Particulieren nemen Leids slachthuis over Samenwonenden staan in de kou' Geld en papieren uit auto gestolen Wat is Vi Leidse wijk nu zonder majoretten helemaal niets toch?" Van Rooden verder als rijschool Theo Peters VRIJDAG 27 JULI 1979 - LEIDEN - Het gemeentelijke slachthuis aan de Pasteurstraat zal volgend jaar in parti culiere handen overgaan. Na een mislukte poging van de gemeente om het verliesgevende slachthuis aan de huidige gebruikers over te doen zullen drie bv's het gaan exploiteren. De eerste poging mislukte omdat de gebruikers te weinig zouden slachten. Deelnemers aan de op te richten bv Slachthuis Leiden zijn B. Bos, de Leidse Vleescen trale en A. en L. Philip, grossiers van de kalverslachtlijn. De twee laatstgenoemden zijn momenteel al gebruikers van het slachthuis. De drie zullen het slachthuis voor ongeveer een ton opkopen (de grond wordt in erfpacht uitgege ven). Nu het slachthuis in particuliere handen overgaat, is de werkgele genheid van de 188 personeelsle den gewaarborgd. Door de komst van Bos (uit Naaldwijk) zal de werkgelegenheid zelfs iets uitge breid kunnen worden. Bos heeft momenteel een produktie waar mee de huidige produktie van het slachthuis met ongeveer zeventig procent omhooggeschroefd kan worden. Daarmee komt het aan tal kilogrammen vlees dat wordt geslacht op 16,5 miljoen (was 9,5 miljoen). Personeel De op te richten vennootschap zal het personeel via een zogenaam- De oprichters van het nieu we majorette-peloton "De Westerkwartier-girls" op het speeltuincomplex aan de Ten Katestraat. Rechts mevrouw Habraken en links mevrouw Blansjaar. In het midden zakelijk leider Henk Blansjaar en mevrouw Bekooy. LEIDEN - Een 39-jarige vertegen woordiger uit Leiderdorp is gis terochtend de dupe geworden van zijn eigen nalatigheid. De man parkeerde zijn auto om half elf op de parkeerplaats aan de Koorevaarstraat en verliet zijn bolide zonder de portieren af te sluiten. Toen hij een kwartier later terug kwam bleek zijn auto nagenoeg te zijn leeggehaald. Gestolen werden onder andere een pol stasje met daarin 650 gulden, een giro- en een bankpas evenals een zakrekenmachine. Verder miste de vertegenwoordiger enkele eu rocheques, zijn kentekenbewijs en verzekeringspapieren. Agenda Maandag is er bij de club- en buurthuizen het volgende te doen: Tamboerijn in Jeugddorp - Zelf muziekinstrumenten maken, uitvoering, 930-1530 uur. Zevensprong, Bernhardkade 35 - Bezoek aan Jeugddorp met bus) 10 uur Op Eigen Wieken, Valkenpad 2 - Instuif 10-12 uur. Film In de koffietuin Odessa (Heren gracht 45) draaien films van jonge Duitse cineasten. De filmers zijn allen leerlingen van de kunstacademie uit Hamburg. Hun werkstukken - 8 mm-films van 15 a 20 mi nuten - zijn voornamelijk ex perimenteel. De films worden vertoond vanaf 7 uur. de 'dienstverleningsovereen- komst' met de gemeente te werk stellen. Hoe de positie van het personeel daarbij is, is nog niet geheel duidelijk. Noch slachthuis directeur F. X. M. M. Cremers, noch de ABVA (Algemene Bond van Ambtenaren) kon daar in dit stadium enige duidelijkheid over verschaffen. Cremers blijft direc teur van de Vleeskeuringsdienst. Dit onderdeel van het slachthuis blijft in gemeentelijke handen. Het slachthuis zit al enkele jaren in de rode cijfers. In 1975 en 1976 waren de verliezen respectieve lijk 95.000 en 110.000 gulden. Die verliezen zouden nog groter zijn geweest wanneer de Vleeskeu ringsdienst die in het slachthuis is ondergebracht geen winst had opgeleverd. Later kreeg het slachthuis een overbruggings krediet van 1,1 miljoen gulden, waarvan vorig jaar veertig pro cent werd opgemaakt. De moeilijkheid met de openbare slachthuizen is de intrekking van artikel 8 van de Vleeskeurings- wet per 1 januari 1978. Dit houdt in dat vlees, dat van de ene keu ringskring naar de andere wordt vervoerd niet opnieuw gekeurd hoeft te worden. De meeste openbare slachthuizen werkten al met verlies, maar konden dat tot die tijd opvangen door de in komsten uit de vleeskeuring- dienst. Daardoor ook had het Leidse slachthuis in 1977 een winst van 15.000 gulden. In 1976 had het slachthuis een verlies van ruim 100.000 gulden, mede doordat de toenmalige tarieven te laag wa ren. Vorig jaar kreeg het slacht huis een overbruggingskrediet van het rijk van 1,1 miljoen gul den. Particulier Vorig jaar bij de viering van het 75- jarig bestaan van het slachthuis werd al duidelijk dat het binnen afzienbare tijd in particuliere handen zou overgaan. M. J. Dob belaar, veterinair hoofdinspec teur van de Volksgezondheid merkte toen al op dat als de ge bruikers het voortbestaan wilden zij het zelf in handen zouden moeten nemen. Overigens zal het openbaar karakter van het slachthuis zoveel mogelijk ge handhaafd blijven. i Voor het zover is zal de gemeente raad zijn toestemming moeten geven. Waarschijnlijk zal de raad zich in oktober over de overname buigen. Daarnaast is met de overkomst van Bos enige tijd gemoeid. Er zal ongeveer 1,2 miljoen gulden in de verbouwing van het slachthuis, die door de komst van Bos noodzakelijk is, worden gestoken. Dit bedrag zal waarschijnlijk met subsidie van de EEG en de gemeente op tafel komen. V Het interieur van het slachthuis aan de PasteurstraatVoordat de nieuwe bv Slachthuis Leiden erin gaat slachten wordt er voor 13 miljoen gulden aan het slachthuis verbouwd. Wat is een Leidse wijk zonder majorette-peloton, niets toch? Zo redeneerden de dames Blansjaar en Habraaken uit het Haagwegkwartier. Van daar dat zij onlangs het zo veelste majorette-peloton in Leiden oprichtten, luisterend naar de naam "De Wester kwart ier-g iris" Riek Blansjaar. voorzitster van deze jongste telg in het over volle Leidse "majorette-nest" "We hebben hier vroeger wel eens een majorette-club ge had maar die is naar de filis tijnen gegaan omdat de lei ding te veel andere bemoeie nissen had. Die mensen valt niets te verwijten maar het ging gewoon niet meer. Ieder een vond dat eigenlijk hard- stikke jammer. Vandaar dat NIEUWE EIGENAREN WILLEN UITBREIDEN Ton van de Bos LEIDEN - De vorige week opgeheven Leidse autorijschool "Les Veilig Van Rooden" (LWR) is begin deze week voortgezet door rijschoolhouders Ton van de Bos en Theo Peters. Samen hebben zij een nieuwe rij school opgezet, die is gevestigd in het voor malige hoofdkantoor van de LWR aan de Herenstraat. Ton van de Bos heeft een rijschool in Leiden en Theo Peters is eigenaar van een tiental rij school-vestigingen in het oosten van het land met een hoofdvestiging in Arnhem. Beiden vervullen functies binnen de federatie van autorijschoolmanagers (de FAM). Vandaar dat het contact tussen beide rijschoolhou ders snel was gelegd. Bij de nieuwe rijschool, die zal gaan opereren onder de naam "autorijschool Theo Peters B.V.", zullen ongeveer 14 van de 18 full-time instructeurs die bij de firma Van Rooden De directie streeft er tevens naar om de paar duizend cursisten van de LWR over te ne men, inclusief degenen die op de wachtlijst stonden. Verder hebben Theo Peters en Ton van de Bos het huurcontract overgenomen van het kantoorpand aan de Herenstraat alsmede enkele leswagens. "Deze zullen we vanwege de extreem hoge ki lometerstand weer zo snel mogelijk van de hand doen", liet Theo Peters gisteren weten. "Op dit moment zijn we in afwachting van 30 nieuwe leswagens, die zijn al besteld. Het is onze bedoeling om deze rijschool te laten uit groeien toi, een instituut met 30 instructeurs en zo'n 5000 cursisten". Ton van de Bos zei gisteren dat er van een vol ledige overname van de LWR door de auto rijschool Theo Peters B.V. beslist geen spra ke is. "Daar hebben we vanochtend bij de herinrichting van het kantoor te veel voor in de container moeten gooien". Van de Bos doelde hiermee op de vele reclame-activitei ten die door "Van Rooden" waren opgezet. Van de Bos: "We hebben zeker voor 4000 gulden aan reclame-artikelen moeten weg gooien, 20 vuilniszakken vol. Nee, het is be slist niet zo dat deze nieuwe rijschool alle activiteiten van de LWR overneemt". "Onze aanpak is volstrekt anders. Wij hebben deze stap dan ook niet alleen uit commercieel oogpunt genomen maar er zit ook een duide lijk sociaal aspect aan. Als bestuursleden van de FAM hebben wij duidelijk belang bij het behouden van de werkgelegenheid voor de rij-instructeurs. Dit aspect heeft dan ook een belangrijke rol gespeeld bij het nemen van deze stap". Leidse juristen schrijven boek over concubinaat LEIDEN - Juridisch gezien staan mensen die samen wonen, maar niet zijn ge huwd fors in de kou. Met de toename van hét aantal buitenhuwelijkse relaties is ook het aantal vragen toegenomen waarvoor de ze mensen zich zien ge plaatst. De weg die zij moeten gaan is immers niet zo goed geplaveid door de wetgever als die van gehuwden. Beschikt de gehuwde mens min of meer over een kant en klaar pak ket van regels ten aanzien van vermogensrechtelijke en feitelij ke verhoudingen binnen de hu welijkshuishouding, degene die de gang naar het stadhuis niet kan of wil maken is daarentegen sterk aangewezen op zijn doe- het-zelf-vaardigheid. Hij zal zelf de juridische conse quenties van het samenwonen buiten het huwelijk onder ogen moeten zien en zich telkens moe ten afvragen of niet bepaalde maatregelen moeten worden ge troffen om zijn verhouding tot anderen te regelen. Dit gegeven heeft voor een groep juristen aan de rechtenfaculteit van de Leidse universiteit aan leiding gevormd een boekje sa men te stellen dat de concubine- rende (buitenechtelijke samen levingsvorm tussen bijvoorbeeld man en vrouw) een eind op weg moet helpen in dit juridische doolhof. Het boekje "Handleiding voor het concubinaat" beoogt praktische informatie te verschaffen aan een ieder die voornemens is te gaan samenwonen of reeds enige tijd samenwoont, zonder dat daarbij de gebruikelijke weg van het hu welijk wordt of kan worden ge kozen. Daarnaast wil het boekje tevens een informatiebron te zijn voor de rechtshulpverlener, die met een juridisch probleem binnen een niet-huwelijkse relaties wordt geconfronteerd. Reeds tijdens het onderzoek dat de groep vorig jaar onder leiding van de Leidse hoogleraar W.M. Kleijn verrichtte in het kader van een zgn. "privatissimum" naar de ju ridische aspecten van samen- werkings- en samenlevingsban den, rijpte het inzicht dat in een leemte op dit gebied, met name waar het de samenlevingsver banden betreft, zou moeten voor zien. Weliswaar zijn nog niet zo lang ge leden enige pubhkaties op dit ge bied verschenen, doch deze zijn volgens de auteurs van het boekwerkje, afgestemd op het ju ridisch gevormde lezerspubliek en bevatten weinig of geen mate riaal dat enige steun biedt aan de niet juridisch gevormde leek, die met een aantal vragen in zijn ver houding krijgt te maken. Het boekje, dat vrijdag min of meer officieel ten doop wordt gehou den, beoogt een zekere hoeveel heid praktische informatie te verschaffen aan een ieder die van plan is met een ander te gaan sa menwonen zonder dat daarbij de gebruikelijke weg van het huwe lijk wordt of kan worden geko zen. "Men kan hierbij denken aan een drietal groepen: zij, die de relatie niet willen omzetten in een hu welijk maar dat wel formeel zou den kunnen; zij, die de relatie wèl zouden willen omzetten in een huwelijk maar dat formeel niet kunnen en zij. die de relatie niet willen omzetten in een huwelijk en dit bovendien ook niet zouden kunnen". Bij de eerste groep valt dan te den ken aan de man/vrouw-relatie die het huwelijk nog even heeft uitgesteld (proefhuwelijk) of de man/vrouw relatie waarin een pricipieel bezwaar bestaat tegen het instituut huwelijk. Onder de tweede categorie vallen de man/vrouw-relatie waarin een van beiden nog is gehuwd, de man-vrouw-relatie waarvan een van beiden een bezwarende fa milieband heeft en de relatie tus sen personen van hetzelfde ge slacht. Onder de laatstgenoemde groep tenslotte vallen die relaties waaraan de verzorgingsgedachte ten grondslag ligt, zoals bijvoor beeld de moeder-zoon-relatie. Op al deze groepen is de inhoud van het boekje min of meer globaal ingericht. Globaal, want elke groep heeft weer zijn eigen speci fieke problemen die elk een eigen oplossing verdienen. 'Met deze gedachte in het achterhoofd is de inhoud van het boekje min of meer gericht op de relatie die men in het algemeen wel aan duidt als "concubinaat": de sa menlevingsvorm die het huwe lijk nog het meest benadert". Het boek gaat 20 gulden kosten en is alleen bij de wetenschappelijke boekhandel verkrijgbaar ik op een gegeven moment naar m'n buurvrouw ben ge stapt om over deze situatie te praten. Die buurvrouw, da's net m'n zuster, met haar kan ik over deze zaken het beste praten". Van het een kwam het ander en in een mum van tijd werd het eerste majorette-peloton van het Haagwegkwartier opge richt. Riek Blansjaar werd voorzitster, haar echtgenoot zakelijk leider en buurvrouw Habraaken kreeg het beheer over de penningen. Oefen ruimte werd gevonden op het speeltuincomplex Wester kwartier aan de Ten Kate straat. Inmiddels zijn in de personen van Tineke van de Broek en J. Ijzerman ook twee professionele instructeurs aangetrokken. Zakelijk leider Henk Blansjaar ziet de toekomst van "De Wes- terkwartier-girls" rooskleu rig in. "Let op mijn woorden. Binnen een jaar hebben unj m Leiden naam gemaakt. Als je ziet hoe enthousiast die kinde ren zijn en hoe we van alle kanten geholpen worden dan moet het wel goed gaan". Over de financiën zegt Blans jaar: "Om die instructeurs te kunnen betalen heb je na tuurlijk wel wat geld nodig. De contributie die de 35 majo retten betalen is niet voldoen de. Daarom proberen we door het organiseren van allerlei evenementen zo veel mogelijk geld binnen te krijgen. Zo hebben we laatst een fancy- fair op het speeltuincomplex gehouden. Dat is een groot succes geworden waar we ge noeg geld aan hebben overge houden om uniformen voor de meisjes aan te schaffen". Op dit moment wordt er van alle kanten, in eerste plaats door de instructeurs en de majoret ten, gewerkt aan het in elkaar draaien fan een showpro gramma. "Voor de meisjes be tekent dat keihard werken", weten de dames Blansjaar en Habraaken. "Er wordt twee keer m de week een uur ge traind en dan gaat het er hard aan toe. Ze zijn nu al bijna een jaar aan het repeteren en nog altijd met buiten geweest. Twee oktober, op taptoe avond, is het eerste optreden. Dan lopen we samen met de Warmondse brassband wat hopelijk onze vaste drum band wordt. Het is trouuiens te hopen dat het snel twee ok tober wordt want de meisjes zijn onderhand aardig door gedraaid. Het wordt hoog tijd dat ze eens naar buiten kun nen". Is er eigenlijk wel plaats voor nog een majorette-peloton in Leiden? Henk Blansjaar: "Dat vroeg wethouder Tesse- laar zich ook af toen hij hate lijk opmerkte dat er onder hand meer majoretten dan gewone burgers in Leiden rondlopen. Nou laat ik die wethouder dit zeggen T meisjes hebben er zelf ft schrikkelijk veel lol in. Hei ben een duidelijk doel foor ogenze proberen zo goed mo gelijk met elkaar voor de dag te komen. Bovendien hou je de meisjes op deze manier van de straat. Zeg nou zelf, het is toch veel beter dat die meisjes ac tief bezig zijn in een majoret te-peloton dan dat ze op 13- jange leeftijd in een of andere bar rondhangen en dat de ou ders achter ze aan moeten hollen om ze in de gaten te houden? Of niet soms'' Nee,die opmerking van die wethouder slaat nergens op. Laat hij trouwens eerst maar eens zelf komen kijken om een goed oordeel te kunnen vormen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 3