Coppola: „Apocalypse now is geen film, het is Vietnam Confrontatie met jezelf v „Twee vrouwen" ook in Leiden en Alphen Films deze week VRIJDAG 25 MEI 1979 Francis Ford Coppola. La Cage: mr. Humphries op z'n Frans Tussen lachen om en lachen over zit een subtiel verschil, waarbij dat laatste - hoewel vaak erg leuk - doorgaans niet zo erg aardig is. Belgenmoppen zijn daar een voor de hand lig gend voorbeeld van, maar ook homofielen plegen daar in de la Cage aux Folies; re- gie:Edouard Molinaro; hoofd- rollen:Ugo Tognazzi en Michel Serrault; theater:Lido 1; alle leeftijden mest nichterige vorm het mik punt van te zijn. Je zal de men sen te kost moeten geven, die al onder de tafel liggen als mr. Humphries uit de tv-serie Wordt u al geholpen met een wiebelend kontje en één hand koket in de zij in beeld ver schijnt. Ook in kluchten bikj- voorbeeld mag graag een be roep worden gedaan op een lui de kreetjes slakende nicht. Al tijd goed voor een paar lachsal vo's. Regisseur Richard Molinaro heeft zijn film La Cage aux Fol ies zelfs helemaal geconcen treerd op een homofiel stel. Ugo Tognazzi speelt een eigenaar van een nachtclub(La Cage aux Folies), waarin zijn vriend grote successen viert als travestiet. Onthullend om zo'n film te zien na Outrageous, waarin uitge kauwde grappen daaromtrent zo keurig vermeden werden. La Cage aux Folies, daarentegen speelt voortdurend in op de be staande vooroordelen met Mi chel Serrault als de Franse uit voering van mr. Humphries. Dankzij de kwaliteiten van die Serrault en Tognazzi kent La Cage aux Folies toch nog wel een paar leuke momenten. Maar voor de rest is het weer het oude blijspelliedje met mensen, die deuren in- en uitlopen om wééi een doldwaze situatie te creë ren. Je moet er maar van hou den. BART JIJNGMAN (Van onze correspondent) CANNES - De vertoning van de nieuwe Amerikaanse film „Apo calypse now" van Francis Ford Coppola over de voorbije oorlog in Vietnam, is ongetwijfeld het meest sensationele evenement van het internationale filmfesti val in Cannes dit jaar. Dit lang verwachte, tevoren bijna stuk ge schreven reuzewerk is wat het maken betreft waarschijnlijk de grootste probleem film in de ge schiedenis van de cinema. Er wa ren 240 draaidagen (meest op de Filippijnen) voor nodig en de montage duurde zes maanden. De kosten zijn op dit moment op gelopen tot bijna 31 miljoen dol lar en Coppola en zijn medewer kers zijn dooreen hel gegaan, als of het die oorlog zelf betrof. Vorig jaar al werd Apocalypse Now voor het festival van Cannes aan gekondigd en daarna moest de vertoning steeds weer worden uitgesteld. En nog is de film niet helemaal klaar. Coppola wil hier en daar nog veranderingen aan brengen en pas over tweeëneen- halve maand kan de definitieve versie tegemoet worden ge- De voorlopige kopie die gedraaid werd maakte een verpletterende indruk óp de festivalgangers. Na afloop van de voorstelling hield de regisseur in de grote zaal van het festivalpaleis een persconfe rentie van anderhalf uur voor duizend journalisten. Nachtmerrie Apocalypse Now is niet zomaar de zoveelste film over Vietnam, maar eerder de film die alle ande re films over die oorlog overbodig maakt. Apocalypse Now is de nachtmerrie en dreigende krank zinnigheid van iedere soldaat die er middenin heeft gezeten. Die belevenissen zijn niet te be schrijven of te verbeelden. Re portages cn documentaires over oorlogverschrikkingen op de te levisie kunnen de werkelijkheid ook geen stap dichterbij brengen, ze bevorderen slechts het tegen deel door de versterking van het gevoel dat het allemaal ver van eigen bed gebeurt. In zijn film bewerkt Coppola de toeschouwer met veel technisch en artistiek geweld: perfecte (apocalyptische) beelden van 70 mm-projectie, muziek van een hele batterij synthesizers en veel Wagner via het dolby-systeem. Het publiek zit zelf midden in de hel. De stijl groeit geleidelijk naar voorstellingen uit nachtmerries, angstvisioenen en de mythe. De film begint met de suggestie van zwarte engelen een zwerm heli kopters in het maagdelijk blauwe luchtruim, begeleid door pom peuze, angstaanjagende muziek van Wagner en zingende koren als in een Griekse tragedie. Het einde komt met de slachtpartij van een waanzinnige (Marlon Brando) ergens diep in het oer woud. Het is het koninkrijk van de geflipte Amerikaanse kolonel Kurz, wiens absolute macht ge tekend wordt met afgehakte hoofden van zijn onderdanen op elke vierkante meter grond. De taferelen rond de „Über mensch" Kurz zijn aangekleed en geënsceneerd als een Wagner- opera. „Het is immers ook een opera", zei Coppola zelf, toen hem gevraagd werd waarom hij de overal en altijd aanwezige zwarte rook van bommen en na palm steeds vermengd heeft met de kermisachtige kleuren rood, geel en blauw. Hel van Dante De eigenlijke hoofdrol wordt ge speeld door Martin Sheen (uit „Badlands" van Terrenee Ma- lick), die de geheime opdracht heeft de dolgedraaide kolonel uit de weg te ruimen. Zijn dagen (weken?) lange tocht op de rivier met een kleine bootbemanning naar de diepte van het verstik kende oerwoud wordt zijn afda ling in de hel van Dante. In hem beleeft de toeschouwer de ver schrikkingen en ongerijmdhe den langs de oevers. „De fysieke reis wordt een psy chologische. De reis op de rivier wordt de reis van het leven zelf', legt Coppola uit. „Het gaat om de gevaarlijke situatie waar we al lemaal in verkeren. Bij oorlog wordt de moraal binnenstebuiten gekeerd, ook in het zakenleven en in de journalistiek". De in Europa omstreden film The Deerhunter van Cimino, waarin de Vietnam-oorlog een belang rijk gegeven, is, vond Coppola „een film vol goede bedoelingen, ook wel bekwaam gemaakt, maar politiek volstrekt naïef'. -St* «Ij •k Scène uit "Apocalypse now": aan het front. „Mijn film is mijn persoonlijke stellingname. Alleen, het gaat ook niet over Vietnam, maar het is VIETNAM. De manier waarop we hem gemaakt hebben lijkt heel erg op wat er in Vietnam zelf gebeurde. We waren in de jungle, we waren met te weinigen, we hadden te weinig geld en ieder een werd gek. Ik zakte steeds dieper in de schuld. (Coppola heeft zijn immense bezit aan on roerend goed en andere bezittin gen in onderpand aan de bank gegeven). Het was geen film die wij maakten, maar de film maak te ons. Een en een kwart jaar hebben we daar in hét oerwoud gezeten. Mensen werden ziek, iemand kreeg een hartaanval, waardoor het werk maandenlang stil kwam te liggen, er waren echtscheidingen en een orkaan heeft een keer de hele zaak tegen de vlakte gegooid" Paniekslachting Voordat hij destijds aan de film be gon had de regisseur een lijstje gemaakt van dingen die er per se in moesten. Hierop stond onder meer: het gebruik van drugs on der de Amerikaanse militairen, het feit dat de zwarte soldaten meestal in de voorste linies moes ten vechten, dat veel officieren zich drukten en golf gingen spe len. en de Amerikaanse slacht partij onder de burgers in My Lai. („die jongens waren soms zelf nog kinderen en - net als in mijn film - gewoon gek geworden, ze wisten niet meer wat ze deden"). In Apocalypse Now raakt bij het doorzoeken van een jonk een ne gersoldaat achter een mitrailleur zo in paniek dat hij alle Vietna- mezen neermaait. Naar aanleiding van vragen over geweld zei Coppola: „Het geweld in de film is niets vergeleken bij de werkelijkheid De helikopter- aanval op dat Vietcongdorp is een traditioneel stuk Hollywood- film. De lijken in de bomen heb ik zo opgemaakt dat ze aan de schil derijen van Jeroen Bosch doen denken. Het levend in stukken hakken van een koe is een vast ceremonieel bij bepaalde stam men op de Filippijnen, ik heb het alleen maar hoeven filmen. Ik heb het expres in mijn film ge stopt omdat mensen zich soms meer druk maken over het slach ten van dieren dan over het slach ten van mensen. De beruchte scène van het afgesneden paar- dehoofd in „The Godfather I" heeft destijds heel wat beroering veroorzaakt. Maar ik had dat paard heus niet speciaal voor de film laten afmaken. Het was ge woon geslacht om de lieve poe- deltjes te voeren van dezelfde dames en heren die protesteer den". Sandra Dumas over filmdebuut: Sandra Dumas: zelfbewust en kritisch "Twee vrouwen", de film van George Sluizer, die vorige week in Cannes in première ging, beleeft deze week in een twintigtal bioscopen zijn Nederlandse première In Leiden zul de film te zien zijn in het Trianon-theater, in Alphen draait hij in Euro 1De film is toegankelijk voor zestienjarigen en ouder. Vorige week donderdag plaatsten wij reeds een recensie over deze, naar de roman van Harry Mulisch vervaardigde produktie. Verslaggeef ster'Roelie Meyer had een interview met een van de vrouwelijke hoofdrolspeelsters, de Nederlandse Sandra Dumas. AMSTERDAM - Bijna een jaar ge leden reed Sandra Dumas met haar vriend Cees Overgaauw door een zandstorm naar de dichtst bijzijnde telefooncel midden in de Amerikaanse woes tijn en vroeg een gesprek aan met Amsterdam. Zij wilde van regis seur George Sluizer de uitslag horen van haar screentest voor de film Twee Vrouwen. „Het was voor 90 procent zeker dat het doorging maar daar was ik niet tevreden mee. Ik dacht dat Tony Perkins of Bibi Andersen geen onbekende naast zich wilden, la ter bleek dat vooral de buiten landse investeerders overtuigd moesten worden". Toen ik bij de auto terugkeerde zei Cees troos tend, „je ziet zo wit het is zeker gelukt. Je zult heus wel een goede actrice worden". Sandra Dumas debuteert deze week in de film Twee Vrouwen, die gebaseerd is op de gelijkna mige roman van Harry Mulisch. De film wordt in een twintigtal theaters in ons land tegelijk in roulatie gebracht na de succes volle wereldpremière tijdens het filmfestival in Cannes. Sandra is voor de première naar Europa gevlogen en woont voor het eerst van haar leven op kamers (bij kennissen) tot ze terugkwam naar de heuvels van Los Angeles waar ze met de journalist Cees Overgaauw een huis heeft ge huurd. Ze zijn vorig jaar niet naar Amerika gegaan omdat Hollywood zo dichtbij ligt maar met het doel er reportages te maken. Sandra zegt: „Je maakt daar geen enkele kans voor de film of je moetje in duizend bochten draaien. Moni que van de Ven heeft dezelfde er varing, maar Amerika is een fan tastisch land om te fotografe- De donkere-kameruitrusting die vorig jaar op de verlanglijst voor haar 21ste verjaardag stond is er niet gekomen, maar dat is een kwestie van tijd. Sandra Dumas fotografeert en ze praat er met nog meer hartstocht over dan over haar werk als actrice. „Wat ik aan de film heb verdiend is allang op", zegt zij. „Het was vol doende om terug te vliegen en het een paar maanden uit te zingen. Ik heb het huis ingericht met kis ten en hout dat we aan het strand vonden. De lampen maakten we van lege bierblikjes en dat ziet er goed uit". Ze zit, smal en donker, het intelli gente gezicht vol aandacht, meestal op de punt van haar stoel. Met brede gebaren die hapr buurvrouw aan het cafétafeltje bijna wegvagen schetst ze de on derwerpen van haar reportages. Rinus Michels op de rug gezien in Amerika, de fakehuizen in het echte dorpje Centennial, film sterren, voetballers en woestij- dacht als ze me daar voor vragen, zeg ik nee. Het ging zo tactloos, misschien wel goed hoor om het zo te doen. Nee, eigenlijk niet goed. Ik moest iets stoms zeggen. ..Morgen is het geen dinsdag dus kan ik mijn brommer wel laten maken". Het meisje was volstrekt oninteressant, dat is heel bewust gedaan. Zelfs zo'n kind als ze be doelden in de film heeft nog wel hersens". Smog „Toen ik voor het eerst boven Los Angeles vloog zag ik ondanks het heldere weer niets meer. De smog hangt er als een bruine koek bo ven de stad. Kinderen worden er geboren met een chronische ont- -steking van de voorhoofdsholte en zij leven op een massa medi cijnen. Je wordt er ook niet bruin. Ik heb drie dagen op het dak ge legen maar het maakte niets uit. De eerste keer in Los Angeles had ik voortdurend koorts, steeds een natte bovenlip en een kant van mijn gezicht gevoelloos. Het ging pas over als we naar het strand reden. Screentest Sandra Dumas, dochter van een hoorspelactrice die hetzelfde vermogen tot jongblijven heeft, zocht in 1978 een baantje bij een fotograaf toen zij een rol kreeg in een komisch filmpje in het kader van de boekenweek. De TROS zag iets in haar als interviewster voor een nieuw popmuziek-pro- gramma maar haar eigenzinnig optreden bij de screentest heeft de heren waarschijnlijk afge schrokken. Zij hoorde nooit meer iets. In het voorjaar volgde toen een screentest voor de film Dag dokter. „Daar hebben ze Moni que van de Ven voor genomen en ik vond dat niet zo erg". Daarna volgde een videotest voor de film Mijnheer Klomp. Sandra denkt er met afschuw aan terug. „Ik George Sluizer De screentest voor Sluizers film Twee Vrouwen vond in dezelfde periode plaats. Sandra zegt „Dank zij George viel het erg mee. Het is een echt chaotische man maar hij weet precies wat hij wil. Ik denk dat hij Kitty Cour- bois, die de tegenrol speelde, had geïnstrueerd om me op mijn ge mak te stellen, en dat deed ze heel schattig". Sandra bestelt opnieuw hete melk en koffie die ze tot een soort kof fie verkeerd probeert te vereni gen voor alles koud is geworden. Vrienden zwaaien uit de verte en Gerard van Lennep, manager van Rijk de Gooijer, komt in bedekte termen zijn diensten als manager aanbieden. Nadenkend zegt Sandra: ,',Als ik er mee door ga heb ik toch zo iemand nodig, je moet echt van je afbijten als je over contracten en onkosten gaat praten". Bibi Andersson De Zweedse actrice Bibi Anders son speelt in de film de rol van een gescheiden vrouw die ver liefd wordt op een meisje. Sandra zegt „Ik had een heel verkeerd beeld van het meisje dat ik moest spelen en ik was erg benauwd voor mijn eerste ontmoeting met Bibi. Ik dacht als ik maar niet met mijn moeder naar bed moet. Maar ze was ontzettend aardig en be hulpzaam. Een enig mens. Heel zacht en sproetig. Op mijn ver zoek hebben wc samen een dag doorgebracht in het huis dat in de film voorkomt. Ik heb voor haar gekookt. Dat was ook nieuw voor haar net als de hele situatie. Ik heb ook een nacht in het huis willen slapen maar dat wilde zij niet. Samen ontbijten en samen je tanden poetsen is toch heel an ders. We hebben de hele dag over onszelf en over de rol gepraat en over de badscènelk wist niet of ik het kon en zij ook niet". Anthony Perkins Perkins heeft maar twee weken meegedraaid. Sandra zegt „Hij was veel technischer dan ieder een. Als hij verscheen verander de de set opeens in een studio. Ik dacht dat hij me helemaal niet zag zitten en ik was ontzettend bang voor de naaktscène met hem. Wij hebben twee uur zitten koffie drinken en het bleek dat hij veel zenuwachtiger was dan ik. Weet je, bloot is een ding dat is al heel wat, maar dan ook samen vrijen is nog iets heel anders. Dat is de du bieuze kant van het acteren. Ver driet kun je inleven door je te concentreren en desnoods door iets in je ogen te doen voor echte tranen. In die vrijscène moest ik me inleven in het opgeilen van een mijnheer en halverwege moest ik het ook nog lekker gaan vinden. Dat alles met rare krampachtige teksten waar ik het niet mee eens was en twee centi meter op scherpte voor de came- Familie Negen weken lang heeR de film ploeg ben uur per dag op eikaars schoot gezeten als een altijd kan kerende en zeurende en aan el kaar verknochte familie. Haat en liefde flikkerde koortsachtig tus sen de betrokkenen. En nu het afgelopen is gloeien er nog een paar mooie vriendschappen na. Sandra Dumas is dezelfde geble ven als voor de film. Zelfbewust en kritisch maar met een warme aandacht voor mensen die zij de moeite waard vindt. Ze zegt „Ik sta er wel heel anders tegenover dan vlak na de opname. Ik vind filmen enig om te doen maar de bijkomende dingen zoals het fe- norrleem bekend worden vind ik doodeng Je wordt ontzettend met jezelf geconfronteerd. Ik weet niet wat er verder gebeurt. Ik zie wel". Blijvers "The Deerhunter" - Film over het barre leven in Vietnam en de even barre tijd na terug komst, Lido 2, Leiden, Euro 2, Alphen. "Animal House" - Studenten leven van humoristische kant gezien, Lido 3, Leiden. "Brutti, sporchi e cattivi" - Bi zarre kijk op armeluisleven in Italië, Studio. Leiden. "Kentucky fried movie" - Re gisseur steekt de draak met Amerikaanse televisie, Euro 4, Alphen. Nieuw in Alphen Toul play" - Goldie Hawn is getuige van een misdaad. Geen wonder dat zij daarna naar het leven wordt gestaan. Argeloos lijkt ze in de val te lopen, maar een aardige rechercheur steekt er een stokje voor. Euro 4. Rex "Partnerruil" - Een soort ruil beurs, maar het enige artikel dat wordt verkocht is sex. Het be kende thema dus. Kindermatinee "De fluit met de zes smurfen" - Camera, Leiden. "Tom en Jerry" - Lido 3, Lei den. "Juliana in 70 bewogen jaren" -Trianon. Leiden. "Bambi" - Euro 2, Alphen. Nachtfilms "The nightporter" - Camera, Leiden. "Spiegel der lusten" - Rex, lei den. "Satyricon" - Euro 1, Alphen. "Mister Majestyk" - Euro 2, Alphen. "Porno-weekend op Mallorca" - Euro 3, Alphen. "Foul play" - Euro 4, Alphen. Haagse bioscopen APOLLO 1: 'Pas op...we slaan d'r op', dag. 2.30, 7 en 9.15 uur, zo. 2, 4.25, 7 en 9.15 uur. 12 jaar. APOLLO 2: 'De gendarme ziet ze vliegen', dag. 2, 7.30 en 9.15 uur, zo. 1, 7.30 en 9.45 uur. AL. ASTA: 'The Brinks job', dag. 2, 7 en 9.30 uur, zo. 1.30,4,7 en 9.30 uur. 12 jaar. BIJOl): 'Hardcore', dag. 2. 7.30 en 9.45 uur, zo. ook 4.15 uur. 16 jaar. CALYPSO. 'Just a gigolo', dag. 2.15, 7.15 en 9.30 uur. zo. 1.45, 4.15. 7.15 en 9.30 uur. AL. CAMERA: 'Coming home', dag. 2.15,7 en 9.30 uur, zo. 1.45.4.30,7 en 9.30 uur. 16 jaar. CORSO 'De prijsvechter', dag. 2. 6.45 en 9.15 uur. zo. 1.30,4.15, 6.45 en 9.15 uur. 12 jaar. DU MIDI: 'Inpikken en wegwe zen', dag. 8.15 uur. vr. en za. 7 en 9.30 uur, zo. 3.30, 7 en 9.30 uur. 12 jaar. EURO: 'Juliana*, dag. 2 en 8 uur, za., zo. en woe. 4 en 8 uur. AL. METROPOLE 1: 'Een kooi met rare vogels', dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. AL. METROPOLE 2: 'Twee vrou wen', dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4. 6.45 en 9.30 uur. 16jaar. METROPOLE 3: 'Agatha', dag. 2,6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15,4,6.45 en 9.30 uur. AL. METROPOLE 4 National Lampoon's Animal House', dag. 2,6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15,4, 6.45 en 9.30 uur. AL. METROPOLE 5: Foul play', dag. 2, 6.45 en 9.30 uur, zo. 1.15, 4, 6.45 en 9.30 uur. AL. ODEON 1: 'De prijsvechter', dag. 1.45, 6.45 en 9.30 uur, zo. ook 4.15 uur. AL. ODEON 2: 'Terugkeer van de heksenberg', dag. 2, 6.45 en 9.15 uur, zo. ook 4.30 uur. AL. ODEON 3: 'Twee vrouwen', dag. 2, 6.45 cn 9.15 uur, zo. ook 4.30 uur. 16 jaar. ODEN 4: Strand verlangens', dag. 1.45, 6.45 en 9.30 uur, zo. ook 4.15 uur. 16 jaar. PASSAGE: 'The deer hunter', dag. 2 cn 8 uur. 12 jaar. STUDIO 2000: 'Starerash', dag. 2, 7 en 9.30 uur (di. niet om 2 uur), zo. 1,7 en 9.30 uur. AL. DE UITKIJK: 'Remember my name', dag. 2, 7 en 9.30 uur. 12 jaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 13