Goretta en het klein menselijk drama Een potje vet en een vo! tranen VARA-tv vertoont drie films van Zwitserse regisseur Films deze week tIJDAG 27 JULI 1979 "es [ico Scheepmaker schreef het al in één van zijn tv-rubrie- ken begin deze maand: "Dankzij de zomerslapte krijgen ;we menig uitstekend tv-spel of tv-documentaire uit den en ivreemde opgedrongen". De vakantievierende televisie- makers laten echter zo'n groot gat achter zich, dat de to- omroepen ook regelmatig hun toevlucht moeten nemen tot speelfilms. Dat betekende in vroeger dagen overjarige E westerns of andere bejaarde produkties, maar 'Hilver- vr sum' lijkt het leven wat dat betreft te beteren. Ook recen tere films krijgen de laatste tijd een kans op de beeldbuis. r Claude Goretta met rechts van hem Isabelle Huppert. ooral de VARA mag zich dit keer een pluim op de (toch al zo veel geplaagde) hoed steken. De so cialistische zendgemachtigde iu heeft in de maand augustus drie avonden ingeruimd voor films van de Zwitserse regisseur Clau de Goretta. De veertiende is "l'Invitation" aan de beurt, een week later volgt "Pas si méchant que ca", terwijl de cyclus 28 au gustus wordt afgesloten met "La Dentellière". Met name die laat- i- ste film dient in de agenda te worden genoteerd. Deze uit 1977 n daterende produktie was één van de grootste successen in de va derlandse bioscopen. leuvre - [et de drie door de VARA gekozen films is meteen het grootste en belangrijkste deel uit Goretta's oeuvre getild. Afgezien van het 1 voor televisie vervaardigde "Jour des Noces" (naar een verhaal van iGuy de Maupassant) heeft de Zwitser slechts vier films op zijn naam staan, terwijl een film over de Zwitserse schrijver en filosoof Jean-Jacques Rousseau op sta- Gebruikte literatuur International Filmguide 1978 Haagse Post no. 43, 1977 Filmfan nr. 11/12, 1979 pel staat. Ondanks die geringe staat van dienst heeft Goretta al een opmerkelijke faam opge bouwd. Een faam die hij voorna melijk te danken heeft aan "La Dentellière". De film was niet al leen in veel Europese landen een groot succes, maar trok ook in de Verenigde Staten de aandacht. Los van de hoge bezoekersaan tallen, geeft de film bovendien het best Goretta's ideeèn over film weer. Zijn interesse gaat niet uit naar grootste avonturen of onover winnelijke helden, maar naar 'gewone' mensen, weerloos en veelal niet in staat hun gevoelens goed uit te drukken. 'Gewone' mensen In "La Dentellière zijn die 'gewo ne' mensen, Francois, een stu dent en Pomme, een leerlinge in een kapperszaak. Ze ontmoeten elkaar in een vakantieoord, wor den verliefd en gaan samenwo nen. Pomme's gesloten karakter, haar onvermogen om haar ge voelens tot uitdrukking te bren gen en Francois' onvermogen om dat te accepteren en Pomme in haar waarde te laten, drijft hen echter al snel weer uit elkaar. Pomme kan die klap niet ver-, werken, stort in elkaar en wordt opgenomen in een psychiatri sche inrichting. Het grote succes van "La Dentelliè re" verklaart Goretta uit het feit dat het verhaal verschillende ni- veau's in de samenleving heeft aangesproken.Het stuklopen van hun verhouding kan op diverse manieren worden verklaard: het klasseverschil tussen de student en het kapstertje of de botsende karakters. Goretta laat die vraag onbeantwoord. Hij zegt zelf daarover: "Ik heb een visie op de wereld die niet wit of zwart is, waarin iemand die men een idioot noemt geen idioot is. Ik zou graag willen dat deze relativi teit duidelijk wordt." Speciale aandacht in "La Dentelliè re" voor Isabelle Huppert, die Pomme speelt. Haar werd ten on rechte op het filmfestival van •Cannes de prijs voor beste actrice onthouden. Een fout die overi gens een jaar later hersteld werd toen die eer haar wel te beurt viel voor haar rol in Claude Chabrols "Violette Nozière". Roem Goretta's roem is verder voor een deel te danken aan het feit dat hij samen met Alain Tanner en Mi chel Soutter tot 'het gezicht van de Zwitserse cinema'die de laat ste jaren zo sterk in de lift zit, is gebombardeerd. Nu is de natio naliteit zo ongeveer het enige dat het drietal gemeen heeft. Al vormden zij wel in 1968 samen met Jean-Louis Roy en Jean- Jacques Lagranges de Groupe de Cinq. Onder die noemer steun den ze elkaar om met weinig kos ten en korte draaiperiodes speel films te kunnen realiseren. Tan ner kende Goretta overigens al langer. Toen hij zijn tijd nog be steedde aan een rechtenstudie en Tanner economie deed, kwamen de twee geregeld bijeen om over film te praten. Ze verloren elkaar daarna weer uit het oog, maar in het Londense British Film Insi- tute, waar Goretta na zijn studie te hebben voltooid terecht kwam, liep hij Tanner weer tegen het lijf. Samen met Tanner ook, maakte Goretta in 1970 een documentaire over het leven rond en op Picca dilly Circus, "Nice Time". Le Fou Kort daarop keerde Goretta terug naar Zwitserland, waar hij voor de Franstalige televisie ging wer ken. In 1970 vond hij daarnaast nog tijd om een speelfilm te reali seren, "Le Fou". Francois Simon speelt daarin een oudere man, die wordt opgelicht en vervolgens dat geld weer bij de rijken terug steelt. Een sociaal bewogen film, in welk genre juist Tanner zich voornamelijk beweegt. Goretta heeft zich daarna wat meer ge richt op watje "het klein mense lijk drama" zou kunnen noemen. Gewone mensen met gewone problemen, zonder stelling te Een koerswijziging, die al sterk tot uitdrukking komt in de uit 1973 stammende film "l'Invitation". Het betekende tevens de interna Michèl Robin rechtsals Rémy Placet in "l'Invitation". tionale doorbraak van Goretta, zij het dat het in eerste instantie tot een kleine kring beperkt bleef. Wel kreeg hij er op het filmfesti val van Cannes de juryprijs voor. Ook het Nederlandse publiek bleek geïnteresseerd. "l'Invita tion" werd één van de grootste successen van de filmhuizen. "l'Invitation" laat het proces van sociale aftakeling zien van een groep kantoor-employees. Eén van hen heeft zijn collega's voor een tuinfeestje uitgenodigd na dat hem een erfenis ten deel is gevallen. Heel scherp observeert Goretta het gedrag dat steeds meer gaat afwijken van dat op kantoor. Er onstaat een sfeer van agressie en er volgen onverwach te onthullingen over ieders privé- leven. "l'Invitation" mag na "La Dentellière" Goretta's meest ge slaagde film heten. Bezetting "Pas si méchant que ca", dat twee jaar later werd gerealiseerd, wordt ook door Goretta zelf niet al te hoog geschat: "Het is een film waarover ik niet helemaal tevreden ben". Wel had hij met Gérard Depardieu en Mariene Jobert weer een voortreffelijke bezetting. Depardieu speelt een rol die sterk doet denken aan die van Francois Simon in "Le Fou". In "Pas si méchant que ca" ont dekt Pierre (Depardieu) dat het meubelfabriekje van zijn vader op de rand van faillissement staat. Om het personeel aan het werk te houden, overvalt hij postkantoren en banken. Een ge drag dat in Goretta's ogen overi gens niet al te laakbaar is, getuige de titel "Zo erg is het nou ook weer niet". Rousseau Wie Goretta's films op een rijtje zet en eens te meer vaststelt dat het steeds over 'gewone mensen' gaat, zal wat vreemd aankijken tegen zijn plannen om een be roemdheid als Rousseau bij de lurven te nemen. Maar Goretta wil juist niet aandacht schenken aan wat over hem bekend is, maar de kanten van Rousseau belich ten, die niet in de geschiedenis boekjes te vinden zijn. Dat daar bij Rousseau's 'vriendin Thérèse een belangrijke rol in het geheel speelt, is daarom ook weer Goret ta's lijn volgende logisch. Wie een veroordeling van Rousseau's ge drag ten opzichte van Thérèse verwacht(ze had weinig by hem in de melk te brokkelen), is bij Claude Goretta echter aan het verkeerde adres. BART JUNGMAN Gérard Depardieu en Mariene Jobert in de boom geklommen voor "Pas si méchant que ca". "Elvis, the movie"; regisseur: John Carpenter; hoofdrol len: Kurt Russell en Season Hubley; Theater: Trianon; alle leeftijden. Lijkenpikkerij is een woord dat, sprekende over "Elvis, the movie" vlot zal vallen. Gezien de uitbarsting van commer- ciële activiteiten vlak na de dood van Presley, ook niet zo vreemd. Hoe terecht die kwa lificatie is, valt echter moei lijk te peilen. John Carpen ters werkstuk is in eerste in stantie bedoeld als televisie serie en duurt vier uur. Een lengte die voor Nederland is gehalveerd om de produk tie voor bioscoopvertoning geschikt te maken. Hoe groot de schade is van al dat knip- en plakwerk, is in elk geval onmogelijk vast te stellen. Een oordeel over "Elvis, the movie" is dus zeer betrekke lijk. Nu behoor ik zelf tot de genera tie die met vetloos haar is op gegroeid en Presley alleen maar kent als een opgeblazen, sentimentele liedjes kwelen de kikker, En juist die periode - pakweg de jaren zeventig - komt in "Elvis, the movie" niet aan bod. Over de doden niets dan goeds, zullen we maar zeggen. De metamorfose die de werkelijke Elvis Presley in de loop der tijd Voor de rest wordt Elvis' leven chronologisch gevolgd: het allereerste grammofoon plaatje, de allereerste film, de tijd in West-Duitsland als dienstplichtig militair en het huwelijk met Priscilla. In een visie van regisseur Carpenter is Elvis een typisch moe dersjochie. Een vriendje roept dat in het begin van de film en dat wordt later beves tigd door de vele cadeaus, die hij haar schenkt en zijn grote verdriet over zijn moeders dood. Een klap die Presley - onderging. volgens Carpenter - niet te boven komt. Qua opbouw en sfeer doet "El- vis, the movie" sterk denken aan "The Buddy Holly Sto ry". En dat niet alleen vanwe ge de muziek. Ook het optre den van Kurt Russell valt in dat verband niet te vermij den. Net als Gary Busey in zijn rol van Holly, is Russells gelijkenis met Presley ver bluffend. In tegenstelling tot de ode aan Holly lijkt Elvis' film echter het slachtoffer van wat sterk aan afraffelen doet denken. De film mist een dramatische lyn en er wordt te snel op makkelijk senti ment ingespeeld. Maar nog maals: "Elvis, the movie" is niet Carpenters versie. BART JUNGMAN Blijvers "Moonraker" - James Bond waagt zich in het buitenaardse. Lido 1, Leiden, Euro 1 en 2, Al phen. 12 jr. "The Deerhunter" - Omstreden film, waardoor de Shadows weer in het nieuws kwamen, Lido 2, Leiden. "Animal House" - Studenten maken humor, Lido 3, Leiden. "Waterschapsheuvel" - Teken film, Studio, Leiden. "Pas op of we slaan d'r op" - Vechtfilm, Euro 3, Alphen. Nieuw in Alphen "De gendarme op vrijersvoe ten - Louis de Funès als verte genwoordiger van de politie in moeilijkheden. Euro 4. Terug in Leiden "The good, the bad and the ugly" - Spaghetti-Western, Camera. Kindermatinee "Martijn en de magiér" - Lido 2, Leiden. "Tom en Jerry" - Lido 3, Lei den. "50 Jaar Mickey Mouse" - Stu dio, Leiden. Nachtfilms "The French connection" - Camera, Leiden. "Wie versiert wie?" - Rex, Lei den. "Moonraker" - Euro 1, Alphen. "Black Gun" - Euro 2, Alphen. "The turning point" - Euro 3, Alphen. "Black Emanuelle" - Euro 4, Alphen. Haagse bioscopen "Elvis, the movie" - da. 2.30, 7.00 en 9.15 uur, zo. 2.00, 4.15, 7.00 en 9.15 uur, Apollo 1, al. "Haastige spoed is zelden goed" - da. 2.00, 7.30 en 9.45 uur, zo. 1.30, 7.30 en 9.45 uur, Apollo 2, al. "Gejaagd door de wind" - da. 2.00 en 7.30 uur, Asta, 12 jr. "The Who: the kids are allright" - da. 2.00, 7.30 en 9.45 uur, zo. ook 4.15 uur, Bijou, al. "De twee missionarissen" - da. 2.15, 7.15 en 9.30 uur, zo. 1.45, 4.15, 7.15 en 9.30 uur. Calypso, 12 jr. "Mon Oncle", da. 2.15, 7.00 en 9.30 uur, zp. 1.45, 4.30, 7.00 en 9.30 uur. Camera, al. "Twee vrouwen" - da. 7.00 en 9.30 uur, Cineac 3, 16 jr. "City on fire" - da. 2.00, 6.45 en 9.15 uur, zo. 1.30, 4.15, 6.45 en 9.15 uur, Corso, 12 jr. "Waterschapsheuvel" - do., ma., di. en woe. 8.15 uur, do., vr., ma. en di. ook 2.00 uur, vr. en za. 7.00 en 9.30 uur, zo. 3.30, 7.00 en 9.30 uur. Du midi, al. "Once upon a time in the West" - za., zo. en woe. 3.45 en 7.45 uur, overige dagen 1.45 en 7.45 uur, Euro, 12 jr. "Moonraker" - da. 2.00, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4.00. 6.45 en 9.30 uur, Metropole 1, 12 jr. "The Deerhunter" - da. 2.00 en 8.00 uur, Metropole 2, 12 jr. "The Wiz" - da. 2.00,6.45 en 9.30 uur. Metropole 3, al. "Animal House" - da. 2.00, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15,4.00,6.45 en 9.30 uur, Metropole 4, al. "La cage aux folies" - da. 2.00, 6 45 en 9 30 uur. zo. 1.15, 4 00.. 6.45 en 9.30 uur, Metropole 5, al. "City on fire" - da. 1.45, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.45, 4.15, 6.45 en 9.30 uur, Odeon 1, 12 jr. "L'Empire des sens" - da. 6.45 en 9.15 uur, Odeon 2, 16 jr. "Hallelujah voor een paar vuis ten" - da. 2.00, 6.45 en 9.15 uur, zo. 2.00, 4.30, 6.45 en 9.15 uur, Odeon 3, 12 jr. "Paniek in het grand restau rant" - du 2.00.6 45 en 9 30 uur. zo. 2.00, 6.45 en 9.30 uur, Odeon 4. al. "Do schorpioen prikt raak"-da. 12.30. 2.15, 4.00 en 5.45 uur, zo. vanaf 2.15 uur, Le Paris 1, 16 jr. "Little girls blue" - da. 12.00, 1.45, 3.30, 5.15, 7.00 en 8.45 uur, zo. vanaf 1.45 uur, Le Paris 2,18 jr. "Exhibition" - da. 12.15, *.00, 3.45, 5.30, 7.15 en 9.00 uur, zo. vanaf 2.00 uur, Le Paris 3, 16 jr. "Moonraker" - da. 1.15, 4.00, 6.45 en 9.30 uur, Passage, 12 jr. "Haastige spoed is zelden goed" - da. 2 00, 7.00 en 9.30 uur, zo. 1 00, 7.00 en 9.30 uur, Studio 2000 al.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 17