maakt negen miljoen auto's per jaar Japan Tijdspel met de filmcamera Borstbeeld paus in brons gegoten Een kooi voor boom of beest WOENSDAG 9 MEI 1979 door Sjak Jansen Elke ochtend, steevast om tien uur, ga ik de stad en regio in, op zoek naar mensen en dingen voor deze rubriek. Tips en wensen voor "Publiek", kunt u tot klok slag tien aan mij kwijt, tel. 071-144941, toestel 215. Schriftelijke reacties zijn ook zeer welkom. te pakken Men moet 65 of ouder zijn om lid van 'Zanglust' te kunnen worden. De kwaliteit van de stem maakt niet uit. Visser „Natuurlijk hebben we valse stemmen in ons koor. Maar die komen niet boven de an deren uit. Die worden door de andere partijen in toom ge houden". Luisteren „Een valse stem komt niet voort uit het niet kunnen zingen maar uit niet goed luisteren. Zo brengt men de toon ver keerd over en gaat het vals klinken. Maar bij ons geen probleem hoor. Het plezier staat voorop". Om het 'doodzingen' te voor komen, wordt het repertoire regelmatig ververst. Het re pertoire wordt nu ook afge stemd op de concoursen. Want na het 'gouden' debuut in Hoogwoud heeft 'Zanglust' zich alweer ingeschreven voor een groot concours 19 mei in de Avro-studio. Het Lissese bejaardenkoor heeft, het mag duidelijk zijn, de smaak goed te pakken. Er is weer nieuws te mel den omtrent het borst beeld van wijlen paus Paulus VI, waaraan de Lissese beeldhouwster Heidemarie Groene- veld nu reeds ruim een halfjaar bezig is. Kon u onlangs in deze rubriek lezen dat het beeld een alleszins rechtvaardige bestemming zal krijgen in de fraaie Lodewijk- kerk aan de Leidse Steenschuur, nu kan ik melden dat, tegen de aanvankelijke bedoe lingen in, het beeld in brons zal worden gego ten. „Een kostbare zaak", vol gens Heidemarie. De 40-jarige Lissese is er overigens erg blij mee, dat men haar creatie zo'n duur jasje wil aan geven. Het verbaast haar overigens niet „Men zegt dat de zeg gingskracht van het beeld vooral zit in de fijnheid van de gelaat strekken. En die fijn heid wordt het best door brons overgeno men. Bovendien komt een 'brons jasje' het mooiste uit in de kerk". Gips Vorige week heeft Hei demarie een tweedelige mal van stevig gips om het kleiën borstbeeld gegoten. In die mal heeft ze weer gips gege ten, vervolgens de mal er afgehakt, zodat het beeld nu dus in gips overbleef. Ook dat bleek volgens de stu dente aan de Haagse vrije kunstacademie een moeilijk karwei. Het goed gelijkende borstbeeld brengt ove rigens zijn laatste da gen in de garage van Heidi's woning aan de J.Israëlsstraat („Waar het toch maar in de weg staat") door. Waar schijnlijk nog deze week brengen pastoor Vreeburg van de Lo- dewijkparochie en Heidi 'de paus' naar de Rijnlandse kunstgiete rij aan de Uiterste Gracht. Eind. augustus De voltooiing van 'de paus' mag dan voor spoedig gaan, de feite lijke onthulling laat volgens Heidi nog wel even op zich wachten. „Dat gieten van brons is een langdurig procédé. Zoals het er nu naar uit ziet zal het wel eind au gustus worden voordat het in de Lodewijkkerk te bezichtigen is". Heidi overweegt overigens de mal te bewaren zodat ze, zo het haar zinvol lijkt, reproducties van 'de paus' kan maken. „Daar kan ik nu even wel nog niet bij stil staan. Ik ben zo druk met andere dingen". Zoals u reeds eerder in deze rubriek kon lezen, is pastoor Vreeburg Heidi zeer erkentelijk voor dit geschenk. De pastoor is er veel aan gelegen de onthulling van deze beeldige aan winst voor zijn kerk niet onopgemerkt voorbij te laten gaan. Hij hoopt de nuntius bereid te vinden te zij ner tijd het doek van 'de paus' te verwijderen. De Lissese beeldhouwster Heidemarie Groeneveld bij het beeld van de paus. dat straks in brons gegoten zal prijken in de Leidse Lodewijkkerk „Van de bekende kreet 'Kun je nog zingen, zing dan mee' is bij het Lissese ouderenkoor 'Zanglust' beslist geen spra ke. Integendeel". Dirigent J. Visser wil voor eens en altijd voornoemd vooroordeel uit de weg ruimen. „Goed de 65 leden mogen dan de pen sioengerechtigde leeftijd ge passeerd zijn, de prestaties staan op een zeer acceptabel De Heemstedenaar vervolgt: „En die prestaties zijn heus niet aan individuele klasse te danken. Nee, bij dit koor zit het 'm in de collectiviteit, in de teamgeest. Ja, in de zang lust. We repeteren één keer per week. Elke donderdag om £>e leden van Zanglust zijn zelden te laat voor de repetitie tien uur in het dienstencen trum aan de Eikelaan is er re petitie. En nu zeg ik tien uur, maar dan beginnen we ook. Ze zijn altijd stipt op tijd. Daar kun je van opaan. Klok slag tien". Enthousiasme Elke donderdag gooien de 50 dames en 15 heren, telken male met evenveel enthou siasme, de kelen los. Dat de den zij ook jongstleden zater dag in Hoogwoud. Voor de eerste keer in zijn bestaan nam het Lissese koor deel aan een concours en haalde in het Noordhollandse dorp par does de eerste prijs weg. Wa ren voor die eerste prijs 200 punten noodzakelijk, 'Zang lust' behaalde er prompt 230. Ook nu zegt dirigent Visser dat die hoge waardering voor een belangrijk deel aan de collec tiviteit te danken was. Be stuurslid Gort beaamt dat: „Alle stemmen zijn in dit koor aanwezig maar we hebben geen solist". Gort vertelt dat het koor viere- nëenhalf jaar geleden met 17 leden begonnen is. Hoewel drempelvrees bij ouderen vaak een reden is om maar vooral thuis te blijven, groei de 'Zanglust' in korte tijd uit, tot wat het nu is. Volgens de heer Gort kwam dat door de mond-op-mondreclame. Gezelligheid Dirigent Visser dankt dat suc ces mede aan de benadering van de koorleden. „Je moet onze leden niet beschouwen als bejaarden die voor de flauwekul zingen. Dat is het in geen geval. 'Zanglust' heeft nog altijd een doel om te zin gen. Het is hier niet zo dat de noten er wel zijn maar de rest niet. Men wil iets presteren met zingen. Vele leden heb ben dan ook een jaar of 40 er varing. Nee, ik hoef maar een kleine hint te geven en dan loopt de partij al. Lisses koor heeft smaak Wereld bezorgd over export (Door J. G. Gleichman) De auto levert het sterkste voorbeeld van de razend snelle ontwikkeling van de Japanse industrie sinds de oorlog, die Japan verloor. Overeind geholpen door hun Ameri kaanse overwinnaars bouwden de Japanners in hoog tempo ultramoderne fabrieken die nu negen miljoen au to's per jaar produceren. De helft daarvan is voor binnen lands gebruik, de rest wordt geëxporteerd. Een bezoek aan enkele fabrieken van het Nissan-concern, waar de Datsuns van de lopende band rollen, geeft een indruk van twee sterke kanten van de Japanse au to-industrie. Indrukwekkend is vooral de auto matisering in zo'n fabriek. Alle routinehandelingen worden ver richt door op computers inge schakelde robots: mensenhan den worden slechts gebruikt voor het fijnere precisiewerk en voor controle. Het puntlassen en het spuiten geschiedt volautoma tisch. Opvallend is daarnaast het sterke samenspel tussen bedrijfsleiding en personeel. Bij alle gesprekken van Nederlandse journalisten met bedrijfsleiders van autofa- brieken waren ook vertegen woordigers van de vakvereniging om mee te luisteren en desge vraagd ook mee te praten. Een opmerkelijk facet van de tradi tionele verhoudingen in Japanse ondernemingen. De werknemer ziet zichzelf en wordt ook be schouwd als lid van een grote fa milie die tot zijn pensioen voor hem zorgt. Een gemeenschappe lijke verantwoordelijkheid voor het welzijn van die „familie" is het logische gevolg hiervan. In felle concurrentiestrijd op de wereldautomarkt leggen de Ja panse ontwerpers zich vooral toe op kleinere, zuinige wagens die voor de export tevens moeten voldoen aan de in Europa en Amerika gestelde eisen wat de vormgeving betreft. Ook Japan zelf heeft behoefte aan kleine, zuinige auto's, zeker nu de rege ring van plan is de in de grote ste den geconcentreerde bevolking meer te spreiden over het land. Voor de toekomst ziet de Japanse auto-industrie vooral mogelijk heden in de ontwikkelingslan den. Daar heeft het Nissan-con- cern ook het merendeel van de 25 fabrieken in het buitenland waar Datsuns worden vervaardigd of geassembleerd. Nissan heeft nog geen eigen fabrie ken in Europa en de Verenigde Staten. „Wij hebben dit nog in studie", zegt topman Masataka Okumra, „maar we moeten erg voorzichtig zijn. Een renderende fabriek moet met een tweeploe- genstelsel minstens 20.000 wa gens per maand afleveren. Zo'n investering brengt veel risico's mee. Bovendien kan de produk- tie elders de werkgelegenheid in het eigen land verstoren". Vooralsnog blijven de in Europa rijdende Datsuns per schip uit Japan komen. Voor de onderde len wordt ook een druk gebruik gemaakt van de Transsiberische spoorweg, die blijkens Japanse ervaringen naast redelijke tarie ven een goede service biedt. De onstuimige groei van de Japan se economie begint Japans grootste probleem te worden. Het land profiteert al jarenlang van een groot overschot op de han delsbalans: de uitvoer is veel gro ter dan de invoer. De oliecrisis van vijfjaar geleden, die voor zo veel industriële landen een klap was die ze nu nog niet te boven zijn, betekende voor Japan slechts een tijdelijke, nu al weer overwonnen vermindering van de groei. Het gaat Japan te goed, althans in Westeuropese en Amerikaanse ogen. De EG ziet op haar han delsbalans met Japan een tekort van 12 miljard gulden; voor de Verenigde Staten is dit gat ruim 20 miljard gulden groot. Van de Nederlandse invoer uit Japan ter waarde van 2,5 miljard wordt nog geen kwart door uitvoer gedekt. Alleen auto's exporteert Japan al veel meer naar Nederland dan onze totale uitvoer naar Japan bedraagt. Japans probleem is dat het land zich deze weelde niet zal kunnen blijven veroorloven. De handel is te ver uit zijn balans geslagen, en de buitenwereld eist dat Japan daar iets aan doel. EG en de Ver enigde Staten verlangen in de eerste plaats voor hun eigen pro- dukten toegang tot de Japanse markt Die toegang is er wel in theorie, maar in de praktijk heb ben Amerikaanse en Europese industrieën weinig of geen gele genheid op de Japanse markt mee te dingen. Een semi-overheidsbedrijf als de Japanse telegraaf- en telefoon maatschappij houdt de deur ge sloten voor Amerikaanse compu- terfabrieken en geeft haar mil joenenopdrachten vrijwel uit sluitend aan de Japanse indus trie. Op andere gebieden, waar buitenlanders wel kunnen mee dingen op de Japanse markt, wordt dit in de praktijk bemoei lijkt door wettelijke voorschrif ten betreffende verkoopvergun ningen. De Japanners tonen begrip voor die bezwaren van de buitenwereld en willen er wel aan tegemoetko men. Een overschot op hun han delsbalans vinden zij echter noodzakelijk. Een der topleiders van de Japanse industrie, Masa taka Okuma van het autoconcern Nissan: „Als de wereld zegt dat onze handelsbalans in evenwicht moet zijn, dan vergeet men dat wij onze grondstoffen (olie!) en ons voedsel voornamelijk uit het buitenland moeten betrekken. Van onze totale import bestaat 70 tot 80 procent uit grondstoffen voor de industrie. Als onze eco nomie bloeit, zal de invoer dus 'vanzelf toenemen". Okuma erkent dat de grote export van Japanse produkten proble men kan opleveren voor de im porterende landen (werkgele genheid, inflatie). Daarom is Nis san bereid de export van Datsuns naar landen, die zelf autofabrie- ken hebben, te beperken. Hierbij wordt vooral gedacht aan Enge land dat in de afgelopen jaren een der beste markten voor Japanse auto's is geworden. De export van Datsuns naar de ge hele wereld zal dit jaar vijf of zes procent minder zijn dan in 1978. Een belangrijke factor is hierbij de stijging van de koers van het Japanse betaalmiddel, de yen, waardoor Japanse auto's in het buitenland in prijs zijn gestegen. De situatie zal echter van land tot land verschillen en Okuma ziet geen redenen de export van Dat suns naar Nederland te vermin deren. Zo'n eenzaam boompje, in prille staat, loopt op het gazon heel wat risico's, zeker wan neer het gras ook speelterrein is. Zet er een „kooi" omheen. Dat is in een oogwenk ge beurd: gewoon een kwestie van een stuk stevig geplastifi ceerd gaas in een rechthoek, vierkant of cirkelvorm bui gen. Ook als „zomer-ren" voor het konijn is zo'n stuk gaas han-» dig. Je kunt het overal neer zetten. (Leg dan wel op de grond een stukje fijnmazig gaas, om het graven van vluchtgangen te voorko men). Het op de foto gebruikte gaas is een „paneel" van Fortinet, datj in hoogten van 40, 60, 80 en 100 cm verkrijgbaar is en in vaste lengten van 150 cm. Wie een filmcamera heeft en daar mee wel eens wat anders wil doen^ dan de gebruikelijke vakantie^ filmpjes maken, kan een fascine rende hobby ontdekken in het „volgen" met de camera van al lerlei langzame processen. Die kunnen dan later als film in ver sneld tempo worden ver toond. Een klassiek voorbeeld is het fil men van bijv. een bloemknop tot aan het moment waarop hij vol komen open is. Daarvoor moeten dan op bepaalde momenten, bijv. tweemaal per dag. korte opna men worden gemaakt, die elk maar wenige seconden hoeven te duren. Voor zo'n „tijdspel" is een camera met mogelijkheid voor macro opnamen nodig. En het verdient aanbeveling om de camera gedu rende de hele opname-sessie op dezelfde plaats op statief te laten staan, zodat alle opnamen precies vanuit dezelfde hoek gebeu- Andere mogelijkheden zijn: een boom een heel jaar lang met de camera volgen, een nieuwe woonwijk in aanbouw, de groei en bloei in uw eigen tuin, of de wekelijkse markt, vanaf het op zetten van de kramen tot en met het afbreken en aanvegen van het plein. Al die met tussenpozen gemaakte beelden vormen zich, als film af gedraaid, tot een boeiende ver snelde weergave van een proces dat op zich te veel tijd kost om het „als een film" in het eigen geheu gen op te nemen. Wie zich aan deze hobby gaat wij den, zal wel ontdekken dat er nog wel wat aan vast zit om het alle- maal goed te doen. Zo is bijvoor- beeld bij het vastleggen van een zeer langdurig proces de sterke lichtwisseling vaak hinderlijk. Het is lang niet altijd mogelijk om voor het moment van de opname een situatie met ongeveer gelijke lichtsterkte te kiezen. En dan is het van veel belang om de camera altijd in precies dezelfde stand en op dezelfde plaats te hebben. Bij korte processen kan hij voor de hele reeks opnamen op statief blijven staan, maar dat is niet bij elk tijdspel-avontuur mogelijk. Het oplossen van dit soort problemen leer je echter, als de hobby je echt gegrepen heeft, wel in de praktijk. Van knop tot volle bloem: hier opeen foto aan geduid,maar als echte film uiteraard een bijzonder boeiend schouwspel.een van de vele mogelijkhe den o in met de filmcamera een tijdspel te spelen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1979 | | pagina 4