BELEDIGING UNIFIL
Nyerere: „Bestand
nodig in Rhodesië
I V
Kardinaal Ottaviani overleden
Indira Gandhi speelt weer hoofdrol in de politiek
Onderlinge strijd
van rode brigades
ACTIE VAN ISRAEL IN ZUID-LIBANON
Baby in
maag
ZATERDAG 4 AUGUSTUS 1979
BUITENLAND
ROME (GPD) - Op 88-jarige leeftijd
overleed gisteren in Rome kardi
naal Alfredo Ottaviani, een van
ie markantste vertegenwoordi
gers van het katholicisme voor
het tweede Vaticaanse concilie.
Opgegroeid in de Romeinse cu
rie, kreeg hij bekendheid als
„pro-prefect" (d.w.z. waarne
mend prefect) van het heilig offi
cie, de Romeinse instantie die
moest waken over de zuiverheid
van het geloof in de hele kerk en
waarvan de paus zelf als prefect
aan het hoofd stond. In die hoe
danigheid was hij verantwoorde
lijk voor vele vermaningen, ver
oordelingen en andere repressie
ve maatregelen tegen moderne
theologen, met name in Frank
rijk, maar ook in Nederland, waar
een beroemde inquisitiereis van
zijn naaste Nederlandse mede
werker Sebastiaan Trop s.j. een
aantal illustere slachtoffers eiste,
als Duynstee, Steur en Terru-
Hij nam actief deel aan de voorbe
reiding van de documenten voor
het tweede Vaticaans concilie,
die in de eerste zitting van die
bisschoppenvergadering met
meerderheid van stemmen van
tafel werden geveegd. Het was
zijn eerste grote nederlaag, die
zich in de verdere loop van het
concilie steeds duidelijker ging
aftekenen. Hij bleef zich met
hand en tand verzetten tegen wat
hij beschouwde als de nieuwlich
terij van de conciliemeerderheid.
Met name het decreet „Lumen
Gentium" over de kerk, met zijn
nadruk op de bisschoppelijke
collegialiteit, en het document
over de gewetensvrijheid tastten
in zijn ogen de traditionele leer
van de kerk tot in de wortels aan
Toch bleef nij zich beschouwen
als de „carabiniere" of politiea
gent van de kerk, zoals hij in die
jaren aan een Italiaans weekblad
verklaarde. Zijn taak was, zo zei
hij, het bewaken van de geloofs
schatten, en het maakte voor hem
geen verschil of daar nu verande
ringen in waren gekomen.
Toen paus Paulus de Zesde besloot,
aan kardinalen boven de tachtig
de deelname aan de pauskeuze te
ontzeggen, liet Ottaviani nog een
krachtig protest horen. Ook na
dat hij zich in 1968 had terugge
trokken uit zijn curie-activitei
ten, bleef hij een aanzienlijke in
vloed uitoefenen binnen de kring
van conservatieve curiekardina
len, die zich met name bezorgd
maakten over de oecumenische
ontwikkelingen en de diploma
tieke toenadering van het Vati-
caan tot de communistische lan
den van Oost-Europa, paus Pau
lus' z.g. „Ostpolitik". Als mens
kwam de onverbiddelijke kardi
naal het best tot zijn recht in zijn
liefde voor de Romeinse
straatjeugd. De jongens van het
weeshuis „Oratorio Son Pietro"
die hij als zijn kinderen be
schouwde, hebben veel aan hem
te danken.
De laatste jaren bracht kardinaal
Ottaviani, nu geheel blind en niet
meer in staat zich buitenshuis te
begeven, door in de afzondering
van zijn appartement op de bo
venste verdieping van het heilig
officie-gebouw, een onzichtbare,
maar voor iedereen voelbare
vermanende aanwezigheid. Met
hem is een van de laatste, en
vechtlustigste, vertegenwoordi
gers van de oude Romeinse garde
heengegaan.
Italië kijkt gnuivend toe
Kardinaal Ottaviani.
ROME (GPD) - Dat de revolutie
haar eigen kinderen verslindt, is
sinds Robespierre een gemeen
plaats. Het is ook waar, wanneer
de revolutie zich nog slechts in
het stadium van de terroristische
klandestiniteit bevindt, zoals op
dit ogenblik in Italië het geval is.
Hier hebben enkele honderden
"communistische strijders" zich
in oorlog verklaard met de bur
gerlijke maatschappij, of. in hun
theologische taalgebruik, de
"imperialistische staat van de
multinationals". revolutionair
afgekort tot SIM.
Zij vallen SIM aan met kogels en
bommen, gericht tegen compu
ters. kazernes, politieagenten.
Israëlische soldaten rusten - zittend op hun pantservoertuigen van Amerikaanse makelij - uit na hun aanval
van gisteren op Palestijnse doelen in Zuid-Libanon. Daarbij zouden tien guerrillastrijders zijn gedood. Het was
de grootste aanval sinds acht maanden. Het gebruik van Amerikaans materiaal bij dergelijke aanvallen is iets
dat de regering in Washington steeds meer gaat irriteren.
BEIROET (GPD) - de Israëli's heb
ben hun acties van de afgelopen
weken in Zuid-Libanon uitge
voerd ondanks waarschuwingen
en afkeuringen van Amerikaanse
zijde. De spanning in Zuid-Liba
non steeg aanmerkelijk toen de
Israëli's in mei het VN-bestand
verbraken en Palestijnse doelen
op ieder gewenst moment en
waar dan ook gelegen begonnen
aan te vallen. Dit culmineerde in
het Israëlische luchtbombarde
ment op de Libanese kust op 22
juli, waarbij 14 Libanese vakan
tiegangers en 4 Palestijnse guer
rilla's de dood vonden.
Naar verluidt is men in Washington
bepaald ontevreden over deze
gang van zaken en de Israëlische
aanval van vrijdag zal niet bijdra
gen, zo meent men in Beiroet, tot
verbetering van de toch al ge
spannen relaties tussen de rege
ring-Carter en Jeruzalem. De re
publikeinse volksvertegenwoor
diger Paul Findley zei onlangs in
Washington dat de Israëlische
alle kampen wordt of werd wei
eens een guerrilla-actie tegen Is
raël beraamd. Het Israëlische ar
gument van het uitschakelen van
terroristen-bases slaat nergens
op. De Israëli's bombarderen, be
schieten en infiltreren in Zuid-
Libanon, vooral de laatste maan
den, zuiveren alleen om politieke
redenen", is de algemene redena
tie.
Politieke waarnemers in de Liba
nese hoofdstad kunnen over het
algemeen heel ver meegaan in
deze zienswijze: de Israëlische
actie wordt hier gezien als een
openlijke belediging aan het
adres van Unifil, en als signaal
aan de wereld dat Israël nooit met
de PLO zal onderhandelen, on
danks de voorzichtige Ameri
kaans-Palestijnse „toenadering"
en pogingen om veiligheidsraad
delegatie 242 in die zin te amen
deren, dat de Palestijnse rechten
worden erkend en de PLO wel
licht in het vredesproces kan
worden ingeschakeld.
ties in Libanon en het gebruik Op het moment dat het Israëlische
daarbij van door Amerika gele
verde wapens, een inbreuk zijn
op de Israëlisch-Amerikaanse af
spraken.
Geen aanleiding
In Westerse en Arabische diploma
tieke kringen in Beiroet wordt
erop gewezen dat er geen enkele
aanleiding was voor de Israëli's
(bijv. een Palestijnse guerrilla-ac
tie in Israël) om hun aanval op
Kaukaba te doen: „Israël kan dan
net zo goed alle Palestijnse kam
pen verspreid over de Arabische
wereld platbombarderen, want in
leger de grens met Libanon
schreed, was onder-secretaris
generaal van de VN Brian Urqu-
hart nota bene in Jeruzalem. Ur-
quhart wees bij deze gelegenheid
Israëlische beschuldigingen van
de hand als zou Unifil de PLO in
Zuid-Libanon de hand boven het
hoofd houden. De Israëlische
militaire actie tegen hun land, zo
voelt men in Libanese regerings
kringen, valt in het kader van het
Israëlisch-christen-rechtse mili
taire en propaganda-offensief te
gen Unifil, waarbij de „ineffecti
viteit" van de blauwhelmen - het
Israëlische leger deed zijn actie
immers vrijwel onder de ogen
van de Nepalese en Noorse VN-
sodaten in Zuid-Libanon - weer
eens moest worden aange
toond.
Het onofficiële commentaar hierop
van Unifil-zijde is verhelderend:
„Het Israëlische verwijt is non
sens. Wij als VN kunnen natuur
lijk niet op de Israëli's gaan schie
ten. Ik geef meteen toe dat wij
PLO-infiltraties nooit geheel
kunnen tegenhouden, maar dat
kunnen Haddad en de Israëli's
zelf ook niet. Het is geen militaire,
maar een politieke zaak", aldus
een officier van het Nederlandse
Unifil-bataljon.
In Jeruzalem is men als de dood
voor de vérstrekkende gevolgen
van een eventuele Palestijns-
Amerikaanse „toenadering" en
„herschrijving van VN-resolu-
tie 242. Terwijl de Israëli's vinden
dat de Amerikaanse president
Jimmy Carter te ver gaat met zijn
recente uitlatingen over de Pale
stijnse kwestie (die hij vergeleek
met.de Amerikaanse beweging
voor burgerrechten), meent de
PLO dat Carter nog lang niet ver
genoeg gaat.
De Palestijnen blijven wantrou
wend: „De Amerikanen willen
tijd winnen. Ze spreken over een
dialoog met ons, maar hun poli
tiek is niet veranderd. Ze probe
ren de Arabieren en de Palestij
nen gewoon te misleiden. Het
gaat bij ons Palestijnen helemaal
niet om burgerrechten, maar om
nationale rechten - het recht op
zelfbeschikking, soevereiniteit
en nationale onafhankelijkheid.
We willen met iedereen over alles
onderhandelen. Maar er zijn twee
minimum-eisen: terugkeer van
LOESAKA - De president van Tanzania, Julius Nyerere - woordvoerder namens de vijf
'frontlijnstaten' die onderdak verschaffen aan de Rhodesische guerrillastrijders - is
gisteren op de topconferentie van de Gemenebestlanden in de Zambiaanse hoofdstad
Loesaka met een onverwacht gematigd voorstel over Zimbabwe-Rhodesië voor de dag
gekomen.
Nyerere riep op tot het houden van verkiezingen onder internationaal toezichtde afkondi
ging van een staakt-het-vuren en de opstelling van een nieuwe grondwetdie de blanke
minderheid in Rhodesië nog relatief veel invloed laat. Ook drong hij aan op de vorming
van een speciaal Gemenebestfonds om blanken, die niet onder een volledig zwart meer
derheidsbewind willen leven, 'uit te kopen'.
danks zei de eerste dat er nog
geen aanleiding was om de guer
rilla-oorlog te beëindigen, terwijl
de Britse premier zei niet te kun
nen geloven „dat er iets is dat het
volk van Rhodesië verdeelt dat
de moeite waard is bommen en
geweren te gebruiken om man
nen, vrouwen en kinderen te do
den of te verminken, of dat de el
lende van honderdduizenden in
vluchtelingenkampen
rechtvaardigt".
De aanvankelijk verwachte con
frontatie tussen de Britse rege
ringsleidster en de leiders van de
frontlijnstaten, is vooralsnog uit
gebleven. Aan de vooravond van
de conferentie leek Groot-Brit-
tannië nog bereid te zijn de rege
ring van Muzorewa te erkennen
in ruil voor een aantal wijzigin
gen in de Grondwet en verwijde
ring uit de regering van de rebel
se ex-premier Ian Smith. Als bij
zonder hoopvol wordt in Loesaka
ook het feit gezien dat Joshua
Nkomo - de leider van het Pa
triottisch Front dat de bevrij
dingsbewegingen ZANU en ZA-
PU bundelt - via bemiddelaars
heeft laten weten dat hij bereid is
tot een gesprek met de Britse mi
nister van buitenlandse zaken.
Lord Carrington. Carrington
heeft inmiddels laten weten dat
hij zeker met Nkomo wil pra-
Nyerere en de Britse premier me
vrouw Margareth Thatcher rie
pen alle betrokken partijen op
nog voor 15 november een spe
ciale conferentie over Rhodesië
te houden. Thatcher, die aan he
vige kritiek blootstond vanwege
haar vergoelijkende houding te
genover de Rhodesische regering
onder bisschop Avel Muzorewa,
deed in haar toespraak de plech
tige belofte dat Groot-Brittannië
spoedig met nieuwe voorstellen
zal komen. Er leek enige coördi
natie te zitten in de toespraken
van Nyerere en Thatcher. Deson-
de Palestijnse vluchtelingen naar
hun woonsteden van voor 1948,
en een eigen Palestijnse staat",
aldus Yasir Abed Rabbouh,
hoofd-informatie van de
PLO.
De Palestijnen zijn ook bijzonder
kwaad over Carters uitspraak dat
„het merendeel van de Arabische
landen geen onafhankelijke Pa
lestijnse (mini-) staat wenst". Fa-
rouk Kaddoumi, hoofd van het
politieke bureau van de PLO,
stelt dat alle Arabische landen
achter het stichten van een Pale
stijnse staat op de Westelijke
Jordaanoever en de Gaza-srook,
gebieden die Israël sinds 1967 be
zet houdt, staan en dat de PLO zal
blijven strijden voor de nationale
rechten van het Palestijnse
volk.
Uitbouwen
Ondanks al dit verbale verweer,
menen politieke waarnemers in
de Arabische wereld dat de PLO-
strategie gericht blijft op het uit
bouwen van de nu nog informele
dialoog met de Amerikanen, op
voortzetting van het diplomatie
ke offensief in West-Europa, met
het doel een acceptabele amen
dering van 242 te bewerkstelli
gen, waarbij de PLO dan uitein
delijk Israëls bestaansrecht zal
erkennen in ruil voor een Pale
stijnse ministaat.
De Palestijnse hoop en vrees is nu
gericht op het Westen en het Zui
den: zij wachten op signalen uit
Washington en Europa, positieve
berichten van de VN in New
York, en de volgende Israëlische
aanval.
de vraag of de conferentie al dan
niet een doorbraak oplevert.
Nyerere meent dat zijn voorstel
len zeker tot een internationaal
aanvaardbare oplossing moeten
kunnen leiden, maar het wachten
is nog op voorstellen van Britse
zijde. In de villa van president
Kenneth Kaoenda van Zambia,
de gastheer van de conferentie
gangers, wordt dit weekeinde
naarstig gezocht naar een uitweg.
Bij deze vertrouwelijke gesprek
ken zijn behalve Kaoenda, Nye
rere en Thatcher ook een aantal
andere politici betrokken: de In
diër Shridatch Ramphal, die se
cretaris is van het Gemenebest,
Joe Clark, de minister-president
van Canada en de premier van
Australië, Malcolm Fraser. In de
wandelgangen van de conferen
tie wordt er op gewezen dat ver
schillende zwarte leiders een
overwinning in het Rhodesische
vraagstuk belangrijker vinden
dan het voortbestaan van het
Gemenebest, maar ook dat een
eenzijdiger beslissing ten gunste
van het Patriottisch Front er al
leen maar toe zal leiden dat de
strijd in Rhodesië wordt verhe
vigd.
ten.
Waarnemers in Loesaka menen dat
men voorlopig nog ver af is van
een compromis over Rhodesië.
Vooral de komende 24 uur wor
den als kritisch beschouwd voor
Staking Italië
afgelopen
ROME (DPA) - Na twee dagen
hebben de Italiaanse tankwa
genmaatschappijen hun staking
beëindigd. Door bemiddeling
van de regering is er overeen
stemming bereikt tussen de
tankwagenmaatschappijen en de
oliemaatschappijen.
De staking heeft voor grote
problemen gezorgd in de benzi
netoevoer. Benzinepompen
kwamen droog te staan, overal in
Italië vormden zich lange rijen
voor de pompen d ie nog open wa
ren en herhaaldelijk kwam het tot
vechtpartijen tussen automobi
listen. Verwacht werd dat de si
tuatie in het weekeinde weer
normaal zou zijn.
SIBU (Sarawak) - Een 24-jarige
Maleisische, die in het zie
kenhuis was opgenomen in
verband met een maagzweer,
heeft na een buitenbaarmoe-
derlijke zwangerschap het le
ven geschonken aan een baby
met een gewicht van 2300
gram.
Nadat de vrouw in Sibu (in het
noordwesten van het eiland
Borneo) met spoed in het zie
kenhuis was opgenomen,
klaagde zij over zware pün
aan de maag, waar niemand,
na talloze onderzoeken, de
oorzaak van kon vinden. Bij
de zoveelste controle hoorde
één van de artsen twee harten
kloppen. Bij nader onderzoek
vond men een foetus in de
maag. Direct werd de vrouw
geopereerd en kwam de baby
ter wereld.
Dit jaar zijn er vier eerdere ge
vallen van buitenbaarmoe-
derlijke zwangerschap ge
weest: in de Verenigde Sta
ten, Groot-Brittannië,
Nieuw-Zeeland en India.
rechters. journalisten, vak
bondsleiders, politieke leiders
(zoals ruim een jaar geleden de
christen-democratische partij
voorzitter Aldo Moro). Zij doen
dit alles "uit naam van het volk",
ook al kunnen zij op geen enkele
manier aantonen hoe dit volk hen
daartoe heeft afgevaardigd.
Maar wanneer in hun eigen rijen de
twijfel komt binnensluipen, ma
ken zij korte metten. Zij hoeven
daarvoor geen kogels of bommen
te verspillen: juist dan komt de
SLM goed van pas en is er niets
anders nodig dan een anonieme
tip aan de zo gehate politie. Dat is
althans de verklaring die in de
Italiaanse pers algemeen de ron
de doet voor het succesvol op
rollen van de ene klandestiene
schuilplaats na de andere.
De recente bliksemactie van de ca
rabinieri rondom de provincie-
hoofdplaats Rieti, ten noordoos
ten van Rome (waarbij per onge
luk ook een huiszoeking werd
gedaan bij de Nederlandse jour
naliste Yvonne Scholten, die net
iets te veel stof deed opwaaien
dan de autoriteiten lief is) is daar
van een goed voorbeeld. Het
blijkt nu dat de schijnbaar verla
ten boerderij van Vescovio, naast
een geluiddichte gevangenis
voor ontvoerden, ook een on
voorstelbaar wapenarsenaal be
vatten, waaruit tijdenlang is ge
put voor allerlei aanslagen.
"Toeval"
Maar het "toeval" wilde, dat deze
verlate ontdekking ook leidde tot
de arrestatie van een aantal leden
van de "Unita Combattenti Co-
muniste" (strijdende communis
tische eenheden) die het, al even
toevallig, niet eens blijken te zijn
met de strategische leiding van
de revolutie, en nu doorslaan dat
het een lieve lust is.
Door hun bekentenissen raken zij
zelf steeds meer in de puree en
het ziet er dus niet naar uit, dat zij
door de carabinieri als lokvogels
worden gebruikt. Het lijkt er
meer op, dat zij zich verraden
voelen en dat zij nu, ongeacht de
gevolgen, de verdediging voeren
van hun eigen revolutionaire lijn,
als tegengesteld aan de "elitaire,
militaristische lyn" van de stra
tegische leiding, die zij verant
woordelijk achten voor hun ar
restatie.
Kort gezegd: de carabinieri zouden
waarschijnlijk nooit op hun
spoor gekomen zijn, als er geen
tip was geweest vanuit de organi
satie die hen als lastige dissiden
ten overboord heeft gezet. In dit
verband is het van belang, dat zij
zouden hebben toegegeven tot
ongeveer een jaar geleden te
hebben samengewerkt met de
rode brigades. Aan deze samen
werking zou een eind zijn geko
men na een bijeenkomst, waarin
zij hun kritiek op deze organisatie
zouden hebben gespuid.
De breuk zou dus ongeveer samen
vallen met de dramatische affoop
van het geval-Moro en er zijn ver
schillende tekenen die erop wij
zen, dat de arrestanten ervan
worden verdacht te hebben mee
gewerkt aan de ontvoering en de
gevangenschap van de christen
democratische staatsman. Zo
werden zij herhaaldelijk door de
rechters verhoord die zijn belast
met het onderzoek naar de zaak-
Moro.
Cel
Ook de hardnekkigheid waarmee
de carabinieri nu al dagenlang in
de afvalstortplaats graven bij de
schuilplaats van de drie arrestan
ten wordt in de pers hiermee in
verband gebracht zij zouden
zoeken naar de rest van de ge
deeltelijk onttakelde gevange
niscel, om die te vergelijken met
de tekeningen van een merk
waardig "levensecht" stripver
haal over de zaak-Moro, dat in het
uiterst linkse blad "Metropoli"
verscheen (waarvan de redacteu
ren in arrest zxjn op verdenking
van vorming van een gewapende
benden).
Eén ding is wel zeken het besluit
om Moro te vermoorden heeft
binnen het terroristische front tot
een traumatische breuk geleid.
„Zij wacht rustig af tot haar tegen
standers elkaar hebben afge
maakt in hun ongeremde eer
zucht aan de macht te komen.
Dan slaat ze toe. Zij bereidt zich
nu al voor op verkiezingen. Haar
kansen komen nog". Dergelijke
commentaren circuleren de laat
ste dagen in toenemende mate in
de Indiase pers. De persoon in
kwestie: mevrouw Indira Gand
hi.
Achtentwintig maanden geleden
moest zij na een vernietigende
verkiezingsnederlaag het poli
tieke toneel verlaten. Terwijl ie
dereen er van overtuigd was dat
zij definitief was uitgespeeld,
slaagde zij er in - volhardend als
zij is - het verloren terrein stukje
bij beetje terug te winnen. Eind
vorig jaar keerde zij na tussen
tijdse verkiezingen terug in het
Indiase parlement. Nu is zij, met
in het kielzog de 71 parlements
leden van haar Congres-I-partij,
opnieuw een bepalend element
geworden in de Indiase coalitie
politiek.
Dankzij Indira Gandhi's „onvoor
waardelijke steun" kreeg de
nieuwe premier Charan Singh
vorige week de opdracht een ka
binet te formeren. En terwijl zij
Singh onder druk zet om in ruil
voor deze toezegging concessies
te doen, houdt ze haar contacten
warm met diens voornaamste te
genvoeter, oppositieleider Jagji-
van Ram.
Ram is sinds afgelopen zaterdag de
eerste man van het afgekalfde
Janata-bondgenootschap, nadat
oud-premier Dessai die op 15 juli
ten val kwam, zijn leiderschap
aan de wilgen hing. Ironisch ge
noeg brak juist deze coalitie van
oppositiepartijen in 1977 het dic
tatoriale bewind van Indira
Gandhi. Maar inmiddels zyn de
bakens verzet en doet Ram ver
woede pogingen de formatie van
eerder deze maand uit het Janata-
gezelschap getreden „dissident"
Singh te laten mislukkén.
Test
Eind augustus valt de bijl. Dan
moet Charam Singh, de nieuwe
premier, het parlement om goed
keuring van zijn kabinet vragen.
Het is twijfelachtig of zijn rege
ringsploeg deze test zal overle
ven. De combinatie, die rond zijn
afgescheiden Janata-S-partij is
opgebouwd, is immers uiterst
wankel van start gegaan. En tien
duizenden guldens „smeergeld"
- een vast gegeven in de Indiase
politiek - kunnen politici welis
waar omkopen, maar hun steun
niet blijvend garanderen.
India is een in veel opzichten ver
deeld land. In de met zijn ruim
150 miljoen inwoners als „op een
na grootste democratie ter we
reld" aangeduide staat bestaan
scherpe tegenstellingen. Bij
voorbeeld tussen de overwegend
hindoestaande bevolking en de
70 miljoen islamieten, die de
minderheid vormen. Maar ook
tussen de noordelijke, hindi-
sprekende volksdelen en de in
veertien verschillende talen
communicerende zuidelijker be
volking in Tamil Nadu, Maharah-
tra of West-Bengalen in de Gan
ges-delta.
Idool
Nehru's dochter Indira stond ja
renlang bekend als „hatsji",
moeder van het volk. Zij was hét
idool van de armen en de natio
nale minderheden. Van haar naar
het socialisme overhellende poli
tieke opstelling verwachtten zij
verlichting voor hun problemen.
Maar Indira Gandhi slaagde er
niet in de politieke desintegratie
van haar land tegen te gaan. In
1974 stelde zij in verband met
grote sociaal-economische span
ningen de noodtoestand in. Alle
politieke partijen werden verbo
den, de leiders verdwenen in de
gevangenis en de pers werd aan
banden gelegd.
De problemen bleven. Indira's op
volger, Moraiji Desai, is er nooit
in geslaagd, een centraal, bin
dend element te worden. Na het
succes dat zijn Janata-bondge
nootschap in 1977 aan de macht
bracht, brokkelde het gezag van
deze onbuigzame man - volgens
waarnemers een uitermate slecht
en ongeduldig toehoorder -
steeds verder af. Met als uitein
delijk gevolg zijn val, halverwege
de afgelopen maand.
Onder Desai kwam India niet al
leen in steeds troebeler politiek
vaarwater terecht (wat Desai bij
zijn aftreden als partijleider ove
rigens de uitspraak ontlokte, ge
noeg te hebben van de „vuile
sfeer" in de Indiase politiek). Ook
zette een economische achteruit
gang in vergeleken met de voor
gaande jaren.
Oppositieleider Jagjivan Ram heeft
de laatste dagen een frontale aan
val ingezet op de prille regerings
combinatie van Charan Singh.
Hij karakteriseerde het kabinet
in dit verband als een minder
heidsregering, die geen recht
heeft op het nemen van beleids
beslissingen. „Singh verzekert
ons, dat hij de corruptie, de
werkloosheid en de armoede met
alle mogelijke middelen zal be
strijden. Maar hoe hij dat wil
doen, laat hij niet weten. Zijn ka
binet bestaat uit mensen, die er
niets van kunnen", aldus Ram in
een televisie- en radiotoespraak,
afgelopen zondag.
Onmisbaar
Daarmee is de cirkel voorlopig
rond. Het kabinet-Singh lijkt een
kort leven beschoren en de Jana-
ta-coalitie van Jagjivan Ram staat
te popelen om de macht over te
nemen. Geen van beiden be
schikt echter over een daadwer
kelijke meerderheid in het 544 ze
tels tellende parlement.
Indira Gandhi, wier steun onmis
baar is geworden, is de lachende
derde. In weerwil van de diverse
processen wegens corruptie en
machtsmisbruik, die haar en haar
zoon Sarxjay boven het hoofd
hangen, spint zü garen bij de poli
tieke vete tu ssen haar voormalige
„aartsvijanden".
Charan Singh heeft zij al laten val
len, omdat deze niet in wilde gaan
op haar eis, dat alle processen te
gen Sar\jay en haar zouden wor
den gestaakt. Ram is de volgen
de, die aan de beurt is. Momen
teel wordt er in Ram's womng
druk onderhandeld over de
voorwaarden, die Gandhi stelt.
Maar ook hij zal aan de kant wor
den gezet op het moment, dat In
dira Gandhi weer voldoende
macht heeft. Zij is klaar voor ver
kiezingen.
WIM WANSINK Indira Gandhi.
