Sepp Maier zag
de dood in ogen
ZATERDAG 18 AUGUSTUS 1979
"VdtfOffïlfW©©^
v©@ir
(nnlOOtf flik;
w@§ tnfetf
<slff©©fe®[n) o
Sepp Maier ...moet opnieuw leren keepen
MÜNCHEN-Olympiastadion, Pschorr Bier,
Karlsplatz, FC ruim een maand Becken-
bauer, Gerd Müller, München dus, de stad
ook van Sepp Maier die het land der Leder-
hosen trouw bleef in tegenstelling tot
"Bomber" Müller en "Kaiser" Franz, die de
Amerikaanse dollars hoger aansloegen dan
de marken uit de Heimat.
want hij loopt in de ziektewet. Zijn ogen
staren pips uit de kassen, hij loopt krom, kan
moeilijk staan en zijn rechterarm zit hele
maal in een gipsen mouw, waar vijf bleke
vingers uitsteken. Der Seppl, zoals heel
Duitsland hem liefkozend noemt, is zes kilo
afgevallen sinds het auto-ongeluk, 28 dagen
geleden. Zijn onkreukbaar geachte Merce-
des-limousine werd als een sardineblikje bij
het auto-kerkhof ingeleverd. Maier kreeg er
nog een paar honderd mark voor terug, zijn
de de oud-ijzerwaarde. Maar Mercedessen
zijn bij onze oosterburen makkelijker ver
krijgbaar dan de keeperskwaliteiten van de
bestuurder van die wagen. Maier raakte
zwaargewond, verkeerde één etmaal in le
vensgevaar, maar verliet vorige week het
ziekenhuis. Een profiel over een ballenvan-
ger die miljonair werd, maar sportief en so
ciaal voor de moeilijkste periode uit zijn
36-jarige leven staat.
Sepp Maier is en blijft de populairste voetbalprof uit
de Bundesliga, die zaterdag j.l. van start is gegaan
zonder de Zuidduitse goalie. Dat kan eigenlijk niet en
Sepp heeft er ook verschrikkelijk veel moeite mee.
Natuurlijk is Franz Beckenbauer de beste Westduitse
speler van de afgelopen tien jaar en rees de ster van
Gerd Müller tot ongekende hoogte dankzij die hon
derden doelpunten. Maar Beckenbauer had dat hau
taine trekje; hij liep zich het vuur niet uit de sloffen,
terwijl Duitsers dat toch hogelijk waarderen. En
Müller had zijn postuur niet mee. Geen edelgermaan
met dat eikenhouten onderstel en die onsympathiek
ogende baard.
Sepp Maier had alles mee. Toen
hij zijn haardos liet versieren
met dat krulletjespermanent
riep de hele natie wunderbar,
maar de (tijdelijke) snor van
Kaiser Franz en het behaarde
gezicht van Muller konden niet
door de beugel. Sepp Maier is
gewoon een hartstikke aardige
vent. Hij doet er niets speciaals
voor. „Ik heb één stelregel:
wees fatsoenlijk voor je suppor
ters. Laat die mensen niet links
liggen. Zij zorgen ervoor dat
wij, voetbalprofs, financieel iets
kunnen opbouwen".
Het is middag. München puft
onder de koperen ploert, die
voor 33 graden in de schaduw
zorgt. FC Bayern staat een paar
dagen voor de competitiestart,
thuis tegen Bayer Leverkusen.
De voorverkoop loopt goed,
maar het kan nog beter. Dus
wordt Sepp Maier opgetrom
meld. Hij moet zich maar op een
andere manier nuttig maken
voor de club die hem jaarlijks
een A-salaris betaalt (400.000
mark). In het warenhuis Hertie
tegenover het station zal der
Seppl èèn uur lang seizoenkaar
ten uitreiken aan Bayern-
Schlachten-Bummler. Hij ver
koopt er in die tijd naar schat
ting honderd a raison van 400
mark per stuk, ofte wel 40.000
mark, ongeveer Maiers maand
salaris.
Bloedproef
Het is vier weken eerder, zon
dagnacht 19 juli. Maier verlaat
Ulm, na een vriendschappelijk
partijtje voetbal. Ter hoogte van
Parsdorf raakt hij in een slip
door de spekgladde weg. Hij
botst met de rechterkant van
zijn wagen frontaal op een te
genligger. Maier wordt naar het
ziekenhuis van Ebersberg ge
bracht. Twee vrouwen, Anna
Gaube (55) en Maria Dehnhau-
ser (47) raken eveneens zwaar
gewond. Vervolgens dendert de
publiciteitswals over de zaak-
Maier. Hij zou 160 km hebben
gereden op een weg waar maar
80 km was toegestaan. En de
politie nam een bloedproef. Dat
was het meest interessante! Was
hij, twee jaar geleden, niet in
Düsseldorf „gepakt" met 1,9
promille alcohol in zijn bloed?
Staat Maier niet bekend als een
bon vivant, die gretig alcoholi
sche sappen nuttigt? Het fijne
van de zaak is nog niet bekend,
maar der Seppl had die 19e juli
in ieder geval niet te veel ge
dronken om aan het verkeer
deel te nemen. „Ik heb geen 160
km gereden en had geen borrel
te veel op. Dat is allemaal uit de
duim gezogen. Gelogen van a
tot z. Maar het is natuurlijk zo
dat de mensen zoiets erg graag
lezen. Daarom heeft die krant
(Maier doelt op de Bild-Zei-
tung) dat gepubliceerd".
De twee vrouwen zijn er erger
aan toe dan Maier. Het tweetal
ligt nog steeds met flinke ver
wondingen in het ziekenhuis.
„Ik ben voor die crash verant
woordelijk", zegt Sepp. „Ik
reed de toegestane 80 kilome
ter, maar ik ging van de rijbaan
af. Ik vind het verschrikkelijk
voor die mensen. Zij zijn im
mers de dupe geworden van
mijn fout".
Dat Maier nog leeft, is eigenlijk
een wonder. Hij had een scheur
in het borstvlies en zijn lever
drukte op de longen. Maar de
medici in het matig uitgeruste
ziekenhuis van Ebersberg had
den dat niet kunnen constate
ren. Maier kreeg met het uur
minder lucht. Zijn ademhaling
stokte. Een nieuw onderzoek
wees uit wat hem precies man
keerde. Met spoed werd hij
overgebracht naar een kliniek
in München maar toen zijn toe
stand opnieuw verslechterde,
ging hij op de operatietafel in
het ultramoderne ziekenhuis in
Grossbadern. „Toen ik bij
kwam en hoorde dat die nood
operatie was geslaagd, wist ik
één ding voor mezelf: ik kom
terug! Ik keer terug in die goal
waar ik alles aan te danken
heb".
Fletse ogen
Maier ziet er, voor iemand die
vluchtig contact had met Mage
re Hein, redelijk goed uit. Al
leen zijn fletse ogen illustreren
wat hij de afgelopen weken
heeft meegemaakt. De eerste
diagnose na het ongeluk gaf
weinig hoop op herstel. Maar de
„schade" viel achteraf nog mee:
een gebroken rechterarm,
borstbeen en rib en veel
schaafwonden. Maier: „Het
gaat goed vooruit, maar je weet
maar nooit of er hog complica
ties op kunnen treden. Ik ga er
vanuit dat ik over een week of
vier de looptraining kan hervat
ten".
In oktober wil Sepp Maier weer
tussen de Beierse goalpalen
staan. Maar voor een man van «lö
jaar zal deze come-back n iet van
een leien dakje gaan. Hij heeft
èèn prè: eerzucht als niemand
anders. De wil om opnieuw
Duitslands eerste keeper te
worden. „De professor heeft di
rect na de operatie gezegd dat ik
weer op topniveau zal kunnen
voetballen. Aan die uitspraak
hou ik me vast", zegt Maier.
Het klinkt zeer overtuigend, ze
ker. Maar hij weet drommels
goed dat de bedrijfsleiding van
FC Bayern niet zal wachten op
de terugkeer van Maier. De
jeugdige, maar zeer talentvolle
opvolger van der Seppl, Walter
Junghans, ruikt zijn kans.
Voetbalbuslness is keihard.
Voor sentimenten is zelfs bij de
gemoedelijke Beierse bevol
king weinig plaats. Maar mini
maal èèn jonge Westduitser van
amper 27 jaar zal Maier helpen
om deze crisis door te komen:
zijn ex-teamgenoot Uli Hoe
ness, nu manager bij FC
Bayern.
„Ik heb van Uli de afgelopen
weken enorm veel steun gehad.
Wat hij voor mijn gezin gedaan
heeft, vergeet ik m'n leven niet.
En .dan te weten dat de vrouw
van Uli op het moment van mijn
auto-ongeluk op het punt stond
een kind ter wereld te brengen",
zei Maier enkele dagen geleden
tegen het voetbalweekblad Der
Kicker. Het tweetal gedraagt
zich, ook tijdens dat uurtje
kaartverkoop in München, als
twee echte vrienden.
Uli, de broer van
Bayern-spits Dieter, steekt her
haaldelijk een helpende hand
toe als Sepp met zijn gips in de
knoei zit. Het is een beetje zielig
om dat tafereel te zien. Sepp, de
atleet met die formidabele
reflexen en sprongkracht, is blij
dat hij weer onder de mensen is.
Als twee oude dames hem be
terschap toewensen (Sie wer
den bald wieder gesund sein
Herr Maier), knippert de kreu
pele klassekeeper met zijn
Sepp Maier nu: fletse ogen..
Jupp Derwall
Het karakter van Maier ken
nende, zal hij zijn plaats onder
de lat heroveren. Al moet hij el
ke training in het zand bijten.
Maar of hij ooit terugkeert in het
nationale elftal van Jupp Der
wall? Maier wil daarover nog
niets kwijt, begrijpelijk. Hij zegt
wel dat Derwall hem in het zie
kenhuis heeftbezocht en dat de
Bundestrainer zijn ziekenhuis
kamer verliet met de veelzeg
gende woorden: „Tot spoedig in
mijn elftal".
Een ander aspect waar Sepp
Maier op dit moment mee wor
stelt, zijn de gevolgen van het
ongeluk. De bloedproef heelt
uitgewezen dat hij onder het
toegestane alcoholpromillage
zat. Er volgt dus geen strafpro
ces, waarbij hem 15.000 mark of
twee jaar gevangenis boven het
hoofd hing. De twee gewonde
vrouwen eisten een miljoen
mark schadevergoeding, al
thans de naaste familieleden,
die in de krant hadden gelezen
dat Maier wel onder invloed zou
hebben gereden. Sepp: ..Ik ben
wel verantwoordelijk voor het
ongeluk, dat geef ik toe. Maar
eentje is er meestal fout als er
twee tegen elkaar botsen. Er
komt echter geen strafproces,
alleen een schuldigverklar
ing".
Er doen ook verhalen de ronde
dat Sepp Maier financieel aan
de grond zou zitten. Dat hij zyn
verdiende kapitaal verspeeld
zou hebben, maar op die non
sens wil hij met eens reageren.
„De mensen hoeven zich geen
zorgen te maken. Ik zit er
warmpjes bij. Ik leef royaal,
maar heb genoeg opzy gelegd
voor later".
De Westduitser legt zijn plan-
de-campagne uit. Eerst op
vakantie, dan drie weken loop
training, vervolgens een maand
oefenen in de goal en dan, om
streeks eind oktober, terug in
het team, waar hy furore maak
te. Zo stelt Maier het zich al
thans voor. Maar hy is reeel.
„Het is ook mogelijk dat het niet
lukt. Ik maak mezelf niets wys.
Ik weet hoe oud ik ben en dat ik
zonder een fitte rechteram wei
nig kan doen. Als hef niet meer
gaat. heb ik me daarbij neer te
leugen. Hoe pijnlijk ik dat ook
zal vinden, want ik kan niet
zonder voetbal. Ook niet zonder
FC Bayern".
- En die geruchten dan over een
vertrek naar het Amerikaanse
Cosmos?
Maier Verzonnen, niets van
waar. In München geniet ik van
het leven en kan topvoetbal
spelen Dat eerste moet ik in
New York nog maar afwachten
en van topvoetbal is daar echt
geen sprake. Te veel circus, te
weinig niveau".
Rijbewijs
Een populair iemand, die lange,
blonde Zuidduitser. München
hangt aan zijn lippen. De jeugd
beschouwt hem als een afgod;
65-plussers proberen hem aan
te raken en spelen hem opbeu
rende woorden toe. Sepp Maier
is populairder dan ooit. Uit
leedvermaak, dat wel. Iemand
die de dood in de ogen zag en
opnieuw moet leren keepen Hij
wordt door Hoeness geholpen
als hij in een Mercedes stapt.
Zelf kan hij uiteraard nog niet
rijden. De arm in het gips en het
feit dat voorlopig zijn rijbewijs
is ingetrokken, maken Sepp erg
afhankelijk. Hy heeft veel brie
ven uit Nederland ontvangen in
het ziekenhuis.
„Fantastische mensen vind ik
Hollanders. Ik vond het sneu
toen zij in 1974 het Olympiasta-
dion verlieten met de vlaggen
halfstok. Ik had Nederland de
wereldtitel gegund. Die ploeg
speelde toen het mooiste voet
bal van de hele wereld. Maar m
de sport wint niet altyd de bes
te" JOS VAN WERSCH
HAARLEM - Vanwege buiten
gewone prestaties op het
voetbalveld heeft hij nooit in
de belangstelling gestaan, die
Frank Kramer. De vrolijke
Amsterdamse krullebol ren
de weliswaar jaar-in-jaar-uit
mee in de eredivisie, maar
zelden viel hij echt op. Niet
door een hoge klassering op
de topscoreslijst of door uit
verkiezing in het Nederlands
elftal liep Frank Kramer in de
gaten, maar juist door zijn on
gecompliceerde kijk op de
zaken rond de voetballerij en
door zijn grote gevoel voor
humor maakte Kramer
naam.
Het instituut betaald voetbal zit
nu eenmaal te springen om
kleurrijke figuren als Kramer,
die het zout in de pap beteke
nen. Kramer zag dat heel goed
in en profiteerde ook slim van
de kansen die de voetballerij
aan een vlotte gozer als hij is,
bood. Kramer stuurde sten
cils rond, maakte grammo
foonplaten, hield speeches of
liet gewoon zijn broek zakken
als iets hem niet beviel. Om
een lang verhaal kort te ma
ken: Kramer groeide in korte
tijd uit tot een markante fi
guur in de Nederlandse voet
ballerij.
Zelf zal Kramer de laatste zijn,
die zal bestrijden dat hij het
enkel en alleen aan zijn capa
citeiten als voetballer te dan
ken heeft dat hij het zo ver
heeft weten te schoppen. In
tegendeel zelfs. „Andere
voetballers, slechts enkelen
uitgezonderd, weten noch
zichzelf noch hun vak op een
behoorlijke manier te verko
pen. Dat is fout. Ik vind dat
een profvoetballer geen mo
gelijkheid verloren mag laten
gaan het vak onder de men
sen te brengen. Naar mijn
mening zijn er in de voetbal
lerij nog onvoldoende men
sen die inzien dat het voetbal
op alle mogelijke manieren
aantrekkelijker kan en moet
worden gemaakt voor het
publiek. Men blijft te lang
praten over punten en geld.
De rest is maar bijzaak. Dat is
helemaal fout. Liedjes zingen,
handtekeningen uitdelen en
meer van dat soort grappen,
dat hoort allemaal bij het vak
als je profvoetballer
bent".
Ondanks het feit dat Kramer ja
renlang behoorde tot de grote
categorie naamloze eredivi
sievoetballers, die slechts
sporadisch voor een uitschie
ter zorgen, is Kramer er het
laatste jaar fors op vooruit ge
gaan. Enerzijds omdat hij bij
Volendam inderdaad opeens
erg leuk ging voetballen, an
derzijds omdat Kramer zich,
sinds hij op freelance basis
het programma Sportpano-
rama presenteert, mag ver
heugen in een enorme dosis
bekendheid en populariteit.
Vandaar ook dat verschillen
de clubs best zin hadden deze
Kramer aan het begin van dit
seizoen te contracteren. Een
goede voetballer die boven
dien als nationale bekend
heid door het leven gaat bete
kent in voetbalterminologie
nog altijd: kassa.
Zelf was het voor de 31-jarige
Kramer ook een vreemde er
varing dat er, r.a al zijn gezel
lige, maar ook magere, jaren
bij Blauw-Wit, FC Amster
dam, MVV, Telstar en Volen
dam, aan het einde van het af
gelopen seizoen ineens aller
lei clubs bij hem kwamen
vragen of hij niet bij hen wilde
komen spelen. „Dat heb ik in
al die jaren dat ik in het be
taald voetbal speel nog niet
meegemaakt. Meestal kwam
het er op neer, dat ik mezelf
maar ergens moest aanbie
den. Man, dan was ik weer de
koning te rijk als ik een dup
pie had gevonden. Nu zijn de
rollen omgedraaid", grijnst
Kramer.
De transfer van Kramer zou
overigens niet zoveel moei
lijkheden met zich mee kun
nen brengen, omdat Kramer
bij elke club waar hij speelt
een speciale regeling treft
voor het geval hij wil opstap
pen. „Ik was nu voor 30.000
gulden te koop. Toch niet veel
dacht ik", aldus Kramer, die
door deze clausule in feite al
tijd vrij man is. „Een heel lek
ker gevoel", noemt hy
dat.
Uiteindelijk koos Kramer voor
Haarlem om daar zijn bestaan
als eredivisievoetballer te
verlengen. Die keuze heeft
overigens heel wat voeten in
aarde gehad, omdat ook FC
Utrecht zeer gebrand leek op
het contracteren van de po
pulaire spitsspeler. Dat Kra
mer ten lange leste bij collega-
presentator Barry Hughes te
recht kwam, was in feite min
der een kwestie van geld dan
van principes die Kramer
wenste na te komen toen het
ging om de definitieve keuze
tussen FC Utrecht en Haar
lem.
Kramer daarover „De keuze
voor Haarlem heb ik naar eer
en geweten gedaan, omdat ik
met Haarlem het eerste rond
was. Na het akkoord met
Haarlem meldde FC Utrecht
zich bij mij met een gigan
tisch mooi aanbod. Ik zou
daar, zeker naar mijn begrip
pen. een waanzinnig hoog
bedrag kunnen verdienen. Ze
hebben me zo warm weten te
maken dat ik ook aan die
mensen beloofde te komen
spelen. Pas later kwam ik er
achter dat ik me niet aan twee
bazen tegelijk kon verhuren.
Een enorme domme streek
waardoor ik me heel veel ge
duvel op m'n hals haalde.
Toen werd het een principe
kwestie. Haarlem had ik het
eerst beloofd dat ik zou ko
men. De mensen daar waren
netjes aan mijn wensen tege
moet gékomen, dus hadden
ook het volste recht dat ik de
afspraken zou nakomen. Dat
FC Utrecht daarna is geko
men was mijn zaak. Ik heb
toen aan Utrecht laten weten
dat ik niet kwam in de veron
derstelling dat ze dat wel zou
den kunnen begrijpen. Ze
waren echter woest en voor
zitter Werkhoven heeft zelfs
geroepen dat hij de zaak voor
de rechter wilde uitvechten
Gelukkig is dat allemaal met
een sisser afgelopen". Om
daar later lakoniek aan toe te
voegen dat het hier slechts
een „taxatie-foutje" be
trof
Die olykheid^ en kwinkslagen
weg door het daaglyksc leven
baant, hebben hem behalve
de nodige voordeeltjes ook
„De
V®®ff
een tlinke portie ongemak
bezorgd. Niet zelden wordt
Kramer gezien als een alles
behalve serieuze sportman.
Kramer was een soort pias,
een knul die slechts lange
neuzen kon trekken tegen ie
dereen en verder niets. Kra
mer weet dat hij vaak als een
dwarsligger wordt gezien,
maar kan daar niet van wak
ker liggen.
i die dat zeggen
snappen er niet zo veel van",
weerlegt Kramer die kritiek.
„Er wordt veel te snel gedacht
dat als iemand een geintje
maakt, hij dan niet goed met
zijn vak bezig kan zijn. Onzin
natuurlijk. Dat is een kwestie
van instelling. Hoewel ik al
vele jaren betaald voetbal
speel, heb ik er nooit veel cen
ten aan overgehouden. Dat
hoeft ook helemaal niet. Ik
speel puur voor mijn plezier
en geniet van alles wat er in
dat voetbalwereldje gebeurt
Als ik zie hoe hard iemand
anders voor zyn boterham
moet zwoegen, dan mag ik als
voetballer met een goed sala
ris niet mopperen. Voeg
daarbij de onevenredig grote
hoeveelheid publiciteit die je
als voetballer krijgt, dan is dat
toch niet te vergelijken met
de inspanningen van menig
ander die een „gewoon" be
roep heeft. Ik heb wel eens
het idee dat te weinig andere
voetballers de lol er van in
zien. Ze beseffen niet hoe be
voordeeld ze zyn boven ande
re mensen, want het is toch
een pracht vak. Daarom wil ik
ook zo lang mogelyk in de
eredivisie spelen. Dat is toch
heerlyk".
waarop het voetbal
aan het publiek wordt gepre
senteerd. ergert Kramer in
hoge mate. „Wat moet een
doorsnee voetballiefhebber
denken als hij hoort van de
ruzies binnen de voetballerij
Wat moet zo'n man denken
als hij hoort van salarissen
van enkele tonnen. Zo zijn er
nog wel meer dingen op te
noemen waardoor het pro-
dukt voetbal ongelooflijk
slecht naar buiten komt. Het
publiek heeft ook geen enkele
binding met de spelers. Na
een wedstryd moet een voet
baller ook met een supporter
over de wedstrijd kunnen
praten. De mensen moeten bij
de sport betrokken raken. Ik
denk dat dat absoluut niet het
geval is. De meeste spelers
hebben maling aan de men
sen die hun salaris betalen.
Foute boel is dat. Zeker in
commerciële zin heeft het
voetbal een hersenspoeling
nodig".
Bij Haarlem hoopt Kramer zyn
steentje by te kunnen dragen
aan de verfraaiing van het
imago van de voetballery„Ik
geloof dat Barry Hughes mikt
op wat aanvallender voetbal.
Dat is toe te juk h.-n Ha
is hard toe aan wat nieuwe
impulsen. Ik denk dat je de
mensen best wel op de tribu
ne krijgt als je er een fijne, ge
zellige club van maakt, die
aanvallend voetbal wil spe
len", aldus Kramer, die
vreemd genoeg als 31-jarige
begint aan een seizoen waarin
er voor het eerst heel wat van
hem verwacht wordt.
JOOP VERNOOY
