Leids museum op zoek naar oude vaandels Verenigingswet op 26 juli in werking Schilderij uit Oegstgeest wellicht uitverkoren voor llnicet-wenskaart VOOR EXPOSITIE IN „LAKENHAL' Veel buitenlanders in Nederlandse cellen DONDERDAG 21 JUNI 19 Elke ochtend, steevast om tien uur, ga ik de stad en regio in, op zoek naar mensen en dingen voor deze rubriek. Tips en wensen voor "Publiek", kunt u tot klok slag tien aan mij kwijt, tel. 071-144941, toestel 215. Schriftelijke reacties zijn ook zeer welkom. In het stedelijk museum De Lakenhal zal eind dit jaar en begin volgend jaar een expositie worden gehou den van vaandels en oude foto's van Leidse vereni gingen. Frits Huysman uit Oegstgeest met zijn schilderij dat kans maakt om te worden afgedrukt op t wenskaart van Unicef. Het zijn spannende dagen voor Frits Huysman. Wordt uitgerekend zijn schilderijtje uitverkoren om als decor van een Unicef-wenskaart te funge ren of ziet de Amerikaanse jury liever een ander schilderij op de wenskaart afgebeeld? Die vraag houdt de Oegstgeester public relations- adviseur en reclame-designer (dat houdt volgens Huysman iets meer in dan het woord "reclame ontwerper") eindeloos bezig. Het behoeft uiter aard geen betoog dat er voor hem een hele eer mee te behalen valt. Wèl moet gezegd worden dat, wanneer Huysman daadwerkelijk in de prijzen mocht vallen, dat voor honderd procent te danken zal zijn aan puur toeval. De "vrijetyds-schilder" is de eerste die dat wil beamen. "Wat je noemt een samenloop van omstandigheden", zegt hij. Enthousiast Vorige week exposeerde hij nog in Hannover. Naar zijn zeggen heeft hij daar erg veel bezoekers ge had, onder wie twee vertegenwoordigers van het plaatselijke Unicef-comité. "Die twee Duitsers waren heel enthousiast. Zij vertelden mij dat er een afgevaardigde van het Amerikaanse centrale comité in Europa was om de schilderijen te ont dekken die geschikt zouden zijn als afbeelding op een wenskaart. Laat die man nou dezelfde avond met het vliegtuig in Hamburg aankomen. Die Duitse hei-en zijn daarop met ieder één van mijn schilderijen onder de arm meteen naar Hamburg gegaan en hebben mij aan de Amerikaan voorge dragen", aldus Huysman. Kinderfiguurtjes Eén van de twee doeken werd "tc licht" bevonden Het andere, een beschildering van kinderfiguur tjes op een halve aardbol, kwam wel door de eer ste selectie van de Unicef-gedelegeerde. Voor Huysman is het nu dus afwachten geblazen. "Het is natuurlijk een erg goed doel. Het zou fantas tisch zijn als mijn schilderij uit zoveel andere ge kozen wordt". Mocht die wens van Huysman onverhoopt toch niet in vervulling gaan, dan hoeft deOegstgeestenaar nog niet te treuren. "Dankzij de expositie in Han nover ben ik uitgenodigd in Polen enkele tentoon stellingen te houden" "Die invitaties neem ik uiteraard met beide handen aan. Polen staat op grafisch gebied immers erg hoog aangeschreven. Ja, dat zal me wat worden" Het is de bedoeling de tentoon stelling samen te stellen uit de eigen verzameling, aangevuld met Leidse vaandels van voor 1940. Drs. Ingrid Moerman, conser vatorvan dit Leidse museum, is al enige tijd druk doende met de voorbereidingen van deze overigens nog naamloze expositie. Die voorbereidin gen houden vooralsnog in: het achterhalen van de tien tallen verenigingen die Lei den binnen zijn stadsgrenzen heeft. "En dan maar hopen dat die verenigingen een vaandel van voor 1940 hebben en dat voor de expositie in bruikleen willen geven", zegt Ingrid. "Maar ja, het probleem is dat ik nog niet half weet hoeveel verenigingen en vaandels er in Leiden zijn" Paar honderd "De Leidse sport-, muziek-, to neel-, hengelsport-, studen ten- en wijkverenigingen bij elkaar opgeteld, zullen dat er een paar honderd zijn. En dan bedoel ik ook de inmiddels ter ziele gegane verenigin gen". "In het gunstigste geval zijn de namen van de opgeheven verenigingen in het gemeen tearchief terechtgekomen. In dat geval is het voor mij niet zo moeilijk het vaandel op te sporen". "Maar voor hetzelfde geld is het anders gesteld en ligt zo'n vaandel bij een oude man op zolder. Die vaandels komen soms van de gekste plaatsen vandaan". Het opsporen van oude foto's levert volgens Ingrid daaren tegen vrijwel geen enkel probleem op. Ze kan einde loos putten uit het gemeen tearchief aan de Boisotkade. Taptoe Het idee om een tentoonstelling van vaandels te houden heeft in de eerste plaats te maken met het feit dat de Lakenhal er naar streeft elk jaar iets uit de eigen verzameling te expo- Dit jaar dus het vaandel, een symbool dat voor de vereni ging een uitgesproken functie heeft. Ingrid: "Het is geen toeval dat wij de expositie houden na 3 oktober. De Tap toe moet uiteraard eerst voorbij zijn". Het symbool van eer van de vereniging, zeg maar haar 'visitekaartje' is veelal van kostbare stof vervaardigd en van sierlijke emblemen voorzien. Dat alleen al maakt een vaandel de moeite van het bekijken waard. Van 22 november tot medio ja nuari 1980 zal een door Ingrid Moerman te maken selectie van boven water gekomen Leidse vaandels op de boven verdieping van de Lakenhal te bezichtigen zijn. i?ier a zien, wijs i de lee jaar i ndere ondei Luist zijn dat d de Ti derw heugt de tri kijke gerin leidii Holoi de te caus gen. itges keur links land Drs. Moerman van museum "De Lakenhal" bij één van de histori sche vaandels die Leiden rijk moet zijn. In november komt er in dit i tentoonstelling over plaatselijke verenigingsvaandels. Registratie bij Kamer van Koophandel HILVERSUM - De datum van 26 juli 1979 nadert snel. Besturen van verenigingen en stichtingen die zulks nog niet gedaan heb ben, dienen zich voor die datum bij de Kamer van Koophandel in hun gebied te laten registreren om daarmee de vereiste rechts persoonlijkheid te krijgen. Gebleken is dat er nog altijd talloze verenigingen enz. zijn, die hun organisatie in statuten en-of reglementen niet hebben aange past aan de in juli 1976 in werking getreden nieuwe Verenigings- wet. Vele verenigingen zijn in de ze maanden druk doende om die inschrijving-volgens-de-wet te realiseren en vaak vormt dit een punt op de agenda's van vele jaarvergaderingen, ofwel wordt een bijzondere ledenvergadering hieraan gewijd. Voor weer andere verenigingen-stichtingen is het een bestuurszaak, omdat aange sloten leden zich met dergelijke formaliteiten dan niet wensen bezig te houden. Toch is het - eenmaal, andermaal - goed voor de slotdatum (26 juli) nog eens uitvoerig te attenderen op de verplichte inschrijving in het verenigingsregister. Vaak moet hiervoor een notaris wor den ingeschakeld, wat uiteraard Er komen veel extra tijd kost. Maar ook om an dere redenen is registratie be langrijk. En mogelijk zijn er (nog altijd) verenigingen die zich ook nu nog niet met deze zaak hebben beziggehouden, misschien zelfs geen notie van het bestaan van de regeling hebben. worden aangesproken a de tegenpartij aannemelijk kan maken dat de vereniging zelf niet aan haar verplichtingen zal vol doen. Ook voor stichtingen is de zaak an ders geworden. Voorheen moes ten ze zich laten registreren in het Openbaar Centraal Stichtingen- register bij het ministerie van jus titie. De verplichting is vervallen. Stichtingen moeten zich nu ook laten registreren bij de Kamer van Koophandel, dat hiervoor een stichtingenregister houdt. Wordt aan deze verplichting niet voldaan, dan geldt ook voor de bestuursleden dat zij hoofdelijk aansprakelijk zijn voor namens de stichting verrichte rechtshan delingen. hoe jaarverslag, ledenadmini stratie, presentielijst en vereni gingsarchief samengesteld, c.q. bijgehouden moeten worden. Er zijn talrijke nuttige informaties in afgedrukt, zoals adressen van Kamers van Koophandel, enz. Een speciaal hoofdstuk is gewijd aan communicatie: hoe die intern verloopt, het verenigingsorgaan (clubblad), alsmede de taakver deling, het werven van kopij, de indeling, het drukken en verzor gen en ook de wijze van bezor ging naar de leden, donateurs, adverteerders, enz. Voor een or ganisatie die van plan is een pers conferentie te organiseren: ook daarin voorziet het AMRO- boekje. Het ministerie van justitie kan tot 26 juli niet zeggen hoeveel ver enigingen met volledige rechts- bevoegdhe id er in Nederland be staan. Tot op het moment van de invoering van de nieuwe wet wa ren er (dus in juli 1976) 81.559 er kende verenigingen geregi streerd. Van het ontbinden van verenigingen of het verstrijken van de 29 jaar en elf maanden werd heel vaak geen melding gemaakt. Zodoende had men geen exacte gegevens over het aantal erkende verenigingen. Van de verenigingen met beperkte rechtsbevoegdheid (niet opge richt bij notariële acte) zal zich maar een gedeelte in het vereni gingsregister laten inschrijven. Een cijfer van het totale aantal verenigingen in ons land is dus nooit een haalbare kaart. Schat tingen lopen uiteen, doch alge meen wordt aangenomen dat er een legioen van circa honderd duizend verenigingen en stich tingen in Nederland is te vinden, al dan niet geregistreerd. Noemen we nog een belangrijke bepaling, die alle verenigingen verplicht voortaan een boekhou ding te voeren en binnen zes maanden na afloop van ieder boekjaar een balans en een staat van baten en lasten op te ma ken. Zonder notaris Beperkte rechtsbevoegdheid heb ben verenigingen die zonder no tariële acte, maar bijvoorbeeld mondeling of bij onderhandse ac te zijn opgericht. Dat mag, maar het heeft bepaalde nadelen. Een dergelijke vereniging kan bij voorbeeld geen onroerend goed in eigendom verkrijgen en geen ergenaam zijn, maar wel een le gaat krijgen (een bepaalde som geld of bepaalde goederen uit een nalatenschap). Ten aanzien van de aansprakelijk heid van bestuursleden van ver enigingen met beperkte rechts bevoegdheid zij nog vermeld dat, indien de vereniging is inge schreven bij de Kamer van Koophandel, de bestuurders naast de vereniging aansprake lijk zijn, indien de wederpartij kan aantonen dat de vereniging niet aan haar verplichtingen zal voldoen. Als voorbeelden van za ken waarbij zich dergelijke problemen zouden kunnen voor doen, noemen wij het huren van zalen, of het doen van bestellin gen. Indien de vereniging niet is inge schreven bij de Kamer van Koophandel, dan zijn de be stuurders wel degelijk hoofdelijk aansprakelijk voor aangegane overeenkomsten. Men zal het in dit bestek al spoedig ontdekken: als bestuurder van een vereni ging van enige omvang is volle dige rechtsbevoegdheid en in schrijving bij de Kamer van Koophandel voor u allen van be lang. Dus doen: vóór 26 juli 1979. FRITS REKKE Pocketboekje Naar aanleiding van deze verplich tingen heeft de AMRO-bank een pocketboekje uitgegeven, waarin helder en duidelijk zeer vele za ken worden uiteengezet: over rechtspersoon lijkheid en rechtsbevoegdheid, soorten ver enigingen, inschrijving, statuten en huishoudelijk reglementen de werking van een stichting. Waar gaat het om? Voor verenigin gen met volledige rechtsbe voegdheid bestaat de verplich ting zich in dit register te laten inschrijven. Zolang dat niet ge beurd is, is niet alleen de vereni ging, maar ook iedere bestuurder aansprakelijk. De verenigingen met beperkte rechtsbevoegdheid hebben niet de verplichting zich te laten in schrijven, maar kunnen dit wel laten doen. Dit laatste geeft wat betreft de aansprakelijkheid van de bestuurders een gunstiger re geling. Want wie bevoegd voor zo'n vereniging optreedt, kan pas zaken aan de orde. Voor hen die van plan zijn zich volgens de regelen der kunst te gaan verenigen, is een pocket boekje als dit van veel belang. Men leest er over alle ontwikke lingen, vanaf de oprichtingsver gadering tot en met het volledig functioneren van een vereniging. Ook hoe een vereniging beëin digd dient te worden. En als de organisatie van de grond is ge komen, hoe de taakverdeling er uit kan zien, het functioneren van voorzitter, secretaris en pen ningmeester, commissies, tech nische leiding, enz. Ook de wijze van vergaderen, het bijeenroe pen, de agenda en het verloop van een vergadering, alsook het stemrecht, wordt uit de doeken gedaan. Voorts hoofdstukken over sponsoring, subsidies, kan- tinebeheer. administratie in de ruimste zin, huurcontracten, Andere bestuurders leren ervan ijk j jfr. ■k KRIMPEN AAN DE IJSSEL - Een bel vooreen racefiets zoals niemand anders,ook niet in het buitenland, die maakt, wordt sinds kort vervaardigd door Nederlands enige fietsbellenfabrikant Widek. De bel is, op de schaal (50 mm doorsnee) van hoogwaardige aluminium na, geheel gemaakt van sterke kunststof,zelfs de hevel-en-klepel. DOETINCHEM (GPD) - In de Nederlandse gevangenissen zit momenteel een groot aantal buitenlanders waarvan een deel komt uit de harde criminaliteit. Daarbij zijn er die niets'ontziend kunnen optreden. Voor het gevangeniswezen, en vooral voor het personeel, is deze groep bui tenlanders een probleem. Dat is de overtuiging van regio-directeur J. H. Backus van het gevangeniswezen..De heer Backus, die 14 gevangenis sen in Gelderland, Overijssel, Drenthe, Friesland en Groningen onder zijn beheer heeft, schat het aantal buitenlandse gedetineerden in ons land op 30 tot 40 procent. De problemen met deze groep komen vooral voort uit verschillen in cul tuur, mentaliteit en taal. Verder voelen ze zich, zo stelt de heer Backus, gauw gediscrimineerd. Hoewel zich toch weinig explosieve situaties voordoen betekent het een grote belasting voor het personeel. „En hoe moet je daarop inspelen?", zegt de regio-directeur, „dan zou je haast moeten gaan denken aan het in dienst nemen van buitenlanders". Volgens de heer Backus is de opleiding van personeel toch al een wat moeilijke zaak: „Je hebt in de instellingen te maken met een erg gemê leerd gezelschap wat betreft instelling, karakter en afkomst. Er is nu een theoretische en praktische opleiding, via het wervings- en opleidingsin stituut in Den Haag. Maar misschien is de training in vaardigheid nog wel wat te weinig, dat weet ik niet. Ik'geloof dat we wat meer in de richting moeten van een middelbare beroepsopleiding, waarbij ge dragswetenschappen de nadruk krygen". „De gemiddelde Nederlandse gevangene", zegt de heer Backus voorzich tig, „is vaak een jongen die wat langs derand van de maaschappij loopt, iemand die wat tekort gekomen is in zijn leven en door de veranderingen in de maatschappij krijg je voor een aantal mensen net dat, waardoor een ommekeer naar de afglijding komt. In het algemeen, afgezien van de echt moeilijke gevallen, zijn het vaak problemen in de jeugd, het milieu of het familieleven. Met een klein duwtje kunnen ze net de goede of net de verkeerde kant opgaan". Je kunt je afvragen ofhetdanjuistisom deze mensen op te sluiten. De heer Backus: „Dan stel ik een tegenvraag: welk alternatief heb je? Er zal een reactie van de maatschappij nodig zijn op afwijkend gedrag, maar of zelfs dat inderdaad de beste oplossing is? Er is een commissie die de mogelijkheden voor alternatieve straffen onderzoekt, maar ik vind het een moeilijke zaak Zo ziet hij ook het probleem van gevangenisstraffen voor bijvoorbeeld onder invloed rijden: Als u zegt dat er steeds langere straffen opgelegd worden, is dat wel juist. Maar ook hier welk alterna tief is er? En wat spreekt de mensen aan? Daar moetje op een gegeven moment ook aan denken". Nog niet zo lang geleden is er nogal wat te doen geweest over lange wachttijden. Als je veroordeeld was zou je erg lang moeten wachten voordat je je straf uit kon zitten. Hoe denkt de heer Bachus daarover? „Het is de vraag of die lange wachttijden van lopende vonnissen wel bestaan hebben. Nu is die er zeker niet meer. Er is nu eenmaal bepaalde „voorraad" nodig om mensen te kunnen oproepen en te plaat sen. Je moet de mensen ook de gelegenheid geven zich in te stellen op het uitzitten van de straf. Er zijn destijds onnoemelijke aantallen opge geven maar ik heb er altijd mijn schouders over opgehaald". Een ander punt. Is de gevangenis wel de hogeschool van de criminaliteit, zoals zelfs advocaten ons wel eens willen doen geloven? „Ik durf dat echt niet te onderstrepen'zegt de regio-directeur, „en voor Doetinchem wil ik dat pertinent tegenspreken. Ik ben het er echt niet mee eens dat het grootste deel van de kraakjes voorbereid zouden worden in de cel. Dat het wel eens gebeurd staat vast, maar hogeschool? Nee!" Over de opvang van gedetineerden: „Zakjes plakken en wasknijpers ma ken is er tegenwoordig echt niet meer bij. Het is natuurlijk moeilijk mensen het werk te geven dat hen ligt, maar over het algemeen zie ik in de inrichtingen zinvol werk. En bij open inrichtingen, waar de gedeti neerden bij werkgevers buiten de inrichting te werk gesteld worden, is dat zeker het geval". „Ik zie steeds mensen die het wel maken, maar net zoveel mensen bij wiqdat niet het geval is", zegt hij tot slot.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 4