei afspeelde. Die kast zou bij mij komen en ik zal u de woorden waarmee deze medede ling gedaan werd maar besparen. Nadat enkele malen op minder oorbare wijze was geprobeerd de kast toch te plaatsen kwam de vergadering van 19 juli j.l. van de beheerscommissie van de Stich ting Stadskabei Leiden. Op vra gen in door mij verstuurde brie ven rond de rechtspersoon en dus ook de rechtsgeldigheid van de besluiten van deze commissie heb ik tot nog toe geen antwoord gehad. Op die bewuste vergadering van 19 juli j.l. werd besloten dat het bouwteam in overleg met de be woners van beide panden zou be slissen waar de - inmiddels lagere - kast zou worden geplaatst. Zou dit overleg geen resultaat opleve ren dan zou het lot moeten beslis sen. Dit aldus de commissie. Daar de kabels te kort waren om de kast voor de gevel van de heer Smit (nr.32) te plaatsen, nadat de ze - terecht - geweigerd had de kast op zijn eigen grond te laten plaatsen, viel de heer Smit dus als kandidaat af. Nu werd de aanval frontaal ge opend op ondergetekende. Na nog éénmaal met gebruikmaking van intimidatie getracht te heb ben de kast te plaatsen waarbij wij de hulp van de politie moes ten inroepen om dat te voorko men) bleef het stil. De politie werd ingeroepen omdat wij nog steeds geen uitstel hadden en hebben over de rechtsgeldigheid van de besluiten van de commis- Met deze tussenstand begon nu de vergadering van de beheers commissie van 25 sept. j.l. waar van u in uw editie van 26 sept. j.l. verslag doet Tot mijn verwondering heeft u bo venstaande feiten niet in uw ver slag weergegeven terwijl zij toch zeer duidelijk ter sprake zijn ge komen. Het argument dat het plaatsen van het kastje naar de overzijde van de straat 5.000 - zou moeten kosten lijkt mij gezocht De firma Van Eijck heeft de fout gemaakt dus lijkt het mij discutabel of de gemeente in casu kabel tv aan sprakelijk is. H. Voorzaat Jacob Catslaan 30 LEIDEN Verkeer Het dient te worden gezegd: ik zing een oud liedje, deze keer over het verkeer in Leiden. Neem nou woensdag 26 september 1979. Op de Breestraat is er geen doorko men aan. Alsof die straat de dorpsstraat van Jisp of Bar- woudswaarder is, wordt er mid den op straat gelost en geladen voor de 'banenmarkt'. Omdat er langs de hele straat fout gepar keerde auto's staan, kan dat ken nelijk ook niet anders, maar het is toch te bezopen om rond te lopen, dat een bruidsstoet drie kwartier nodig heeft om van de Haagweg naar het stadhuis te komen en dat men ter hoogte van de Stadsge hoorzaal zeven minuten moet wachten, dankzij opstoppingen ter plekke op plaatsen, waar dat niet mag? Toevallig sta ik op het trapbordes van het stadhuis die ellende gade te slaan. Een fotograaf, die staat te wachten om een bruidsrepor tage te maken, zegt gekscherend tegen me 'U kunt beter even naar die auto lopen om het huwelijk déar te sluitenL)at hoeft echter niet worden uitgevoerd, want is zie redding: een politie-auto. Temidden van vijf bussen vóór en vier bussen achter zitten twee heren te genieten van het lawaai van Hilversum 3 of geluid van gelijke ellende. Ze lachen ons op het bordes vriendelijk toe en la ten de verkeerd geparkeerde au to's onbekeurd staan waar ze staan. Ik zie twee parkeerwach ters op de fiets aankomen. Zy vervullen ter plekke de rol van de priester en de leviet in de parabel van de Barmharige Samaritaan: ze gaan voorbij en doen niets. Wanneer het bruidspaar met een klein half uurtje vertraging in de Trouwzaal zit. gaat de brandweer voorbij. Ik heb niet kunnen zien hoe men het gepresteerd heeft, maar men ging voorbij, luid uit gezwaaid door automobilisten, die zo nodig een claxonconcert moesten geven. De brandweer moést wel over de Breestraat, want de Langebrug was gesperd en het Rapenburg onberijdbaar. Wanneer ik naar huis loop. hoor ik interessante dingen over het los sen van V. en D-auto's in een steeg waar geen auto komen móg. word ik door een brommer in de kuiten gereden in een steeg, die sinds mensenheugenis voetgan gersgebied is, passeer het Ge recht, waar geen auto mag staan, maar dat in Leiden DUS volstaat met auto's en zie op de Papen gracht de parkeerwachters ^upri se's onder de ruitenwisser stop pen. Ik zie de heren weer op hun fiets stappen, richting Gerecht. Muskadelsteeg etc. Naar het poli tiebureau. Hun diensttijd is voorbij en de fout geparkeerde automobilisten op het Gerecht boffen, want ze krijgen géén be keuring. Donderdag 27 september, koop avond. Parkeerwachters lopen sierlijk welig bonnen uit te schrijven in een tijd, die legaal niet mag. want de blauwe zóne heeft geldingskracht tot zes uur in de avond. Bovendien zijn par keerwachters niet gerechtigd om automobilisten te verbaliseren op andere gronden dan het ge bruik van de park eerschijf. Ook al doen ze het ze mogen niet een bon uitschrijven wegens fout parkeren bijvoorbeeld en dat mogen ze zéker niet doen na zes Conclusie: in diensttijd doet men niet wat buiten diensttijd illegaal wél gedaan wordt. Getuigt dit van een waterdicht gevoerd be stuursbeleid? J.A.F. Doove Papengracht 34 Leiden \Haarlemmerstraat 170 - Leiden - Tel. 071-122963 Brabantse broodkast Een waardevaste inves tering. Door en door ei kenhout (ook de achterkant) blank geloogd of donker ge beitst. Ingezette panelen, hout gepend, royale berg ruimte en voorzien van 2 diepe ook weer massieve laden. Een knap staaltje van meubel makers vakmanschap tegen een toch betaalbare prijs. Afmetingen: 1,54 m. breed 1,83 m. hoog 0,56 m. diep

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 15