'Leren van de bestuurlijke chaos in Amsterdam' Koppelbaas was zwendelaar „Rustig dat ze nu weer op elkaar Manilla ruimt deel van sloppenwijken op Miljoenenaffaire met vakantiebonnen (Door Dick Horst) NIJMEGEN -De Nijmeegse super koppelbaas Toon van E. (49), de man die al jaren lang probeert met geld van ande ren geld te maken, moet voor de zoveelste keer - na aan vankelijk in alle toonaarden te hebben ontkend - opnieuw een toontje lager zingen. Hartklachten of geen hartklachten, de rechter-commissaris heeft hem onderdak-in de bajes toege wezen omdat hij het brein bleek te zijn achter een gigantische zwendelaffaire met valse vakan tie- en pensioenpremiebonnen van het Sociaal Fonds Bouwnij verheid. Een affaire, waarmee miljoenen guldens waren ge moeid en waarvan opnieuw het Sociaal Fonds Bouwnijverheid de dupe is geworden. Er is, zoals de Nijmeegse politie woensdag bekend maakte, voor tenminste 7,5 miljoen gulden aan in Spanje gedrukte en in Nijmegen geper foreerde namaakbonnen in cir culatie gebracht. De politie was precies op tijd met het oprollen van de bende, want er lag een opdracht voor het ver valsen van 48 miljoen gulden aan valse vakantiebonnen. Toon blijkt de zaak volgens de nu be schikbare stukken te hebben op gezet met een 54-jarige „collega" uit Den Helder en diens 26-jarige zoon, eveneens een aannemer koppelbaas. De 26-jarige man uit Den Helder en een even oude projectontwikkelaar uit dezelfde stad die ook bij de zwendelzaak waren betrokken, zijn intussen weer op vrije voeten gesteld in afwachting van hun berech ting. Toon is op de van hem bekende wijze te werk gegaan. Hij char terde zijn 54-jarige compagnon uit Den Helder als de belangrijk ste geldschieter. Toontje zelf stale geen cent in de zaak. Toch moe ten daarin vele tonnen geinves- teerd zijn. De Helderse compag non en diens zoon woonden tij delijk in het Nijmeegse huis van Toon, maar toen zij er lucht van kregen dat de politie hen op de korrel had, vertrokken ze met de noorderzon. Toontje ging al 29 december met onbekende be stemming naar het buiten land. Hoofdkwartier Kort daarna, op 10 januari van dit jaar, deed de politie een inval in de woning van Toon aan de Nij meegse Brughardt van de Berg- hstraat, het voor de vakantiebon- nenoperatie als zenuwcentrum ingerichte hoofdkwartier. De po litie vond een plastic zak met voor 7,5 miljoen gulden aan valse bonnen, proefdrukken en cli chés. Ook de machine waarmee de vakantiezegels werden geper foreerd werd - zij het in losse on derdelen over Toons hoofdkwar tier verspreid - boven water ge haald. Maar de vogels waren gevlogen. Totdat de recherche een tip kreeg dat Toon onder valse naam in Londen zou zitten, waarschijnlijk in een kliniek omdat hij onder het mom van hartklachten op zoek was naar een perforeermachine. Een grote zoekactie leverde niets op. Intussen hield de politie in Nijmegen na de huiszoeking Toons zenuwcentrum in de ga ten. Het bleek dat Toon vanuit Engeland nog contacten met Nijmegen onderhield, want een van zijn spionnen kwam een kijkje nemen wat de politie bij de huiszoeking allemaal had gevon den. Alles was weg, zo ontdekte de handlanger. Met spanning wachtte de politie op de terugkomst van Toon, van wie bekend is dat hij Nederland niet kan missen. Op 11 maart kwam hij in een auto vanuit Antwerpen ons land binnenrijden. Hij was nog geen twee kilometer over de grens - rijdend in de richting van Breda - of hij kon worden staan de gehouden. Hij reed met een in Madrid gehuurde auto met Spaans kenteken, vals paspoort en vals rijbewijs... Een week later werden in Den Hel der ook de geldschieter en diens zoon in de kraag gegrepen. De mannen uit Den Helder, wellicht minder bedreven in het criminele vak dan Toon, sloegen door en zo konden meerdere arrestaties vol gen. Onder meer van een overi gens geheel te goeder trouw zijn de 30-jarige timmerman uit Bus- sum die de perforeermachine in elkaar had geknutseld. Vriendin Uit de verhoren van de gearres teerde personen kwam een massa bewijs tegen Toon aan de op pervlakte. Op 2 april ging Toon eindelijk door de knieën doordat er ook bewijzen uit Spanje tegen hem werden gebruikt. Een Nij meegse rechercheur was name lijk samen met een vervalsings specialist van de criminele re cherche-informatiedienst uit Haag naar Madrid afgereisd. Daar woonde Toons zeer attractieve Argentijnse vriendin, die evenals Toons Spaanse taxichauffeur en de drukker van de valse vakan tiezegels, stevig aan de tand werd gevoeld. De chauffeur fungeerde - in ge brekkig Duits - tevens als tolk, maar de taalmoeilijkheden ble ken toch tot een verkeerde com municatie te hebben geleid. Toon bestelde via de tolk namelijk 4000 vellen vakantiebonnen in series van duizend, alsmede 4000 vellen in series van 5000. Door de com municatiestoring leverde de drukker echter slechts duizend vellen in series van duizend. Dat scheelde ruim 35 miljoen gul den... Toon intussen is witheet op de drukker omdat deze voor slechts 7,5 miljoen gulden aan zegels heeft gedrukt. Volgens Toon zou hij voor 48 miljoen gulden heb ben gedrukt en de rest in eigen zak hebben gestoken om ze in omloop te brengen. Voor 48 mil joen was namelijk ook de op dracht geweest. Overigens heeft Toon de drukker al bij de neus gehad, want de eerste proefdruk ken keurde hij af. Hij schijnt er toch mee gesjoemeld te hebben, want die tweede druk betaalde hij aan de drukker met de op brengst van de eerste afgekeurde druk. Pruiken Tussen de bedrijven door reisde Toon nog naar Argentinië met een kwart miljoen gulden op zak. Hij ging daar op zoek naar „be haard" bankpapier, dat in Spanje niette koop bleek te zijn. Het ging om een soort papier waarop bij Joh. Enschede Zn. in Haarlem ook bankbiljetten worden ge drukt. Papier, met daarin ver werkt minuscuul kleine haartjes. Ook in Argentinië bleek dat bankpapier niet te koop. Toon maakte in dat land goede sier en draaide zijn kwartmiljoen er door. Hij keerde terug naar het Iberisch schiereiland en kocht een grote partij pruiken waarvan het haar in hele kleine stukjes werd ge knipt. Hij gaf de drukker op dracht de zeer kleine haartjes op het te bedrukken papier aan te brengen. Zo op het oog was de vervalsing perfect, maar experts ontdekten dat de kern van het ze gelpapier geen haartjes bevat te. De politiemannen verhoorden in Spanje in totaal 12 bendeleden, onder wie een aantal tussenper sonen van Toon waardoor de zaak bijzonder verwarrend was en het slechts met grote moeite lukte om de drukkerij te vinden. Dat lukte ten slotte toch en als bewijsmateriaal werden de nega tieven en een aantal proefdruk ken meegenomen naar Neder land. De zaak kwam vorig jaar december in Arnhem aan het rollen toen daar een 29-jarige timmerman en een 61-jarige bloemenhandelaar werden gearresteerd. Zij hadden voor 5000 gulden aan valse bon nen doorverkocht aan een aan nemer in Leiden die ontdekte dat de zegels vals waren en zijn geld (10.000 gulden) terugeiste. Het geld was er niet meer en er ont stond een hooglopende ruzie, waardoor de politie lucht van de zaak kreeg en de bende kon op rollen. AMSTERDAM - De peuters van de speelzaal "Tijl Uylenspiegel" hebben hun surprise v Hun juf Lea legt er de laatste hand aan. r moederdag al klaar. MANILLA - Van de op het ogenblik bijna 7.000.000 inwoners van de Filippijnse hoofdstad Manilla wonen er bijna 1.000.000 in achterbuurten en hiervan zijn de meesten pas de laatste jaren naar de stad gekomen om j werk te zoeken. Het oudste en grootste achterbuurtgebied van Manilla is I het aan de haven gelegen Tondo, waar migranten zich al vestigden in de Amerikaanse koloniale tijd omdat ze hier gemakkelijk aan werk konden komen. Meer dan 30.000 gezinnen wonen hier op slechts 137 hectaren in barakken, gemaakt van oude planken, benzineblikken en linnen zakken. Er zijn geen sanitaire voorzieningen en het water moeten de bewoners in vaten kopen. Ziekte en misdaad ^aren in Tondo heel gewoon, zodat niemand j zich hier 's nachts in waagde. Alle pogingen van de regering om de sloppenwijk-bewoners te laten ver huizen, liepen dood op hun tegenwerking omdat ze hun woonplaats, die hun eigendom was en in de buurt van het werk lag, niet wilden opgeven Maar de regering had een deel van het achterbuurtterrein nodig voor de I bouw van de containerhaven. Met geweld werden de bewoners vier jaar geleden uit hun „shanties" gehaald en aan de rand van Manilla, ver van hun werk, neergezet, waar weer nieuwe achterbuurten ontstonden. Deze onderneming was geen oplossing voor Tondo. Met steun van de Wereldbank, die 32 miljoen dollar ter beschikking stelde, is de „National Housing Authority" nu begonnen met de sanering van Tondo. Ook deze sanering stuitte op tegenstand van de slum bewoners, die niet bereid waren voor een nieuwe woonplaats in Tondo een maandelijkse huur te betalen van 60 cent per m2. Intussen heeft men echter het merendeel van deze bewoners gewonnen voor het saneringsproject, waarbij een bijzonder beroep wordt gedaan op zelfhulp. De Wereldbank heeft alleen de infrastructuurwerkzaamhe den aan zich getrokken, zoals het klaar maken van de grond, de bouw van straten, de kanalisering en de verzorging van water en elektrici teit. Volgens de nieuwe regeling kunnen de slumbewoners nu per familie een stuk grond van 48 m2 krijgen voor 5-6 pesos per m2 (ongeveer 80 cent)en dat heeft nu een marktwaarde van 300 pesos per m2 (90 gulden). Op dit stuk grond kunnen ze zelf naar eigen inzicht een huis bouwen of zelfs een tent opslaan. De enige voorwaarde van de „National Housing Au thority" is, dat iedere woonplaats een toilet, bad en keuken bezit .De rest mogen de bewoners, die intussen hun nieuwe huis niet binnen 25 jaar mogen verkopen, zelf weten. Burenhulp Vol ijver zyn ze begonnen met de bouw van hun nieuwe woonplaatsen, waarbij burenhulp, die altijd al had bestaan, nu aan de orde van de dag is. Het is ook verbazingwekkend hoeveel geld ze nu plotseling kunnen opbrengen. (Ze werden steeds als de armsten der armen be schouwd). Ook hier helpt men elkaar over en weer. De nieuwe huizen, die dikwijls fel zijn geschilderd en waar op de balkons bloemenbakken staan, zijn maar één verdieping hoog. De National Housing Authority heeft onder leiding van generaal Gauden- cio Tobias vermeden om hier huurkazernes neer te zetten, waarin de oude gemeenschapszin verloren zou zijn gegaan. Intussen werden door de bank ook enkele flats van twee étages gebouwd, waarvan de huurzo'n 50 pesos (circa 15 gulden) per maand bedraagt. Tot nu toe zijn al 20.000 stukken grond aan de bewoners uitgedeeld en hebben ze hiervoor voorlopig een eigendomscertificaat gekregen. Bij de sanering van Tondo hoort ook de oprichting van markthallen, scholen en klinieken. Ook werkzaam in Tondo is de Don-Bosco-orde, die hier een lagere technische school bezit en de bewoners van de achter buurt ook hulp geeft. Zij zet de bewoners aan tot zelfstandigheid, om op eigen kracht bij te dragen aan de verbetering van hun bestaan. Met de sanering van Tondo zijn de voormalige bewoners ook in de nabijheid van hun werk, dat voor de meesten de haven of los werk betekent, gebleven. Door de sanering van Tondo echter zijn uit a-socialen nu goede burgers gegroeid. Altijd al zijn de bewoners van Tondo vrome katholieken ge weest. Geen enkele kerk in Manilla wordt zo frequent bezocht als de Tondo-kerk. Maar voor president Marcos zijn de achterbuurten in Ma nilla een schoonheidsfout, die niet goed past bij de pompeuze prestige- gebouwen en de luxueuze woonwijken van de rijken en daarom uit de weg geruimd moeten worden. DEN HAAG (GPD) - Twee jaar ge leden werd het Amsterdams* raadslid Huub Jacobse bij d< WD-fractie in de Tweede Kame ingelijfd als de man die de libe ralen langzaam maar zeker wa meer naar links, richting Parti van de Arbeid, zou kunnen stu ren. Hoofdstedelijke WD'er: staan doorgaans bekend als iet: progressiever dan hun doorsne* partijgenoten en bovendien hac Jacobse als fractievoorzitter var de WD in de gemeenteraad er varing in samenwerking met d€ socialisten. Sinds zijn entree ïr het parlement steken met de re gelmaat van de klok geruchten de kop op over progressieve libera len die de koers naar links zouden willen verleggen. Nijpels en Kappeyne van de Coppello zijn namen die af en toe opduiken, maar Jacobse bleef totnutoe bui ten beeld. Noch in de discussie over de partijkoers, noch als ka merlid trad hij, althans naar bui ten toe, op de voorgrond De scheepsbouw was het meest opvallende onderwerp dat de Amsterdamse politicus behan delde. Toch mag de invloed van Jacobse niet onderschat worden. In de fractie bekleedt hij intussen de positie van de ervaren stra teeg, als de man die bemiddelend op kan treden en als vraagbaak voor de jongere collega's. Hoewel elke mededeling over het bestaan van een linkervleugel binnen de WD-fractie door fractievoorzit ter Rietkerk nauwkeurig wordt gedementeerd, is het duidelijk dat Jacobse zich heeft genesteld in de liberale hoek die wat op vallender naar de Partij van de Arbeid wil gaan lonken. Angst voor onnodige irritatie bij rege ringspartner CDA weerhoudt hem er waarschijnlijk van zich nu al naar buiten toe geprononceer der op te stellen, maar de kans dat dat met het naderen van de vol gende verkiezingen (in 1981) ge beurt, is reëel. Jacobse heeft zelf een simpele ver klaring voor het feit dat hij in het openbaar nauwelijks opvalt. „Het verschil met Amsterdam is, dat ik daar de baas van de fractie was en in Den Haag een van de 28 leden. Bovendien heb ik weinig trek in wetgevend werk. Ik ben geen man van punten en kom ma's. Ik concentreer me het liefst op de algemene problematiek. De gemeentelijke herindeling bij voorbeeld, trekt me wel aan, maar ik voel niet zo veel voor een discussie over de vraag waar de nieuwe grens van Vaals precies moet komen te liggen,"aldus het liberale kamerlid. Het gevolg is dat hij zich in de fractiekamer veel vaker prominent manifes teert dan in de grote vergaderzaal van de Tweede Kamer. Langere termijn In de fractievergaderingen moeten onderlinge geschillen gladge streken worden. Daar wordt ge discussieerd over de uit te stip pelen tactiek en daarin voelt de Amsterdammer zich het beste thuis. Leidt dat niet tot botsingen met Rietkerk? Jacobse: „We ver schillen in zoverre van mening, dat Rietkerk het accent wat meer op de actuele zaken legt, terwijl ik op langere termijn wil werken. Wanneer het gaat om de vraag of we na '81 met de Partij van de Arbeid in de regering willen zit ten, ben ik het met onze fractie- LIBANON, 3 mei Na al de spanningen die we de laat ste tijd hebben gehad begint het nu weer wat rustig te worden. Gelukkig maar, want iedereen hier begon het knap zat te wor den. Tijdens die beschietingen en die dreigementen van de Falan- gisten moesten we vaak dubbele wachten draaien en dat gaat je niet in de kouwe kleren zitten want van slapen komt er meestal niet veel. Het gebeurde wel datje van de ongeveer 60 uur er maar 10 sliep. De wegen zijn weer opengesteld door de Falangisten en de meeste burgers die veiliger oorden had den opgezocht komen weer te rug. Overdag hebben wij het dus nu weer wat drukker met het con Jacobse (VVD) - ervaren strateeg - voorzitter eens dat dat nu niet relevant is. We hebben eind '77 gezegd dat we dit kabinet de ge legenheid zouden geven de rit af te maken en daar houden we ons aan. Dat neemt echter niet weg dat we intussen kunnen onder zoeken welke mogelijkheden er zijn voor samenwerking met de socialisten in de jaren tachtig. Dat kan door vergelijking van de programma's en het stemge drag". Jacobse erkent dat er fractieleden zijn die vreemd opkijken, onaan genaam verrast zijn wanneer zo'n troleren van wagens, maar dat is niet zo erg. Zoals u wel zult weten heeft Hadad tijdens die rumoerige dagen de onafhankelijke staat Zuid-Liba- non uitgeroepen dus hij denkt nu in zijn eigen land te wonen. Maar voor ons is er verder niets veran derd. Onder de jongens werden al grapjes gemaakt zoals: "Straks hebben we nog andere valuta nodig", of "Het is niet te hopen dat hij meer belasting laat betalen voor de si garetten" (die zijn hier namelijk erg goedkoop). Ik denk wel dat Hadad zich met dat grapje flink in de vingers heeft gesneden want geen land zal zijn staatje natuurlijk erkennen. Hij heeft er alleen mee bereikt dat de voorstel wordt gedaan. Zij voelen na twintig jaar anti-socialisme weinig voor een vrijerij met de Partij van de Arbeid. Het Am sterdamse kamerlid ontkent ech ter dat hij en andere progressie ven in de fractie geen enkele be wegingsvrijheid van Rietkerk zouden krijgen. Hij zegt: „Dat Rietkerk straffer optreedt dan Wiegel, is zeer goed verklaarbaar. Hij staat voor de driedubbele op gave om een man als Wiegel te vervangen, een kakelvers kabi net in gang te houden en een frac tie met veel nieuwkomers te lei den. Onder die omstandigheden is het noodzakelijk dat hij zich meer met allerlei zaken bemoeit. Ik lijd daar niet onder. Ik heb mijn werk hier totnutoe met vol doening kunnen verrichten". Terwijl Jacobse c.s. voorzichtig het terrein voor een coalitie met de socialisten willen verkennen de overeemkomsten liggen vooral op het niet-materiële vlak) zijn ook krachten actief die voor be houd van de samenwerking met het CDA strijden. Staatssecreta ris Smit-Kroes toonde dat vorige week nog eens aan met haar be schuldigingen aan het adres van het CDA, dat volgens de be windsvrouwe het kabinet onder uit wil halen als de Europese ver kiezingen een nederlaag opleve ren. Deze actie van Smit- Kroes kan niet worden los gezien van initiatieven van bijvoorbeeld Kappeyne van de Coppello, die onlangs aankondigde op te willen stappen. Jacobse neemt aan dat de staatsse cretaris wel degelijk een stuk on der ogen heeft gehad waaruit de plannen van het CDA bleken. Het incident is voor hem echter geen Libanese regering hem nu als de serteur heeft betiteld en hem maar al te graag voor de krijgs raad zal slepen. Voor ons is de situatie nu ongeveer als voorheen: de Palestijnen en de Falangisten schieten weer op elkaar en niet meer op ons en dat is een hele opluchting. De laatste weken is het weer niet al te best geweest. Er heeft hier on geveer drie dagen een ontzettend hete woestijnwind gewaaid die soms wel orkaankracht had. On ze douche was helemaal aan flar den gewaaid en bij sommige pos ten zijn hele tenten weggewaaid. Zo ook de keukentent van onze compagnie en dat betekende dat we drie dagen rauw voedsel kre gen en zelf moesten proberen wat in elkaar te flansen. aanleiding om nu opvallender naar de socialisten te gaan lon ken. Hij vindt het onjuist om de uitslag van de Europese verkie zingen op de Nederlandse situa tie te projecteren. Jacobse: „De uitlatingen van Smit-Kroes over een nieuw lijsttrekkerschap van Wiegel (zij verkiest hem boven Rietkerk) vind ik erg onverstan dig. Wie dat wordt, hangt in be langrijke mate af van de vraag of het kabinetsbeleid dan wel het beleid van de WD-fractie inzet van de verkiezingen wordt. Het is bij de WD zo dat de partij via een democratische procedure de kandidaten kiest en niet me vrouw Smit-Kroes". Radikalinski Jacobse, sinds februari wegens overbelasting uit de Amsterdam se gemeenteraad, heeft aan de samenwerking met links in de hoofdstad allerminst prettige herinneringen. Na loyaal te heb ben meegewerkt aan de oplos sing van de bestuurlijke chaos, veroorzaakt door een links colle ge (de kwestie Roel van Duyn) werden de liberalen vorig jaar toch weer zonder meer door links buiten het college gehouden. Amsterdam geeft volgens Jacob se uitstekend aan hoe het niet moet. „Door die polarisatie (op de spits drijven van de verschillen, red.) sluit men niet alleen be kwame WD-bestuurders uit, maar verschraalt ook de fractie van de Partij van de Arbeid. Zeer kundige figuren zijn door de „ra dikalinski" weggewerkt, waar door er nu negen wethouders zit ten, waarvan er twee, Schaefer en Sinnige, bekwaam zijn en een, Men zegt dat het, nu het hier zomer is, echt warm gaat worden, en aangezien we toch al heel wat warme dagen hebben gehad kunnen we nu het nog warmer gaat worden de borst wel nat ma ken. Buiten de Falangisten en Palestij nen hebben we er nog een derde plaag bijgekregen en dat zijn de vliegen, muggen en dergelijke. Soms zitten die beesten wel met honderd tegelijk op je lichaam en veel jongens worden elke och tend weer wakker en merken dan dat ze er weer tig bulten bij heb ben. De Libanezen zijn daar blijkbaar aan gewend want soms zie je mensen zitten op wie het krioelt van de vliegen, vooral bij kinderen gebeurt dat veel. Die mensen zitten er dan bij alsof er Heerma, het talent heeft om het te leren. Maar de andere zes zijn ab soluut ver onder de maat", aldus Jacobse, die teleurgesteld is over het optreden van burgemeester Polak, die de zaak niet in de hand heeft. Hij verwijt het college van burgemeester en wethouders een schandelijk wanbeleid. Het VVD-kamerlid noemt met na me het „gegraai" in de over heidsgelden (een negende wet houder, hogere uitkeringen aan de fractie en een mislukte poging om politieke wethoudersassis tenten aan te stellen), de aanpak van het verslaafdenprobleem (SOZA-gebouw), de rel rond de dienst onderwijs, waar een top ambtenaar werd geschorst omdat hij met aanbestedingen zou heb ben geknoeid, en de puinhoop die het bestuur van de stad heeft gemaakt door op veel plaatsen tegelijk het wegdek voor veran deringen te laten openbreken. Volgens Jacobse werken ver schillende gemeentelijke dien sten eerder tegen dan met elkaar. „Dat is het gevolg van gebrek aan beleid. Wanneer hun politieke bazen er niets van maken, verlie zen ook de ambtenaren op den duur de moed", aldus Jacob- De chaos zal volgens hem blijven zolang links weigert van de pola risatie af te stappen en samen mer de WD constructief aan de slag te gaan. Jacobse: „In Den Haag moet men lering trekken uit de gang van zaken in Amsterdam. Het polarisatiemodel van de ja ren '60) is niet werkbaar. Dat is ook aangetoond met de kabinets formaties van '73 en '77. Het aan geven van verschillen tussen de partijen is uitgelopen op verket helemaal geen vliegen zijn, ter wijl wij constant om ons heen zit ten te slaan en wel 10 bussen in secticide per dag opmaken. Van de week hebben we hier ook nog een beetje koninginnedag gevierd, 's Ochtends om acht uur moest iedereen bij de vlaggemast staan en vervolgens werd plech tig de driekleur met wimpel ge hesen. Voor mij minder leuk, want ik was om zes uur net van de wacht gekomen. Maar als je dan in de houding staat en je ziet de vlag omhoog gaan krijg je toch een gevoel van vaderlandsliefde. Thuis heb ik dat nooit zo bewust meegemaakt. Er werd door onze groep wel niet luid, maar toch spontaan "Leve de koningin ge roepen". Ik had die dag wel een beetje spijt niet in Katwijk te zijn tering. Wanneer de Partij van de Arbeid dat niet inziet, zal de for matie in '81 nog rampzaliger ver lopen". Voorbeeld Wanneer de socialisten lering trek ken uit hun fouten van '77, valt er volgens Jacobse te praten. De WD heeft volgens hem twee jaar geleden het goede voorbeeld ge geven door de vorming van een nationaal kabinet voor te stellen toen Den Uyl voor de tweede maal naar de koningin terug moest omdat zijn formatiepoging op de abortus was stukgelopen. Een zo breed mogelijke basis voor de regering vindt Jacobse nog steeds het allerbeste. Lukt dat niet, wat eigenlijk voors hands kan worden aangenomen, dan moeten alle mogelijkheden volgens het WD-kamerlid wor den opengehouden. Partijen mo gen elkaar niet bij voorbaat uit sluiten. Hij is van mening dat de WD bij uitstek geschikt is om een verzoenende, depolariseren- de rol te spelen. Hij ziet het als een gunstig teken dat Den Uyl het PvdA-congres twee weken geleden „subtiel op de ei gen verantwoordelijkheid van de fractie" heeft gewezen. Jacobse verwacht dat het redelijke deel van de Partij van de Arbeid zich, op het volgende congres voor de verkiezingen, met hand en tand zal verzetten tegen pogingen van de vergadering om de fractie voor de formatie aan handen en voeten te binden. Jacobse: „De redelijke PvdA'ers zullen geen genoegen nemen met een voorbarige ver oordeling tot het CDA. Zij heb ben in 1977 hun les geleerd". want daar zal het wel weer dolle pret zijn geweest. De jongens die geen wacht hadden konden op de commandopost feest vieren. Er werden spelletjes gedaan, er was een barbecue en iedereen kreeg een Oranje-pak ket. Ik moet er nu weer mee kappen want om drie uur ben ik uitgeno digd om bij mensen thee te ko men drinken en daar ga ik zo meteen met mijn maat naar toe. Die bezoekjes zijn hartstikke leuk en soms wordt je ook wel uitgenodigd om te blijven eten. De mensen zijn ontzettend gast vrij, maar daar zal ik de volgende keer wel over schrijven als er niets tussen komt. Door Cor Schoneveld vanuit Libanon

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 4