Minderheden-show:
mengsel
van folklore en politiek
®1
Bas Kattestaart (82) woont
vijftig jaar in bejaardenhuis:
Nog niet uitgekeken?
Meer democratische vrijheden in China
g k
Stoomtrein tuft deze zomer
voor toeristen door duinen
BBL£nlil£i?jS
Tropisch gebeuren in Amsterdamse RAI
AMSTERDAM (GPD) - „Drie dagen lang gaat het knette
ren in het Amsterdamse RAI-gebouw. Tienduizend vier
kante meter wordt omgetoverd in een fantastisch tro
pisch gebeuren. Met twee podiums, waarop een kleine
dertig buitenlandse groepen hun kunsten vertonen, en
met talloze kraampjes waar iedereen wel iets van zijn of
haar gading zal vinden".
Aldus een wervend stukje tekst in
een speciale krant rond de Natio
nale Minderheden Show, die de
ze week in een oplaag van een
miljoen stuks wordt verspreid.
De mensen achter de Nationale
Minderheden Show houden er
van de dingen groot aan te pak
ken, dat is duidelijk.
Want het is de eerste keer dat deze
show wordt gehouden. Een
show, waarbij vrijwel alle min
derheidsgroepen in ons land zich
zullen presenteren. Waar forum
discussies worden gehouden met
topambtenaren, waar 150 stands
zijn, en 36 muziek- of dansgroe
pen gaan optreden. Van voor
zichtig eens wat proberen, is hier
geen sprake.
René Mungra van de Stichting Su
rinaamse en Antilliaanse Cultuur
in Diemen, is een van de organi
satoren van het tropische festival
in de RAI. Hy werkt vanuit een
studentenflat. Een paar kleine
kamertjes en een voortdurend
rinkelende telefoon, meer is het
niet.
Zijn stichting is de drijvende
kracht achter de Minderheden-
show. Die stichting bestaat al
sinds 1971, werd opgericht door
enige studenten en had tot doel
de Surinaamse en Antilliaanse
cultuur zo breed mogelijk te
promoten.
Wat met veel enthousiasme begon
nen was, leidde spoedig een
kwijnend bestaan. Toen enige
bestuursleden van de Stichting
Surinaamse en Antilliaanse Cul
tuur in 1973 terug gingen naar
hun land, kwam de klad erin.
Maar toen de Surinaamse onaf
hankelijkheid dreigend voor de
deur stond, en zovelen een enkele
reis van het Tropische Paradijs
naar het Paradijs van de Sociale
Zekerheid maakten, kwam ook
een deel van het kader van de
stichting weer hier.
Om kort te gaan: in 1976 begon de
stichting weer met zijn werk. Re
né: „Ik ben toen op het idee ge
komen iets groots op te zetten.
Iets groots dat tot doel moest
hebben de Nederlanders ver
trouwd te maken met de Suri-
cultuur".
Eerste idee: "Emancipatie '79". Om
de Nederlanders te wijzen op de
Surinamers en Antillianen in hun
midden. Om hen duidelijk te ma
ken dat er meer tussen hemel en
aarde is dan spruitjes en aardap
pelen. René: „Toen we daar mee
bezig waren, kwam de gedachte
op, de zaak breder op te zet
ten".
Gesprekken met vertegenwoordi
gers van verschillende minder
heidsgroepen leidden tot een dik
rapport, dat als project werd in
gediend bij de NOVIB en het mi
nisterie van CRM. Al meen vroeg
stadium gaf de NOVIB haar vol
ledige steun.
„Toen dit duidelijk was, zijn we zo
veel mogelijk groepen gaan aan
schrijven. 57 daarvan - bijna alle
met wie contact werd gezocht -
zeiden mee te willen doen. En zo
zijn we aan de manifestatie be
gonnen, waarvan van het begin af
aan vast stond dat die een twee
ledig doel moest hebben"
Aan de ene kant wil de Nationale
Minderheden Show de gelegen
heid bieden aan de minderheids
groepen in onze samenleving,
zichzelf en hun cultuur voor te
stellen. Zo'n presentatie kan
nogal vrijblijvend uitpakken.
Vandaar dat men ook aandacht
wil vragen voor de manier waar
op de niet-Nederlanders hier le
ven, met al zijn onaangename
kanten.
Dus: folklore naast informatie, mu
ziek, zang, modeshows, naast fo
rumdiscussies over onderwerpen
als „minderheden en onderwijs"
of „minderheden en werkgele
genheid", stands met mensen en
lectuur die de meerderheids-
groep in dit land soms onaange
naam harde waarheden te ver
tellen hebben.
Je kunt je afvragen of dat nu wel
goed samengaat. Kun je, als je
toch strijdt voor de opheffing van
een verwerpelijke achterstands
positie, je wel veroorloven om
zo'n frivole verpakking te kiezen
als Luv' of het Antilliaanse folk-
lore-zigeunerorkest Tipico Tripi-
lichi?
Die discussie blijkt ook gevoerd te
zijn - en te worden - tussen de
minderheidsgroepen die samen
aan de Nationale Show meedoen.
René Mungra zegt het aldus:
„Cultuur kun je gebruiken als
politiek middel. De Nationale
Minderheden Show zie ik als een
politiek gebeuren. De mensen
zullen duidelijk horen wat wij
willen. We hebben die mensen
uitgenodigd waarvan wij den
ken: die kunnen ons standpunt
overbrengen".
De gesprekken zijn soms pittig ge
weest. Toch is er ten minste één
overeenkomst te signaleren tus
sen de groepen Molukkers, Ma
rokkanen, Surinamers, zigeu
ners, Turken, Italianen: dat het
noodzakelijk is, dat de minder
heidsgroepen gaan samenwer
ken, hun krachten gaan bunde
len.
Mungra „Het is niet zo makkelijk
geweest, al die groepen bij elkaar
te brengen. En wy zijn ons ervan
bewust dat de minderheidsgroe
pen elkaar niet zo maar vinden.
Maar de tendens tot samenwer
king is er, die was er ook al vóór
wij dachten aan de Nationale
Minderheden Show.
Wat verwacht René van de toe
komst? Elk jaar een minderhe-
denshow? „In eerste instantie
verwachten wij niets. We denken
wel dat er veel los komt. Wat we
hopen, is dat de groepen meer
over samenwerking gaan naden
ken, en dat de Nederlanders zich
gaan afvragen: wat doen wij dit
minderheden eigenlijk aan?"
Maar er is wantrouwen. Binnen de
groepen die aan de Nationale
Minderheden Show meedoen,
leeft de angst dat de overheid -
CRM stelde zich voor de show
van dit jaar voor 200.000 gulden
garant - greep op de situatie gaat
krijgen. Dat het Rijk denkt: laten
we die zaak maar sponsoren, dan
houden ze zich rustig, en kunnen
ze ons bovendien niet het verwijt
maken dat we ons niks van hen
aantrekken.
De werkelijke problemen van de
minderheidsgroepen - en die zijn
niet gering, zo heeft alleen al het
recente rapport van de Weten
schappelijke Raad voor het Re
geringsbeleid (WRR) duidelijk
gemaakt - zouden daarmee onder
de tafel blijven, waar ze zovele ja
ren hebben verbleven.
Folklore of strijdbaarheid, dat is de
kwestie. Mungra wil er niet al te
veel over zeggen, als we hem met
deze stelling confronteren. Al
leen: „Wij van de Stichting Suri
naamse en Antilliaanse cultuur
hebben duidelijk de bedoeling
René Mungra: Van slapen komt niets
iets politieks op te zetten. Wij
verwachten in dat verband veel
van samenwerking tussen de
minderheidsgroepen".
Voorlopig heeft Mungra het ook te
druk om zich met de toekomst
bezig te houden. „Man, ik ben 24
uur per etmaal met de Nationale
Minderheden Show bezig. Tot
twee, drie uur 's nachts bellen ze
me op. Van slapen komt niets
De organisatoren hopen op 35.00(1
mensen. Die zijn welkom op vrij
dag 29 juni van 13 tot 23 uur, en di
zaterdag en zondag daarna van H
tot 23 uur, in het RAI-gebouw ut
Amsterdam.
HONGKONG (GPD) - Het „Pekings voorjaar"
heeft, zoals was te verwachten, een snel einde
gevonden. De campagne voor meer demo
cratische vrijheden, die duidelijk het groene
licht van de partijleiding had gekregen, was
beslist te ver gegaan en heeft de communisti
sche staat op z'n grondvesten doen schud
den.
Op muurkranten en in ondergrondse publika-
ties werden het marxisme en de Chinese par
tijleiding aangepakt. Veertig jonge activisten
werden gearresteerd. In een illegaal krantje
werd Deng Xiaoping onlangs een „fascisti
sche dictator" genoemd, die de liberalise
ringscampagne alleen zou zijn begonnen om
zijn tegenstanders in het partijbestuur die
hun carrière tijdens de revolutie hadden ge
maakt, uit te schakelen, en na het bereiken
van zijn doel de duimschroeven weer zou
hebben aangedraaid.
In de Pekingse „Volkskrant" verschenen on
langs artikelen waarin werd weersproken dat
Deng Xiaoping, die eind vorig jaar meer de
mocratische vrijheden eiste, de oorzaak zou
zijn van de muurkrantenactie. Dit werd hem
namelijk verweten. In die artikelen werd ook
beklemtoond, dat de eenheid in de Commu
nistische Partij alleen dan kan worden be
waard als de de nieuwe pragmatische poli
tiek wordt geaccepteerd en niet - zoals tegen
standers hiervan willen - blindelings wordt
vastgehouden aan uitspraken van wijlen par
tijvoorzitter Mao Tsedong.
Deng Xiaoping zou, volgens de „Volkskrant",
in de partijleiding nogal wat tegenstand on
dervinden vanwege de grensoorlog met
Vietnam en het veel te hoog gegrepen mo
derniseringsprogramma dat nu grondig
moet worden herzien.
Binnenkort zou er een vergadering van het Na
tionale Volkscongres mogen plaatsvinden
waarop verschillende kwesties moeten wor
den opgelost. Een nieuwe wetgeving, die de
Chinese justitie een meer democratisch ge
zicht moet geven, moet ook worden afge
dankt. De legale aangelegenheden van het
Nationale Volkscongres liggen op het
ogenblik in handen van de 78-jarige ex-bur
gemeester van Peking, Peng Zhen, die een
van de eerste slachtoffers van de cultureli
revolutie was geweest.
Een ander thema van het Volkscongres zal dl
liberalisering zijn, waar een deel van de par I
tijleiding niet veel mee heeft opgehad. Tel
discussie zal ook staan de modernisering van
China en het economische plan voor dit jaar
Op de economische planning heeft de nieuv
benoemde plaatsvervangende partijvoorzit
ter, de 78-jarige Chen Jun, grote invloed, die
na zijn kritiek op Mao Tsetoeng's „Grote
sprong voorwaarts" in 1959 op e#» i zijspool 1
werd gezet.
Een nieuwe Kieswet moet in elk gevai worder
uitgewerkt. Deze zal er waarschijnlijk ir j
voorzien dat de volkscongressen via geheime
stemming door het volk worden gekozen
Vertegenwoordigers daarvan zouden dan dfl
leden van het Nationale Volkscongres be-j
noemen. Dit zijn allemaal tekenen dat China j
op zoek is naar een grotere liberalisering van
het politieke leven, waarbij intussen niet aan
het gezag van de Communistische Partij magj j
worden getornd.
door
Sjak
Jansen
Elke ochtend, steevast om tien uur, ga ik de stad en
regio in, op zoek naar mensen en dingen voor deze
rubriek. Tips en wensen voor "Publiek", kunt u tot klok
slag tien aan mij kwijt, tel. 071-144941, toestel 215.
Schriftelijke reacties zijn ook zeer welkom.
In natuurgebied van Katwijk
Ritjes met oude stoomlokomotieven lijken de
laatste jaren bijzonder goed in de toeristische
markt te liggen. Ongemakken als houten banken
en wiebelpartijen lijkt men graag voor lief te
nemen om een poosje door fraaie landschappen
te 'stomen'.
Voor iets opmerkelijks op dit gebied zorgt de Ne
derlandse Smalspoorweg Stichting. Deze stich
ting stelt zich ten doel oude, smalsporige (70 cm)
industrie-stoomlokomotieven op de kop te tik
ken en te restaureren, teneinde die voor de toe
komst te behouden én aan het publiek in werken
de staat te tonen.
Dit betekent dat er daadwerkelijk met het 'mu
seummateriaal' wordt geredep. In Katwijk kan
men dat deze zomer wederom beleven.
Ook dit jaar heeft de NSS van de NV Leidsche
Duinwater Maatschappij toestemming gekregen
de twaalf kilometer lange, permanente smal-
spoorbanen in de Katwijkse duinen voor dit
'stoomdoeleinde' te gebruiken.
Zoals gezegd is het deze zomer dus mogelijk al 'tuf
fend' kennis te maken met de Katwijkse Zuid
duinen, die van onschatbare waarde zijn voor de
zuivering van ons drinkwater en nog meer als
uniek natuurgebied.
stt
tie
Daarom is dit gebied voor een deel niet toegankelijk FC
voor het publiek. Het smalspoornet krijgt van de W:
circa 30 medewerkers van de NSS wekelijks een Sp
onderhoudsbeurt. tir
Dit onderhoudswerk geschiedt geheel belangeloos, fe
En dat is ook het geval bij de restauratie en het be
onderhoud van de stoomlokomotieven en andere V<
tractiemiddelen. Ook de bouw van rijtuigen is in Si
eigen beheer uitgevoerd. ve
Voor de liefhebbers: De Nederlandse Smalspoor- e>
weg Stichting heeft thans de beschikking over Spa
vijf authentieke stoomlokomotieven, waarvan er ze
deze zomer drie op het Katwijkse Zuidduinen- m
traject zullen worden ingezet. Die drie zijn: een or
Orenstein Koppel uit 1928, een Henschel uit di
1930 en een Maffei uit 1921. k<
k<
Komende zaterdag zal de fluit van de lokomotief
voor het eerst dit jaar in de Zuidduinen te horen ei
zijn. Verder zal de lokomotief rijden op de zater- P1
dagen 7,21 en 28 juli en 4 augustus. Het vertrek is
van de zogenaamde Friese Weide elk heel uur tus- b
sen tien en vijf uur.
De opbrengst van de ritten komt ten goede aan het P'
onderhoud en de restauratie van het materieel
van de NSS. 0
zet, dat tegelijkertijd een an
dere functie kreeg: die van
bejaardencentrum.
Waterstokerij
Bas Kattestaart heeft het al die
jaren prima naar de zin gehad
in Woudsoord. Toen hij er in
1929 kwam, verdiende Bas
zijn brood als knecht op een
boerderij. Voor die tijd had hij
al diverse baantjes gehad.
Toen hij nog in Vlaardingen
woonde, verdiende hij de kost
in een zogenaamde watersto
kerij. Zijn taak was, vaak bij
het kraaien van de haan, heet
water rond te brengen. Hij
ging toen de Vlaardingse deu
ren af om tegen betaling em
mertjes warm water te slijten.
Toentertijd waren er nog geen
geisers. Wilde men bijvoor
beeld de was doen, dan kocht
men van een stokerij een
emmer heet water. Talrijke
ambachtslieden waren daar
ook van afhankelijk. Dat was
dan ook dereden waarom Bas
reeds bij het ochtendgloren
op pad moest.
Vermaak
Vergeleken bij zijn loopbaan als
schippersknecht is Bas be
trekkelijk kort bij de water-
stokerij gebleven. Meer dan
25 jaar heeft hij in de vaart ge
zeten en daaraan denkt Kat
testaart met veel voldoening
terug.
Aan dat terugdenken heeft Bas
thans alle tijd van de wereld.
Hij geniet met volle teugen
van zijn oude dag. Een beetje
televisiekijken, een spelletje
domino of even sjoelen. Bas
vermaakt zich wel. Opper
best zelfs. Uitgekeken in het
Woubrugse Woudsoord is-ie
nog lang niet!
De stoomtrein van de NSS op zijn toeristische tocht door de Katwijkse Zuidduinen.
Eigenlijk begrijpt hij niet helemaal waar al die be
langstelling omtrent zijn persoon deze week goed
voor is. Maar leuk vindt de 82-jarige Bas Kattestaart
het wel.
Eerst de aubade van de plaatse
lijke muziekvereniging, ver
volgens het ophangen van
slingers in zijn kamer en toen
de cadeaus van bewoners en
personeel van Woudsoord. En
nu weer iemand van de krant,
die hem komt feliciteren.
Gelukwensen met het feit dat
Bas deze week op de kop af 50
jaar in bejaardentehuis
Woudsoord aan het Wete
ringpad in Woubrugge woont.
En dat is heus niet zo gek als
het op het eerste gezicht lijkt.
Vyftig jaar geleden was Woud
soord immers nog een op
vangcentrum voor weduwen
en wezen van de hervormde
diakonie. En Bas Kattestaart
was 32, toen - door het over
lijden van zijn moeder - huis
vesting voor hem een nijpend
probleem werd. Nijpend om
dat zijn familie naar elders
verhuisde.
Door zijn intrek te nemen in
Woudsoord, dat in die dagen
nog was ondergebracht in
een 750 jaar oude boerderij,
werd dat huisvestings
probleem opgelost.
Deze boerderij werd een kleine
vijftien jaar geleden afgebro
ken. Op het braak gekomen
terrein werd spoorslags het
huidige Woudsoord neerge
in Woudsoord eens flink in het zonnetje gezet.
