Gemeente5 M
nemen is niet aan ons9
Toekomst Nieuwkoops
recreatiegebied onzeker
"/n die weken hier, gebeurde er niets in hun wijken
Provincie eist vervanging trekpont Valkenburg
VRIJDAG 7 SEPTEMBER 1979
PAGINA 23
Gegroeide band tussen Noordierse kinderen tijdens vakantie in Sassenheim
SASSENHEIM - De 37 Noord
ierse kinderen die de afgelo
pen drie weken te gast waren
in Sassenheim zijn gisteren
via Schiphol teruggekeerd
naar hun vaderland. Rond
tien uur vond gisterochtend
bij het gebouwtje De Zeven
sprong het afscheid plaats,
waarbij menig traantje werd
weggepink.
Ervaring
Frits Beutick, de man die ruim
een jaar geleden het initiatief
nam om protestantse en ka
tholieke kinderen uit Noord-
Ierland naar Sassenheim te
halen kijkt vermoeid maar
voldaan terug op drie bewo
gen weken. Hij zegt: "Soms
zag ik 's nachts amper mijn
bed, maar daar kan ik me niet
druk over maken. Het was een
geweldige ervaring om in die
drie weken de kinderen naar
elkaar toe te zien groeien. Ze
werden steeds vrolijker en
gingen elke dag eigenlijk be
ter met elkaar om".
Frits Beutick kwam op het idee
Noordierse kinderen naar
Sassenheim te halen, nadat
hij enige jaren geleden bij een
soortgelijk project in Nieuw
Vennep optrad als leider. En
al verliep de voorbereiding in
Sassenheim soms wat stroef,
het uiteindelijke resultaat
was volgens Frits "geweldig".
Moeilijkheden hebben zich
volgens hem nauwelijks voor
gedaan. Niet bij de gastge
zinnen waar de kinderen wa
ren ondergebracht en ook niet
tijdens de vele activiteiten die
Kampvuur
Heel even slechts raakten de or
ganisatoren in paniek, vertelt
Frits. Dat was tijdens een
enorm kampvuur op de
voorlaatste avond. Frits: "De
protestantse kinderen en de
katholieke kinderen begon
nen door elkaar strijdliederen
te zingen. Even dachten we
dat het uit de hand zou lopen.
We vroegen ons af waarvoor
we alles gedaan hadden.
Maar het bleek allemaal wei
nig om het lijf te hebben. Ge
lukkig maar".
De 37 Noord-Ieren waren af
komstig uit de zogenaamde
"ergste wijken" van Belfast,
waar de bevolking bijna da
gelijks met elkaar slaags
raakt. "Het opvallende was
echter", zo heeft Frits begre
pen, „was dat er niets is ge
beurt in die wijken gedurende
de weken dat de kinderen in
Nederland waren".
Tijdens het opstellen van het
programma hebben de orga
nisatoren wel degelijk reke
ning gehouden met het feit dat
ze met katholieken en protes
tanten te maken hadden die
elkaar geregeld in de haren
vliegen. Zo werden de eerste
week alleen dat soort spel
letjes gespeeld die het contact
tussen de twee groepen moest
bevorderen. "Er werden geen
excursies met de bus gepland
om te voorkomen dat de pro
testanten vóór in de bus zou
den gaan zitten en de katho
lieken achterin zouden krui
pen", verklaart Frits. Voorts
werd de gastgezinnen die als
pleegouders in de drie wéken
optraden aangeraden zoveel
mogelijk doen om de ver
standhouding tussen de kin
deren te bevorderen. In elk
gastgezin bevond zich zowel
een katholiek als een protes
tants kind.
Voetbal
Voor die gastgezinnen niets dan
lof van Frits Beutick. "Op
zondagen bleven ze de hele
dag bij zo'n gezin. Deze men
sen namen hen overal naar
toe. Van het strand tot naar de
voetbalwedstrijden. Toch
hebben wij de pleegouders
steeds op het hart gedrukt dat
het ging om het kweken van
een band tussen katholieke en
protestantse Noordierse kin
deren en niet tussen Neder
landers en Noord-Ieren. Alle
ouders hebben zich gedragen
zoals wij dat wilden".
Niet tijdelijk
De band tussen protestanten en
katholieken kon je het best
zien groeien tijdens de sport
wedstrijden, aldus Frits. ,Met
elkaar vormden ze altijd één
team en dat ging uitstekend".
Frits gelooft ook dat de band
die onstond tussen de kinde
ren niet slechts tijdelijk is. Hij
zegt: "Uit soortgelijke projec
ten is gebleken dat de kinde
ren elkaar ook later weer
gaan opzoeken. Maar je moet
ook steeds een vervolg op dit
soort uitstapjes hebben.
Steeds met anderen, zodat elk
kind straks wordt herinnerd
aan het feit dat het ook goed
kan gaan".
Om de kinderen te herinneren
aan hun vakantie in Neder
land kregen zij de opdracht
dagelijks een plakboek bij te
houden.
Binnenkort worden dezelfde 37
Noordierse kinderen uitgeno
digd voor een 'follow-up-
weekend" in Noord-Ierland.
Tijdens dat weekeinde wor
den de plakboeken aan de
kinderen uitgereikt. Met dat
uitreiken wordt gewacht om
de kinderen min of meer te
dwingen dat weekeind ergens
Vertrek met de bus vanuit Sassenheim naar Schiphol: menig traantje werd weggepinkt
aan de Noordierse kust te be
zoeken.
Was Frits Beutick er drie weken
geleden stellig van overtuigd
dat het van zijn kant een één
malige inspanning zou zijn,
nu krabbelt hij alweer lang
zaam terug. Frits: "Je ziet de
resultaten met je eigen ogen.
Bovendien zijn Noordierse
kinderen ontzettend spon
taan. Alleen moet de organi
satie in handen komen van
nog meer mensen. Voor mij
geldt nu de vraag: wie gooit
de eerste steen weer in het wa
ter?"
ADRIAAN BRANDENBURG
Een enkele caravan is, flink verpakt in groen, van de vaarsloot te zien op de camping van Groenendijk.
DEN HAAG/NIEUWKOOP
- De toekomst van een be
kend recreatiegebied bij
de Nieuwkoopse Plassen
staat op het spel. Een ge
bied dat vooral onder de
Zuidhollandse sportvis
sers geliefd is: het cara
vanterrein van C. G. Groe
nendijk aan de Voorweg in
Noorden.
De provincie Zuid-Holland is niet
zo blij met dit terrein. Behalve
zomerhuisjes staan er vijftien
vaste caravans, terwijl Groenen
dijk verder leeft van de verhuur
van roeibootjes. Het gebied
wordt al meer dan twintig jaar
voor recreatie (vooral door sport
vissers) gebruikt. Sinds zestien
jaar staan de caravans er. Groe
nendijk sr., van huis uit een
broodvisser, is zich meer en meer
op de recreatie gaan toeleggen,
toen de visserij niet meer genoeg
opbracht om van te leven. In
middels heeft zijn zoon het be
drijf overgenomen.
huisjes valt (juridisch) niets te
doen. Maar Groenendijk zegt van
die zomerhuisjes en de verhuur
van roeibootjes alleen niet te
kunnen leven. Hij ging daarom in
beroep bij de Raad van State.
Bomen
Gisteren pas werd de zaak door de
Raad van State in Den Haag be
handeld. In aanwezigheid van
niet alleen Groendijk, maar ook
een aantal belangstellende hen
gelaars. De raadsman van Groe
nendijk, mr. Samkalden, wees
erop dat het terrein van Groe
nendijk er "voordelig" bij ligt en
dat zelfs de Vereniging tot Be
houd van Natuurmonumenten
geen bezwaar heeft tegen de ca
ravans. "Het is aan de beheerder
van het terrein te danken dat het
in het natuurgebied van de
Nieuwkoopse Plassen past. Hij
heeft er bomen geplant, anders
was het een kaal stuk weiland
geweest", zei Samkalden.
Overbodig
Maar sinds 1977 wordt het recrea
tieterrein in zijn voortbestaan
bedreigd. Toen deelden Gedepu
teerde Staten van Zuid-Holland
mee, dat Groenendijk nog voor
één keer toestemming kreeg om
de vijftien caravans te laten staan,
maar na 1 oktober 1979 moest het
afgelopen zijn. Tegen de zomer
Namens het provinciaal bestuur
merkte ambtenaar mr. Den Duik
op dat het beroep van Groenen
dijk bij de Raad van State eigen
lijk overbodig is. "Hij heeft toe
stemming gekregen om de cara
vans twee jaar te laten staan. Ge
deputeerde Staten hebben wel
gezegd dat ze voornemens zijn
om daarna geen toestemming
meer te geven, maar dat wil nog
niet zeggen dat dat ook niet ge
beurt. Een nieuwe aanvraag van
Groenendijk moet op normale
wijze worden behandeld".
Uit de woorden van Den Duik viel
op te maken dat zo'n aanvraag
niet kansloos zou zijn omdat het
provinciaal beleid op dit terrein
iets soepeler is geworden. Over
eind blijft staan dat de provincie
de Nieuwkoopse Plassen te druk
gebruikt vindt door recreanten.
Het streven is erop gericht om op
één na alle campings in Nieuw
koop op te heffen.
Mr. Samkalden wilde op de behan
deling van een volgende aan
vraag van Groenendijk door het
provinciaal bestuur niet wach
ten. Hij wil dat de bestaande ver
gunning voor vijf jaar - zoals
vroeger ook gebruikelijk was -
wordt afgegeven en niet voor
twee jaar. Hoewel de Raad van
State nog een uitspraak moet
doen (op 18 oktober) lijkt het be
roep van Groenendijk een goede
kans te maken. De staatsraden
Kapteijn, Brouwer en Polak sta
ken af en toe hun verbazing over
het provinciaal beleid niet onder
stoelen of banken. In feite werd
er door het provinciebestuur
maar één argument gegeven om
de vergunning van Groenendijk
tot twee jaar te beperken: het na
tuurschoon van de Nieuwkoopse
Plassen wordt in het algemeen
door recreanten bedreigd.
een nieuwe pont is gemoeid,
werd drie jaar geleden geraamd
op 50.000 gulden. Om de gemeen
te Valkenburg tegemoet te ko
men, zegde de provincie een sub
sidie van 20.000 gulden toe.
Rijnsburg, dat eveneens belan
gen heeft bij het pontje (het is de
kortste verbinding naar het
Rijnsburgse zwembad het Wa-
terbos), zou 10.000 gulden moe
ten bijdragen. De gemeente Val
kenburg zou dan de resterende
20.000 gulden voor haar rekening
moeten nemen.
In januari van dit jaar speelde Val
kenburg de bal terug naar de pro
vincie. De Valkenburgse ge-
rrfeenteraad toonde zich bereid
om 20.000 gulden voor de aan
schaf van een nieuwe pont op ta
fel te leggen, mits de provincie de
pont in eigendom zou aanvaar
den. Bij de provincie is dat "te
rugspelen" niet in goede aarde
gevallen. 'Valkenburg draait de
zaak om", zegt een woordvoerder
van de afdeling voorlichting van
de provincie.
De gemeente moet maatregelen
nemen, niet de provincie".
Burgemeester N. van 't Wout van
Valkenburg is niettemin een an
dere mening toegedaan. "Wij
draaien niks om", zegt hij. "Waar
schijnlijk denkt de provincie dat
Valkenburg eigenaar van het
pontje is en dat we daarom maat
regelen moeten nemen. Maar dat
is niet zo, het pontje is eigendom
van de veerbaas, meneer Siebert.
Het enige dat de gemeente met
het pontje van doen heeft, is dat
het wachthuisje aan Siebert
wordt verhuurd. Verder regelt
Siebert alles zelf. Dus ik zie niet
in, waarom wij, als gemeente, nu
opeens een nieuwe pont moeten
aanschaffen".
Ontmoetingspunt
Veerman Siebert vaart al vijftien
jaar dag in dag uit met zijn pontje
tussen de Valkenburgse en de
Rijnsburgse Rijnoever op en
neer. Van 's morgens vroeg tot 's
avonds zeven uur. Ook op zondag
is hij present. Alleen op nieuw
jaarsdag vaart hij niet. Een
dienstregeling heeft de veerman
niet. Hij vaart als er mensen staan
te wachten. En zijn wachthuisje
is een ontmoetingspunt in Val
kenburg. Er zijn vrijwel altijd
mensen te vinden.
De veerman rekent al niet meer op
een nieuwe boot. Hij wacht wel
af
Oppassen
"Valkenburg moet oppassen dat
het de door de provincie toege
zegde subsidie voor het bootje
niet kwijtraakt", zegt de woord
voerder van de provincie. "Wij
hebben het geld nu al zo lang ge
reserveerd, we kunnen het niet
ten eeuwigen dage blijven vast
houden". Burgemeester Van 't
Wout voert aan dat Valkenburg er
geen enkel belang bij heeft om
een nieuwe pont in eigendom te
hebben. Hij denkt daarbij vooral
aan de toekomst. "Stel dat de
huidige veerman Siebert er mee
moet ophouden. Zouden we dan
nog wel een opvolger voor hem
kunnen vinden? Bovendien zijn
we bang dat we aan één man niet
genoeg hebben. Er moeten er
minstens drie komen om de pont
regelmatig te laten varen. Als je
dan rekent, dat één man de ge
meente zo'n 50.000 gulden gaat
kosten, dan kom je uit op een be
drag van 150.000 gulden. Dat kan
een kleine gemeente als Valken
burg niet opbrengen", aldus de
burgemeester.
Van 't Wout en de Valkenburgse
raad hebben liever dat de provin
cie eigenaar wordt van de nieuwe
pont. Maar volgens de afdeling
voorlichting van de provincie
heeft de provincie geen enkele
pont in Zuid-Holland in eigen
dom. Wel subsidieert de provin
cie enkele ponten. (Overigens
zijn er inmiddels wel stemmen
opgegaan om een provinciaal bo-
tenbedrijf op te richten, maar of
dat inderdaad gaat gebeuren is
nog in onderzoek).
Het argument van de gemeente dat
de provincie maar zorg moet dra
gen voor de vernieuwing van de
pont omdat het bootje is opge
nomen in het provinciaal fietspa
denplan gaat volgens de provin
cie niet op. Het plan is gebaseerd
op een bestaande situatie. Ver
valt de pont, dan vervalt ook de
route in het plan.
"De zaak speelt nu al zo lang, er
moet nu maar eens iets gebeu
ren", vindt de provincievoorlich-
ter. "De pont moet spoedig wor
den vervangen, omdat er binnen
afzienbare tijd een wet komt op
de binnenscheepvaart. Daarin
worden eisen gesteld waaraan
alle boten, die de binnenwateren
bevaren, moeten voldoen. Ook
ponten vallen daaronder. Als de
scheepvaartinspectie straks op
basis van die wet een controle
gaat uitvoeren, wordt het bootje
uit de vaart genomen. Het komt
beslist niet door de keuring".
Kosten
Burgemeester Van 't Wout tenslot
te: "Valkenburg wil, ook in de
toekomst, niet worden belast met
het in de vaart houden van het
pontje We blijven volhouden dat
het niet een specifieke Valken
burgse aangelegenheid is. We
willen wel een bijdrage leveren in
de kosten, maar pas wanneer de
provincie minstens 80 procent
daarvan voor haar rekening
neemt".
VALKENBURG - De trekpont over de Oude Rijn tussen
Valkenburg en Rijnsburg moet zo snel mogelijk worden
vervangen door een nieuwe, gemotoriseerde en vooral
veiliger pont. De gemeente Valkenburg moet daartoe op
korte termijn maatregelen nemen. Dat laat het college van
Gedeputeerde Staten (het dagelijks bestuur van de pro
vincie Zuid-Holland) aan het Valkenburgse gemeentebe
stuur binnenkort schriftelijk wefen.
De kwestie "vervangende veer
pont" wordt zo langzamerhand
een slepende zaak. Ruim drie jaar
geleden werd er voor het eerst
over gepraat. Een technische
controle op last van de provincie
maakte duidelijk dat het pontje
in het geheel niet aan de eisen
voldoet. Het is te klein en kan
daardoor het steeds groeiende
aanbod niet verwerken. Boven
dien is het pontje, dat door een
zogenaamde "trekhamer" via een
kabel wordt voortbewogen, vol
gens het provinciebestuur met
name voor kinderen te gevaarlijk.
In eerste instantie stelde het Val
kenburgse gemeentebestuur
voor het pontje te vervangen door
een tunneltje onder de Rijn door.
De kosten van de aanleg van zo'n
tunneltje (enkele miljoenen) wa
ren echter te hoog. Vervanging
"Veer is nu
erg onveilig"
door een betere pont bleek naar
de mening van GS de beste op
lossing.
Subsidie
Het bedrag dat met de aanschaf van
"Alleen het wachtershuisje is van de gemeente
