Gouden treffer Fred Sieval
redt UVS
nog net
RCL KOMT VAN GOEDE HUIZE (N)
Werkvoetbal van LDWS
leidt niet tot zege
5% extra verstandig met energie
móet toch haalbaar zijn:
isoleer uw huis. i
Lugd
behaalt
nuttige
zege op
HYY: 0-2
Invaller moet tegen Blauw Wit het voorbeeld geven
TtuiKita.
LFC breekt stijgende
lijn af6-2 verlies
Leiderdorpers boeken belangrijke winst in uitwedstrijd2-3
MAANDAG 30 APRIL 1979
SPORT
de Groot weg. De gastheren
"I "I "1^11 "I XV"| trokken het initiatief naar zich
IXXX vXXXX toe en wisten even paniek te
zaaien. Deze pressie was echter
van korte duur.
DEN HAAG - Door een door
tastend optreden van de front
linie en mede door het uitste
kende keeperswerk van Wim
Eradus heeft Lugdunum de
moeilijke uitwedstrijd tegen
HVV met een 0-2 overwinning
kunnen afsluiten. De Leide-
naars blijven door dit resultaat
volop in de kampioensrace,
vergezeld met de clubs Blauw
Zwart en Westlandia. Het gemis
van de geblesseerde Henk de
Cler en Jaap Schilthuyzen deed
zich in Den Haag goed voelen,
want met invallers Hans de Har-
tog en Koos v. Egmond speelde
Lugdunum onder haar kunnen.
Het uitstekende keeperswerk
van Wim Erades en gevaarlijke
acties van de voorhoede met
Rinus v. Es als uitblinker lever
den de ploeg evenwel toch de
punten op. Met enkele gevaar
lijke uitvallen liet Lugdunum
opponent HW direkt merken
dat de ambitieuze aanvalsplan
nen grote risico's zouden ople
veren. Het door blessures even
eens gehandicapte HVV werd
prompt voorzichtiger. Lugdu
num creëerde zich desalniette
min een aantal kansen, maar
omdat de mogelijkheden ver
zilverd werden zakten de elf van
nachtkaars uit-
Drie minuten na de hervatting
liet Frans Sjardijn zijn indivi
duele kwaliteiten zien. Vanaf de
middellijn omspeelde hij drie
man, om de bal vervolgens via
het been van een tegenstander
in de goal te tikken. Freewhee
lend leken de bezoekers naar
het einde te gaan totdat arbiter
Wagner een geval van aange
schoten hands bij Koos Bekooy
met een penalty honoreerde.
Wim Eradus, die al eerder een
paar fraaie reddingen had ge
maakt, ranselde de door Peter
Entrop ingeschoten bal echter
schitterend uit de hoek. Drie
minuten later kreeg Lugdunum
een elfmetertrap toebedeeld.
Frans Sjardijn werd na een solo
op de rand van het strafschop
gebied onderuitgehaald en die
overtreding was voor scheids
rechter Wagner een aanleiding
om de bal op de "stip" te depo
neren. Sjardijn had geen moeite
om deze buitenkans te verzilve
ren (0-2). Doelman Wim Eradus
zorgde er in de slotfase voor dat
de 0-2 stand tot het einde toe
onaangeroerd bleef.
RUUD DOBBELAAR
LEIDEN- Een gouden treffer, dat doelpunt van Fred Sie
val, gescoord in de allerlaatste minuut van de ontmoeting
tussen UVS en Blauw Wit. Want die schitterende uithaal
betekende niet alleen dat UVS op de valreep nog een
belangrijk punt aan dit duel overhield, maar het was te
vens de bekroning voor de inzet die de brigade van Désar
na lange tijd eindelijk weer eens demonstreerde.
ADVERTENTIE
VADER WI^EEIM
DECOUPEERZAAG
TEGEN WESTLANDIA
NAALDWIJK - LFC heeft de goe
de resultaten van de laatste we
ken tegen kampioenskandidaat
Westlandia niet kunnen conti
nueren. De volgelingen van trai
ner Henk Swaak leden een 6-2
nederlaag.
Het was een logische zege van de
Naaldwijkers, die het verschil op
de ranglijst in het vertoonde spel
volledig tot uitdrukking brach
ten en de kansen die de Westlan
ders zich wisten te creëren ge
woon benutte. Toch was het LFC
dat via een fraaie treffer van Ger-
rie Nachtegeller de score opende.
Hierna nam Westlandia het heft
echter in handen wat resulteerde
in twee doelpunten in een tijds
bestek van tien minuten ge
scoord door Cees Bentvelzen en
Frans Vollebregt. Toen wederom
Frans Vollebregt vlak voor de
pauze de stand op 3-1 bepaalde,
leek LFC een geslagen ploeg.
Niets was echter minder waar
want in de tweede rondgang was
er aanvankelijk een geïnspireer-
der LFC te zien. Aad Neuteboom
bracht de Kanaries in deze fase
van de strijd zelfs weer in de race
terug: 3-2. Toen Westlandia-spits
Erik Veerman pal daarna de 4-2
op het scorebord wist te brengen
was het definitief gebeurd met de
Leidenaars. Wederom vervielen
de Kanaries in zeer matig spel en
niets was meer te bekennen van
het frisse spel waarmee de Lei
denaars de laatste twee weken
ten strijde trokken. Westlandia
maakte de hoge positie op de
ranglijst gewoon waar met goed
voetbal. Toch waren het per
soonlijke fouten in de LFC-ver-
dediging waardoor Eric Veerman
VOLLEYBAL - Het Nederlands
damesvolleybalteam heeft giste
ren de vriendschappelijke inter
landwedstrijd tegen de Westduit-
se dames met 3-2 verloren. De
setstanden waren: 15-13, 15-10,
10-15, 11-15 en 15-7.
en Peter Groenewegen de score
konden uitbouwen tot 6-2 en
LFC hiermee weer volledig in de
degradatiezorgen drukte.
FRED SEGAAR
De ploeg kreeg daarvoor een terech
te beloning in de vorm van die
2-2. De wijze waarop de gelijk
maker tot stand kwam was trou
wens typerend. Met zéér veel over
tuiging en wilskracht wierp de
invaller zich op het korte tikje dat
Frits van der Heiden hem voor
schoteldeAls een streep schoot de
bal vervolgens naar het net.
Blauw Wit stond toen nog te pra
ten hoe het zich voor de vrije trap
op de rand van het strafschopge
bied zou opstellen.
Het was tekenend wat zich gisteren
allemaal op de Kikkerpolder af
speelde en veel lag opgesloten in
die laatste seconden toen Fred
Sieval zich aandiende als de ijzige
killer. Uitgerekend hij, de ver
vanger van de vlak na rust weer
weghinkende Hans Kruit, ging
UVS voor in het oogsten wat met
hard werken gezaaid was. En dat
Sieval het moest zijn was niet zo
toevallig. Een jongen van de ge
stampte pot die zijn optreden
doorgaans met veel minder 'gla
mour' omkleedt dan de talent
volle types rond hem heen. spe
lers als Hans van Leeuwen, Thep
van Seggelen en de Blommetjes
bijvoorbeeld. Maar Sieval is er
wel één die al jaren weet dat de
kortste weg naar het doel gewoon
'rechtuit' is. Zo'n opvatting kan
soms heel verhelderend werken.
Zijn teamgenoten, die daarvoor
tevergeefs hadden gezocht naar
een dergelijke oplossing, waren
hem zeer erkentelijk.
Dat onderkoelde, maar uiterst doel
treffende optreden van deze re
serve-speler was een voorbeeld
voor de rest. Die, het moet gezegd
worden, rende zich éindelijk
weer eens rot. maar vergat daar
bij toch een paar essentiële din
gen. De weg naar het vijandelijke
doel werd vaak met de grootst
mogelijke omslachtigheid be
wandeld terwijl men aan de an
dere kant de directe lijnen naar
de goal van Wijnand Sloos juist
dikwijls slordig openhield. Ge
volgen: enerzijds leuk en speels
maar ook steriel en doorzichtig
voetbal richting Blauw Wit-doel
en anderzijds gevaarlijke situa
ties in eigen strafschopgebied
waar de Amsterdammers veel te
gemakkelijk de toegang tot ver
kregen.
En de kracht van Blauw Wit - de
nieuwe periodekampioen overi
gens - ligt vooral daarin dat de
ploeg niet veel kansen nodig
heeft om tot scoren te komen.
Hetgeen bleek. Twee foutjes van
Sloos en zijn verdedigers bete
kenden doelpunten van Gerrit
sen in de tiende en De Jager in de
veertigste minuut. Tweemaal een
voorsprong, want tussendoor
was Theo van Seggelen een keer
weggeslopen van zijn 'schaduw'
Hessing en had. eindelijk los van
dit destructieve type, haastig de
ze vrijheid te baat genomen om
1-1 binnen te schieten. Het aardi
ge tik-en goochelwerk kwam van
UVS, de voorsprong bij rust was
voor Blauw Wit dat heus niet be
ter voetbalde maar zoveel alerter
en directer te werk was gegaan
dan UVS in het algemeen en Frits
van der Heiden in het bijzonder.
Hij schrok zo bij een plotselinge
kans vlak voor rust, dat hij, een
meter voor het verlaten doel, de
bal onwaarschijnlijk hoog over-
knalde. Over alert gesproken: een
klein tikje had afdoende geweest.
Veranderd
Het open spelbeeld van voor rust
veranderde na de hervatting
drastisch. Blauw Wit, met de 2-1
op zak, haalde de kracht en het
gevaar uit zijn voorhoede door
met slechts twee spitsen verder te
gaan. dit ten gunste van de defen
sie die van toen af aan veelal uit
negen mensen bestond. UVS
drong, bedacht op uitvallen,
voorzichtig aan en koos de zij
kanten van het veld als werkter
rein. Een goede oplossing, mits er
daar natuurlijk snel en kordaat
gehandeld wordt. Dat laatste ge
beurde evenwel niet. Inplaats
van te kiezen voor een snelle, ver
rassende pass zocht men het in
solo-acties of doorzichtig geprie
gel. Aardig om te zien, maar wei
nig doeltreffend. En kwam die
voorzet dan eindelijk los dan was
er weer niemand in de spits te be
kennen. Van der Heiden liet zich
teveel terugzakken en Van Seg
gelen kon zich, zijn onophou-
deijke draven ten spijt, niet los
weken van Hessing, een speler
die zelfs bij balbezit van zijn ei
gen team niet van de zijde van
zijn 'prooi' durfde te wijken.
Het zag er dan ook naar uit dat het
opnieuw verkeerd zou aflopen
met UVS, dat overigens bleef
werken voor een goed resultaat.
En alle donkere wolken verza
melden zich boven de Kikker
polder toen arbiter Govers eerst
Koos Hannaart en vervolgens
Theo van Seggelen noteerde we
gens ruw spel. Een discutabele
beslissing van de verder goed lei
dende Gouwenaar die daarvoor
alle aanslagen op de benen van
diezelfde Van Seggelen had af
gedaan met wat vrije schoppen
en nu bij de eerste 'foutjes' van
het Leidse duo meteen zijn
boekje greep.
Gouden randje
Maar tenslotte ging de zon toch
schijnen, bleef de beloning voor
de nimmer aflatende ijver niet
uit. Dat was dus toen Sieval be
sloot om zijn beheerste en door
tastende optreden in de hoofd
macht van UVS te omlijsten met
een gouden randje. Waarmee hij
tevens een voorbeeld stelde.
AD VAN KAAM
KgP
n schot op het Leidse doel loslaat in het duel
LEIDEN - LDWS staat niet be
paald bekend om fraai en artis
tiek spel. De aktiviteiten van de
formatie van Leo de Jong zijn be
ter onder te brengen in de heden
tendagen in zwang zijnde term
werkvoetbal". De Leidenaars
kwamen met dat werkvoetbal"
evenwel tegen Blauw Zwart gis
terenmiddag nogal wat te kort en
moesten de zo langzamerhand
broodnodige punten dan ook
verdiend aan hun Wassenaarse
tegenstanders laten. Zo'n 200
toeschouwers waren daarbij
aanwezig en zagen Ruud Timmer
tweemaal scoren, waardoor
Blauw Zwart een terechte 0-2
overwinning kon behalen.
Toch was LDWS in de eerste helft
zeker niet de mindere van Blauw
Zwart. Sterker nog, LDWS had
de kans om de score te openen,
toen Bart v.d.Weijden, de beste
man uit de Leidse voorhoede,
eerst zijn schot uit de uiterste bo
venhoek gered zag door doelman
Peet Pieterse en even later een
kopbal tegen de lat zag ketsten.
Vlak daarvoor had Cees de Roode
het geprobeerd met een hard
schot, dat het Wassenaarse doel
maar rakelings miste.
De Leidenaars hadden in die be
ginperiode een licht overwicht,
maar wisten op de eerder ge
noemde kansen na nauwelijks
gevaar te stichten, ondanks het
feit dat de Wassenaarse achter
hoede bij vlagen zeker geen al te
betrouwbare indruk maakte.
Langzamerhand kon Blauw
Zwart zich evenwel herstellen.
Aanvankelijk gebeurde dit nood
zakelijkerwijs via uitvallen, die
door de snelheid van Ruud Tim
mer en Hans Grundeken( links
achter) vaak gevaarlijk waren. Zo
knalde Peter Donath eenmaal
van dichtbij over het doel van
Wim Visser en moest deze doel
man later op de doellijn redding
brengen bij een kopbal van Rob
Gillissen, üp slag van rust was
Wim Visser toch geslagen, toen
Ruud Timmer een lange pass van
Frank Karremans uitstekend
meenam en zonder aarzelen de
bal het Leidse doel in kon schui
ven (0-1).
Na de pauze kwam Blauw Zwart
meer en meer in zijn spel, begon
steeds beter te combineren en
wist zo herhaaldelijk de LDWS-
achterhoede uit te spelen. Natiën
minuten in de tweede helft viel
dan ook de tweede Wassenaarse
treffer, toen na een schot van Rob
Gillissen de bal via het lichaam
van Wim Visser voor de voeten
van Ruud Timmer terecht kwam
(0-2). Het tegenoffensief, dat
LDWS na deze treffer met veel
energie inzette mocht niet meer
baten, al verruilde Wally Gallert
zijn plaats als laatste man in voor
de spitspositie en was Bart
v.d.Weijden ook nu weer tot
tweemaal toe dicht bij een treffer.
De Wassenaarders legden zich
daarentegen tijdens het in de
slotfase ontstane Leidse over
wicht toe op het wapen van de
snelle uitval. Het was de verdien
ste van doelman Wim Visser, dat
er nu niet meer door Blauw Zwart
gescoord werd. Daardoor bleef
voor LDWS cle schade beperkt
tot een 0-2 nederlaag en wordt
het weer tijd om zich zorgen te
gaan maken over de toekomst in
de tweede klasse.
Morgen finale
zaaltoernooi
LEIDEN - Morgenavond om half
zeven beginnen in de Menken-hal
de finale-wedstrijden van het
door LFC georganiseerde zaal
voetbaltoernooi. De zes finalis
ten, die zich vorige week af
scheidden van de overige twaalf
deelnemers zijn: VNA, EKL,
Odijk Stars, LFC, Van Rooyen en
Lemy. De belangrijkste teams die
uit de boot vielen waren Glasber
gen en Taverne. De toegang mor
gen bedraagt 2.
HUIZEN - Rechtervleugelverdediger Rinus van Es van
RCL verwoordde de sfeer van de wedstrijd Huizen-RCL
(2-3) bijzonder puntig: "Het leek wel een aflevering van de
detective-serie "De laatste vijf minuten", waarin de toe
schouwers de kans kregen om zelf een oplossing van het
mysterie te bedenken.
Hoe onberekend en spannend der
gelijke series misschien ook zijn,
ze kunnen niet op tegen de intri
ges en vooral de ontknoping van
Huizen-RCL. Andermaal bleek
hoe aantrekkelijk het (amateur-)
voetbal kan zijn wanneer ingre
diënten als spanning, doelpun
ten, felheid, werklust, aanvallend
spel en risico's aanwezig zijn.
Huizen zowel als RCL maakten
duidelijk dat zij allebei te laag op
de ranglijst geklasseerd staan. De
Huizenaars speelden een kalm
opgezet, maar gevaarlijk spelletje
via slimme spelers als Henk van
Meetelen, Rob de Groot en Hen-
nv Huussen die feilloos de zwak
ke plekken bij RCL bloot wisten
te leggen. De eerste twintig minu
ten had RCL geen afdoende ant
woord op het voortdurend van
plaats wisselen bij de Huizense
middenvelders en spitsen, en de
ploeg van John Huguenin mocht
van geluk spreken, dat Huizen in
die periode zo slordig met de
kansen omsprong. Üp zulke mo
menten is duidelijk dat RCL een
ware organisator node mist. In de
zevende minuut verdedigde RCL
via David Brardt en Dick van de
Bijl onzorgvuldig uit, waardoor
de bal bij Van Meetelen beland
de. die onmiddellijk Huussen
bediende. De rechterspits van de
groen-gelen trof de paal met zijn
harde schuiver. RCL trok welis
waar steeds meer het initiatief
naar zich toe, maar de counters
van Huizen bleven erg gevaarlijk.
In de zestiende minuut was het
Simon Manuputti, die, op aange
ven van alweer Huussen, de paal
raakte. Drie minuten later was
het wel raak en zoals zo vaak aan
de andere kant. De treffer was er
niet minder fraai om en was een
klassiek voorbeeld van een doel
punt uit het boekje. Halverwege
het speelveld zetten Rob v.d.
Zwan en Ben Heemskerk een
veelbelovende aanval op via de
rechtervleugel. Heemskerk lag
op snelheid en penetreerde, zodat
vrije Verdediger Piet Honing er
naar toe moest. Op dat moment
had aanvoerder Koos Haneveld
gewacht en hij "sloop" in volle
sprint de vrije ruimte in, kreeg de
bal van Heemskerk op een pre
senteerblaadje en bezorgde RCL
een voorsprong (0-1). De Leider-
dorpse brigade bleef wat sterker,
maar wist wederom niet echt een
vuist te maken om het karwei
voor de rust af te maken. In de
rust wees Huizen-trainer Bert
Wouters terecht zijn ploeg op het
grote belang van deze wedstrijd
en eiste nog meer inzet. Huizen
kwam daardoor opgepept en ge
laden het veld weer op. Des te
groter moet de klap aangekomen
zijn, toen na vijf minuten spelen
in de tweede helft Dick v.d. Bijl in
het fatale gebied onderuit ge
haald werd en Cees Ruis zijn
strafschoppentaak weer uitste
kend volbracht (0-2). De boos
doener, Manuputti, werd direct
gewisseld voor Teeuwissen. RCL
speelde nu nadrukkelijk Huizen
van de mat, maar de doelpunten
bleven andermaal uit. In de 31ste
minuut kwam er een onschuldige
hoge voorzet voor het Leider-
dorpse doel, waarop Bram
Brandt volledig mistastte; er ont
stond een langdurige scrimmage
voor het doel waarna Leo Ruiters
1-2 liet aantekenen. Te onbenul
lig balverlies kenmerkte het spel
van RCL in die periode, voorna
melijk door het te hautain op bal
bezit spelen van Heemskerk en
V.d. Bijl en geheel onverwacht
geraakte RCL in de problemen,
onnodig en volkomen door eigen
schuld. Toen dan braken de laat
ste vijf minuten aan en de regis
seur had geen spannender ont
knoping kunnen bedenken.
Eerst was het Huussen die in de
42ste minuut de bal voor het doel
bracht. Doelman Brandt greep
andermaal aarzelend in en V.
Meetelen schoof dankbaar 2-2
binnen. Huizen in de winning-
mood en RCL volledig geknakt.
Maar toch ging de winst naar de
Leiderdorpers: in de 44ste mi
nuut trok Hans Braat de bal hard
en laag voor, enkele spelers van
beide partijen misten, uitgezon
derd Pierre v. Gemerden, die koel
intikte (2-3) en daarmee een ver
diende beloning voor zijn goede
spel incasseerde.
JAN VAN DUYN
